2017-02-18 21:36:09
O Παναθηναϊκός ήταν ανώτερος, εκτός και εντός παρκέ. Ανώτερος για τη γενικότερη στάση του πριν από το παιχνίδι, ανώτερος μέσα στο γήπεδο επιβεβαιώνοντας το ρόλο του φαβορί Η αλήθεια είναι πως κάθε τίτλος έχει τη δική του αξία, τη δική του γλύκα, αλλά θεωρώ πως ο συγκεκριμένος συνδυάζεται όσο κανείς άλλος με την ανωτερότητα που επέδειξαν οι «πράσινοι». Μια κούπα με ανωτερότητα δίνει διπλάσια αξία στον νικητή κι αυτή τη φορά ο Παναθηναϊκός διαχειρίστηκε τα πράγματα ως ομάδα με 6 ευρωπαϊκά.
Υπό αυτή την έννοια θα διαφωνήσω μ΄όσους φίλους του Παναθηναϊκού φώναζαν «κακώς δεχτήκαμε να γίνει το παιχνίδι στην Θεσσαλονίκη», θα διαφωνήσω βεβαίως και θεωρώ λανθασμένη τη δήλωση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου μετά τα γεγονότα. Ο Παναθηναϊκός δεν πρέπει να δείχνει ανωτερότητα για να την βλέπει ο αντίπαλος, οφείλει να δείχνει ανωτερότητα γιατί είναι η ομάδα με τα 6 ευρωπαϊκά, είναι η ομάδα που είναι ένα level πάνω σε σχέση με τις υπόλοιπες.
Δες την εξέλιξη όλων των αγώνων από το καλύτερο live score!
Ο Παναθηναϊκός, οφείλει να είναι πάντα ανώτερος, οφείλει πάντα να δείχνει το ίδιο πρόσωπο και η στάση του δεν πρέπει να μεταβάλλεται με βάση το πώς αντιδρά ο αντίπαλος, αλλά με το κριτήριο του απλού φιλάθλου που θέλει αύριο να πάει στη δουλειά του ή στο σχολείο του και να αισθάνεται υπερήφανος σαν Παναθηναϊκός.
Δεν θα μπω στη διαδικασία να αναλύσω ιδιαίτερα το τι προηγήθηκε πριν από τον τελικό. Είναι προφανές πως δεν είμαστε ικανοί να κάνουμε ένα απλό παιχνίδι, την ώρα που όλη η Ευρώπη απολαμβάνει μπάσκετ και οι Γάλλοι αποφάσιζαν να κάνουν τη δική τους αντίστοιχη διοργάνωση μέσα στη Disneyland. Δεν έχει σημασία να κάνουμε ιδιαίτερη ανάλυση για το ποιος φταίει και ποιος δεν φταίει γιατί πολύ απλά βαρέθηκα να γράφω κάθε χρόνο τα ίδια και τα ίδια και να αλλάζω μόνο τα χρώματα των ομάδων.
Προφανώς και ο Αρης όφειλε να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να διασφαλίσει τα συμφωνηθέντα, όταν μάλιστα ο Παναθηναϊκός έχει φερθεί άψογα. Προφανώς η Αστυνομία δεν έκανε καλά τη δουλειά της, αφήνοντας τόσο κόσμο να καθίσει σε θέσεις που δεν επιτρεπόταν. Προφανώς η ΕΟΚ βρίσκεται στο ίδιο ακριβώς σημείο που βρισκόταν και τις προηγούμενες χρονιές.
Το βέβαιο είναι πως ΔΕΝ είμαστε ικανοί για τίποτα. Δεν θέλουμε να αλλάξουμε, δεν βάζουμε στόχους σ' αυτό που κάνουμε, δεν έχουμε προσανατολισμό, δεν μας νοιάζει καν τι γίνεται στην υπόλοιπη Ευρώπη και το κατά πόσο μας προσβάλει όλη αυτή η εικόνα. Δεν ντρέπεται κανείς βλέποντας τον Πασκουάλ που μέχρι πέρυσι έπαιζε στον πολιτισμό να απορεί με τα όσα έβλεπε, δεν ντρέπεται κανείς βλέποντας τους Αμερικανούς του Παναθηναϊκού να τραβούν με τα κινητά τις ανταλλαγές φωτοβολίδων στην εξέδρα και ο ένας να εξηγεί στον άλλον τον παραλογισμό. Δεν ντρέπεται κανείς που εμείς κάνουμε τελικούς - ντροπής και όλη η υπόλοιπη Ευρώπη απολαμβάνει διήμερα και τριήμερα γιορτής και χαράς.
Γι αυτά που μας συμβαίνουν, πρώτα ως κοινωνία και μετά ως μπάσκετ, δεν μας φταίει κανείς, παρά μόνο εμείς οι ίδιοι. Εμείς οι ίδιοι που συμμετέχουμε, εμείς οι ίδιοι που δεν αντιδρούμε, εμείς οι ίδιοι που φοβόμαστε, εμείς που στην ουσία αποδεχόμαστε την κατάσταση και απλά την αντιμετωπίζουμε ως γραφική μέχρι και διασκεδαστική.
Οχι, δυστυχώς, δεν πρόκειται να αλλάξουμε, δεν πρόκειται να γίνουμε άνθρωποι και γι αυτό κάθε φορά που έρχεται η ώρα τελικών δεν μπορούμε να σκεφτόμαστε τι καλύτερο θα κάνουμε, αλλά πόσο αναίμακτα θα τελειώσει.
Την ώρα που η υπόλοιπη Ευρώπη σκέφτεται πώς θα το κάνει καλύτερο, στην Ελλάδα νοιαζόμαστε το πότε θα τελειώσει και κάνουμε τον Σταυρό μας για να μην έχουμε νεκρό. Ας μείνουμε λοιπόν στη μιζέρια μας, ας μείνουμε στην κατάσταση που έχουμε αποδεχτεί, αλλά να μην αναρωτιόμαστε γιατί μας συμβαίνουν όλα αυτά που μας συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια. Οταν με το καλό αποφασίσουμε να γίνουμε άνθρωποι, τότε εδώ θα είμαστε να συζητήσουμε για τελικούς και μπάσκετ...
Στο αγωνιστικό, η διαφορά του Παναθηναϊκού με τον Άρη είναι μεγάλη. Οσο και να ήθελαν οι «κίτρινοι» ήταν αδύνατον να βρουν λύσεις απέναντι σε μια πληρέστερη ομάδα που είχε περισσότερους παίκτες, πιο καθαρό μυαλό, μεγαλύτερη εμπειρία και καλύτερη στόχευση. Ο Άρης ήθελε τόσο που δεν μπορούσε να το διαχειριστεί κι αυτό φάνηκε από το άγχος και τον εκνευρισμό κάθε φορά που κάποιος παίκτης του πήγαινε στη γραμμή των βολών. Αντίθετα, ο Παναθηναϊκός ήταν πολύ καλύτερος στη διαχείριση του «πρέπει» και διέθετε την εμπειρία για να κάνει πράξη τους στόχους του.
Ο Φελντέιν επιβεβαιώνει ότι είναι σε εξαιρετική κατάσταση, ο Καλάθης αφυπνίστηκε στο κρισιμότερο μέχρι τώρα παιχνίδι του 2017, ενώ ο Πασκουάλ είχε λύσεις από τους περισσότερους παίκτες που χρησιμοποίησε. Ο Τζεντίλε εκτέλεσε και δημιούργησε στο ξεκίνημα του β' μέρους, ο Γκάμπριελ και ο Ρίβερς έβαλαν μεγάλα σουτ, ειδικά ο δεύτερος μ' αυτό το φαρμακερό τρίποντο στην τελευταία περίοδο, την ώρα που ο Άρης προσπαθούσε να επιστρέψει, ενώ ο Σίγκλέτον και ο Φώτσης πρόσφεραν σε διάφορους τομείς του παιχνιδιού.
Tromaktiko
Υπό αυτή την έννοια θα διαφωνήσω μ΄όσους φίλους του Παναθηναϊκού φώναζαν «κακώς δεχτήκαμε να γίνει το παιχνίδι στην Θεσσαλονίκη», θα διαφωνήσω βεβαίως και θεωρώ λανθασμένη τη δήλωση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου μετά τα γεγονότα. Ο Παναθηναϊκός δεν πρέπει να δείχνει ανωτερότητα για να την βλέπει ο αντίπαλος, οφείλει να δείχνει ανωτερότητα γιατί είναι η ομάδα με τα 6 ευρωπαϊκά, είναι η ομάδα που είναι ένα level πάνω σε σχέση με τις υπόλοιπες.
Δες την εξέλιξη όλων των αγώνων από το καλύτερο live score!
Ο Παναθηναϊκός, οφείλει να είναι πάντα ανώτερος, οφείλει πάντα να δείχνει το ίδιο πρόσωπο και η στάση του δεν πρέπει να μεταβάλλεται με βάση το πώς αντιδρά ο αντίπαλος, αλλά με το κριτήριο του απλού φιλάθλου που θέλει αύριο να πάει στη δουλειά του ή στο σχολείο του και να αισθάνεται υπερήφανος σαν Παναθηναϊκός.
Δεν θα μπω στη διαδικασία να αναλύσω ιδιαίτερα το τι προηγήθηκε πριν από τον τελικό. Είναι προφανές πως δεν είμαστε ικανοί να κάνουμε ένα απλό παιχνίδι, την ώρα που όλη η Ευρώπη απολαμβάνει μπάσκετ και οι Γάλλοι αποφάσιζαν να κάνουν τη δική τους αντίστοιχη διοργάνωση μέσα στη Disneyland. Δεν έχει σημασία να κάνουμε ιδιαίτερη ανάλυση για το ποιος φταίει και ποιος δεν φταίει γιατί πολύ απλά βαρέθηκα να γράφω κάθε χρόνο τα ίδια και τα ίδια και να αλλάζω μόνο τα χρώματα των ομάδων.
Προφανώς και ο Αρης όφειλε να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να διασφαλίσει τα συμφωνηθέντα, όταν μάλιστα ο Παναθηναϊκός έχει φερθεί άψογα. Προφανώς η Αστυνομία δεν έκανε καλά τη δουλειά της, αφήνοντας τόσο κόσμο να καθίσει σε θέσεις που δεν επιτρεπόταν. Προφανώς η ΕΟΚ βρίσκεται στο ίδιο ακριβώς σημείο που βρισκόταν και τις προηγούμενες χρονιές.
Το βέβαιο είναι πως ΔΕΝ είμαστε ικανοί για τίποτα. Δεν θέλουμε να αλλάξουμε, δεν βάζουμε στόχους σ' αυτό που κάνουμε, δεν έχουμε προσανατολισμό, δεν μας νοιάζει καν τι γίνεται στην υπόλοιπη Ευρώπη και το κατά πόσο μας προσβάλει όλη αυτή η εικόνα. Δεν ντρέπεται κανείς βλέποντας τον Πασκουάλ που μέχρι πέρυσι έπαιζε στον πολιτισμό να απορεί με τα όσα έβλεπε, δεν ντρέπεται κανείς βλέποντας τους Αμερικανούς του Παναθηναϊκού να τραβούν με τα κινητά τις ανταλλαγές φωτοβολίδων στην εξέδρα και ο ένας να εξηγεί στον άλλον τον παραλογισμό. Δεν ντρέπεται κανείς που εμείς κάνουμε τελικούς - ντροπής και όλη η υπόλοιπη Ευρώπη απολαμβάνει διήμερα και τριήμερα γιορτής και χαράς.
Γι αυτά που μας συμβαίνουν, πρώτα ως κοινωνία και μετά ως μπάσκετ, δεν μας φταίει κανείς, παρά μόνο εμείς οι ίδιοι. Εμείς οι ίδιοι που συμμετέχουμε, εμείς οι ίδιοι που δεν αντιδρούμε, εμείς οι ίδιοι που φοβόμαστε, εμείς που στην ουσία αποδεχόμαστε την κατάσταση και απλά την αντιμετωπίζουμε ως γραφική μέχρι και διασκεδαστική.
Οχι, δυστυχώς, δεν πρόκειται να αλλάξουμε, δεν πρόκειται να γίνουμε άνθρωποι και γι αυτό κάθε φορά που έρχεται η ώρα τελικών δεν μπορούμε να σκεφτόμαστε τι καλύτερο θα κάνουμε, αλλά πόσο αναίμακτα θα τελειώσει.
Την ώρα που η υπόλοιπη Ευρώπη σκέφτεται πώς θα το κάνει καλύτερο, στην Ελλάδα νοιαζόμαστε το πότε θα τελειώσει και κάνουμε τον Σταυρό μας για να μην έχουμε νεκρό. Ας μείνουμε λοιπόν στη μιζέρια μας, ας μείνουμε στην κατάσταση που έχουμε αποδεχτεί, αλλά να μην αναρωτιόμαστε γιατί μας συμβαίνουν όλα αυτά που μας συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια. Οταν με το καλό αποφασίσουμε να γίνουμε άνθρωποι, τότε εδώ θα είμαστε να συζητήσουμε για τελικούς και μπάσκετ...
Στο αγωνιστικό, η διαφορά του Παναθηναϊκού με τον Άρη είναι μεγάλη. Οσο και να ήθελαν οι «κίτρινοι» ήταν αδύνατον να βρουν λύσεις απέναντι σε μια πληρέστερη ομάδα που είχε περισσότερους παίκτες, πιο καθαρό μυαλό, μεγαλύτερη εμπειρία και καλύτερη στόχευση. Ο Άρης ήθελε τόσο που δεν μπορούσε να το διαχειριστεί κι αυτό φάνηκε από το άγχος και τον εκνευρισμό κάθε φορά που κάποιος παίκτης του πήγαινε στη γραμμή των βολών. Αντίθετα, ο Παναθηναϊκός ήταν πολύ καλύτερος στη διαχείριση του «πρέπει» και διέθετε την εμπειρία για να κάνει πράξη τους στόχους του.
Ο Φελντέιν επιβεβαιώνει ότι είναι σε εξαιρετική κατάσταση, ο Καλάθης αφυπνίστηκε στο κρισιμότερο μέχρι τώρα παιχνίδι του 2017, ενώ ο Πασκουάλ είχε λύσεις από τους περισσότερους παίκτες που χρησιμοποίησε. Ο Τζεντίλε εκτέλεσε και δημιούργησε στο ξεκίνημα του β' μέρους, ο Γκάμπριελ και ο Ρίβερς έβαλαν μεγάλα σουτ, ειδικά ο δεύτερος μ' αυτό το φαρμακερό τρίποντο στην τελευταία περίοδο, την ώρα που ο Άρης προσπαθούσε να επιστρέψει, ενώ ο Σίγκλέτον και ο Φώτσης πρόσφεραν σε διάφορους τομείς του παιχνιδιού.
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Τη στήριξη των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ και την Ευρώπη εξέφρασε ο Μαικ Πενς
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Σουφλέ σοκολάτας με σως καραμέλας
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
