2017-07-18 12:42:19
Είναι τόσο δύσκολο και τόσο εύκολο ταυτόχρονα να μεγαλώσεις παιδιά που αντιλαμβάνονται τον σεβασμό, την αγάπη, τα όρια και την τρυφερότητα Όλο το παιχνίδι της εκπαίδευσης των παιδιών μας παίζεται, βιώνεται και μαθαίνεται στην ταινία που βλέπουν live καθημερινά μέσα στο ίδιο τους το σπίτι.
Αν το έργο έχει δράκους μεγαλώνεις δυστυχώς φοβισμένα παιδιά, αν το έργο έχει βία μεγαλώνεις ανεκτικά στον πόνο παιδιά, αν το έργο έχει ανασφάλεια μεγαλώνεις παιδιά που δεν πατούν γερά στα πόδια τους, αν το έργο δεν έχει αγάπη μεγαλώνεις παιδιά που δεν ξέρουν να δώσουν στα συναισθήματα την αξία που πρέπει…
Τα παιδιά σου είναι ο καθρέφτης του εαυτού σου
Άργησα πολύ να καταλάβω οτι τα παιδιά είναι αντίγραφα της δικής μας προσωπικότητας και της δικής μας συμπεριφοράς. Τώρα λοιπόν που μεγαλώνουν μου δίνουν κάθε μέρα το μάθημά μου.
Γίνονται ο καθρέφτης μου και μου μαθαίνουν όλα όσα κάνω λάθος ….
Και δεν είναι απλό όλο αυτό, είναι μάλλον σκληρό…γιατί όταν το βλέπεις απέναντί σου συνειδητοποιείς το μέγεθός του.
Όλοι μας έχουμε κάνει λάθη στον τρόπο που μεγαλώνουμε τα παιδιά μας αυτό είναι σίγουρο…Πιστεύω οτι και οι πιο τέλειοι γονείς του κόσμου σίγουρα έχουν κάνει σφάλματα.
Εννοείται οτι κανένας μας δεν έχει πρόθεση όμως η πραγματικότητα είναι αυτή και είναι δύσκολη να την δεχτούμε.
Το κακό είναι οτι αντιλαμβάνεσαι τα λάθη σου όταν πλέον τα παιδιά είναι σε μια ηλικία που «δεν χαρίζουν κάστανα» και στα λένε «έξω από τα δόντια».
Το καλό είναι οτι πάντα υπάρχει χρόνος να διορθώσεις την κατάσταση όταν και εσύ είσαι άνθρωπος που δέχεται την κριτική και προβληματίζεται με οτι εισπράττει από τα παιδιά του.
Το χειρότερο όμως όλων είναι όταν δεν είσαι άνθρωπος που μπορεί να παραδεχτεί τα σφάλματά του.
Επιλέγεις λοιπόν σαν γονιός την κατηγορία που ανήκεις και λειτουργείς … ανάλογα.
Και ξέρετε τι έχω καταλάβει μετά από επτά χρόνια μητρότητας … ο καλύτερος τρόπος για να δεις πραγματικά τις λάθος συμπεριφορές σου απέναντι στα ίδια σου τα παιδιά – εκτός από τα δικά τους ξεσπάσματα- είναι να παρατηρείς γονείς με παιδιά όταν εσύ δεν τα έχεις μαζί σου.
Στο σούπερ μάρκετ, στο εστιατόριο, στο φούρνο, στο δρόμο, στα εμπορικά κέντρα μόνο τότε καταλαβαίνεις τα τερατώδη λάθη που κάνεις εσύ στα δικά σου παιδιά. Όταν νιώθεις συμπόνια για τα παιδιά των άλλων , των γονιών που εκείνη τη στιγμή είναι στη φάση που εσύ έχεις υπάρξει πριν λίγες μέρες, πριν λίγες ώρες…
Είναι φοβερό το συναίσθημα που νιώθεις όταν ούσα ήρεμη χωρίς παιδιά βλέπεις μπροστά στα μάτια σου το έργο που έχεις ζήσει άπειρες φορές και το έχεις διαχειριστεί με τον χειρότερο τρόπο γιατί βιάζεσαι, γιατί δεν αντέχεις, γιατί είσαι κουρασμένη, γιατί θέλεις να τελειώσεις μια δουλειά και εκείνα δεν έχουν υπομονή…
Το μυστικό είναι να μην ξεχάσεις ποτέ το συναίσθημα που ένιωσες εκείνα τα λεπτά που εσύ δεν τα είχες μαζί σου….Δύσκολο αλλά λυτρωτικό.
Αν το καταφέρεις είσαι ήρωας…και κυρίως θα γίνεις επιτέλους ο ηρωάς τους !!!
Πηγή Tromaktiko
Αν το έργο έχει δράκους μεγαλώνεις δυστυχώς φοβισμένα παιδιά, αν το έργο έχει βία μεγαλώνεις ανεκτικά στον πόνο παιδιά, αν το έργο έχει ανασφάλεια μεγαλώνεις παιδιά που δεν πατούν γερά στα πόδια τους, αν το έργο δεν έχει αγάπη μεγαλώνεις παιδιά που δεν ξέρουν να δώσουν στα συναισθήματα την αξία που πρέπει…
Τα παιδιά σου είναι ο καθρέφτης του εαυτού σου
Άργησα πολύ να καταλάβω οτι τα παιδιά είναι αντίγραφα της δικής μας προσωπικότητας και της δικής μας συμπεριφοράς. Τώρα λοιπόν που μεγαλώνουν μου δίνουν κάθε μέρα το μάθημά μου.
Γίνονται ο καθρέφτης μου και μου μαθαίνουν όλα όσα κάνω λάθος ….
Και δεν είναι απλό όλο αυτό, είναι μάλλον σκληρό…γιατί όταν το βλέπεις απέναντί σου συνειδητοποιείς το μέγεθός του.
Όλοι μας έχουμε κάνει λάθη στον τρόπο που μεγαλώνουμε τα παιδιά μας αυτό είναι σίγουρο…Πιστεύω οτι και οι πιο τέλειοι γονείς του κόσμου σίγουρα έχουν κάνει σφάλματα.
Εννοείται οτι κανένας μας δεν έχει πρόθεση όμως η πραγματικότητα είναι αυτή και είναι δύσκολη να την δεχτούμε.
Το κακό είναι οτι αντιλαμβάνεσαι τα λάθη σου όταν πλέον τα παιδιά είναι σε μια ηλικία που «δεν χαρίζουν κάστανα» και στα λένε «έξω από τα δόντια».
Το καλό είναι οτι πάντα υπάρχει χρόνος να διορθώσεις την κατάσταση όταν και εσύ είσαι άνθρωπος που δέχεται την κριτική και προβληματίζεται με οτι εισπράττει από τα παιδιά του.
Το χειρότερο όμως όλων είναι όταν δεν είσαι άνθρωπος που μπορεί να παραδεχτεί τα σφάλματά του.
Επιλέγεις λοιπόν σαν γονιός την κατηγορία που ανήκεις και λειτουργείς … ανάλογα.
Και ξέρετε τι έχω καταλάβει μετά από επτά χρόνια μητρότητας … ο καλύτερος τρόπος για να δεις πραγματικά τις λάθος συμπεριφορές σου απέναντι στα ίδια σου τα παιδιά – εκτός από τα δικά τους ξεσπάσματα- είναι να παρατηρείς γονείς με παιδιά όταν εσύ δεν τα έχεις μαζί σου.
Στο σούπερ μάρκετ, στο εστιατόριο, στο φούρνο, στο δρόμο, στα εμπορικά κέντρα μόνο τότε καταλαβαίνεις τα τερατώδη λάθη που κάνεις εσύ στα δικά σου παιδιά. Όταν νιώθεις συμπόνια για τα παιδιά των άλλων , των γονιών που εκείνη τη στιγμή είναι στη φάση που εσύ έχεις υπάρξει πριν λίγες μέρες, πριν λίγες ώρες…
Είναι φοβερό το συναίσθημα που νιώθεις όταν ούσα ήρεμη χωρίς παιδιά βλέπεις μπροστά στα μάτια σου το έργο που έχεις ζήσει άπειρες φορές και το έχεις διαχειριστεί με τον χειρότερο τρόπο γιατί βιάζεσαι, γιατί δεν αντέχεις, γιατί είσαι κουρασμένη, γιατί θέλεις να τελειώσεις μια δουλειά και εκείνα δεν έχουν υπομονή…
Το μυστικό είναι να μην ξεχάσεις ποτέ το συναίσθημα που ένιωσες εκείνα τα λεπτά που εσύ δεν τα είχες μαζί σου….Δύσκολο αλλά λυτρωτικό.
Αν το καταφέρεις είσαι ήρωας…και κυρίως θα γίνεις επιτέλους ο ηρωάς τους !!!
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΔΕΚΑ ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ Η ΗΡΙΑΝΝΑ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
