2017-05-29 23:24:46
Ποτέ δεν πίστευε η Ειρήνη ότι θα διαδήλωνε στους δρόμους της πόλης για τις ανάγκες της ζωής. Βαρύ το χτύπημα της μοίρας κι έχασε πρόσφατα τον άντρα της, το στήριγμα της οικογένειάς της. Ανατράπηκαν τα πάντα στην καθημερινότητά της. Μονολογεί όμως και το φωνάζει, ότι ένας άδικος νόμος δεν είναι νόμος. Εκτός των άλλων, στο άρθρο 12 του ν.4387/2016 “Σύνταξη λόγω θανάτου” περιγράφεται η ποικιλόμορφη ηλικιακή “καρατόμηση” των συντάξεων χηρείας, η σύγχρονη γκιλοτίνα, απαξιωμένων έτσι κι αλλιώς, συντάξεων για ηλικίες χηρών κάτω των 55 ετών.
Ένας χρόνος έκλεισε από την ψήφιση και εφαρμογή του άδικου, ανάλγητου, επαίσχυντου, διασπαστικού αυτού νόμου και οι ελληνικές οικογένειες αποβιωσάντων εργαζομένων νιώθουν έντρομες τις επιπτώσεις του. Οι άτυχες οικογένειες της πλειοψηφίας των στρατιωτικών που έχασαν το στήριγμά τους, έχουν ένα λόγο παραπάνω να διαμαρτύρονται διότι, λόγω του ειδικού νομικού καθεστώτος, οι σύζυγοι ήταν υποχρεωμένοι να ακολουθούν στις συχνές μεταθέσεις τους τον μετατιθέμενο. Έτσι η εύρεση κάποιας εργασίας γινόταν και γίνεται ακόμα πιο δύσκολη. Δεν είναι τυχαίο που στην πρωτοβουλία της δημιουργίας και λειτουργίας του Συλλόγου ΑΞ.Ι.Α., συμμετέχουν και συμπαρίστανται ουσιωδώς συνάδελφοι από το χώρο των ε.δ. και των Σωμάτων Ασφαλείας.
Ριγά κανείς στα αμείλικτα ερωτήματα και τις διαπιστώσεις των ενδιαφερομένων μαυροφορεμένων χηρών και μανάδων. Πρώτη φορά καταργείται σύνταξη, πως θα ζήσουμε εμείς και οι οικογένειές μας; πού και πώς θα εργασθούμε; πώς θα ασφαλισθούμε; θα επιστραφούν οι κλεμμένες από το κράτος κρατήσεις των αποβιωσάντων συζύγων; Τι θα κάνουν τα παιδιά μας; Αλλά και πάλι, από την άλλη μεριά, νιώθει κανείς κρυφή υπερηφάνεια από την αυτοπεποίθηση και τη διάθεση που δείχνουν για αγώνα τίμιο, συνεχή και με πίστη ότι στο τέλος θα κερδίσουν τις κλεμμένες συντάξεις των ανδρών τους. Γίνονται γυναίκες και άνδρες μαζί, μανάδες και πατεράδες ταυτόχρονα, με εμπιστοσύνη στον εαυτό τους ότι θα έρθει γρήγορα η ώρα που θα κερδίσουν τη χαμένη τους κοινωνική αξιοπρέπεια και ισότητα. Αναζητούν όμως και την αλληλεγγύη μας, δεν ήταν ποτέ χωρίς στήριγμα. Kαι τώρα η μοίρα έτσι τόφερε, για να τις δοκιμάσει αν αντέξουν!
Έτσι δεν υπάρχει άλλη επιλογή, ο δρόμος της αγωνιστικής διεκδίκησης είναι μονόδρομος. Μπροστά πηγαίνουν οι μαυροφορεμένες χήρες, μαζί τους αλληλέγγυοι κι εμείς όλοι οι πολίτες που έχουμε γευτεί χρόνια τώρα την αναλγησία της πολιτείας και των δανειστών. Σε μια δημοκρατική, ανοικτή, μαχητική Γενική Συνέλευση που δεν έχει όρια, που δεν έχει σύνορα, που σχεδιάζει συνεχώς πρωτότυπες δράσεις και μάχες μέχρι την οριστική δικαίωση. Μέχρι να καταργηθεί άμεσα το ηλικιακό κριτήριο για τις συντάξεις χηρείας και να τροποποιηθεί σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες των ενδιαφερομένων το άρθρο 12 του νόμου «Κατρούγκαλου». Ο ίδιος ο σύλλογος με τη συμμετοχή του στις πρόσφατες διεκδικητικές κινητοποιήσεις του εξ΄ ίσου χειμαζόμενου ελληνικού λαού έδειξε, ότι αντιλαμβάνεται το μέγεθος και την αξία της αγωνιστικής ενότητας και αλληλεγγύης.
Αυτός ο αγώνας αφορά όλους μας, μας χρειάζεται όλους, είτε ανήκουμε στον ΕΦΚΑ ή σε άλλο ασφαλιστικό Ταμείο . Όποιος πει ότι δεν τον ενδιαφέρει, καλύτερα να φάει «μεγάλη μπουκιά»! Το καταστατικό της ΑΞ.Ι.Α. στο άρθρο 3 προβλέπει: «Ο Σύλλογος απέχει από κάθε ανάμιξη σε θέματα ή γεγονότα κομματικής φύσεως». Οφείλουμε όλοι μας να το σεβαστούμε, αν αναγνωρίζουμε την αποτελεσματικότητα της ενότητας. Οφείλουμε σεβασμό στον άνισο, αλλά παθιασμένο αγώνα αυτών των γυναικών που βροντοφωνάζουν: «-δεν έχω να χάσω τίποτα, γιατί μου τα πήραν όλα, ή -αν αυτούς (τους πολιτικούς) δεν τους ενδιαφέρει πως εγώ θα τα βγάλω πέρα με δυο παιδιά και μένα δεν με νοιάζει γι’ αυτούς και θα βρίσκομαι συνέχεια μπροστά τους»! Λόγια είναι της κάθε ενδιαφερόμενης Χρυσάνθης, της Νίνας, της Σοφίας … όλων των Κυριών που έχουν χηρέψει, όλων μας.
Στηρίζουμε λοιπόν και υποστηρίζουμε στον αγώνα τους το Σύλλογο Συζύγων Θανόντων «ΑΞ.Ι.Α [Αξιοκρατία – Ισότητα – Αλληλεγγύη] – ΌΧΙ στο άρθρο 12 του ν.4387/2016». Κι εμείς σαν ΑΝ.Ε.Α.Ε.Δ. καθώς και όλες οι ομοσπονδίες, ενώσεις και σύλλογοι των ε.ε. και ε.α. των ενόπλων δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας, όπως ειπώθηκε από τους αρμόδιους στις συγκεντρώσεις. Πιστεύουμε ότι ο σύλλογος θα πρέπει να δυναμώσει και με εκατοντάδες νέα μέλη, αλλά και με όπλο την αλληλεγγύη των ενημερωμένων πολιτών ευχόμαστε γρήγορα να δικαιωθεί.
Γι’ αυτό συμμετέχουμε στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας στις 30 Μαΐου 2017, ημέρα Τρίτη και ώρα 17:00, στην Αθήνα στην πλατεία Κολοκοτρώνη. Όπως μας καλεί ο σύλλογος στην ιστοσελίδα του, http://aksia124387.blogspot.gr/. Μαζικά, μαχητικά, με ενθουσιασμό και βέβαιοι, πως με τέτοια πίστη στον διεκδικητικό αγώνα γρήγορα η κυβέρνηση θα αναγκασθεί να ανακρούσει πρύμνα. Αυτό δεν είναι εκσυγχρονισμός. Είναι κανιβαλισμός. Δεν μπορεί το χρέος των δανειστών, που καρπώνεται το μόχθο των κατακτημένων κοινωνιών, να έχει προτεραιότητα σε σχέση με την κάλυψη των αναγκών των οικογενειών θανόντων εργαζομένων. Ας γίνουμε εμείς πρωταγωνιστές και ας κάνουμε την κυρίαρχη ελίτ να ‘ναι θεατές! Νισάφι πια.
Ευθύμιος Γκιτέρσος
Γραμματέας, ΑΝΕΑΕΔ
kranos
Ένας χρόνος έκλεισε από την ψήφιση και εφαρμογή του άδικου, ανάλγητου, επαίσχυντου, διασπαστικού αυτού νόμου και οι ελληνικές οικογένειες αποβιωσάντων εργαζομένων νιώθουν έντρομες τις επιπτώσεις του. Οι άτυχες οικογένειες της πλειοψηφίας των στρατιωτικών που έχασαν το στήριγμά τους, έχουν ένα λόγο παραπάνω να διαμαρτύρονται διότι, λόγω του ειδικού νομικού καθεστώτος, οι σύζυγοι ήταν υποχρεωμένοι να ακολουθούν στις συχνές μεταθέσεις τους τον μετατιθέμενο. Έτσι η εύρεση κάποιας εργασίας γινόταν και γίνεται ακόμα πιο δύσκολη. Δεν είναι τυχαίο που στην πρωτοβουλία της δημιουργίας και λειτουργίας του Συλλόγου ΑΞ.Ι.Α., συμμετέχουν και συμπαρίστανται ουσιωδώς συνάδελφοι από το χώρο των ε.δ. και των Σωμάτων Ασφαλείας.
Ριγά κανείς στα αμείλικτα ερωτήματα και τις διαπιστώσεις των ενδιαφερομένων μαυροφορεμένων χηρών και μανάδων. Πρώτη φορά καταργείται σύνταξη, πως θα ζήσουμε εμείς και οι οικογένειές μας; πού και πώς θα εργασθούμε; πώς θα ασφαλισθούμε; θα επιστραφούν οι κλεμμένες από το κράτος κρατήσεις των αποβιωσάντων συζύγων; Τι θα κάνουν τα παιδιά μας; Αλλά και πάλι, από την άλλη μεριά, νιώθει κανείς κρυφή υπερηφάνεια από την αυτοπεποίθηση και τη διάθεση που δείχνουν για αγώνα τίμιο, συνεχή και με πίστη ότι στο τέλος θα κερδίσουν τις κλεμμένες συντάξεις των ανδρών τους. Γίνονται γυναίκες και άνδρες μαζί, μανάδες και πατεράδες ταυτόχρονα, με εμπιστοσύνη στον εαυτό τους ότι θα έρθει γρήγορα η ώρα που θα κερδίσουν τη χαμένη τους κοινωνική αξιοπρέπεια και ισότητα. Αναζητούν όμως και την αλληλεγγύη μας, δεν ήταν ποτέ χωρίς στήριγμα. Kαι τώρα η μοίρα έτσι τόφερε, για να τις δοκιμάσει αν αντέξουν!
Έτσι δεν υπάρχει άλλη επιλογή, ο δρόμος της αγωνιστικής διεκδίκησης είναι μονόδρομος. Μπροστά πηγαίνουν οι μαυροφορεμένες χήρες, μαζί τους αλληλέγγυοι κι εμείς όλοι οι πολίτες που έχουμε γευτεί χρόνια τώρα την αναλγησία της πολιτείας και των δανειστών. Σε μια δημοκρατική, ανοικτή, μαχητική Γενική Συνέλευση που δεν έχει όρια, που δεν έχει σύνορα, που σχεδιάζει συνεχώς πρωτότυπες δράσεις και μάχες μέχρι την οριστική δικαίωση. Μέχρι να καταργηθεί άμεσα το ηλικιακό κριτήριο για τις συντάξεις χηρείας και να τροποποιηθεί σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες των ενδιαφερομένων το άρθρο 12 του νόμου «Κατρούγκαλου». Ο ίδιος ο σύλλογος με τη συμμετοχή του στις πρόσφατες διεκδικητικές κινητοποιήσεις του εξ΄ ίσου χειμαζόμενου ελληνικού λαού έδειξε, ότι αντιλαμβάνεται το μέγεθος και την αξία της αγωνιστικής ενότητας και αλληλεγγύης.
Αυτός ο αγώνας αφορά όλους μας, μας χρειάζεται όλους, είτε ανήκουμε στον ΕΦΚΑ ή σε άλλο ασφαλιστικό Ταμείο . Όποιος πει ότι δεν τον ενδιαφέρει, καλύτερα να φάει «μεγάλη μπουκιά»! Το καταστατικό της ΑΞ.Ι.Α. στο άρθρο 3 προβλέπει: «Ο Σύλλογος απέχει από κάθε ανάμιξη σε θέματα ή γεγονότα κομματικής φύσεως». Οφείλουμε όλοι μας να το σεβαστούμε, αν αναγνωρίζουμε την αποτελεσματικότητα της ενότητας. Οφείλουμε σεβασμό στον άνισο, αλλά παθιασμένο αγώνα αυτών των γυναικών που βροντοφωνάζουν: «-δεν έχω να χάσω τίποτα, γιατί μου τα πήραν όλα, ή -αν αυτούς (τους πολιτικούς) δεν τους ενδιαφέρει πως εγώ θα τα βγάλω πέρα με δυο παιδιά και μένα δεν με νοιάζει γι’ αυτούς και θα βρίσκομαι συνέχεια μπροστά τους»! Λόγια είναι της κάθε ενδιαφερόμενης Χρυσάνθης, της Νίνας, της Σοφίας … όλων των Κυριών που έχουν χηρέψει, όλων μας.
Στηρίζουμε λοιπόν και υποστηρίζουμε στον αγώνα τους το Σύλλογο Συζύγων Θανόντων «ΑΞ.Ι.Α [Αξιοκρατία – Ισότητα – Αλληλεγγύη] – ΌΧΙ στο άρθρο 12 του ν.4387/2016». Κι εμείς σαν ΑΝ.Ε.Α.Ε.Δ. καθώς και όλες οι ομοσπονδίες, ενώσεις και σύλλογοι των ε.ε. και ε.α. των ενόπλων δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας, όπως ειπώθηκε από τους αρμόδιους στις συγκεντρώσεις. Πιστεύουμε ότι ο σύλλογος θα πρέπει να δυναμώσει και με εκατοντάδες νέα μέλη, αλλά και με όπλο την αλληλεγγύη των ενημερωμένων πολιτών ευχόμαστε γρήγορα να δικαιωθεί.
Γι’ αυτό συμμετέχουμε στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας στις 30 Μαΐου 2017, ημέρα Τρίτη και ώρα 17:00, στην Αθήνα στην πλατεία Κολοκοτρώνη. Όπως μας καλεί ο σύλλογος στην ιστοσελίδα του, http://aksia124387.blogspot.gr/. Μαζικά, μαχητικά, με ενθουσιασμό και βέβαιοι, πως με τέτοια πίστη στον διεκδικητικό αγώνα γρήγορα η κυβέρνηση θα αναγκασθεί να ανακρούσει πρύμνα. Αυτό δεν είναι εκσυγχρονισμός. Είναι κανιβαλισμός. Δεν μπορεί το χρέος των δανειστών, που καρπώνεται το μόχθο των κατακτημένων κοινωνιών, να έχει προτεραιότητα σε σχέση με την κάλυψη των αναγκών των οικογενειών θανόντων εργαζομένων. Ας γίνουμε εμείς πρωταγωνιστές και ας κάνουμε την κυρίαρχη ελίτ να ‘ναι θεατές! Νισάφι πια.
Ευθύμιος Γκιτέρσος
Γραμματέας, ΑΝΕΑΕΔ
kranos
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Γεωργιάδης για Μητσοτάκη: Ένας σπουδαίος έφυγε
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πως να καθαρίσετε το πλυντήριο ρούχων σας
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
