2017-05-24 23:50:15
...Το "μέτρο" των αντοχών όλων των κρατών. ...Το "κλειδί" όλων των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών. ...Από τη σημερινή θυσία της περιμένουν να σωθούν οι ΗΠΑ. Στις περιπτώσεις βιασμών η βασική τεχνική υπεράσπισης των βιαστών είναι πολύ συγκεκριμένη: Όταν δεν μπορείς να αμφισβητήσεις τη λογική των στοιχείων, τα οποία αποδεικνύουν έναν αναμφισβήτητο βιασμό, πηγαίνεις και αμφισβητείς την ηθική τού θύματος ...Πηγαίνεις στο "ναι μεν, αλλά" ...Πηγαίνεις στη λογική τής συνυπευθυνότητας ...Ναι μεν υπήρξε θύμα βιασμού, αλλά έφταιγε κι αυτό ...Ναι μεν βιάστηκε, αλλά τα "ήθελε" κι αυτή. Αν κατορθώσεις και "θεμελιώσεις" έστω και ένα "ψήγμα" δικαίου στον θύτη, έχεις κερδίσει στην ουσία τη "δίκη", εφόσον αντιστρέφονται οι όροι τής ίδιας της δίκης. Το αντικείμενο της δίκης παύει να είναι η κτηνωδία τού θύτη, η οποία είναι δεδομένη, αμετάβλητη και ακέραιη, και αντικείμενο γίνεται η ηθική τού θύματος ...Η ηθική του θύματος, η οποία δεν είναι δεδομένη, δεν είναι αμετάβλητη και το ποσοστό της είναι "μαχητό"....
Αυτό είναι το ζητούμενο. Από μια υπόθεση κτηνωδίας τού θύτη, ο οποίος δεν σεβάστηκε μια ανθρώπινη ύπαρξη και τη βίασε, πηγαίνεις σε μια υπόθεση σύγκρουσης μεταξύ δύο μερών, έστω και όχι ισοδύναμων. Το διακύβευμα της δίκης παύει να είναι το "πόσο" τής τιμωρίας τού κτήνους, αλλά του "πόσο" τα "ήθελε" η "ανήθικη". Από εκεί και πέρα αρχίζει ο εξευτελισμός τού θύματος και χάνεται ο έλεγχος. Από εκεί και πέρα πατάς "γκάζι" όσο αντέχει η τσέπη τού θύτη και βέβαια όσο αντέχει η ανηθικότητα του δικηγόρου υπεράσπισης. Από τη στιγμή λοιπόν που αποφασίζεται ότι τα "ήθελε" και η ίδια, μένει στην πραγματικότητα να δούμε το πόσο αυτή τα "ήθελε". Μπορεί στο τέλος να αποδειχθεί ότι όχι απλά δεν είναι θύμα, αλλά είναι η κύρια και αποκλειστική υπεύθυνη του βιασμού ...Ο μοναδικός υπεύθυνος ...Μια "αμαρτωλή", σκέτη "σατανάς".
Στις σκοτεινές ιστορικές περιόδους αυτού του κόσμου τα περισσότερα θύματα βιασμών από ισχυρούς σπάνια - αν όχι ποτέ - κατήγγειλαν τους βιασμούς τους. Γιατί; ...Γιατί όχι μόνον δεν υπήρχε περίπτωση να βρουν το δίκιο τους, αλλά κινδύνευαν να εξευτελιστούν δημοσίως και να στιγματιστούν δια παντώς. Κινδύνευαν, γιατί οι ισχυροί, εξασφαλίζοντας πάντα έμπειρους υπερασπιστές και γνωρίζοντας τη λογική των μαζών - οι οποίες πολλές φορές υποβοηθούταν με χαρτζιλίκια - , μπορούσαν να εξευτελίσουν στην κυριολεξία το θύμα ...Να το εμφανίσουν σαν ένα αδίστακτο ανθρωποειδές, που χρησιμοποιούσε την ομορφιά του, το κορμί του και τη σεξουαλικότητά του, για να αποκομίσει κέρδος ...Ένα "κτήνος", το οποίο το εμφάνιζαν σαν ένα άπληστο όν και το οποίο μπροστά στο κέρδος δεν δίσταζε να βάλει σε "πειρασμό" τους "νοικοκύρηδες", απειλώντας την οικογενειακή τους "γαλήνη".
Ο προτεσταντικός κόσμος έχει δώσει απείρου κάλλους τέτοιες "ανατροπές". Μπορεί Παρθενώνες να μην έστησε ποτέ, αλλά "έστησε" άπειρες σκευωρίες. Τη Δημοκρατία δεν την "εφεύρε", αλλά εφεύρε το "λιντσάρισμα". Ποιος ξέρει πόσες φουκαριάρες κατέληξαν από πραγματικά θύματα βιασμών σε κάποια "πυρά" σαν "μάγισσες" με την "επιστημονική" γνωμάτευση του όχλου ..."Μάγισσες", οι οποίες είχαν βάλει σαν στόχο την "αρετή" και την "ηθική" ακεραιότητα των προυχόντων τής κοινωνίας. Με έναν καλό "δικηγόρο", λίγο "ηθικό" βλέμμα - απ' αυτά που διαθέτουν άφθονα οι Προτεστάντες - και μερικούς "κλακαδόρους", οι οποίοι "κατευθύνουν" το κοινό στις κρίσιμες φάσεις τής ακροαματικής διαδικασίας και όλα μπορούν να ανατραπούν ...Ένας "θλιμμένος" οικογενειάρχης, ο οποίος ένιωσε "αδύναμος" όταν είδε τον "πειρασμό" και τον "σατανά" και έκανε το λάθος ...Το ανθρώπινο λάθος. Γι' αυτόν θα αποφασίσει ένα κοινό, το οποίο μπορεί να χάσει τη δουλειά του, αν αυτός ο "οικογενειάρχης" πάει φυλακή και καταστραφεί ...Ένα κοινό, το οποίο ανά πάσα στιγμή μπορεί να "εγκληματήσει", αναπαράγοντας ό,τι συμφέρει το αφεντικό που πληρώνει και το οποίο σίγουρα δεν θα "ξεχάσει" μια τόσο μεγάλη "εξυπηρέτηση".
Από την άλλη πλευρά το θύμα-"πειρασμός" ...Σίγουρα πειρασμός, γιατί πιο πολλές πιθανότητες υπάρχει να βιαστεί μια όμορφη γυναίκα παρά η "κουτσή", η μέτρια και η άσχημη της γειτονιάς. Όταν αποφασίζει κάποιος να παρανομήσει, το κάνει με το μέγιστο κέρδος και αυτό, όσο κι αν φαίνεται ρατσιστικό, δεν είναι τέτοιο. Συνήθως αυτή, η οποία θα βιαστεί, είναι ό,τι καλύτερο υπάρχει ...Ό,τι καλύτερο σε όλους τους τομείς ...Αυτή, η οποία έχει μια προσωπικότητα, η οποία "έλκει" τη προσοχή των ανδρών ...Αυτή, η οποία απειλεί παγιωμένα συμφέροντα και γυναικείες "ιεραρχίες" στη γειτονιά ...Αυτή, η οποία "ταράζει" τις γυναίκες τής γειτονιάς, γιατί βλέπουν τα "αρσενικά" τους σε κάθε εμφάνισή της να χάνουν ανεξέλεγκτα τα "σάλια" τους ...Αυτή, η οποία "ταράζει" τους άνδρες τής γειτονιάς, γιατί έχει απορρίψει όλων τις "κρούσεις", είτε άμεσες είτε έμμεσες. Έχουν δηλαδή όλοι τούς λόγους τους να πάρουν το μέρος τού βιαστή, ακόμα κι αν γνωρίζουν ότι αυτό δεν είναι το δίκιο ...Οι γυναίκες, για να "ξεφορτωθούν" ένα διαρκές πρόβλημα που τις αγχώνει και οι άνδρες, για να "τιμωρήσουν" τον "πειρασμό", ο οποίος δεν ενέδωσε στις ορέξεις τους, ακόμα κι όταν οι ίδιοι πήραν τη μεγάλη απόφαση να "αμαρτήσουν".
Από τη στιγμή που δεν μπορούν να την έχουν οι ίδιοι, να μην την έχει κανένας ...τουλάχιστον να μην βασανίζονται από τη ζήλια, τον φθόνο και τον ανεκπλήρωτο πόθο. Άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η καλύτερη άμυνα απέναντι στον πειρασμό είναι η απόλυτη εξάλειψή του. Όλοι, δηλαδή, θέλουν να "τιμωρηθεί" το θύμα ...Να τιμωρηθεί μέχρις ολοκληρωτικής "εξαλείψεως" ...Να τιμωρηθεί, όχι επειδή έκανε κάτι, αλλά επειδή είναι αυτό που είναι ...Να τιμωρηθεί, γιατί "τόλμησε" και είναι διαφορετικό ...Να τιμωρηθεί, γιατί δεν περιορίσθηκε στον μέσο όρο ...Να τιμωρηθεί, γιατί είναι όμορφο ή έξυπνο παραπάνω απ' όσο αντέχει η κοινωνία, χωρίς να προκαλείται ή να προσβάλλεται ...Να τιμωρηθεί, γιατί δεν πήρε σε χαζομάρα την περίσσια ομορφιά, ώστε να πιάσει τον μέσο όρο ...Να τιμωρηθεί, γιατί δεν πήρε σε ασχήμια την περίσσια εξυπνάδα, ώστε και πάλι να πιάσει τον "σωτήριο" μέσο όρο. Όλοι βλέπουν τον θύτη σαν "ευκαιρία", που τους "διευκολύνει" στις επιδιώξεις τους ...Μια "ευκαιρία", η οποία θα πάρει πάνω της την "αμαρτία", που θα τους "ανακουφίζει" στην καθημερινότητά τους ...Που θα τους απαλλάξει από το "βάρος" μιας ενοχλητικής παρουσίας, η οποία τους προβληματίζει και μπορεί να τους προσβάλει και μόνον που υπάρχει.
Σε αυτά τα χαμηλά ένστικτα των ουραγών τής ανθρώπινης κοινωνίας έχουν μια εξειδίκευση οι Προτεστάντες. Έχοντας υπάρξει και οι ίδιοι ως οι παρίες τής χριστιανικής κοινωνίας, γνωρίζουν πώς να χειρίζονται τέτοιου είδους ένστικτα ...Μία "σπίθα" δικαίου να εξασφαλίσουν, και την κάνουν "πυρκαγιά". Πολύ τους "φτουράει" να δείχνουν με το "δάκτυλο" στους φτωχούς κάποιους προκλητικούς "ενόχους", οι οποίοι πρέπει να "καούν". Πολύ τους "φτουράει" να εκφράζουν τα "δίκια" των όχλων τού ταπεινού μέσου όρου, οι οποίοι "διψάνε" για αίμα και πόνο ...Τα "δίκια" των ασημαντοτήτων, που περιμένουν να δουν κάποιον "ξεχωριστό" να "καίγεται" στην "πυρά", θεωρώντας τους εαυτούς τους "ευλογημένους" με τη "θεάρεστη" και "ηθική" ασημαντότητά τους ...Τα "δίκια" των αγραμμάτων, οι οποίοι θεωρούν "επίτευγμα" της ζωής τους να έχουν λάβει μέρος στη "λήψη" - έστω και δια βοής - μιας τέτοιας απόφασης ...Τα "μεγαλεία" των ανύπαρκτων, οι οποίοι θεωρούν σαν τη σημαντικότερη στιγμή της ζωής τους την παρουσία τους σε ένα τέτοιο "ιστορικό" γεγονός.
Το άδικο σε αυτήν την περίπτωση δεν είναι τόσο απειλητικό για την κοινωνική λειτουργία, όπως οι πλειοψηφίες των όχλων την αντιλαμβάνονται. Δεν είναι ένα άδικο, το οποίο "ενθαρρύνει" την ανομία ή την αναρχία, όπως είναι για παράδειγμα η ατιμωρησία ενός δολοφόνου, ενός κλέφτη ή ενός απατεώνα. Σε αυτές τις συμβατικές περιπτώσεις επιθυμείς την παραδειγματική τιμωρία τού εγκληματία, γιατί απλούστατα το έγκλημά του μπορεί να απειλήσει και εσένα τον ίδιο.
Στην περίπτωση ενός βιασμού - όλων των τύπων - τα όρια των καταστάσεων δεν είναι τόσο ευδιάκριτα ...Ιδιαίτερα όταν το θύμα είναι ένα πρόσωπο, το οποίο ακόμα και άθελά του "προκαλεί" την κοινωνία ...Όταν είναι ένα πρόσωπο, το οποίο ξεφεύγει πολύ από τον μέσο όρο και το οποίο πολλοί το φθονούν και το ζηλεύουν για κάποια χαρακτηριστικά του. Ο "βιασμός" σε αυτήν την περίπτωση δεν αφορά αυτούς, οι οποίοι "θωρακίζονται" μέσα σ' αυτό που λέμε "μέσο" όρο. Δεν θα βρεθούν όλοι αυτοί τού "μέσου" όρου στη θέση ούτε της κινηματογραφικής Μαλένα ούτε του Γαλιλαίου, ώστε να νιώσουν ότι απειλούνται από την μη απονομή δικαιοσύνης. Δεν τους αφορά αυτή η δικαιοσύνη.
Ο βιασμός σε αυτήν την περίπτωση μπορεί να εκληφθεί από τον όχλο ότι λειτουργεί "τιμωρητικά" για κάποιον, ο οποίος ήταν "διαβολικά" ξεχωριστός και "προκαλούσε" με την παρουσία του την κοινωνία. Ως εκ τούτου αυτός ο όχλος τείνει να κατανοεί περισσότερο το "δίκιο" τού θύτη και όχι του θύματος. Κατανοεί το δίκιο αυτού, ο οποίος είναι πιο κοντά στα δικά του "μέτρα" και όχι το δίκιο κάποιου, του οποίου τα "μέτρα" είναι πολύ "υψηλά" και δεν τον αφορούν. Ο βιασμός σε μια τέτοια περίπτωση εκλαμβάνεται σαν "άμυνα" του αδύνατου μπροστά σε κάτι "διαβολικό", στο οποίο δεν μπορούσε ν' αντισταθεί. Ο άνθρωπος τού "μέσου" όρου, δηλαδή, φοβάται μήπως, εξαιτίας τής αδυναμίας του, βρεθεί στη θέση τού βιαστή και όχι στη θέση του βιασθέντως. Τα πάντα, δηλαδή, λειτουργούν ανάποδα σε σχέση με το κοινό έγκλημα.
Ως εκ τούτου ο βιασμός είναι δυνατόν να εκληφθεί από μερίδα της κοινωνίας σαν η "άνωθεν" επιβεβλημένη τιμωρία γι' αυτόν που τον υπέστη και έχει "διδακτικό" νόημα για όλους όσους θα θελήσουν στο μέλλον να προβάλουν τα ταλέντα τους, με αποτέλεσμα να "ανησυχούν" και να "ταράζουν" την κοινωνία. Κάποιοι σε μια τέτοια περίπτωση θα αρχίσουν να "κρύβουν" τις ιδέες τους και κάποιες άλλες τα γόνατα ή τους ώμους τους. Σε αυτήν την περίπτωση ο βιαστής γίνεται σχεδόν "τιμωρός", ο οποίος εκτελεί ένα "ανώτερο" θέλημα, προκειμένου να απαλλάξει ολόκληρη την κοινωνία από ένα "πρόβλημα". Είναι σχεδόν συμπαθής για κάποιους ανθρώπους, άσχετα αν αυτό δεν θα το δηλώσουν ποτέ ...Άλλωστε οι βιαστές τα "κακά" κορίτσια - που τα "θέλουν" - βιάζουν και όχι τα "καλά", που είναι και "σεμνά".
Η Παγκόσμια "Δίκη" τής Ελλάδας.
Γιατί αναφερόμαστε σε αυτού του είδους τα παραδείγματα σε ένα καθαρά πολιτικό κείμενο; ...Για να έχει ο αναγνώστης ένα "μοτίβο" ολοκληρωμένης στρατηγικής σε θέματα συμπεριφορών, ώστε να μπορεί να τις "ερμηνεύει" όταν αυτές εκδηλώνονται, όπως κι αν αυτές κάθε φορά "καλύπτονται" ...Να μπορεί να καταλαβαίνει αυτά που ακούει και τα οποία ποτέ δεν περιγράφουν την αλήθεια ...Να γνωρίζει πώς είναι δομημένη η επιχειρηματολογία των εγκληματιών ...Να γνωρίζει πώς δομείται και πού στοχεύει μια τέτοιου είδους συμπεριφορά. Αν, δηλαδή, έχει γνώση μιας κατάστασης, όπου υπάρχουν ρόλοι με συγκεκριμένες συμπεριφορές, δεν υπάρχει περίπτωση να "μπερδευτεί" ό,τι κι αν ακούσει. Τα κράτη, εξαιτίας των ανθρώπων που τα κυβερνούν και των λαών που εκφράζουν, συμπεριφέρονται στις μεταξύ τους σχέσεις σαν άνθρωποι. Γνωρίζοντας τις ανθρώπινες συμπεριφορές, μπορείς να αναλύσεις λειτουργίες, οι οποίες ονομάζονται πολιτικές και εκ πρώτης όψεως είναι ακατανόητες.
Σήμερα, για παράδειγμα, η Ελλάδα ζει μια ανάλογη κατάσταση. Είναι μια "γυναίκα", η οποία, επειδή "διαφέρει", πληρώνει τη "διαφορετικότητά" της. Βολεύει αυτούς, οι οποίοι την εκμεταλλεύονται, να τη "χτυπάνε" στη "διαφορετικότητά" της και να εξασφαλίζουν εύκολα τη "συμμαχία" των τρίτων. Καθημερινά "δικάζεται" και καταδικάζεται ...Αδίκως. Μια Ελλάδα, η οποία αποδεικνύεται ότι "βιάστηκε" ως κράτος και παρ' όλα αυτά δεν μπορεί να βρει το δίκιο της. Γιατί; ...Γιατί οι βιαστές της εκμεταλλεύονται τα χαρακτηριστικά τού θύματος και τα χαρακτηριστικά τού παγκόσμιου "ακροατηρίου" και παίζουν παιχνίδια εις βάρος της. Η Ελλάδα δεν μπορεί να αντιδράσει με τον ιδανικό τρόπο, γιατί δεν έχει πραγματική "εικόνα" τής κατάστασης, η οποία εξελίσσεται εις βάρος της. Δεν έχει αυτό, το οποίο είπαμε πιο πάνω ...ένα "μοτίβο", για να μπορέσει να ερμηνεύσει τις συμπεριφορές τού περίγυρού της ...Δεν έχει ένα "μοτίβο", για να μπορεί με τη συμπεριφορά της να "προλάβει" μεθοδεύσεις που θέλουν τον χρόνο τους και απαιτούν μια συγκεκριμένη σειρά για τη δρομολόγησή τους.
Το αποτέλεσμα αυτής της άγνοιας είναι τρομερό. Η Ελλάδα δικάζεται από τους ίδιους τους βιαστές της και οι ίδιοι είναι εκείνοι, οι οποίοι έχουν αναλάβει αυθαίρετα τη θέση τού παγκόσμιου κατηγόρου της. Αυτοί έχουν αναλάβει να πείσουν το παγκόσμιο κοινό ότι της "άξιζε" της Ελλάδας αυτό που "έπαθε", γιατί ήταν "ανήθικη" και "τεμπέλα". Ναι μεν αυτοί την βίασαν, αλλά κι αυτήν το "άξιζε". Γι' αυτόν τον λόγο, ακόμα κι όταν μιλάνε για λανθασμένες οικονομικές "συνταγές", οι οποίες την οδηγούν στον "θάνατο", δεν αλλάζουν ποτέ την επωδό, που είναι μία και μοναδική ...Ήταν "τεμπέλα", ήταν "διεφθαρμένη" και κατά συνέπεια - για Προτεστάντες μιλάμε - το "άξιζε" αυτό που έπαθε ...Ένα είδος "θείας τιμωρίας", δοσμένο από τους πιστούς "τιμωρούς" τού Θεού. Γιατί "θεία" τιμωρία για ένα χαρακτηριστικό, το οποίο αφορά πολλούς στον κόσμο; Τεμπέληδες και διεφθαρμένοι θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν όλοι οι λαοί εξίσου. Γιατί η Ελλάδα θα πρέπει να ανέβει στην "πυρά" γι' αυτό το χαρακτηριστικό της; ...Γιατί απλούστατα είναι η Ελλάδα ...Όλοι "δικαιολογούνται" να ζουν ως τεμπέληδες, αλλά ΟΧΙ η Ελλάδα.
Η Ελλάδα είναι πολύ προικισμένη από τον Θεό, ώστε να της δικαιολογήσουν ανθρώπινες αδυναμίες και μια εύκολη μοίρα ...Έχει πάρει πάρα πολλά, για να αφεθεί να "λιάζεται" ανέμελη σε μια από τις πιο ζηλευτές γωνιές τού Πλανήτη. Καί "τυχερός" καί "λουφατζής" δεν θα το άντεχαν πολλοί. Θέλουν να τη βάλουν να "πληρώσει" την "ιδιαιτερότητά" της. Σε αυτό συμφωνούν όλοι οι "καταφρονημένοι" αυτού του κόσμου. Μιλάμε για έναν εφιάλτη, όπου το θύμα βρίσκεται στο απόλυτο έλεος των βασανιστών του ...Στο έλεος ανθρώπων, οι οποίοι θεωρούν τους εαυτούς τους υπεράνω των νόμων και του δικαίου ...Αυτούς, που περιγράψαμε πιο πάνω ...Τους "τσομπάνηδες" των ασήμαντων και των ανύπαρκτων ...Τους Προτεστάντες, που τους "φτουράει" να δείχνουν "μάγους" και "αμαρτωλούς", κρύβοντας τις δικές τους πομπές πίσω από ψευδοηθικές "κορώνες". Οι τεχνικές και οι συμπεριφορές δεν αλλάζουν. Ζούμε στην "εποχή" τής Προτεσταντικής Κυριαρχίας ...Στην εποχή όπου αυτοί είναι οι ισχυροί, που κάνουν ό,τι θέλουν και απαιτούν να "αρπάζουν" τη νομιμότητα, ακόμα κι όταν αυτή δεν τους ανήκει.
Γι' αυτόν τον λόγο βλέπουμε αμερικανικά ΜΜΕ να υποστηρίζουν τις γερμανικές λογικές των βιαστών. Ομόδοξοι συνέταιροι είναι και ως εκ τούτου αλληλοϋπερασπίζονται ...Ειδικά όταν τα εγκλήματα του ενός εξυπηρετούν τα κοινά τους συμφέροντα. Περί αυτού πρόκειται. Καθημερινά γίνεται πλέον όλο και πιο φανερό ότι η Ελλάδα δεν είναι όπως την παρουσίαζαν οι Προτεστάντες τις πρώτες ημέρες εκδήλωσης της οικονομικής κρίσης. Οι Έλληνες δεν τα "έφαγαν" από τους υπολοίπους. Τα δάνεια, που τους έδωσαν, δεν τα πήραν οι ίδιοι, για να τα καταναλώσουν εις υγείαν των κορόιδων δανειστών ...Δεν τα είδαν καν αυτά τα χρήματα. Τα δάνεια δεν ήταν για να τους "σώσουν", αλλά για να τους "χαντακώσουν", εφόσον τους "χρέωναν" χρήματα, τα οποία προορίζονταν για να σώσουν τις μεγάλες προτεσταντικές τράπεζες, οι οποίες ήταν αυτές που κυρίως δάνειζαν στην Ελλάδα τής διαφθοράς. Τα δάνεια, που τους έδωσαν, είναι αυτά, τα οποία δίνουν οι οικονομικοί "δολοφόνοι", προκειμένου να αρπάξουν τις πατρίδες των λαών. Ο ελληνικός λαός σε όλα αυτά δεν είχε συμμετοχή και βεβαίως κανένα κέρδος.
Και τι έγινε που αποκαλύπτονται όλα αυτά; ...Τίποτε απολύτως. Γιατί; ...Γιατί το δίκιο δεν ενδιαφέρει κανέναν. Όλους τους ενδιαφέρει το "θέαμα" ...Τους ενδιαφέρει το "δράμα" που περνάει ο τραγικός ήρωας μπροστά τους και τους κάνει να αισθάνονται για πρώτη φορά στη ζωή τους "προνομιούχοι", που δεν υποφέρουν τα ανάλογα. Τους ενδιαφέρει το "θρίλερ" που εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια τους και τους κάνει να αισθάνονται ότι ζούνε ιστορικές στιγμές. Ως εκ τούτου, το ανηλεές "σφυροκόπημα" της Ελλάδας συνεχίζεται ...Ναι μεν, αλλά. Ο κόσμος θέλει να δει διάσημο "αίμα" και αυτό το ξέρουν οι Προτεστάντες. Το δίκιο δεν ενδιαφέρει κανέναν. Όλους τους ενδιαφέρει να δουν "βασανισμό". Όλους τους ενδιαφέρει να κερδίσουν σε διασημότητα, εξαιτίας τού διάσημου θύματος.
Βγαίνουν διεφθαρμένα σκουπίδια τύπου Σόιμπλε, Νταϊζελμπλουμ ή Γιούγκερ και "μαλώνουν" δημοσίως την Ελλάδα και τα μάτια τους είναι πλημμυρισμένα από μια πρωτοφανή ηδονή. Δεν είναι και μικρό πράγμα αυτό, το οποίο μάθαινες στα παιδικά σου χρόνια να βλέπεις με δέος και να λατρεύεις ως το ιδανικό, να το εξευτελίζεις και να το διατάζεις, νιώθοντας "σούπερ"-πετυχημένος. Το αποτέλεσμα είναι τραγικό ...Η Ελλάδα, εξαιτίας αυτών την ηλιθιοτήτων, δεν τυγχάνει καμίας συμπαράστασης και λεηλατείται χωρίς καμία αντίσταση. Χιλιάδες αυτοκτονίες και μια τεράστια ανθρωπιστική κρίση, η οποία αρχίζει καθημερινά και θυμίζει συνέπειες πολέμου.
Γιατί οι λαοί, ενώ ενδιαφέρονται για τα πάντα
που αφορούν την Ελλάδα, την αφήνουν αβοήθητη;
Η Ελλάδα αποτελεί αναμφισβήτητα ένα παγκόσμιο "σύμβολο" για την ανθρωπότητα. Όμως, παρ' όλα αυτά αφήνεται αβοήθητη να κακοποιείται από τους λαούς... Από όλους τους λαούς, οι οποίοι έχουν δει καλό από τον ελληνισμό και τα επιτεύγματά του. Τι συμβαίνει άραγε; Είναι αυτό μια εκδήλωση αχαριστίας από την πλευρά των λαών και των απλών ανθρώπων; ...Όχι βέβαια ...Δεν είναι θέμα αχαριστίας ...Είναι ένα φυσικό φαινόμενο ...Ερμηνεύσιμη ανθρώπινη συμπεριφορά είναι ...Η Ελλάδα σήμερα "πληρώνει" τη διασημότητά της ...Πληρώνει την ομορφιά τής ιστορίας της ...Πληρώνει τους προγόνους της ...Πληρώνει το κόστος τού Celebrity, που ακόμα και το δράμα του ενδιαφέρει τους πάντες ...Πληρώνει ένα κόστος, το οποίο δεν θα το πλήρωναν ποτέ κράτη όπως η Ολλανδία, η Εσθονία, η Λιθουανία κλπ..
Αυτό δεν το λέμε εμείς, επειδή είμαστε Έλληνες. Αρκεί μια μικρή περιήγηση στο ίντερνετ και θα το καταλάβει κάποιος. Διαβάζουμε στο ίντερνετ για έναν γνωστό σχολιαστή-δημοσιολόγο Jean d’Eau, ο οποίος στην ιστοσελίδα Henrymakow.com μάς αποκαλύπτει μια συζήτηση που είχε με ένα "υψηλόβαθμο μέλος τής Εβραϊκής Μασονίας στη Βουδαπέστη" και η οποία είχε σχέση μ' αυτά που αφορούν την Ελλάδα. Στην ερώτηση του δημοσιολόγου ΓΙΑΤΙ επιλέχθηκε η Ελλάδα να "χτυπιέται" με αυτόν τον άσχημο τρόπο, ο Εβραίος Μασόνος είναι απόλυτα σαφής ..."Η Ελλάδα επιλέχθηκε, επειδή συμβολίζει την Ευρώπη (κανείς στην Ευρώπη δεν νοιάζεται για χώρες όπως η Ουγγαρία ή η Εσθονία) και επειδή η οικονομία της ήταν σχετικά εύκολο να καταστραφεί, γιατί ήταν εξαιρετικά ευάλωτη καί οικονομικά καί κοινωνικά".
Είναι "βολική" δηλαδή η Ελλάδα και γι' αυτό έχει επιλεγεί να χτυπηθεί. Είναι "βολική", γιατί είναι "ιδιαίτερη" περίπτωση ...Είναι μια celebrity ανάμεσα στα κράτη και όλοι ενδιαφέρονται να δουν την κακοποίηση ενός διάσημου. Αυτή λοιπόν η διάσημη για την προσφορά της στην ανθρωπότητα Ελλάδα στη σημερινή κατάσταση, όπου έχει ανάγκη τη συμπαράσταση της ανθρωπότητας, είναι μόνη της. Κανένας δεν δείχνει τη θέληση να μπει "μπροστά", για να την προστατεύσει. Αυτό δεν είναι παράξενο ...Έχει την εξήγησή του ...Είναι άλλη μια "τάση" τού ανθρώπινου είδους ..."Διψάει" ο άνθρωπος για νέα και ειδήσεις, που αφορούν τους διάσημους και τους όμορφους αυτού του κόσμου.
Όμως, αυτό, το οποίο κάνει πραγματικά "άρρωστη" αυτήν την "τάση" του, είναι ότι "διψάει" κυρίως να μάθει κάτι "κακό" γι' αυτούς, τους οποίους θεωρεί ότι "γεννήθηκαν" ευνοημένοι ...Να μάθει κάτι "κακό" γι' αυτούς, που θεωρεί πως όλα στη ζωή τους πηγαίνουν καλά και χωρίς κόπο. Ίσως να το θεωρεί σαν ένα λογικό αντιστάθμισμα, το οποίο διατηρεί την "ισορροπία" τού κόσμου μας. Ίσως να το θεωρεί σαν μια άτυπη αποκατάσταση της δικαιοσύνης γι' αυτούς, που όλα τους πηγαίνουν καλά ...Αυτή είναι μια "άρρωστη" συνήθεια του ανθρώπου, που δεν αλλάζει ποτέ μέσα στο χρόνο ...Μια συνήθεια, που μας αφορά όλους μας ...Λατρεύουμε και μισούμε ταυτόχρονα τα είδωλά μας. Νιώθουμε μια άρρωστη ηδονή, όταν αυτά "καταρρέουν" ή απλά δοκιμάζονται. Γιατί; ...Γιατί αυτό μας κάνει να αισθανόμαστε κι εμείς "τυχεροί".
Νιώθουμε μια ευχαρίστηση όταν για παράδειγμα ένας διάσημος γόης - και άρα αξιοζήλευτος για τους κοινούς άντρες και άπιαστο όνειρο για τις κοινές γυναίκες - , όπως ο Ροκ Χάτσον, αποκαλύπτεται πως ήταν μια κοινή "αδερφή", που όλη του τη ζωή την έζησε κρυπτόμενος και εκβιαζόμενος. Νιώθουμε μια περίεργη ευχαρίστηση όταν ένας "σούπερ" πετυχημένος άνθρωπος, όπως ο Στιβ Τζομπ, "χτυπιέται" από μια μεγάλη αρρώστια, μετατρέποντας την υγεία τού κοινού ανθρώπου σε "σούπερ" κεφάλαιο, το οποίο κάποιοι δεν κατέχουν, όσα χρήματα κι αν διαθέτουν. Είμαστε έτοιμοι ακόμα και να ειρωνευτούμε τον σούπερ Σουμάχερ τού σχεδόν ρομποτικού προγραμματισμού, ο οποίος έδειξε την απερισκεψία του να κάνει σκι στα "απάτητα", τη στιγμή που ο κοινός άνθρωπος είχε τη "σωφροσύνη" να μην κουνηθεί από τον ασφαλή καναπέ του.
Δισεκατομμύρια άνθρωποι έβλεπαν με μανία τα ρεπορτάζ που αφορούσαν τον θάνατο της Νταϊάνα. Τρέχουμε να πάρουμε τις εφημερίδες, όταν γίνεται ένα δυστύχημα που αφορά κάποιον πλούσιο, διάσημο ή όμορφο ...Να γίνουμε μάρτυρες σε αυτήν την περίεργη απόδοση δικαιοσύνης γι' αυτούς, οι οποίοι πήραν πολλά στη ζωή και ως εκ τούτου έπρεπε να πληρώσουν και ακριβά.
Αν αυτά αφορούν τους κοινούς ανθρώπους, οι οποίοι απλά ξεχώρισαν, αντιλαμβανόμαστε ότι η "αρρώστια" αυτή γίνεται "παροξυσμός" όταν έχουμε να κάνουμε με πραγματικά "Ανώτερα" ...Όταν αυτά αφορούν τα Θεία και η "αρρώστια" μπορεί να γίνει εύκολα "ύβρις" ή "βλασφημία". Αντιλαμβανόμαστε τι συμβαίνει μ' αυτούς οι οποίοι διεκδικούν τα απόλυτα και θέλουμε να δοκιμάζονται επίσης και από τα απόλυτα εμπόδια. Θεωρούμε σίγουρο ότι κάποιοι, ακόμα και από τους πιο μεγάλους οπαδούς τού Χριστού, θα ήθελαν να Τον συλλάβουν οι Ρωμαίοι ...Θα ήθελαν να Τον δουν να ανεβαίνει στον σταυρό. Γιατί; ...Για να δουν τι θα συμβεί ...Για να δουν ποιο είναι ο "μέταλλό" Του ...Αν είναι Θεός, να το αποδείξει και να μην αφεθεί να γεράσει εν ειρήνη, αφήνοντας τους πάντες - και για πάντα - στην αμφιβολία. Ο "εκλεκτός" πρέπει να βασανιστεί, για να βάλει ο κοινός τη λατρεία.
Η διάσημη Ελλάδα - η οποία στο επίπεδο των λαών πάντα "κυνηγούσε" τα απόλυτα - δυστυχώς, έχει μπει στα ανθρωποκτόνα "γρανάζια" αυτής της λογικής. Δοκιμάζεται στα όρια και όλοι μαζεύονται για το θέαμα και όχι για να την προστατεύσουν. Αυτήν τη στιγμή βαδίζει τον δύσκολο "Γολγοθά" της και κανείς δεν δείχνει να θέλει να την προστατεύσει ...Ακόμα κι αυτοί, οι οποίοι την γνωρίζουν αιώνες και την αγαπούν και τη σέβονται. Λαοί, όπως οι Σέρβοι, οι Ιταλοί, οι Τούρκοι, οι οποίοι έζησαν δεκάδες αιώνες δίπλα στους Έλληνες και τους γνωρίζουν, δεν αντιδρούν. Δεν παίρνουν θέση υπέρ τους.
Δεν είδαμε διαδηλώσεις συμπαράστασης υπέρ της Ελλάδας στο Βελιγράδι, όπως έκαναν οι Έλληνες στον πόλεμο της Σερβίας. Διαδηλώσεις όχι τόσο για το οικονομικό θέμα, όσο για την προσπάθεια απαξίωσης και "δαιμονοποίησης" του ελληνικού λαού. Δεν είδαμε διαδηλώσεις στη Ρώμη ή την Κωνσταντινούπολη για τον ίδιο λόγο από κέντρα, τα οποία επί αιώνες πρέσβευαν τον ελληνισμό παγκοσμίως. Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί πως όλοι αυτοί δεν ενδιαφέρονται ...Ενδιαφέρονται !!, απλά είναι άνθρωποι ...Νιώθουν τον πόνο της, αλλά περιμένουν ...Περιμένουν να δουν κι αυτοί ...Περιμένουν να δουν αν θα επιβεβαιωθεί αυτό, το οποίο γνώριζαν από πάντα ...Αν θα βρει τη δύναμη - η διάσημη για τη δύναμή της Ελλάδα - ν' αντιδράσει ...Αν μέχρι την τελευταία στιγμή δώσει τη μάχη τής ζωής της ...Αν "σκοτεινιάσει" ο ουρανός από τον θυμό της, όπως σκοτεινιάζει πάντα ο Ουρανός, όταν οι Θεοί ανεβαίνουν στον σταυρό τους.
Όταν δεν σου συμπαραστέκονται οι "κοντινοί", οι οποίοι σε γνωρίζουν και σε σέβονται, δεν μπορείς να έχεις απαιτήσεις από τους πιο "μακρινούς". Οι Προτεστάντες αυτό το γνωρίζουν και το εκμεταλλεύονται. Η Ελλάδα πληρώνει την ιδιαιτερότητά της, η οποία την κάνει ξεχωριστή και προκλητική για την αμόρφωτη κοινωνική "στάθμη" των χριστιανικών κοινωνιών ...Για την κοινωνική εκείνη μερίδα, η οποία αποτελεί τους αναγνώστες των διαφόρων Bild. Η Ελλάδα είναι το "τέκνο" τού πιο διάσημου πολιτισμού, που γέννησε ποτέ ο κόσμος πριν τον χριστιανισμό. Έχει επιλεγεί γι' αυτά τα χαρακτηριστικά της. Εδώ και αιώνες είναι το "ταμπού" τού χριστιανισμού ...Ένα "ταμπού", το οποίο πρέπει να τυγχάνει ειδικής αντιμετώπισης, γιατί μπορεί να ανατρέψει τα "ήθη" των χριστιανικών κοινωνιών και να αναβιώσει άλλες εποχές.
Η Ελλάδα γι' αυτούς ήταν πάντα "ύποπτη" ...Ήταν και εξακολουθεί να είναι η περίπου "αμαρτωλή" γυνή των αρχαίων χρόνων ...Η κοινωνία τού Καλιγούλα και των οργίων ...Η "ακόλαστη", που, ακόμα και στη φτώχεια της με λίγο "ούζο" μπορεί να σε "μεθύσει" και να σε παρασύρει στην "ακολασία" ...Η "αμαρτωλή", που, είτε την θαυμάζεις είτε την μισείς, το βέβαιο είναι ότι δεν σε αφήνει αδιάφορο ...Η "αμαρτωλή", που όλοι έχουν τους λόγους τους να πάρουν μια "πέτρα" για να συμμετάσχουν στον λιθοβολισμό της ...Όλοι έχουν λόγους να το κάνουν αυτό, έστω κι αν είναι διαφορετικοί μεταξύ τους. Η Ελλάδα "κολάζει" τον χριστιανικό κόσμο. Βάζει σε "πειρασμό" τα "αρσενικά" των χριστιανών ...Παραμένει μέσα στους αιώνες η "αμαρτωλή", η οποία "θαμπώνει" την "ομορφιά" των δικών τους "θηλυκών" ...Απλά πράγματα ...Τους αρχαίους Έλληνες ζηλεύουν, μιμούνται και φθονούν "εξ απαλών ονύχων" όλοι οι φιλόδοξοι άνδρες τού χριστιανισμού και όχι τους Καρλομάγνους, τους Ναπολέοντες, τους Λουδοβίκους ή τους Ροβιεσπιέρους ...Η αρχαία Ελλάδα είναι αυτή, η οποία "θαμπώνει" με την ομορφιά της και τα επιτεύγματα της Δύσης ...Η Ελλάδα έχει το "χρυσάφι", το οποίο μετατρέπει σε fo bijoux την "Αναγέννηση", την "εκπολιτιστική" αποικιοκρατία ή τη βιομηχανική επανάσταση.
Εδώ προκύπτει κι ένα άλλο θέμα. Εξηγήσαμε τον λόγο που φέρονται οι βιαστές της με τον τρόπο που φέρονται. Η Ελλάδα, όμως, γιατί δεν αντιδρά; Γιατί έχει αυτήν την παθητική στάση; Γιατί περιμένει από άλλους να τη "σώσουν"; ...Γιατί απλούστατα έχει αναπτύξει μια συμπεριφορά πολύ γνωστή στους ψυχολόγους αυτού του κόσμου: ...Τη συμπεριφορά των γόνων των διασήμων ...Τη συμπεριφορά των παιδιών, τα οποία ζουν στη "σκιά" των διάσημων γονιών τους ...Μια συμπεριφορά, η οποία συνήθως είναι παθητική και στα όρια αυτοκαταστροφική ...Μια συμπεριφορά, η οποία χαρακτηρίζεται από τη χαμηλή αυτοεκτίμηση και την εξάρτηση σε έξωθεν κολακείες ...Τη συμπεριφορά, η οποία αναζητά την επιβεβαίωση των ξένων ...Τη συμπεριφορά της ενοχής, που, προκειμένου να διατηρήσει την έξωθεν καλή μαρτυρία, ανέχεται τα πάντα ...Ακόμα και τη λεηλασία. Γιατί; ...Γιατί φοβάται γι' αυτά που θα πουν οι ξένοι ...Γιατί φοβάται μήπως "αμαυρώσει" τη φήμη των προγόνων της ...Γιατί φοβάται μήπως η αμφισβήτηση οδηγήσει σε απώλεια του "κεφαλαίου" της. Γι' αυτόν τον λόγο δεν τους αρχίζει όλους στις "κλωτσιές", για να τους στείλει στο διάολο.
Όσο κι αν αυτό που θα πούμε φαντάζει παράξενο, είναι η αλήθεια: Τη σύγχρονη Ελλάδα την έχουν "καταστρέψει" άθελά τους οι αρχαίοι Έλληνες. Είναι πολύ μεγάλο "βάρος" η κληρονομιά τους, για να την "αντέξει" ένας μικρός πληθυσμιακά λαός. Οι αρχαίοι Έλληνες υπήρξαν ό,τι πιο τρομερό έχει γεννήσει το ανθρώπινο είδος. Δεν υπάρχει λαός στον κόσμο, που να μπορεί να αντέξει το "φορτίο" τους, χωρίς να κινδυνεύσει με "θάνατο". Για όσο διάστημα ο ελληνισμός ήταν "απλωμένος" μέσα σε αυτοκρατορίες, "άντεχε" το φορτίο των αρχαίων Ελλήνων, γιατί "απλωνόταν" και λειτουργούσε σαν "φλοτέρ", το οποίο επέπλεε πάνω σε διαφορετικούς λαούς και ξένες κοινωνίες. Οι ξένοι αναγνώριζαν την αξία των Ελλήνων και οι Έλληνες μοχθούσαν να τους επιβεβαιώσουν και τις περισσότερες φορές το κατάφερναν.
Εύκολο ήταν αυτό, από τη στιγμή που οι κοινότητες των Ελλήνων έκαναν τους "κύκλους" τους με διαφορετικές συχνότητες ...Κοινότητες, οι οποίες πάντα "κινούνταν" - μέσα στις κοινωνίες όπου φιλοξενούνταν - από το αστικό επίπεδο και πάνω ...Από το επίπεδο του μορφωμένου και "πάνω". Όταν θα παρήκμαζε η μία κοινότητα, θα ήκμαζε η άλλη και πάντα θα διατηρούνταν το ελληνικό όνομα "ψηλά". Όμως, από τη στιγμή που ο ελληνισμός συρρικνώθηκε και περιορίστηκε σε ένα εθνικό κράτος, ήταν θέμα χρόνου να "κλονιστεί". Ήταν πολύ μεγάλη η "κληρονομιά" τής παγκόσμιας "ακτινοβολίας", για να την αντέξει ένας μικρός λαός, ο οποίος έπρεπε να στελεχώσει ένα μικρό κράτος σε όλα του τα επίπεδα ...Από το επίπεδο του εργάτη και του αγρότη μέχρι αυτό του αστού και του κεφαλαιοκράτη. Από τη στιγμή που η ελληνική κοινωνία "προσγειώθηκε" και μπήκε "δίπλα" στις υπόλοιπες κοινωνίες, για να τις ανταγωνιστεί στα ίδια πεδία και με το μειονέκτημα του μεγέθους, ήταν θέμα χρόνου η δυσλειτουργία. Δεν μπορούσε να διατηρεί τα χαρακτηριστικά υπεροχής υπό αυτές τις συνθήκες.
Δεν μπορεί ένα κράτος των δέκα εκατομμυρίων να φέρει αυτό το τεράστιο "βάρος", χωρίς να κινδυνεύει να "σπάσει". Δεν μπορεί τη δύναμη του παγκόσμιου ελληνισμού να τη φέρει ένα μικρό κράτος, χωρίς να έχει πρόβλημα. Σε έναν κόσμο, όπου τεράστιοι λαοί ανταγωνίζονται μεταξύ τους με όλα τα μέσα, δεν μπορεί ένας τόσο μικρός λαός να ξεφύγει από τη "σκιά" των προγόνων του. Ακόμα κι αν είχε τις δυνατότητες, δεν θα αφηνόταν. Θα τον "μάτωναν" οι ισχυροί, ακόμα κι αν το σκεφτόταν να "ξεχωρίσει". Αυτό, δηλαδή, το οποίο βλέπουμε να συμβαίνει τους τελευταίους αιώνες τής "απελευθέρωσης" ήταν απολύτως αναμενόμενο. Αναγκαστικά αυτός ο λαός θα αλλάξει χαρακτηριστικά και θα περιοριστεί στην προγονολατρεία, εγκαταλείποντας κάθε προσπάθεια να λειτουργήσει φυσιολογικά ...Θα αρκείται στις κολακείες των ξένων για το ένδοξο παρελθόν του ...Θα γίνει δειλός, προκειμένου να μην χάσει τα λίγα που του αναγνωρίζουν οι "κηδεμόνες" του.
Αυτό γίνεται απολύτως κατανοητό με ένα περίπου ομοειδές παράδειγμα. Ο παγκόσμιος Σιωνισμός σήμερα, που κυριαρχεί στον Πλανήτη, το καταφέρνει, γιατί έχει τεράστια αστική διασπορά σε όλα τα ισχυρά κράτη. Βάζει το "μυαλό" και δανείζεται τους "μυς" των ισχυρών λαών, για να παραμένει ισχυρός και ακμαίος, ώστε να μπορεί να ασκεί πολιτική δύναμης ...Δύναμης παγκοσμίου βεληνεκούς, παρ' όλο που οι Εβραίοι ως μέγεθος είναι περίπου ίσοι με τους Έλληνες. Τι θα γίνει όμως αν ως δια μαγείας οι εβραïκές κοινότητες "ξηλωθούν" και οι πάντες περιοριστούν στο κράτος τού Ισραήλ; ...Αν όλοι αυτοί, οι οποίοι σήμερα παριστάνουν τα μεγαλοστελέχη των διεθνών τραπεζών, των διεθνών ΜΜΕ ή των πολυεθνικών επιστρέψουν στο Ισραήλ και γίνουν εργάτες ή αγρότες για να επιβιώσουν;
Αυτό, δηλαδή, το οποίο έπαθε ο ελληνισμός στα χρόνια τής Μικρασιατικής Καταστροφής, των Βαλκανικών Πολέμων και της εκδίωξης των Ελλήνων τής Αιγύπτου. Μέσα σε λίγα χρόνια ο Σιωνισμός, όπως τον γνωρίζουμε σήμερα, θα γίνει "μουσειακό" είδος. Μέσα σε λίγα χρόνια οι Εβραίοι και το Ισραήλ θα περιοριστούν στις δυνατότητες που θα έχουν σχέση μόνον με το μέγεθός τους και τίποτε άλλο. Θα γίνουν ένας κοινός λαός με ένα κοινό κράτος και ελάχιστες δυνατότητες να επηρεάσουν τον περίγυρό τους ...πόσο μάλλον την παγκόσμια κοινωνία. Αυτό έπαθε ο ελληνισμός με τα διαρκή "ξηλώματά" του, που όλα - όπως θα δούμε - φέρουν συγκεκριμένες "υπογραφές" στη δρομολόγησή τους.
Το "πλαίσιο" της "σύγκρουσης"
και η αποδόμηση των ρόλων.
Αφορμή γι' αυτό το κείμενο ήταν η δημοσίευση ενός άρθρου στην Wall Street Journal ...Ενός άρθρου τού Στέφεν Φίλντερ, το οποίο αναφέρεται στην κόντρα που έχει ξεσπάσει ανάμεσα σε Ελλάδα και Γερμανία ...Ένα άρθρο σε ένα διεθνές μέσο ενημέρωσης, το οποίο είχε ως στόχο να ενημερώσει το παγκόσμιο κοινό για τα όσα αφορούν την Ελλάδα ...Όσα αφορούν την Ελλάδα και τη σύγκρουσή της με τους δανειστές και κυρίως με τη Γερμανία. Εκ των δεδομένων μια "ενημέρωση", η οποία δεν μπορεί να είναι αντικειμενική, εφόσον δεν πρέπει να ξεχνάμε και τις ιδιαίτερες σχέσεις μεταξύ των πρωταγωνιστών. Εντελώς "συμπτωματικά", οι όποιοι αυτόκλητοι υπερασπιστές τής γερμανικής θηριωδίας εμφανίζονται, ανήκουν - επίσης "συμπτωματικά" - στο ίδιο θρησκευτικό δόγμα και βέβαια στο ίδιο μπλοκ συμφερόντων. "Αμερόληπτοι" δήθεν κριτές, που, επειδή δεν τους αφορούν οι διενέξεις, έχουν "αντικειμενική" ματιά.
Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Τα γερμανικά συμφέροντα είναι διαφορετικά από τα αμερικανικά; Τα συμφέροντα της Γερμανίας τού Σόιμπλε έχουν σχέση με τα συμφέροντα των τοκογλύφων τής Νέας Υόρκης; Πόσο αντικειμενική "ματιά" μπορεί να εκφράσει η αγγλοσαξονική Wall Street Journal; Πόσο αμερόληπτη μπορεί να είναι μια "εκφραστής" τής πιο σκληρής κερδοσκοπικής "μηχανής" τού Πλανήτη, όπως είναι η Wall Street; Τι άλλο μπορεί να είναι αυτή η εφημερίδα πέρα απ' αυτό που περιγράφει το όνομά της; ...Είναι η εφημερίδα τής Wall Street ...Η εφημερίδα των τοκογλύφων ...Η εφημερίδα αυτών, που, εξαιτίας της πίεσης και του εκβιασμού των Γερμανών, πληρώθηκαν στο ακέραιο τα ομόλογα της Ελλάδας, τα οποία οι ίδιοι χρεοκόπησαν, πετώντας τη "μπάλα" τού προβλήματος στις "πλάτες" των υπολοίπων Ευρωπαίων. Αυτοί έχουν λόγο να κατηγορούν τους Έλληνες, γιατί σε διαφορετική περίπτωση θα πρέπει να έρθουν σε σύγκρουση με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους.
Θα δούμε πρώτα πώς ενημερώθηκε το παγκόσμιο κοινό και μετά θα ερμηνεύσουμε αυτά τα οποία έχουν γραφεί. Τι μας λέει λοιπόν το "ενημερωτικό" άρθρο τής Wall Street Journal; «Από τη μία πλευρά, οι Γερμανοί βλέπουν τους εαυτούς τους ως δημιουργούς του μεταπολεμικού οικονομικού θαύματος, που βασίστηκε στη σκληρή δουλειά, την αυτοθυσία και την αυτοπεποίθηση και όταν αυτό άρχισε να ξεθωριάζει τη δεκαετία του ΄90, έκαναν σκληρές μεταρρυθμίσεις, για τις οποίες επιβραβεύονται σήμερα. Στον αντίποδα, μέσα από την εικόνα που έχουν για τον εαυτό τους, βλέπουν την Ελλάδα ως τη χώρα που διάλεξε τον αντίθετο δρόμο από αυτούς, μια σπάταλη, υπερχρεωμένη και ανεύθυνη χώρα».
Στη συνέχεια, σημειώνεται, μεταξύ άλλων, ότι «από την άλλη πλευρά, οι Έλληνες βλέπουν τους εαυτούς τους ως θύματα ξένων επεμβάσεων. Όπως αναφέρει ο Κέβιν Φέδερστοουν, καθηγητής Ελληνικών Σπουδών στο London School of Economics, “υπάρχει μια διαρκής ιστορία ενός αισθήματος θυματοποίησης, από τις απαρχές του σύγχρονου ελληνικού κράτους μέχρι σήμερα”».
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, «αυτή η αίσθηση των Ελλήνων ως θυμάτων ξένων επεμβάσεων, στη σημερινή οικονομική κρίση, εκφράζεται με την πεποίθηση ότι τα προβλήματα της Ελλάδας δεν προκλήθηκαν από τον υπερβολικό δανεισμό, αλλά από τους όρους του μνημονίου, που επιβλήθηκε, ώστε να αποπληρωθούν πλήρως οι γερμανικές και οι γαλλικές τράπεζες. Κατά την άποψη τού κ. Φέδερστοουν, “η αφήγηση αυτή χειραγωγείται από την κυβέρνηση του αριστερού πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα”».
Μέσα σε αυτό το ζοφερό περιβάλλον, το οποίο καθημερινά απειλεί ν' αποκαλύψει την προτεσταντική απληστία και δολιότητα, προσπαθεί η συμμορία να κρύψει όσο το δυνατόν τα "ίχνη" της ...Προσπαθεί να προκαλέσει "σύγχυση", ώστε να "τακτοποιήσει" τα πράγματα κατά το συμφέρον των εργοδοτών της. Αυτή η εφημερίδα μεταφέρει στο παγκόσμιο κοινό ένα άψογο τεχνικά κείμενο ...Ένα κείμενο, το οποίο δεν είναι ένα απλό δημοσιογραφικό κείμενο ...Ένα κείμενο ειδικού "στόχου" και "χειρουργικής" ακρίβειας, το οποίο είναι προφανές ότι ανήκει στις "εργασίες" μυστικών υπηρεσιών και "υπογράφεται" από "επιστήμονες" ...Ένα κείμενο στο οποίο είναι επιλεγμένη η κάθε λέξη ...Επιλεγμένη να "στοχεύει" κάπου συγκεκριμένα ...Επιλεγμένη η κάθε μία να στοχεύει σε ξεχωριστό στόχο, ώστε να μην αφήνονται ούτε κενά κι ούτε να δημιουργείται ανώφελη και προκλητική "υπερσυγκέντρωση" σε κάποιο σημείο. "Δημιουργοί θαύματος". "Σκληρή δουλειά". "Αυτοθυσία". "Αυτοπεποίθηση". "Σκληρές μεταρρυθμίσεις" και τέλος "Επιβράβευση". Αυτός είναι ο "δρόμος" ...Ο σωστός δρόμος των "ενάρετων" της θυσίας ...Ο "δρόμος" των Γερμανών. Πάντα όμως, όταν υπάρχει ο σωστός δρόμος, υπάρχει και ο λάθος δρόμος των "αμαρτωλών" ...Ο δρόμος των "σπάταλων" και άρα της "υπερχρέωσης" ...Ο δρόμος τής "ανευθυνότητας" ...Ο δρόμος των Ελλήνων ...Των Ελλήνων, οι οποίοι πρέπει να παραδειγματιστούν και άρα και να διδαχθούν από την γερμανική "επιτυχία" της "ηθικής".
Αυτό, όπως εύκολα αντιλαμβανόμαστε, είναι ένα κείμενο "συνηγόρου" υπεράσπισης ενός βιαστή. Τι μας λέει αυτή η "αγνή" και "αμερόληπτη" εφημερίδα; ...Αυτό, το οποίο κάνει κατ' αρχήν, είναι να θεμελιώσει μια "κατάσταση", η οποία δεν είναι και τόσο "καθαρή". Θεωρεί ότι υπάρχει μια σύγκρουση μεταξύ Γερμανίας και Ελλάδας. Δεν υπάρχει, δηλαδή, μια μόνιμη θηριωδία τής Γερμανίας απέναντι σε έναν αδύναμο, όπως η Ελλάδα thesecretrealtruth
Αυτό είναι το ζητούμενο. Από μια υπόθεση κτηνωδίας τού θύτη, ο οποίος δεν σεβάστηκε μια ανθρώπινη ύπαρξη και τη βίασε, πηγαίνεις σε μια υπόθεση σύγκρουσης μεταξύ δύο μερών, έστω και όχι ισοδύναμων. Το διακύβευμα της δίκης παύει να είναι το "πόσο" τής τιμωρίας τού κτήνους, αλλά του "πόσο" τα "ήθελε" η "ανήθικη". Από εκεί και πέρα αρχίζει ο εξευτελισμός τού θύματος και χάνεται ο έλεγχος. Από εκεί και πέρα πατάς "γκάζι" όσο αντέχει η τσέπη τού θύτη και βέβαια όσο αντέχει η ανηθικότητα του δικηγόρου υπεράσπισης. Από τη στιγμή λοιπόν που αποφασίζεται ότι τα "ήθελε" και η ίδια, μένει στην πραγματικότητα να δούμε το πόσο αυτή τα "ήθελε". Μπορεί στο τέλος να αποδειχθεί ότι όχι απλά δεν είναι θύμα, αλλά είναι η κύρια και αποκλειστική υπεύθυνη του βιασμού ...Ο μοναδικός υπεύθυνος ...Μια "αμαρτωλή", σκέτη "σατανάς".
Στις σκοτεινές ιστορικές περιόδους αυτού του κόσμου τα περισσότερα θύματα βιασμών από ισχυρούς σπάνια - αν όχι ποτέ - κατήγγειλαν τους βιασμούς τους. Γιατί; ...Γιατί όχι μόνον δεν υπήρχε περίπτωση να βρουν το δίκιο τους, αλλά κινδύνευαν να εξευτελιστούν δημοσίως και να στιγματιστούν δια παντώς. Κινδύνευαν, γιατί οι ισχυροί, εξασφαλίζοντας πάντα έμπειρους υπερασπιστές και γνωρίζοντας τη λογική των μαζών - οι οποίες πολλές φορές υποβοηθούταν με χαρτζιλίκια - , μπορούσαν να εξευτελίσουν στην κυριολεξία το θύμα ...Να το εμφανίσουν σαν ένα αδίστακτο ανθρωποειδές, που χρησιμοποιούσε την ομορφιά του, το κορμί του και τη σεξουαλικότητά του, για να αποκομίσει κέρδος ...Ένα "κτήνος", το οποίο το εμφάνιζαν σαν ένα άπληστο όν και το οποίο μπροστά στο κέρδος δεν δίσταζε να βάλει σε "πειρασμό" τους "νοικοκύρηδες", απειλώντας την οικογενειακή τους "γαλήνη".
Ο προτεσταντικός κόσμος έχει δώσει απείρου κάλλους τέτοιες "ανατροπές". Μπορεί Παρθενώνες να μην έστησε ποτέ, αλλά "έστησε" άπειρες σκευωρίες. Τη Δημοκρατία δεν την "εφεύρε", αλλά εφεύρε το "λιντσάρισμα". Ποιος ξέρει πόσες φουκαριάρες κατέληξαν από πραγματικά θύματα βιασμών σε κάποια "πυρά" σαν "μάγισσες" με την "επιστημονική" γνωμάτευση του όχλου ..."Μάγισσες", οι οποίες είχαν βάλει σαν στόχο την "αρετή" και την "ηθική" ακεραιότητα των προυχόντων τής κοινωνίας. Με έναν καλό "δικηγόρο", λίγο "ηθικό" βλέμμα - απ' αυτά που διαθέτουν άφθονα οι Προτεστάντες - και μερικούς "κλακαδόρους", οι οποίοι "κατευθύνουν" το κοινό στις κρίσιμες φάσεις τής ακροαματικής διαδικασίας και όλα μπορούν να ανατραπούν ...Ένας "θλιμμένος" οικογενειάρχης, ο οποίος ένιωσε "αδύναμος" όταν είδε τον "πειρασμό" και τον "σατανά" και έκανε το λάθος ...Το ανθρώπινο λάθος. Γι' αυτόν θα αποφασίσει ένα κοινό, το οποίο μπορεί να χάσει τη δουλειά του, αν αυτός ο "οικογενειάρχης" πάει φυλακή και καταστραφεί ...Ένα κοινό, το οποίο ανά πάσα στιγμή μπορεί να "εγκληματήσει", αναπαράγοντας ό,τι συμφέρει το αφεντικό που πληρώνει και το οποίο σίγουρα δεν θα "ξεχάσει" μια τόσο μεγάλη "εξυπηρέτηση".
Από την άλλη πλευρά το θύμα-"πειρασμός" ...Σίγουρα πειρασμός, γιατί πιο πολλές πιθανότητες υπάρχει να βιαστεί μια όμορφη γυναίκα παρά η "κουτσή", η μέτρια και η άσχημη της γειτονιάς. Όταν αποφασίζει κάποιος να παρανομήσει, το κάνει με το μέγιστο κέρδος και αυτό, όσο κι αν φαίνεται ρατσιστικό, δεν είναι τέτοιο. Συνήθως αυτή, η οποία θα βιαστεί, είναι ό,τι καλύτερο υπάρχει ...Ό,τι καλύτερο σε όλους τους τομείς ...Αυτή, η οποία έχει μια προσωπικότητα, η οποία "έλκει" τη προσοχή των ανδρών ...Αυτή, η οποία απειλεί παγιωμένα συμφέροντα και γυναικείες "ιεραρχίες" στη γειτονιά ...Αυτή, η οποία "ταράζει" τις γυναίκες τής γειτονιάς, γιατί βλέπουν τα "αρσενικά" τους σε κάθε εμφάνισή της να χάνουν ανεξέλεγκτα τα "σάλια" τους ...Αυτή, η οποία "ταράζει" τους άνδρες τής γειτονιάς, γιατί έχει απορρίψει όλων τις "κρούσεις", είτε άμεσες είτε έμμεσες. Έχουν δηλαδή όλοι τούς λόγους τους να πάρουν το μέρος τού βιαστή, ακόμα κι αν γνωρίζουν ότι αυτό δεν είναι το δίκιο ...Οι γυναίκες, για να "ξεφορτωθούν" ένα διαρκές πρόβλημα που τις αγχώνει και οι άνδρες, για να "τιμωρήσουν" τον "πειρασμό", ο οποίος δεν ενέδωσε στις ορέξεις τους, ακόμα κι όταν οι ίδιοι πήραν τη μεγάλη απόφαση να "αμαρτήσουν".
Από τη στιγμή που δεν μπορούν να την έχουν οι ίδιοι, να μην την έχει κανένας ...τουλάχιστον να μην βασανίζονται από τη ζήλια, τον φθόνο και τον ανεκπλήρωτο πόθο. Άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η καλύτερη άμυνα απέναντι στον πειρασμό είναι η απόλυτη εξάλειψή του. Όλοι, δηλαδή, θέλουν να "τιμωρηθεί" το θύμα ...Να τιμωρηθεί μέχρις ολοκληρωτικής "εξαλείψεως" ...Να τιμωρηθεί, όχι επειδή έκανε κάτι, αλλά επειδή είναι αυτό που είναι ...Να τιμωρηθεί, γιατί "τόλμησε" και είναι διαφορετικό ...Να τιμωρηθεί, γιατί δεν περιορίσθηκε στον μέσο όρο ...Να τιμωρηθεί, γιατί είναι όμορφο ή έξυπνο παραπάνω απ' όσο αντέχει η κοινωνία, χωρίς να προκαλείται ή να προσβάλλεται ...Να τιμωρηθεί, γιατί δεν πήρε σε χαζομάρα την περίσσια ομορφιά, ώστε να πιάσει τον μέσο όρο ...Να τιμωρηθεί, γιατί δεν πήρε σε ασχήμια την περίσσια εξυπνάδα, ώστε και πάλι να πιάσει τον "σωτήριο" μέσο όρο. Όλοι βλέπουν τον θύτη σαν "ευκαιρία", που τους "διευκολύνει" στις επιδιώξεις τους ...Μια "ευκαιρία", η οποία θα πάρει πάνω της την "αμαρτία", που θα τους "ανακουφίζει" στην καθημερινότητά τους ...Που θα τους απαλλάξει από το "βάρος" μιας ενοχλητικής παρουσίας, η οποία τους προβληματίζει και μπορεί να τους προσβάλει και μόνον που υπάρχει.
Σε αυτά τα χαμηλά ένστικτα των ουραγών τής ανθρώπινης κοινωνίας έχουν μια εξειδίκευση οι Προτεστάντες. Έχοντας υπάρξει και οι ίδιοι ως οι παρίες τής χριστιανικής κοινωνίας, γνωρίζουν πώς να χειρίζονται τέτοιου είδους ένστικτα ...Μία "σπίθα" δικαίου να εξασφαλίσουν, και την κάνουν "πυρκαγιά". Πολύ τους "φτουράει" να δείχνουν με το "δάκτυλο" στους φτωχούς κάποιους προκλητικούς "ενόχους", οι οποίοι πρέπει να "καούν". Πολύ τους "φτουράει" να εκφράζουν τα "δίκια" των όχλων τού ταπεινού μέσου όρου, οι οποίοι "διψάνε" για αίμα και πόνο ...Τα "δίκια" των ασημαντοτήτων, που περιμένουν να δουν κάποιον "ξεχωριστό" να "καίγεται" στην "πυρά", θεωρώντας τους εαυτούς τους "ευλογημένους" με τη "θεάρεστη" και "ηθική" ασημαντότητά τους ...Τα "δίκια" των αγραμμάτων, οι οποίοι θεωρούν "επίτευγμα" της ζωής τους να έχουν λάβει μέρος στη "λήψη" - έστω και δια βοής - μιας τέτοιας απόφασης ...Τα "μεγαλεία" των ανύπαρκτων, οι οποίοι θεωρούν σαν τη σημαντικότερη στιγμή της ζωής τους την παρουσία τους σε ένα τέτοιο "ιστορικό" γεγονός.
Το άδικο σε αυτήν την περίπτωση δεν είναι τόσο απειλητικό για την κοινωνική λειτουργία, όπως οι πλειοψηφίες των όχλων την αντιλαμβάνονται. Δεν είναι ένα άδικο, το οποίο "ενθαρρύνει" την ανομία ή την αναρχία, όπως είναι για παράδειγμα η ατιμωρησία ενός δολοφόνου, ενός κλέφτη ή ενός απατεώνα. Σε αυτές τις συμβατικές περιπτώσεις επιθυμείς την παραδειγματική τιμωρία τού εγκληματία, γιατί απλούστατα το έγκλημά του μπορεί να απειλήσει και εσένα τον ίδιο.
Στην περίπτωση ενός βιασμού - όλων των τύπων - τα όρια των καταστάσεων δεν είναι τόσο ευδιάκριτα ...Ιδιαίτερα όταν το θύμα είναι ένα πρόσωπο, το οποίο ακόμα και άθελά του "προκαλεί" την κοινωνία ...Όταν είναι ένα πρόσωπο, το οποίο ξεφεύγει πολύ από τον μέσο όρο και το οποίο πολλοί το φθονούν και το ζηλεύουν για κάποια χαρακτηριστικά του. Ο "βιασμός" σε αυτήν την περίπτωση δεν αφορά αυτούς, οι οποίοι "θωρακίζονται" μέσα σ' αυτό που λέμε "μέσο" όρο. Δεν θα βρεθούν όλοι αυτοί τού "μέσου" όρου στη θέση ούτε της κινηματογραφικής Μαλένα ούτε του Γαλιλαίου, ώστε να νιώσουν ότι απειλούνται από την μη απονομή δικαιοσύνης. Δεν τους αφορά αυτή η δικαιοσύνη.
Ο βιασμός σε αυτήν την περίπτωση μπορεί να εκληφθεί από τον όχλο ότι λειτουργεί "τιμωρητικά" για κάποιον, ο οποίος ήταν "διαβολικά" ξεχωριστός και "προκαλούσε" με την παρουσία του την κοινωνία. Ως εκ τούτου αυτός ο όχλος τείνει να κατανοεί περισσότερο το "δίκιο" τού θύτη και όχι του θύματος. Κατανοεί το δίκιο αυτού, ο οποίος είναι πιο κοντά στα δικά του "μέτρα" και όχι το δίκιο κάποιου, του οποίου τα "μέτρα" είναι πολύ "υψηλά" και δεν τον αφορούν. Ο βιασμός σε μια τέτοια περίπτωση εκλαμβάνεται σαν "άμυνα" του αδύνατου μπροστά σε κάτι "διαβολικό", στο οποίο δεν μπορούσε ν' αντισταθεί. Ο άνθρωπος τού "μέσου" όρου, δηλαδή, φοβάται μήπως, εξαιτίας τής αδυναμίας του, βρεθεί στη θέση τού βιαστή και όχι στη θέση του βιασθέντως. Τα πάντα, δηλαδή, λειτουργούν ανάποδα σε σχέση με το κοινό έγκλημα.
Ως εκ τούτου ο βιασμός είναι δυνατόν να εκληφθεί από μερίδα της κοινωνίας σαν η "άνωθεν" επιβεβλημένη τιμωρία γι' αυτόν που τον υπέστη και έχει "διδακτικό" νόημα για όλους όσους θα θελήσουν στο μέλλον να προβάλουν τα ταλέντα τους, με αποτέλεσμα να "ανησυχούν" και να "ταράζουν" την κοινωνία. Κάποιοι σε μια τέτοια περίπτωση θα αρχίσουν να "κρύβουν" τις ιδέες τους και κάποιες άλλες τα γόνατα ή τους ώμους τους. Σε αυτήν την περίπτωση ο βιαστής γίνεται σχεδόν "τιμωρός", ο οποίος εκτελεί ένα "ανώτερο" θέλημα, προκειμένου να απαλλάξει ολόκληρη την κοινωνία από ένα "πρόβλημα". Είναι σχεδόν συμπαθής για κάποιους ανθρώπους, άσχετα αν αυτό δεν θα το δηλώσουν ποτέ ...Άλλωστε οι βιαστές τα "κακά" κορίτσια - που τα "θέλουν" - βιάζουν και όχι τα "καλά", που είναι και "σεμνά".
Η Παγκόσμια "Δίκη" τής Ελλάδας.
Γιατί αναφερόμαστε σε αυτού του είδους τα παραδείγματα σε ένα καθαρά πολιτικό κείμενο; ...Για να έχει ο αναγνώστης ένα "μοτίβο" ολοκληρωμένης στρατηγικής σε θέματα συμπεριφορών, ώστε να μπορεί να τις "ερμηνεύει" όταν αυτές εκδηλώνονται, όπως κι αν αυτές κάθε φορά "καλύπτονται" ...Να μπορεί να καταλαβαίνει αυτά που ακούει και τα οποία ποτέ δεν περιγράφουν την αλήθεια ...Να γνωρίζει πώς είναι δομημένη η επιχειρηματολογία των εγκληματιών ...Να γνωρίζει πώς δομείται και πού στοχεύει μια τέτοιου είδους συμπεριφορά. Αν, δηλαδή, έχει γνώση μιας κατάστασης, όπου υπάρχουν ρόλοι με συγκεκριμένες συμπεριφορές, δεν υπάρχει περίπτωση να "μπερδευτεί" ό,τι κι αν ακούσει. Τα κράτη, εξαιτίας των ανθρώπων που τα κυβερνούν και των λαών που εκφράζουν, συμπεριφέρονται στις μεταξύ τους σχέσεις σαν άνθρωποι. Γνωρίζοντας τις ανθρώπινες συμπεριφορές, μπορείς να αναλύσεις λειτουργίες, οι οποίες ονομάζονται πολιτικές και εκ πρώτης όψεως είναι ακατανόητες.
Σήμερα, για παράδειγμα, η Ελλάδα ζει μια ανάλογη κατάσταση. Είναι μια "γυναίκα", η οποία, επειδή "διαφέρει", πληρώνει τη "διαφορετικότητά" της. Βολεύει αυτούς, οι οποίοι την εκμεταλλεύονται, να τη "χτυπάνε" στη "διαφορετικότητά" της και να εξασφαλίζουν εύκολα τη "συμμαχία" των τρίτων. Καθημερινά "δικάζεται" και καταδικάζεται ...Αδίκως. Μια Ελλάδα, η οποία αποδεικνύεται ότι "βιάστηκε" ως κράτος και παρ' όλα αυτά δεν μπορεί να βρει το δίκιο της. Γιατί; ...Γιατί οι βιαστές της εκμεταλλεύονται τα χαρακτηριστικά τού θύματος και τα χαρακτηριστικά τού παγκόσμιου "ακροατηρίου" και παίζουν παιχνίδια εις βάρος της. Η Ελλάδα δεν μπορεί να αντιδράσει με τον ιδανικό τρόπο, γιατί δεν έχει πραγματική "εικόνα" τής κατάστασης, η οποία εξελίσσεται εις βάρος της. Δεν έχει αυτό, το οποίο είπαμε πιο πάνω ...ένα "μοτίβο", για να μπορέσει να ερμηνεύσει τις συμπεριφορές τού περίγυρού της ...Δεν έχει ένα "μοτίβο", για να μπορεί με τη συμπεριφορά της να "προλάβει" μεθοδεύσεις που θέλουν τον χρόνο τους και απαιτούν μια συγκεκριμένη σειρά για τη δρομολόγησή τους.
Το αποτέλεσμα αυτής της άγνοιας είναι τρομερό. Η Ελλάδα δικάζεται από τους ίδιους τους βιαστές της και οι ίδιοι είναι εκείνοι, οι οποίοι έχουν αναλάβει αυθαίρετα τη θέση τού παγκόσμιου κατηγόρου της. Αυτοί έχουν αναλάβει να πείσουν το παγκόσμιο κοινό ότι της "άξιζε" της Ελλάδας αυτό που "έπαθε", γιατί ήταν "ανήθικη" και "τεμπέλα". Ναι μεν αυτοί την βίασαν, αλλά κι αυτήν το "άξιζε". Γι' αυτόν τον λόγο, ακόμα κι όταν μιλάνε για λανθασμένες οικονομικές "συνταγές", οι οποίες την οδηγούν στον "θάνατο", δεν αλλάζουν ποτέ την επωδό, που είναι μία και μοναδική ...Ήταν "τεμπέλα", ήταν "διεφθαρμένη" και κατά συνέπεια - για Προτεστάντες μιλάμε - το "άξιζε" αυτό που έπαθε ...Ένα είδος "θείας τιμωρίας", δοσμένο από τους πιστούς "τιμωρούς" τού Θεού. Γιατί "θεία" τιμωρία για ένα χαρακτηριστικό, το οποίο αφορά πολλούς στον κόσμο; Τεμπέληδες και διεφθαρμένοι θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν όλοι οι λαοί εξίσου. Γιατί η Ελλάδα θα πρέπει να ανέβει στην "πυρά" γι' αυτό το χαρακτηριστικό της; ...Γιατί απλούστατα είναι η Ελλάδα ...Όλοι "δικαιολογούνται" να ζουν ως τεμπέληδες, αλλά ΟΧΙ η Ελλάδα.
Η Ελλάδα είναι πολύ προικισμένη από τον Θεό, ώστε να της δικαιολογήσουν ανθρώπινες αδυναμίες και μια εύκολη μοίρα ...Έχει πάρει πάρα πολλά, για να αφεθεί να "λιάζεται" ανέμελη σε μια από τις πιο ζηλευτές γωνιές τού Πλανήτη. Καί "τυχερός" καί "λουφατζής" δεν θα το άντεχαν πολλοί. Θέλουν να τη βάλουν να "πληρώσει" την "ιδιαιτερότητά" της. Σε αυτό συμφωνούν όλοι οι "καταφρονημένοι" αυτού του κόσμου. Μιλάμε για έναν εφιάλτη, όπου το θύμα βρίσκεται στο απόλυτο έλεος των βασανιστών του ...Στο έλεος ανθρώπων, οι οποίοι θεωρούν τους εαυτούς τους υπεράνω των νόμων και του δικαίου ...Αυτούς, που περιγράψαμε πιο πάνω ...Τους "τσομπάνηδες" των ασήμαντων και των ανύπαρκτων ...Τους Προτεστάντες, που τους "φτουράει" να δείχνουν "μάγους" και "αμαρτωλούς", κρύβοντας τις δικές τους πομπές πίσω από ψευδοηθικές "κορώνες". Οι τεχνικές και οι συμπεριφορές δεν αλλάζουν. Ζούμε στην "εποχή" τής Προτεσταντικής Κυριαρχίας ...Στην εποχή όπου αυτοί είναι οι ισχυροί, που κάνουν ό,τι θέλουν και απαιτούν να "αρπάζουν" τη νομιμότητα, ακόμα κι όταν αυτή δεν τους ανήκει.
Γι' αυτόν τον λόγο βλέπουμε αμερικανικά ΜΜΕ να υποστηρίζουν τις γερμανικές λογικές των βιαστών. Ομόδοξοι συνέταιροι είναι και ως εκ τούτου αλληλοϋπερασπίζονται ...Ειδικά όταν τα εγκλήματα του ενός εξυπηρετούν τα κοινά τους συμφέροντα. Περί αυτού πρόκειται. Καθημερινά γίνεται πλέον όλο και πιο φανερό ότι η Ελλάδα δεν είναι όπως την παρουσίαζαν οι Προτεστάντες τις πρώτες ημέρες εκδήλωσης της οικονομικής κρίσης. Οι Έλληνες δεν τα "έφαγαν" από τους υπολοίπους. Τα δάνεια, που τους έδωσαν, δεν τα πήραν οι ίδιοι, για να τα καταναλώσουν εις υγείαν των κορόιδων δανειστών ...Δεν τα είδαν καν αυτά τα χρήματα. Τα δάνεια δεν ήταν για να τους "σώσουν", αλλά για να τους "χαντακώσουν", εφόσον τους "χρέωναν" χρήματα, τα οποία προορίζονταν για να σώσουν τις μεγάλες προτεσταντικές τράπεζες, οι οποίες ήταν αυτές που κυρίως δάνειζαν στην Ελλάδα τής διαφθοράς. Τα δάνεια, που τους έδωσαν, είναι αυτά, τα οποία δίνουν οι οικονομικοί "δολοφόνοι", προκειμένου να αρπάξουν τις πατρίδες των λαών. Ο ελληνικός λαός σε όλα αυτά δεν είχε συμμετοχή και βεβαίως κανένα κέρδος.
Και τι έγινε που αποκαλύπτονται όλα αυτά; ...Τίποτε απολύτως. Γιατί; ...Γιατί το δίκιο δεν ενδιαφέρει κανέναν. Όλους τους ενδιαφέρει το "θέαμα" ...Τους ενδιαφέρει το "δράμα" που περνάει ο τραγικός ήρωας μπροστά τους και τους κάνει να αισθάνονται για πρώτη φορά στη ζωή τους "προνομιούχοι", που δεν υποφέρουν τα ανάλογα. Τους ενδιαφέρει το "θρίλερ" που εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια τους και τους κάνει να αισθάνονται ότι ζούνε ιστορικές στιγμές. Ως εκ τούτου, το ανηλεές "σφυροκόπημα" της Ελλάδας συνεχίζεται ...Ναι μεν, αλλά. Ο κόσμος θέλει να δει διάσημο "αίμα" και αυτό το ξέρουν οι Προτεστάντες. Το δίκιο δεν ενδιαφέρει κανέναν. Όλους τους ενδιαφέρει να δουν "βασανισμό". Όλους τους ενδιαφέρει να κερδίσουν σε διασημότητα, εξαιτίας τού διάσημου θύματος.
Βγαίνουν διεφθαρμένα σκουπίδια τύπου Σόιμπλε, Νταϊζελμπλουμ ή Γιούγκερ και "μαλώνουν" δημοσίως την Ελλάδα και τα μάτια τους είναι πλημμυρισμένα από μια πρωτοφανή ηδονή. Δεν είναι και μικρό πράγμα αυτό, το οποίο μάθαινες στα παιδικά σου χρόνια να βλέπεις με δέος και να λατρεύεις ως το ιδανικό, να το εξευτελίζεις και να το διατάζεις, νιώθοντας "σούπερ"-πετυχημένος. Το αποτέλεσμα είναι τραγικό ...Η Ελλάδα, εξαιτίας αυτών την ηλιθιοτήτων, δεν τυγχάνει καμίας συμπαράστασης και λεηλατείται χωρίς καμία αντίσταση. Χιλιάδες αυτοκτονίες και μια τεράστια ανθρωπιστική κρίση, η οποία αρχίζει καθημερινά και θυμίζει συνέπειες πολέμου.
Γιατί οι λαοί, ενώ ενδιαφέρονται για τα πάντα
που αφορούν την Ελλάδα, την αφήνουν αβοήθητη;
Η Ελλάδα αποτελεί αναμφισβήτητα ένα παγκόσμιο "σύμβολο" για την ανθρωπότητα. Όμως, παρ' όλα αυτά αφήνεται αβοήθητη να κακοποιείται από τους λαούς... Από όλους τους λαούς, οι οποίοι έχουν δει καλό από τον ελληνισμό και τα επιτεύγματά του. Τι συμβαίνει άραγε; Είναι αυτό μια εκδήλωση αχαριστίας από την πλευρά των λαών και των απλών ανθρώπων; ...Όχι βέβαια ...Δεν είναι θέμα αχαριστίας ...Είναι ένα φυσικό φαινόμενο ...Ερμηνεύσιμη ανθρώπινη συμπεριφορά είναι ...Η Ελλάδα σήμερα "πληρώνει" τη διασημότητά της ...Πληρώνει την ομορφιά τής ιστορίας της ...Πληρώνει τους προγόνους της ...Πληρώνει το κόστος τού Celebrity, που ακόμα και το δράμα του ενδιαφέρει τους πάντες ...Πληρώνει ένα κόστος, το οποίο δεν θα το πλήρωναν ποτέ κράτη όπως η Ολλανδία, η Εσθονία, η Λιθουανία κλπ..
Αυτό δεν το λέμε εμείς, επειδή είμαστε Έλληνες. Αρκεί μια μικρή περιήγηση στο ίντερνετ και θα το καταλάβει κάποιος. Διαβάζουμε στο ίντερνετ για έναν γνωστό σχολιαστή-δημοσιολόγο Jean d’Eau, ο οποίος στην ιστοσελίδα Henrymakow.com μάς αποκαλύπτει μια συζήτηση που είχε με ένα "υψηλόβαθμο μέλος τής Εβραϊκής Μασονίας στη Βουδαπέστη" και η οποία είχε σχέση μ' αυτά που αφορούν την Ελλάδα. Στην ερώτηση του δημοσιολόγου ΓΙΑΤΙ επιλέχθηκε η Ελλάδα να "χτυπιέται" με αυτόν τον άσχημο τρόπο, ο Εβραίος Μασόνος είναι απόλυτα σαφής ..."Η Ελλάδα επιλέχθηκε, επειδή συμβολίζει την Ευρώπη (κανείς στην Ευρώπη δεν νοιάζεται για χώρες όπως η Ουγγαρία ή η Εσθονία) και επειδή η οικονομία της ήταν σχετικά εύκολο να καταστραφεί, γιατί ήταν εξαιρετικά ευάλωτη καί οικονομικά καί κοινωνικά".
Είναι "βολική" δηλαδή η Ελλάδα και γι' αυτό έχει επιλεγεί να χτυπηθεί. Είναι "βολική", γιατί είναι "ιδιαίτερη" περίπτωση ...Είναι μια celebrity ανάμεσα στα κράτη και όλοι ενδιαφέρονται να δουν την κακοποίηση ενός διάσημου. Αυτή λοιπόν η διάσημη για την προσφορά της στην ανθρωπότητα Ελλάδα στη σημερινή κατάσταση, όπου έχει ανάγκη τη συμπαράσταση της ανθρωπότητας, είναι μόνη της. Κανένας δεν δείχνει τη θέληση να μπει "μπροστά", για να την προστατεύσει. Αυτό δεν είναι παράξενο ...Έχει την εξήγησή του ...Είναι άλλη μια "τάση" τού ανθρώπινου είδους ..."Διψάει" ο άνθρωπος για νέα και ειδήσεις, που αφορούν τους διάσημους και τους όμορφους αυτού του κόσμου.
Όμως, αυτό, το οποίο κάνει πραγματικά "άρρωστη" αυτήν την "τάση" του, είναι ότι "διψάει" κυρίως να μάθει κάτι "κακό" γι' αυτούς, τους οποίους θεωρεί ότι "γεννήθηκαν" ευνοημένοι ...Να μάθει κάτι "κακό" γι' αυτούς, που θεωρεί πως όλα στη ζωή τους πηγαίνουν καλά και χωρίς κόπο. Ίσως να το θεωρεί σαν ένα λογικό αντιστάθμισμα, το οποίο διατηρεί την "ισορροπία" τού κόσμου μας. Ίσως να το θεωρεί σαν μια άτυπη αποκατάσταση της δικαιοσύνης γι' αυτούς, που όλα τους πηγαίνουν καλά ...Αυτή είναι μια "άρρωστη" συνήθεια του ανθρώπου, που δεν αλλάζει ποτέ μέσα στο χρόνο ...Μια συνήθεια, που μας αφορά όλους μας ...Λατρεύουμε και μισούμε ταυτόχρονα τα είδωλά μας. Νιώθουμε μια άρρωστη ηδονή, όταν αυτά "καταρρέουν" ή απλά δοκιμάζονται. Γιατί; ...Γιατί αυτό μας κάνει να αισθανόμαστε κι εμείς "τυχεροί".
Νιώθουμε μια ευχαρίστηση όταν για παράδειγμα ένας διάσημος γόης - και άρα αξιοζήλευτος για τους κοινούς άντρες και άπιαστο όνειρο για τις κοινές γυναίκες - , όπως ο Ροκ Χάτσον, αποκαλύπτεται πως ήταν μια κοινή "αδερφή", που όλη του τη ζωή την έζησε κρυπτόμενος και εκβιαζόμενος. Νιώθουμε μια περίεργη ευχαρίστηση όταν ένας "σούπερ" πετυχημένος άνθρωπος, όπως ο Στιβ Τζομπ, "χτυπιέται" από μια μεγάλη αρρώστια, μετατρέποντας την υγεία τού κοινού ανθρώπου σε "σούπερ" κεφάλαιο, το οποίο κάποιοι δεν κατέχουν, όσα χρήματα κι αν διαθέτουν. Είμαστε έτοιμοι ακόμα και να ειρωνευτούμε τον σούπερ Σουμάχερ τού σχεδόν ρομποτικού προγραμματισμού, ο οποίος έδειξε την απερισκεψία του να κάνει σκι στα "απάτητα", τη στιγμή που ο κοινός άνθρωπος είχε τη "σωφροσύνη" να μην κουνηθεί από τον ασφαλή καναπέ του.
Δισεκατομμύρια άνθρωποι έβλεπαν με μανία τα ρεπορτάζ που αφορούσαν τον θάνατο της Νταϊάνα. Τρέχουμε να πάρουμε τις εφημερίδες, όταν γίνεται ένα δυστύχημα που αφορά κάποιον πλούσιο, διάσημο ή όμορφο ...Να γίνουμε μάρτυρες σε αυτήν την περίεργη απόδοση δικαιοσύνης γι' αυτούς, οι οποίοι πήραν πολλά στη ζωή και ως εκ τούτου έπρεπε να πληρώσουν και ακριβά.
Αν αυτά αφορούν τους κοινούς ανθρώπους, οι οποίοι απλά ξεχώρισαν, αντιλαμβανόμαστε ότι η "αρρώστια" αυτή γίνεται "παροξυσμός" όταν έχουμε να κάνουμε με πραγματικά "Ανώτερα" ...Όταν αυτά αφορούν τα Θεία και η "αρρώστια" μπορεί να γίνει εύκολα "ύβρις" ή "βλασφημία". Αντιλαμβανόμαστε τι συμβαίνει μ' αυτούς οι οποίοι διεκδικούν τα απόλυτα και θέλουμε να δοκιμάζονται επίσης και από τα απόλυτα εμπόδια. Θεωρούμε σίγουρο ότι κάποιοι, ακόμα και από τους πιο μεγάλους οπαδούς τού Χριστού, θα ήθελαν να Τον συλλάβουν οι Ρωμαίοι ...Θα ήθελαν να Τον δουν να ανεβαίνει στον σταυρό. Γιατί; ...Για να δουν τι θα συμβεί ...Για να δουν ποιο είναι ο "μέταλλό" Του ...Αν είναι Θεός, να το αποδείξει και να μην αφεθεί να γεράσει εν ειρήνη, αφήνοντας τους πάντες - και για πάντα - στην αμφιβολία. Ο "εκλεκτός" πρέπει να βασανιστεί, για να βάλει ο κοινός τη λατρεία.
Η διάσημη Ελλάδα - η οποία στο επίπεδο των λαών πάντα "κυνηγούσε" τα απόλυτα - δυστυχώς, έχει μπει στα ανθρωποκτόνα "γρανάζια" αυτής της λογικής. Δοκιμάζεται στα όρια και όλοι μαζεύονται για το θέαμα και όχι για να την προστατεύσουν. Αυτήν τη στιγμή βαδίζει τον δύσκολο "Γολγοθά" της και κανείς δεν δείχνει να θέλει να την προστατεύσει ...Ακόμα κι αυτοί, οι οποίοι την γνωρίζουν αιώνες και την αγαπούν και τη σέβονται. Λαοί, όπως οι Σέρβοι, οι Ιταλοί, οι Τούρκοι, οι οποίοι έζησαν δεκάδες αιώνες δίπλα στους Έλληνες και τους γνωρίζουν, δεν αντιδρούν. Δεν παίρνουν θέση υπέρ τους.
Δεν είδαμε διαδηλώσεις συμπαράστασης υπέρ της Ελλάδας στο Βελιγράδι, όπως έκαναν οι Έλληνες στον πόλεμο της Σερβίας. Διαδηλώσεις όχι τόσο για το οικονομικό θέμα, όσο για την προσπάθεια απαξίωσης και "δαιμονοποίησης" του ελληνικού λαού. Δεν είδαμε διαδηλώσεις στη Ρώμη ή την Κωνσταντινούπολη για τον ίδιο λόγο από κέντρα, τα οποία επί αιώνες πρέσβευαν τον ελληνισμό παγκοσμίως. Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί πως όλοι αυτοί δεν ενδιαφέρονται ...Ενδιαφέρονται !!, απλά είναι άνθρωποι ...Νιώθουν τον πόνο της, αλλά περιμένουν ...Περιμένουν να δουν κι αυτοί ...Περιμένουν να δουν αν θα επιβεβαιωθεί αυτό, το οποίο γνώριζαν από πάντα ...Αν θα βρει τη δύναμη - η διάσημη για τη δύναμή της Ελλάδα - ν' αντιδράσει ...Αν μέχρι την τελευταία στιγμή δώσει τη μάχη τής ζωής της ...Αν "σκοτεινιάσει" ο ουρανός από τον θυμό της, όπως σκοτεινιάζει πάντα ο Ουρανός, όταν οι Θεοί ανεβαίνουν στον σταυρό τους.
Όταν δεν σου συμπαραστέκονται οι "κοντινοί", οι οποίοι σε γνωρίζουν και σε σέβονται, δεν μπορείς να έχεις απαιτήσεις από τους πιο "μακρινούς". Οι Προτεστάντες αυτό το γνωρίζουν και το εκμεταλλεύονται. Η Ελλάδα πληρώνει την ιδιαιτερότητά της, η οποία την κάνει ξεχωριστή και προκλητική για την αμόρφωτη κοινωνική "στάθμη" των χριστιανικών κοινωνιών ...Για την κοινωνική εκείνη μερίδα, η οποία αποτελεί τους αναγνώστες των διαφόρων Bild. Η Ελλάδα είναι το "τέκνο" τού πιο διάσημου πολιτισμού, που γέννησε ποτέ ο κόσμος πριν τον χριστιανισμό. Έχει επιλεγεί γι' αυτά τα χαρακτηριστικά της. Εδώ και αιώνες είναι το "ταμπού" τού χριστιανισμού ...Ένα "ταμπού", το οποίο πρέπει να τυγχάνει ειδικής αντιμετώπισης, γιατί μπορεί να ανατρέψει τα "ήθη" των χριστιανικών κοινωνιών και να αναβιώσει άλλες εποχές.
Η Ελλάδα γι' αυτούς ήταν πάντα "ύποπτη" ...Ήταν και εξακολουθεί να είναι η περίπου "αμαρτωλή" γυνή των αρχαίων χρόνων ...Η κοινωνία τού Καλιγούλα και των οργίων ...Η "ακόλαστη", που, ακόμα και στη φτώχεια της με λίγο "ούζο" μπορεί να σε "μεθύσει" και να σε παρασύρει στην "ακολασία" ...Η "αμαρτωλή", που, είτε την θαυμάζεις είτε την μισείς, το βέβαιο είναι ότι δεν σε αφήνει αδιάφορο ...Η "αμαρτωλή", που όλοι έχουν τους λόγους τους να πάρουν μια "πέτρα" για να συμμετάσχουν στον λιθοβολισμό της ...Όλοι έχουν λόγους να το κάνουν αυτό, έστω κι αν είναι διαφορετικοί μεταξύ τους. Η Ελλάδα "κολάζει" τον χριστιανικό κόσμο. Βάζει σε "πειρασμό" τα "αρσενικά" των χριστιανών ...Παραμένει μέσα στους αιώνες η "αμαρτωλή", η οποία "θαμπώνει" την "ομορφιά" των δικών τους "θηλυκών" ...Απλά πράγματα ...Τους αρχαίους Έλληνες ζηλεύουν, μιμούνται και φθονούν "εξ απαλών ονύχων" όλοι οι φιλόδοξοι άνδρες τού χριστιανισμού και όχι τους Καρλομάγνους, τους Ναπολέοντες, τους Λουδοβίκους ή τους Ροβιεσπιέρους ...Η αρχαία Ελλάδα είναι αυτή, η οποία "θαμπώνει" με την ομορφιά της και τα επιτεύγματα της Δύσης ...Η Ελλάδα έχει το "χρυσάφι", το οποίο μετατρέπει σε fo bijoux την "Αναγέννηση", την "εκπολιτιστική" αποικιοκρατία ή τη βιομηχανική επανάσταση.
Εδώ προκύπτει κι ένα άλλο θέμα. Εξηγήσαμε τον λόγο που φέρονται οι βιαστές της με τον τρόπο που φέρονται. Η Ελλάδα, όμως, γιατί δεν αντιδρά; Γιατί έχει αυτήν την παθητική στάση; Γιατί περιμένει από άλλους να τη "σώσουν"; ...Γιατί απλούστατα έχει αναπτύξει μια συμπεριφορά πολύ γνωστή στους ψυχολόγους αυτού του κόσμου: ...Τη συμπεριφορά των γόνων των διασήμων ...Τη συμπεριφορά των παιδιών, τα οποία ζουν στη "σκιά" των διάσημων γονιών τους ...Μια συμπεριφορά, η οποία συνήθως είναι παθητική και στα όρια αυτοκαταστροφική ...Μια συμπεριφορά, η οποία χαρακτηρίζεται από τη χαμηλή αυτοεκτίμηση και την εξάρτηση σε έξωθεν κολακείες ...Τη συμπεριφορά, η οποία αναζητά την επιβεβαίωση των ξένων ...Τη συμπεριφορά της ενοχής, που, προκειμένου να διατηρήσει την έξωθεν καλή μαρτυρία, ανέχεται τα πάντα ...Ακόμα και τη λεηλασία. Γιατί; ...Γιατί φοβάται γι' αυτά που θα πουν οι ξένοι ...Γιατί φοβάται μήπως "αμαυρώσει" τη φήμη των προγόνων της ...Γιατί φοβάται μήπως η αμφισβήτηση οδηγήσει σε απώλεια του "κεφαλαίου" της. Γι' αυτόν τον λόγο δεν τους αρχίζει όλους στις "κλωτσιές", για να τους στείλει στο διάολο.
Όσο κι αν αυτό που θα πούμε φαντάζει παράξενο, είναι η αλήθεια: Τη σύγχρονη Ελλάδα την έχουν "καταστρέψει" άθελά τους οι αρχαίοι Έλληνες. Είναι πολύ μεγάλο "βάρος" η κληρονομιά τους, για να την "αντέξει" ένας μικρός πληθυσμιακά λαός. Οι αρχαίοι Έλληνες υπήρξαν ό,τι πιο τρομερό έχει γεννήσει το ανθρώπινο είδος. Δεν υπάρχει λαός στον κόσμο, που να μπορεί να αντέξει το "φορτίο" τους, χωρίς να κινδυνεύσει με "θάνατο". Για όσο διάστημα ο ελληνισμός ήταν "απλωμένος" μέσα σε αυτοκρατορίες, "άντεχε" το φορτίο των αρχαίων Ελλήνων, γιατί "απλωνόταν" και λειτουργούσε σαν "φλοτέρ", το οποίο επέπλεε πάνω σε διαφορετικούς λαούς και ξένες κοινωνίες. Οι ξένοι αναγνώριζαν την αξία των Ελλήνων και οι Έλληνες μοχθούσαν να τους επιβεβαιώσουν και τις περισσότερες φορές το κατάφερναν.
Εύκολο ήταν αυτό, από τη στιγμή που οι κοινότητες των Ελλήνων έκαναν τους "κύκλους" τους με διαφορετικές συχνότητες ...Κοινότητες, οι οποίες πάντα "κινούνταν" - μέσα στις κοινωνίες όπου φιλοξενούνταν - από το αστικό επίπεδο και πάνω ...Από το επίπεδο του μορφωμένου και "πάνω". Όταν θα παρήκμαζε η μία κοινότητα, θα ήκμαζε η άλλη και πάντα θα διατηρούνταν το ελληνικό όνομα "ψηλά". Όμως, από τη στιγμή που ο ελληνισμός συρρικνώθηκε και περιορίστηκε σε ένα εθνικό κράτος, ήταν θέμα χρόνου να "κλονιστεί". Ήταν πολύ μεγάλη η "κληρονομιά" τής παγκόσμιας "ακτινοβολίας", για να την αντέξει ένας μικρός λαός, ο οποίος έπρεπε να στελεχώσει ένα μικρό κράτος σε όλα του τα επίπεδα ...Από το επίπεδο του εργάτη και του αγρότη μέχρι αυτό του αστού και του κεφαλαιοκράτη. Από τη στιγμή που η ελληνική κοινωνία "προσγειώθηκε" και μπήκε "δίπλα" στις υπόλοιπες κοινωνίες, για να τις ανταγωνιστεί στα ίδια πεδία και με το μειονέκτημα του μεγέθους, ήταν θέμα χρόνου η δυσλειτουργία. Δεν μπορούσε να διατηρεί τα χαρακτηριστικά υπεροχής υπό αυτές τις συνθήκες.
Δεν μπορεί ένα κράτος των δέκα εκατομμυρίων να φέρει αυτό το τεράστιο "βάρος", χωρίς να κινδυνεύει να "σπάσει". Δεν μπορεί τη δύναμη του παγκόσμιου ελληνισμού να τη φέρει ένα μικρό κράτος, χωρίς να έχει πρόβλημα. Σε έναν κόσμο, όπου τεράστιοι λαοί ανταγωνίζονται μεταξύ τους με όλα τα μέσα, δεν μπορεί ένας τόσο μικρός λαός να ξεφύγει από τη "σκιά" των προγόνων του. Ακόμα κι αν είχε τις δυνατότητες, δεν θα αφηνόταν. Θα τον "μάτωναν" οι ισχυροί, ακόμα κι αν το σκεφτόταν να "ξεχωρίσει". Αυτό, δηλαδή, το οποίο βλέπουμε να συμβαίνει τους τελευταίους αιώνες τής "απελευθέρωσης" ήταν απολύτως αναμενόμενο. Αναγκαστικά αυτός ο λαός θα αλλάξει χαρακτηριστικά και θα περιοριστεί στην προγονολατρεία, εγκαταλείποντας κάθε προσπάθεια να λειτουργήσει φυσιολογικά ...Θα αρκείται στις κολακείες των ξένων για το ένδοξο παρελθόν του ...Θα γίνει δειλός, προκειμένου να μην χάσει τα λίγα που του αναγνωρίζουν οι "κηδεμόνες" του.
Αυτό γίνεται απολύτως κατανοητό με ένα περίπου ομοειδές παράδειγμα. Ο παγκόσμιος Σιωνισμός σήμερα, που κυριαρχεί στον Πλανήτη, το καταφέρνει, γιατί έχει τεράστια αστική διασπορά σε όλα τα ισχυρά κράτη. Βάζει το "μυαλό" και δανείζεται τους "μυς" των ισχυρών λαών, για να παραμένει ισχυρός και ακμαίος, ώστε να μπορεί να ασκεί πολιτική δύναμης ...Δύναμης παγκοσμίου βεληνεκούς, παρ' όλο που οι Εβραίοι ως μέγεθος είναι περίπου ίσοι με τους Έλληνες. Τι θα γίνει όμως αν ως δια μαγείας οι εβραïκές κοινότητες "ξηλωθούν" και οι πάντες περιοριστούν στο κράτος τού Ισραήλ; ...Αν όλοι αυτοί, οι οποίοι σήμερα παριστάνουν τα μεγαλοστελέχη των διεθνών τραπεζών, των διεθνών ΜΜΕ ή των πολυεθνικών επιστρέψουν στο Ισραήλ και γίνουν εργάτες ή αγρότες για να επιβιώσουν;
Αυτό, δηλαδή, το οποίο έπαθε ο ελληνισμός στα χρόνια τής Μικρασιατικής Καταστροφής, των Βαλκανικών Πολέμων και της εκδίωξης των Ελλήνων τής Αιγύπτου. Μέσα σε λίγα χρόνια ο Σιωνισμός, όπως τον γνωρίζουμε σήμερα, θα γίνει "μουσειακό" είδος. Μέσα σε λίγα χρόνια οι Εβραίοι και το Ισραήλ θα περιοριστούν στις δυνατότητες που θα έχουν σχέση μόνον με το μέγεθός τους και τίποτε άλλο. Θα γίνουν ένας κοινός λαός με ένα κοινό κράτος και ελάχιστες δυνατότητες να επηρεάσουν τον περίγυρό τους ...πόσο μάλλον την παγκόσμια κοινωνία. Αυτό έπαθε ο ελληνισμός με τα διαρκή "ξηλώματά" του, που όλα - όπως θα δούμε - φέρουν συγκεκριμένες "υπογραφές" στη δρομολόγησή τους.
Το "πλαίσιο" της "σύγκρουσης"
και η αποδόμηση των ρόλων.
Αφορμή γι' αυτό το κείμενο ήταν η δημοσίευση ενός άρθρου στην Wall Street Journal ...Ενός άρθρου τού Στέφεν Φίλντερ, το οποίο αναφέρεται στην κόντρα που έχει ξεσπάσει ανάμεσα σε Ελλάδα και Γερμανία ...Ένα άρθρο σε ένα διεθνές μέσο ενημέρωσης, το οποίο είχε ως στόχο να ενημερώσει το παγκόσμιο κοινό για τα όσα αφορούν την Ελλάδα ...Όσα αφορούν την Ελλάδα και τη σύγκρουσή της με τους δανειστές και κυρίως με τη Γερμανία. Εκ των δεδομένων μια "ενημέρωση", η οποία δεν μπορεί να είναι αντικειμενική, εφόσον δεν πρέπει να ξεχνάμε και τις ιδιαίτερες σχέσεις μεταξύ των πρωταγωνιστών. Εντελώς "συμπτωματικά", οι όποιοι αυτόκλητοι υπερασπιστές τής γερμανικής θηριωδίας εμφανίζονται, ανήκουν - επίσης "συμπτωματικά" - στο ίδιο θρησκευτικό δόγμα και βέβαια στο ίδιο μπλοκ συμφερόντων. "Αμερόληπτοι" δήθεν κριτές, που, επειδή δεν τους αφορούν οι διενέξεις, έχουν "αντικειμενική" ματιά.
Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Τα γερμανικά συμφέροντα είναι διαφορετικά από τα αμερικανικά; Τα συμφέροντα της Γερμανίας τού Σόιμπλε έχουν σχέση με τα συμφέροντα των τοκογλύφων τής Νέας Υόρκης; Πόσο αντικειμενική "ματιά" μπορεί να εκφράσει η αγγλοσαξονική Wall Street Journal; Πόσο αμερόληπτη μπορεί να είναι μια "εκφραστής" τής πιο σκληρής κερδοσκοπικής "μηχανής" τού Πλανήτη, όπως είναι η Wall Street; Τι άλλο μπορεί να είναι αυτή η εφημερίδα πέρα απ' αυτό που περιγράφει το όνομά της; ...Είναι η εφημερίδα τής Wall Street ...Η εφημερίδα των τοκογλύφων ...Η εφημερίδα αυτών, που, εξαιτίας της πίεσης και του εκβιασμού των Γερμανών, πληρώθηκαν στο ακέραιο τα ομόλογα της Ελλάδας, τα οποία οι ίδιοι χρεοκόπησαν, πετώντας τη "μπάλα" τού προβλήματος στις "πλάτες" των υπολοίπων Ευρωπαίων. Αυτοί έχουν λόγο να κατηγορούν τους Έλληνες, γιατί σε διαφορετική περίπτωση θα πρέπει να έρθουν σε σύγκρουση με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους.
Θα δούμε πρώτα πώς ενημερώθηκε το παγκόσμιο κοινό και μετά θα ερμηνεύσουμε αυτά τα οποία έχουν γραφεί. Τι μας λέει λοιπόν το "ενημερωτικό" άρθρο τής Wall Street Journal; «Από τη μία πλευρά, οι Γερμανοί βλέπουν τους εαυτούς τους ως δημιουργούς του μεταπολεμικού οικονομικού θαύματος, που βασίστηκε στη σκληρή δουλειά, την αυτοθυσία και την αυτοπεποίθηση και όταν αυτό άρχισε να ξεθωριάζει τη δεκαετία του ΄90, έκαναν σκληρές μεταρρυθμίσεις, για τις οποίες επιβραβεύονται σήμερα. Στον αντίποδα, μέσα από την εικόνα που έχουν για τον εαυτό τους, βλέπουν την Ελλάδα ως τη χώρα που διάλεξε τον αντίθετο δρόμο από αυτούς, μια σπάταλη, υπερχρεωμένη και ανεύθυνη χώρα».
Στη συνέχεια, σημειώνεται, μεταξύ άλλων, ότι «από την άλλη πλευρά, οι Έλληνες βλέπουν τους εαυτούς τους ως θύματα ξένων επεμβάσεων. Όπως αναφέρει ο Κέβιν Φέδερστοουν, καθηγητής Ελληνικών Σπουδών στο London School of Economics, “υπάρχει μια διαρκής ιστορία ενός αισθήματος θυματοποίησης, από τις απαρχές του σύγχρονου ελληνικού κράτους μέχρι σήμερα”».
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, «αυτή η αίσθηση των Ελλήνων ως θυμάτων ξένων επεμβάσεων, στη σημερινή οικονομική κρίση, εκφράζεται με την πεποίθηση ότι τα προβλήματα της Ελλάδας δεν προκλήθηκαν από τον υπερβολικό δανεισμό, αλλά από τους όρους του μνημονίου, που επιβλήθηκε, ώστε να αποπληρωθούν πλήρως οι γερμανικές και οι γαλλικές τράπεζες. Κατά την άποψη τού κ. Φέδερστοουν, “η αφήγηση αυτή χειραγωγείται από την κυβέρνηση του αριστερού πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα”».
Μέσα σε αυτό το ζοφερό περιβάλλον, το οποίο καθημερινά απειλεί ν' αποκαλύψει την προτεσταντική απληστία και δολιότητα, προσπαθεί η συμμορία να κρύψει όσο το δυνατόν τα "ίχνη" της ...Προσπαθεί να προκαλέσει "σύγχυση", ώστε να "τακτοποιήσει" τα πράγματα κατά το συμφέρον των εργοδοτών της. Αυτή η εφημερίδα μεταφέρει στο παγκόσμιο κοινό ένα άψογο τεχνικά κείμενο ...Ένα κείμενο, το οποίο δεν είναι ένα απλό δημοσιογραφικό κείμενο ...Ένα κείμενο ειδικού "στόχου" και "χειρουργικής" ακρίβειας, το οποίο είναι προφανές ότι ανήκει στις "εργασίες" μυστικών υπηρεσιών και "υπογράφεται" από "επιστήμονες" ...Ένα κείμενο στο οποίο είναι επιλεγμένη η κάθε λέξη ...Επιλεγμένη να "στοχεύει" κάπου συγκεκριμένα ...Επιλεγμένη η κάθε μία να στοχεύει σε ξεχωριστό στόχο, ώστε να μην αφήνονται ούτε κενά κι ούτε να δημιουργείται ανώφελη και προκλητική "υπερσυγκέντρωση" σε κάποιο σημείο. "Δημιουργοί θαύματος". "Σκληρή δουλειά". "Αυτοθυσία". "Αυτοπεποίθηση". "Σκληρές μεταρρυθμίσεις" και τέλος "Επιβράβευση". Αυτός είναι ο "δρόμος" ...Ο σωστός δρόμος των "ενάρετων" της θυσίας ...Ο "δρόμος" των Γερμανών. Πάντα όμως, όταν υπάρχει ο σωστός δρόμος, υπάρχει και ο λάθος δρόμος των "αμαρτωλών" ...Ο δρόμος των "σπάταλων" και άρα της "υπερχρέωσης" ...Ο δρόμος τής "ανευθυνότητας" ...Ο δρόμος των Ελλήνων ...Των Ελλήνων, οι οποίοι πρέπει να παραδειγματιστούν και άρα και να διδαχθούν από την γερμανική "επιτυχία" της "ηθικής".
Αυτό, όπως εύκολα αντιλαμβανόμαστε, είναι ένα κείμενο "συνηγόρου" υπεράσπισης ενός βιαστή. Τι μας λέει αυτή η "αγνή" και "αμερόληπτη" εφημερίδα; ...Αυτό, το οποίο κάνει κατ' αρχήν, είναι να θεμελιώσει μια "κατάσταση", η οποία δεν είναι και τόσο "καθαρή". Θεωρεί ότι υπάρχει μια σύγκρουση μεταξύ Γερμανίας και Ελλάδας. Δεν υπάρχει, δηλαδή, μια μόνιμη θηριωδία τής Γερμανίας απέναντι σε έναν αδύναμο, όπως η Ελλάδα thesecretrealtruth
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Μήνυμα από τη Σουηδία για επανένωση των Γλυπτών
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Βενιζέλος: Μας οδηγούν στο διαρκές μνημόνιο 5
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
