2017-07-03 12:49:50
Του Νικολάου Αθ. Μπλάνη Αντιστράτηγου Αστυνομίας ε.α.
1. Παρατηρούμε το τελευταίο διάστημα μια έντονη δραστηριότητα των Υπηρεσιών της Αστυνομίας στον τομέα της δίωξης του εγκλήματος , ένα μπαράζ συλλήψεων και εξιχνιάσεων σοβαρών υποθέσεων! Κι αυτό σε μια δύσκολη περίοδο με ελλείψεις στα μέσα, εξ αιτίας και της οικονομικής κρίσης! Όμως ο επαγγελματισμός και το φιλότιμο των αστυνομικών είναι αυτά που επικρατούν και φέρνουν τα αναφερόμενα αποτελέσματα, σε πείσμα όσων, εξ αιτίας και των ιδεοληψιών τους, ψάχνουν αφορμές να κατηγορήσουν την Αστυνομία και τους υπηρετούντες σ΄αυτήν, εκμεταλλευόμενοι ενίοτε και τυχόν μεμονωμένα λάθη και παραλείψεις, όπως είναι φυσικό να συμβαίνει σε κάθε δρώντα οργανισμό.
2. Από την άλλη μεριά παρατηρούμε, για άλλη μια φορά, τις εκτεταμένες καταστροφές στο κέντρο της Αθήνας, εκ μέρους των «γνωστών-αγνώστων» μπαχαλάκηδων. Είχαμε αναφερθεί στην «αδράνεια» της Αστυνομίας και την «υποταγή» στις πολιτικές σκοπιμότητες.
3.Το ερώτημα (και το οξύμωρο) που προκύπτει είναι, γιατί η Αστυνομία, ενώ τα πηγαίνει περίφημα στον τομέα της δημόσιας ασφάλειας και της δίωξης του κοινού και οργανωμένου εγκλήματος, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τα διάφορα γκέτο (ghetto) και άβατα (no go zones), όπως αυτό των Εξαρχείων (κυρίως), αλλά και των Ρομά;;; Οι πολίτες αγανακτούν, εξοργίζονται και αναρωτιούνται: Τι κάνει η Αστυνομία; Γιατί μοιάζει να είναι απούσα; Ποια είναι η πολιτική και στρατηγική που εφαρμόζει; Μήπως η «πολιτική του κατευνασμού», που ακολουθείται, δεν φέρνει αποτελέσματα και είναι απορριπτέα;
4. Ο Επίτροπος της Εθνικής Αστυνομίας της Σουηδίας (σ.σ.που δεν είναι συντηρητική χώρα) Dan Eliasson ζήτησε βοήθεια από την Κυβέρνηση, καθώς ο αριθμός των απαγορευμένων ζωνών ή αλλιώς «no go zones», αυξήθηκε από 55 σε 61 σε μόλις ένα χρόνο. Ο Eliasson προειδοποίησε ότι, εάν η τάση επιμείνει και το έγκλημα συνεχίζει να αυξάνεται (αστυνομικές πηγές το αποδίδουν κυρίως στους μετανάστες), τότε η κοινωνική συμβίωση θα μπορούσε να καταρρεύσει στη Σουηδία. Αν και το Σουηδικό Υπουργείο Εσωτερικών έχει υποσχεθεί να προσλάβει περισσότερους αστυνομικούς, πολλά Σουηδικά Αστυνομικά Τμήματα αντιμετωπίζουν έξοδο αξιωματικών, ειδικά σε απαγορευμένες ζώνες, εξαιτίας της βίας εναντίον τους, την έλλειψη χρόνου διακοπών και την κακή χρηματοδότηση. Στο Rinkeby, μία από τις πιο διαβόητες περιοχές απαγορευμένων ζωνών στη Στοκχόλμη, οι αρχές έχουν προσπαθήσει να χτίσουν ένα νέο Αστυνομικό Τμήμα, το οποίο ορισμένοι έχουν παρομοιάσει με φρούριο. Λόγω ζητημάτων ασφάλειας στην περιοχή, η Κυβέρνηση δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει έναν εργολάβο να ολοκληρώσει τον σταθμό, καθώς πολλοί φοβούνται, ότι θα τους επιτεθούν. Ο ερευνητής Johan Patrik Engellau προέβλεψε, ότι η κατάσταση στη Σουηδία θα μπορούσε να είναι πολύ χειρότερη, από ό, τι οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι είναι πρόθυμοι να παραδεχτούν. Σε ένα άρθρο νωρίτερα, έγραψε: «Φοβάμαι ότι είναι το τέλος της καλά οργανωμένης, αξιοπρεπούς και ισότιμης Σουηδίας που γνωρίζουμε μέχρι τώρα. Προσωπικά, δεν θα εκπλαγώ αν εμφανιστεί μια μορφή εμφυλίου πολέμου. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο εμφύλιος πόλεμος έχει ήδη αρχίσει».
5. Στην Ελλάδα δεν υπήρξε ποτέ έρευνα και μελέτη για το άβατο. Δεν υπήρξε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο και βούληση των αρμοδίων Κρατικών Υπηρεσιών και Φορέων (δεν αφορά μόνο την Αστυνομία) για την αντιμετώπιση-επίλυση του προβλήματος.
6. Στη χώρα μας το «κράτος των Εξαρχείων» και το ζήτημα της πολύχρονης παρουσίας αναρχικών ομάδων και υποστηρικτών της επαναστατικής βίας, δεν αποτελεί αντικείμενο αστυνομικής αντιμετώπισης μόνο, αλλά κυρίως απαιτεί πολιτική λύση (συνεχή πολιτική βούληση, χωρίς το φόβο του πολιτικού κόστους) και πολύπλευρη συμμετοχή από τους κοινωνικούς φορείς και όλα τα πολιτικά κόμματα του Κοινοβουλίου. Η επιλογή-λύση αυτή είναι σχεδόν βέβαιο, ότι θα μείωνε τις επιθέσεις και τις φθορές της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας. Για να μη φτάσουμε στο σημείο (αν όχι του εμφυλίου) να θρηνήσουμε και ανθρώπινες ζωές.
7. Εξάλλου υπάρχουν ομάδες ατόμων που έρχονται τακτικά αντιμέτωπες με σοβαρές διακρίσεις και προκαταλήψεις. Στις ομάδες αυτές περιλαμβάνονται κοινότητες μεταναστών που συγκεντρώνονται σε προαστιακές περιοχές, άτομα που επιλέγουν ένα διαφορετικό τρόπο ζωής, όπως οι Νομάδες, και οι Ρομά. Η πλειονότητα των Ρομά δεν αποτελούν παραβατικές προσωπικότητες. Απλώς είναι εγκλωβισμένοι στο κοινωνικό περιθωριακό περιβάλλον τους, υποφέρουν και οι ίδιοι από το άβατο και τους εκεί «νταήδες», ενώ η ανυπαρξία-αδυναμία του κράτους και η ανεπάρκεια της δικαιοσύνης τους δημιούργησε ένα αίσθημα ατιμωρησίας-ανοχής. Απαιτούνται άμεσα μέτρα για την καταπολέμηση της περιθωριοποίησης σε τομείς όπως οι υγειονομικές υπηρεσίες , η συμβουλευτική, η εκπαίδευση, η κατάρτιση, η απασχόληση και η καθοδήγηση των αυτοαπασχολούμενων (καταπολέμηση της απασχόλησης των Ρομά στην «γκρίζα αγορά», όπου συχνά λείπει η υγειονομική και κοινωνική προστασία).
8. Τέλος o επαγγελματισμός του αστυνομικού απαιτεί να περιβάλλεται η δράση του με την υπόληψη και την αποδοχή της κοινωνίας. και η Πολιτεία οφείλει να ικανοποιεί τις συνθήκες, να αναγνωρίζει τις δυσκολίες και τις ιδιαιτερότητες του αστυνομικού έργου και να ανταμείβει αναλόγως. Ειδικότερα ο Πολιτικός Προϊστάμενος και η Κυβέρνησή του οφείλουν να εγκαταλείψουν τις συκοφαντικές-προσβλητικές αναφορές, τις προκαταλήψεις και ιδεοληψίες τους και να σταθούν δίπλα (και όχι απέναντι) στους αστυνομικούς.
staratalogia
1. Παρατηρούμε το τελευταίο διάστημα μια έντονη δραστηριότητα των Υπηρεσιών της Αστυνομίας στον τομέα της δίωξης του εγκλήματος , ένα μπαράζ συλλήψεων και εξιχνιάσεων σοβαρών υποθέσεων! Κι αυτό σε μια δύσκολη περίοδο με ελλείψεις στα μέσα, εξ αιτίας και της οικονομικής κρίσης! Όμως ο επαγγελματισμός και το φιλότιμο των αστυνομικών είναι αυτά που επικρατούν και φέρνουν τα αναφερόμενα αποτελέσματα, σε πείσμα όσων, εξ αιτίας και των ιδεοληψιών τους, ψάχνουν αφορμές να κατηγορήσουν την Αστυνομία και τους υπηρετούντες σ΄αυτήν, εκμεταλλευόμενοι ενίοτε και τυχόν μεμονωμένα λάθη και παραλείψεις, όπως είναι φυσικό να συμβαίνει σε κάθε δρώντα οργανισμό.
2. Από την άλλη μεριά παρατηρούμε, για άλλη μια φορά, τις εκτεταμένες καταστροφές στο κέντρο της Αθήνας, εκ μέρους των «γνωστών-αγνώστων» μπαχαλάκηδων. Είχαμε αναφερθεί στην «αδράνεια» της Αστυνομίας και την «υποταγή» στις πολιτικές σκοπιμότητες.
3.Το ερώτημα (και το οξύμωρο) που προκύπτει είναι, γιατί η Αστυνομία, ενώ τα πηγαίνει περίφημα στον τομέα της δημόσιας ασφάλειας και της δίωξης του κοινού και οργανωμένου εγκλήματος, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τα διάφορα γκέτο (ghetto) και άβατα (no go zones), όπως αυτό των Εξαρχείων (κυρίως), αλλά και των Ρομά;;; Οι πολίτες αγανακτούν, εξοργίζονται και αναρωτιούνται: Τι κάνει η Αστυνομία; Γιατί μοιάζει να είναι απούσα; Ποια είναι η πολιτική και στρατηγική που εφαρμόζει; Μήπως η «πολιτική του κατευνασμού», που ακολουθείται, δεν φέρνει αποτελέσματα και είναι απορριπτέα;
4. Ο Επίτροπος της Εθνικής Αστυνομίας της Σουηδίας (σ.σ.που δεν είναι συντηρητική χώρα) Dan Eliasson ζήτησε βοήθεια από την Κυβέρνηση, καθώς ο αριθμός των απαγορευμένων ζωνών ή αλλιώς «no go zones», αυξήθηκε από 55 σε 61 σε μόλις ένα χρόνο. Ο Eliasson προειδοποίησε ότι, εάν η τάση επιμείνει και το έγκλημα συνεχίζει να αυξάνεται (αστυνομικές πηγές το αποδίδουν κυρίως στους μετανάστες), τότε η κοινωνική συμβίωση θα μπορούσε να καταρρεύσει στη Σουηδία. Αν και το Σουηδικό Υπουργείο Εσωτερικών έχει υποσχεθεί να προσλάβει περισσότερους αστυνομικούς, πολλά Σουηδικά Αστυνομικά Τμήματα αντιμετωπίζουν έξοδο αξιωματικών, ειδικά σε απαγορευμένες ζώνες, εξαιτίας της βίας εναντίον τους, την έλλειψη χρόνου διακοπών και την κακή χρηματοδότηση. Στο Rinkeby, μία από τις πιο διαβόητες περιοχές απαγορευμένων ζωνών στη Στοκχόλμη, οι αρχές έχουν προσπαθήσει να χτίσουν ένα νέο Αστυνομικό Τμήμα, το οποίο ορισμένοι έχουν παρομοιάσει με φρούριο. Λόγω ζητημάτων ασφάλειας στην περιοχή, η Κυβέρνηση δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει έναν εργολάβο να ολοκληρώσει τον σταθμό, καθώς πολλοί φοβούνται, ότι θα τους επιτεθούν. Ο ερευνητής Johan Patrik Engellau προέβλεψε, ότι η κατάσταση στη Σουηδία θα μπορούσε να είναι πολύ χειρότερη, από ό, τι οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι είναι πρόθυμοι να παραδεχτούν. Σε ένα άρθρο νωρίτερα, έγραψε: «Φοβάμαι ότι είναι το τέλος της καλά οργανωμένης, αξιοπρεπούς και ισότιμης Σουηδίας που γνωρίζουμε μέχρι τώρα. Προσωπικά, δεν θα εκπλαγώ αν εμφανιστεί μια μορφή εμφυλίου πολέμου. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο εμφύλιος πόλεμος έχει ήδη αρχίσει».
5. Στην Ελλάδα δεν υπήρξε ποτέ έρευνα και μελέτη για το άβατο. Δεν υπήρξε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο και βούληση των αρμοδίων Κρατικών Υπηρεσιών και Φορέων (δεν αφορά μόνο την Αστυνομία) για την αντιμετώπιση-επίλυση του προβλήματος.
6. Στη χώρα μας το «κράτος των Εξαρχείων» και το ζήτημα της πολύχρονης παρουσίας αναρχικών ομάδων και υποστηρικτών της επαναστατικής βίας, δεν αποτελεί αντικείμενο αστυνομικής αντιμετώπισης μόνο, αλλά κυρίως απαιτεί πολιτική λύση (συνεχή πολιτική βούληση, χωρίς το φόβο του πολιτικού κόστους) και πολύπλευρη συμμετοχή από τους κοινωνικούς φορείς και όλα τα πολιτικά κόμματα του Κοινοβουλίου. Η επιλογή-λύση αυτή είναι σχεδόν βέβαιο, ότι θα μείωνε τις επιθέσεις και τις φθορές της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας. Για να μη φτάσουμε στο σημείο (αν όχι του εμφυλίου) να θρηνήσουμε και ανθρώπινες ζωές.
7. Εξάλλου υπάρχουν ομάδες ατόμων που έρχονται τακτικά αντιμέτωπες με σοβαρές διακρίσεις και προκαταλήψεις. Στις ομάδες αυτές περιλαμβάνονται κοινότητες μεταναστών που συγκεντρώνονται σε προαστιακές περιοχές, άτομα που επιλέγουν ένα διαφορετικό τρόπο ζωής, όπως οι Νομάδες, και οι Ρομά. Η πλειονότητα των Ρομά δεν αποτελούν παραβατικές προσωπικότητες. Απλώς είναι εγκλωβισμένοι στο κοινωνικό περιθωριακό περιβάλλον τους, υποφέρουν και οι ίδιοι από το άβατο και τους εκεί «νταήδες», ενώ η ανυπαρξία-αδυναμία του κράτους και η ανεπάρκεια της δικαιοσύνης τους δημιούργησε ένα αίσθημα ατιμωρησίας-ανοχής. Απαιτούνται άμεσα μέτρα για την καταπολέμηση της περιθωριοποίησης σε τομείς όπως οι υγειονομικές υπηρεσίες , η συμβουλευτική, η εκπαίδευση, η κατάρτιση, η απασχόληση και η καθοδήγηση των αυτοαπασχολούμενων (καταπολέμηση της απασχόλησης των Ρομά στην «γκρίζα αγορά», όπου συχνά λείπει η υγειονομική και κοινωνική προστασία).
8. Τέλος o επαγγελματισμός του αστυνομικού απαιτεί να περιβάλλεται η δράση του με την υπόληψη και την αποδοχή της κοινωνίας. και η Πολιτεία οφείλει να ικανοποιεί τις συνθήκες, να αναγνωρίζει τις δυσκολίες και τις ιδιαιτερότητες του αστυνομικού έργου και να ανταμείβει αναλόγως. Ειδικότερα ο Πολιτικός Προϊστάμενος και η Κυβέρνησή του οφείλουν να εγκαταλείψουν τις συκοφαντικές-προσβλητικές αναφορές, τις προκαταλήψεις και ιδεοληψίες τους και να σταθούν δίπλα (και όχι απέναντι) στους αστυνομικούς.
staratalogia
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
"Εγώ το μόνο που έχω να πω είναι, ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ, ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ!"
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
