2017-05-18 19:50:33
Το άγχος και ο φόβος είναι ζητήματα που απασχολούν σχεδόν σε καθημερινή βάση τους περισσότερους ανθρώπους.
Πρόκειται όμως για ιδιαίτερα εξαντλητικά συναισθήματα που όχι μόνο δεν προστατεύουν το άτομο από τις διάφορες επικίνδυνες και απαιτητικές καταστάσεις, αλλά ζημιώνουν και περιορίζουν τη λειτουργικότητά του.
Οι απαρχές αυτών των συναισθημάτων έχουν σαν βάση την ανάγκη για προστασία του είδους από τους διάφορους κινδύνους και τη δυνατότητα εξέλιξής του και διαβίωσής του σε μια κοινωνία. Ωστόσο, τα επίπεδα άγχους και φόβου που συναντώνται στον σημερινό άνθρωπο, δεν ανταποκρίνονται στους αντικειμενικούς κινδύνους της εποχής που ζούμε.
Πρόκειται λοιπόν, για μια παρωχημένη τακτική που αναπτύχθηκε στον άνθρωπο και συνέχισε να καλλιεργείται για αιώνες, που ενώ μέχρι κάποιο σημείο τον εξυπηρετούσε, πλέον φαίνεται να τον ακρωτηριάζει.
Ο κατευνασμός τέτοιων αισθημάτων, μπορεί να έρθει μέσα από μια απλή παραδοχή. Αυτήν της απουσίας ελέγχου.
Οποιαδήποτε απόφαση πρόκειται να παρθεί για ένα ζήτημα, θα δημιουργηθεί σαν σκέψη στον εγκέφαλο. Ο εγκέφαλος, για να εμφανίσει την απόφαση ως σκέψη, θα έχει "κάνει τους υπολογισμούς του" σύμφωνα με δεδομένα που έχει συλλέξει και έμφυτες γενετικές ροπές. Δηλαδή, η απόφαση που θα παρθεί θα σχετίζεται με τις παρελθούσες εμπειρίες του ατόμου και το γενετικό του υλικό.
Η αίσθηση ελέγχου των αποφάσεων και η δυνατότητα επιλογής είναι ιδιαίτερα απατηλές, καθώς προκύπτουν από το μηχανισμό της ταύτισης των σκέψεων που δημιουργεί ο εγκέφαλος με την επίγνωσή τους. Παραπλανητικά δηλαδή δημιουργείται η εντύπωση ενός ατόμου το οποίο έκανε κάποιες σκέψεις και κατέληξε σε μία απόφαση ή συμπέρασμα, ενώ αυτό που πραγματικά συνέβη είναι ότι ένας εγκέφαλος με βάση τις παρελθούσες εμπειρίες και το γενετικό του υλικό έβγαλε την απόφαση που κρίνει μέσω αυτών πιο συμφέρουσα.
Η λειτουργία του εγκεφάλου, είναι και αυτή μια λειτουργία του σώματος που γίνεται αυτόματα, όπως η αναπνοή και ο χτύπος της καρδιάς. Δεν απασχόλησε ποτέ κανέναν η διαδικασία της πέψης ή των αμέτρητων άλλων λειτουργιών του σώματος, οι οποίες και αυτές ρυθμίζονται από τον εγκέφαλο. Μόνο ο μηχανισμός της ταύτισης είναι αυτός που δημιουργεί την ψευδαίσθηση του ατόμου που επιλέγει. Το όλο σύστημα όμως λειτουργεί από μόνο του, αυτόματα, όπως αυτόματα εμφανίζεται και η ψευδαίσθηση του ελέγχου.
Ηρώ Παπαδοπούλου - aytepignosi.com
Πρόκειται όμως για ιδιαίτερα εξαντλητικά συναισθήματα που όχι μόνο δεν προστατεύουν το άτομο από τις διάφορες επικίνδυνες και απαιτητικές καταστάσεις, αλλά ζημιώνουν και περιορίζουν τη λειτουργικότητά του.
Οι απαρχές αυτών των συναισθημάτων έχουν σαν βάση την ανάγκη για προστασία του είδους από τους διάφορους κινδύνους και τη δυνατότητα εξέλιξής του και διαβίωσής του σε μια κοινωνία. Ωστόσο, τα επίπεδα άγχους και φόβου που συναντώνται στον σημερινό άνθρωπο, δεν ανταποκρίνονται στους αντικειμενικούς κινδύνους της εποχής που ζούμε.
Πρόκειται λοιπόν, για μια παρωχημένη τακτική που αναπτύχθηκε στον άνθρωπο και συνέχισε να καλλιεργείται για αιώνες, που ενώ μέχρι κάποιο σημείο τον εξυπηρετούσε, πλέον φαίνεται να τον ακρωτηριάζει.
Ο κατευνασμός τέτοιων αισθημάτων, μπορεί να έρθει μέσα από μια απλή παραδοχή. Αυτήν της απουσίας ελέγχου.
Οποιαδήποτε απόφαση πρόκειται να παρθεί για ένα ζήτημα, θα δημιουργηθεί σαν σκέψη στον εγκέφαλο. Ο εγκέφαλος, για να εμφανίσει την απόφαση ως σκέψη, θα έχει "κάνει τους υπολογισμούς του" σύμφωνα με δεδομένα που έχει συλλέξει και έμφυτες γενετικές ροπές. Δηλαδή, η απόφαση που θα παρθεί θα σχετίζεται με τις παρελθούσες εμπειρίες του ατόμου και το γενετικό του υλικό.
Η αίσθηση ελέγχου των αποφάσεων και η δυνατότητα επιλογής είναι ιδιαίτερα απατηλές, καθώς προκύπτουν από το μηχανισμό της ταύτισης των σκέψεων που δημιουργεί ο εγκέφαλος με την επίγνωσή τους. Παραπλανητικά δηλαδή δημιουργείται η εντύπωση ενός ατόμου το οποίο έκανε κάποιες σκέψεις και κατέληξε σε μία απόφαση ή συμπέρασμα, ενώ αυτό που πραγματικά συνέβη είναι ότι ένας εγκέφαλος με βάση τις παρελθούσες εμπειρίες και το γενετικό του υλικό έβγαλε την απόφαση που κρίνει μέσω αυτών πιο συμφέρουσα.
Η λειτουργία του εγκεφάλου, είναι και αυτή μια λειτουργία του σώματος που γίνεται αυτόματα, όπως η αναπνοή και ο χτύπος της καρδιάς. Δεν απασχόλησε ποτέ κανέναν η διαδικασία της πέψης ή των αμέτρητων άλλων λειτουργιών του σώματος, οι οποίες και αυτές ρυθμίζονται από τον εγκέφαλο. Μόνο ο μηχανισμός της ταύτισης είναι αυτός που δημιουργεί την ψευδαίσθηση του ατόμου που επιλέγει. Το όλο σύστημα όμως λειτουργεί από μόνο του, αυτόματα, όπως αυτόματα εμφανίζεται και η ψευδαίσθηση του ελέγχου.
Ηρώ Παπαδοπούλου - aytepignosi.com
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
4 μύθοι για την πρωτεΐνη που πρέπει να πάψεις να πιστεύεις
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΠΕΖΟΝΑΥΤΕΣ ΚΑΙ ZUBR: Επιχειρήσεις στο Αιγαίο με ΠΤΜ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
