2017-05-24 20:00:48
Εφημερίδα Haaretz, 16 Μαϊου 2017
Μετάφραση: Δημήτριος Μιμίδης
Σε μια συγκέντρωση γνωστών θρησκευόμενων Σιωνιστών πριν από δύο εβδομάδες, ο βουλευτής κ. Betzalel Smotrich μίλησε για το διπλωματικό του σχέδιο, το οποίο ονόμασε «Σχέδιο υποταγής». Ο σκοπός του σχεδίου, είπε, είναι «να σβήσει κάθε εθνική ελπίδα των Παλαιστινίων».
Σύμφωνα με το σχέδιο, στους Παλαιστίνιους θα δοθούν τρεις επιλογές – να εγκαταλείψουν τη χώρα, να ζουν στο Ισραήλ με την ιδιότητα του «αλλοδαπού κατοίκου», διότι, όπως δήλωσε ο Smotrich , «σύμφωνα με τον εβραϊκό νόμο πρέπει πάντα να υπάρχει κάποια κατωτερότητα» ή να αντισταθούν «και τότε οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις θα ξέρουν τι πρέπει να κάνουν». Όταν ο αναπληρωτής πρόεδρος της Κνεσσέτ (εβραϊκή βουλή) τον ρώτησε αν σκόπευε να εξαλείψει ολόκληρες οικογένειες, συμπεριλαμβανομένων γυναικών και παιδιών, ο Smotrich απάντησε:« Στον πόλεμο, λειτουργούμε όπως στον πόλεμο».
Ο Smotrich παρουσίασε το βιβλίο του Ιησού του Ναυή ως πηγή των παρατηρήσεών του. Σύμφωνα με το Midrash, ο Ιησούς του Ναυή έστειλε στους κατοίκους της γης Χαναάν τρεις επιστολές, στις οποίες έθεσε τους τρεις προαναφερθέντες όρους. Ο Μαϊμωνίδης εξηγεί ότι αν οι μη Εβραίοι δεν φύγουν, πρέπει να τους επιβληθούν περιορισμοί, «ώστε να περιφρονηθούν και να ταπεινωθούν, και να μη σηκώσουν κεφάλι στο Ισραήλ». Αν αντισταθούν, λέει, «δεν πρέπει να μείνει καμία ψυχή απ’ αυτούς» – με άλλα λόγια, να τους σκοτώσουν όλους.
Πόσοι από εκείνους που κάθισαν και άκουσαν αυτά τα φρικτά πράγματα -μαθητευόμενοι άνδρες και γυναίκες, λόγιοι της Τορά και ηγέτες της κοινότητας- συμφώνησαν μαζί του; Είναι αδύνατον να ξέρουμε. Υπήρξαν διαμαρτυρίες κατά την διάρκεια των ερωτήσεων στη συζήτηση, κατά την οποία ορισμένοι από τους συμμετέχοντες δήλωσαν σοκαρισμένοι. Αλλά δεν σοκαρίστηκαν όλοι.
Θυμήθηκα πάλι το άρθρο του Yossi Klein που τον περασμένο μήνα προκάλεσε καταιγίδα. Έγραψε: Θέλει ο «θρησκευτικός σιωνισμός» να «αρπάξει τον έλεγχο του κράτους και να το καθαρίσει από τους Άραβες», όπως έγραψε; Όχι, σίγουρα όχι. Υπάρχουν άνθρωποι στην κοινότητα που θέλουν πράγματι να το κάνουν αυτό; Ναι, απολύτως! Το ερώτημα είναι πόσοι πολλοί είναι ή με άλλα λόγια, πού πρέπει να τοποθετηθεί ο Smotrich. Είναι στο περιθώριο, μέρος μιας εξτρεμιστικής, φονταμενταλιστικής μειονότητας ζηλωτών, που δεν λαμβάνεται πολύ σοβαρά ή στο κέντρο, ένας μελλοντικός ηγέτης ενός μεγάλου κοινού;
Ένα από τα χαρακτηριστικά της φονταμενταλιστικής θρησκευτικότητας είναι η μείωση της θρησκευτικής παράδοσης σε ένα άκαμπτο και απλοϊκό πλαίσιο αρχών. Γενικά συνδέεται με μια μονολιθική αντίληψη της ιστορίας, σαν να ήταν όλες οι εποχές όμοιες και αυτό που ήταν αληθινό πριν από 2.000 χρόνια να εξακολουθεί να ισχύει και σήμερα, και μια έντονη επιθυμία να ανανεώσουμε τις μέρες μας όπως παλιότερα, δηλαδή να φέρουμε το παρελθόν στο παρόν. Όλα αυτά μαζί δημιουργούν μια μονοδιάστατη υπακοή στις αρχές της Γραφής. Αυτό συμβαίνει γενικά με πολύ ασυνήθιστο τρόπο, καθώς η φονταμενταλιστική υπακοή προσεγγίζει στενά την κυριολεκτική έννοια του κειμένου, ενώ η μη φονταμενταλιστική θρησκεία αναγνωρίζει ότι η θρησκευτική αλήθεια είναι πολύπλοκη (“Υπάρχουν 70 πρόσωπα στην Τορά”), παρέχει ερμηνείες της Γραφής και ενσωματώνει άλλες σκέψεις στην προσέγγισή της στην πίστη.
Ο θρησκευτικός Σιωνισμός δεν είναι φονταμενταλιστικός. Το μεγαλύτερο μέρος της κοινότητας οδηγεί σε μια παραδοσιακή θρησκευτική ζωή ερμηνείας και ευελιξίας. Οι περισσότεροι ζουν στο κέντρο της χώρας, στην Ιερουσαλήμ και στο Petah Tikva, στο Kfar Sava και στην Ra’anana. Μιλάμε για μια μεσαία, σταθερή, αστική, ικανοποιημένη κοινότητα. Ο Ιουδαϊσμός για αυτούς είναι μια βαθιά ταυτότητα και ένας τρόπος ζωής, αλλά δεν ονειρεύονται τη νύχτα την ανοικοδόμηση του Ναού και είναι ευτυχείς που ζουν σε μια δημοκρατία.
Όμως ο Smotrich κατάλαβε κάτι όταν μίλησε με τους εκπροσώπους αυτής της κοινότητας. Επειδή μιλούσε σε ένα εντελώς παρατηρητικό ακροατήριο, επέτρεψε στον εαυτό του να εκθέσει τα θρησκευτικά-μυθικά θεμέλια των ιδεών του. Ήλπιζε ότι μιλώντας για τον εβραϊκό νόμο και το βιβλίο του Ιησού του Ναυή θα οδηγούσε σε μια αυτόματη αναγνώριση, με τα σχόλιά του που θα ενισχυόνταν από τα αδρανή θεμέλια μιας βαθιά ριζωμένης παράδοσης. Ήλπιζε ότι η θρησκευτική του γλώσσα θα κάνει τις ιδέες του πολύ πιο δύσκολες στον αντίλογο. Δυστυχώς, αυτή η ελπίδα δεν είναι αβάσιμη.
Η δημοκρατία, όπως και ο φιλελευθερισμός, είναι ένα ήθος. Η θρησκευτική παράδοση, όπως ο εθνικισμός, είναι το θεμέλιο της ταυτότητας και της αφηγηματικής αντίληψης. Σε έναν διαγωνισμό μεταξύ τους, είναι πολύ δύσκολο για τους πρώτους να θριαμβεύσουν. Αν κατά τον 20ό αιώνα ο δυτικός εθνικισμός περιελάμβανε ουσιαστικά τη δημοκρατία και τον φιλελευθερισμό (και έτσι μείωσε τη θρησκεία), τις τελευταίες δεκαετίες υπάρχει ένα κενό που αναδύεται μεταξύ τους. Όπως μπορούμε να διαπιστώσουμε από την κρίση των προσφύγων στην Ευρώπη και την ψήφο για το Brexit, όταν οι μάζες θεωρούν ότι ο φιλελευθερισμός υπονομεύει τα θεμέλια του εθνικισμού, η απάντηση είναι να ενισχυθεί ο εθνικισμός εις βάρος του φιλελευθερισμού.
Ορισμένοι άνθρωποι στο θρησκευτικό Σιωνιστικό στρατόπεδο, μεταξύ των οποίων και ο Smotrich, στρέφονται προς την εβραϊκή ταυτότητα και χρησιμοποιούν μια μυθική αφήγηση για να πάρουν στήριξη για αντι-φιλελεύθερες ιδέες. Σε μια κατάσταση όπου ο φιλελευθερισμός γίνεται αντιληπτός ως αντιτιθέμενη ταυτότητα ή σε μια κατάσταση στην οποία δεν υπάρχει απάντηση που να υπερασπίζεται τον φιλελευθερισμό και να είναι βασισμένη στην ταυτότητα, θα καταφέρουν να τραβήξουν πολλούς εναντίον τους, πρώτα απ’ όλα εκείνους που είναι βαθιά συνδεδεμένοι με την παράδοση. Μόνο μια θέση που ξεκινάει από την ταυτότητα του ατόμου προς τον φιλελευθερισμό, που επανασυνδέει τον εθνικισμό και τον φιλελευθερισμό (και μάλιστα τη θρησκεία και τη δημοκρατία), μπορεί να εμποδίσει πολλούς θρησκευτικούς Σιωνιστές και άλλους να ελκύονται από τις τρελές ιδέες του Smotrich και των οπαδών του.
Το γεγονός ότι ο Σμότριχ είναι ένας επικίνδυνος φονταμενταλιστής που επιδιώκει να δώσει στους Παλαιστινίους μια επιλογή μεταξύ μεταφοράς, απαρτχάϊντ ή γενοκτονίας είναι τρομακτικό. Είναι δύσκολο να διαμαρτυρηθείτε στην Παλαιστινιακή Αρχή για την ενθάρρυνση της τρομοκρατίας όταν ο αναπληρωτής πρόεδρος της βουλής του Κράτους του Ισραήλ υποστηρίζει αυτό το είδος “σχεδίου υποταγής”. Θα έπρεπε να απομακρυνθεί από τη θέση του και να αποβληθεί από την βουλή.
offtherecord.net.gr
Μετάφραση: Δημήτριος Μιμίδης
Σε μια συγκέντρωση γνωστών θρησκευόμενων Σιωνιστών πριν από δύο εβδομάδες, ο βουλευτής κ. Betzalel Smotrich μίλησε για το διπλωματικό του σχέδιο, το οποίο ονόμασε «Σχέδιο υποταγής». Ο σκοπός του σχεδίου, είπε, είναι «να σβήσει κάθε εθνική ελπίδα των Παλαιστινίων».
Σύμφωνα με το σχέδιο, στους Παλαιστίνιους θα δοθούν τρεις επιλογές – να εγκαταλείψουν τη χώρα, να ζουν στο Ισραήλ με την ιδιότητα του «αλλοδαπού κατοίκου», διότι, όπως δήλωσε ο Smotrich , «σύμφωνα με τον εβραϊκό νόμο πρέπει πάντα να υπάρχει κάποια κατωτερότητα» ή να αντισταθούν «και τότε οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις θα ξέρουν τι πρέπει να κάνουν». Όταν ο αναπληρωτής πρόεδρος της Κνεσσέτ (εβραϊκή βουλή) τον ρώτησε αν σκόπευε να εξαλείψει ολόκληρες οικογένειες, συμπεριλαμβανομένων γυναικών και παιδιών, ο Smotrich απάντησε:« Στον πόλεμο, λειτουργούμε όπως στον πόλεμο».
Ο Smotrich παρουσίασε το βιβλίο του Ιησού του Ναυή ως πηγή των παρατηρήσεών του. Σύμφωνα με το Midrash, ο Ιησούς του Ναυή έστειλε στους κατοίκους της γης Χαναάν τρεις επιστολές, στις οποίες έθεσε τους τρεις προαναφερθέντες όρους. Ο Μαϊμωνίδης εξηγεί ότι αν οι μη Εβραίοι δεν φύγουν, πρέπει να τους επιβληθούν περιορισμοί, «ώστε να περιφρονηθούν και να ταπεινωθούν, και να μη σηκώσουν κεφάλι στο Ισραήλ». Αν αντισταθούν, λέει, «δεν πρέπει να μείνει καμία ψυχή απ’ αυτούς» – με άλλα λόγια, να τους σκοτώσουν όλους.
Πόσοι από εκείνους που κάθισαν και άκουσαν αυτά τα φρικτά πράγματα -μαθητευόμενοι άνδρες και γυναίκες, λόγιοι της Τορά και ηγέτες της κοινότητας- συμφώνησαν μαζί του; Είναι αδύνατον να ξέρουμε. Υπήρξαν διαμαρτυρίες κατά την διάρκεια των ερωτήσεων στη συζήτηση, κατά την οποία ορισμένοι από τους συμμετέχοντες δήλωσαν σοκαρισμένοι. Αλλά δεν σοκαρίστηκαν όλοι.
Θυμήθηκα πάλι το άρθρο του Yossi Klein που τον περασμένο μήνα προκάλεσε καταιγίδα. Έγραψε: Θέλει ο «θρησκευτικός σιωνισμός» να «αρπάξει τον έλεγχο του κράτους και να το καθαρίσει από τους Άραβες», όπως έγραψε; Όχι, σίγουρα όχι. Υπάρχουν άνθρωποι στην κοινότητα που θέλουν πράγματι να το κάνουν αυτό; Ναι, απολύτως! Το ερώτημα είναι πόσοι πολλοί είναι ή με άλλα λόγια, πού πρέπει να τοποθετηθεί ο Smotrich. Είναι στο περιθώριο, μέρος μιας εξτρεμιστικής, φονταμενταλιστικής μειονότητας ζηλωτών, που δεν λαμβάνεται πολύ σοβαρά ή στο κέντρο, ένας μελλοντικός ηγέτης ενός μεγάλου κοινού;
Ένα από τα χαρακτηριστικά της φονταμενταλιστικής θρησκευτικότητας είναι η μείωση της θρησκευτικής παράδοσης σε ένα άκαμπτο και απλοϊκό πλαίσιο αρχών. Γενικά συνδέεται με μια μονολιθική αντίληψη της ιστορίας, σαν να ήταν όλες οι εποχές όμοιες και αυτό που ήταν αληθινό πριν από 2.000 χρόνια να εξακολουθεί να ισχύει και σήμερα, και μια έντονη επιθυμία να ανανεώσουμε τις μέρες μας όπως παλιότερα, δηλαδή να φέρουμε το παρελθόν στο παρόν. Όλα αυτά μαζί δημιουργούν μια μονοδιάστατη υπακοή στις αρχές της Γραφής. Αυτό συμβαίνει γενικά με πολύ ασυνήθιστο τρόπο, καθώς η φονταμενταλιστική υπακοή προσεγγίζει στενά την κυριολεκτική έννοια του κειμένου, ενώ η μη φονταμενταλιστική θρησκεία αναγνωρίζει ότι η θρησκευτική αλήθεια είναι πολύπλοκη (“Υπάρχουν 70 πρόσωπα στην Τορά”), παρέχει ερμηνείες της Γραφής και ενσωματώνει άλλες σκέψεις στην προσέγγισή της στην πίστη.
Ο θρησκευτικός Σιωνισμός δεν είναι φονταμενταλιστικός. Το μεγαλύτερο μέρος της κοινότητας οδηγεί σε μια παραδοσιακή θρησκευτική ζωή ερμηνείας και ευελιξίας. Οι περισσότεροι ζουν στο κέντρο της χώρας, στην Ιερουσαλήμ και στο Petah Tikva, στο Kfar Sava και στην Ra’anana. Μιλάμε για μια μεσαία, σταθερή, αστική, ικανοποιημένη κοινότητα. Ο Ιουδαϊσμός για αυτούς είναι μια βαθιά ταυτότητα και ένας τρόπος ζωής, αλλά δεν ονειρεύονται τη νύχτα την ανοικοδόμηση του Ναού και είναι ευτυχείς που ζουν σε μια δημοκρατία.
Όμως ο Smotrich κατάλαβε κάτι όταν μίλησε με τους εκπροσώπους αυτής της κοινότητας. Επειδή μιλούσε σε ένα εντελώς παρατηρητικό ακροατήριο, επέτρεψε στον εαυτό του να εκθέσει τα θρησκευτικά-μυθικά θεμέλια των ιδεών του. Ήλπιζε ότι μιλώντας για τον εβραϊκό νόμο και το βιβλίο του Ιησού του Ναυή θα οδηγούσε σε μια αυτόματη αναγνώριση, με τα σχόλιά του που θα ενισχυόνταν από τα αδρανή θεμέλια μιας βαθιά ριζωμένης παράδοσης. Ήλπιζε ότι η θρησκευτική του γλώσσα θα κάνει τις ιδέες του πολύ πιο δύσκολες στον αντίλογο. Δυστυχώς, αυτή η ελπίδα δεν είναι αβάσιμη.
Η δημοκρατία, όπως και ο φιλελευθερισμός, είναι ένα ήθος. Η θρησκευτική παράδοση, όπως ο εθνικισμός, είναι το θεμέλιο της ταυτότητας και της αφηγηματικής αντίληψης. Σε έναν διαγωνισμό μεταξύ τους, είναι πολύ δύσκολο για τους πρώτους να θριαμβεύσουν. Αν κατά τον 20ό αιώνα ο δυτικός εθνικισμός περιελάμβανε ουσιαστικά τη δημοκρατία και τον φιλελευθερισμό (και έτσι μείωσε τη θρησκεία), τις τελευταίες δεκαετίες υπάρχει ένα κενό που αναδύεται μεταξύ τους. Όπως μπορούμε να διαπιστώσουμε από την κρίση των προσφύγων στην Ευρώπη και την ψήφο για το Brexit, όταν οι μάζες θεωρούν ότι ο φιλελευθερισμός υπονομεύει τα θεμέλια του εθνικισμού, η απάντηση είναι να ενισχυθεί ο εθνικισμός εις βάρος του φιλελευθερισμού.
Ορισμένοι άνθρωποι στο θρησκευτικό Σιωνιστικό στρατόπεδο, μεταξύ των οποίων και ο Smotrich, στρέφονται προς την εβραϊκή ταυτότητα και χρησιμοποιούν μια μυθική αφήγηση για να πάρουν στήριξη για αντι-φιλελεύθερες ιδέες. Σε μια κατάσταση όπου ο φιλελευθερισμός γίνεται αντιληπτός ως αντιτιθέμενη ταυτότητα ή σε μια κατάσταση στην οποία δεν υπάρχει απάντηση που να υπερασπίζεται τον φιλελευθερισμό και να είναι βασισμένη στην ταυτότητα, θα καταφέρουν να τραβήξουν πολλούς εναντίον τους, πρώτα απ’ όλα εκείνους που είναι βαθιά συνδεδεμένοι με την παράδοση. Μόνο μια θέση που ξεκινάει από την ταυτότητα του ατόμου προς τον φιλελευθερισμό, που επανασυνδέει τον εθνικισμό και τον φιλελευθερισμό (και μάλιστα τη θρησκεία και τη δημοκρατία), μπορεί να εμποδίσει πολλούς θρησκευτικούς Σιωνιστές και άλλους να ελκύονται από τις τρελές ιδέες του Smotrich και των οπαδών του.
Το γεγονός ότι ο Σμότριχ είναι ένας επικίνδυνος φονταμενταλιστής που επιδιώκει να δώσει στους Παλαιστινίους μια επιλογή μεταξύ μεταφοράς, απαρτχάϊντ ή γενοκτονίας είναι τρομακτικό. Είναι δύσκολο να διαμαρτυρηθείτε στην Παλαιστινιακή Αρχή για την ενθάρρυνση της τρομοκρατίας όταν ο αναπληρωτής πρόεδρος της βουλής του Κράτους του Ισραήλ υποστηρίζει αυτό το είδος “σχεδίου υποταγής”. Θα έπρεπε να απομακρυνθεί από τη θέση του και να αποβληθεί από την βουλή.
offtherecord.net.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ο Βάις θέλει να γυρίσει στον Ολυμπιακό
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
