2017-10-13 19:20:15
Στον πρόλογο της πρώτης νεοελληνικής έκδοσης της Ιστορίας της Αρχαίας Ελληνικής Λογοτεχνίας (Geschichte der griechischen Literatur) του Albin Lesky (1964), ο καθηγητής της Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και μετέπειτα πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών, Αγαπητός Γ. Τσοπανάκης, ο οποίος είχε αναλάβει την κοπιαστική και δύσκολη εργασία της μετάφρασης, ανέφερε μεταξύ άλλων τα εξής:
«Συντυχαίνοντας πολλές φορές με πολλούς φίλους, διαφόρων ειδικοτήτων, επάνω σε σύγχρονα προβλήματα, και ανασκοπώντας τις συχνές αναφορές των προβλημάτων αυτών στην αρχαία εποχή, ή τις διάφορες εκδηλώσεις του αρχαίου κόσμου και τις πάντα επίκαιρες παρουσίες του στην εποχή μας, χαίρεσαι και εκπλήττεσαι από την μια για την περιέργεια και την δεκτικότητα και το ενδιαφέρον τους, κι από την άλλη για το πόσο λίγο και πόσο λίγοι άνθρωποι έχουν συνειδητοποιήσει το γεγονός ότι η χρονική μας απόσταση από την αρχαία ιστορική εποχή δεν είναι και τόσο μεγάλη όσο φαίνεται, και ότι παρά τις μεγάλες τεχνικές προόδους που έχουν πολύ διευκολύνει την σωματική ζωή μας, η πρόοδος στον ψυχικό και ηθικό τομέα είναι αργόπορη και διστακτική.
Δύσκολα δημιουργούνται νέες μορφές στην ψυχή και στην σκέψη, και το ανέβασμα του συνολικού ανθρώπου είναι κοπιαστικό. Και το πιο σπουδαίο είναι ότι με τα προβλήματα αυτά του συνολικού ανθρώπου και με τα ίδια προβλήματα της σχέσης της τεχνικής προόδου με την παιδεία γενικά ασχολήθηκαν πολύ πολλές και μεγάλες φυσιογνωμίες της αρχαίας Ελλάδας, που καλό είναι να τις ξέρουμε».
Προς επίρρωσιν των επιχειρημάτων του, ο καθηγητής Τσοπανάκης προσέθετε σε υποσημείωσή του τα ακόλουθα:
«Οι φοιτητές μου μένουν κατάπληκτοι και δυσκολεύονται να πιστέψουν ότι από τον Όμηρο μάς χωρίζουν μόνο 88 παππούδες. Και όμως αυτός είναι ο λογαριασμός, αν τοποθετήσουμε τον Όμηρο γύρω στα 850 π.Χ. (τρεις γενεές στην εκατονταετία)».
Βαγγέλης Στεργιόπουλος
in.gr
http://news.in.gr/culture/article/?aid=1500166996
«Συντυχαίνοντας πολλές φορές με πολλούς φίλους, διαφόρων ειδικοτήτων, επάνω σε σύγχρονα προβλήματα, και ανασκοπώντας τις συχνές αναφορές των προβλημάτων αυτών στην αρχαία εποχή, ή τις διάφορες εκδηλώσεις του αρχαίου κόσμου και τις πάντα επίκαιρες παρουσίες του στην εποχή μας, χαίρεσαι και εκπλήττεσαι από την μια για την περιέργεια και την δεκτικότητα και το ενδιαφέρον τους, κι από την άλλη για το πόσο λίγο και πόσο λίγοι άνθρωποι έχουν συνειδητοποιήσει το γεγονός ότι η χρονική μας απόσταση από την αρχαία ιστορική εποχή δεν είναι και τόσο μεγάλη όσο φαίνεται, και ότι παρά τις μεγάλες τεχνικές προόδους που έχουν πολύ διευκολύνει την σωματική ζωή μας, η πρόοδος στον ψυχικό και ηθικό τομέα είναι αργόπορη και διστακτική.
Δύσκολα δημιουργούνται νέες μορφές στην ψυχή και στην σκέψη, και το ανέβασμα του συνολικού ανθρώπου είναι κοπιαστικό. Και το πιο σπουδαίο είναι ότι με τα προβλήματα αυτά του συνολικού ανθρώπου και με τα ίδια προβλήματα της σχέσης της τεχνικής προόδου με την παιδεία γενικά ασχολήθηκαν πολύ πολλές και μεγάλες φυσιογνωμίες της αρχαίας Ελλάδας, που καλό είναι να τις ξέρουμε».
Προς επίρρωσιν των επιχειρημάτων του, ο καθηγητής Τσοπανάκης προσέθετε σε υποσημείωσή του τα ακόλουθα:
«Οι φοιτητές μου μένουν κατάπληκτοι και δυσκολεύονται να πιστέψουν ότι από τον Όμηρο μάς χωρίζουν μόνο 88 παππούδες. Και όμως αυτός είναι ο λογαριασμός, αν τοποθετήσουμε τον Όμηρο γύρω στα 850 π.Χ. (τρεις γενεές στην εκατονταετία)».
Βαγγέλης Στεργιόπουλος
in.gr
http://news.in.gr/culture/article/?aid=1500166996
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
