2017-06-04 21:22:59
Φωτογραφία για Να σας πω εγώ τι γίνεται με την Ελλάδα...
Κοιμηθήκαμε πλούσιοι και ξυπνήσαμε φτωχοί. Όχι τόσο φτωχοί τω σώματι, όσο φτωχοί τω πνεύματι...

Παραμείναμε στην άγνοια και την ασυδοσία. Περπατήσαμε στο όνειρο για κάμποσα χρόνια. Σε εκείνο το όνειρο που ήταν πολύ καλό για να είναι αληθινό και ξεχαστήκαμε, παρακοιμηθήκαμε... και ήρθε η αυγή, όχι η χρυσή, η κανονική να μας τραβήξει στην πραγματικότητα που για να κερδίσεις πρέπει να μοχθήσεις.

Μα τι νόημα έχει άλλωστε μία νίκη χωρίς μόχθο; Δεν θα λεγόταν νίκη, αλλά τύχη. Στην τύχη λοιπόν καλοπερνούσαμε, στην τύχη χτίζαμε και γκρεμίζαμε και λέγαμε "έχει ο Θεός". Εμ, ο Θεός δεν έχει... Εσύ έχεις, αν έχεις... Και τι πρέπει να έχεις για να πάνε όλα σύμφωνα με το σχέδιό σου; Μυαλό, στρατηγική και αγάπη για τον διπλανό σου... Κουραφέξαλα; Είχες βρει καλύτερη συνταγή; Αν ναι, τότε φταις λίγο περισσότερο για τη σημερινή κατάσταση. Όχι δεν είσαι ο υπαίτιος, μη φοβάσαι!

Είσαι απλώς υπεύθυνος. Το ξέρω ότι πάντοτε ήθελες να είσαι υπεύθυνος γιατί έχει ένα κύρος ο τίτλος, αλλά δυστυχώς έγινες υπεύθυνος για κάτι κακό... Σου φταίει κάποιος άλλος σε καταλαβαίνω. Κι εμένα όλο κάποιος άλλος μου φταίει. Είναι δυνατόν να φταίω εγώ; Εγώ που τα έκανα πάντα όλα σωστά; Που δεν έκλεψα και δεν καταχράστηκα χρήματα; Και που έβλεπα τους κλέφτες, αλλά πουθενά δεν το έλεγα γιατί δεν είμαι καρφί! Και που συνάντησα την αδικία, αλλά δεν ασχολήθηκα γιατί δε με αφορούσε! Και που μυρίστηκα την απάτη, αλλά γύρισα τη πλάτη γιατί σε κάποια πράγματα καλό είναι να μην μπλεκόμαστε Πέρασαν τα χρόνια και γίναμε φυτά, όχι από εκείνα που διαβάζουν πολύ, αλλά από τα άλλα που δεν σκέφτονται και αρκούνται σε λίγες ακτίνες φωτός... Και ξέρετε τι λένε αυτά τα φυτά; Λένε ότι φταίνε κάτι κακοί άνθρωποι που θέλουν να μας ξεριζώσουν. Ναι, υπάρχουν κακοί άνθρωποι, αλλά μήπως ένας απ' αυτούς βρίσκεται στον καθρέφτη σου; Σήκω από την καρέκλα σου, ανασηκώσου! Όχι για να επαναστατήσεις και να εκτονώσεις το μίσος σου, αλλά για να κυλήσει το αίμα να φτάσει στο κεφάλι σου και να ξαναβρείς το νόημα, την καλοσύνη, τη χρησιμότητα... Τη δύναμη να μας ενώσεις για να κατακτήσουμε το υπέρτατο αγαθό που δεν είναι η ζωή, αλλά η υπεράσπιση της ζωής όλων...

Ωραίο το ποιητικό τέλος, αλλά τι θα γίνει με εκείνους που θα εξακολουθούν να θέλουν το κακό μας; Μην ανησυχείς γι' αυτούς... Αυτοί έχουν ήδη πεθάνει μέσα τους... Βλέπεις τα απομεινάρια μιας αποσύνθεσης. Ακόμα κι αν προσπαθήσεις να τους σώσεις εκείνοι θα καταφύγουν στην αυτοκαταστροφή μέχρι να εκλείψουν... Αρκεί να μην παρασυρθείς και συνεχίσεις το έργο τους, γιατί σκέψου ότι κι εκείνοι κάποιου το έργο συνέχισαν...

Αναγνώστης Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ NEWSNOWGR.COM
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ