2017-05-22 13:38:15
ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΤΙΓΡΑΦΑ ΑΛΛΩΝ ΚΟΣΜΩΝ ‘Η ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΓΡΑΦΑ ΤΟΥ ΔΙΚΟΥ ΜΑΣ;
του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου
Ανανέωση (από αρχικό κείμενο 11:50) Πολλά έχουν ακουστεί στην επιστημονική κοινότητα και πολλοί ερευνητές έχουν ασχοληθεί με την ύπαρξη ή μη παράλληλου σύμπαντος αλλά οι περισσότεροι δυσκολεύονται να κατανοήσουν την δυσνόητη για το ευρύ κοινό έννοια.
Σήμερα, πλέον, κάποιοι επιστήμονες ισχυρίζονται ότι βρήκαν την πρώτη απόδειξη της υπάρξής του.
Πριν παρακολουθήσετε το βίντεο το οποίο επιχειρεί να τεκμηριώσει τον ισχυρισμό αυτό καλό είναι να ειπωθούν μερικά λόγια για το τι είναι το περιβόητο Multiverse (Πολυσύμπαν)
Σύμφωνα με κάποια λεγόμενα «ανθρωπικά» αξιώματα η Ζωή, ο Θεός, είναι άπειρα συνεπώς δεν μπορούν να περιορίζονται υπό καμία έννοια σε καμία διάσταση.
Η Φύση δεν μπορεί να αφήνει κενά, τα γεμίζει, το να υπάρχει ένα Σύμπαν που επεκτέινεται μετά τo Big Bang δεν αρκεί γιατί όσο μεγάλο και αν είναι δεν παύει να είναι ΠΕΠΕΡΑΣΜΕΝΟ, μετά από αυτό τι; Τέλος;Και τι σημαίνει αυτό το… τέλος; Είναι παράλογο όπως και αν το αντιληφθεί κανείς.
Συνεπώς πρέπει να υπάρχει απειρία στον Χώρο, απειρία στον Χρόνο, αλλά και στις διαστάσεις.
Έτσι ενώ είναι γνωστό από την θεωρία του «Μπιγκ Μπανγκ» ότι το δικό μας Σύμπαν είναι ναι μεν τεράστιο αλλά πεπερασμένο, τώρα επικρατεί η θεωρία ότι πέρα από αυτό υπάρχουν άπειρα σύμπαντα τα οποία πάλλονται και διαστέλλονται, συστέλλονται ακριβώς όπως και το δικό μας, σε συνεχόμενα «big bum» και «big crunch»
Άρα η ύπαρξη Συμπαντων πέρα από το δικό μας θεωρείται εκ των ουκ άνευ και ότι είναι κάτι που δεν σταματάει ποτέ.
Άλλη μορφή απειρίας έχει να κάνει με το μέγεθος. Καποιος θεωρείται ότι θα μπρούσε να «μικραίνει» συνεχώς. Φτάνει στο επίπεδο του ατόμου και συνεχίζει να μικραίνει.
Φτάνει στο μέγεθος των κουάρκς και συνεχίζει να μικραίνει. Τότε πολλοί επιστήμονες θεωρούν ότι το άτομο αυτό ξεπερνάει κάποιου είδους ενεργειακή μπάρα της υποατομικής πραγματικότητας και εκπίπτει εντός ενός καινούριου Σύμπαντος ένός δηλαδή microverse. Αν συνεχίσει να μικραίνει τότε η ίδια διαδικασία επαναλαμβάνεται μέχρι να εκπέσει σε ένα καινούριο μικροσύμπαν. Τουτέστιν το σύμπαν μας μπορεί να υπάρχει στην γραβάτα ενός όντος… άλλου μεγέθους
Αυτήν την ιστορία σαν έννοια την διαπραγματεύεται με πολύ εύσχημο τρόπο, η άλλοτε γνωστή σειρά της Marvel Comics οι Micronauts, που διαδραμτίζεται σε ένα «μικροσύμπαν» το οποίο ήταν ενσωματωμένο σε ένα άλλο «μικροσύμπαν» το οποίο ήταν ενσωματωμένο στο δικό μας Σύμπαν το οποίο με την σειρά του Αυτή η θεωρία εξηγείται πολύ γλαφυρά με το παιχνίδι της ρώσικης Μπαμπούσκα.
Και τώρα ερχόμαστε στην πεμπτουσία της θεωρίας των «Χορδών» που είναι τα παράλληλα Σύμπαντα. Αυτά υπάρχουν στον ίδιο χώρο και χρόνο ακριβώς όπως οι σελίδες ενός βιβλίου.
Όλες έχουν ίδια φύση αλλά διαφορετικό περιεχόμενο.
Η θεωρία στηρίζεται στον εξής κβαντικό συλλογισμό:
Η Θεωρία λέει ότι κάθε φορά που ένα άτομο κάνει μια επιλογή τότε το αποτέλεσμα συμβαίνει σε όλες του τις εκδοχές. Δηλαδή, εάν κάποιος επιλέξει σε ένα σταυροδρόμι την κατεύθυνση Α, δημιουργείται ταυτόχρονα ένα σύμπαν όπου το ίδιο μέχρι εκείνη την στιγμή άτομο επέλεξε την κατεύθυνση Β, ακολουθώντας από εκείνη την στιγμή διαφορετική πορεία από τον «δίδυμο» αδελφό του που επέλεξε την Α.
Εν ολίγοις κάθε στιγμή δημιουργούνται απειρα «αντίτυπα» των εαυτών μας που άλλα μοιάζουν περισσότερο άλλα λιγότερο με εμάς αναλόγως την στιγμή του «διαχωρισμού». Έτσι το Πολυσύμπαν εκφράζει όλα τα πιθανά γεγονότα που θα μπορούσαν να λάβουν χώρα και δεν έλαβαν στο δικό μας σύμπαν.
Υπάρχουν δηλαδή σύμπαντα στα οποία, τον Β’ ΠΠ τον κέρδισε η Γερμανία, ο Τ.Κένεντι δεν δολοφονήθηκε ποτέ, ο Μεσαίωνας δεν υπήρξε, η Αυτοκρατορία του Μ.Αλέξανδρου δεν διαλύθηκε με τον θάνατό του, η Ανθρωπότητα έχει βγει στο Διάστημα,ή η Ανθρωπότητα δεν κυριάρχησε ποτέ στον πλανήτη και άπειρες άλλες πιθανές εκδοχές της Ιστορίας.
H Θεωρία του Πολυσύμπαντος εξηγεί και το γιατί δεν υπάρχει το περιβόητο παράδοξο του εγγονού που επιστρέφει πίσω στον χρόνο και σκοτώνει τον παππού του. Εάν το κάνει τότε αυτός δεν θα γεννηθεί, άρα δεν θα γυρίσει πίσω στον χρόνο για να τον σκοτώσει και έχουμε ένα loop χωροχρονικής Παραδοξότητας.
Με το Πολυσύμπαν όμως αυτό είναι εφικτό, ο εγγονός που γυρνάει πίσω στον χρόνο σκοτώνει έναν παππού από μια παράλληλη χρονική λωρίδα οπότε αυτός συνεχίζει να ζει κανονικά.
Δείτε ένα βίντεο που παρουσιάζονται οι ισχυρισμοί τους και τα στοιχεία που χρησιμοποιούν για να τεκμηριώνουν τον ισχυρισμό αυτό.
pronews.gr
του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου
Ανανέωση (από αρχικό κείμενο 11:50) Πολλά έχουν ακουστεί στην επιστημονική κοινότητα και πολλοί ερευνητές έχουν ασχοληθεί με την ύπαρξη ή μη παράλληλου σύμπαντος αλλά οι περισσότεροι δυσκολεύονται να κατανοήσουν την δυσνόητη για το ευρύ κοινό έννοια.
Σήμερα, πλέον, κάποιοι επιστήμονες ισχυρίζονται ότι βρήκαν την πρώτη απόδειξη της υπάρξής του.
Πριν παρακολουθήσετε το βίντεο το οποίο επιχειρεί να τεκμηριώσει τον ισχυρισμό αυτό καλό είναι να ειπωθούν μερικά λόγια για το τι είναι το περιβόητο Multiverse (Πολυσύμπαν)
Σύμφωνα με κάποια λεγόμενα «ανθρωπικά» αξιώματα η Ζωή, ο Θεός, είναι άπειρα συνεπώς δεν μπορούν να περιορίζονται υπό καμία έννοια σε καμία διάσταση.
Η Φύση δεν μπορεί να αφήνει κενά, τα γεμίζει, το να υπάρχει ένα Σύμπαν που επεκτέινεται μετά τo Big Bang δεν αρκεί γιατί όσο μεγάλο και αν είναι δεν παύει να είναι ΠΕΠΕΡΑΣΜΕΝΟ, μετά από αυτό τι; Τέλος;Και τι σημαίνει αυτό το… τέλος; Είναι παράλογο όπως και αν το αντιληφθεί κανείς.
Συνεπώς πρέπει να υπάρχει απειρία στον Χώρο, απειρία στον Χρόνο, αλλά και στις διαστάσεις.
Έτσι ενώ είναι γνωστό από την θεωρία του «Μπιγκ Μπανγκ» ότι το δικό μας Σύμπαν είναι ναι μεν τεράστιο αλλά πεπερασμένο, τώρα επικρατεί η θεωρία ότι πέρα από αυτό υπάρχουν άπειρα σύμπαντα τα οποία πάλλονται και διαστέλλονται, συστέλλονται ακριβώς όπως και το δικό μας, σε συνεχόμενα «big bum» και «big crunch»
Άρα η ύπαρξη Συμπαντων πέρα από το δικό μας θεωρείται εκ των ουκ άνευ και ότι είναι κάτι που δεν σταματάει ποτέ.
Άλλη μορφή απειρίας έχει να κάνει με το μέγεθος. Καποιος θεωρείται ότι θα μπρούσε να «μικραίνει» συνεχώς. Φτάνει στο επίπεδο του ατόμου και συνεχίζει να μικραίνει.
Φτάνει στο μέγεθος των κουάρκς και συνεχίζει να μικραίνει. Τότε πολλοί επιστήμονες θεωρούν ότι το άτομο αυτό ξεπερνάει κάποιου είδους ενεργειακή μπάρα της υποατομικής πραγματικότητας και εκπίπτει εντός ενός καινούριου Σύμπαντος ένός δηλαδή microverse. Αν συνεχίσει να μικραίνει τότε η ίδια διαδικασία επαναλαμβάνεται μέχρι να εκπέσει σε ένα καινούριο μικροσύμπαν. Τουτέστιν το σύμπαν μας μπορεί να υπάρχει στην γραβάτα ενός όντος… άλλου μεγέθους
Αυτήν την ιστορία σαν έννοια την διαπραγματεύεται με πολύ εύσχημο τρόπο, η άλλοτε γνωστή σειρά της Marvel Comics οι Micronauts, που διαδραμτίζεται σε ένα «μικροσύμπαν» το οποίο ήταν ενσωματωμένο σε ένα άλλο «μικροσύμπαν» το οποίο ήταν ενσωματωμένο στο δικό μας Σύμπαν το οποίο με την σειρά του Αυτή η θεωρία εξηγείται πολύ γλαφυρά με το παιχνίδι της ρώσικης Μπαμπούσκα.
Και τώρα ερχόμαστε στην πεμπτουσία της θεωρίας των «Χορδών» που είναι τα παράλληλα Σύμπαντα. Αυτά υπάρχουν στον ίδιο χώρο και χρόνο ακριβώς όπως οι σελίδες ενός βιβλίου.
Όλες έχουν ίδια φύση αλλά διαφορετικό περιεχόμενο.
Η θεωρία στηρίζεται στον εξής κβαντικό συλλογισμό:
Η Θεωρία λέει ότι κάθε φορά που ένα άτομο κάνει μια επιλογή τότε το αποτέλεσμα συμβαίνει σε όλες του τις εκδοχές. Δηλαδή, εάν κάποιος επιλέξει σε ένα σταυροδρόμι την κατεύθυνση Α, δημιουργείται ταυτόχρονα ένα σύμπαν όπου το ίδιο μέχρι εκείνη την στιγμή άτομο επέλεξε την κατεύθυνση Β, ακολουθώντας από εκείνη την στιγμή διαφορετική πορεία από τον «δίδυμο» αδελφό του που επέλεξε την Α.
Εν ολίγοις κάθε στιγμή δημιουργούνται απειρα «αντίτυπα» των εαυτών μας που άλλα μοιάζουν περισσότερο άλλα λιγότερο με εμάς αναλόγως την στιγμή του «διαχωρισμού». Έτσι το Πολυσύμπαν εκφράζει όλα τα πιθανά γεγονότα που θα μπορούσαν να λάβουν χώρα και δεν έλαβαν στο δικό μας σύμπαν.
Υπάρχουν δηλαδή σύμπαντα στα οποία, τον Β’ ΠΠ τον κέρδισε η Γερμανία, ο Τ.Κένεντι δεν δολοφονήθηκε ποτέ, ο Μεσαίωνας δεν υπήρξε, η Αυτοκρατορία του Μ.Αλέξανδρου δεν διαλύθηκε με τον θάνατό του, η Ανθρωπότητα έχει βγει στο Διάστημα,ή η Ανθρωπότητα δεν κυριάρχησε ποτέ στον πλανήτη και άπειρες άλλες πιθανές εκδοχές της Ιστορίας.
H Θεωρία του Πολυσύμπαντος εξηγεί και το γιατί δεν υπάρχει το περιβόητο παράδοξο του εγγονού που επιστρέφει πίσω στον χρόνο και σκοτώνει τον παππού του. Εάν το κάνει τότε αυτός δεν θα γεννηθεί, άρα δεν θα γυρίσει πίσω στον χρόνο για να τον σκοτώσει και έχουμε ένα loop χωροχρονικής Παραδοξότητας.
Με το Πολυσύμπαν όμως αυτό είναι εφικτό, ο εγγονός που γυρνάει πίσω στον χρόνο σκοτώνει έναν παππού από μια παράλληλη χρονική λωρίδα οπότε αυτός συνεχίζει να ζει κανονικά.
Δείτε ένα βίντεο που παρουσιάζονται οι ισχυρισμοί τους και τα στοιχεία που χρησιμοποιούν για να τεκμηριώνουν τον ισχυρισμό αυτό.
pronews.gr
VIDEO
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Δελτίο τύπου ΙΣΗ: Βίαιη επίθεση σε γιατρό στην εφημερία
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
