2017-10-06 16:34:40
• Βαρύτητα δημοψηφίσματος θα έχουν οι επικείμενες προεδρικές εκλογές, καθώς θα κρίνουν την επιβίωση ή την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
• Η ΘΕΑΜΑΤΙΚΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΕΠΙΣΦΡΑΓΙΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΕΛΕΥΣΗ ΔΥΟ F-16 ΤΗΣ ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ, ΠΟΥ ΕΣΤΕΙΛΕ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΟΤΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ.
• Ο ΝΙΚΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ ΑΙΑΒΕΒΑΙΩΣΕ ΤΟΝ Γ.Γ. ΤΟΥ ΟΗΕ ΟΤΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΗ ΝΑ ΕΠΑΝΕΛΘΕΙ ΣΤΙΣ ΣΥΝΟΜΙΛΙΕΣ ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΤΟΥ «ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΓΚΟΥΤΕΡΕΣ».
ΤΟΥ ΠΕΡΙΚΛΗ ΝΕΑΡΧΟΥ*
Εορτάσθηκε με μεγάλη στρατιωτική παρέλαση η 57η επέτειος της ανεξαρτησίας της Κύπρου. Η ημερομηνία του εορτασμού, 1η Οκτωβρίου, είναι συμβατική, γιατί η ανακήρυξη της Κυπριακής Δημοκρατίας έγινε στις 16 Αυγούστου του 1960. Συμφωνήθηκε αργότερα, το 1963, με συμφωνία όλων -περιλαμβανομένων τότε των Τουρκοκυπρίων- να μετατεθεί ο εορτασμός σε μια πιο κατάλληλη ημερομηνία, ώστε να είναι εφικτή, μεταξύ άλλων, η παρουσία των ξένων πρέσβεων, που απουσίαζαν κατά τις διακοπές στις πατρίδες τους.
Η στρατιωτική παρέλαση ήταν εντυπωσιακή και έδειξε τις σημαντικές αμυντικές δυνατότητες που έχει η κυπριακή Εθνοφρουρά, παρά την ουσιαστική εγκατάλειψη, κατά την τελευταία πενταετία, των εξοπλιστικών της προγραμμάτων. Τα δύο κόμματα ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ, τα οποία συμπλέουν σε μια ακατανόητη σπουδή για δήθεν «λύση» του Κυπριακού, τη στιγμή που είναι ολοφάνερο ότι δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις, έβλεπαν ως ανταγωνιστικούς των διακοινοτικών συνομιλιών οποιουσδήποτε εξοπλισμούς της Εθνοφρουράς και ακολούθησαν πολιτική «παγώματος» των προγραμμάτων που βρίσκονταν σε εξέλιξη.
Στο πνεύμα αυτό ακυρώθηκε, τρία χρόνια πριν, και η αγορά τριών κορβετών τύπου Saar από το Ισραήλ, όταν οι εξελίξεις στην κυπριακή ΑΟΖ καθιστούν ηλίου φαεινότερο ότι η Κύπρος δεν μπορεί να έχει μηδενική ναυτική παρουσία στη δική της ΑΟΖ. Δεν μπορεί, ασφαλώς, μόνη της να αντισταθμίσει την τουρκική ναυτική ισχύ και ν' αντιμετωπίσει τις προκλήσεις που αυτή θέτει. Αντιστρόφως όμως δεν είναι δυνατόν η Κύπρος να μην διαθέτει καμιά δική της ναυτική δύναμη, όταν επιδιώκει στρατηγικές σχέσεις και συμμαχίες με άλλες χώρες και αμυντική συνδρομή από την Ελλάδα. Αναστρέφοντας την πολιτική της στο θέμα αυτό, η Λευκωσία συμφώνησε προσφάτως με το Ισραήλ στην προμήθεια τριών περιπολικών ανοικτής θαλάσσης. Το ένα έχει ήδη καθελκυστεί στη Χάιφα. Τα άλλα δύο προβλέπεται να καθελκυστούν μέσα στο 2018. Προέβη επίσης σε ορισμένες άλλες προμήθειες, που δίνουν την εντύπωση ότι, επιτέλους, εγκαταλείπεται η αμυντική απραξία. Η Κύπρος συμφώνησε και ενισχύεται η Εθνοφρουρά.
Παρουσιάστηκε συγκεκριμένα στη στρατιωτική παρέλαση της 1ης Οκτωβρίου νέος εξοπλισμός για τους καταδρομείς, όπως και άλλα εξειδικευμένα σώματα: το ισραηλινό τυφέκιο τύπου Tavor, το βελγικό Scar, πολυβόλα Minimi, βομβιδοβόλα από τη Νότια Αφρική. Παρουσιάστηκαν επίσης επισήμως τα ρωσικά αντιαεροπορικά συστήματα μέσου βεληνεκούς (45 χλμ.) τύπου Buk. Τα τελευταία αγοράστηκαν πριν από περίπου δεκαπέντε χρόνια, ως υποκατάστατα, μαζί με το αντιαεροπορικό σύστημα Tor, των πυραύλων S-300, η εγκατάσταση των οποίων ματαιώθηκε για τους γνωστούς λόγους. Η αγορά τους παρέμεινε επισήμως μυστική, παρά το γεγονός ότι οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνώριζαν από πολλά χρόνια την παρουσία τους στο οπλοστάσιο της Εθνοφρουράς.
Η θεαματική στρατιωτική παρέλαση επισφραγίστηκε από τη διέλευση πάνω απ' αυτή δύο F-16 της Πολεμικής Αεροπορίας που έστειλαν το μήνυμα ότι η Ελλάδα είναι εδώ. Ο κυπριακός λαός χαιρέτισε μ' ενθουσιασμό την απροσδόκητη εμφάνιση στους κυπριακούς ουρανούς των δύο ελληνικών πολεμικών αεροσκαφών. Αρνητικά αντέδρασε, ως συνήθως ο ηγέτης του ΑΚΕΛ, Άντρος Κυπριανού. Μηνύματα έστειλαν και η αναβαθμισμένη συμμετοχή της Ελληνικής Δυνάμεως Κύπρου (ΕΛΔΥΚ) και οι Κύπριοι σπουδαστές στις Ανώτατες Στρατιωτικές Σχολές.
Αλλαγή πολιτικής ή πυροτέχνημα Αναστασιάδη;
Ο ενθουσιασμός που προκάλεσε η μεγαλειώδης στρατιωτική παρέλαση δεν παραμέρισε τις αμφιβολίες και τους φόβους που εμπνέει η πολιτική Αναστασιάδη, στην οποία υπερακοντίζει και το ΑΚΕΛ. Οι πικροί καρποί της πολιτικής αυτής με τη μορφή των αδιανόητων παραχωρήσεων στις οποίες προέβη ο Κύπριος Πρόεδρος στη διαδρομή από το Μον Πελεράν στο Κρανς Μοντάνα, αποτελούν σήμερα διπλωματικό κεκτημένο για τον διεθνή παράγοντα και οδυνηρή ήττα για την ελληνική πλευρά.
Η αρχή έγινε με την αποδοχή Πενταμερούς Διασκέψεως που ήταν η αξίωση της τουρκικής πλευράς επί σαράντα χρόνια. Ο Νίκος Αναστασιάδης εγκατέλειψε μέσα σε μια νύχτα την πάγια θέση της ελληνικής πλευράς για Διεθνή Διάσκεψη, στην οποία θα συμμετείχαν τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και η Ευρωπαϊκή Ένωση, εκτός από τις τρεις εγγυήτριες δυνάμεις (Ελλάδα, Τουρκία, Μεγάλη Βρετανία). Αποδεχόμενος τη φόρμουλα της Πενταμερούς (οι τρεις εγγυήτριες δυνάμεις συν οι δύο κοινότητες), ο Νίκος Αναστασιάδης δέχτηκε τον παραμερισμό της Κυπριακής Δημοκρατίας, την αναβάθμιση του ψευδοκράτους που ταυτίζεται με την τουρκοκυπριακή κοινότητα, και τον εγκλωβισμό του Κυπριακού στο διπλωματικό πλαίσιο των εγγυητριών δυνάμεων, που είναι πλεονεκτικό για την τουρκική πλευρά.
Ο μόνος ισχυρισμός που προέβαλε για την αποδοχή του πλαισίου αυτού ήταν το γεγονός ότι η Τουρκία δεν αποδέχεται Διεθνή Διάσκεψη και η ελπίδα ότι η τουρκική πλευρά, στο πλαίσιο έστω μιας Πενταμερούς, θα υποχρεωνόταν ν' αποσαφηνίσει τις θέσεις της πάνω στα κρίσιμα θέματα των εγγυήσεων και της διεκδικούμενης παρουσίας τουρκικού στρατού και μετά τη «λύση». Ο ισχυρισμός αυτός είναι έωλος γιατί η ελληνική πλευρά δεν μπορεί ν' αποδέχεται μόνο ό,τι αποδέχεται η Τουρκία. Δεν είναι επίσης δυνατόν να εγκαταλείπει τη θέση της για Διεθνή Διάσκεψη με τη φρούδα ελπίδα ότι η τουρκική πλευρά θα πει κάτι νέο στην Πενταμερή Διάσκεψη για τα θέματα των εγγυήσεων και της ασφάλειας. Επί σαράντα χρόνια επαναλαμβάνει η Άγκυρα τις θέσεις της για τις εγγυήσεις και την ασφάλεια και είναι απαράδεκτο ο Κύπριος Πρόεδρος να προβαίνει σε στρατηγικές υποχωρήσεις για να μάθει δήθεν τις τουρκικές θέσεις πάνω σ' αυτά τα θέματα ή να προσδοκά ουσιαστικές τουρκικές υποχωρήσεις. Ο πρώτος στόχος της Άγκυρας δεν είναι, προφανώς, οι Τουρκοκύπριοι. Αυτοί αξιοποιούνται ως στρατηγική μειονότητα, μόνο και μόνο για να προωθηθεί ο γεωπολιτικός και στρατηγικός έλεγχος ολόκληρης της Κύπρου, που είναι ο πρώτος και κύριος στόχος της Τουρκίας.
«Διπλωματική επίθεση» με απώλειες
Ο Κύπριος Πρόεδρος δεν έμεινε, μάλιστα, στην υποχώρηση της Πενταμερούς. Μετά το φιάσκο της πρώτης Γενεύης, προχώρησε και στη δεύτερη Πενταμερή, στο Κρανς Μοντάνα της Ελβετίας. Προέβη δε σ' αυτή σε μια δήθεν «διπλωματική επίθεση», με την οποία ανέτρεψε και τις τελευταίες «κόκκινες γραμμές» της ελληνικής πλευράς και έδωσε κυριολεκτικά τα πάντα που αφορούν στη λεγόμενη «εσωτερική πτυχή» του Κυπριακού:
α) δέχτηκε την εκ περιτροπής προεδρία, προβάλλοντας ως φύλλο συκής προσχηματικούς και ανούσιους όρους·
β) δέχθηκε τις τέσσερις ευρωπαϊκές ελευθερίες για τους Τούρκους υπηκόους, χωρίς η Τουρκία να είναι χώρα - μέλος της Ευρωπαϊκής Ενώσεως·
γ) δέχτηκε την προτεραιότητα του χρήστη (Τουρκοκυπρίου ή εποίκου) αντί του ιδιοκτήτη για τις κατεχόμενες ελληνοκυπριακές περιουσίες και το αντίστροφο για τις τουρκοκυπριακές περιουσίες που βρίσκονται στις ελεύθερες περιοχές·
δ) δέχτηκε το τουρκοκυπριακό βέτο σε όλες τις αποφάσεις της υποτιθέμενης ομοσπονδιακής εξουσίας στο πλαίσιο της εφαρμογής της περιβόητης «πολιτικής ισότητας» των δύο κοινοτήτων, δηλαδή της ελληνοκυπριακής πλειοψηφίας του 82% και της τουρκοκυπριακής μειοψηφίας του 18%.
Η υποτιθέμενη «διπλωματική επίθεση» Αναστασιάδη στο Κρανς Μοντάνα έπεσε στο κενό. Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, έμεινε παγερά ασυγκίνητος από τις δήθεν «διπλωματικές επιθέσεις» Αναστασιάδη. Επανέλαβε τις ίδιες ακριβώς αδιάλλακτες θέσεις και εισέπραξε επιπλέον τις νέες υποχωρήσεις Αναστασιάδη. Οι τελευταίες έκλεισαν κυριολεκτικά την εσωτερική πτυχή του Κυπριακού, με την πλήρη τουρκοποίηση των ελληνικών θέσεων. Την πλήρη αποδοχή, δηλαδή, ακόμη και των πιο ακραίων θέσεων της τουρκικής πλευράς.
Νέες υποχωρήσεις
Το ναυάγιο της Διασκέψεως στο Κρανς Μοντάνα δεν ενόχλησε ιδιαίτερα την τουρκική πλευρά. Θα μπορούσε, βεβαίως, η τελευταία με λίγη ευελιξία να επιτύχει τουρκική «λύση» το Κυπριακό, που θα άνοιγε τον δρόμο για τον έλεγχο ολόκληρης της Κύπρου και, σε προοπτική, για την πλήρη τουρκοποίησή της. Το γιατί δεν το έκανε οφείλεται σε τρεις λόγους.
Ο πρώτος έχει σχέση με τις ιδιορρυθμίες και τις μεγαλομανίες του Ερντογάν αλλά και με τον φόβο του ότι θα μπορούσε να κατηγορηθεί για «υποχωρήσεις» στο Κυπριακό στις προεδρικές εκλογές του 2019, αποδεχόμενος έστω και μικρές εδαφικές αναπροσαρμογές.
Ο δεύτερος έχει να κάνει με την αλλαγή σκηνικού ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά στις σχέσεις της Τουρκίας με την Ευρώπη. Είναι ενδεικτικές οι πρόσφατες δηλώσεις Ερντογάν ότι «δεν χρειαζόμαστε τώρα την Ευρωπαϊκή Ένωση»!
Ο τρίτος είναι η πλήρης αδιαλλαξία και η υπεροψία της τουρκικής πλευράς, καθώς και η εκτίμησή της ότι η ελληνική πλευρά θα αναγκαστεί να υποχωρήσει τελικά και στα θέματα των εγγυήσεων και της ασφαλείας αλλά και σ' αυτό που για την τουρκική πλευρά θεωρείται κορυφαίο: το φυσικό αέριο της Κύπρου. Η ελληνική πλευρά, αντί να διαπιστώσει το φιάσκο στο οποίο έχει οδηγηθεί με την ακολουθούμενη πολιτική, χειραγωγούμενη από τον ξένο παράγοντα που ενεργεί υπό τον μανδύα του ΟΗΕ, εμμένει στην ίδια πολιτική για να μην κατηγορηθεί δήθεν ως «αδιάλλακτη» και ότι «δεν θέλει λύση».
Ο Κύπριος Πρόεδρος είχε δηλώσει στο Κρανς Μοντάνα, για να μετριάσει τις αντιδράσεις στις νέες υποχωρήσεις στις οποίες είχε προβεί, ότι, εάν η τουρκική πλευρά δεν ανταποκρινόταν με υποχωρήσεις στα θέματα των εγγυήσεων και της ασφάλειας, θα απέσυρε τα όσα είχε δεχτεί, γιατί τα είχε δεχτεί στο πλαίσιο μιας συνολικής «λύσεως».
Είναι η συνηθισμένη τακτική Αναστασιάδη, να συνδέει τις υποχωρήσεις του με δήθεν όρους, τους οποίους όμως στη συνέχεια εγκαταλείπει. Κατά πρώτο λόγο, με ποια λογική μπορεί κανείς να θεωρήσει ως αποδεκτή «λύση» για την Κύπρο ένα πλαίσιο το οποίο υποδουλώνει πλήρως την πλειοψηφία στη μειοψηφία, παραδίδει τις κατεχόμενες ελληνικές περιουσίες στα τετελεσμένα γεγονότα του «Αττίλα», ανοίγει τον δρόμο για την επανεγκατάσταση των Τουρκοκυπρίων στις ελεύθερες περιοχές, αφού χρησιμοποιήθηκαν προηγουμένως ως εργαλείο για τον εκτουρκισμό και την αλλοτρίωση του κατεχόμενου Βορρά, και δημιουργεί ένα δικέφαλο κράτος, το οποίο δεν θα μπορεί να πάρει καμιά απόφαση χωρίς τη συγκατάθεση της Άγκυρας; Ακόμη κι αν η Άγκυρα έκανε κάποιες κινήσεις στα θέματα των εγγυήσεων και της ασφάλειας -που δεν αναμένεται, άλλωστε-, θα ήταν αυτό αρκετό για να δεχτεί η ελληνική πλευρά αυτό το τερατούργημα που παρουσιάζεται ως δήθεν «λύση»;
Η Έκθεση για το Κυπριακό από τον ΟΗΕ
Ο Κύπριος Πρόεδρος, κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στη Νέα Υόρκη για τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, θεώρησε ύψιστη προτεραιότητα να διαβεβαιώσει τον γενικό γραμματέα, Αντόνιο Γκουτέρες, ότι η ελληνική πλευρά είναι έτοιμη να επανέλθει στις συνομιλίες με βάση το λεγόμενο «Πλαίσιο Γκουτέρες». Ποιο είναι αυτό το πλαίσιο; Η σύνοψη των αποτελεσμάτων που έκανε ο γ.γ. στο Κρανς Μοντάνα μετά το τέλος της Διασκέψεως και το άτυπο έγγραφο που ετοίμασε ως βάση διαπραγματεύσεως για την εφαρμογή της συζητούμενης «λύσεως».
Στο «Πλαίσιο Γκουτέρες» περιελήφθησαν, βεβαίως, και οι τελευταίες υποχωρήσεις Αναστασιάδη. Οι θέσεις έτσι της τουρκικής πλευράς για την εκ περιτροπής προεδρία, τις τέσσερις ευρωπαϊκές ελευθερίες για τους Τούρκους υπηκόους, το τουρκικό βέτο σε όλες τις σημαντικές αποφάσεις και η προτεραιότητα των σφετεριστών και κατακτητών των ελληνικών κατεχομένων περιουσιών έναντι των Ελλήνων ιδιοκτητών τους έγιναν, με τις πρεσβείες του Κύπριου Προέδρου, Νίκου Αναστασιάδη, θέσεις των Ηνωμένων Εθνών και της Ευρωπαϊκής Ενώσεως!
Το κατόρθωμα αυτό, που αξίζει... βραβείο Αττίλα, έγινε δυνατό με την ανεπιφύλακτη αποδοχή από την επίσημη κυπριακή πλευρά του «Πλαισίου Γκουτέρες» ως βάσεως για τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων. Το άλλοθι για την αποδοχή του είναι οι αποστάσεις που κράτησε, για λόγους αρχής ο γενικός γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών πάνω στα θέματα των εγγυήσεων και της παρουσίας τουρκικού στρατού και μετά τη «λύση». Προφανώς ο γ.γ. δεν θα έχει κανένα πρόβλημα εάν το πρώτο ενδιαφερόμενο μέρος η Κύπρος συμφωνήσει σε μια φόρμουλα εγγυήσεων που θα ικανοποιεί την Άγκυρα και σε μια αντίστοιχη φόρμουλα για την παραμονή και μετά τη «λύση» τουρκικού στρατού στην Κύπρο. Η ευθύνη τότε θα επιρριφθεί στο θύμα.
Ήδη το «Πλαίσιο Γκουτέρες» αναγνωρίζει ειδικό ρόλο στις τρεις εγγυήτριες δυνάμεις για την εφαρμογή της «λύσεως». Ο ίδιος επίσης ο Κύπριος Πρόεδρος, ήδη από τον Σεπτέμβριο του 2016, έσπευσε να υποβάλει προτάσεις για τα θέματα ασφαλείας, που δεν αποκλείουν ρητά την παρουσία τουρκικής στρατιωτικής δυνάμεως και μετά τη «λύση», για μια «μεταβατική περίοδο» αρκετών χρόνων.
Συνεχίζοντας στην ίδια αυτοκαταστροφική πολιτική, υπό την επιρροή του διεθνούς παράγοντα -κατά πρώτο λόγο του βρετανικού-, η επίσημη κυπριακή πλευρά, με τη στήριξη των δύο εκλογικά ανταγωνιζομένων σήμερα κομμάτων ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ, κάνει «σημαία αγώνα» το «Πλαίσιο Γκουτέρες. Το ίδιο έκανε προηγουμένως με τη διζωνική ομοσπονδία, που ήταν κι αυτή τουρκοβρετανικό εφεύρημα. Το πού οδηγεί αυτή η πολιτική φαίνεται από την Έκθεση του γ.γ. των Ηνωμένων Εθνών στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Η Έκθεση δεν έχει ακόμη δοθεί επισήμως στη δημοσιό-τητα. Ο γενικός γραμματέας ενημέρωσε όμως άτυπα τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας.
Το περιεχόμενό της είναι ανεπίσημα γνωστό. Ο Αντόνιο Γκουτέρες δεν επιρρίπτει σ' αυτή καμιά ευθύνη στην Τουρκία η οποία είναι ολοφάνερα υπεύθυνη για το ναυάγιο της Διασκέψεως. Καταλογίζει εξίσου και στα δύο μέρη έλλειψη πολιτικής βουλήσεως για τη γεφύρωση των διαφορών και την επίτευξη «λύσεως».
Με άλλα λόγια, η αδιάλλακτη Άγκυρα, που πήρε τα πάντα στην εσωτερική πτυχή και έμεινε πλήρως αδιάλλακτη στα θέματα εγγυήσεων και ασφάλειας, μπαίνει στον ίδιο παρονομαστή με το θύμα της το οποίο καλείται εμμέσως να προβεί και σε νέες υποχωρήσεις στα θέματα που απέμειναν, ώστε να γεφυρωθούν οι διαφορές και να επιτευχθεί «λύση»!
Ο ΟΗΕ, που λειτούργησε στο παρελθόν ως διεθνές καταφύγιο και έρεισμα για την Κύπρο, χρησιμοποιείται τώρα από τους εχθρούς της, λόγω των απαράδεκτων υποχωρήσεων που έγιναν σε θέματα αρχής, ως όπλο εναντίον της. Το ίδιο, δυστυχώς συμβαίνει με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το στρατηγικό όπλο που απέκτησε η Κύπρος με την ένταξή της φαλκιδεύεται από τις ίδιες τις πολιτικές των ηγετών της. Το ευρωπαϊκό κεκτημένο, το οποίο θα έπρεπε να είναι η βάση για τη λύση του Κυπριακού, εφόσον η Κύπρος είναι χώρα-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παραμερίζεται με τις υποχωρήσεις αρχής της ελληνικής πλευράς που αποδέχεται την παραβίαση βασικών αρχών και δικαιωμάτων και την περιβόητη «πολιτική ισότητα», που καταλύει κάθε έννοια δημοκρατικής αρχής και θα υποδούλωνε, εάν εφαρμοζόταν, ολόκληρη την Κύπρο στην Άγκυρα.
Παραλογισμός και εθνικό έγκλημα
Η κατάσταση έχει φτάσει σε οριακό σημείο. Οι προσεχείς προεδρικές εκλογές έχουν στην πραγματικότητα το βάρος δημοψηφίσματος γιατί θα κρίνουν την έκβαση του κυπριακού δράματος και την επιβίωση ή την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Με τα δεδομένα αυτά, αντιλαμβάνεται κανείς τα ανάμεικτα συναισθήματα με τα οποία ο κυπριακός λαός αντιμετώπισε φέτος τον εορτασμό της 57ης επετείου της Κυπριακής Δημοκρατίας και την εντυπωσιακή παρέλαση της Εθνοφρουράς. Ο Κύπριος Πρόεδρος πρωτοστατεί στην ολέθρια πολιτική που ακολουθείται για δήθεν «λύση» του Κυπριακού, η οποία περιλαμβάνει την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και τη διάλυση της κυπριακής Εθνοφρουράς.
Ο ενθουσιασμός και η συγκίνηση με την οποία πήρε μέρος στον εορτασμό ο κυπριακός λαός είναι ένα μήνυμα προς όλους όσοι απεργάζονται αυτοκαταστροφική «λύση», ότι ο λαός δεν θέλει και δεν θα δεχτεί ούτε την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας ούτε τη διάλυση της κυπριακής Εθνοφρουράς.
* Πρέσβεως ε.τ.
(ΕΠΙΚΑΙΡΑ-06/10-19/10/17)
__________________
Υ.Γ.: Το παρόν άρθρο δημιουργήθηκε σε μορφή κειμένου (με κόπο και σε βάρος της πρεσβυωπίας μας) από το ιστολόγιο μας, όπως συμβαίνει ΠΑΝΤΑ σε άρθρα εφημερίδων ή περιοδικών. Παρακαλούνται όποια «μεγάλα» site ή blog ή διάφορες ενώσεις τα αναδημοσιεύουν να βάζουν την πηγή του ιστολογίου μας ώστε να τηρείται η στοιχειώδης δεοντολογία! Οι αναρτήσεις στο ιστολόγιο μας δεν αποτελούν θέση ή άποψη δική μας άλλα Πολιτών και Blogger. Επίσης δημοσιεύονται άρθρα εφημερίδων και περιοδικών. Ιδιαίτερα άρθρα που αφορούν τις Ένοπλες Δυνάμεις - Σώματα Ασφαλείας και τους Αποστράτους των.
ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ: Καμμένος: «Η Κύπρος δεν είναι ποτέ μακριά» (18 ΦΩΤΟ-ΒΙΝΤΕΟ)
staratalogia
• Η ΘΕΑΜΑΤΙΚΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΕΠΙΣΦΡΑΓΙΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΕΛΕΥΣΗ ΔΥΟ F-16 ΤΗΣ ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ, ΠΟΥ ΕΣΤΕΙΛΕ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΟΤΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ.
• Ο ΝΙΚΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ ΑΙΑΒΕΒΑΙΩΣΕ ΤΟΝ Γ.Γ. ΤΟΥ ΟΗΕ ΟΤΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΗ ΝΑ ΕΠΑΝΕΛΘΕΙ ΣΤΙΣ ΣΥΝΟΜΙΛΙΕΣ ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΤΟΥ «ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΓΚΟΥΤΕΡΕΣ».
ΤΟΥ ΠΕΡΙΚΛΗ ΝΕΑΡΧΟΥ*
Εορτάσθηκε με μεγάλη στρατιωτική παρέλαση η 57η επέτειος της ανεξαρτησίας της Κύπρου. Η ημερομηνία του εορτασμού, 1η Οκτωβρίου, είναι συμβατική, γιατί η ανακήρυξη της Κυπριακής Δημοκρατίας έγινε στις 16 Αυγούστου του 1960. Συμφωνήθηκε αργότερα, το 1963, με συμφωνία όλων -περιλαμβανομένων τότε των Τουρκοκυπρίων- να μετατεθεί ο εορτασμός σε μια πιο κατάλληλη ημερομηνία, ώστε να είναι εφικτή, μεταξύ άλλων, η παρουσία των ξένων πρέσβεων, που απουσίαζαν κατά τις διακοπές στις πατρίδες τους.
Η στρατιωτική παρέλαση ήταν εντυπωσιακή και έδειξε τις σημαντικές αμυντικές δυνατότητες που έχει η κυπριακή Εθνοφρουρά, παρά την ουσιαστική εγκατάλειψη, κατά την τελευταία πενταετία, των εξοπλιστικών της προγραμμάτων. Τα δύο κόμματα ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ, τα οποία συμπλέουν σε μια ακατανόητη σπουδή για δήθεν «λύση» του Κυπριακού, τη στιγμή που είναι ολοφάνερο ότι δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις, έβλεπαν ως ανταγωνιστικούς των διακοινοτικών συνομιλιών οποιουσδήποτε εξοπλισμούς της Εθνοφρουράς και ακολούθησαν πολιτική «παγώματος» των προγραμμάτων που βρίσκονταν σε εξέλιξη.
Στο πνεύμα αυτό ακυρώθηκε, τρία χρόνια πριν, και η αγορά τριών κορβετών τύπου Saar από το Ισραήλ, όταν οι εξελίξεις στην κυπριακή ΑΟΖ καθιστούν ηλίου φαεινότερο ότι η Κύπρος δεν μπορεί να έχει μηδενική ναυτική παρουσία στη δική της ΑΟΖ. Δεν μπορεί, ασφαλώς, μόνη της να αντισταθμίσει την τουρκική ναυτική ισχύ και ν' αντιμετωπίσει τις προκλήσεις που αυτή θέτει. Αντιστρόφως όμως δεν είναι δυνατόν η Κύπρος να μην διαθέτει καμιά δική της ναυτική δύναμη, όταν επιδιώκει στρατηγικές σχέσεις και συμμαχίες με άλλες χώρες και αμυντική συνδρομή από την Ελλάδα. Αναστρέφοντας την πολιτική της στο θέμα αυτό, η Λευκωσία συμφώνησε προσφάτως με το Ισραήλ στην προμήθεια τριών περιπολικών ανοικτής θαλάσσης. Το ένα έχει ήδη καθελκυστεί στη Χάιφα. Τα άλλα δύο προβλέπεται να καθελκυστούν μέσα στο 2018. Προέβη επίσης σε ορισμένες άλλες προμήθειες, που δίνουν την εντύπωση ότι, επιτέλους, εγκαταλείπεται η αμυντική απραξία. Η Κύπρος συμφώνησε και ενισχύεται η Εθνοφρουρά.
Παρουσιάστηκε συγκεκριμένα στη στρατιωτική παρέλαση της 1ης Οκτωβρίου νέος εξοπλισμός για τους καταδρομείς, όπως και άλλα εξειδικευμένα σώματα: το ισραηλινό τυφέκιο τύπου Tavor, το βελγικό Scar, πολυβόλα Minimi, βομβιδοβόλα από τη Νότια Αφρική. Παρουσιάστηκαν επίσης επισήμως τα ρωσικά αντιαεροπορικά συστήματα μέσου βεληνεκούς (45 χλμ.) τύπου Buk. Τα τελευταία αγοράστηκαν πριν από περίπου δεκαπέντε χρόνια, ως υποκατάστατα, μαζί με το αντιαεροπορικό σύστημα Tor, των πυραύλων S-300, η εγκατάσταση των οποίων ματαιώθηκε για τους γνωστούς λόγους. Η αγορά τους παρέμεινε επισήμως μυστική, παρά το γεγονός ότι οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνώριζαν από πολλά χρόνια την παρουσία τους στο οπλοστάσιο της Εθνοφρουράς.
Η θεαματική στρατιωτική παρέλαση επισφραγίστηκε από τη διέλευση πάνω απ' αυτή δύο F-16 της Πολεμικής Αεροπορίας που έστειλαν το μήνυμα ότι η Ελλάδα είναι εδώ. Ο κυπριακός λαός χαιρέτισε μ' ενθουσιασμό την απροσδόκητη εμφάνιση στους κυπριακούς ουρανούς των δύο ελληνικών πολεμικών αεροσκαφών. Αρνητικά αντέδρασε, ως συνήθως ο ηγέτης του ΑΚΕΛ, Άντρος Κυπριανού. Μηνύματα έστειλαν και η αναβαθμισμένη συμμετοχή της Ελληνικής Δυνάμεως Κύπρου (ΕΛΔΥΚ) και οι Κύπριοι σπουδαστές στις Ανώτατες Στρατιωτικές Σχολές.
Αλλαγή πολιτικής ή πυροτέχνημα Αναστασιάδη;
Ο ενθουσιασμός που προκάλεσε η μεγαλειώδης στρατιωτική παρέλαση δεν παραμέρισε τις αμφιβολίες και τους φόβους που εμπνέει η πολιτική Αναστασιάδη, στην οποία υπερακοντίζει και το ΑΚΕΛ. Οι πικροί καρποί της πολιτικής αυτής με τη μορφή των αδιανόητων παραχωρήσεων στις οποίες προέβη ο Κύπριος Πρόεδρος στη διαδρομή από το Μον Πελεράν στο Κρανς Μοντάνα, αποτελούν σήμερα διπλωματικό κεκτημένο για τον διεθνή παράγοντα και οδυνηρή ήττα για την ελληνική πλευρά.
Η αρχή έγινε με την αποδοχή Πενταμερούς Διασκέψεως που ήταν η αξίωση της τουρκικής πλευράς επί σαράντα χρόνια. Ο Νίκος Αναστασιάδης εγκατέλειψε μέσα σε μια νύχτα την πάγια θέση της ελληνικής πλευράς για Διεθνή Διάσκεψη, στην οποία θα συμμετείχαν τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και η Ευρωπαϊκή Ένωση, εκτός από τις τρεις εγγυήτριες δυνάμεις (Ελλάδα, Τουρκία, Μεγάλη Βρετανία). Αποδεχόμενος τη φόρμουλα της Πενταμερούς (οι τρεις εγγυήτριες δυνάμεις συν οι δύο κοινότητες), ο Νίκος Αναστασιάδης δέχτηκε τον παραμερισμό της Κυπριακής Δημοκρατίας, την αναβάθμιση του ψευδοκράτους που ταυτίζεται με την τουρκοκυπριακή κοινότητα, και τον εγκλωβισμό του Κυπριακού στο διπλωματικό πλαίσιο των εγγυητριών δυνάμεων, που είναι πλεονεκτικό για την τουρκική πλευρά.
Ο μόνος ισχυρισμός που προέβαλε για την αποδοχή του πλαισίου αυτού ήταν το γεγονός ότι η Τουρκία δεν αποδέχεται Διεθνή Διάσκεψη και η ελπίδα ότι η τουρκική πλευρά, στο πλαίσιο έστω μιας Πενταμερούς, θα υποχρεωνόταν ν' αποσαφηνίσει τις θέσεις της πάνω στα κρίσιμα θέματα των εγγυήσεων και της διεκδικούμενης παρουσίας τουρκικού στρατού και μετά τη «λύση». Ο ισχυρισμός αυτός είναι έωλος γιατί η ελληνική πλευρά δεν μπορεί ν' αποδέχεται μόνο ό,τι αποδέχεται η Τουρκία. Δεν είναι επίσης δυνατόν να εγκαταλείπει τη θέση της για Διεθνή Διάσκεψη με τη φρούδα ελπίδα ότι η τουρκική πλευρά θα πει κάτι νέο στην Πενταμερή Διάσκεψη για τα θέματα των εγγυήσεων και της ασφάλειας. Επί σαράντα χρόνια επαναλαμβάνει η Άγκυρα τις θέσεις της για τις εγγυήσεις και την ασφάλεια και είναι απαράδεκτο ο Κύπριος Πρόεδρος να προβαίνει σε στρατηγικές υποχωρήσεις για να μάθει δήθεν τις τουρκικές θέσεις πάνω σ' αυτά τα θέματα ή να προσδοκά ουσιαστικές τουρκικές υποχωρήσεις. Ο πρώτος στόχος της Άγκυρας δεν είναι, προφανώς, οι Τουρκοκύπριοι. Αυτοί αξιοποιούνται ως στρατηγική μειονότητα, μόνο και μόνο για να προωθηθεί ο γεωπολιτικός και στρατηγικός έλεγχος ολόκληρης της Κύπρου, που είναι ο πρώτος και κύριος στόχος της Τουρκίας.
«Διπλωματική επίθεση» με απώλειες
Ο Κύπριος Πρόεδρος δεν έμεινε, μάλιστα, στην υποχώρηση της Πενταμερούς. Μετά το φιάσκο της πρώτης Γενεύης, προχώρησε και στη δεύτερη Πενταμερή, στο Κρανς Μοντάνα της Ελβετίας. Προέβη δε σ' αυτή σε μια δήθεν «διπλωματική επίθεση», με την οποία ανέτρεψε και τις τελευταίες «κόκκινες γραμμές» της ελληνικής πλευράς και έδωσε κυριολεκτικά τα πάντα που αφορούν στη λεγόμενη «εσωτερική πτυχή» του Κυπριακού:
α) δέχτηκε την εκ περιτροπής προεδρία, προβάλλοντας ως φύλλο συκής προσχηματικούς και ανούσιους όρους·
β) δέχθηκε τις τέσσερις ευρωπαϊκές ελευθερίες για τους Τούρκους υπηκόους, χωρίς η Τουρκία να είναι χώρα - μέλος της Ευρωπαϊκής Ενώσεως·
γ) δέχτηκε την προτεραιότητα του χρήστη (Τουρκοκυπρίου ή εποίκου) αντί του ιδιοκτήτη για τις κατεχόμενες ελληνοκυπριακές περιουσίες και το αντίστροφο για τις τουρκοκυπριακές περιουσίες που βρίσκονται στις ελεύθερες περιοχές·
δ) δέχτηκε το τουρκοκυπριακό βέτο σε όλες τις αποφάσεις της υποτιθέμενης ομοσπονδιακής εξουσίας στο πλαίσιο της εφαρμογής της περιβόητης «πολιτικής ισότητας» των δύο κοινοτήτων, δηλαδή της ελληνοκυπριακής πλειοψηφίας του 82% και της τουρκοκυπριακής μειοψηφίας του 18%.
Η υποτιθέμενη «διπλωματική επίθεση» Αναστασιάδη στο Κρανς Μοντάνα έπεσε στο κενό. Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, έμεινε παγερά ασυγκίνητος από τις δήθεν «διπλωματικές επιθέσεις» Αναστασιάδη. Επανέλαβε τις ίδιες ακριβώς αδιάλλακτες θέσεις και εισέπραξε επιπλέον τις νέες υποχωρήσεις Αναστασιάδη. Οι τελευταίες έκλεισαν κυριολεκτικά την εσωτερική πτυχή του Κυπριακού, με την πλήρη τουρκοποίηση των ελληνικών θέσεων. Την πλήρη αποδοχή, δηλαδή, ακόμη και των πιο ακραίων θέσεων της τουρκικής πλευράς.
Νέες υποχωρήσεις
Το ναυάγιο της Διασκέψεως στο Κρανς Μοντάνα δεν ενόχλησε ιδιαίτερα την τουρκική πλευρά. Θα μπορούσε, βεβαίως, η τελευταία με λίγη ευελιξία να επιτύχει τουρκική «λύση» το Κυπριακό, που θα άνοιγε τον δρόμο για τον έλεγχο ολόκληρης της Κύπρου και, σε προοπτική, για την πλήρη τουρκοποίησή της. Το γιατί δεν το έκανε οφείλεται σε τρεις λόγους.
Ο πρώτος έχει σχέση με τις ιδιορρυθμίες και τις μεγαλομανίες του Ερντογάν αλλά και με τον φόβο του ότι θα μπορούσε να κατηγορηθεί για «υποχωρήσεις» στο Κυπριακό στις προεδρικές εκλογές του 2019, αποδεχόμενος έστω και μικρές εδαφικές αναπροσαρμογές.
Ο δεύτερος έχει να κάνει με την αλλαγή σκηνικού ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά στις σχέσεις της Τουρκίας με την Ευρώπη. Είναι ενδεικτικές οι πρόσφατες δηλώσεις Ερντογάν ότι «δεν χρειαζόμαστε τώρα την Ευρωπαϊκή Ένωση»!
Ο τρίτος είναι η πλήρης αδιαλλαξία και η υπεροψία της τουρκικής πλευράς, καθώς και η εκτίμησή της ότι η ελληνική πλευρά θα αναγκαστεί να υποχωρήσει τελικά και στα θέματα των εγγυήσεων και της ασφαλείας αλλά και σ' αυτό που για την τουρκική πλευρά θεωρείται κορυφαίο: το φυσικό αέριο της Κύπρου. Η ελληνική πλευρά, αντί να διαπιστώσει το φιάσκο στο οποίο έχει οδηγηθεί με την ακολουθούμενη πολιτική, χειραγωγούμενη από τον ξένο παράγοντα που ενεργεί υπό τον μανδύα του ΟΗΕ, εμμένει στην ίδια πολιτική για να μην κατηγορηθεί δήθεν ως «αδιάλλακτη» και ότι «δεν θέλει λύση».
Ο Κύπριος Πρόεδρος είχε δηλώσει στο Κρανς Μοντάνα, για να μετριάσει τις αντιδράσεις στις νέες υποχωρήσεις στις οποίες είχε προβεί, ότι, εάν η τουρκική πλευρά δεν ανταποκρινόταν με υποχωρήσεις στα θέματα των εγγυήσεων και της ασφάλειας, θα απέσυρε τα όσα είχε δεχτεί, γιατί τα είχε δεχτεί στο πλαίσιο μιας συνολικής «λύσεως».
Είναι η συνηθισμένη τακτική Αναστασιάδη, να συνδέει τις υποχωρήσεις του με δήθεν όρους, τους οποίους όμως στη συνέχεια εγκαταλείπει. Κατά πρώτο λόγο, με ποια λογική μπορεί κανείς να θεωρήσει ως αποδεκτή «λύση» για την Κύπρο ένα πλαίσιο το οποίο υποδουλώνει πλήρως την πλειοψηφία στη μειοψηφία, παραδίδει τις κατεχόμενες ελληνικές περιουσίες στα τετελεσμένα γεγονότα του «Αττίλα», ανοίγει τον δρόμο για την επανεγκατάσταση των Τουρκοκυπρίων στις ελεύθερες περιοχές, αφού χρησιμοποιήθηκαν προηγουμένως ως εργαλείο για τον εκτουρκισμό και την αλλοτρίωση του κατεχόμενου Βορρά, και δημιουργεί ένα δικέφαλο κράτος, το οποίο δεν θα μπορεί να πάρει καμιά απόφαση χωρίς τη συγκατάθεση της Άγκυρας; Ακόμη κι αν η Άγκυρα έκανε κάποιες κινήσεις στα θέματα των εγγυήσεων και της ασφάλειας -που δεν αναμένεται, άλλωστε-, θα ήταν αυτό αρκετό για να δεχτεί η ελληνική πλευρά αυτό το τερατούργημα που παρουσιάζεται ως δήθεν «λύση»;
Η Έκθεση για το Κυπριακό από τον ΟΗΕ
Ο Κύπριος Πρόεδρος, κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στη Νέα Υόρκη για τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, θεώρησε ύψιστη προτεραιότητα να διαβεβαιώσει τον γενικό γραμματέα, Αντόνιο Γκουτέρες, ότι η ελληνική πλευρά είναι έτοιμη να επανέλθει στις συνομιλίες με βάση το λεγόμενο «Πλαίσιο Γκουτέρες». Ποιο είναι αυτό το πλαίσιο; Η σύνοψη των αποτελεσμάτων που έκανε ο γ.γ. στο Κρανς Μοντάνα μετά το τέλος της Διασκέψεως και το άτυπο έγγραφο που ετοίμασε ως βάση διαπραγματεύσεως για την εφαρμογή της συζητούμενης «λύσεως».
Στο «Πλαίσιο Γκουτέρες» περιελήφθησαν, βεβαίως, και οι τελευταίες υποχωρήσεις Αναστασιάδη. Οι θέσεις έτσι της τουρκικής πλευράς για την εκ περιτροπής προεδρία, τις τέσσερις ευρωπαϊκές ελευθερίες για τους Τούρκους υπηκόους, το τουρκικό βέτο σε όλες τις σημαντικές αποφάσεις και η προτεραιότητα των σφετεριστών και κατακτητών των ελληνικών κατεχομένων περιουσιών έναντι των Ελλήνων ιδιοκτητών τους έγιναν, με τις πρεσβείες του Κύπριου Προέδρου, Νίκου Αναστασιάδη, θέσεις των Ηνωμένων Εθνών και της Ευρωπαϊκής Ενώσεως!
Το κατόρθωμα αυτό, που αξίζει... βραβείο Αττίλα, έγινε δυνατό με την ανεπιφύλακτη αποδοχή από την επίσημη κυπριακή πλευρά του «Πλαισίου Γκουτέρες» ως βάσεως για τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων. Το άλλοθι για την αποδοχή του είναι οι αποστάσεις που κράτησε, για λόγους αρχής ο γενικός γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών πάνω στα θέματα των εγγυήσεων και της παρουσίας τουρκικού στρατού και μετά τη «λύση». Προφανώς ο γ.γ. δεν θα έχει κανένα πρόβλημα εάν το πρώτο ενδιαφερόμενο μέρος η Κύπρος συμφωνήσει σε μια φόρμουλα εγγυήσεων που θα ικανοποιεί την Άγκυρα και σε μια αντίστοιχη φόρμουλα για την παραμονή και μετά τη «λύση» τουρκικού στρατού στην Κύπρο. Η ευθύνη τότε θα επιρριφθεί στο θύμα.
Ήδη το «Πλαίσιο Γκουτέρες» αναγνωρίζει ειδικό ρόλο στις τρεις εγγυήτριες δυνάμεις για την εφαρμογή της «λύσεως». Ο ίδιος επίσης ο Κύπριος Πρόεδρος, ήδη από τον Σεπτέμβριο του 2016, έσπευσε να υποβάλει προτάσεις για τα θέματα ασφαλείας, που δεν αποκλείουν ρητά την παρουσία τουρκικής στρατιωτικής δυνάμεως και μετά τη «λύση», για μια «μεταβατική περίοδο» αρκετών χρόνων.
Συνεχίζοντας στην ίδια αυτοκαταστροφική πολιτική, υπό την επιρροή του διεθνούς παράγοντα -κατά πρώτο λόγο του βρετανικού-, η επίσημη κυπριακή πλευρά, με τη στήριξη των δύο εκλογικά ανταγωνιζομένων σήμερα κομμάτων ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ, κάνει «σημαία αγώνα» το «Πλαίσιο Γκουτέρες. Το ίδιο έκανε προηγουμένως με τη διζωνική ομοσπονδία, που ήταν κι αυτή τουρκοβρετανικό εφεύρημα. Το πού οδηγεί αυτή η πολιτική φαίνεται από την Έκθεση του γ.γ. των Ηνωμένων Εθνών στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Η Έκθεση δεν έχει ακόμη δοθεί επισήμως στη δημοσιό-τητα. Ο γενικός γραμματέας ενημέρωσε όμως άτυπα τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας.
Το περιεχόμενό της είναι ανεπίσημα γνωστό. Ο Αντόνιο Γκουτέρες δεν επιρρίπτει σ' αυτή καμιά ευθύνη στην Τουρκία η οποία είναι ολοφάνερα υπεύθυνη για το ναυάγιο της Διασκέψεως. Καταλογίζει εξίσου και στα δύο μέρη έλλειψη πολιτικής βουλήσεως για τη γεφύρωση των διαφορών και την επίτευξη «λύσεως».
Με άλλα λόγια, η αδιάλλακτη Άγκυρα, που πήρε τα πάντα στην εσωτερική πτυχή και έμεινε πλήρως αδιάλλακτη στα θέματα εγγυήσεων και ασφάλειας, μπαίνει στον ίδιο παρονομαστή με το θύμα της το οποίο καλείται εμμέσως να προβεί και σε νέες υποχωρήσεις στα θέματα που απέμειναν, ώστε να γεφυρωθούν οι διαφορές και να επιτευχθεί «λύση»!
Ο ΟΗΕ, που λειτούργησε στο παρελθόν ως διεθνές καταφύγιο και έρεισμα για την Κύπρο, χρησιμοποιείται τώρα από τους εχθρούς της, λόγω των απαράδεκτων υποχωρήσεων που έγιναν σε θέματα αρχής, ως όπλο εναντίον της. Το ίδιο, δυστυχώς συμβαίνει με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το στρατηγικό όπλο που απέκτησε η Κύπρος με την ένταξή της φαλκιδεύεται από τις ίδιες τις πολιτικές των ηγετών της. Το ευρωπαϊκό κεκτημένο, το οποίο θα έπρεπε να είναι η βάση για τη λύση του Κυπριακού, εφόσον η Κύπρος είναι χώρα-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παραμερίζεται με τις υποχωρήσεις αρχής της ελληνικής πλευράς που αποδέχεται την παραβίαση βασικών αρχών και δικαιωμάτων και την περιβόητη «πολιτική ισότητα», που καταλύει κάθε έννοια δημοκρατικής αρχής και θα υποδούλωνε, εάν εφαρμοζόταν, ολόκληρη την Κύπρο στην Άγκυρα.
Παραλογισμός και εθνικό έγκλημα
Η κατάσταση έχει φτάσει σε οριακό σημείο. Οι προσεχείς προεδρικές εκλογές έχουν στην πραγματικότητα το βάρος δημοψηφίσματος γιατί θα κρίνουν την έκβαση του κυπριακού δράματος και την επιβίωση ή την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Με τα δεδομένα αυτά, αντιλαμβάνεται κανείς τα ανάμεικτα συναισθήματα με τα οποία ο κυπριακός λαός αντιμετώπισε φέτος τον εορτασμό της 57ης επετείου της Κυπριακής Δημοκρατίας και την εντυπωσιακή παρέλαση της Εθνοφρουράς. Ο Κύπριος Πρόεδρος πρωτοστατεί στην ολέθρια πολιτική που ακολουθείται για δήθεν «λύση» του Κυπριακού, η οποία περιλαμβάνει την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και τη διάλυση της κυπριακής Εθνοφρουράς.
Ο ενθουσιασμός και η συγκίνηση με την οποία πήρε μέρος στον εορτασμό ο κυπριακός λαός είναι ένα μήνυμα προς όλους όσοι απεργάζονται αυτοκαταστροφική «λύση», ότι ο λαός δεν θέλει και δεν θα δεχτεί ούτε την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας ούτε τη διάλυση της κυπριακής Εθνοφρουράς.
* Πρέσβεως ε.τ.
(ΕΠΙΚΑΙΡΑ-06/10-19/10/17)
__________________
Υ.Γ.: Το παρόν άρθρο δημιουργήθηκε σε μορφή κειμένου (με κόπο και σε βάρος της πρεσβυωπίας μας) από το ιστολόγιο μας, όπως συμβαίνει ΠΑΝΤΑ σε άρθρα εφημερίδων ή περιοδικών. Παρακαλούνται όποια «μεγάλα» site ή blog ή διάφορες ενώσεις τα αναδημοσιεύουν να βάζουν την πηγή του ιστολογίου μας ώστε να τηρείται η στοιχειώδης δεοντολογία! Οι αναρτήσεις στο ιστολόγιο μας δεν αποτελούν θέση ή άποψη δική μας άλλα Πολιτών και Blogger. Επίσης δημοσιεύονται άρθρα εφημερίδων και περιοδικών. Ιδιαίτερα άρθρα που αφορούν τις Ένοπλες Δυνάμεις - Σώματα Ασφαλείας και τους Αποστράτους των.
ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ: Καμμένος: «Η Κύπρος δεν είναι ποτέ μακριά» (18 ΦΩΤΟ-ΒΙΝΤΕΟ)
staratalogia
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Με... Xbox controllers εξοπλίζονται τα πυρηνικά υποβρύχια των ΗΠΑ
![Χαλκίδα: Η οικιακή βοηθός «καθάριζε» και... τα χρυσαφικά [photos]](https://images.newsnowgreece.com/104/1047587/xalkida-i-oikiaki-voithos-katharize-kai-ta-xrysafika-photos-1-124x78.jpg)
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
