2017-08-27 17:30:31
Οι στρατηγοί τον άφησαν να ξεχαστεί, όπως ξεχάστηκε και η ηρωική του προσφορά στην Κύπρο!
Μανώλης Μπικάκης, 20 χρονών παλικάρι βρέθηκε σε έναν άγνωστο χώρο τον οποίο κλήθηκε να υπερασπίσει μαζί με τους υπόλοιπους καταδρομείς της Α΄ Μοίρας Καταδρομών. Στο χάος των μαχών έχοντας στη διάθεση του ένα ΠΑΟ (Πυροβόλο Άνευ Οπισθοδρομήσεως) και 8 βλήματα είναι σε ένα ύψωμα στα δυτικά της Λευκωσίας στη περιοχή του Αγίου Δομετίου. Μαζί του είναι μόνος ακόμα ένας καταδρομέας από τη Κρήτη. Ενώ δίπλα τους πέφτουν όλμοι, βόμβες από τα τουρκικά αεροπλάνα και ριπές από τα πολυβόλα που έχουν στήσει οι Τούρκοι, οι δύο στρατιώτες μας χάνονται μεταξύ τους. Ο ένας νομίζει τον άλλο νεκρό. Ο φίλος τού Μπικάκη βρίσκει τους υπόλοιπους καταδρομείς και αναφέρει την απώλεια του.
Ο Μανώλης Μπικάκης δεν σκέφτηκε καν να εγκαταλείψει τον λόφο και να σωθεί, καθώς έβλεπε απέναντι του να πλησιάζει μια ίλη τουρκικών αρμάτων Μ48 και να την ακολουθεί ένα τάγμα πεζικού. Άφησε τα άρματα να πλησιάσουν και με το πρώτο βλήμα καταστρέφει το πρώτο άρμα κάνοντας το πλήρωμα να το εγκαταλείψει και να τρέχει πανικόβλητο.
Επειδή η θέση του από τη βολή έγινε αντιληπτή από τους Τούρκους, σύρθηκε στο χώμα και άλλαξε θέση με ιδιαίτερη δυσκολία αφού θα έπρεπε να μεταφέρει το ΠΑΟ και ακόμα 7 βλήματα. Από τη νέα θέση σημάδεψε το δεύτερο τουρκικό άρμα το οποίο έγινε λαμαρίνες ενώ δεν έζησε κανένας από το πλήρωμα. Δημιουργήθηκε σύγχυση και τα επόμενα δύο τουρκικά άρματα άλλαξαν κατεύθυνση.
Ο Μανώλης Μπικάκης έβαλε στο στόχαστρο το επόμενο άρμα το οποίο επίσης κατέστρεψε με μία εύστοχη βολή. Ακολούθησε η καταστροφή ακόμα τριών τουρκικών αρμάτων και η επέλαση τους προς τη Λευκωσία σταμάτησε.
Ήταν Αύγουστος του 1974, ακριβώς πριν από 43 χρόνια. Ο Μανώλης Μπικάκης είχε μείνει μόνο με δυο βλήματα! Όταν είδε τους Τούρκους στρατιώτες να τρέχουν να καλυφθούν σε ένα κτήριο, όπλισε και πάλι το ΠΑΟ. Τα δύο τελευταία βλήματα χτύπησαν το κτήριο στο οποίο είχε καταφύγει το τουρκικό τάγμα πεζικού. Κανείς δεν ξέρει πόσοι σκοτώθηκαν.
Κατάφερε μόνος του να αποτρέψει την τουρκική επίθεση η οποία στόχευε στη κατάληψη του Αγίου Δομετίου κάτι που θα σήμαινε περικύκλωση της Λευκωσίας και αποκοπή της πρόσβασης στο αεροδρόμιό της! Μέσα στο κατακαλόκαιρο ο Μανώλης Μπικάκης έμεινε τρεις μέρες μόνος του αναζητώντας τους άλλους καταδρομείς έχοντας μαζί του ένα πολυβόλο που βρήκε στο ύψωμα. Τα κατάφερε και ενώθηκε με τη μονάδα του και μετά την εισβολή επέστρεψε στην Ελλάδα. Άδοξος θάνατος!
Παρά το ότι ο διοικητής του υπέβαλε αναφορά για να παρασημοφορηθεί, το ελληνικό κράτος ουδέποτε τον τίμησε. Οι στρατηγοί τον άφησαν να ξεχαστεί όπως ξεχάστηκε και η ηρωική του προσφορά στη Κύπρο. Ο Μανώλης Μπικάκης παντρεύτηκε και έκανε οικογένεια εργαζόμενος ως οικοδόμος στην Κρήτη. Δεν διεκδίκησε ούτε δάφνες ούτε τιμές. Το 1994 βρήκε τραγικό θάνατο σε τροχαίο δυστύχημα στον δρόμο Κορίνθου - Πατρών και η ιστορία του έκλεισε με δύο παιδιά που έμειναν ορφανά και «μια κηδεία σαν των πολλών ανθρώπων τις κηδείες» (από το blog sibilla)!
Μυστήρια …αλβανικά ζητήματα!
Από το ίδιο κτίριο, των Παλαιών Δικαστηρίων της Κέρκυρας, βλέπουμε και μια ακόμη επιγραφή που γράφει, προξενώντας μας μεγάλη εντύπωση: «Για το έργο της ενεργειακής αναβάθμισης του κτιρίου, η χρηματοδότηση είναι από το Ευρωπαϊκό Διασυνοριακό πρόγραμμα ΙΡΑ Ελλάδος – Αλβανίας 2007-2013! Προϋπολογισμός έργου 822.856,27 ευρώ»! Το ερώτημά μας είναι: Τι δουλειά έχει η Αλβανία στην αναβάθμιση ενός κρατικού κτιρίου στην Κέρκυρα;; Μήπως, έχουν συγκυριαρχία στην Κέρκυρα και δεν το ξέρουμε;; Οι Κερκυραίοι που το βλέπουν καθημερινώς γιατί αδιαφορούν;; Άσε που δεν ξέρουμε τι έγιναν οι 823 χιλιάδες ευρώ, αφού καμιά εργασία δεν είναι ορατή, παρ΄ ότι έχουν περάσει από το 2013, 4 συναπτά έτη και η πινακίδα παραμένει εκεί!
koukfamily
Μανώλης Μπικάκης, 20 χρονών παλικάρι βρέθηκε σε έναν άγνωστο χώρο τον οποίο κλήθηκε να υπερασπίσει μαζί με τους υπόλοιπους καταδρομείς της Α΄ Μοίρας Καταδρομών. Στο χάος των μαχών έχοντας στη διάθεση του ένα ΠΑΟ (Πυροβόλο Άνευ Οπισθοδρομήσεως) και 8 βλήματα είναι σε ένα ύψωμα στα δυτικά της Λευκωσίας στη περιοχή του Αγίου Δομετίου. Μαζί του είναι μόνος ακόμα ένας καταδρομέας από τη Κρήτη. Ενώ δίπλα τους πέφτουν όλμοι, βόμβες από τα τουρκικά αεροπλάνα και ριπές από τα πολυβόλα που έχουν στήσει οι Τούρκοι, οι δύο στρατιώτες μας χάνονται μεταξύ τους. Ο ένας νομίζει τον άλλο νεκρό. Ο φίλος τού Μπικάκη βρίσκει τους υπόλοιπους καταδρομείς και αναφέρει την απώλεια του.
Ο Μανώλης Μπικάκης δεν σκέφτηκε καν να εγκαταλείψει τον λόφο και να σωθεί, καθώς έβλεπε απέναντι του να πλησιάζει μια ίλη τουρκικών αρμάτων Μ48 και να την ακολουθεί ένα τάγμα πεζικού. Άφησε τα άρματα να πλησιάσουν και με το πρώτο βλήμα καταστρέφει το πρώτο άρμα κάνοντας το πλήρωμα να το εγκαταλείψει και να τρέχει πανικόβλητο.
Επειδή η θέση του από τη βολή έγινε αντιληπτή από τους Τούρκους, σύρθηκε στο χώμα και άλλαξε θέση με ιδιαίτερη δυσκολία αφού θα έπρεπε να μεταφέρει το ΠΑΟ και ακόμα 7 βλήματα. Από τη νέα θέση σημάδεψε το δεύτερο τουρκικό άρμα το οποίο έγινε λαμαρίνες ενώ δεν έζησε κανένας από το πλήρωμα. Δημιουργήθηκε σύγχυση και τα επόμενα δύο τουρκικά άρματα άλλαξαν κατεύθυνση.
Ο Μανώλης Μπικάκης έβαλε στο στόχαστρο το επόμενο άρμα το οποίο επίσης κατέστρεψε με μία εύστοχη βολή. Ακολούθησε η καταστροφή ακόμα τριών τουρκικών αρμάτων και η επέλαση τους προς τη Λευκωσία σταμάτησε.
Ήταν Αύγουστος του 1974, ακριβώς πριν από 43 χρόνια. Ο Μανώλης Μπικάκης είχε μείνει μόνο με δυο βλήματα! Όταν είδε τους Τούρκους στρατιώτες να τρέχουν να καλυφθούν σε ένα κτήριο, όπλισε και πάλι το ΠΑΟ. Τα δύο τελευταία βλήματα χτύπησαν το κτήριο στο οποίο είχε καταφύγει το τουρκικό τάγμα πεζικού. Κανείς δεν ξέρει πόσοι σκοτώθηκαν.
Κατάφερε μόνος του να αποτρέψει την τουρκική επίθεση η οποία στόχευε στη κατάληψη του Αγίου Δομετίου κάτι που θα σήμαινε περικύκλωση της Λευκωσίας και αποκοπή της πρόσβασης στο αεροδρόμιό της! Μέσα στο κατακαλόκαιρο ο Μανώλης Μπικάκης έμεινε τρεις μέρες μόνος του αναζητώντας τους άλλους καταδρομείς έχοντας μαζί του ένα πολυβόλο που βρήκε στο ύψωμα. Τα κατάφερε και ενώθηκε με τη μονάδα του και μετά την εισβολή επέστρεψε στην Ελλάδα. Άδοξος θάνατος!
Παρά το ότι ο διοικητής του υπέβαλε αναφορά για να παρασημοφορηθεί, το ελληνικό κράτος ουδέποτε τον τίμησε. Οι στρατηγοί τον άφησαν να ξεχαστεί όπως ξεχάστηκε και η ηρωική του προσφορά στη Κύπρο. Ο Μανώλης Μπικάκης παντρεύτηκε και έκανε οικογένεια εργαζόμενος ως οικοδόμος στην Κρήτη. Δεν διεκδίκησε ούτε δάφνες ούτε τιμές. Το 1994 βρήκε τραγικό θάνατο σε τροχαίο δυστύχημα στον δρόμο Κορίνθου - Πατρών και η ιστορία του έκλεισε με δύο παιδιά που έμειναν ορφανά και «μια κηδεία σαν των πολλών ανθρώπων τις κηδείες» (από το blog sibilla)!
Μυστήρια …αλβανικά ζητήματα!
Από το ίδιο κτίριο, των Παλαιών Δικαστηρίων της Κέρκυρας, βλέπουμε και μια ακόμη επιγραφή που γράφει, προξενώντας μας μεγάλη εντύπωση: «Για το έργο της ενεργειακής αναβάθμισης του κτιρίου, η χρηματοδότηση είναι από το Ευρωπαϊκό Διασυνοριακό πρόγραμμα ΙΡΑ Ελλάδος – Αλβανίας 2007-2013! Προϋπολογισμός έργου 822.856,27 ευρώ»! Το ερώτημά μας είναι: Τι δουλειά έχει η Αλβανία στην αναβάθμιση ενός κρατικού κτιρίου στην Κέρκυρα;; Μήπως, έχουν συγκυριαρχία στην Κέρκυρα και δεν το ξέρουμε;; Οι Κερκυραίοι που το βλέπουν καθημερινώς γιατί αδιαφορούν;; Άσε που δεν ξέρουμε τι έγιναν οι 823 χιλιάδες ευρώ, αφού καμιά εργασία δεν είναι ορατή, παρ΄ ότι έχουν περάσει από το 2013, 4 συναπτά έτη και η πινακίδα παραμένει εκεί!
koukfamily
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ytterby...το χωριό που αγαπούν οι χημικοί!
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Κρίσιμη εβδομάδα για την Ορθόδοξη Εκκλησία της Αμερικής
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
