2017-05-28 13:40:27
Σύγχρονη της Μεγάλης Πυραμίδας της Γκίζας της Αιγύπτου! ? Δεν είναι η μόνη στην περιοχή! ? Με πατητήρια για ιερό κρασί!
Ένα αρχαίο θρακικό τμήμα πυραμίδος επί βράχου, με Ναό του Ηλίου, που χρονολογείται στο 2.500 π.Χ., εντοπίσθηκε στην Ανατολική Ροδόπη, τότε αρχαία Θράκη (νυν νότια Βουλγαρία), από μια αποστολή ιστορικών και θρακολόγων (ειδικότητα που υπάρχει στην Βουλγαρία, αλλά όχι στην Ελλάδα!).
Η εν λόγω θρακική πυραμίδα διαμορφώθηκε στον φυσικό βράχο στο βουνό, κοντά στην πόλη Kovil, του Δήμου Krumovgrad, στην επαρχία Kardzhali.
«Ο Ναός του Ηλίου και η κλιμακωτή πυραμίδα του Kovil χρονολογούνται στο 2500 π.Χ. Είναι περίπου σύγχρονη με την Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας στην αρχαία Αίγυπτο. Είναι ύψους περίπου 15 μ., και αποτελείται από 5 ενισχυμένα άνδηρα, με τον ναό του Ηλίου λαξευμένο μέσα στα βράχια», σύμφωνα με τον καθηγητή Vasil Markov, ιστορικό που ειδικεύεται στον πολιτισμό της αρχαίας Θράκης.
Ο κ. Markov είναι ο επί κεφαλής του Ερευνητικού Πανεπιστημιακού Κέντρου για την Αρχαία Ευρώπη και των Ανατολικών Πολιτισμών της Μεσογείου του Πανεπιστημίου «Neofit Rilski», που εδρεύει στο Blagoevgrad της Βουλγαρίας. Κατά τα τελευταία χρόνια, το Κέντρο αυτό έχει διερευνήσει και εντοπίσει μεγάλο αριθμό αρχαίων θρακικών μνημείων, κυρίως ιερά στα όρη Ρίλα, Πίριν και Δυτική Ροδόπη (όλα στην νυν ΝΔ. Βουλγαρία).
Είναι αντίστοιχα με τα μινωικά ιερά κορυφής. Στα τέλη του 2015, οργάνωσε μια αποστολή στην Ανατολική Ροδόπη, προκειμένου να διερευνήσει τα γνωστά και άγνωστα αρχαία θρακικά ιερά εκεί, και να τα συγκρίνει με εκείνα της ΝΔ. Βουλγαρίας.
«Έχουμε έλθει πίσω με πολύ ενδιαφέροντα αποτελέσματα, τα οποία, για να είμαι ειλικρινής, εξέπληξαν ακόμα κι εμένα, ειδικώς σε σχέση με την χρονολόγηση και τα χαρακτηριστικά αυτών των μνημείων», είπε ο κ. Markov, παρουσιάζοντας τα ευρήματα της αποστολής. «Πρόκειται για ένα είδος πυραμίδων. Στην επιστήμη, το αρχιτεκτονικό είδος αυτό είναι επίσης γνωστό και ως ενωμένοι βωμοί ή πυραμιδοειδείς δομές.
Αλλά αυτό που βρήκαμε κοντά στην πόλη Kovil στην Ανατολική Ροδόπη είναι μια πυραμίδα με όλην της την έννοια! Είναι μια ενωμένη κλιμακωτή πυραμίδα, που υψώνεται στα 15 μ., με πέντε επίπεδα, με ναό του Ηλίου λαξευμένο στον βράχο! Έμεινα έκπληκτος όταν στάθηκα μπροστά σ’ αυτό το μνημείο! Δεν είμαι σε θέση να δώσω μια εξήγηση γιατί αυτό είχε «χαθεί» από τα μάτια των επιστημόνων.», καταλήγει ο κ. Markov.
Πράγματι, ενώ τμήματα του τεράστιου συγκροτήματος των ιερών αυτών βράχων στην Ανατολική Ροδόπη ήταν γνωστά στους εντοπίους, και έχουν εξερευνηθεί από τους αρχαιολόγους, η θρακική κλιμακωτή βραχοπυραμίδα του Kovil είχε κατά κάποιον τρόπο «χαθεί» από τις επιστημονικές αναφορές μέχρι σήμερα.
Η αρχαία θρακική βραχοπυραμίδα, σύμφωνα με τα λόγια του, ήταν και η ίδια λαξευμένη επάνω σε βράχους, σ’ ένα μεγάλο οροπέδιο, και ήταν το κέντρο μιας μεγάλης περιοχής, που ήταν ιερή για τους Θράκες. Περιέχει πολλούς βωμούς, πατητήρια-«σκάφες» λαξευμένες στα «ιερά βράχια» για την κατασκευή του «ιερού κρασιού», και άλλες μεγαλιθικές δομές.
Αυτήν την παράδοση του «ιερού κρασιού» την διαδίδει ο Θραξ θεός Διόνυσος («θεός του κρασιού») σε όλον τον κόσμο και επιβιώνει μεταλλαγμένη και στο ιερό κρασί του Χριστού στον Γάμου της Κανά στην Ελληνική Γαλιλαία.
Κατά την διάρκεια της ερεύνης τους, για την εν λόγω πυραμίδα, η ομάδα βρήκε και κεραμική, από διαφορετικές χρονικές περιόδους – Χαλκολιθική (Αινολιθική, Εποχή Χαλκού), Εποχή Σιδήρου, έως και θρακικής-ρωμαϊκής περιόδου (δηλαδή ύστερης αρχαιότητος). Άρα το αρχαίο θρησκευτικό θρακικό συγκρότημα έπαψε να λειτουργεί με την επικράτηση του χριστιανισμού.
Άλλες πυραμίδες της περιοχής
Η πυραμίδα του Kovil θα ήταν ένα τυχαίο αρχιτεκτόνημα, εάν ήταν μόνο. Αλλά δεν είναι.
Η έρευνα έχει επίσης αποστολή να διερευνήσει ήδη γνωστά θρακικά ιερά, κοντά στην πόλη Τατούλ, του Δήμου Momchilgrad, της ιδίας επαρχίας Kardzhali. Το αρχαίο θρακικό ιερό της Τατούλ είναι επίσης πυραμιδοειδές, αλλά μικρότερο από το πρόσφατα ευρεθέν κοντά στο Kovil. Ένα άλλο αρχαίο θρακικό ιερό με μορφή κλιμακωτής πυραμίδος στην Ανατολική Ροδόπη ευρίσκεται κοντά στην πόλη Angel Voyvoda του Χάσκοβο.
Οι Βούλγαροι επιστήμονες εταξίδεψαν επίσης και στην Τουρκία, στην περιοχή του αρχαίου βασιλείου της Φρυγίας (περίπου 1200-700 π.Χ.) στην Δυτική-Κεντρική Ανατολία, για να συγκρίνουν τα αρχαία θρακικά μνημεία της Νότιας Βουλγαρίας, με εκείνα των Φρυγών, οι οποίοι, σύμφωνα με τον κ. Markov, ήσαν επίσης Θράκες.
«Μπορώ να πω με σιγουριά ότι το κλιμακωτό μνημείο που έχουμε βρει στην Ανατολική Ροδόπη είναι το μεγαλύτερο απ’ όλα αυτά που έχουν κατασκευασθεί από τους Θράκες, και όλων των γνωστών μνημείων στα Βαλκάνια και στην Περιφέρεια της Ανατολίας».
Άλλες πυραμίδες της Ελλάδος
Η κλιμακωτή πυραμίδα του Kovil δεν θα πρέπει να θεωρείται άσχετη με την κλιμακωτή πυραμίδα των Θηβών Βοιωτίας, το περίφημο Αμφείον, δεδομένου ότι αμφότερες είναι σύγχρονες της Γκίζας. Εδώ, λοιπόν, πρέπει να τεθεί και μια άλλη παράμετρος:
Μήπως η κάθοδος των Θρακών, με τον Κάδμο, όταν από την Σαμοθράκη καταφθάνουν στην Βοιωτία, και ιδρύουν την Θήβα και τα Καβείρια μυστήρια, κτίζουν και την κλιμακωτή πυραμίδα του Αμφείου; (Για την πυραμίδα αυτήν μπορείτε να δείτε τις ανακοινώσεις του αρχαιολόγου κ. Θ. Σπυρόπουλου).
Τέλος, ως γνωστόν, σε όλον τον ελληνικό χώρο είναι διάσπαρτες αρχαίες ελληνικές πυραμίδες, που το φοβικό υπουργείο Πολιτισμού της Ελλάδος και οι αρχαιολόγοι δεν τολμούν καν να τις ονομάσουν «πυραμίδες». Τέτοιες εντοπίζουμε πολλές στην Αργολίδα (η μεγαλύτερη στο χωριό Ελληνικό και σύμφωνα με την μέτρηση του καθ. Ιω. Λυριτζή είναι λίγο αρχαιότερη της Αιγύπτου), στην Λακωνία, στην Κρήτη, στην Ιθάκη, κ.α.
Τα ιδιαίτερα λατρευτικά θρακικά «Σπήλαια-Μήτρες»
Κοντά στην πυραμίδα του Kovil υπάρχει και μια σπηλιά που η είσοδός της έχει σχήμα μήτρας. Ίδια με του περίφημου «Σπήλαιου Μήτρα», αρχαίου θρακικού ιερού κοντά στην πόλη Ilinitsa (< Ελληνίτσα, Ελληνικά) επίσης του Kardzhali στην Ανατολική Ροδόπη.
Το Σπήλαιο-Μήτρα προφανώς ήταν λατρευτικό από τους αρχαίους Θράκες. Η είσοδος αποτελείται μια φυσική κατακόρυφη σχισμή βράχου, που οδηγεί σε μια σπηλιά, του οποίου η είσοδος διαμορφώθηκε μετά τεχνητά, για να μοιάζει με μήτρα γυναικός.
Στο εσωτερικό του σπηλαίου, υπάρχει ένας βωμός. Το φως του ηλίου όταν φθάνει στον πυθμένα του σπηλαίου και μόνον σε ένα ορισμένο χρονικό σημείο της ημέρας, ομοιάζει με ηλιακό φαλλό! Αυτό εθεωρείτο από τους αρχαίους Θράκες ότι συμβολίζει την συνεύρεση και την ιερογαμία του Ηλίου και του Βουνού (δηλ. της Γαίας/γης).
Σύμφωνα με τον κ. Markov, λοιπόν, προσφάτως εντοπίσθηκε ότι και η κλιμακωτή πυραμίδα του Kovil περιέχει παρόμοιο σπήλαιο, με παρόμοια μητρόσχημη είσοδο, αλλά λίγο μικρότερη αυτής της Ilinitsa!
Αυτή είναι μια εντυπωσιακή νέα πληροφορία για τον πολιτισμό των αρχαίων Θρακών. Ίσως οι μητρόσχημες είσοδοι να οδηγούσαν σε σπήλαια-μαιευτήρια, όπως τα άντρα της μαίας θεάς Ειλειθυΐας στην μινωική Κρήτη! Άλλωστε στην αρχαιότητα πολλά σπήλαια λειτουργούσαν και ως φυσικές θερμοκοιτίδες για τα νεογέννητα.
Ακόμη και ως τα πιο σύγχρονα χρόνια, τα ασθενικά μωρά τα άφηναν στα «αποστειρωμένα» σπήλαια για να γίνουν εντελώς καλά. Όταν επιβίωναν, στην Πελοπόννησο και την Κρήτη, τα ονομάτιζαν «Σπήλιος». Ίσως αυτά να απετέλεσαν την πηγή εμπνεύσεως του σπηλαίου γεννήσεως του θεού Διονύσου, το οποίο με την σειρά του εδημιούργησε το πρότυπον της φάτνης του Ιησού.
Πηγή: xronos.gr, amfipolinews.blogspot.gr
Ένα αρχαίο θρακικό τμήμα πυραμίδος επί βράχου, με Ναό του Ηλίου, που χρονολογείται στο 2.500 π.Χ., εντοπίσθηκε στην Ανατολική Ροδόπη, τότε αρχαία Θράκη (νυν νότια Βουλγαρία), από μια αποστολή ιστορικών και θρακολόγων (ειδικότητα που υπάρχει στην Βουλγαρία, αλλά όχι στην Ελλάδα!).
Η εν λόγω θρακική πυραμίδα διαμορφώθηκε στον φυσικό βράχο στο βουνό, κοντά στην πόλη Kovil, του Δήμου Krumovgrad, στην επαρχία Kardzhali.
«Ο Ναός του Ηλίου και η κλιμακωτή πυραμίδα του Kovil χρονολογούνται στο 2500 π.Χ. Είναι περίπου σύγχρονη με την Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας στην αρχαία Αίγυπτο. Είναι ύψους περίπου 15 μ., και αποτελείται από 5 ενισχυμένα άνδηρα, με τον ναό του Ηλίου λαξευμένο μέσα στα βράχια», σύμφωνα με τον καθηγητή Vasil Markov, ιστορικό που ειδικεύεται στον πολιτισμό της αρχαίας Θράκης.
Ο κ. Markov είναι ο επί κεφαλής του Ερευνητικού Πανεπιστημιακού Κέντρου για την Αρχαία Ευρώπη και των Ανατολικών Πολιτισμών της Μεσογείου του Πανεπιστημίου «Neofit Rilski», που εδρεύει στο Blagoevgrad της Βουλγαρίας. Κατά τα τελευταία χρόνια, το Κέντρο αυτό έχει διερευνήσει και εντοπίσει μεγάλο αριθμό αρχαίων θρακικών μνημείων, κυρίως ιερά στα όρη Ρίλα, Πίριν και Δυτική Ροδόπη (όλα στην νυν ΝΔ. Βουλγαρία).
Είναι αντίστοιχα με τα μινωικά ιερά κορυφής. Στα τέλη του 2015, οργάνωσε μια αποστολή στην Ανατολική Ροδόπη, προκειμένου να διερευνήσει τα γνωστά και άγνωστα αρχαία θρακικά ιερά εκεί, και να τα συγκρίνει με εκείνα της ΝΔ. Βουλγαρίας.
«Έχουμε έλθει πίσω με πολύ ενδιαφέροντα αποτελέσματα, τα οποία, για να είμαι ειλικρινής, εξέπληξαν ακόμα κι εμένα, ειδικώς σε σχέση με την χρονολόγηση και τα χαρακτηριστικά αυτών των μνημείων», είπε ο κ. Markov, παρουσιάζοντας τα ευρήματα της αποστολής. «Πρόκειται για ένα είδος πυραμίδων. Στην επιστήμη, το αρχιτεκτονικό είδος αυτό είναι επίσης γνωστό και ως ενωμένοι βωμοί ή πυραμιδοειδείς δομές.
Αλλά αυτό που βρήκαμε κοντά στην πόλη Kovil στην Ανατολική Ροδόπη είναι μια πυραμίδα με όλην της την έννοια! Είναι μια ενωμένη κλιμακωτή πυραμίδα, που υψώνεται στα 15 μ., με πέντε επίπεδα, με ναό του Ηλίου λαξευμένο στον βράχο! Έμεινα έκπληκτος όταν στάθηκα μπροστά σ’ αυτό το μνημείο! Δεν είμαι σε θέση να δώσω μια εξήγηση γιατί αυτό είχε «χαθεί» από τα μάτια των επιστημόνων.», καταλήγει ο κ. Markov.
Πράγματι, ενώ τμήματα του τεράστιου συγκροτήματος των ιερών αυτών βράχων στην Ανατολική Ροδόπη ήταν γνωστά στους εντοπίους, και έχουν εξερευνηθεί από τους αρχαιολόγους, η θρακική κλιμακωτή βραχοπυραμίδα του Kovil είχε κατά κάποιον τρόπο «χαθεί» από τις επιστημονικές αναφορές μέχρι σήμερα.
Η αρχαία θρακική βραχοπυραμίδα, σύμφωνα με τα λόγια του, ήταν και η ίδια λαξευμένη επάνω σε βράχους, σ’ ένα μεγάλο οροπέδιο, και ήταν το κέντρο μιας μεγάλης περιοχής, που ήταν ιερή για τους Θράκες. Περιέχει πολλούς βωμούς, πατητήρια-«σκάφες» λαξευμένες στα «ιερά βράχια» για την κατασκευή του «ιερού κρασιού», και άλλες μεγαλιθικές δομές.
Αυτήν την παράδοση του «ιερού κρασιού» την διαδίδει ο Θραξ θεός Διόνυσος («θεός του κρασιού») σε όλον τον κόσμο και επιβιώνει μεταλλαγμένη και στο ιερό κρασί του Χριστού στον Γάμου της Κανά στην Ελληνική Γαλιλαία.
Κατά την διάρκεια της ερεύνης τους, για την εν λόγω πυραμίδα, η ομάδα βρήκε και κεραμική, από διαφορετικές χρονικές περιόδους – Χαλκολιθική (Αινολιθική, Εποχή Χαλκού), Εποχή Σιδήρου, έως και θρακικής-ρωμαϊκής περιόδου (δηλαδή ύστερης αρχαιότητος). Άρα το αρχαίο θρησκευτικό θρακικό συγκρότημα έπαψε να λειτουργεί με την επικράτηση του χριστιανισμού.
Άλλες πυραμίδες της περιοχής
Η πυραμίδα του Kovil θα ήταν ένα τυχαίο αρχιτεκτόνημα, εάν ήταν μόνο. Αλλά δεν είναι.
Η έρευνα έχει επίσης αποστολή να διερευνήσει ήδη γνωστά θρακικά ιερά, κοντά στην πόλη Τατούλ, του Δήμου Momchilgrad, της ιδίας επαρχίας Kardzhali. Το αρχαίο θρακικό ιερό της Τατούλ είναι επίσης πυραμιδοειδές, αλλά μικρότερο από το πρόσφατα ευρεθέν κοντά στο Kovil. Ένα άλλο αρχαίο θρακικό ιερό με μορφή κλιμακωτής πυραμίδος στην Ανατολική Ροδόπη ευρίσκεται κοντά στην πόλη Angel Voyvoda του Χάσκοβο.
Οι Βούλγαροι επιστήμονες εταξίδεψαν επίσης και στην Τουρκία, στην περιοχή του αρχαίου βασιλείου της Φρυγίας (περίπου 1200-700 π.Χ.) στην Δυτική-Κεντρική Ανατολία, για να συγκρίνουν τα αρχαία θρακικά μνημεία της Νότιας Βουλγαρίας, με εκείνα των Φρυγών, οι οποίοι, σύμφωνα με τον κ. Markov, ήσαν επίσης Θράκες.
«Μπορώ να πω με σιγουριά ότι το κλιμακωτό μνημείο που έχουμε βρει στην Ανατολική Ροδόπη είναι το μεγαλύτερο απ’ όλα αυτά που έχουν κατασκευασθεί από τους Θράκες, και όλων των γνωστών μνημείων στα Βαλκάνια και στην Περιφέρεια της Ανατολίας».
Άλλες πυραμίδες της Ελλάδος
Η κλιμακωτή πυραμίδα του Kovil δεν θα πρέπει να θεωρείται άσχετη με την κλιμακωτή πυραμίδα των Θηβών Βοιωτίας, το περίφημο Αμφείον, δεδομένου ότι αμφότερες είναι σύγχρονες της Γκίζας. Εδώ, λοιπόν, πρέπει να τεθεί και μια άλλη παράμετρος:
Μήπως η κάθοδος των Θρακών, με τον Κάδμο, όταν από την Σαμοθράκη καταφθάνουν στην Βοιωτία, και ιδρύουν την Θήβα και τα Καβείρια μυστήρια, κτίζουν και την κλιμακωτή πυραμίδα του Αμφείου; (Για την πυραμίδα αυτήν μπορείτε να δείτε τις ανακοινώσεις του αρχαιολόγου κ. Θ. Σπυρόπουλου).
Τέλος, ως γνωστόν, σε όλον τον ελληνικό χώρο είναι διάσπαρτες αρχαίες ελληνικές πυραμίδες, που το φοβικό υπουργείο Πολιτισμού της Ελλάδος και οι αρχαιολόγοι δεν τολμούν καν να τις ονομάσουν «πυραμίδες». Τέτοιες εντοπίζουμε πολλές στην Αργολίδα (η μεγαλύτερη στο χωριό Ελληνικό και σύμφωνα με την μέτρηση του καθ. Ιω. Λυριτζή είναι λίγο αρχαιότερη της Αιγύπτου), στην Λακωνία, στην Κρήτη, στην Ιθάκη, κ.α.
Τα ιδιαίτερα λατρευτικά θρακικά «Σπήλαια-Μήτρες»
Κοντά στην πυραμίδα του Kovil υπάρχει και μια σπηλιά που η είσοδός της έχει σχήμα μήτρας. Ίδια με του περίφημου «Σπήλαιου Μήτρα», αρχαίου θρακικού ιερού κοντά στην πόλη Ilinitsa (< Ελληνίτσα, Ελληνικά) επίσης του Kardzhali στην Ανατολική Ροδόπη.
Το Σπήλαιο-Μήτρα προφανώς ήταν λατρευτικό από τους αρχαίους Θράκες. Η είσοδος αποτελείται μια φυσική κατακόρυφη σχισμή βράχου, που οδηγεί σε μια σπηλιά, του οποίου η είσοδος διαμορφώθηκε μετά τεχνητά, για να μοιάζει με μήτρα γυναικός.
Στο εσωτερικό του σπηλαίου, υπάρχει ένας βωμός. Το φως του ηλίου όταν φθάνει στον πυθμένα του σπηλαίου και μόνον σε ένα ορισμένο χρονικό σημείο της ημέρας, ομοιάζει με ηλιακό φαλλό! Αυτό εθεωρείτο από τους αρχαίους Θράκες ότι συμβολίζει την συνεύρεση και την ιερογαμία του Ηλίου και του Βουνού (δηλ. της Γαίας/γης).
Σύμφωνα με τον κ. Markov, λοιπόν, προσφάτως εντοπίσθηκε ότι και η κλιμακωτή πυραμίδα του Kovil περιέχει παρόμοιο σπήλαιο, με παρόμοια μητρόσχημη είσοδο, αλλά λίγο μικρότερη αυτής της Ilinitsa!
Αυτή είναι μια εντυπωσιακή νέα πληροφορία για τον πολιτισμό των αρχαίων Θρακών. Ίσως οι μητρόσχημες είσοδοι να οδηγούσαν σε σπήλαια-μαιευτήρια, όπως τα άντρα της μαίας θεάς Ειλειθυΐας στην μινωική Κρήτη! Άλλωστε στην αρχαιότητα πολλά σπήλαια λειτουργούσαν και ως φυσικές θερμοκοιτίδες για τα νεογέννητα.
Ακόμη και ως τα πιο σύγχρονα χρόνια, τα ασθενικά μωρά τα άφηναν στα «αποστειρωμένα» σπήλαια για να γίνουν εντελώς καλά. Όταν επιβίωναν, στην Πελοπόννησο και την Κρήτη, τα ονομάτιζαν «Σπήλιος». Ίσως αυτά να απετέλεσαν την πηγή εμπνεύσεως του σπηλαίου γεννήσεως του θεού Διονύσου, το οποίο με την σειρά του εδημιούργησε το πρότυπον της φάτνης του Ιησού.
Πηγή: xronos.gr, amfipolinews.blogspot.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
