2017-07-06 16:30:23
Από τη συντακτική ομάδα του Bloomberg View
Η τελευταία κίνηση της Ευρώπης εναντίον της Google –πρόστιμο ρεκόρ ύψους 2,4 δισ. ευρώ για παραβίαση της νομοθεσίας του ανταγωνισμού- είναι κατανοητή αλλά ταυτόχρονα λανθασμένη. Χάριν μιας αμφισβητήσιμης θεωρίας, κινδυνεύει να προκαλέσει την κλιμάκωση μιας διαμάχης.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατηγόρησε την Google ότι βάζει σε μειονεκτική θέση στις σελίδες της ορισμένες ιστοσελίδες που συγκρίνουν τιμές αγαθών και υπηρεσιών. Της διαπίστωσης αυτής προηγήθηκαν πολλά χρόνια διαμάχης και δεν έχουν τελειώσει ακόμη: Η εταιρεία είναι πιθανό να προσφύγει στη δικαιοσύνη και αυτή είναι μόνο μία από μια σειρά εκκρεμών διαφορών μεταξύ της Google και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Υπάρχει κάτι περίεργο όσον αφορά την κατηγορία της ΕΕ ότι η Google είναι "αντι-ανταγωνιστική". Η τεχνολογία αναζήτησης που προσφέρει έχει φέρει τον καταναλωτή σε θέση ισχύος, αυξάνοντας τον ανταγωνισμό μεταξύ των προμηθευτών αγαθών και οδηγώντας τις υπηρεσίες σε νέα επίπεδα απόδοσης. Ως μια αγορά από μόνη της, η εταιρεία έχει πολλούς αντιπάλους, ενώ είναι ένας μικρός παίκτης δίπλα στην Amazon. Κανείς θα μπορούσε να αναρωτηθεί, ποιο είναι το πρόβλημα.
Είναι το εξής: Η επιτυχία της Google στην αναζήτηση, τής έχει δώσει ξεκάθαρα μορφές μονοπωλιακής εξουσίας. Το ίδιο ισχύει και για τις άλλες εταιρείες μαμούθ της νέας ψηφιακής οικονομίας. Ο αποκλεισμός των ανταγωνιστών από το "παιχνίδι" δεν βλάπτει απαραιτήτως τους καταναλωτές. Σε πρώτη φάση, μπορεί να πετύχει το αντίθετο. Αλλά αργότερα, μόλις το μονοπώλιο είναι ασφαλές, μπορεί να ακολουθήσουν προσπάθειες εκμετάλλευσης των καταναλωτών με υψηλότερες τιμές.
Οι ρυθμιστικές αρχές των ΗΠΑ συνήθως ψάχνουν αποδείξεις ότι οι καταναλωτές ζημιώνονται από ενέργειες που μειώνουν τον ανταγωνισμό και έχουν τη σιγουριά ότι η δύναμη της καινοτομίας θα κρατά τα μονοπώλια υπό έλεγχο. (Η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Εμπορίου διέκοψε τη δική της έρευνα στην Google το 2013.) Οι ρυθμιστικές αρχές της ΕΕ ανησυχούν περισσότερο για τις πρακτικές που είναι αντίθετες προς τον ανταγωνισμό. Οι ΗΠΑ, θα μπορούσε να πει κανείς, υιοθετούν μια πιο αισιόδοξη άποψη της δημιουργικής καταστροφής.
Δεδομένου ότι η ψηφιακή οικονομία εξακολουθεί να είναι στα σπάργανα, υπάρχει περιθώριο αμφισβήτησης για το ποια προσέγγιση –η αμερικανική ανοχή ή η ευρωπαϊκή επιφυλακτικότητα- είναι σωστή. Αξίζει να σημειωθεί ότι ορισμένες μεγάλες αμερικανικές επιχειρήσεις έχουν υποστηρίξει τις ενέργειες της ΕΕ. Παρόλα αυτά, η αντίληψη ότι η ισχύς της αγοράς της Google είναι ή θα είναι σύντομα ανυπέρβλητη είναι δύσκολο να γίνει αποδεκτή. Η ψηφιακή οικονομία καλωσορίζει τους νεοεισερχομένους, είτε αρέσει είτε όχι στους υπάρχοντες παίκτες. Η Google μπορεί να εκτοπιστεί στο μέλλον ακριβώς όπως η προκάτοχός της (Yahoo!). Εάν αρχίσει να μην δίνει στους χρήστες αυτό που θέλουν, καλύτερα να προσέχει.
Εάν παραμένουν εντός των ορίων, οι αποκλίνουσες μορφές της πολιτικής ανταγωνισμού δεν είναι απαραίτητα κακό πράγμα: η Ευρώπη έχει το δικαίωμα να καθορίζει τους δικούς της κανόνες και ο χρόνος θα δείξει εάν οι Αμερικανοί ή οι Ευρωπαίοι καταναλωτές κερδίζουν περισσότερα από την ψηφιακή επανάσταση. Εν τω μεταξύ, όμως, είναι ζωτικής σημασίας οι διαφωνίες σε αυτόν τον τομέα να σταματήσουν να μολύνουν άλλες πτυχές της εμπορικής πολιτικής των ΗΠΑ-ΕΕ.
Εδώ υπάρχει κίνδυνος, ειδικά εάν η ΕΕ κινήσει υποψίες ότι οι ρυθμιστικές αρχές της ενεργούν κακόπιστα. Ο παλιομοδίτικος προστατευτισμός, εξάλλου, είναι ένα άλλο είδος αντι-ανταγωνιστικής στρατηγικής. Καθώς θα προχωρούν οι εν λόγω υποθέσεις, οι ρυθμιστικές αρχές της Ευρώπης πρέπει να προσπαθήσουν να αποδείξουν την αμεροληψία τους. Θα βοηθούσε πολύ εάν μπορούσαν να διαπραγματευτούν εύλογους τρόπους αντιμετώπισης με βάση τη συμπεριφορά, αντί να δημιουργούν πρωτοσέλιδα με τεράστια πρόστιμα.
Capital.gr
το είδαμε ΕΔΩ
Η τελευταία κίνηση της Ευρώπης εναντίον της Google –πρόστιμο ρεκόρ ύψους 2,4 δισ. ευρώ για παραβίαση της νομοθεσίας του ανταγωνισμού- είναι κατανοητή αλλά ταυτόχρονα λανθασμένη. Χάριν μιας αμφισβητήσιμης θεωρίας, κινδυνεύει να προκαλέσει την κλιμάκωση μιας διαμάχης.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατηγόρησε την Google ότι βάζει σε μειονεκτική θέση στις σελίδες της ορισμένες ιστοσελίδες που συγκρίνουν τιμές αγαθών και υπηρεσιών. Της διαπίστωσης αυτής προηγήθηκαν πολλά χρόνια διαμάχης και δεν έχουν τελειώσει ακόμη: Η εταιρεία είναι πιθανό να προσφύγει στη δικαιοσύνη και αυτή είναι μόνο μία από μια σειρά εκκρεμών διαφορών μεταξύ της Google και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Υπάρχει κάτι περίεργο όσον αφορά την κατηγορία της ΕΕ ότι η Google είναι "αντι-ανταγωνιστική". Η τεχνολογία αναζήτησης που προσφέρει έχει φέρει τον καταναλωτή σε θέση ισχύος, αυξάνοντας τον ανταγωνισμό μεταξύ των προμηθευτών αγαθών και οδηγώντας τις υπηρεσίες σε νέα επίπεδα απόδοσης. Ως μια αγορά από μόνη της, η εταιρεία έχει πολλούς αντιπάλους, ενώ είναι ένας μικρός παίκτης δίπλα στην Amazon. Κανείς θα μπορούσε να αναρωτηθεί, ποιο είναι το πρόβλημα.
Είναι το εξής: Η επιτυχία της Google στην αναζήτηση, τής έχει δώσει ξεκάθαρα μορφές μονοπωλιακής εξουσίας. Το ίδιο ισχύει και για τις άλλες εταιρείες μαμούθ της νέας ψηφιακής οικονομίας. Ο αποκλεισμός των ανταγωνιστών από το "παιχνίδι" δεν βλάπτει απαραιτήτως τους καταναλωτές. Σε πρώτη φάση, μπορεί να πετύχει το αντίθετο. Αλλά αργότερα, μόλις το μονοπώλιο είναι ασφαλές, μπορεί να ακολουθήσουν προσπάθειες εκμετάλλευσης των καταναλωτών με υψηλότερες τιμές.
Οι ρυθμιστικές αρχές των ΗΠΑ συνήθως ψάχνουν αποδείξεις ότι οι καταναλωτές ζημιώνονται από ενέργειες που μειώνουν τον ανταγωνισμό και έχουν τη σιγουριά ότι η δύναμη της καινοτομίας θα κρατά τα μονοπώλια υπό έλεγχο. (Η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Εμπορίου διέκοψε τη δική της έρευνα στην Google το 2013.) Οι ρυθμιστικές αρχές της ΕΕ ανησυχούν περισσότερο για τις πρακτικές που είναι αντίθετες προς τον ανταγωνισμό. Οι ΗΠΑ, θα μπορούσε να πει κανείς, υιοθετούν μια πιο αισιόδοξη άποψη της δημιουργικής καταστροφής.
Δεδομένου ότι η ψηφιακή οικονομία εξακολουθεί να είναι στα σπάργανα, υπάρχει περιθώριο αμφισβήτησης για το ποια προσέγγιση –η αμερικανική ανοχή ή η ευρωπαϊκή επιφυλακτικότητα- είναι σωστή. Αξίζει να σημειωθεί ότι ορισμένες μεγάλες αμερικανικές επιχειρήσεις έχουν υποστηρίξει τις ενέργειες της ΕΕ. Παρόλα αυτά, η αντίληψη ότι η ισχύς της αγοράς της Google είναι ή θα είναι σύντομα ανυπέρβλητη είναι δύσκολο να γίνει αποδεκτή. Η ψηφιακή οικονομία καλωσορίζει τους νεοεισερχομένους, είτε αρέσει είτε όχι στους υπάρχοντες παίκτες. Η Google μπορεί να εκτοπιστεί στο μέλλον ακριβώς όπως η προκάτοχός της (Yahoo!). Εάν αρχίσει να μην δίνει στους χρήστες αυτό που θέλουν, καλύτερα να προσέχει.
Εάν παραμένουν εντός των ορίων, οι αποκλίνουσες μορφές της πολιτικής ανταγωνισμού δεν είναι απαραίτητα κακό πράγμα: η Ευρώπη έχει το δικαίωμα να καθορίζει τους δικούς της κανόνες και ο χρόνος θα δείξει εάν οι Αμερικανοί ή οι Ευρωπαίοι καταναλωτές κερδίζουν περισσότερα από την ψηφιακή επανάσταση. Εν τω μεταξύ, όμως, είναι ζωτικής σημασίας οι διαφωνίες σε αυτόν τον τομέα να σταματήσουν να μολύνουν άλλες πτυχές της εμπορικής πολιτικής των ΗΠΑ-ΕΕ.
Εδώ υπάρχει κίνδυνος, ειδικά εάν η ΕΕ κινήσει υποψίες ότι οι ρυθμιστικές αρχές της ενεργούν κακόπιστα. Ο παλιομοδίτικος προστατευτισμός, εξάλλου, είναι ένα άλλο είδος αντι-ανταγωνιστικής στρατηγικής. Καθώς θα προχωρούν οι εν λόγω υποθέσεις, οι ρυθμιστικές αρχές της Ευρώπης πρέπει να προσπαθήσουν να αποδείξουν την αμεροληψία τους. Θα βοηθούσε πολύ εάν μπορούσαν να διαπραγματευτούν εύλογους τρόπους αντιμετώπισης με βάση τη συμπεριφορά, αντί να δημιουργούν πρωτοσέλιδα με τεράστια πρόστιμα.
Capital.gr
το είδαμε ΕΔΩ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ξεμένει από νέα έργα υποδομής η Θεσσαλονίκη
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
