2017-10-09 22:50:50
Ήταν Μάρτιος του 1917 και η Ρωσία βρισκόταν σε αναβρασμό. Ήδη το τσαρικό καθεστώς έχει ανατραπεί. Η προσωρινή κυβέρνηση των επαναστατών εγκαθίδρυσε την πρώτη δημοκρατία στη Ρωσία.
Στις 3 Απριλίου ο Λένιν επιστρέφει από την Ζυρίχη στην Πετρούπολη καί δηλώνει πως «η Ρωσία έχει αποκτήσει την τελειότερη δημοκρατία(;) του κόσμου». Αυτή όμως η τελειότερη δημοκρατία του κόσμου δεν θα παραμείνει για πολύ… Ο Λένιν ετοιμάζεται, οργανώνεται, συνωμοτεί και τον Οκτώβριο θα ανατρέψει την κυβέρνηση Κέρενσκυ με τη δική του αντεπανάσταση και θα την αντικαταστήσει με τη δικτατορία του προλεταριάτου.Η Οκτωβριανή αντεπανάσταση δεν εγκαθιδρύθηκε χωρίς αίμα. Τρομοκρατία, συλλήψεις, εκτελέσεις και ο φοβερός εμφύλιος πόλεμος αιματοκύλισαν την αχανή χώρα και προκάλεσαν ανείπωτες συμφορές και καταστροφές.Τελικά «ο μεγάλος Οκτώβρης ήταν στην πραγματικότητα ο τάφος της λαϊκής εξέγερσης, η υποταγή του λαού στους καινούργιους τσάρους, που δεν τον άφησαν ποτέ πιά να ξανασηκώσει κεφάλι»
. Στη δίνη αυτή βρέθηκε και η Εκκλησία, που μπήκε εξ αρχής στο στόχαστρο των Μπολσεβίκων… Δεν άργησε να ξεσπάσει και ο εμφύλιος πόλεμος που καταρράκωσε την αχανή χώρα. Το καλοκαίρι του 1918 ο εμφύλιος γενικεύθηκε. Ο εμφύλιος εξελισσόταν ανεξέλεγκτος. Οι νεκροί και οι τραυματίες πολλοί…Κατόπιν, άρχισε η εξόντωση των εξεγερμένων. Τότε πολλοί άνθρωποι έχασαν άδικα τη ζωή τους. Σε τέτοιες επαναστάσεις, όπως επανειλημμένα δείχνει η ιστορία, η ανθρώπινη ζωή είναι πολύ φτηνή. Οι επαναστάσεις για να στηριχθούν χρειάζονται αίμα. Και η Οκτωβριανή επανάσταση δεν μπορούσε να ξεφύγει απ’ αυτό τον κανόνα.
Ο ίδιος ο Λένιν κήρυξε σαν μοναδικό σκοπό την εκκαθάριση της ρωσικής γης από κάθε βλαβερό έντομο, γράφοντας: «…Λοιπόν την τρομοκρατία πρέπει να τη δικαιώσουμε και να τη νομιμοποιήσουμε»! Ο Α. Σολζενίτσιν αναφέρει: «… Διαβάζοντας τον Λένιν εντυπωσιαζόμαστε απ’ την κακία κι απ’ το μίσος που δημιουργούνται μέσα του και που τα προκαλεί η ελάχιστη απόκλιση, η πιο μικρή διαφορά σκέψης.Αλλά επίσης ο Λένιν ανέπτυξε σε ίσο βαθμό εκείνο το μίσος που χαρακτηρίζει τον οπαδό του μαρξισμού… και αναλύοντας σε βιβλίο του τους λόγους που εξ αιτίας τους απέτυχε η Κομμούνα το 1871 καταλήγει στο ουσιαστικό συμπέρασμα ότι η Κομμούνα σκότωσε πολύ λίγους ανθρώπους! Δεν τουφέκισε αρκετούς. Έπρεπε να εξαφανίσει ολόκληρες τάξεις απ’ τον πληθυσμό του Παρισιού. Κι αυτό ο Λένιν κατόρθωσε και το απέδειξε ότι ήταν σωστό, όταν ο ίδιος ήρθε στην εξουσία».
Με το ιδεολογικό αυτό υπόβαθρο οι Μπολσεβίκοι προσπάθησαν να επιβληθούν στη ρωσική επικράτεια… Οι νικητές έδειξαν όλη την αγριότητά τους. Η κατάσταση ήταν ανεξέλεγκτη. Και όπως συμβαίνει σ’ αυτές τις περιπτώσεις, όλοι φαντάζονται τον εαυτό τους αρχηγό. Άνθρωποι σπιθαμιαίοι, μικρόνοες, μειονεκτικοί, που δεν είναι ικανοί ούτε την οικογένειά τους να διευθύνουν, βρίσκουν την ευκαιρία να γίνουν «εξουσία» και να εκτονώσουν όλα τα κόμπλεξ που τους κατατρύχουν. Αρχίζουν απάνθρωπες αντεκδικήσεις και μάλιστα για ασήμαντες αφορμές. Ιδιαίτερα την πληρώνουν άνθρωποι με ήθος και εντιμότητα, ίσως γιατί όλη η παρουσία και η ζωή τους αποτελεί έλεγχο για τη ζωή των ανέντιμων και καιροσκόπων Από την πρώτη μέρα της Οκτωβριανής επανάστασης η Ρωσική Εκκλησία μπήκε στο στόχαστρο. Το σύνθημα «κάτω ο ουρανός» κυριάρχησε.Ο Λένιν δεν έκρυβε το μίσος του για την Εκκλησία: «…Όσο πιο πολλοί τουφεκιστούν από τις τάξεις των αστών και του κλήρου, τόσο θα ’ναι καλύτερα»!Καθημερινά γίνονται αναφορές για τα ανήκουστα εγκλήματα και τις αιματοχυσίες, θύματα των οποίων είναι αθώοι άνθρωποι που σε τίποτα δεν έφταιξαν, παρά μόνον στο ότι έπραξαν το καθήκον τους απέναντι στο Θεό και την πατρίδα.Εκείνοι που υπόσχονται να επαναφέρουν στη Ρωσία την τάξη και τη δικαιοσύνη σκορπίζουν το έγκλημα και τη βία εναντίον όλων και ιδιαίτερα της Αγίας Ορθοδόξου Εκκλησίας. Γράφει ο Σολζενίτσιν: «Το 1918 για να επιταχύνουν και την πολιτιστική νίκη της επανάστασης, άρχισαν να αρπάζουν και να πετάνε τα λείψανα των αγίων και να κατάσχουν τα εκκλησιαστικά σκεύη.Λαϊκές εξεγέρσεις ξεσπούσαν για να υπερασπίσουν τις αφανιζόμενες εκκλησίες και τα μοναστήρια… Τότε, φυσικά, αναγκάζονταν να καθαρίζουν μερικούς επί τόπου, ενώ άλλους τους έπιαναν».
Οι δίκες κληρικών και λαϊκών διαδέχονται η μία τη άλλη… Το 1922 εκτελέστηκαν 2.690 κληρικοί, 1962 μοναχοί, 3447 μοναχές…Το κομμουνιστικό καθεστώς από τον Οκτώβριο του 1917 πέρασε αρκετούς κλυδωνισμούς. Ο εμφύλιος πόλεμος που ακολούθησε βύθισε τη χώρα σε απέραντη θλίψη. Η τρομοκρατία έγινε το κυριότερο όπλο των επαναστατών.Οι ιθύνοντες καθιέρωσαν την πιο νόμιμη(;) τρομοκρατία, που γνώρισε η ιστορία. Υπολογίζεται ότι τουλάχιστον 10 εκατομμύρια Ρώσοι έχασαν τη ζωή τους στα τρία πρώτα χρόνια που επακολούθησαν την επικράτηση του Λένιν…
Ο ισχυρός άνδρας(;) ο Λένιν, από το 1922 μετά το εγκεφαλικό επεισόδιο αρχίζει να χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια του. Η υγεία του επιδεινώνεται. Κάποιος καραδοκεί.Δεν είναι άλλος από τον Στάλιν, ο οποίος προετοιμάζεται. Ο Λένιν πεθαίνει το 1924. Ο Στάλιν γίνεται κύριος της κατάστασης, παραμερίζοντας και εξοντώνοντας τους πάντες…Όλη η ιστορία της ζωής του Στάλιν ήταν μια αλυσίδα εγκλημάτων καί το 1934 εξομολογείται ότι έβρισκε τη μεγαλύτερη χαρά στη ζωή του με το να παρακολουθεί στενά κάποιον εχθρό του, να ετοιμάζει το κάθε τι με κόπους, να εκδικείται ανελέητα και κατόπιν να πηγαίνει για ύπνο!».Από την αγριότητά του δεν ξέφυγε και η Εκκλησία που μπήκε πλέον στη χειρότερη περίοδο της ιστορίας της…Ο Στάλιν για να ισχυροποιηθεί και να ασφαλιστεί, άρχισε να εξοντώνει τους πάντες, ακόμη και τους συνεργάτες του. Η τρομοκρατία γίνεται νόμος για την «οικοδόμηση του σοσιαλισμού».
Η βίαιη κολεκτιβοποίηση που επέβαλε ο «πατερούλης», οδήγησε στην απόγνωση το λαό. Από το 1934 ως το θάνατο του Στάλιν (1953), ένα τριμελές ειδικό συμβούλιο του ΝΚVD είχε τη δικαιοδοσία να συλλαμβάνει, να ανακρίνει, να δικάζει, να καταδικάζει και να επιβάλλει ποινές σε άτομα ύποπτα για πολιτική αντίθεση. Το ειδικό συμβούλιο συνεδρίαζε κρυφά, ερήμην του κατηγορουμένου!Στη ζοφερή αυτή περίοδο τα στρατόπεδα γέμισαν, ενώ άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Ο Σολζενίτσιν κατά μέσο όρο υπολογίζει πώς γίνονταν 40.000 εκτελέσεις τον μήνα! (Μόνο επί Στάλιν, οι θανατωθέντες στη Ρωσία ανέρχονται τους 66 εκατομμύρια ανθρώπους!!!
Στο βωμό μιας διεστραμμένης και καθαρά αρρωστημένης αντίληψης για την πολιτική. Τα στρατόπεδα του «σωφρονισμού με εργασία» (τι σκέπτεται ο διάβολος!) αριθμούσαν 5 εκατομμύρια κρατουμένων το Γενάρη του 1937. Εφτά εκατομμύρια άλλων θυμάτων είχαν συλληφθεί στη διάρκεια των χρόνων 1937-38…
Φαντασθείτε τι επακολούθησε. Για κάποιους υποστηρικτές αυτής της κατάστασης, υπήρχε ένα αίσθημα ότι ζούσαν σε έναν ονειρικό κόσμο. Ούτε μια λέξη για την πείνα, τις επιδημίες, το ξεκλήρισμα ολόκληρων περιοχών…. Η τεράστια πλειοψηφία του λαού στην Μόσχα δεν είχε ιδέα για το τι γινόταν στη ρωσική επικράτεια. Η απέραντη χώρα ήταν σκεπασμένη από ένα κάλυμμα σιωπής και κανείς έξω από το μικρό κύκλο τω μεμυημένων, δεν μπορούσε να σχηματίσει μια συνολική εικόνα της καταστάσεως.
«Αρχιεπίσκοπος Λουκάς»
του Αρχιμ. Νεκταρίου Αντωνοπούλου
Πηγή
paraklisi
Στις 3 Απριλίου ο Λένιν επιστρέφει από την Ζυρίχη στην Πετρούπολη καί δηλώνει πως «η Ρωσία έχει αποκτήσει την τελειότερη δημοκρατία(;) του κόσμου». Αυτή όμως η τελειότερη δημοκρατία του κόσμου δεν θα παραμείνει για πολύ… Ο Λένιν ετοιμάζεται, οργανώνεται, συνωμοτεί και τον Οκτώβριο θα ανατρέψει την κυβέρνηση Κέρενσκυ με τη δική του αντεπανάσταση και θα την αντικαταστήσει με τη δικτατορία του προλεταριάτου.Η Οκτωβριανή αντεπανάσταση δεν εγκαθιδρύθηκε χωρίς αίμα. Τρομοκρατία, συλλήψεις, εκτελέσεις και ο φοβερός εμφύλιος πόλεμος αιματοκύλισαν την αχανή χώρα και προκάλεσαν ανείπωτες συμφορές και καταστροφές.Τελικά «ο μεγάλος Οκτώβρης ήταν στην πραγματικότητα ο τάφος της λαϊκής εξέγερσης, η υποταγή του λαού στους καινούργιους τσάρους, που δεν τον άφησαν ποτέ πιά να ξανασηκώσει κεφάλι»
Ο ίδιος ο Λένιν κήρυξε σαν μοναδικό σκοπό την εκκαθάριση της ρωσικής γης από κάθε βλαβερό έντομο, γράφοντας: «…Λοιπόν την τρομοκρατία πρέπει να τη δικαιώσουμε και να τη νομιμοποιήσουμε»! Ο Α. Σολζενίτσιν αναφέρει: «… Διαβάζοντας τον Λένιν εντυπωσιαζόμαστε απ’ την κακία κι απ’ το μίσος που δημιουργούνται μέσα του και που τα προκαλεί η ελάχιστη απόκλιση, η πιο μικρή διαφορά σκέψης.Αλλά επίσης ο Λένιν ανέπτυξε σε ίσο βαθμό εκείνο το μίσος που χαρακτηρίζει τον οπαδό του μαρξισμού… και αναλύοντας σε βιβλίο του τους λόγους που εξ αιτίας τους απέτυχε η Κομμούνα το 1871 καταλήγει στο ουσιαστικό συμπέρασμα ότι η Κομμούνα σκότωσε πολύ λίγους ανθρώπους! Δεν τουφέκισε αρκετούς. Έπρεπε να εξαφανίσει ολόκληρες τάξεις απ’ τον πληθυσμό του Παρισιού. Κι αυτό ο Λένιν κατόρθωσε και το απέδειξε ότι ήταν σωστό, όταν ο ίδιος ήρθε στην εξουσία».
Με το ιδεολογικό αυτό υπόβαθρο οι Μπολσεβίκοι προσπάθησαν να επιβληθούν στη ρωσική επικράτεια… Οι νικητές έδειξαν όλη την αγριότητά τους. Η κατάσταση ήταν ανεξέλεγκτη. Και όπως συμβαίνει σ’ αυτές τις περιπτώσεις, όλοι φαντάζονται τον εαυτό τους αρχηγό. Άνθρωποι σπιθαμιαίοι, μικρόνοες, μειονεκτικοί, που δεν είναι ικανοί ούτε την οικογένειά τους να διευθύνουν, βρίσκουν την ευκαιρία να γίνουν «εξουσία» και να εκτονώσουν όλα τα κόμπλεξ που τους κατατρύχουν. Αρχίζουν απάνθρωπες αντεκδικήσεις και μάλιστα για ασήμαντες αφορμές. Ιδιαίτερα την πληρώνουν άνθρωποι με ήθος και εντιμότητα, ίσως γιατί όλη η παρουσία και η ζωή τους αποτελεί έλεγχο για τη ζωή των ανέντιμων και καιροσκόπων Από την πρώτη μέρα της Οκτωβριανής επανάστασης η Ρωσική Εκκλησία μπήκε στο στόχαστρο. Το σύνθημα «κάτω ο ουρανός» κυριάρχησε.Ο Λένιν δεν έκρυβε το μίσος του για την Εκκλησία: «…Όσο πιο πολλοί τουφεκιστούν από τις τάξεις των αστών και του κλήρου, τόσο θα ’ναι καλύτερα»!Καθημερινά γίνονται αναφορές για τα ανήκουστα εγκλήματα και τις αιματοχυσίες, θύματα των οποίων είναι αθώοι άνθρωποι που σε τίποτα δεν έφταιξαν, παρά μόνον στο ότι έπραξαν το καθήκον τους απέναντι στο Θεό και την πατρίδα.Εκείνοι που υπόσχονται να επαναφέρουν στη Ρωσία την τάξη και τη δικαιοσύνη σκορπίζουν το έγκλημα και τη βία εναντίον όλων και ιδιαίτερα της Αγίας Ορθοδόξου Εκκλησίας. Γράφει ο Σολζενίτσιν: «Το 1918 για να επιταχύνουν και την πολιτιστική νίκη της επανάστασης, άρχισαν να αρπάζουν και να πετάνε τα λείψανα των αγίων και να κατάσχουν τα εκκλησιαστικά σκεύη.Λαϊκές εξεγέρσεις ξεσπούσαν για να υπερασπίσουν τις αφανιζόμενες εκκλησίες και τα μοναστήρια… Τότε, φυσικά, αναγκάζονταν να καθαρίζουν μερικούς επί τόπου, ενώ άλλους τους έπιαναν».
Οι δίκες κληρικών και λαϊκών διαδέχονται η μία τη άλλη… Το 1922 εκτελέστηκαν 2.690 κληρικοί, 1962 μοναχοί, 3447 μοναχές…Το κομμουνιστικό καθεστώς από τον Οκτώβριο του 1917 πέρασε αρκετούς κλυδωνισμούς. Ο εμφύλιος πόλεμος που ακολούθησε βύθισε τη χώρα σε απέραντη θλίψη. Η τρομοκρατία έγινε το κυριότερο όπλο των επαναστατών.Οι ιθύνοντες καθιέρωσαν την πιο νόμιμη(;) τρομοκρατία, που γνώρισε η ιστορία. Υπολογίζεται ότι τουλάχιστον 10 εκατομμύρια Ρώσοι έχασαν τη ζωή τους στα τρία πρώτα χρόνια που επακολούθησαν την επικράτηση του Λένιν…
Ο ισχυρός άνδρας(;) ο Λένιν, από το 1922 μετά το εγκεφαλικό επεισόδιο αρχίζει να χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια του. Η υγεία του επιδεινώνεται. Κάποιος καραδοκεί.Δεν είναι άλλος από τον Στάλιν, ο οποίος προετοιμάζεται. Ο Λένιν πεθαίνει το 1924. Ο Στάλιν γίνεται κύριος της κατάστασης, παραμερίζοντας και εξοντώνοντας τους πάντες…Όλη η ιστορία της ζωής του Στάλιν ήταν μια αλυσίδα εγκλημάτων καί το 1934 εξομολογείται ότι έβρισκε τη μεγαλύτερη χαρά στη ζωή του με το να παρακολουθεί στενά κάποιον εχθρό του, να ετοιμάζει το κάθε τι με κόπους, να εκδικείται ανελέητα και κατόπιν να πηγαίνει για ύπνο!».Από την αγριότητά του δεν ξέφυγε και η Εκκλησία που μπήκε πλέον στη χειρότερη περίοδο της ιστορίας της…Ο Στάλιν για να ισχυροποιηθεί και να ασφαλιστεί, άρχισε να εξοντώνει τους πάντες, ακόμη και τους συνεργάτες του. Η τρομοκρατία γίνεται νόμος για την «οικοδόμηση του σοσιαλισμού».
Η βίαιη κολεκτιβοποίηση που επέβαλε ο «πατερούλης», οδήγησε στην απόγνωση το λαό. Από το 1934 ως το θάνατο του Στάλιν (1953), ένα τριμελές ειδικό συμβούλιο του ΝΚVD είχε τη δικαιοδοσία να συλλαμβάνει, να ανακρίνει, να δικάζει, να καταδικάζει και να επιβάλλει ποινές σε άτομα ύποπτα για πολιτική αντίθεση. Το ειδικό συμβούλιο συνεδρίαζε κρυφά, ερήμην του κατηγορουμένου!Στη ζοφερή αυτή περίοδο τα στρατόπεδα γέμισαν, ενώ άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Ο Σολζενίτσιν κατά μέσο όρο υπολογίζει πώς γίνονταν 40.000 εκτελέσεις τον μήνα! (Μόνο επί Στάλιν, οι θανατωθέντες στη Ρωσία ανέρχονται τους 66 εκατομμύρια ανθρώπους!!!
Στο βωμό μιας διεστραμμένης και καθαρά αρρωστημένης αντίληψης για την πολιτική. Τα στρατόπεδα του «σωφρονισμού με εργασία» (τι σκέπτεται ο διάβολος!) αριθμούσαν 5 εκατομμύρια κρατουμένων το Γενάρη του 1937. Εφτά εκατομμύρια άλλων θυμάτων είχαν συλληφθεί στη διάρκεια των χρόνων 1937-38…
Φαντασθείτε τι επακολούθησε. Για κάποιους υποστηρικτές αυτής της κατάστασης, υπήρχε ένα αίσθημα ότι ζούσαν σε έναν ονειρικό κόσμο. Ούτε μια λέξη για την πείνα, τις επιδημίες, το ξεκλήρισμα ολόκληρων περιοχών…. Η τεράστια πλειοψηφία του λαού στην Μόσχα δεν είχε ιδέα για το τι γινόταν στη ρωσική επικράτεια. Η απέραντη χώρα ήταν σκεπασμένη από ένα κάλυμμα σιωπής και κανείς έξω από το μικρό κύκλο τω μεμυημένων, δεν μπορούσε να σχηματίσει μια συνολική εικόνα της καταστάσεως.
«Αρχιεπίσκοπος Λουκάς»
του Αρχιμ. Νεκταρίου Αντωνοπούλου
Πηγή
paraklisi
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ο Μύλος των Ξωτικών στα Τρίκαλα!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
