2017-06-06 18:12:38
Το σχέδιο νόμου «Ρυθμίσεις για την ανώτατη εκπαίδευση, την έρευνα και άλλες διατάξεις» είναι μια... ακόμα προσπάθεια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, στη λογική του ότι δεν ελέγχω πρέπει να το απαξιώσω ή να το καταστρέψω. Είναι μια επιστροφή στο παρελθόν, σε ένα χώρο της ανώτατης εκπαίδευσης που με πρόσχημα τη συμμετοχή παραδόθηκε πριν δεκαετίες στις Ομάδες και τα Συμφέροντα. Επαναφέρει διατάξεις προηγούμενων δεκαετιών για το άσυλο τη στιγμή που σημαντικές εκδηλώσεις σήμερα γίνονται σε χώρους εκτός των Πανεπιστημίων, για να μπορέσουν να γίνουν και να ολοκληρωθούν χωρίς προβλήματα.
Με το προτεινόμενο νομοσχέδιο χάνεται κάθε δυνατότητα εποπτείας και λογοδοσίας, εγκαθίσταται ασφυκτικός έλεγχος από τον Υπουργό, το πλαίσιο λειτουργίας των ΕΛΚΕ γραφειοκρατικοποιήται, η όποια αυτονομία καταλύεται, το σύστημα εκλογής Αναπληρωτών Πρυτάνεων οδηγεί σε φαινόμενα μη διοίκησης και τέλος η δυνατότητα προσέλκυσης πόρων μέσω μεταπτυχιακών στα ελληνικά και σε ξένες γλώσσες μηδενίζεται. Η όποια δυνατότητα έχει ο χώρος της Ανώτατης Εκπαίδευσης μέσα στη κρίση να δημιουργήσει ευκαιρίες και να γίνει μοχλός ανάπτυξης χάνεται.
Είναι ξεκάθαρο και στον πιο καλοπροαίρετο, πως το νομοσχέδιο αφορά το ΣΥΡΙΖΑ και τις εσωτερικές αντιθέσεις και ιδεοληψίες του, και σε καμία περίπτωση δεν αγγίζει τα προβλήματα του χώρου της ανώτατης εκπαίδευσης στον 21 αιώνα. Είναι απλά μια συνέχεια του γνωστού άρθρου του κ. Κ. Γαβρόγλου στην ΑΥΓΗ:
Μια σοβαρή ήττα της Αριστεράς στα πανεπιστήμια
http://www.avgi.gr/article/10811/3402185/mia-sobare-etta-tes-aristeras-sta-panepistemia
Αποτελεί πεποίθηση των Κινήσεων Πολιτών για τη Σοσιαλδημοκρατία, ότι για να αλλάξει η χώρα, πρέπει να αλλάξει η Εκπαίδευση. Για να γίνει αυτό χρειάζεται η ανάπτυξη ενός νέου μεταρρυθμιστικού κινήματος στην Παιδεία που θα διεκδικήσει μεγάλες τομές, όπως:
Ένα Στρατηγικό Σχέδιο των ΑΕΙ με ορίζοντα 5ετίας, στοιχεία του οποίου πρέπει να είναι η στρατηγική διασφάλισης και βελτίωσης της ποιότητας στην Ανώτατη Εκπαίδευση και Έρευνα και η αύξηση της δημόσιας δαπάνης για αυτά, με εξαίρεση από το μνημόνιο. Αυτοί οι δυο παράγοντες είναι κομβικοί για οποιοδήποτε αναπτυξιακό μοντέλο και έχουν μακροχρόνιες επιπτώσεις.
Τη σταθερή και χωρίς αποκλίσεις πορεία σύγκλισης με τον ενιαίο ευρωπαϊκό χώρο εκπαίδευσης
Τη θέσπιση ενιαίων κριτηρίων κατάργησης ή συγχώνευσης ακαδημαϊκών μονάδων και άμεση υλοποίησή τους στο πλαίσιο ενός γενικότερου στρατηγικού σχεδιασμού για τη Χωροταξική αναδιάρθρωση της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης με τη δημιουργία ισχυρών εκπαιδευτικών πόλων Πανεπιστημίων, ΤΕΙ και Ερευνητικών Κέντρων.
Την θεσμική διασύνδεση των ΑΕΙ με την περιφερειακή αυτοδιοίκηση και την τοπική οικονομία.
Τον προσδιορισμό της κρατικής χρηματοδότησης στα ΑΕΙ στο πλαίσιο ενός εθνικού στρατηγικού σχεδίου έρευνας και ανάπτυξης, το οποίο να συνοδεύεται από την αξιολόγηση της απόδοση τους στην αναβάθμιση των επαγγελματικών δεξιοτήτων των αποφοίτων, την ποιότητα και την στόχευση της έρευνας, την επίδραση/διασύνδεση της έρευνας με την εγχώρια παραγωγική βάση κ.λπ. Ιδιαίτερη μέριμνα πρέπει να δοθεί στις κοινωνικές και ανθρωπιστικές επιστήμες.
Την εισαγωγή, διατήρηση και ενίσχυση θεσμών ακαδημαϊκής διοίκησης που εναρμονίζονται με τις βέλτιστες διεθνείς πρακτικές και αυξάνουν το κύρος και την ερευνητική και διδακτική ανταγωνιστικότητα των ελληνικών ΑΕΙ.
Τη συμφωνία Πολιτείας και ΑΕΙ για τον ορισμό των εισακτέων σε κάθε Σχολή με βάση τις διαθέσιμες υποδομές και διδακτικό προσωπικό ώστε να μην ευτελίζεται η ποιότητα των πανεπιστημιακών σπουδών.
Τη δημιουργία ξενόγλωσσων προγραμμάτων προπτυχιακών σπουδών με τέλη εγγραφής και μεταπτυχιακών σπουδών με δίδακτρα για υποδοχή κυρίως ξένων φοιτητών
Τον επανακαθορισμό του ρόλου και των αρμοδιοτήτων των Συμβουλίων Διοίκησης μετά από αξιολόγηση του θεσμού όπως προβλέπεται από το νόμο και λαμβάνοντας υπόψη την ευρωπαϊκή εμπειρία.
Την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων με την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος και με διαδικασίες αυστηρής πιστοποίησης.
Τη καθιέρωση περιβάλλοντος που να επιτρέπει την αξιοποίηση της έρευνας σε καινοτομικές και επιχειρηματικές δράσεις και τη συνέργεια μεταξύ Πανεπιστημίων και Επιχειρήσεων.
Την θέσπιση κανόνων διαβούλευσης, διαφάνειας και λογοδοσίας, εντός της πανεπιστημιακής κοινότητας και των οργάνων της, με βάση τις βέλτιστες διεθνείς πρακτικές και την ενίσχυση του αυτοδιοίκητου.
Την δημιουργία ευέλικτου αλλά και διαφανούς πλαισίου για τη προσέλκυση, διαχείριση και υλοποίηση ερευνητικών προγραμμάτων από ευρωπαϊκούς, εθνικούς και ιδιωτικούς φορείς, το οποίο να εξασφαλίζει την ανταγωνιστικότητα των πανεπιστημίων στο διεθνή χώρο.
Οι αλλαγές στην εκπαίδευση για να έχουν διάρκεια και να ωφελούν το σύνολο της κοινωνίας δεν μπορεί να είναι υπόθεση ενός Υπουργού ή ενός μόνο κόμματος, γιατί τότε οδηγούμαστε σε αντιεπιστημονικό ράβε - ξήλωνε νομοθετικών ρυθμίσεων, που μόνο ζημία προκαλούν στην διαρκή προσπάθεια της χώρας για δίκαιη και αποτελεσματική κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη.
Tromaktiko
Με το προτεινόμενο νομοσχέδιο χάνεται κάθε δυνατότητα εποπτείας και λογοδοσίας, εγκαθίσταται ασφυκτικός έλεγχος από τον Υπουργό, το πλαίσιο λειτουργίας των ΕΛΚΕ γραφειοκρατικοποιήται, η όποια αυτονομία καταλύεται, το σύστημα εκλογής Αναπληρωτών Πρυτάνεων οδηγεί σε φαινόμενα μη διοίκησης και τέλος η δυνατότητα προσέλκυσης πόρων μέσω μεταπτυχιακών στα ελληνικά και σε ξένες γλώσσες μηδενίζεται. Η όποια δυνατότητα έχει ο χώρος της Ανώτατης Εκπαίδευσης μέσα στη κρίση να δημιουργήσει ευκαιρίες και να γίνει μοχλός ανάπτυξης χάνεται.
Είναι ξεκάθαρο και στον πιο καλοπροαίρετο, πως το νομοσχέδιο αφορά το ΣΥΡΙΖΑ και τις εσωτερικές αντιθέσεις και ιδεοληψίες του, και σε καμία περίπτωση δεν αγγίζει τα προβλήματα του χώρου της ανώτατης εκπαίδευσης στον 21 αιώνα. Είναι απλά μια συνέχεια του γνωστού άρθρου του κ. Κ. Γαβρόγλου στην ΑΥΓΗ:
Μια σοβαρή ήττα της Αριστεράς στα πανεπιστήμια
http://www.avgi.gr/article/10811/3402185/mia-sobare-etta-tes-aristeras-sta-panepistemia
Αποτελεί πεποίθηση των Κινήσεων Πολιτών για τη Σοσιαλδημοκρατία, ότι για να αλλάξει η χώρα, πρέπει να αλλάξει η Εκπαίδευση. Για να γίνει αυτό χρειάζεται η ανάπτυξη ενός νέου μεταρρυθμιστικού κινήματος στην Παιδεία που θα διεκδικήσει μεγάλες τομές, όπως:
Ένα Στρατηγικό Σχέδιο των ΑΕΙ με ορίζοντα 5ετίας, στοιχεία του οποίου πρέπει να είναι η στρατηγική διασφάλισης και βελτίωσης της ποιότητας στην Ανώτατη Εκπαίδευση και Έρευνα και η αύξηση της δημόσιας δαπάνης για αυτά, με εξαίρεση από το μνημόνιο. Αυτοί οι δυο παράγοντες είναι κομβικοί για οποιοδήποτε αναπτυξιακό μοντέλο και έχουν μακροχρόνιες επιπτώσεις.
Τη σταθερή και χωρίς αποκλίσεις πορεία σύγκλισης με τον ενιαίο ευρωπαϊκό χώρο εκπαίδευσης
Τη θέσπιση ενιαίων κριτηρίων κατάργησης ή συγχώνευσης ακαδημαϊκών μονάδων και άμεση υλοποίησή τους στο πλαίσιο ενός γενικότερου στρατηγικού σχεδιασμού για τη Χωροταξική αναδιάρθρωση της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης με τη δημιουργία ισχυρών εκπαιδευτικών πόλων Πανεπιστημίων, ΤΕΙ και Ερευνητικών Κέντρων.
Την θεσμική διασύνδεση των ΑΕΙ με την περιφερειακή αυτοδιοίκηση και την τοπική οικονομία.
Τον προσδιορισμό της κρατικής χρηματοδότησης στα ΑΕΙ στο πλαίσιο ενός εθνικού στρατηγικού σχεδίου έρευνας και ανάπτυξης, το οποίο να συνοδεύεται από την αξιολόγηση της απόδοση τους στην αναβάθμιση των επαγγελματικών δεξιοτήτων των αποφοίτων, την ποιότητα και την στόχευση της έρευνας, την επίδραση/διασύνδεση της έρευνας με την εγχώρια παραγωγική βάση κ.λπ. Ιδιαίτερη μέριμνα πρέπει να δοθεί στις κοινωνικές και ανθρωπιστικές επιστήμες.
Την εισαγωγή, διατήρηση και ενίσχυση θεσμών ακαδημαϊκής διοίκησης που εναρμονίζονται με τις βέλτιστες διεθνείς πρακτικές και αυξάνουν το κύρος και την ερευνητική και διδακτική ανταγωνιστικότητα των ελληνικών ΑΕΙ.
Τη συμφωνία Πολιτείας και ΑΕΙ για τον ορισμό των εισακτέων σε κάθε Σχολή με βάση τις διαθέσιμες υποδομές και διδακτικό προσωπικό ώστε να μην ευτελίζεται η ποιότητα των πανεπιστημιακών σπουδών.
Τη δημιουργία ξενόγλωσσων προγραμμάτων προπτυχιακών σπουδών με τέλη εγγραφής και μεταπτυχιακών σπουδών με δίδακτρα για υποδοχή κυρίως ξένων φοιτητών
Τον επανακαθορισμό του ρόλου και των αρμοδιοτήτων των Συμβουλίων Διοίκησης μετά από αξιολόγηση του θεσμού όπως προβλέπεται από το νόμο και λαμβάνοντας υπόψη την ευρωπαϊκή εμπειρία.
Την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων με την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος και με διαδικασίες αυστηρής πιστοποίησης.
Τη καθιέρωση περιβάλλοντος που να επιτρέπει την αξιοποίηση της έρευνας σε καινοτομικές και επιχειρηματικές δράσεις και τη συνέργεια μεταξύ Πανεπιστημίων και Επιχειρήσεων.
Την θέσπιση κανόνων διαβούλευσης, διαφάνειας και λογοδοσίας, εντός της πανεπιστημιακής κοινότητας και των οργάνων της, με βάση τις βέλτιστες διεθνείς πρακτικές και την ενίσχυση του αυτοδιοίκητου.
Την δημιουργία ευέλικτου αλλά και διαφανούς πλαισίου για τη προσέλκυση, διαχείριση και υλοποίηση ερευνητικών προγραμμάτων από ευρωπαϊκούς, εθνικούς και ιδιωτικούς φορείς, το οποίο να εξασφαλίζει την ανταγωνιστικότητα των πανεπιστημίων στο διεθνή χώρο.
Οι αλλαγές στην εκπαίδευση για να έχουν διάρκεια και να ωφελούν το σύνολο της κοινωνίας δεν μπορεί να είναι υπόθεση ενός Υπουργού ή ενός μόνο κόμματος, γιατί τότε οδηγούμαστε σε αντιεπιστημονικό ράβε - ξήλωνε νομοθετικών ρυθμίσεων, που μόνο ζημία προκαλούν στην διαρκή προσπάθεια της χώρας για δίκαιη και αποτελεσματική κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη.
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
![Νέο χτύπημα του μανιακού: 180 μελίσσια καμένα [photos]](https://images.newsnowgreece.com/102/1022440/neo-xtypima-tou-maniakou-180-melissia-kamena-photos-1-124x78.jpg)
