2015-02-13 14:13:03
Στην Ελλάδα των βολεμένων και της ρεμούλας δυστυχώς έχουμε δει πολλές κραυγαλέες περιπτώσεις αδικιών φίλες και φίλοι χρόνια τώρα Αυτό που συμβαίνει στην Κάλυμνο όμως δεν το χωράει ο ανθρώπινος νους.
Και δεν το χωράει από όποια πλευρά κι αν το δει κανείς το θέμα που έχει προκύψει εκεί, εδώ και αρκετό καιρό.
Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα με την σειρά, να δούμε πως έχουν.
Η Κάλυμνος είναι ένα νησί των Δωδεκανήσων του ανατολικού Αιγαίου.
Είναι ένα μεγάλο νησί, 110 τετραγωνικών χιλιομέτρων, δηλαδή 110 χιλιάδων στρεμμάτων.
Έχει την ευλογία από τον Θεό το μεγαλύτερο μέρος των εκτάσεων της να είναι θυμαρότοποι.
Είναι ίσως από τα λίγα μέρη της Ελλάδας που έχει τόσο πολύ θυμάρι.
Εκεί βγαίνει ένα εξαιρετικής ποιότητας θυμαρόμελο, για το οποίο αυτό εδώ το Blog έκανε ειδικό αφιέρωμα για να το στηρίξει, και στο νησί το ξέρουν πολύ καλά αυτό.
Κοντά την Κάλυμνο βρίσκονται και κάποια άλλα νησιά οπως η Κως που είναι μεγαλύτερη και άλλα μικρότερα όπως η Τήλος η Αστυπάλαια, το Μανδράκι, η Αγία Μαρίνα οι Λειψοί και η Πάτμος.
Δυστυχώς σε αυτά τα νησιά δεν φύονται αρκετά θυμάρια και ούτε υπάρχουν άλλες ανθοφορίες ικανές να δώσουν στους μελισσοκόμους παραγωγή.
Έτσι αναγκαστικά το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στους απέραντους θυμαρότοπους της Καλύμνου.
Στην Κάλυμνο ωστόσο υπάρχουν 2 Μελισσοκομικοί συνεταιρισμοί.
Ο Μελισσοκομικός Συνεταιρισμός Καλύμνου ΜΕΛΚΑΛ που αριθμεί 58 μέλη.
Και ο Μελισσοκομικός Συνεταιρισμός Καλύμνου ΘΥΜΑΡΙΤΗΣ που αριθμεί 31 μέλη.
Ερασιτεχνικά με την μελισσοκομία ασχολούνται ακόμα μερικά μεμονωμένα άτομα.
Από αυτά όλα τα μέλη, όπως βλέπουμε από επίσημα στοιχεία επαγγελματίες μελισσοκόμοι με πάνω από 150 κυψέλες στην κατοχή τους σε ολόκληρο το νησί είναι μόλις 17 άτομα.
Υπάρχουν ακόμα 65 μελισσοκόμοι που κατέχουν από 30 έως 100 μελίσσια ο κάθε ένας, και όπως βλέπουμε στον πινάκα της Δ/νσης Αγροτικής Οικονομίας είναι και ορισμένοι άλλοι ερασιτέχνες μελισσοκόμοι.
Αυτοί λοιπόν οι περίπου 100 μελισσοκόμοι βρίσκονται σε μια έκταση 110 χιλιάδων στρεμμάτων γεμάτη με θυμάρια, έχουν δηλαδή στην διάθεση τους από 1100 στρέμματα έκαστος.
Κι επειδή θέλω να είμαι δίκαιος, θέλω να ξεκαθαρίσω πως ότι λάμπει δεν είναι απαραίτητα και χρυσός.
Η Κάλυμνος έχει μεν πολλά θυμάρια αλλά δεν έχει άλλες ανθοφορίες.
Και ακριβώς για αυτό τον λόγο η ανάπτυξη των σμηνών δεν είναι μεγάλη ώστε να συλλέξουν το θυμαρίσιο μέλι το καλοκαίρι.
Έτσι δεν είναι λίγοι οι Καλυμνιώτες μελισσοκόμοι που την άνοιξη πηγαίνουν τα μελίσσια τους σε άλλα κοντινά νησιά όπως η ΚΩΣ να αναπτυχθούν και στην συνέχεια τα μεταφέρουν πίσω δυνατά στην Κάλυμνο και ικανά να συλλέξουν το θυμαρίσιο μέλι.
Φυσικά αυτό δεν το κάνουν όλοι, το κάνουν όμως πολλοί Καλύμνιοι, αν και το πολλοί είναι σχήμα λόγου στην περίπτωση μας καθώς 17 είναι όλοι κι όλοι οι επαγγελματίες όπως είδαμε.
Ας δούμε τώρα και τι δυνατότητες έχει το νησί σε παραγωγή μελιού.
Μια κατάφυτη έκταση από θυμάρι το λιγότερο που μπορεί να παράγει με πολύ πρόχειρους υπολογισμούς είναι 5 κιλά μελάκι ανά στρέμμα, ενώ το περισσότερο στις πολύ καλές χρονιές είναι 15 κιλά ανά στρέμμα.
Στα 110 χιλιάδες στρέμματα λοιπόν έχουμε μια διαθέσιμη ποσότητα προς συλλογή που είναι 550 χιλιάδες κιλά, δηλαδή 550 τόνους μέλι, και μπορεί να φτάσει τους 1550 τόνους μέλι τις καλές χρονιές.
Αυτή η ποσότητα παράγεται από τα θυμάρια δηλαδή, και φυσικά δεν μπορεί να μαζευτεί από τα μελίσσια όλο αυτό έτσι δεν είναι;.
Όλα τα μελίσσια που έχει η Κάλυμνος είναι 8 χιλιάδες μελίσσια.
Αν υποθέσουμε ότι στην καλύτερη περίπτωση μαζεύουν κατά μέσο όρο 15 κιλά ανά κυψέλη τότε βλέπουμε ότι η ποσότητα που συλλέγεται είναι 120 τόνους μέλι, αν και δεν είναι ποτέ όλα τα μελίσσια παραγωγικά, οπότε υπολογίζω ότι στο νησί το πολύ να συλλέγονται 80 τόνους μέλι το χρόνο.
Όλες οι υπόλοιπες ποσότητες που παράγει το νησί χάνονται συνάδελφοι.
Και χάνονται εξαιτίας ορισμένων μελισσοκόμων και του ενός από τους δυο Μελισσοκομικούς Συνεταιρισμούς του νησιού που έχουν αποφασίσει ότι δεν θέλουν μελισσοκόμους από άλλα νησιά στην Κάλυμνο.
Και χρόνια τώρα γίνεται ένας σωστός πόλεμος κάθε καλοκαίρι.
Την εποχή των θυμαριών φυλάνε στα λιμάνια κι όποιο καραβάκι έχει πάνω του κυψέλες δεν του επιτρέπουν να ξεφορτώσει.
Κι αν κάποιος ξεφορτώσει τον περιμένει η καταστροφή...
Όπως πληροφορήθηκα κάποιος μελισσοκόμος που ξεφόρτωσε βρήκε όλος τυχαίως και τα 80 του μελίσσια δηλητηριασμένα.
Ίσως να ήταν σύμπτωση φυσικά, ίσως πάλι και όχι όμως!!!
Και θέλω τώρα να σκεφτούμε λογικά αυτή την κατάσταση.
Αγαπώ την Κάλυμνο και το απέδειξα διαφημίζοντας το μέλι της νομίζω.
Αλλά...
Αν αυτή την τακτική την εφάρμοζαν και οι μελισσοκόμοι της Εύβοιας τι θα γινόταν;Αν αυτή την τακτική την εφάρμοζαν οι μελισσοκόμοι της Βυτίνας και του Μαινάλου τι θα γινόταν;Αν αυτή την τακτική την εφάρμοζαν και οι Βασιλοτρόφοι της Χαλκιδικής, της Πελοποννήσου και της Κρήτης τι θα γινόταν;Αν αυτή την τακτική την εφάρμοζαν οι κυψελάδες του Μετσόβου τι θα γινόταν;Αν αυτή την τακτική την εφάρμοζαν όσοι πωλούν μελίσσια σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας τι θα γινόταν;Αν αυτή την τακτική την εφάρμοζαν άλλα νησιά που εσείς οι Καλύμνιοι πάτε εκεί τα μελίσσια σας τι θα γινόταν;
Αν δηλαδή η μια περιοχή απέκλειε την πρόσβαση σε μια άλλη περιοχή καλοί μου συνάδελφοι από την Κάλυμνο τότε δεν θα υπήρχε μελισσοκομία στην Ελλάδα ούτε κατά διάνοια.
Ή πως θα σας φαινόταν αν όλοι οι παραπάνω αρνούνταν να σας εξυπηρετήσουν φαιρόμενοι σύμφωνα με την δική σας λογική;
Τουλάχιστον θα πρέπει να νιώθετε πολύ άσχημα όταν εσείς στηρίζεστε για βασίλισσες, σμήνη κυψέλες και νομές σε άλλες περιοχές, αμέσως μετά να απαγορεύετε στους συναδέλφους σας να βγάλουν και αυτοί τον επιούσιο από το περίσσευμα που υπάρχει στον τόπο σας.
Αλήθεια αναρωτιέμαι...
Το κάνετε αυτό με όλους τους ξένους;
Πχ και με τους τουρίστες, ή τα καλά και συμφέροντα, θέλετε δηλαδή τα δικά σας δικά σας και τα ξένα πάλι δικά σας;
Και αν αναρωτιέστε πολλοί για πιο λόγο οι Καλύμνιοι συμπεριφέρονται κατά αυτό τον τρόπο τότε θα σας ξαφνιάσω και θα σας πω ότι δεν μπόρεσα να ανακαλύψω ουσιαστικό λόγο.
Θεωρούν ότι οι ξένοι τους παίρνουν το μέλι, και ότι είναι άδικο να ερχονται στο νησί τους πιο δυνατά μελίσσια απ ότι έχουν αυτοί γιατί μαζεύουν περισσότερο λένε.
Και δεν σκέφτονται το πιο απλό.
Αν έρθει ένας μελισσοκόμος πχ από την Τήλο, τότε θα τρυγήσει και το μέλι του θα το πάει στην Τήλο οπού θα το διαθέσει εκεί.
Δεν θα το διαθέσει στην Κάλυμνο πχ για να φοβάστε ότι μπορεί να χάσετε τους πελάτες σας.
Ούτε διανοούμαι ότι λογικά σκεπτόμενος άνθρωπος θεωρεί ότι το νησί δεν παράγει αρκετή ποσότητα μελιού για όλα τα μελίσσια γιατί σας έδωσα παράδειγμα πιο πάνω για το τι ποσότητες πάνε χαμένες.
Και θα μου πει τώρα κάποιος.
Καλά όλα αυτά, αλλά γιατί οι μελισσοκόμοι των γύρω νησιών δεν πάνε στην Αστυνομία να παραπονεθούν;
Η απάντηση είναι ότι πάνε, και στην Αστυνομία του νησιού και στο Λιμενικό.
Αλλά αυτοί απλά φτάνουν στα σημεία των συμπλοκών μόνο για να μην γίνουν επεισόδια κι όχι για να διευκολύνουν την κατάσταση.
Δεν επεμβαίνουν δηλαδή ώστε ο κόσμος να μπορεί αποβιβάζει τα μελίσσια του στο νησί, αλλά με την σιωπή τους και αυτοί συντηρούν αυτήν την άρρωστη κατάσταση.
Φίλες και φίλοι θέλω να είμαι κατηγορηματικός.
Το σύνταγμα μας ορίζει ότι: Άρθρο 3- Το Έθνος είναι η αποκλειτική πηγή κάθε εξουσίας. Καμία ομάδα ανθρώπων και κανένα άτομο δεν μπορεί να ασκεί εξουσία που δεν απορρέει από το Έθνος.
Με βάση το νόμο λοιπόν κάθε άνθρωπος, Μελισσοκομικός Συνεταιρισμός ή οτιδήποτε άλλο δεν μπορεί να στερεί το δικαίωμα του ευ ζην σε κάποιον Έλληνα πολίτη.
Και αν αυτό γίνεται είναι παράνομο και ο υπαίτιος πρέπει να λογοδοτήσει ενώπιον του νόμου.
Και οι αρχές είναι υποχρεωμένες να επιβάλουν τον νόμο, γιατί σε περίπτωση που δεν το κάνουν τότε έχουμε παράβαση καθήκοντος.
Το πρόβλημα αυτό, θα διαβιβαστεί στα αρμόδια Υπουργεία, όπως και στην ΠΑΣΕΓΕΣ όπου ανήκει ο ένας εκ των δυο Συνεταιρισμών που δημιουργεί το πρόβλημα.
Παρακαλώ πολύ αν κάποιος αρμόδιος που μπορεί να βοηθήσει στην λύση του προβλήματος διαβάζει αυτό το άρθρο να επικοινωνήσει στο [email protected]
Και εύχομαι από καρδιάς να είναι αυτή η τελευταία περίπτωση αυτού του άσχημου φαινομένου που λέγεται τοπικισμός και αυταρχισμός!!!
Πηγή
Tromaktiko
Και δεν το χωράει από όποια πλευρά κι αν το δει κανείς το θέμα που έχει προκύψει εκεί, εδώ και αρκετό καιρό.
Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα με την σειρά, να δούμε πως έχουν.
Η Κάλυμνος είναι ένα νησί των Δωδεκανήσων του ανατολικού Αιγαίου.
Είναι ένα μεγάλο νησί, 110 τετραγωνικών χιλιομέτρων, δηλαδή 110 χιλιάδων στρεμμάτων.
Έχει την ευλογία από τον Θεό το μεγαλύτερο μέρος των εκτάσεων της να είναι θυμαρότοποι.
Είναι ίσως από τα λίγα μέρη της Ελλάδας που έχει τόσο πολύ θυμάρι.
Εκεί βγαίνει ένα εξαιρετικής ποιότητας θυμαρόμελο, για το οποίο αυτό εδώ το Blog έκανε ειδικό αφιέρωμα για να το στηρίξει, και στο νησί το ξέρουν πολύ καλά αυτό.
Κοντά την Κάλυμνο βρίσκονται και κάποια άλλα νησιά οπως η Κως που είναι μεγαλύτερη και άλλα μικρότερα όπως η Τήλος η Αστυπάλαια, το Μανδράκι, η Αγία Μαρίνα οι Λειψοί και η Πάτμος.
Δυστυχώς σε αυτά τα νησιά δεν φύονται αρκετά θυμάρια και ούτε υπάρχουν άλλες ανθοφορίες ικανές να δώσουν στους μελισσοκόμους παραγωγή.
Έτσι αναγκαστικά το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στους απέραντους θυμαρότοπους της Καλύμνου.
Στην Κάλυμνο ωστόσο υπάρχουν 2 Μελισσοκομικοί συνεταιρισμοί.
Ο Μελισσοκομικός Συνεταιρισμός Καλύμνου ΜΕΛΚΑΛ που αριθμεί 58 μέλη.
Και ο Μελισσοκομικός Συνεταιρισμός Καλύμνου ΘΥΜΑΡΙΤΗΣ που αριθμεί 31 μέλη.
Ερασιτεχνικά με την μελισσοκομία ασχολούνται ακόμα μερικά μεμονωμένα άτομα.
Από αυτά όλα τα μέλη, όπως βλέπουμε από επίσημα στοιχεία επαγγελματίες μελισσοκόμοι με πάνω από 150 κυψέλες στην κατοχή τους σε ολόκληρο το νησί είναι μόλις 17 άτομα.
Υπάρχουν ακόμα 65 μελισσοκόμοι που κατέχουν από 30 έως 100 μελίσσια ο κάθε ένας, και όπως βλέπουμε στον πινάκα της Δ/νσης Αγροτικής Οικονομίας είναι και ορισμένοι άλλοι ερασιτέχνες μελισσοκόμοι.
Αυτοί λοιπόν οι περίπου 100 μελισσοκόμοι βρίσκονται σε μια έκταση 110 χιλιάδων στρεμμάτων γεμάτη με θυμάρια, έχουν δηλαδή στην διάθεση τους από 1100 στρέμματα έκαστος.
Κι επειδή θέλω να είμαι δίκαιος, θέλω να ξεκαθαρίσω πως ότι λάμπει δεν είναι απαραίτητα και χρυσός.
Η Κάλυμνος έχει μεν πολλά θυμάρια αλλά δεν έχει άλλες ανθοφορίες.
Και ακριβώς για αυτό τον λόγο η ανάπτυξη των σμηνών δεν είναι μεγάλη ώστε να συλλέξουν το θυμαρίσιο μέλι το καλοκαίρι.
Έτσι δεν είναι λίγοι οι Καλυμνιώτες μελισσοκόμοι που την άνοιξη πηγαίνουν τα μελίσσια τους σε άλλα κοντινά νησιά όπως η ΚΩΣ να αναπτυχθούν και στην συνέχεια τα μεταφέρουν πίσω δυνατά στην Κάλυμνο και ικανά να συλλέξουν το θυμαρίσιο μέλι.
Φυσικά αυτό δεν το κάνουν όλοι, το κάνουν όμως πολλοί Καλύμνιοι, αν και το πολλοί είναι σχήμα λόγου στην περίπτωση μας καθώς 17 είναι όλοι κι όλοι οι επαγγελματίες όπως είδαμε.
Ας δούμε τώρα και τι δυνατότητες έχει το νησί σε παραγωγή μελιού.
Μια κατάφυτη έκταση από θυμάρι το λιγότερο που μπορεί να παράγει με πολύ πρόχειρους υπολογισμούς είναι 5 κιλά μελάκι ανά στρέμμα, ενώ το περισσότερο στις πολύ καλές χρονιές είναι 15 κιλά ανά στρέμμα.
Στα 110 χιλιάδες στρέμματα λοιπόν έχουμε μια διαθέσιμη ποσότητα προς συλλογή που είναι 550 χιλιάδες κιλά, δηλαδή 550 τόνους μέλι, και μπορεί να φτάσει τους 1550 τόνους μέλι τις καλές χρονιές.
Αυτή η ποσότητα παράγεται από τα θυμάρια δηλαδή, και φυσικά δεν μπορεί να μαζευτεί από τα μελίσσια όλο αυτό έτσι δεν είναι;.
Όλα τα μελίσσια που έχει η Κάλυμνος είναι 8 χιλιάδες μελίσσια.
Αν υποθέσουμε ότι στην καλύτερη περίπτωση μαζεύουν κατά μέσο όρο 15 κιλά ανά κυψέλη τότε βλέπουμε ότι η ποσότητα που συλλέγεται είναι 120 τόνους μέλι, αν και δεν είναι ποτέ όλα τα μελίσσια παραγωγικά, οπότε υπολογίζω ότι στο νησί το πολύ να συλλέγονται 80 τόνους μέλι το χρόνο.
Όλες οι υπόλοιπες ποσότητες που παράγει το νησί χάνονται συνάδελφοι.
Και χάνονται εξαιτίας ορισμένων μελισσοκόμων και του ενός από τους δυο Μελισσοκομικούς Συνεταιρισμούς του νησιού που έχουν αποφασίσει ότι δεν θέλουν μελισσοκόμους από άλλα νησιά στην Κάλυμνο.
Και χρόνια τώρα γίνεται ένας σωστός πόλεμος κάθε καλοκαίρι.
Την εποχή των θυμαριών φυλάνε στα λιμάνια κι όποιο καραβάκι έχει πάνω του κυψέλες δεν του επιτρέπουν να ξεφορτώσει.
Κι αν κάποιος ξεφορτώσει τον περιμένει η καταστροφή...
Όπως πληροφορήθηκα κάποιος μελισσοκόμος που ξεφόρτωσε βρήκε όλος τυχαίως και τα 80 του μελίσσια δηλητηριασμένα.
Ίσως να ήταν σύμπτωση φυσικά, ίσως πάλι και όχι όμως!!!
Και θέλω τώρα να σκεφτούμε λογικά αυτή την κατάσταση.
Αγαπώ την Κάλυμνο και το απέδειξα διαφημίζοντας το μέλι της νομίζω.
Αλλά...
Αν αυτή την τακτική την εφάρμοζαν και οι μελισσοκόμοι της Εύβοιας τι θα γινόταν;Αν αυτή την τακτική την εφάρμοζαν οι μελισσοκόμοι της Βυτίνας και του Μαινάλου τι θα γινόταν;Αν αυτή την τακτική την εφάρμοζαν και οι Βασιλοτρόφοι της Χαλκιδικής, της Πελοποννήσου και της Κρήτης τι θα γινόταν;Αν αυτή την τακτική την εφάρμοζαν οι κυψελάδες του Μετσόβου τι θα γινόταν;Αν αυτή την τακτική την εφάρμοζαν όσοι πωλούν μελίσσια σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας τι θα γινόταν;Αν αυτή την τακτική την εφάρμοζαν άλλα νησιά που εσείς οι Καλύμνιοι πάτε εκεί τα μελίσσια σας τι θα γινόταν;
Αν δηλαδή η μια περιοχή απέκλειε την πρόσβαση σε μια άλλη περιοχή καλοί μου συνάδελφοι από την Κάλυμνο τότε δεν θα υπήρχε μελισσοκομία στην Ελλάδα ούτε κατά διάνοια.
Ή πως θα σας φαινόταν αν όλοι οι παραπάνω αρνούνταν να σας εξυπηρετήσουν φαιρόμενοι σύμφωνα με την δική σας λογική;
Τουλάχιστον θα πρέπει να νιώθετε πολύ άσχημα όταν εσείς στηρίζεστε για βασίλισσες, σμήνη κυψέλες και νομές σε άλλες περιοχές, αμέσως μετά να απαγορεύετε στους συναδέλφους σας να βγάλουν και αυτοί τον επιούσιο από το περίσσευμα που υπάρχει στον τόπο σας.
Αλήθεια αναρωτιέμαι...
Το κάνετε αυτό με όλους τους ξένους;
Πχ και με τους τουρίστες, ή τα καλά και συμφέροντα, θέλετε δηλαδή τα δικά σας δικά σας και τα ξένα πάλι δικά σας;
Και αν αναρωτιέστε πολλοί για πιο λόγο οι Καλύμνιοι συμπεριφέρονται κατά αυτό τον τρόπο τότε θα σας ξαφνιάσω και θα σας πω ότι δεν μπόρεσα να ανακαλύψω ουσιαστικό λόγο.
Θεωρούν ότι οι ξένοι τους παίρνουν το μέλι, και ότι είναι άδικο να ερχονται στο νησί τους πιο δυνατά μελίσσια απ ότι έχουν αυτοί γιατί μαζεύουν περισσότερο λένε.
Και δεν σκέφτονται το πιο απλό.
Αν έρθει ένας μελισσοκόμος πχ από την Τήλο, τότε θα τρυγήσει και το μέλι του θα το πάει στην Τήλο οπού θα το διαθέσει εκεί.
Δεν θα το διαθέσει στην Κάλυμνο πχ για να φοβάστε ότι μπορεί να χάσετε τους πελάτες σας.
Ούτε διανοούμαι ότι λογικά σκεπτόμενος άνθρωπος θεωρεί ότι το νησί δεν παράγει αρκετή ποσότητα μελιού για όλα τα μελίσσια γιατί σας έδωσα παράδειγμα πιο πάνω για το τι ποσότητες πάνε χαμένες.
Και θα μου πει τώρα κάποιος.
Καλά όλα αυτά, αλλά γιατί οι μελισσοκόμοι των γύρω νησιών δεν πάνε στην Αστυνομία να παραπονεθούν;
Η απάντηση είναι ότι πάνε, και στην Αστυνομία του νησιού και στο Λιμενικό.
Αλλά αυτοί απλά φτάνουν στα σημεία των συμπλοκών μόνο για να μην γίνουν επεισόδια κι όχι για να διευκολύνουν την κατάσταση.
Δεν επεμβαίνουν δηλαδή ώστε ο κόσμος να μπορεί αποβιβάζει τα μελίσσια του στο νησί, αλλά με την σιωπή τους και αυτοί συντηρούν αυτήν την άρρωστη κατάσταση.
Φίλες και φίλοι θέλω να είμαι κατηγορηματικός.
Το σύνταγμα μας ορίζει ότι: Άρθρο 3- Το Έθνος είναι η αποκλειτική πηγή κάθε εξουσίας. Καμία ομάδα ανθρώπων και κανένα άτομο δεν μπορεί να ασκεί εξουσία που δεν απορρέει από το Έθνος.
Με βάση το νόμο λοιπόν κάθε άνθρωπος, Μελισσοκομικός Συνεταιρισμός ή οτιδήποτε άλλο δεν μπορεί να στερεί το δικαίωμα του ευ ζην σε κάποιον Έλληνα πολίτη.
Και αν αυτό γίνεται είναι παράνομο και ο υπαίτιος πρέπει να λογοδοτήσει ενώπιον του νόμου.
Και οι αρχές είναι υποχρεωμένες να επιβάλουν τον νόμο, γιατί σε περίπτωση που δεν το κάνουν τότε έχουμε παράβαση καθήκοντος.
Το πρόβλημα αυτό, θα διαβιβαστεί στα αρμόδια Υπουργεία, όπως και στην ΠΑΣΕΓΕΣ όπου ανήκει ο ένας εκ των δυο Συνεταιρισμών που δημιουργεί το πρόβλημα.
Παρακαλώ πολύ αν κάποιος αρμόδιος που μπορεί να βοηθήσει στην λύση του προβλήματος διαβάζει αυτό το άρθρο να επικοινωνήσει στο [email protected]
Και εύχομαι από καρδιάς να είναι αυτή η τελευταία περίπτωση αυτού του άσχημου φαινομένου που λέγεται τοπικισμός και αυταρχισμός!!!
Πηγή
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΝΕΑ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ