2017-02-23 14:26:38
Ο έρως χρόνια δεν κοιτά, λένε. Έφτασε η ώρα να το πει κι εκείνη. Αυτή στα πρώτα χρόνια της φοίτησής της κι εκείνος καθηγητής Ο έρωτας όχι μόνο δεν κοιτάει τη διαφορά ηλικίας, είναι τυφλός και σε θέματα κοινωνικής θέσης. Δεν υπακούει σε κανόνες και κοινωνικά πρότυπα, δε συμβιβάζεται στο μέτριο και το ίσως. Ήταν απρόσμενος κι ενθουσιώδης, μπήκε στη ζωή της για να την αλλάξει ριζικά. Άλλωστε, όλα τα ωραία έρχονται εκεί που δεν το περιμένεις, αυτή είναι η ομορφιά τους.
Ξεκίνησε το πρώτο έτος και μαζί του και τα μαθήματα. Τον είχε σε κάποια από αυτά στην αρχή, αλλά οι ώρες διδασκαλίας τους δε βοηθούσαν. Της έδειχνε το ενδιαφέρον του μέσα στις λίγες φορές που πατούσε. Προσπαθούσε να την πλησιάσει και να της μιλήσει πάντα μέσα στα επιτρεπόμενα όρια. Να την προσεγγίσει χωρίς να ξεχνάει τη θέση του. Για εκείνη περνούσε τελείως αδιάφορος. Ένας ακόμη καθηγητής που ήταν εκεί για να κάνει τη δουλειά του. Αυτή η κατάσταση επικρατούσε σε όλο το πρώτο έτος με τις δύο πλευρές να μη βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο επικοινωνίας. Το δεύτερο έτος θα τα άλλαζε όλα.
Μία εκδήλωση, σε ένα κλαμπάκι της πόλης, για το καλωσόρισμα των φοιτητών και την αρχή της νέας φοιτητικής χρονιάς ήταν η αιτία για να έρθουν πιο κοντά. Διασκέδαζαν κι οι δύο με τις παρέες τους, όταν ο καθηγητής βρήκε την ευκαιρία να χαιρετήσει τους παλιούς φοιτητές του. Πλησίασε στο τραπέζι, τους μίλησε κι έφερε τα πάνω-κάτω στο μυαλό της. Τη γοήτευσε ο τρόπος του, τον είδε όπως δεν τον είχε ξαναδεί. Μακριά από αίθουσες και στερεότυπα της φάνηκε ένας άλλος άνθρωπος. Ανοιχτός και προσιτός είναι συνήθως τα επίθετα που δεν κοσμούν έναν καθηγητή. Εκείνο το βράδυ κέντρισε το ενδιαφέρον της, κέρδισε την προσοχή της.
Μέσα στις επόμενες μέρες της έστειλε αίτημα φιλίας. Δεν έχασε χρόνο, κάνοντας άμεσα κίνηση για να έρθουν πιο κοντά. Αν επιχειρούσε μία διαφορετική προσέγγιση, η κατάσταση θα δυσκόλευε αρκετά. Διάλεξε την πιο ασφαλή οδό, την απρόσωπη επικοινωνία. Γνώριζε πόσο λεπτή ήταν η θέση του και δεν ήθελε να δημιουργήσει προβλήματα, είτε μεταξύ τους είτε με τη δουλειά. Δεν χρειαζόταν να εκτεθεί περισσότερο πριν καν αρχίσει κάτι. Αυτή το δέχτηκε μετά χαράς. Σύντομα του έστειλε και μήνυμα. Αυτό ήταν το έναυσμα για να ξεκινήσει μία ουσιαστική επικοινωνία.
Με τον καιρό έρχονταν όλο και πιο κοντά. Μιλούσαν ώρες, μέρες, καθώς απολάμβαναν την παρέα του άλλου. Σιγά-σιγά τα μηνύματα έπαιρναν άλλη διάσταση. Γίνονταν όλο και πιο έντονα, πιο ρομαντικά, πιο ερωτικά με αποτέλεσμα να ανοιχτεί πρώτη αυτή. Ξεκαθάρισε τις προθέσεις της με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Της άρεσε και του το είπε στα ίσια, περιμένοντας την αντίδρασή του. Εκείνος χάρηκε, επειδή το ήθελε, αλλά και γιατί τον έβγαλε απ’ την δύσκολη θέση. Δε θα το έλεγε πρώτος, δε θα ρίσκαρε έτσι εύκολα την ακαδημαϊκή του θέση ή υπόληψη για αυτονόητους λόγους. Βέβαια, της είχε και μία έκπληξη.
Δυστυχώς, για αυτήν, είχε σχέση εκείνο τον καιρό. Μαγκιά του που δεν της το έκρυψε ενώ θα μπορούσε, όμως αυτό περιέπλεκε τα πράγματα. Μετά από αυτήν τη δήλωση ακολούθησαν κάποιες ενθαρρυντικές κουβέντες. Σε καμία περίπτωση δεν ήθελε να σταματήσουν να μιλάνε. Οι λόγοι ήταν προφανείς. Τον ενθουσίαζε, τον γέμιζε συναισθηματικά η πλατωνική τους σχέση. Αν εκείνη ήθελε να διακόψουν θα το καταλάβαινε, άλλωστε ίσως να ήταν η πιο λογική αντιμετώπιση. Η λογική, όμως, δεν έχει καμία σχέση όταν μπαίνουν στη μέση συναισθήματα. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για το πιο παράλογο συναίσθημα.
Συνέχισαν κανονικά να μιλάνε. Δεν της πήγαινε η καρδιά να αφήσει κάτι τόσο ιδιαίτερο να φύγει. Ήταν στο χέρι της να το σταματήσει, να βάλει ένα τέλος σε κάτι που φαινόταν απίθανο να προχωρήσει. Η επιλογή της φανέρωνε τις προθέσεις της. Ήθελε να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να δει την κατάληξή τους. Περνούσε το δεύτερο έτος κι η επικοινωνία τους άνθιζε όλο και περισσότερο. Δεν τον είχε πλέον σε κανένα μάθημα, όμως βρισκόντουσαν στη σχολή κάποιες φορές. Έψαχνε ευκαιρίες για να βρεθούνε, προσπαθούσε να κάνει ό,τι μπορούσε για να μιλήσουν. Έβρισκε τις πιο γελοίες δικαιολογίες για να μπει στην αίθουσα όπου είχε μάθημα, πήγαινε και καθόταν δίπλα της στα διαλείμματα.
Προσπαθούσε να βρει λίγο χρόνο για να περάσει μαζί της. Έστω κι αυτό το λίγο θα ήταν αρκετό. Να πούνε δυο λόγια πρόσωπο με πρόσωπο, να γελάσουν, πάντα με κίνδυνο μήπως κάτι μαθευτεί. Ίσως δεν υπολόγιζε τίποτα ή ήταν πάντα προσεκτικός, όμως το ενδιαφέρον του κι η θέλησή του την είχαν εντυπωσιάσει. Σε κάθε περίσταση της έδειχνε πόσο σημαντική ήταν, πόσα σήμαινε για αυτόν έστω κι η παρουσία της. Είχε την απεριόριστη προσοχή του και αυτό ήταν το μόνο που ήθελε. Να βρίσκεται στο επίκεντρο της ζωής του.
Πέρα απ’ το πανεπιστήμιο βρίσκονταν κι έξω. Είχαν βγει αρκετές φορές μαζί. Μέχρι και στους φίλους του την είχε γνωρίσει. Ήταν μεγάλο βήμα και το ήξεραν κι οι δύο. Περνούσαν χρόνο μόνοι τους, αλλά όχι όσο θα ήθελαν. Αυτός είχε τις υποχρεώσεις του και μια σχέση. Προσπαθούσε να μοιράσει τον χρόνο όσο καλύτερα γινόταν. Εκείνη, τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, δεν ήταν στην πόλη εξαιτίας της πρακτικής της άσκησης. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μιλάνε περισσότερο. Ήταν ο τρόπος τους για να καλύψουν την απόσταση που τους χώριζε. Να διατηρήσουν αναλλοίωτο αυτό που με τόσο κόπο έφτιαξαν.
Τώρα, η πρακτική φτάνει προς το τέλος και πλησιάζει η ώρα της επιστροφής. Της υποσχέθηκε πως θα την επισκεφτεί πριν γυρίσει γιατί θέλει να τη δει. Πέρασε καιρός απ’ την τελευταία φορά που κάθισαν δίπλα-δίπλα και μιλούσαν ξένοιαστα οι δυο τους. Όσο πλησιάζει η ώρα τον σκέφτεται όλο και περισσότερο. Τις στιγμές που πέρασαν, αλλά κι αυτές που θα έρθουν. Δεν είναι πια στην αρχή κι η κατάσταση μπερδεύεται ολοένα και περισσότερο. Τον θέλει, τον χρειάζεται όμως γνωρίζει ότι σε αυτή τη σχέση είναι τρεις. Συγκεκριμένα, αυτή είναι το τρίτο πρόσωπο.
Ίσως έπρεπε να τον παρατήσει. Ίσως αυτό να ήταν το σωστό. Όμως, δεν έχει να κάνει με το αν είναι σωστό ή λάθος. Για κανέναν δεν είναι δίκαιο. Μπορεί όμως να γίνει πιο εύκολο. Ο καθηγητής πρέπει να πάρει μια απόφαση έστω και αργά. Πρέπει να κάνει την επιλογή του για να μπορέσουν όλοι να συνεχίσουν τη ζωή τους. Είναι αναγκασμένος να δώσει μία λύση, να ξεκαθαρίσει τη θέση του. Όσο περισσότερο κυλάει ο χρόνος τόσο πιο επώδυνη γίνεται η επιλογή, ενώ αυξάνεται η πιθανότητα να τις χάσει και τις δύο.
Στη μία πλευρά της ζυγαριάς η ασφαλής, μετριοπαθής σχέση κι απ’ την άλλη το παράνομο, απαγορευμένο φλερτ. Τα υπέρ και τα κατά και των δύο είναι προφανή, αλλά μόνο ένας μπορεί να δώσει τη λύση. Χρειάζεται θάρρος να πάρει μία τέτοια απόφαση,@ρχίδια να υποστηρίξει την επιλογή του.
Να παλέψει να κρατηθεί σε μια σχέση που δεν τον ολοκληρώνει ή να κυνηγήσει το περιπετειώδες και τολμηρό φλερτ; Μόνο αυτός μπορεί να βρει την άκρη, πριν να είναι αργά.
Πηγη
Tromaktiko
Ξεκίνησε το πρώτο έτος και μαζί του και τα μαθήματα. Τον είχε σε κάποια από αυτά στην αρχή, αλλά οι ώρες διδασκαλίας τους δε βοηθούσαν. Της έδειχνε το ενδιαφέρον του μέσα στις λίγες φορές που πατούσε. Προσπαθούσε να την πλησιάσει και να της μιλήσει πάντα μέσα στα επιτρεπόμενα όρια. Να την προσεγγίσει χωρίς να ξεχνάει τη θέση του. Για εκείνη περνούσε τελείως αδιάφορος. Ένας ακόμη καθηγητής που ήταν εκεί για να κάνει τη δουλειά του. Αυτή η κατάσταση επικρατούσε σε όλο το πρώτο έτος με τις δύο πλευρές να μη βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο επικοινωνίας. Το δεύτερο έτος θα τα άλλαζε όλα.
Μία εκδήλωση, σε ένα κλαμπάκι της πόλης, για το καλωσόρισμα των φοιτητών και την αρχή της νέας φοιτητικής χρονιάς ήταν η αιτία για να έρθουν πιο κοντά. Διασκέδαζαν κι οι δύο με τις παρέες τους, όταν ο καθηγητής βρήκε την ευκαιρία να χαιρετήσει τους παλιούς φοιτητές του. Πλησίασε στο τραπέζι, τους μίλησε κι έφερε τα πάνω-κάτω στο μυαλό της. Τη γοήτευσε ο τρόπος του, τον είδε όπως δεν τον είχε ξαναδεί. Μακριά από αίθουσες και στερεότυπα της φάνηκε ένας άλλος άνθρωπος. Ανοιχτός και προσιτός είναι συνήθως τα επίθετα που δεν κοσμούν έναν καθηγητή. Εκείνο το βράδυ κέντρισε το ενδιαφέρον της, κέρδισε την προσοχή της.
Μέσα στις επόμενες μέρες της έστειλε αίτημα φιλίας. Δεν έχασε χρόνο, κάνοντας άμεσα κίνηση για να έρθουν πιο κοντά. Αν επιχειρούσε μία διαφορετική προσέγγιση, η κατάσταση θα δυσκόλευε αρκετά. Διάλεξε την πιο ασφαλή οδό, την απρόσωπη επικοινωνία. Γνώριζε πόσο λεπτή ήταν η θέση του και δεν ήθελε να δημιουργήσει προβλήματα, είτε μεταξύ τους είτε με τη δουλειά. Δεν χρειαζόταν να εκτεθεί περισσότερο πριν καν αρχίσει κάτι. Αυτή το δέχτηκε μετά χαράς. Σύντομα του έστειλε και μήνυμα. Αυτό ήταν το έναυσμα για να ξεκινήσει μία ουσιαστική επικοινωνία.
Με τον καιρό έρχονταν όλο και πιο κοντά. Μιλούσαν ώρες, μέρες, καθώς απολάμβαναν την παρέα του άλλου. Σιγά-σιγά τα μηνύματα έπαιρναν άλλη διάσταση. Γίνονταν όλο και πιο έντονα, πιο ρομαντικά, πιο ερωτικά με αποτέλεσμα να ανοιχτεί πρώτη αυτή. Ξεκαθάρισε τις προθέσεις της με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Της άρεσε και του το είπε στα ίσια, περιμένοντας την αντίδρασή του. Εκείνος χάρηκε, επειδή το ήθελε, αλλά και γιατί τον έβγαλε απ’ την δύσκολη θέση. Δε θα το έλεγε πρώτος, δε θα ρίσκαρε έτσι εύκολα την ακαδημαϊκή του θέση ή υπόληψη για αυτονόητους λόγους. Βέβαια, της είχε και μία έκπληξη.
Δυστυχώς, για αυτήν, είχε σχέση εκείνο τον καιρό. Μαγκιά του που δεν της το έκρυψε ενώ θα μπορούσε, όμως αυτό περιέπλεκε τα πράγματα. Μετά από αυτήν τη δήλωση ακολούθησαν κάποιες ενθαρρυντικές κουβέντες. Σε καμία περίπτωση δεν ήθελε να σταματήσουν να μιλάνε. Οι λόγοι ήταν προφανείς. Τον ενθουσίαζε, τον γέμιζε συναισθηματικά η πλατωνική τους σχέση. Αν εκείνη ήθελε να διακόψουν θα το καταλάβαινε, άλλωστε ίσως να ήταν η πιο λογική αντιμετώπιση. Η λογική, όμως, δεν έχει καμία σχέση όταν μπαίνουν στη μέση συναισθήματα. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για το πιο παράλογο συναίσθημα.
Συνέχισαν κανονικά να μιλάνε. Δεν της πήγαινε η καρδιά να αφήσει κάτι τόσο ιδιαίτερο να φύγει. Ήταν στο χέρι της να το σταματήσει, να βάλει ένα τέλος σε κάτι που φαινόταν απίθανο να προχωρήσει. Η επιλογή της φανέρωνε τις προθέσεις της. Ήθελε να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να δει την κατάληξή τους. Περνούσε το δεύτερο έτος κι η επικοινωνία τους άνθιζε όλο και περισσότερο. Δεν τον είχε πλέον σε κανένα μάθημα, όμως βρισκόντουσαν στη σχολή κάποιες φορές. Έψαχνε ευκαιρίες για να βρεθούνε, προσπαθούσε να κάνει ό,τι μπορούσε για να μιλήσουν. Έβρισκε τις πιο γελοίες δικαιολογίες για να μπει στην αίθουσα όπου είχε μάθημα, πήγαινε και καθόταν δίπλα της στα διαλείμματα.
Προσπαθούσε να βρει λίγο χρόνο για να περάσει μαζί της. Έστω κι αυτό το λίγο θα ήταν αρκετό. Να πούνε δυο λόγια πρόσωπο με πρόσωπο, να γελάσουν, πάντα με κίνδυνο μήπως κάτι μαθευτεί. Ίσως δεν υπολόγιζε τίποτα ή ήταν πάντα προσεκτικός, όμως το ενδιαφέρον του κι η θέλησή του την είχαν εντυπωσιάσει. Σε κάθε περίσταση της έδειχνε πόσο σημαντική ήταν, πόσα σήμαινε για αυτόν έστω κι η παρουσία της. Είχε την απεριόριστη προσοχή του και αυτό ήταν το μόνο που ήθελε. Να βρίσκεται στο επίκεντρο της ζωής του.
Πέρα απ’ το πανεπιστήμιο βρίσκονταν κι έξω. Είχαν βγει αρκετές φορές μαζί. Μέχρι και στους φίλους του την είχε γνωρίσει. Ήταν μεγάλο βήμα και το ήξεραν κι οι δύο. Περνούσαν χρόνο μόνοι τους, αλλά όχι όσο θα ήθελαν. Αυτός είχε τις υποχρεώσεις του και μια σχέση. Προσπαθούσε να μοιράσει τον χρόνο όσο καλύτερα γινόταν. Εκείνη, τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, δεν ήταν στην πόλη εξαιτίας της πρακτικής της άσκησης. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μιλάνε περισσότερο. Ήταν ο τρόπος τους για να καλύψουν την απόσταση που τους χώριζε. Να διατηρήσουν αναλλοίωτο αυτό που με τόσο κόπο έφτιαξαν.
Τώρα, η πρακτική φτάνει προς το τέλος και πλησιάζει η ώρα της επιστροφής. Της υποσχέθηκε πως θα την επισκεφτεί πριν γυρίσει γιατί θέλει να τη δει. Πέρασε καιρός απ’ την τελευταία φορά που κάθισαν δίπλα-δίπλα και μιλούσαν ξένοιαστα οι δυο τους. Όσο πλησιάζει η ώρα τον σκέφτεται όλο και περισσότερο. Τις στιγμές που πέρασαν, αλλά κι αυτές που θα έρθουν. Δεν είναι πια στην αρχή κι η κατάσταση μπερδεύεται ολοένα και περισσότερο. Τον θέλει, τον χρειάζεται όμως γνωρίζει ότι σε αυτή τη σχέση είναι τρεις. Συγκεκριμένα, αυτή είναι το τρίτο πρόσωπο.
Ίσως έπρεπε να τον παρατήσει. Ίσως αυτό να ήταν το σωστό. Όμως, δεν έχει να κάνει με το αν είναι σωστό ή λάθος. Για κανέναν δεν είναι δίκαιο. Μπορεί όμως να γίνει πιο εύκολο. Ο καθηγητής πρέπει να πάρει μια απόφαση έστω και αργά. Πρέπει να κάνει την επιλογή του για να μπορέσουν όλοι να συνεχίσουν τη ζωή τους. Είναι αναγκασμένος να δώσει μία λύση, να ξεκαθαρίσει τη θέση του. Όσο περισσότερο κυλάει ο χρόνος τόσο πιο επώδυνη γίνεται η επιλογή, ενώ αυξάνεται η πιθανότητα να τις χάσει και τις δύο.
Στη μία πλευρά της ζυγαριάς η ασφαλής, μετριοπαθής σχέση κι απ’ την άλλη το παράνομο, απαγορευμένο φλερτ. Τα υπέρ και τα κατά και των δύο είναι προφανή, αλλά μόνο ένας μπορεί να δώσει τη λύση. Χρειάζεται θάρρος να πάρει μία τέτοια απόφαση,@ρχίδια να υποστηρίξει την επιλογή του.
Να παλέψει να κρατηθεί σε μια σχέση που δεν τον ολοκληρώνει ή να κυνηγήσει το περιπετειώδες και τολμηρό φλερτ; Μόνο αυτός μπορεί να βρει την άκρη, πριν να είναι αργά.
Πηγη
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«Πράσινο» φως σε Γερμανία και Γαλλία για αυστηρότερα μέτρα ασφαλείας
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
