2017-10-16 14:51:05
Οι τέσσερις φρεγάτες ΜΕΚΟ-200ΗΝ Mod.3 που υπηρετούν στο Πολεμικό Ναυτικό (ΠΝ) εντάχθηκαν στο στόλο τη δεκαετία του '90 και έκτοτε προσφέρουν πολύτιμες υπηρεσίες στη χώρα μας. Δίκαια λοιπόν χαρακτηρίζονται και ως “Οι φρουροί του Αιγαίου”, αλλά είναι πλέον υπερ-επείγον να εκσυγχρονιστούν Η επιλογή του τύπου ΜΕΚΟ-200, των ναυπηγείων Blohm+Voss, ανακοινώθηκε στις 18 Απριλίου του 1988 και ακολούθησε, στις 10 Φεβρουάριου του 1989, η υπογραφή της σχετικής σύμβασης, συνολικού ύψους $ 1,232 δις (τιμές 1989). Το πρώτο πλοίο ναυπηγήθηκε στη Γερμανία, ενώ τα υπόλοιπα τρία ναυπηγήθηκαν στην Ελλάδα. Η πλήρης ονομασία των πλοίων είναι Mehrzweck Kombination-200 Hellenic Navy Modification.3. Ο όρος “Mehrzweck Kombination" σημαίνει “συνδυασμός πολλαπλών χρήσεων” και αναφέρεται στη σπονδυλωτή κατασκευή των πλοίων, η οποία επιτρέπει την εγκατάσταση εναλλακτικών οπλικών και ηλεκτρονικών συστημάτων, ανάλογα δηλαδή με τις επιχειρησιακές απαιτήσεις του εκάστοτε πελάτη. Η διατύπωση “Modification.3” αφορά στην 3η γενιά ανάπτυξης των πλοίων ΜΕΚΟ-200 (η Τουρκία διαθέτει οκτώ πλοία του τύπου, τέσσερα 1ης γενιάς ή Track.I και τέσσερα 2ης γενιάς η Track.ll).
Η φρεγάτα F-452 «Ύδρα» καθελκύστηκε στις 25 Ιουνίου του 1991, παραδόθηκε στο ΠΝ στις 15 Οκτωβρίου του 1991 και κατέπλευσε στην Ελλάδα στις 28 Ιανουάριου του 1993. Η φρεγάτα F-453 «Σπέτσαι» καθελκύστηκε στις 9 Δεκεμβρίου του 1993 και παραδόθηκε στο ΠΝ στις 24 Οκτωβρίου του 1996. Η φρεγάτα F-454 «Ψαρά» καθελκύστηκε στις 30 Δεκεμβρίου του 1994 και παραδόθηκε στο ΠΝ στις 30 Απριλίου του 1998. Τέλος, η φρεγάτα F-455 «Σαλαμίς» καθελκύστηκε στις 15 Μαΐου του 1995 και παραδόθηκε στο ΠΝ στις 16 Δεκεμβρίου του 1998.
Ο σκελετός και η υπερκατασκευή του πλοίου είναι κατασκευασμένα από χάλυβα. Διαιρείται σε 12 υδατοστεγή διαμερίσματα, ενώ η όλη υπερκατασκευή ενσωματώνει χαρακτηριστικά περιορισμού της διατομής ραντάρ και περιορισμού του υπέρυθρου ίχνους. Σχετικά με τις ενδιαιτήσεις, υπάρχουν διαμερίσματα των εννέα και των 18 κλινών για τους ναύτες και τεσσάρων, οκτώ, δύο ή μίας κλίνης για τα στελέχη (υπαξιωματικοί και αξιωματικοί). Πέραν από τις ενδιαιτήσεις, το πλοίο διαθέτει όλους του χρηστικούς χώρους, οι οποίοι είναι απαραίτητοι για μακρά παραμονή στη θάλασσα (εγκαταστάσεις αφαλάτωσης θαλασσίου ύδατος, μαγειρεία και τραπεζαρία, ιατρείο με χειρουργείο, τουαλέτες, υποδομή ανεφοδιασμού εν πλω κ.α.).
Η πρόωση του πλοίου επιτυγχάνεται μέσω συστήματος CODOG (Combined Diesel or Gas), το οποίο αποτελείται από δύο πετρελαιοκινητήρες LM-2500-30 συνολικής ισχύος 2 Χ 29.893 ίππων στις 3.600 στροφές, δύο πετρελαιοκινητήρες MTU-20V956-TB83 συνολικής ισχύος 2 Χ 5.134 ίππων και δύο συστήματα μετάδοσης της κίνησης σε δύο προπέλες. Η μέγιστη ισχύς των κινητήρων επιτυγχάνεται σε διάστημα 1:30 λεπτών. Και οι τέσσερις κινητήρες βρίσκονται εντός ηχομονωτικών θαλάμων, έτσι ώστε να μην επιβαρύνεται το ακουστικό ίχνος του πλοίου κατά τη διάρκεια της λειτουργίας τους. Η υποδομή ενέργειας του πλοίου συμπληρώνεται από τέσσερις ηλεκτρογεννήτριες MTU- 8V396-TB53 συνολικής ισχύος 4 χ 655 kW, οι οποίες παράγουν ρεύμα τάσεως 440 V. Η μέγιστη εμβέλεια των πλοίων, με ταχύτητα 20 knots/h (37 km/h), είναι 4.000 ναυτικά μίλια (7.408 km). Εάν βέβαια το πλοίο πλέει με τη μέγιστη δυνατή ταχύτητα, δηλαδή 31 knots/h (57,4 km).
Η ηλεκτρονική υποδομή του πλοίου αποτελείται από το σονάρ τροπίδας μεταβλητού βάθους DE-1160HM, το συρόμενο σονάρ DE-1160VDS, το ραντάρ επιφανείας/αέρος MW-08, το ραντάρ επιφάνειας DA-08, τα δύο συστήματα ελέγχου πυράς STIR-1.8, το σύστημα αναγνώρισης φίλου ή εχθρού (IFF = Identification Friend or Foe) Mk.12 Mod.4, το σύστημα ηλεκτρονικών μέτρων υποστήριξης AR-700 (το οποίο παρέχει υποστήριξη στη ζώνη συχνοτήτων 0,5-18 GHz), το σύστημα ηλεκτρονικών αντιμέτρων APECS II, το σύστημα εκτόξευσης αναλωσίμων Mk.36 Mod.2 SRBOC (τέσσερις μονάδες χ έξι εκτοξευτές των 130mm έκαστη μονάδα) το σύστημα παραπλάνησης τορπιλών Nixie AN/SLO-25, τα συστήματα ζεύξης δεδομένων Link.11 και Link.14, το ραντάρ ναυτιλίας 2690ΒΤ και το σύστημα διαχείρισης μάχης STACOS Mod.2, το οποίο στηρίζεται σε υπολογιστές SMR-4 και περιλαμβάνει οκτώ κονσόλες πολλαπλών λειτουργιών MOC Mk.1 των 20 ιντσών. Τα συστήματα του STACOS Mod.2 διασυνδέονται μεταξύ τους μέσω της αρτηρίας δεδομένων MICE/DAIL και της διπλής αρτηρίας δεδομένων IEEE 802.3. Το STACOS Mod.2 εκτελεί τις εξής λειτουργίες: προσδιορισμό και παρουσίαση τακτικής κατάστασης, ναυτιλία, εναέριο έλεγχο, αυτόματη αξιολόγηση και ιεράρχηση επερχόμενων απειλών, διαχείριση ηλεκτρονικών μέσων και οπλικών συστημάτων (και του ελικοπτέρου συμπεριλαμβανομένου), προσομοίωση για εκπαιδευτικούς λόγους, εμπλοκή στόχων, υποστήριξη διαδικασιών διοίκησης κ.α.
Ο εξοπλισμός μάχης των ΜΕΚΟ- 200ΗΝ Mod.3 περιλαμβάνει δύο τριπλούς εκτοξευτές τορπιλών των 324mm τύπου Mk.32 Mod.5 με πίνακα ελέγχου Mk.264 Mod.3, για τορπίλες Mk.46 Mod.5 ενεργητικής και/ή παθητικής καθοδήγησης με μέγιστη εμβέλεια 11 km, με ταχύτητα 45 κόμβων/ώρα (83,3 km), σε βάθος 15 μέτρων ή 5,5 km, με ταχύτητα 40 κόμβους/ώρα (74,1 km), σε βάθος 460 μέτρων. Το απόθεμα σε τορπίλες είναι 16 (12 για το πλοίο και τέσσερις για το ελικόπτερο S-70B-6 Aegean Hawk). Το ανθυποβρυχιακό “χέρι” των ΜΕΚΟ-200ΗΝ Mod.3 επεκτείνεται σε πολύ μεγάλο βαθμό με τη χρήση των ελικοπτέρων S-70B-6 Aegean Hawk, τα οποία μπορούν να παραμείνουν σε απόσταση 92,6 km από το πλοίο, για 3,5 ώρες με εξοπλισμό, ο οποίος αποτελείται από τορπίλες Mk.46 Mod.5 ή βλήματα Penguin Mk.2 Mod.7 (μέγιστο βεληνεκές: 34 km)
Εκτός των τορπιλών, οι φρεγάτες εξοπλίζονται και με δύο τετραπλούς εκτοξευτές (τύπου Mk.141) βλημάτων επιφανείας- επιφανείας RGM-84C Block.1 Β Harpoon.
Το βάρος του βλήματος είναι 694 κιλά και φέρει πολεμική κεφαλή βάρους 221,5 κιλών. Η μέγιστη εμβέλεια του RGM-84C Block.1Β Harpoon είναι της τάξεως των 148 km. Το κύριο πυροβόλο των φρεγατών είναι το Mk.45 Mod.2A των 127mm με κάνη τύπου Mk.19 μήκους 54 διαμετρημάτων και διάρκεια ζωής 7.000 βολές. Το πυροβόλο επιτυγχάνει μέγιστο ρυθμό βολής της τάξεως των 20 βολών/λεπτό, και έχει τόξο ανύψωσης της κάννης -15ο/+65ο. Το μέγιστο βεληνεκές του πυροβόλου είναι 23,68 km.
Το κύριο αντιαεροπορικό σύστημα των ΜΕΚΟ-200ΗΝ Mod.3 είναι το σύστημα κατακόρυφης εκτόξευσης NSSMS (NATO Sea Sparrow Missile System). Το NSSMA αποτελείται από τον εκτοξευτή Mk.48 Mod.2 GMVLS (Guided Missiles Vertical Launch System) και 16 βλήματα RIM-7M Sea Sparrow έτοιμα προς εκτόξευση. Το βλήμα RIM-7M Sea Sparrow επιτυγχάνει ύψος εμπλοκής 6,1 km και μέγιστο βεληνεκές 26 km. Τέλος, η έσχατη γραμμή άμυνας των πλοίων είναι το σύστημα CIWS (Close-In Weapon System) τύπου Phalanx Mk.15 Block.1. Το σύστημα χρησιμοποιεί το πυροβόλο Μ-61Α1 τύπου Gatling με έξι κάννες των 20mm. Τα όρια ανύψωσής του είναι -25ο/+80ο. Ο μέγιστος ρυθμός βολής του πυροβόλου φθάνει τις 4.500 βολές/λεπτό αντί των 3.000 βολών/λεπτό της έκδοσης Phalanx Mk.15 Block.0. Ομοίως, το απόθεμα πυρομαχικών, μεταξύ των δύο εκδόσεων, έχει αυξηθεί από τα 1.000 στα 1.550 βλήματα επιτρέποντας την εμπλοκή περισσότερων στόχων. Το σύστημα Phalanx ελέγχεται από το ραντάρ παλμικού Doppler VPS-2, το οποίο λειτουργεί στη ζώνη συχνοτήτων Ku (12-18 GHz). Το μέγιστο βεληνεκές του Phalanx Mk.15 Block.1 είναι 1,37 km. Υπενθυμίζουμε ότι κάθε μία από τις φρεγάτες ΜΕΚΟ-200ΗΝ Mod.3 φέρουν από δύο συστήματα Phalanx Mk.15 Block.1.
Οι διαστάσεις του πλοίου είναι (μήκος Χ πλάτος Χ βύθισμα) 117 μέτρα Χ 14,8 μέτρα Χ 4,1 μέτρα. Αντίστοιχα, το μήκος της ίσαλου γραμμής είναι 109 μέτρα και το πλάτος της 13,8 μέτρα. Το εκτόπισμα του πλοίου είναι 3.350 τόνοι και απαιτεί πλήρωμα 189 ατόμων.
Σήμερα τα πλοία έχουν μεγάλη πλέον ηλικία. Ήδη από το 2006-7, το ΠΝ σχεδίαζε την αναβάθμισή τους, η οποία θα ξεκινούσε το 2010-11, αλλά ως γνωστόν αυτό δεν έχει συμβεί και ο προϋπολογισμός, που φαινόταν να διασφαλίζεται το 2016, δεν υφίσταται σήμερα. Το πρόγραμμα αναβάθμισης θα ήταν αντίστοιχο του προγράμματος αναβάθμισης των έξι φρεγατών Standard. Δηλαδή, αναβάθμιση των ηλεκτρονικών συστημάτων του πλοίου, με μικρές βελτιώσεις των οπλικών συστημάτων, ιδιαίτερα των CIWS και του συστήματος NSSMS, το οποίο θα αντικατασταθεί από το σύστημα ESSM (Evolved Sea Sparrow Missile). Το πρόγραμμα αναμενόταν να διεκδικήσουν η εταιρία Thales Naval Netherlands (ανάδοχος του προγράμματος εκσυγχρονισμού των Standard) και η ισραηλινή RAFAEL, η οποία προσφέρει ένα πολύ ελκυστικό πακέτο, αλλά στη συνέχεια, επί ιδιοκτησίας I. Σάφα, την είχαν διεκδικήσει τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, ενώ υφίσταται και ενδιαφέρον της Lockheed Martin μαζί με εναλλακτικές προτάσεις της.
Με την αναβάθμιση των έξι Standard, των τεσσάρων ΜΕΚΟ-200ΗΝ Mod.3 και την υλοποίηση του προγράμματος ναυπήγησης έξι φρεγατών αντιαεροπορικής άμυνας περιοχής, ο στόλος του ΠΝ θα έφθανε στην οροφή των 16 μονάδων, σε σχέση με την ανώτατη οροφή των 14 μεγάλων μονάδων επιφάνειας που προβλεπόταν μερικά χρόνια νωρίτερα. Υπενθυμίζουμε ότι η Τουρκία διαθέτει σήμερα 26 μεγάλες μονάδες επιφάνειας. Συγκεκριμένα, σήμερα η Τουρκία διαθέτει σε υπηρεσία οκτώ φρεγάτες τύπου Oliver Hazard Perry αντιαεροπορικής άμυνας περιοχής, οκτώ φρεγάτες τύπου ΜΕΚΟ-200ΤΝ Track Ι/ΙΙΑ/ΙΙΒ, τέσσερις φρεγάτες τύπου Κηοχ και έξι κορβέτες τύπου Α-69. Από τα 26 πλοία, τα 18, δηλαδή οι φρεγάτες Oliver Hazard Perry και Κηοχ και οι κορβέτες Α-69) θα αντικατασταθούν από έξι φρεγάτες αντιαεροπορικής άμυνας περιοχής (πρόγραμμα TF-2000) και από 12 κορβέτες (πρόγραμμα MilGem).
Σε κάθε περίπτωση, η αριθμητική αναλογία 1:1,86 που ισχύει σήμερα ή η αναλογία 1:1,44 που θα ισχύει εάν ολοκληρωθούν ομαλά όλα τα προγράμματα, τα οποία έχουν προαναγγείλει Ελλάδα και Τουρκία, δεν ευνοούν την Ελλάδα και το ΠΝ, το οποίο θα κληθεί να αντιμετωπίσει έναν μεγαλύτερο αντίπαλο και, ταυτόχρονα, τεχνολογικά ισοδύναμο τουλάχιστον.
(ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ-09/10/2017)
__________________
Υ.Γ.: Το παρόν άρθρο δημιουργήθηκε σε μορφή κειμένου (με κόπο και σε βάρος της πρεσβυωπίας μας) από το ιστολόγιο μας, όπως συμβαίνει ΠΑΝΤΑ σε άρθρα εφημερίδων ή περιοδικών. Παρακαλούνται όποια «μεγάλα» site ή blog ή διάφορες ενώσεις τα αναδημοσιεύουν να βάζουν την πηγή του ιστολογίου μας ώστε να τηρείται η στοιχειώδης δεοντολογία! Οι αναρτήσεις στο ιστολόγιο μας δεν αποτελούν θέση ή άποψη δική μας άλλα Πολιτών και Blogger. Επίσης δημοσιεύονται άρθρα εφημερίδων και περιοδικών. Ιδιαίτερα άρθρα που αφορούν τις Ένοπλες Δυνάμεις - Σώματα Ασφαλείας και τους Αποστράτους των.
staratalogia
Η φρεγάτα F-452 «Ύδρα» καθελκύστηκε στις 25 Ιουνίου του 1991, παραδόθηκε στο ΠΝ στις 15 Οκτωβρίου του 1991 και κατέπλευσε στην Ελλάδα στις 28 Ιανουάριου του 1993. Η φρεγάτα F-453 «Σπέτσαι» καθελκύστηκε στις 9 Δεκεμβρίου του 1993 και παραδόθηκε στο ΠΝ στις 24 Οκτωβρίου του 1996. Η φρεγάτα F-454 «Ψαρά» καθελκύστηκε στις 30 Δεκεμβρίου του 1994 και παραδόθηκε στο ΠΝ στις 30 Απριλίου του 1998. Τέλος, η φρεγάτα F-455 «Σαλαμίς» καθελκύστηκε στις 15 Μαΐου του 1995 και παραδόθηκε στο ΠΝ στις 16 Δεκεμβρίου του 1998.
Ο σκελετός και η υπερκατασκευή του πλοίου είναι κατασκευασμένα από χάλυβα. Διαιρείται σε 12 υδατοστεγή διαμερίσματα, ενώ η όλη υπερκατασκευή ενσωματώνει χαρακτηριστικά περιορισμού της διατομής ραντάρ και περιορισμού του υπέρυθρου ίχνους. Σχετικά με τις ενδιαιτήσεις, υπάρχουν διαμερίσματα των εννέα και των 18 κλινών για τους ναύτες και τεσσάρων, οκτώ, δύο ή μίας κλίνης για τα στελέχη (υπαξιωματικοί και αξιωματικοί). Πέραν από τις ενδιαιτήσεις, το πλοίο διαθέτει όλους του χρηστικούς χώρους, οι οποίοι είναι απαραίτητοι για μακρά παραμονή στη θάλασσα (εγκαταστάσεις αφαλάτωσης θαλασσίου ύδατος, μαγειρεία και τραπεζαρία, ιατρείο με χειρουργείο, τουαλέτες, υποδομή ανεφοδιασμού εν πλω κ.α.).
Η πρόωση του πλοίου επιτυγχάνεται μέσω συστήματος CODOG (Combined Diesel or Gas), το οποίο αποτελείται από δύο πετρελαιοκινητήρες LM-2500-30 συνολικής ισχύος 2 Χ 29.893 ίππων στις 3.600 στροφές, δύο πετρελαιοκινητήρες MTU-20V956-TB83 συνολικής ισχύος 2 Χ 5.134 ίππων και δύο συστήματα μετάδοσης της κίνησης σε δύο προπέλες. Η μέγιστη ισχύς των κινητήρων επιτυγχάνεται σε διάστημα 1:30 λεπτών. Και οι τέσσερις κινητήρες βρίσκονται εντός ηχομονωτικών θαλάμων, έτσι ώστε να μην επιβαρύνεται το ακουστικό ίχνος του πλοίου κατά τη διάρκεια της λειτουργίας τους. Η υποδομή ενέργειας του πλοίου συμπληρώνεται από τέσσερις ηλεκτρογεννήτριες MTU- 8V396-TB53 συνολικής ισχύος 4 χ 655 kW, οι οποίες παράγουν ρεύμα τάσεως 440 V. Η μέγιστη εμβέλεια των πλοίων, με ταχύτητα 20 knots/h (37 km/h), είναι 4.000 ναυτικά μίλια (7.408 km). Εάν βέβαια το πλοίο πλέει με τη μέγιστη δυνατή ταχύτητα, δηλαδή 31 knots/h (57,4 km).
Η ηλεκτρονική υποδομή του πλοίου αποτελείται από το σονάρ τροπίδας μεταβλητού βάθους DE-1160HM, το συρόμενο σονάρ DE-1160VDS, το ραντάρ επιφανείας/αέρος MW-08, το ραντάρ επιφάνειας DA-08, τα δύο συστήματα ελέγχου πυράς STIR-1.8, το σύστημα αναγνώρισης φίλου ή εχθρού (IFF = Identification Friend or Foe) Mk.12 Mod.4, το σύστημα ηλεκτρονικών μέτρων υποστήριξης AR-700 (το οποίο παρέχει υποστήριξη στη ζώνη συχνοτήτων 0,5-18 GHz), το σύστημα ηλεκτρονικών αντιμέτρων APECS II, το σύστημα εκτόξευσης αναλωσίμων Mk.36 Mod.2 SRBOC (τέσσερις μονάδες χ έξι εκτοξευτές των 130mm έκαστη μονάδα) το σύστημα παραπλάνησης τορπιλών Nixie AN/SLO-25, τα συστήματα ζεύξης δεδομένων Link.11 και Link.14, το ραντάρ ναυτιλίας 2690ΒΤ και το σύστημα διαχείρισης μάχης STACOS Mod.2, το οποίο στηρίζεται σε υπολογιστές SMR-4 και περιλαμβάνει οκτώ κονσόλες πολλαπλών λειτουργιών MOC Mk.1 των 20 ιντσών. Τα συστήματα του STACOS Mod.2 διασυνδέονται μεταξύ τους μέσω της αρτηρίας δεδομένων MICE/DAIL και της διπλής αρτηρίας δεδομένων IEEE 802.3. Το STACOS Mod.2 εκτελεί τις εξής λειτουργίες: προσδιορισμό και παρουσίαση τακτικής κατάστασης, ναυτιλία, εναέριο έλεγχο, αυτόματη αξιολόγηση και ιεράρχηση επερχόμενων απειλών, διαχείριση ηλεκτρονικών μέσων και οπλικών συστημάτων (και του ελικοπτέρου συμπεριλαμβανομένου), προσομοίωση για εκπαιδευτικούς λόγους, εμπλοκή στόχων, υποστήριξη διαδικασιών διοίκησης κ.α.
Ο εξοπλισμός μάχης των ΜΕΚΟ- 200ΗΝ Mod.3 περιλαμβάνει δύο τριπλούς εκτοξευτές τορπιλών των 324mm τύπου Mk.32 Mod.5 με πίνακα ελέγχου Mk.264 Mod.3, για τορπίλες Mk.46 Mod.5 ενεργητικής και/ή παθητικής καθοδήγησης με μέγιστη εμβέλεια 11 km, με ταχύτητα 45 κόμβων/ώρα (83,3 km), σε βάθος 15 μέτρων ή 5,5 km, με ταχύτητα 40 κόμβους/ώρα (74,1 km), σε βάθος 460 μέτρων. Το απόθεμα σε τορπίλες είναι 16 (12 για το πλοίο και τέσσερις για το ελικόπτερο S-70B-6 Aegean Hawk). Το ανθυποβρυχιακό “χέρι” των ΜΕΚΟ-200ΗΝ Mod.3 επεκτείνεται σε πολύ μεγάλο βαθμό με τη χρήση των ελικοπτέρων S-70B-6 Aegean Hawk, τα οποία μπορούν να παραμείνουν σε απόσταση 92,6 km από το πλοίο, για 3,5 ώρες με εξοπλισμό, ο οποίος αποτελείται από τορπίλες Mk.46 Mod.5 ή βλήματα Penguin Mk.2 Mod.7 (μέγιστο βεληνεκές: 34 km)
Εκτός των τορπιλών, οι φρεγάτες εξοπλίζονται και με δύο τετραπλούς εκτοξευτές (τύπου Mk.141) βλημάτων επιφανείας- επιφανείας RGM-84C Block.1 Β Harpoon.
Το βάρος του βλήματος είναι 694 κιλά και φέρει πολεμική κεφαλή βάρους 221,5 κιλών. Η μέγιστη εμβέλεια του RGM-84C Block.1Β Harpoon είναι της τάξεως των 148 km. Το κύριο πυροβόλο των φρεγατών είναι το Mk.45 Mod.2A των 127mm με κάνη τύπου Mk.19 μήκους 54 διαμετρημάτων και διάρκεια ζωής 7.000 βολές. Το πυροβόλο επιτυγχάνει μέγιστο ρυθμό βολής της τάξεως των 20 βολών/λεπτό, και έχει τόξο ανύψωσης της κάννης -15ο/+65ο. Το μέγιστο βεληνεκές του πυροβόλου είναι 23,68 km.
Το κύριο αντιαεροπορικό σύστημα των ΜΕΚΟ-200ΗΝ Mod.3 είναι το σύστημα κατακόρυφης εκτόξευσης NSSMS (NATO Sea Sparrow Missile System). Το NSSMA αποτελείται από τον εκτοξευτή Mk.48 Mod.2 GMVLS (Guided Missiles Vertical Launch System) και 16 βλήματα RIM-7M Sea Sparrow έτοιμα προς εκτόξευση. Το βλήμα RIM-7M Sea Sparrow επιτυγχάνει ύψος εμπλοκής 6,1 km και μέγιστο βεληνεκές 26 km. Τέλος, η έσχατη γραμμή άμυνας των πλοίων είναι το σύστημα CIWS (Close-In Weapon System) τύπου Phalanx Mk.15 Block.1. Το σύστημα χρησιμοποιεί το πυροβόλο Μ-61Α1 τύπου Gatling με έξι κάννες των 20mm. Τα όρια ανύψωσής του είναι -25ο/+80ο. Ο μέγιστος ρυθμός βολής του πυροβόλου φθάνει τις 4.500 βολές/λεπτό αντί των 3.000 βολών/λεπτό της έκδοσης Phalanx Mk.15 Block.0. Ομοίως, το απόθεμα πυρομαχικών, μεταξύ των δύο εκδόσεων, έχει αυξηθεί από τα 1.000 στα 1.550 βλήματα επιτρέποντας την εμπλοκή περισσότερων στόχων. Το σύστημα Phalanx ελέγχεται από το ραντάρ παλμικού Doppler VPS-2, το οποίο λειτουργεί στη ζώνη συχνοτήτων Ku (12-18 GHz). Το μέγιστο βεληνεκές του Phalanx Mk.15 Block.1 είναι 1,37 km. Υπενθυμίζουμε ότι κάθε μία από τις φρεγάτες ΜΕΚΟ-200ΗΝ Mod.3 φέρουν από δύο συστήματα Phalanx Mk.15 Block.1.
Οι διαστάσεις του πλοίου είναι (μήκος Χ πλάτος Χ βύθισμα) 117 μέτρα Χ 14,8 μέτρα Χ 4,1 μέτρα. Αντίστοιχα, το μήκος της ίσαλου γραμμής είναι 109 μέτρα και το πλάτος της 13,8 μέτρα. Το εκτόπισμα του πλοίου είναι 3.350 τόνοι και απαιτεί πλήρωμα 189 ατόμων.
Σήμερα τα πλοία έχουν μεγάλη πλέον ηλικία. Ήδη από το 2006-7, το ΠΝ σχεδίαζε την αναβάθμισή τους, η οποία θα ξεκινούσε το 2010-11, αλλά ως γνωστόν αυτό δεν έχει συμβεί και ο προϋπολογισμός, που φαινόταν να διασφαλίζεται το 2016, δεν υφίσταται σήμερα. Το πρόγραμμα αναβάθμισης θα ήταν αντίστοιχο του προγράμματος αναβάθμισης των έξι φρεγατών Standard. Δηλαδή, αναβάθμιση των ηλεκτρονικών συστημάτων του πλοίου, με μικρές βελτιώσεις των οπλικών συστημάτων, ιδιαίτερα των CIWS και του συστήματος NSSMS, το οποίο θα αντικατασταθεί από το σύστημα ESSM (Evolved Sea Sparrow Missile). Το πρόγραμμα αναμενόταν να διεκδικήσουν η εταιρία Thales Naval Netherlands (ανάδοχος του προγράμματος εκσυγχρονισμού των Standard) και η ισραηλινή RAFAEL, η οποία προσφέρει ένα πολύ ελκυστικό πακέτο, αλλά στη συνέχεια, επί ιδιοκτησίας I. Σάφα, την είχαν διεκδικήσει τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, ενώ υφίσταται και ενδιαφέρον της Lockheed Martin μαζί με εναλλακτικές προτάσεις της.
Με την αναβάθμιση των έξι Standard, των τεσσάρων ΜΕΚΟ-200ΗΝ Mod.3 και την υλοποίηση του προγράμματος ναυπήγησης έξι φρεγατών αντιαεροπορικής άμυνας περιοχής, ο στόλος του ΠΝ θα έφθανε στην οροφή των 16 μονάδων, σε σχέση με την ανώτατη οροφή των 14 μεγάλων μονάδων επιφάνειας που προβλεπόταν μερικά χρόνια νωρίτερα. Υπενθυμίζουμε ότι η Τουρκία διαθέτει σήμερα 26 μεγάλες μονάδες επιφάνειας. Συγκεκριμένα, σήμερα η Τουρκία διαθέτει σε υπηρεσία οκτώ φρεγάτες τύπου Oliver Hazard Perry αντιαεροπορικής άμυνας περιοχής, οκτώ φρεγάτες τύπου ΜΕΚΟ-200ΤΝ Track Ι/ΙΙΑ/ΙΙΒ, τέσσερις φρεγάτες τύπου Κηοχ και έξι κορβέτες τύπου Α-69. Από τα 26 πλοία, τα 18, δηλαδή οι φρεγάτες Oliver Hazard Perry και Κηοχ και οι κορβέτες Α-69) θα αντικατασταθούν από έξι φρεγάτες αντιαεροπορικής άμυνας περιοχής (πρόγραμμα TF-2000) και από 12 κορβέτες (πρόγραμμα MilGem).
Σε κάθε περίπτωση, η αριθμητική αναλογία 1:1,86 που ισχύει σήμερα ή η αναλογία 1:1,44 που θα ισχύει εάν ολοκληρωθούν ομαλά όλα τα προγράμματα, τα οποία έχουν προαναγγείλει Ελλάδα και Τουρκία, δεν ευνοούν την Ελλάδα και το ΠΝ, το οποίο θα κληθεί να αντιμετωπίσει έναν μεγαλύτερο αντίπαλο και, ταυτόχρονα, τεχνολογικά ισοδύναμο τουλάχιστον.
(ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ-09/10/2017)
__________________
Υ.Γ.: Το παρόν άρθρο δημιουργήθηκε σε μορφή κειμένου (με κόπο και σε βάρος της πρεσβυωπίας μας) από το ιστολόγιο μας, όπως συμβαίνει ΠΑΝΤΑ σε άρθρα εφημερίδων ή περιοδικών. Παρακαλούνται όποια «μεγάλα» site ή blog ή διάφορες ενώσεις τα αναδημοσιεύουν να βάζουν την πηγή του ιστολογίου μας ώστε να τηρείται η στοιχειώδης δεοντολογία! Οι αναρτήσεις στο ιστολόγιο μας δεν αποτελούν θέση ή άποψη δική μας άλλα Πολιτών και Blogger. Επίσης δημοσιεύονται άρθρα εφημερίδων και περιοδικών. Ιδιαίτερα άρθρα που αφορούν τις Ένοπλες Δυνάμεις - Σώματα Ασφαλείας και τους Αποστράτους των.
staratalogia
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ο Καμμένος, η Βραζιλία και μια παλιά «ΑΜΑΡΤΙΑ»
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
