2017-07-02 16:58:13
Τον λένε Δημήτρη Ρούσο Τα φτερά του έρωτα τον έφεραν στη Λέσβο, αφού η αγαπημένη του είχε καταγωγή από το νησί…
Έκανε όνειρά πριν λίγο καιρό, προσδοκώντας ένα καλύτερο μέλλον.
Δυστυχώς όμως η μοίρα του γύρισε την πλάτη, με απανωτά χτυπήματα στη ζωή του.
Πρώτα ήρθε ο χωρισμός, μετά η επαγγελματική του καταστροφή και στο τέλος η χαριστική βολή με την υγεία του να βρίσκεται σε τεντωμένο σκοινί.
Χτυπημένος από τον καρκίνο ο Δημήρης, κρατάει σφιχτά στα χέρια του την πλαστική σακούλα, όπου έχει τα φάρμακα που τον κρατούν στη ζωή.
Χωρίς να έχει κανένα στήριγμα πλέον στη ζωή του, απέμεινε μόνος του να παλεύει για την επιβίωσή του.
Εδώ και αρκετό καιρό κοιμάται στο αυτοκίνητό του, αφού δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να πληρώνει ενοίκιο.
Φυσικά δε έχει και χρήματα ούτε για τη σίτισή του, αφού είναι άνεργος.
Τις περισσότερες φορές βρίσκει κάτι να φάει μέσα από τα σκουπίδια.
Μη αντέχοντας όλη αυτή την κατάσταση, στράφηκε προς κάθε κατεύθυνση, μήπως έβρισκε μία στήριξη από κάποιον κρατικό φορέα.
Πρόνοια, Δήμος, Περιφέρεια, Εκκλησία, ήταν οι πόρτες τις οποίες διάβηκε, χωρίς να πάρει καμία θετική ανταπόκριση.
Κι αν κάποιος υπάλληλος προσπάθησε να τον βοηθήσει, ήταν μάταιος ο κόπος.
Όπως μας λέει, για να πάρει ένα απλό μικρό βοήθημα, ή ένα πιάτο φαγητό, του ζητάνε ένα συρφετό από χαρτομάνι με δικαιολογητικά.
Για στέγη βέβαια δεν γίνεται λόγος.
Δεν ιδρώνει το αυτί κανενός, αν ο Δημήτρης κοιμάται μέσα στο αυτοκίνητό του, μόλις μια ανάσα από το Δημαρχείο Λέσβου.
Εκεί στην Προκυμαία Μυτιλήνης τον βρήκαμε.
Εκεί μας περίμενε αφού επικοινώνησε μαζί μας, λέγοντας απλά ότι είμαστε η τελευταία του ελπίδα.
Αυτή είναι δυστυχώς η κατάντια του Ελληνικού Κράτους και των Κοινωνικών Υπηρεσιών του.
Να σε φτάνει σε τέτοιο σημείο, ώστε η μόνη σου διέξοδος, να είναι τα ΜΜΕ.
Να είσαι υποχρεωμένος δηλαδή να βγεις στα τηλεοπτικά παράθυρα, μήπως και σε ακούσει κανείς και δεν σε αφήσει να πεθάνεις σαν το σκυλί στο αμπέλι...
Tromaktiko
Έκανε όνειρά πριν λίγο καιρό, προσδοκώντας ένα καλύτερο μέλλον.
Δυστυχώς όμως η μοίρα του γύρισε την πλάτη, με απανωτά χτυπήματα στη ζωή του.
Πρώτα ήρθε ο χωρισμός, μετά η επαγγελματική του καταστροφή και στο τέλος η χαριστική βολή με την υγεία του να βρίσκεται σε τεντωμένο σκοινί.
Χτυπημένος από τον καρκίνο ο Δημήρης, κρατάει σφιχτά στα χέρια του την πλαστική σακούλα, όπου έχει τα φάρμακα που τον κρατούν στη ζωή.
Χωρίς να έχει κανένα στήριγμα πλέον στη ζωή του, απέμεινε μόνος του να παλεύει για την επιβίωσή του.
Εδώ και αρκετό καιρό κοιμάται στο αυτοκίνητό του, αφού δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να πληρώνει ενοίκιο.
Φυσικά δε έχει και χρήματα ούτε για τη σίτισή του, αφού είναι άνεργος.
Τις περισσότερες φορές βρίσκει κάτι να φάει μέσα από τα σκουπίδια.
Μη αντέχοντας όλη αυτή την κατάσταση, στράφηκε προς κάθε κατεύθυνση, μήπως έβρισκε μία στήριξη από κάποιον κρατικό φορέα.
Πρόνοια, Δήμος, Περιφέρεια, Εκκλησία, ήταν οι πόρτες τις οποίες διάβηκε, χωρίς να πάρει καμία θετική ανταπόκριση.
Κι αν κάποιος υπάλληλος προσπάθησε να τον βοηθήσει, ήταν μάταιος ο κόπος.
Όπως μας λέει, για να πάρει ένα απλό μικρό βοήθημα, ή ένα πιάτο φαγητό, του ζητάνε ένα συρφετό από χαρτομάνι με δικαιολογητικά.
Για στέγη βέβαια δεν γίνεται λόγος.
Δεν ιδρώνει το αυτί κανενός, αν ο Δημήτρης κοιμάται μέσα στο αυτοκίνητό του, μόλις μια ανάσα από το Δημαρχείο Λέσβου.
Εκεί στην Προκυμαία Μυτιλήνης τον βρήκαμε.
Εκεί μας περίμενε αφού επικοινώνησε μαζί μας, λέγοντας απλά ότι είμαστε η τελευταία του ελπίδα.
Αυτή είναι δυστυχώς η κατάντια του Ελληνικού Κράτους και των Κοινωνικών Υπηρεσιών του.
Να σε φτάνει σε τέτοιο σημείο, ώστε η μόνη σου διέξοδος, να είναι τα ΜΜΕ.
Να είσαι υποχρεωμένος δηλαδή να βγεις στα τηλεοπτικά παράθυρα, μήπως και σε ακούσει κανείς και δεν σε αφήσει να πεθάνεις σαν το σκυλί στο αμπέλι...
Tromaktiko
VIDEO
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Γι αυτή τη θέση "καίγεται" περισσότερο ο Παναθηναϊκός
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
