2012-05-16 11:25:22
ΑΠ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΣ
Στις εκλογές κατέρρευσε το πολιτικό σκηνικό, είναι η κοινή διαπίστωση. Είχε, όμως, προηγηθεί ο θρυμματισμός της κοινωνίας που προκάλεσε την κατάρρευση της πολιτικής σκηνής-δηλαδή την κατάρρευση των κομμάτων εξουσίας. Άλλοι φτώχυναν, αρκετοί αυτοκτόνησαν, οι μεσαίοι διαλύθηκαν. Η εθνική επιβίωση έγινε πρώτη προτεραιότητα. Η κοινή μοίρα αποδυνάμωσε στη λαϊκή βάση τις παλιές διαχωριστικές γραμμές, ιδεολογικές και πολιτικές,-αν και δεν τις εξαφάνισε.
Σ’ αυτό το πλαίσιο η διακήρυξη του Αλέξη Τσίπρα ότι η Αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ, διεκδικεί την εξουσία, ότι δεν περιορίζεται πλέον στην απλή διαμαρτυρία, άλλαξε άρδην την εικόνα. Άνοιξε νέες προοπτικές.
Η Αριστερά, όπως εκφράζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ, ενδυναμώθηκε, ήρθε στο επίκεντρο. Ο κόσμος τον ακολουθεί επειδή η ηγεσία του «πιάνει» τον παλμό και προσφέρει διέξοδο. Ωστόσο, ο ΣΥΡΙΖΑ συσπειρώνει, ως αυτή τη στιγμή, ψηφοφόρους, όχι οπαδούς. Με αυτή την έννοια ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κόμμα της Αριστεράς, έχει την πολιτική υπεροχή αλλά δεν κατέχει ηγεμονική θέση. Τα πρώην κόμματα εξουσίας γνωρίζουν ότι επαναληπτικές εκλογές θα επισφράγιζαν την καταδίκη τους να την αποτρέψουν. Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ είναι η κορυφή του παγόβουνου. Το ουσιώδες είναι η ρήξη της κοινωνίας με τους έως τώρα πολιτικά κυρίαρχους.
Αντίθετα, αποδείχθηκε, εκ του εκλογικού αποτελέσματος, ότι οι ζωηροί αντικαπιταλιστές, οι ένθερμοι (παραδοσιακοί και άλλοι) θιασώτες της ρήξης με ΕΕ/Ευρώ, ζουν κατά μόνας, επικοινωνούν μάλλον με τον εαυτό τους παρά με τον κόσμο. Δεν έχει καμία σημασία αν έχουν (ή δεν έχουν) δίκιο ότι δεν μπορεί να υπάρξει λύση εντός ΕΕ/Ευρώ. Σημασία έχει ότι δεν επικοινωνούν, δεν έχουν επαφή, με τον κόσμο. Τα αιτήματα του κόσμου είναι άλλα. Πρωτίστως η επιβίωση, εθνική και προσωπική. Ο κόσμος φαίνεται να έχει καταλάβει ότι προϋπόθεση σωτηρίας είναι η οριστική πολιτική εκκαθάριση των πρωταγωνιστών, όσων μας έφεραν στη σημερινή κατάσταση. Μόνο «χωρίς αυτούς» υπάρχει ελπίδα, έστω η ελάχιστη. Όχι επειδή «αυτοί» είναι ανίκανοι να διαπραγματευτούν. Ακόμα και αν ήταν ικανοί δεν μπορούν να διαπραγματευτούν επειδή μπορούν να εκβιαστούν και να υποκύψουν. Και επειδή έχουν συμφέρον να υποκύψουν για να διατηρηθεί η εξουσία τους. Έτσι ήλπιζαν, έως χθές.
Η διακήρυξη του Αλέξη Τσίπρα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδικεί τη διακυβέρνηση της χώρας (η κατοχή της εξουσίας είναι κάτι βαθύτερο από την εκλογική νίκη) δεν άλλαξε μόνο το πολιτικό σκηνικό. Επιβάλλει στον ΣΥΡΙΖΑ να μεταβληθεί σε κυριολεκτικά μηδέν χρόνο από κόμμα διαμαρτυρίας σε κόμμα κυβερνητικών ευθυνών-και ικανοτήτων. Να αντιληφθεί τη διαφορά ιδεολογίας και άσκησης κρατικής πολιτικής όχι μόνο στην Οικονομία αλλά και στα κρίσιμα θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Άμυνας. Είτε ως κυβέρνηση είτε ως (αξιωματική) αντιπολίτευση, ο ΣΥΡΙΖΑ θα αντιμετωπίσει υποχρεωτικά αυτά τα προβλήματα από την άποψη του Κράτους, όχι μόνο της εσωτερικής πολιτικής αλλά και των διεθνών σχέσεων και συσχετισμών. Στην εξωτερική πολιτική δεν υπάρχει συναίσθημα, ούτε το παραμικρό, αλλά μόνο και αποκλειστικά συμφέρον. Το πρόβλημα είναι ότι η Εξωτερική Πολιτική δεν είναι διόλου ανεξάρτητη από την πολιτική στο εσωτερικό της (κάθε) χώρας.
InfoGnomon
Στις εκλογές κατέρρευσε το πολιτικό σκηνικό, είναι η κοινή διαπίστωση. Είχε, όμως, προηγηθεί ο θρυμματισμός της κοινωνίας που προκάλεσε την κατάρρευση της πολιτικής σκηνής-δηλαδή την κατάρρευση των κομμάτων εξουσίας. Άλλοι φτώχυναν, αρκετοί αυτοκτόνησαν, οι μεσαίοι διαλύθηκαν. Η εθνική επιβίωση έγινε πρώτη προτεραιότητα. Η κοινή μοίρα αποδυνάμωσε στη λαϊκή βάση τις παλιές διαχωριστικές γραμμές, ιδεολογικές και πολιτικές,-αν και δεν τις εξαφάνισε.
Σ’ αυτό το πλαίσιο η διακήρυξη του Αλέξη Τσίπρα ότι η Αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ, διεκδικεί την εξουσία, ότι δεν περιορίζεται πλέον στην απλή διαμαρτυρία, άλλαξε άρδην την εικόνα. Άνοιξε νέες προοπτικές.
Η Αριστερά, όπως εκφράζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ, ενδυναμώθηκε, ήρθε στο επίκεντρο. Ο κόσμος τον ακολουθεί επειδή η ηγεσία του «πιάνει» τον παλμό και προσφέρει διέξοδο. Ωστόσο, ο ΣΥΡΙΖΑ συσπειρώνει, ως αυτή τη στιγμή, ψηφοφόρους, όχι οπαδούς. Με αυτή την έννοια ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κόμμα της Αριστεράς, έχει την πολιτική υπεροχή αλλά δεν κατέχει ηγεμονική θέση. Τα πρώην κόμματα εξουσίας γνωρίζουν ότι επαναληπτικές εκλογές θα επισφράγιζαν την καταδίκη τους να την αποτρέψουν. Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ είναι η κορυφή του παγόβουνου. Το ουσιώδες είναι η ρήξη της κοινωνίας με τους έως τώρα πολιτικά κυρίαρχους.
Αντίθετα, αποδείχθηκε, εκ του εκλογικού αποτελέσματος, ότι οι ζωηροί αντικαπιταλιστές, οι ένθερμοι (παραδοσιακοί και άλλοι) θιασώτες της ρήξης με ΕΕ/Ευρώ, ζουν κατά μόνας, επικοινωνούν μάλλον με τον εαυτό τους παρά με τον κόσμο. Δεν έχει καμία σημασία αν έχουν (ή δεν έχουν) δίκιο ότι δεν μπορεί να υπάρξει λύση εντός ΕΕ/Ευρώ. Σημασία έχει ότι δεν επικοινωνούν, δεν έχουν επαφή, με τον κόσμο. Τα αιτήματα του κόσμου είναι άλλα. Πρωτίστως η επιβίωση, εθνική και προσωπική. Ο κόσμος φαίνεται να έχει καταλάβει ότι προϋπόθεση σωτηρίας είναι η οριστική πολιτική εκκαθάριση των πρωταγωνιστών, όσων μας έφεραν στη σημερινή κατάσταση. Μόνο «χωρίς αυτούς» υπάρχει ελπίδα, έστω η ελάχιστη. Όχι επειδή «αυτοί» είναι ανίκανοι να διαπραγματευτούν. Ακόμα και αν ήταν ικανοί δεν μπορούν να διαπραγματευτούν επειδή μπορούν να εκβιαστούν και να υποκύψουν. Και επειδή έχουν συμφέρον να υποκύψουν για να διατηρηθεί η εξουσία τους. Έτσι ήλπιζαν, έως χθές.
Η διακήρυξη του Αλέξη Τσίπρα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδικεί τη διακυβέρνηση της χώρας (η κατοχή της εξουσίας είναι κάτι βαθύτερο από την εκλογική νίκη) δεν άλλαξε μόνο το πολιτικό σκηνικό. Επιβάλλει στον ΣΥΡΙΖΑ να μεταβληθεί σε κυριολεκτικά μηδέν χρόνο από κόμμα διαμαρτυρίας σε κόμμα κυβερνητικών ευθυνών-και ικανοτήτων. Να αντιληφθεί τη διαφορά ιδεολογίας και άσκησης κρατικής πολιτικής όχι μόνο στην Οικονομία αλλά και στα κρίσιμα θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Άμυνας. Είτε ως κυβέρνηση είτε ως (αξιωματική) αντιπολίτευση, ο ΣΥΡΙΖΑ θα αντιμετωπίσει υποχρεωτικά αυτά τα προβλήματα από την άποψη του Κράτους, όχι μόνο της εσωτερικής πολιτικής αλλά και των διεθνών σχέσεων και συσχετισμών. Στην εξωτερική πολιτική δεν υπάρχει συναίσθημα, ούτε το παραμικρό, αλλά μόνο και αποκλειστικά συμφέρον. Το πρόβλημα είναι ότι η Εξωτερική Πολιτική δεν είναι διόλου ανεξάρτητη από την πολιτική στο εσωτερικό της (κάθε) χώρας.
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Έδωσε 18.000 ευρώ για μια γυμνή φωτογραφία της Madonna!
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Στα διεθνή νομικά όργανα προσφεύγει η Repsol
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
