2017-07-18 12:00:15
του Alexander Baunov
Carnegie Moscow Center
Η πρώτη συνάντηση Trump-Putin ήταν πολυαναμενόμενη και καθυστέρησε πολύ. Στις αρχές του έτους, ακούστηκε ότι θα επρόκειτο για την πρώτη επίσημη διεθνή επίσκεψη του Donald Trump, με ορισμένους να αναφέρουν το Ρέικιαβικ ως πιθανό τόπο συνάντησης, αντίστοιχα με τη διάσημη συνάντηση του 1986. Στη συνέχεια υπήρχε μία πιθανότητα να συναντηθούν οι δύο ηγέτες το Μάιο μετά από τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, όπως ο τότε πρόεδρος George W. Bush και ο Vladimir Putin συναντήθηκαν κάποτε στη Σλοβενία. Στο τέλος, μια πολυμερής μορφή έδωσε και στους δύο ένα άλοθι -δεν επρόκειτο για μια έκτακτη προσωπική συνα΄ντηση, απλώς μια συνάντηση στη Σύνοδο Κορυφής της G20 στο Αμβούργο.
Σε ό,τι αφορά τη ρωσική πλευρά, ο Putin ήθελε μία συνάντηση που δεν θα ανακοινωθεί πολύ νωρίτερα, αλλά θα διαρκούσε όσο το δυνατό περισσότερο. Μια αυθόρμητη, σχεδόν αυτοσχέδια συνάντηση που κράτησε περισσότερο από το πρόγραμμα, θα παρουσιαζόταν ως διπλωματική επιτυχία για τη Ρωσία.
ΟΙ επιθυμίες του Putin βγήκαν λίγο πολύ αληθινές -πως όταν οι πρόεδροι συναντήθηκαν τελικά την περασνμένη Παρασκευή, βρήκαν τόσο πολλά αμοιβαίως σημαντικά θέματα που δεν ήθελαν να σταματήσουν, και ότι ο Putin επιβεβαίωσε την ικανότητά του να κερδίζει ακόμη και τον πιο επιφυλακτικό συνομιλητή, απλώς κοιτώντας τον στα μάτια.
Για τον trump, η συνάντηση ήταν μια μεγαλύτερη πρόκληση. Κάθε επιπλέον 15 λεπτα πίσω από κλειστές πόρτες στη συντροφιά του Putin, προσθέτει αξιοπιστία στις κατηγορίες για συμπαιγνία, προδοσία ή στην καλύτερη περίπτωση, αδυναμία αντιμετώπισης του εχθρού.
Το timing ήταν σημαντικό και αξιωματούχοι και από τις δύο χώρες διαφώνησαν σχετικά με το πόσο αναμενόταν να διαρκέσει η συνάντηση. Ο γραμματέας Τύπου του Putin, Dmitry Peskov, ανακοίνωσε συνάντηση μιας ώρας, το γραφείο Τύπου του Trump έκανε λόγο για 30 λεπτά. Όπως προβλεπόταν, οι δύο πρόεδροι ξεπέρασαν αυτά τα όρια και έκαναν παρέα ο ένας στον άλλο για δύο ώρες και 16 λεπτά.
Φαί΄νεται ότι ο Trump δεν χρειάζεται μια προσωπική φιλία με τον Putin όσο θέλει να μπορέι να καυχιέται για καλύτερη αποτελέσματα από αυτά που πέτυχαν οι Barack Obama και Hilary Clinton. Αυτό μπορεί κάλλιστα να γίνει είτε με το να γίνουν φίλοι με τον Putin είτε με το να τον συντρίψει. Αυτό που νοιάζει τον Trump είναι το τελικό αποτέλεσμα.
Ο Trump είναι ικανός να μιλήσει σκληρά, όπως είδαμε με την εκτόξευση πυραύλων cruise εναντίον του καθεστώτος της Συρίας. Και στην ομιλία του στην Πολωνία δήλωσε: "Καλούμε τη Ρωσία να παύσει τις αποσταθεροποιητικές ενέργειες στην Ουκρανία και αλλού… και αντί αυτού να ενωθεί με την κοινότητα των υπεύθυνων κρατών”. Αλλά αυτός βρίσκεται σε μια κατάσταση Catch 22 όπου γνωρίζει ότι εάν χρησιμοποιήσει σκληρή γλώσσα στις συνομιλίες με τη Ρωσία, θα μοιάζει επίσης σαν ένα σημαδι αδυναμίας στο εσωτερικό, μια συνθηκολόγηση στην εγχώρια κριτική.
Δεν υπήρξαν δηλώσεις στο τέλος, αλλά οι δύο πρόεδροι έδωσαν τα χέρια και σύμφωνα με το Ρωσο ΥΠΕΞ, Sergei Lavrov, συμφώνησαν σε τέσσερα θέματα.
Οι δύο ηγέτες συμφώνησαν στην κατάπαυση του πυρός στη Νοτιοδυτική Συρία που "θα παρακολουθείται από την ρωσική στρατιωτική αστυνομία σε συντονισμό με Αμερικανούς και Ιορδανούς”, Ουσιατικά πρόκειται για ένα "πράσινο φως” των ρωσικών χερσαίων επιχειρήσεων στη Συρια, οι οποίες σφαλώς θα διεξάγονται όχι μόνο προς όφελος του ντόπιου πληθυσμού αλλά επίσης και της κυβέρνησης στη Δαμασκό. Ο "συντονισμός” που αναφέρει ο Lavrov, ακούγεται σαν μια συμμαχία.
Ο διορισμός ενός νέου ειδικού απεσταλμένου από τις ΗΠΑ για την Ουκρανία με ένα ειδικό κανάλι επικοιωνίας με τον Ρ¨ωσο ειδικό απεσταλμένο, μοιάζει με μια πιο σταθερή διευθέτηση από την προηγούμενη.
Η ιδέα της δημιουργίας μιας κοινής "αδιαπέραστης” μονάδας ασφάλειας στον κυβερνοχώρο -κάτι από το οποίο ο Trump αποσύρθηκε αργότερα- ήταν η πιο αξιοσημείωτη εξέλιξη. Οι επικριτές του Trump και της Ρωσίας ίσως δουν την εξέλιξη ως μια σημαντική παραδοχή και από τις δύο πλευρές, ότι οι φερόμενες ρωσικές παρεμβάσεις στις αμερικανικές εκλογές, συνέβησαν πραγματικά. Η πλειονότητα των Αμερικανών επικριτών του Trump θεωρεί ότι αυτό είναι μια ευθεία συνθηκολόγηση στον Putin, αλλά στην Μόσχα αυτή η πρόταση έμοιαζε πολύ διαφορετική.
"Ξεκίνησε με το να εγείρει ανησυχίες στον αμερικανικό λαό για τη ρωσική παρέμβαση στις εκλογές του 2016. Τον πίεσε περισσότερο από μία φορές”, δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών Rex Tillerson στη συνέντευξη Τύπου. Πραγματικά, φαίνεται πως και οι δύο πλευρές αναγνωρίζουν την επιζήμια δραστηριότητα ή τουλάχιστον την ικανότητα της Ρωσίας να κάνει κακό σε αυτό το τμήμα. Αλλά μετά από τη συνάντηση του Αμβούργου, η συζήτηση έχει μετατοπιστεί από το να δοθούν τελεσίγραφα, στη συμφωνία κανόνων.
Η συζήτηση για την επιστροφή των ρωσικών διπλωματικών ενώσεων στις ΗΠΑ που έκλεισαν υπό την προεδρία Obama, δεν κατέληξε πουθενά. Αλλά οι δύο πλευρές συμφώνησαν να επιταχύνουν το διορισμό νέων πρεσνευτών, οι οποίοι θα μπορούν να αντιμετωπίσουν ζητήματα οπως αυτό εδώ.
Ασφαλώς, όλες αυτές οι συμφωνίες είναι πολύ μακριά από το μεγάλο deal που συζητήθηκε με τη Ρωσια μετά από τη νίκη Trump. αλλά έχουν αποδείξει ότι δεν ήταν απλώς μια τυπική συνάντηση, όπως πολλοί το είχαν φανταστεί πριν από τη σύνοδο.
Το πρόβλημα με μια μεγάλη συμφωνία μεταξύ του Putin και του trump συνεχιζει να είναι πως δεν έχουν τίποτα ίσης αξίας για να παζαρέψουν. Υπάρχουν πολλά πράγματα που θέλει η Ρωσία από τις ΗΠΑ: άρση των οικονομικών κυρώσεων. Ανεπίσημη αναγνώριση της ρωσικής κυριαρχίας στην Κριμαία και επανεναρξη των διεθνών επιχειρηματικών λειτουργιών εκεί. Λύση της ουκρανικής σύγκρουσης, συμπεριλαμβανομένης και της ομοσπονδοποίησης της Ουκρανίας. Μεταχείριση της Ρωσίας ως ίσο εταίρο που διεξάγει ανεξάρτητα τον πόλεμο εναντίον της ισλαμικής τρομοκρατίας στη Μέση Ανατολή, παρά ως ένα δυνητικά μέλος της Δυτικής συμμαχίας. Μακροπρόθεσμα, η Ρωσία θέλει από τις ΗΠΑ να αποφύγουν να παρεμβαίνουν στα εγχώρια ζητήματά της και επίσης θα ήθελε να διαδραματίσει ένα μεγαλύτερο ρόλο στο διεθνές σκηνικό.
Αλλά τι μπορεί η Μόσχα να προσφέρει ως αντάλλαγμα; Μέχρι στιγμής, θα ήταν δύσκολο να βρεθούν στόχοι τους οποίους οι ΗΠΑ δεν μπορούν να πετύχουν χωρίς τη Ρωσίας, εκτός από το να επιλυθούν οι κρίσεις τις οποίες η Ρωσία βοήθησε να δημιουργηθούν. Στην πραγματικότητα, η πίεση μπορεί να έχει καλύτερα αποτελέσματα από ό,τι η διαπραγμάτευση αυτή τη στιγμή.
Ο trump βρίσκεται σε μια κλαδική παγίδα που στοιχειώνει τους Αμερικανούς ρεαλιστές. Είναι πιο εύκολο να κάνεις τη Ρωσία να συνεργαστεί εάν ασκήσεις λιγότερη πίεση σε αυτή, αλλά η άσκηση λιγότερης πίεσης στη Ρωσία ερμηνεύται ότι δίνεις αυτό που θέλει. Έτσι μπορεί να το δει και η ρωσική ηγεσία επίσης: λιγότερη πίεση σημαίνει ψήφο έγκρισης της ρωσικής συμπεριφοράς προς τους γείτονές της.
Αλλά υπάρχει μια απλή διέξοδος από την παγίδα. Οι ΗΠΑ θα πρέπει να σταματήσουν να βλέπουν αυτόματα κάθε ρωσική πρόταση ως καταστρεπτική. Αυτή η αντίδραση απαιτεί κάποιου είδους προσωπικό θάρρος, όπως και οτιδήποτε δεν είναι δημοφιλές στους Αμερικανούς ψηφοφόρους ή στο αμερικανικό κατεστημένο.
Παραδόξως, η τρέχουσα κατάσταση της σχεδόν ψυχροπολεμικού τύπου αντιπαράθεση ίσως βοηθήσει να ενθαρρυνθεί αυτή η αντίδραση. Η εναλλακτική δεν προσφέρει μεγάλη ποικιλία: οφθαλμόν αντί οφθαλμού, όδοντα αντί οδο΄τνος. Επομένως τώρα που η Ρωσία θεωρείται ξανά ως ένας παγκόσμιος αντίπαλος, οι ΗΠΑ ίσως θελήσουν να επιδιώξουν κάποιας μορφής συμφωνίας με αυτή.
Στην πραγματικότητα, εάν η Ρωσία είναι τόσο ισχυρή και επικίνδυνη όσο παρουσιάζεται τους τελευταίους μήνες, δεν απαιτούνται ειδικές συμφωνίες. Θα θεωρούνταν επιτυχία εάν απλώς μειωνόταν οι εντάσεις στη διαπραγμάτευση με έναν τόσο τρομερό εχθρό που θα μπορούσε να προκαλέσει χάος τόσο σε διεθνές επίπεδο όσο και στις ΗΠΑ. Κανείς δεν θέλει να ζει σε ένα εχθρικό περιβάλλον -είτε είναι επιχειρήσεις είτε συνηθισμένοι ψηφοφόροι. Ακόμη και χωρίς να υπάρει καμία συγκεκριμένη συμφωνία, η απομακρυνση και μόνο μιας απειλής είναι ήδη ένα δώρο προς τη χώρα του και προς τον κόσμο.
Capital.gr
==========================================
Ιδιοκτησία πνευματικών δικαιωμάτων του Geopolitics & Daily News - © 2017. Το περιεχόμενο του site αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία του Geopolitics & Daily News. Οποιαδήποτε πληροφορία (κείμενο, εικόνες, γραφικά) περιέχεται στο site μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο για προσωπική, μη εμπορική χρήση. Είναι παράνομη η αντιγραφή, αναπαραγωγή, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, μέρους ή του συνόλου των περιεχομένων του site χωρίς προηγούμενη έγγραφη συγκατάθεση ή αναφορά της σελίδας
geopolitics
Carnegie Moscow Center
Η πρώτη συνάντηση Trump-Putin ήταν πολυαναμενόμενη και καθυστέρησε πολύ. Στις αρχές του έτους, ακούστηκε ότι θα επρόκειτο για την πρώτη επίσημη διεθνή επίσκεψη του Donald Trump, με ορισμένους να αναφέρουν το Ρέικιαβικ ως πιθανό τόπο συνάντησης, αντίστοιχα με τη διάσημη συνάντηση του 1986. Στη συνέχεια υπήρχε μία πιθανότητα να συναντηθούν οι δύο ηγέτες το Μάιο μετά από τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, όπως ο τότε πρόεδρος George W. Bush και ο Vladimir Putin συναντήθηκαν κάποτε στη Σλοβενία. Στο τέλος, μια πολυμερής μορφή έδωσε και στους δύο ένα άλοθι -δεν επρόκειτο για μια έκτακτη προσωπική συνα΄ντηση, απλώς μια συνάντηση στη Σύνοδο Κορυφής της G20 στο Αμβούργο.
Σε ό,τι αφορά τη ρωσική πλευρά, ο Putin ήθελε μία συνάντηση που δεν θα ανακοινωθεί πολύ νωρίτερα, αλλά θα διαρκούσε όσο το δυνατό περισσότερο. Μια αυθόρμητη, σχεδόν αυτοσχέδια συνάντηση που κράτησε περισσότερο από το πρόγραμμα, θα παρουσιαζόταν ως διπλωματική επιτυχία για τη Ρωσία.
ΟΙ επιθυμίες του Putin βγήκαν λίγο πολύ αληθινές -πως όταν οι πρόεδροι συναντήθηκαν τελικά την περασνμένη Παρασκευή, βρήκαν τόσο πολλά αμοιβαίως σημαντικά θέματα που δεν ήθελαν να σταματήσουν, και ότι ο Putin επιβεβαίωσε την ικανότητά του να κερδίζει ακόμη και τον πιο επιφυλακτικό συνομιλητή, απλώς κοιτώντας τον στα μάτια.
Για τον trump, η συνάντηση ήταν μια μεγαλύτερη πρόκληση. Κάθε επιπλέον 15 λεπτα πίσω από κλειστές πόρτες στη συντροφιά του Putin, προσθέτει αξιοπιστία στις κατηγορίες για συμπαιγνία, προδοσία ή στην καλύτερη περίπτωση, αδυναμία αντιμετώπισης του εχθρού.
Το timing ήταν σημαντικό και αξιωματούχοι και από τις δύο χώρες διαφώνησαν σχετικά με το πόσο αναμενόταν να διαρκέσει η συνάντηση. Ο γραμματέας Τύπου του Putin, Dmitry Peskov, ανακοίνωσε συνάντηση μιας ώρας, το γραφείο Τύπου του Trump έκανε λόγο για 30 λεπτά. Όπως προβλεπόταν, οι δύο πρόεδροι ξεπέρασαν αυτά τα όρια και έκαναν παρέα ο ένας στον άλλο για δύο ώρες και 16 λεπτά.
Φαί΄νεται ότι ο Trump δεν χρειάζεται μια προσωπική φιλία με τον Putin όσο θέλει να μπορέι να καυχιέται για καλύτερη αποτελέσματα από αυτά που πέτυχαν οι Barack Obama και Hilary Clinton. Αυτό μπορεί κάλλιστα να γίνει είτε με το να γίνουν φίλοι με τον Putin είτε με το να τον συντρίψει. Αυτό που νοιάζει τον Trump είναι το τελικό αποτέλεσμα.
Ο Trump είναι ικανός να μιλήσει σκληρά, όπως είδαμε με την εκτόξευση πυραύλων cruise εναντίον του καθεστώτος της Συρίας. Και στην ομιλία του στην Πολωνία δήλωσε: "Καλούμε τη Ρωσία να παύσει τις αποσταθεροποιητικές ενέργειες στην Ουκρανία και αλλού… και αντί αυτού να ενωθεί με την κοινότητα των υπεύθυνων κρατών”. Αλλά αυτός βρίσκεται σε μια κατάσταση Catch 22 όπου γνωρίζει ότι εάν χρησιμοποιήσει σκληρή γλώσσα στις συνομιλίες με τη Ρωσία, θα μοιάζει επίσης σαν ένα σημαδι αδυναμίας στο εσωτερικό, μια συνθηκολόγηση στην εγχώρια κριτική.
Δεν υπήρξαν δηλώσεις στο τέλος, αλλά οι δύο πρόεδροι έδωσαν τα χέρια και σύμφωνα με το Ρωσο ΥΠΕΞ, Sergei Lavrov, συμφώνησαν σε τέσσερα θέματα.
Οι δύο ηγέτες συμφώνησαν στην κατάπαυση του πυρός στη Νοτιοδυτική Συρία που "θα παρακολουθείται από την ρωσική στρατιωτική αστυνομία σε συντονισμό με Αμερικανούς και Ιορδανούς”, Ουσιατικά πρόκειται για ένα "πράσινο φως” των ρωσικών χερσαίων επιχειρήσεων στη Συρια, οι οποίες σφαλώς θα διεξάγονται όχι μόνο προς όφελος του ντόπιου πληθυσμού αλλά επίσης και της κυβέρνησης στη Δαμασκό. Ο "συντονισμός” που αναφέρει ο Lavrov, ακούγεται σαν μια συμμαχία.
Ο διορισμός ενός νέου ειδικού απεσταλμένου από τις ΗΠΑ για την Ουκρανία με ένα ειδικό κανάλι επικοιωνίας με τον Ρ¨ωσο ειδικό απεσταλμένο, μοιάζει με μια πιο σταθερή διευθέτηση από την προηγούμενη.
Η ιδέα της δημιουργίας μιας κοινής "αδιαπέραστης” μονάδας ασφάλειας στον κυβερνοχώρο -κάτι από το οποίο ο Trump αποσύρθηκε αργότερα- ήταν η πιο αξιοσημείωτη εξέλιξη. Οι επικριτές του Trump και της Ρωσίας ίσως δουν την εξέλιξη ως μια σημαντική παραδοχή και από τις δύο πλευρές, ότι οι φερόμενες ρωσικές παρεμβάσεις στις αμερικανικές εκλογές, συνέβησαν πραγματικά. Η πλειονότητα των Αμερικανών επικριτών του Trump θεωρεί ότι αυτό είναι μια ευθεία συνθηκολόγηση στον Putin, αλλά στην Μόσχα αυτή η πρόταση έμοιαζε πολύ διαφορετική.
"Ξεκίνησε με το να εγείρει ανησυχίες στον αμερικανικό λαό για τη ρωσική παρέμβαση στις εκλογές του 2016. Τον πίεσε περισσότερο από μία φορές”, δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών Rex Tillerson στη συνέντευξη Τύπου. Πραγματικά, φαίνεται πως και οι δύο πλευρές αναγνωρίζουν την επιζήμια δραστηριότητα ή τουλάχιστον την ικανότητα της Ρωσίας να κάνει κακό σε αυτό το τμήμα. Αλλά μετά από τη συνάντηση του Αμβούργου, η συζήτηση έχει μετατοπιστεί από το να δοθούν τελεσίγραφα, στη συμφωνία κανόνων.
Η συζήτηση για την επιστροφή των ρωσικών διπλωματικών ενώσεων στις ΗΠΑ που έκλεισαν υπό την προεδρία Obama, δεν κατέληξε πουθενά. Αλλά οι δύο πλευρές συμφώνησαν να επιταχύνουν το διορισμό νέων πρεσνευτών, οι οποίοι θα μπορούν να αντιμετωπίσουν ζητήματα οπως αυτό εδώ.
Ασφαλώς, όλες αυτές οι συμφωνίες είναι πολύ μακριά από το μεγάλο deal που συζητήθηκε με τη Ρωσια μετά από τη νίκη Trump. αλλά έχουν αποδείξει ότι δεν ήταν απλώς μια τυπική συνάντηση, όπως πολλοί το είχαν φανταστεί πριν από τη σύνοδο.
Το πρόβλημα με μια μεγάλη συμφωνία μεταξύ του Putin και του trump συνεχιζει να είναι πως δεν έχουν τίποτα ίσης αξίας για να παζαρέψουν. Υπάρχουν πολλά πράγματα που θέλει η Ρωσία από τις ΗΠΑ: άρση των οικονομικών κυρώσεων. Ανεπίσημη αναγνώριση της ρωσικής κυριαρχίας στην Κριμαία και επανεναρξη των διεθνών επιχειρηματικών λειτουργιών εκεί. Λύση της ουκρανικής σύγκρουσης, συμπεριλαμβανομένης και της ομοσπονδοποίησης της Ουκρανίας. Μεταχείριση της Ρωσίας ως ίσο εταίρο που διεξάγει ανεξάρτητα τον πόλεμο εναντίον της ισλαμικής τρομοκρατίας στη Μέση Ανατολή, παρά ως ένα δυνητικά μέλος της Δυτικής συμμαχίας. Μακροπρόθεσμα, η Ρωσία θέλει από τις ΗΠΑ να αποφύγουν να παρεμβαίνουν στα εγχώρια ζητήματά της και επίσης θα ήθελε να διαδραματίσει ένα μεγαλύτερο ρόλο στο διεθνές σκηνικό.
Αλλά τι μπορεί η Μόσχα να προσφέρει ως αντάλλαγμα; Μέχρι στιγμής, θα ήταν δύσκολο να βρεθούν στόχοι τους οποίους οι ΗΠΑ δεν μπορούν να πετύχουν χωρίς τη Ρωσίας, εκτός από το να επιλυθούν οι κρίσεις τις οποίες η Ρωσία βοήθησε να δημιουργηθούν. Στην πραγματικότητα, η πίεση μπορεί να έχει καλύτερα αποτελέσματα από ό,τι η διαπραγμάτευση αυτή τη στιγμή.
Ο trump βρίσκεται σε μια κλαδική παγίδα που στοιχειώνει τους Αμερικανούς ρεαλιστές. Είναι πιο εύκολο να κάνεις τη Ρωσία να συνεργαστεί εάν ασκήσεις λιγότερη πίεση σε αυτή, αλλά η άσκηση λιγότερης πίεσης στη Ρωσία ερμηνεύται ότι δίνεις αυτό που θέλει. Έτσι μπορεί να το δει και η ρωσική ηγεσία επίσης: λιγότερη πίεση σημαίνει ψήφο έγκρισης της ρωσικής συμπεριφοράς προς τους γείτονές της.
Αλλά υπάρχει μια απλή διέξοδος από την παγίδα. Οι ΗΠΑ θα πρέπει να σταματήσουν να βλέπουν αυτόματα κάθε ρωσική πρόταση ως καταστρεπτική. Αυτή η αντίδραση απαιτεί κάποιου είδους προσωπικό θάρρος, όπως και οτιδήποτε δεν είναι δημοφιλές στους Αμερικανούς ψηφοφόρους ή στο αμερικανικό κατεστημένο.
Παραδόξως, η τρέχουσα κατάσταση της σχεδόν ψυχροπολεμικού τύπου αντιπαράθεση ίσως βοηθήσει να ενθαρρυνθεί αυτή η αντίδραση. Η εναλλακτική δεν προσφέρει μεγάλη ποικιλία: οφθαλμόν αντί οφθαλμού, όδοντα αντί οδο΄τνος. Επομένως τώρα που η Ρωσία θεωρείται ξανά ως ένας παγκόσμιος αντίπαλος, οι ΗΠΑ ίσως θελήσουν να επιδιώξουν κάποιας μορφής συμφωνίας με αυτή.
Στην πραγματικότητα, εάν η Ρωσία είναι τόσο ισχυρή και επικίνδυνη όσο παρουσιάζεται τους τελευταίους μήνες, δεν απαιτούνται ειδικές συμφωνίες. Θα θεωρούνταν επιτυχία εάν απλώς μειωνόταν οι εντάσεις στη διαπραγμάτευση με έναν τόσο τρομερό εχθρό που θα μπορούσε να προκαλέσει χάος τόσο σε διεθνές επίπεδο όσο και στις ΗΠΑ. Κανείς δεν θέλει να ζει σε ένα εχθρικό περιβάλλον -είτε είναι επιχειρήσεις είτε συνηθισμένοι ψηφοφόροι. Ακόμη και χωρίς να υπάρει καμία συγκεκριμένη συμφωνία, η απομακρυνση και μόνο μιας απειλής είναι ήδη ένα δώρο προς τη χώρα του και προς τον κόσμο.
Capital.gr
==========================================
Ιδιοκτησία πνευματικών δικαιωμάτων του Geopolitics & Daily News - © 2017. Το περιεχόμενο του site αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία του Geopolitics & Daily News. Οποιαδήποτε πληροφορία (κείμενο, εικόνες, γραφικά) περιέχεται στο site μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο για προσωπική, μη εμπορική χρήση. Είναι παράνομη η αντιγραφή, αναπαραγωγή, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, μέρους ή του συνόλου των περιεχομένων του site χωρίς προηγούμενη έγγραφη συγκατάθεση ή αναφορά της σελίδας
geopolitics
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΑ ΜΜΕ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
