2017-09-29 10:57:12
Ο Guillermo ήταν 34 ετών όταν πέρασε την κρίση του. Από το γυμνάσιο, είχε ονειρευτεί να γίνει ένα υψηλόβαθμο στέλεχος στον τομέα της τεχνολογίας. Δεν ήταν μόνο γοητευμένος από τις νεοεμφανιζόμενες τεχνολογίες, αλλά ελκυόταν παράλληλα απ’ τη δύναμη μιας τέτοιας θέσης. Διάβασε σκληρά και πήρε υποτροφία σε κορυφαίο πανεπιστήμιο. Τέσσερα χρόνια αργότερα, μετά από ηρωικές προσπάθειες στο κολέγιο, ξεκίνησε ένα πρόγραμμα master πάνω στη διοίκηση επιχειρήσεων. Και πέτυχε κι εκεί.
Στα 26 του, ο Guillermo προσλήφθηκε στην εταιρεία τεχνολογίας των ονείρων του. Η σκληρή δουλειά του απέδωσε, οδηγώντας τον σε συνεχή άνοδο. Μέσα σε λίγα χρόνια πήρε προγωγή, αγόρασε ένα εντυπωσιακό αυτοκίνητο και είχε μια ντουλάπα γεμάτη από ακριβά κοστούμια. Είχε όλα όσα ήθελε ή τουλάχιστον έτσι νόμιζε.
Όταν έφθασε στο αποκορύφωμα της καριέρας του, εργαζόταν σχεδόν 16 ώρες την ημέρα, επιστρέφοντας σπίτι σωματικά και ψυχικά εξαντλημένος
. Η εξαιρετικά υποστηρικτική γυναίκα του άρχισε να αισθάνεται μοναξιά. Όταν πήγαν μαζί διακοπές στην Καραϊβική τα προβλήματα ήταν εμφανή. Το πρώτο πρωί στο πολυτελές τους ξενοδοχείο, ο Guillermo ξύπνησε νωρίς, παρήγγειλε ένα καπουτσίνο και κάθισε στο μπαλκόνι τους με θέα στον ωκεανό. Αν και θα έπρεπε να ήταν ένα όμορφο σκηνικό, το μόνο που μπορούσε να σκεφτεί ήταν δουλειά. Ένιωσε ναυτία και παρατήρησε τα χέρια του να τρέμουν. Εκείνη τη στιγμή, συνειδητοποίησε ότι είχε χάσει την ικανότητα να απολαμβάνει τη ζωή. Στην πραγματικότητα, δεν είχε απολαύσει σχεδόν τίποτα για τα τελευταία πέντε χρόνια. Το όνειρο του γυμνασίου, τον έτρωγε ζωντανό. Ο ίδιος αντιλήφθηκε ότι είχε έρθει η στιγμή να τα παρατήσει.
Όμως, η παραίτηση δεν είναι μόνο για τους ηττημένους και τους αδύναμους;
Σύμφωνα με τους ερευνητές Carsten Wrosch και Gregory Miller, η αντίληψη ότι η επιμονή είναι απαραίτητη για την επιτυχία είναι βαθιά ενσωματωμένη στις σύγχρονες κοινωνίες. Ως παιδιά, πολλοί από μας άκουσαν τη συμβουλή “Μην τα παρατήσεις ποτέ”. Έχοντας περάσει πάνω από μια δεκαετία διερευνώντας τα αποτελέσματα της εμμονής έναντι της εγκατάλειψης, ο Wrosch υποστηρίζει ότι αυτό δεν είναι μια καλή συμβουλή.
Από τεχνικής πλευράς αναφέρεται ως “αποδέσμευση απ’ τον στόχο”, κι αποδεικνύεται ότι η εγκατάλειψη μπορεί μερικές φορές να είναι μια υγιέστερη εναλλακτική λύση.
Αν και οι ερευνητές εξακολουθούν να μην είναι σίγουροι για ποιο λόγο μπορεί να αποβεί επωφελές το να παρατάς τον στόχο σου, μια πιθανότητα είναι ότι αφήνει τους ανθρώπους ν’ ακολουθήσουν άλλους στόχους. Εάν ξοδεύουμε όλη μας την ενέργεια σε στόχους που έχουν ξεπεράσει τη χρησιμότητά τους, χάνουμε την ευκαιρία να κάνουμε άλλα, πιο σημαντικά πράγματα!
Δεκάδες μελέτες δείχνουν ότι η εγκατάλειψη των στόχων μπορεί να είναι καλή. Σε μια μελέτη, οι ερευνητές παρακολούθησαν γυναίκες που είχαν παραιτηθεί από τον ιδιαίτερα προσωπικό στόχο να έχουν παιδιά. Κάποια στιγμή γύρω στην ηλικία των 40 ετών, ο στόχος του να έχουν παιδιά, τις μπλόκαρε. Γνωρίζοντας αυτό, πολλές γυναίκες που δεν έχουν ακόμη παιδιά, αυξάνουν τις προσπάθειές τους να κάνουν παιδιά, καταφεύγοντας και σε διάφορες ιατρικές μεθόδους.
Έτσι, οι ερευνητές παρακολούθησαν ένα μεγάλο δείγμα γυναικών πριν ή μετά από αυτό το ορόσημο. Πριν από την ηλικία των 40 ετών, οι περισσότερες γυναίκες στο δείγμα τους δήλωσαν ότι ένας από τους σημαντικότερους στόχους ζωής τους ήταν να έχουν παιδιά, ένα στόχο για τον οποίο πολλές από αυτές προσπαθούσαν ενεργά. Ωστόσο, μετά την ηλικία των 40 ετών, οι γυναίκες τείνουν να δίνουν μια πολύ διαφορετική απάντηση: Μόνο ένας σχετικά μικρός αριθμός δήλωνε ότι εξακολουθούσαν να υπολογίζουν το να έχουν παιδιά μεταξύ των σημαντικότερων στόχων τους.
Συνειδητοποιώντας ότι περνούσε η εποχή κατά την οποία ο στόχος αυτός θα ήταν εφικτός, πολλές είχαν εγκαταλείψει την προσπάθεια. Όσο λυπηρό κι ακούγεται αυτό, αυτή η απόφαση σχετίζεται με μεγαλύτερη συναισθηματική ευεξία. Συγκεκριμένα, οι γυναίκες μετά τα 40 που άφησαν αυτό τον στόχο είχαν λιγότερα κρούσματα κατάθλιψης από εκείνες που εξακολουθούσαν με κάθε τρόπο να κάνουν παιδιά.
Αλλά δεν είναι πάντοτε προφανές το εάν το να παρατήσεις τους στόχους σου είναι η σωστή επιλογή. Πώς θα ξέρεις, λοιπόν, εάν αξίζει να συνεχίσεις να προσπαθείς για έναν στόχο;
Όταν ένας στόχος είναι ανέφικτος και το γνωρίζεις ήδη αυτό, μην συνεχίσεις να προσπαθείς και να σπαταλάς την ενέργειά σου!
Επιπλέον, όταν ένας στόχος σταματάει να είναι για σένα σημαντικός, άφησέ τον ή τουλάχιστον πάγωσέ τον κι επικεντρώσου σ’ αυτό που έχει σημασία για σένα!
Και για να επιστρέψουμε στην ιστορία μας…Μόλις λίγους μήνες μετά την κρίση του στο ξενοδοχείο, ο Guillermo έπεσε σε βαθιά κατάθλιψη. Ένα βράδυ, η σύζυγός του του έπιασε το χέρι του και είπε: «Πρέπει να σταματήσεις. Έχουμε πλέον αρκετά χρήματα. Αυτή η δουλειά δεν είναι πια το όνειρό σου. Είναι απλά δουλειά. Και σε εμποδίζει να ζήσεις τη ζωή σου».
Ο ίδιος αποφάσισε να εγκαταλείψει τη δουλειά του και σήμερα δηλώνει: «Οι στόχοι αλλάζουν. Η φωτογραφία είναι τώρα το όνειρό μου και δεν κοιτάω πίσω».
Πηγή Tromaktiko
Στα 26 του, ο Guillermo προσλήφθηκε στην εταιρεία τεχνολογίας των ονείρων του. Η σκληρή δουλειά του απέδωσε, οδηγώντας τον σε συνεχή άνοδο. Μέσα σε λίγα χρόνια πήρε προγωγή, αγόρασε ένα εντυπωσιακό αυτοκίνητο και είχε μια ντουλάπα γεμάτη από ακριβά κοστούμια. Είχε όλα όσα ήθελε ή τουλάχιστον έτσι νόμιζε.
Όταν έφθασε στο αποκορύφωμα της καριέρας του, εργαζόταν σχεδόν 16 ώρες την ημέρα, επιστρέφοντας σπίτι σωματικά και ψυχικά εξαντλημένος
Όμως, η παραίτηση δεν είναι μόνο για τους ηττημένους και τους αδύναμους;
Σύμφωνα με τους ερευνητές Carsten Wrosch και Gregory Miller, η αντίληψη ότι η επιμονή είναι απαραίτητη για την επιτυχία είναι βαθιά ενσωματωμένη στις σύγχρονες κοινωνίες. Ως παιδιά, πολλοί από μας άκουσαν τη συμβουλή “Μην τα παρατήσεις ποτέ”. Έχοντας περάσει πάνω από μια δεκαετία διερευνώντας τα αποτελέσματα της εμμονής έναντι της εγκατάλειψης, ο Wrosch υποστηρίζει ότι αυτό δεν είναι μια καλή συμβουλή.
Από τεχνικής πλευράς αναφέρεται ως “αποδέσμευση απ’ τον στόχο”, κι αποδεικνύεται ότι η εγκατάλειψη μπορεί μερικές φορές να είναι μια υγιέστερη εναλλακτική λύση.
Αν και οι ερευνητές εξακολουθούν να μην είναι σίγουροι για ποιο λόγο μπορεί να αποβεί επωφελές το να παρατάς τον στόχο σου, μια πιθανότητα είναι ότι αφήνει τους ανθρώπους ν’ ακολουθήσουν άλλους στόχους. Εάν ξοδεύουμε όλη μας την ενέργεια σε στόχους που έχουν ξεπεράσει τη χρησιμότητά τους, χάνουμε την ευκαιρία να κάνουμε άλλα, πιο σημαντικά πράγματα!
Δεκάδες μελέτες δείχνουν ότι η εγκατάλειψη των στόχων μπορεί να είναι καλή. Σε μια μελέτη, οι ερευνητές παρακολούθησαν γυναίκες που είχαν παραιτηθεί από τον ιδιαίτερα προσωπικό στόχο να έχουν παιδιά. Κάποια στιγμή γύρω στην ηλικία των 40 ετών, ο στόχος του να έχουν παιδιά, τις μπλόκαρε. Γνωρίζοντας αυτό, πολλές γυναίκες που δεν έχουν ακόμη παιδιά, αυξάνουν τις προσπάθειές τους να κάνουν παιδιά, καταφεύγοντας και σε διάφορες ιατρικές μεθόδους.
Έτσι, οι ερευνητές παρακολούθησαν ένα μεγάλο δείγμα γυναικών πριν ή μετά από αυτό το ορόσημο. Πριν από την ηλικία των 40 ετών, οι περισσότερες γυναίκες στο δείγμα τους δήλωσαν ότι ένας από τους σημαντικότερους στόχους ζωής τους ήταν να έχουν παιδιά, ένα στόχο για τον οποίο πολλές από αυτές προσπαθούσαν ενεργά. Ωστόσο, μετά την ηλικία των 40 ετών, οι γυναίκες τείνουν να δίνουν μια πολύ διαφορετική απάντηση: Μόνο ένας σχετικά μικρός αριθμός δήλωνε ότι εξακολουθούσαν να υπολογίζουν το να έχουν παιδιά μεταξύ των σημαντικότερων στόχων τους.
Συνειδητοποιώντας ότι περνούσε η εποχή κατά την οποία ο στόχος αυτός θα ήταν εφικτός, πολλές είχαν εγκαταλείψει την προσπάθεια. Όσο λυπηρό κι ακούγεται αυτό, αυτή η απόφαση σχετίζεται με μεγαλύτερη συναισθηματική ευεξία. Συγκεκριμένα, οι γυναίκες μετά τα 40 που άφησαν αυτό τον στόχο είχαν λιγότερα κρούσματα κατάθλιψης από εκείνες που εξακολουθούσαν με κάθε τρόπο να κάνουν παιδιά.
Αλλά δεν είναι πάντοτε προφανές το εάν το να παρατήσεις τους στόχους σου είναι η σωστή επιλογή. Πώς θα ξέρεις, λοιπόν, εάν αξίζει να συνεχίσεις να προσπαθείς για έναν στόχο;
Όταν ένας στόχος είναι ανέφικτος και το γνωρίζεις ήδη αυτό, μην συνεχίσεις να προσπαθείς και να σπαταλάς την ενέργειά σου!
Επιπλέον, όταν ένας στόχος σταματάει να είναι για σένα σημαντικός, άφησέ τον ή τουλάχιστον πάγωσέ τον κι επικεντρώσου σ’ αυτό που έχει σημασία για σένα!
Και για να επιστρέψουμε στην ιστορία μας…Μόλις λίγους μήνες μετά την κρίση του στο ξενοδοχείο, ο Guillermo έπεσε σε βαθιά κατάθλιψη. Ένα βράδυ, η σύζυγός του του έπιασε το χέρι του και είπε: «Πρέπει να σταματήσεις. Έχουμε πλέον αρκετά χρήματα. Αυτή η δουλειά δεν είναι πια το όνειρό σου. Είναι απλά δουλειά. Και σε εμποδίζει να ζήσεις τη ζωή σου».
Ο ίδιος αποφάσισε να εγκαταλείψει τη δουλειά του και σήμερα δηλώνει: «Οι στόχοι αλλάζουν. Η φωτογραφία είναι τώρα το όνειρό μου και δεν κοιτάω πίσω».
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
