2017-11-06 19:45:16
Αναδημοσιεύουμε από το Indymedia: Θα ήθελα εξαρχής να διευκρινίσω ότι δεν αποδέχομαι, ούτε νομιμοποιώ με την παρουσία μου την εξουσία που το δικαστήριο κατέχει. Δεν τρέφω την αυταπάτη
ότι οι ταξικές και πολιτικές θέσεις που θα εκφραστούν εκατέρωθεν σε αυτή την αίθουσα, απαλείφονται με κάποιο μαγικό τρόπο όπως η τυφλή δικαιοσύνη καμώνεται ότι κάνει. Κάτω από το προκάλυμμα της αντικειμενικότητας της νομικής σας επιστήμης, σε αυτή αλλά και στις περισσότερες δίκες, οι κοινωνικές αντιθέσεις ορθώνονταισαν αδιαπέραστο τείχος ανάμεσα στους καλοπληρωμένους επαγγελματίες δικαστές με το νόμιμο δίκαιο που εκπροσωπούν και τους κατηγορούμενους με το κοινό περί δικαίου αίσθημα που φύσει ή θέσει, πολλές φορές εκφράζουν. Ωστόσο προς το παρόν είναι τέτοιοι οι συσχετισμοί που το τείχος συνθλίβει τις ζωές των περισσότερων ανθρώπων που καταδικάζει στο βασανιστήριο της στέρησης ελευθερίας. Όμως όσο βάρβαρο κι αν είναι το λειτούργημά σας, τόσο δυναμώνετε το πείσμα για αγώνα γιατί όσο αντιφατικό κι αν φαίνεται, οι ελευθεριακές ιδέες βρίσκουν πρόσφορο έδαφος στην λύσσα του συστήματος να τις ξεριζώσει
. Ειδικά σε αυτές τις αίθουσες πέρασαν πολλοί αναρχικοί σύντροφοι και συντρόφισσες όμως καμία έδρα δεν κατάφερε, όσο αυστηρή κι αν ήταν και όσο κι αν ξεχείλωνε τις ήδη στα όρια της συνταγματικότητας υπεραρμοδιότητες που δίνουν οι τρομονόμοι, να δημιουργήσει μετανοημένους και να λάβει δηλώσεις νομιμοφροσύνης. Αυτή είναι η πιο τρανή απόδειξη της αποτυχίας του έργου των ειδικών δικαστηρίων καθώς μπορούν μεν να τιμωρούν αλλά όχι να υποτάσσουν.
Μπορεί στις συνειδήσεις των περισσότερων ανθρώπων το σύστημα δικαιοσύνης σας να είναι απονομιμοποιημένο, παρ’ όλα αυτά δεν χάνει την ισχύ του σαν μέσο εκφοβισμού. Όμως η τρομοκρατίαπου ασκείτε από τη μια δεν αρκεί για να εμπεδώσει την εξουσία σας και από την άλλη δημιουργεί τα αντίστοιχα κοινωνικά αντισώματα. Είναι γνωστό πως όσο η γλώσσα που μιλάει κανείς είναι αυτή του φόβου άλλο τόσο είναι η μόνη γλώσσα που μπορεί να ακούσει. Ο ίδιος ο θεσμός που εκπροσωπείτε είναι ουσιαστικός παράγοντας διαιώνισης της κοινωνικής βίας ανήκοντας στην κυρίαρχη πλευρά που την ασκεί προωθώντας την κουλτούρα του κοινωνικού κανιβαλισμού. Δηλαδή την κουλτούρα της εξουσίας.Από τις αίθουσες του δικαστηρίου μέχρι τις φυλακές, όποιος έχει χρήμα, εξουσία, ο καταδότης και ο συνεργάτης συνήθως ''δικαιώνεται''. Αυτή η πραγματικότητα προκύπτει από την ίδια την ταξική φύση της κοινωνίας σας αλλά και από τον πολιτισμό της. Τον πολιτισμό της εξουσίας που ανάγει σε θεμελιώδεις αξίες την ατιμία, την πονηριά, την εκμετάλλευση. Δεν μπορείτε να αντιληφθείτε τις αξίες της αλληλεγγύης, της ισότητας, της ελευθερίαςπου αποτελούν κινητήριο μοχλό των αναρχικών και των πράξεων τους ακριβώς όπως πως δεν μπορείτε να καταλάβετε λόγω των παχυλών μισθών σας την θέση της απόλυτης πλειοψηφίας που καταδικάσατε μέχρι να φτάσετε να είστε εφέτες.
Δομικός ρόλος της δικαιοσύνης που εκπροσωπείτε είναι η ανατροφοδότηση του εγκλήματος. Η βιομηχανία της οποίας είστε κομμάτι απαιτεί ολοένα και περισσότερες καταδίκες, ολοένα και περισσότερους πελάτες που θα τροφοδοτήσουν το αδηφάγο σύμπλεγμα από αστυνομικούς, εισαγγελείς, δικαστές, ανθρωποφύλακες, δικηγόρους, γραμματείς και φαρισαίους. Το σύστημα δικαιοσύνης των ΗΠΑ είναι εικόνα από το νεοφιλελεύθερο μέλλον, με το 5% του πληθυσμού να περνάει από τη φυλακή και με τους κατάδικους σε ρόλο δούλων στη γραμμή παραγωγής. Η τάση αύξησης του αριθμού των εγκλείστων στην Ελλάδα δεν είναι τυχαία και τροφοδοτείται από την αντιστροφή του κανόνα ότι ο κατηγορούμενος είναι αθώος μέχρι αποδείξεως του εναντίου. Μια φορά ένας συγκρατούμενος, μου είπε ότιόταν βγει θα έχει πάντα πάνω του ένα κινητό μεgps. Έτσι αν τον ξαναπιάσουν, μιας και από δω και πέρα θα είναι συνήθης ύποπτος, θα μπορεί να αποδείξει που ήταν και τι έκανε. Η πρόνοια του να μπορεί κανείς να αποδείξει μελλοντικά ότι δεν είναι ένοχος αντικατοπτρίζει σε μια πρώτη ανάγνωση την αναξιοπιστία και σε μια δεύτερη την ίδια την ουσία του συστήματος δικαιοσύνης σας. Έχουν αντιστραφεί οι υποχρεώσεις, δεν χρειάζεται να αποδείξετε την ενοχή αλλά ο κατηγορούμενος πρέπει να αποδείξει την αθωότητά του. Η μόνη κατάσταση που κοπιάζει ένα δικαστήριο είναι όταν πρόκειται να αποδείξει την αθωότητα σε καταφανείς περιπτώσεις αδικημάτων λευκού κολάρου ή περιπτώσεις παράνομης αστυνομικής συμπεριφοράς. Το γεγονός αυτό το αναδεικνύω καθώς είναι άμεσα συνυφασμένο με την στάση μου στην πρώτη όπως και σε αυτή τη δίκη. Αρνούμαι να πασχίσω με χίλιους δυο τρόπους να αποδείξω το ανυπόστατο των κατηγοριών. Αναπόφευκτα μέσω των μαρτυριών και της έλλειψης στοιχείων, παρά τις εξωφρενικές έρευνες (ακόμη και σε σπίτια γειτόνων), θα αντικρουστεί το κατηγορητήριο, αλλά με μέτρο. Δουλειά δική σας είναι να αποδείξετε ότι ευσταθούν οι κατηγορίες βάσει γεγονότων και όχι μόνο βάσει υποκειμενικών ερμηνειών των ενδείξεων.
Η αιτιολόγηση της πρωτόδικης απόφασης βρίθει ερμηνειών αλλά υπολείπεται στοιχείων. Μάλιστα η ίδια η στάση μου, που σε πολλές περιπτώσεις δεν αντέκρουσα ερμηνείες για κάποια γεγονότα, θεωρήθηκε δείγμα ενοχής. Οι δικαστικοί λειτουργοί έχουν μάθει να ξεφτιλίζουν τον κόσμο και να αναγκάζουν τους περισσότερους κατηγορούμενους να φέρονται σαν βρεγμένες γάτες τσαλαπατώντας την αξιοπρέπειά τους. Εδώ όμως είναι αλλιώς τα πράγματα. Πολύ θα θέλανε οι συνάδελφοί σας και εσείς φαντάζομαι, να βλέπετε φοβισμένους ανθρώπους, πολύ θα θέλατε να ακούσετε δηλώσεις μετάνοιας από τα μέλη επαναστατικών οργανώσεων και δηλώσεις διαχωρισμού της πάλης από όσους αναρχικούς κατηγορούνται ως μέλη. Έχοντας κατηγορηθεί και καταδικαστεί ως μέλος του Ε.Α, επαναλαμβάνω αυτό που είπα και πρωτόδικα, ύστερα από προσπάθεια της εισαγγελέως να εκμαιεύσει μέσω μάρτυρα υπεράσπισής μου δήλωση νομιμοφροσύνης και διαχωρισμού της πάλης, ότι ο αναρχικός αγώνας είναι αγώνας επαναστατικός αδιαίρετος και πολύμορφος. Δηλαδή είναι μάχιμη στάση ζωής για την καταστροφή του κράτους και τη δημιουργία οριζόντιων κοινωνικών σχέσεων. Ο στόχος είναι η απαλλαγή της ζωής από την καταπίεση και την ανισότητα. Στόχος είναι η δημιουργία κοινοτήτων με αρχές τον σεβασμό και την συνύπαρξη ανθρώπων με το ζωικό και φυτικό περιβάλλον. Προϋπόθεση για αυτά είναι η κοινωνική επανάσταση, για την ανατροπή του κανόνα της αύξησης του κέρδους ως κίνητρο ζωής και την αντικατάστασή του με το κίνητρο της αρμονικής συνύπαρξης. Σε αυτή την πάλη όλα τα μέσα αγώνα που συνάδουν με τις αναρχικές αξίες είναι θεμιτά και αυτό είναι η πολυμορφία της πάλης. Δεν θα μπορούσα να αναγνωρίσω κανένα διαχωρισμό μεταξύ ένοπλων και άοπλων μορφών πάλης, υπό την έννοια ότι αυτός ο διαχωρισμός είναι δικός σας και αφορά αν κάτι είναι νόμιμο ή όχι. Αυτό όμως δεν αφορά το δικό μου κώδικα αξιών καθώς όπως έχει ειπωθεί χιλιάδες φορές, ο αγώνας δεν είναι ούτε νόμιμος ούτε παράνομος, αλλά δίκαιος.
Σε αυτά τα ειδικά δικαστήρια η τεκμηρίωση των κατηγοριών και οι ποινές ξεπερνούν κατά πολύ ακόμη και την κοινή λογική αφού ευθυγραμμίζονται με την στρατηγική πάταξης του εσωτερικού εχθρού. Στην περίπτωσή μου καταδικάστηκα προς επιβεβαίωσης και κάλυψης του σαθρού κατηγορητηρίου που συντάχθηκε από τον ειδικό ανακριτή Νικόπουλο που με τη σειρά του κάλυψε την μηδενική ύπαρξη στοιχείων της αστυνομίας, που με τη σειρά της έδωσε ακόμη ένα αντικοινωνικό σόου χαροποιώντας τα αφεντικά της και τα μίντια που χόρτασαν ‘’αντιτρομοκρατικό’’ θέαμα. Η καταδίκη ήταν αποτέλεσμα εκδικητικότητας για την στάση μου στην σύλληψη και τη δίκη, για την αντίσταση στη σύλληψη και την ανάκριση και την απαίτησή το δικαστήριο να αποδείξει τις κατηγορίες εναντίον μου και όχι το αντίθετο. Οι χωρίς στοιχεία καταδίκες είναι πολιτικό μήνυμα από πλευράς της εξουσίας, που όμως αποδέκτης του δεν είμαι και ούτε πρόκειται να γίνω κι ας υφίσταμαι τις συνέπειες.
Έτσι ένα ζευγάρι κλειδιά κοστολογήθηκε σε 8 χρόνια κάθειρξης για ένταξη σε οργάνωση, ένα άδειο σπίτι νοικιασμένο σε όνομα μιας πλαστής ταυτότητας που δεν θα μπορούσα να προσκομίσω αφού δεν είμαι καν εγώ στη φωτογραφία και η οποία άρκεσε για να καταδικαστώ για την κατάρτιση της, κοστολογήθηκε σε 5 χρόνια κάθειρξη και έλαβα και άλλα 4 έτη για αντίσταση και ψευδή ανωμοτί κατάθεση επειδή δεν έλεγα τα στοιχεία μου στους βασανιστές. Τρία χρόνια ήδη μέσα για αυτά. Όσα έκατσε όλα κι όλα ο Μουμπάρακ, υπεύθυνος για τον θάνατο 350 διαδηλωτών. Κι αν η Αίγυπτος πέφτει μακριά για συγκρίσεις, να θυμίσω ότι αν κατείχα μερικά κανάλια και κανένα τάνκερ φορτωμένο με πρέζα ή αν κατέστρεφα με πετρέλαιο όλο το Σαρωνικό δεν θα ήξερα ούτε τι χρώμα έχουν τα κρατητήρια. Και μόνο τα πρόσφατα παραδείγματα που αναδεικνύουν την ταξική φύση των δικαστηρίων είναι πολλά. Από την απόφαση του ΣτΕ που κάνει την Τουρκία ασφαλή προορισμό για την επαναπροώθηση των προσφύγων μέχρι την απόφαση του Άρειου Πάγου ότι οι απλήρωτοι εργαζόμενοι δεν δικαιούνται επίσχεσης εργασίας. Από το σκάνδαλο τηςsiemensκαι την ''ολιγωρία'' των εισαγγελέων Ντογιάκου και Γεράκη που σε περιπτώσεις δικών πολιτικής φύσης εξάντλησαν την αυστηρότητα του νόμου, την αθώωση Χριστοφοράκου για τις μίζες σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και την επικείμενη αθώωση και για τοC4I,μέχρι την αναμενόμενη τελική αθώωση του Γεωργίου, υπεύθυνου της ΕΛΣΤΑΤ και στελέχους του ΔΝΤ, για την δημοσίευση πλαστών στοιχείων ελλείματος το 2009 που έπαιξαν το ρόλο τους στην επιτροπεία της χώρας. Ο κατάλογος μπορεί να συνεχιστεί με δεκάδες περιπτώσειςgoldenboysκαι γραναζιών του συστήματος που τσαλαβουτάν στο βούρκο της εξουσίας πολλές φορές παρανομώντας αλλά σχεδόν κάθε φορά βγαίνοντας καθαροί. Καθαροί στα μάτια της αστικής δικαιοσύνης, όχι σε αυτά του κόσμου και των αντιστεκόμενων.
Στο εφετείο ήρθα για να υπερασπιστώ τις ιδέες μου, τον εαυτό μου και να προσπαθήσω όσο γίνεται να καταρρίψω το κατηγορητήριο αφήνοντας πιθανόν μια καλή παρακαταθήκη για ανάλογες περιπτώσεις. Θα συμμετέχω όσο το δυνατόν λιγότερο στη διαδικασία, πάντα με τους όρους που προανέφερα και δεν θα ζητήσω κανένα ελαφρυντικό από το δικαστήριο. Αυτή η αίθουσα αποτελεί πεδίο αγώνα χωρίς όμως να είναι η μόνη ορθολογική επιλογή, εφ’ όσον το επαναστατικό κίνημα με τα δικά του μέσα καταφέρει να απαντά αποτελεσματικά στις κατασταλτικές μεθοδεύσεις του κράτους και να ακυρώνει τις ομηρίες των αιχμαλώτων του κοινωνικού-ταξικού πολέμου.
Αντώνης Σταμπούλος
_
bloko
ότι οι ταξικές και πολιτικές θέσεις που θα εκφραστούν εκατέρωθεν σε αυτή την αίθουσα, απαλείφονται με κάποιο μαγικό τρόπο όπως η τυφλή δικαιοσύνη καμώνεται ότι κάνει. Κάτω από το προκάλυμμα της αντικειμενικότητας της νομικής σας επιστήμης, σε αυτή αλλά και στις περισσότερες δίκες, οι κοινωνικές αντιθέσεις ορθώνονταισαν αδιαπέραστο τείχος ανάμεσα στους καλοπληρωμένους επαγγελματίες δικαστές με το νόμιμο δίκαιο που εκπροσωπούν και τους κατηγορούμενους με το κοινό περί δικαίου αίσθημα που φύσει ή θέσει, πολλές φορές εκφράζουν. Ωστόσο προς το παρόν είναι τέτοιοι οι συσχετισμοί που το τείχος συνθλίβει τις ζωές των περισσότερων ανθρώπων που καταδικάζει στο βασανιστήριο της στέρησης ελευθερίας. Όμως όσο βάρβαρο κι αν είναι το λειτούργημά σας, τόσο δυναμώνετε το πείσμα για αγώνα γιατί όσο αντιφατικό κι αν φαίνεται, οι ελευθεριακές ιδέες βρίσκουν πρόσφορο έδαφος στην λύσσα του συστήματος να τις ξεριζώσει
Μπορεί στις συνειδήσεις των περισσότερων ανθρώπων το σύστημα δικαιοσύνης σας να είναι απονομιμοποιημένο, παρ’ όλα αυτά δεν χάνει την ισχύ του σαν μέσο εκφοβισμού. Όμως η τρομοκρατίαπου ασκείτε από τη μια δεν αρκεί για να εμπεδώσει την εξουσία σας και από την άλλη δημιουργεί τα αντίστοιχα κοινωνικά αντισώματα. Είναι γνωστό πως όσο η γλώσσα που μιλάει κανείς είναι αυτή του φόβου άλλο τόσο είναι η μόνη γλώσσα που μπορεί να ακούσει. Ο ίδιος ο θεσμός που εκπροσωπείτε είναι ουσιαστικός παράγοντας διαιώνισης της κοινωνικής βίας ανήκοντας στην κυρίαρχη πλευρά που την ασκεί προωθώντας την κουλτούρα του κοινωνικού κανιβαλισμού. Δηλαδή την κουλτούρα της εξουσίας.Από τις αίθουσες του δικαστηρίου μέχρι τις φυλακές, όποιος έχει χρήμα, εξουσία, ο καταδότης και ο συνεργάτης συνήθως ''δικαιώνεται''. Αυτή η πραγματικότητα προκύπτει από την ίδια την ταξική φύση της κοινωνίας σας αλλά και από τον πολιτισμό της. Τον πολιτισμό της εξουσίας που ανάγει σε θεμελιώδεις αξίες την ατιμία, την πονηριά, την εκμετάλλευση. Δεν μπορείτε να αντιληφθείτε τις αξίες της αλληλεγγύης, της ισότητας, της ελευθερίαςπου αποτελούν κινητήριο μοχλό των αναρχικών και των πράξεων τους ακριβώς όπως πως δεν μπορείτε να καταλάβετε λόγω των παχυλών μισθών σας την θέση της απόλυτης πλειοψηφίας που καταδικάσατε μέχρι να φτάσετε να είστε εφέτες.
Δομικός ρόλος της δικαιοσύνης που εκπροσωπείτε είναι η ανατροφοδότηση του εγκλήματος. Η βιομηχανία της οποίας είστε κομμάτι απαιτεί ολοένα και περισσότερες καταδίκες, ολοένα και περισσότερους πελάτες που θα τροφοδοτήσουν το αδηφάγο σύμπλεγμα από αστυνομικούς, εισαγγελείς, δικαστές, ανθρωποφύλακες, δικηγόρους, γραμματείς και φαρισαίους. Το σύστημα δικαιοσύνης των ΗΠΑ είναι εικόνα από το νεοφιλελεύθερο μέλλον, με το 5% του πληθυσμού να περνάει από τη φυλακή και με τους κατάδικους σε ρόλο δούλων στη γραμμή παραγωγής. Η τάση αύξησης του αριθμού των εγκλείστων στην Ελλάδα δεν είναι τυχαία και τροφοδοτείται από την αντιστροφή του κανόνα ότι ο κατηγορούμενος είναι αθώος μέχρι αποδείξεως του εναντίου. Μια φορά ένας συγκρατούμενος, μου είπε ότιόταν βγει θα έχει πάντα πάνω του ένα κινητό μεgps. Έτσι αν τον ξαναπιάσουν, μιας και από δω και πέρα θα είναι συνήθης ύποπτος, θα μπορεί να αποδείξει που ήταν και τι έκανε. Η πρόνοια του να μπορεί κανείς να αποδείξει μελλοντικά ότι δεν είναι ένοχος αντικατοπτρίζει σε μια πρώτη ανάγνωση την αναξιοπιστία και σε μια δεύτερη την ίδια την ουσία του συστήματος δικαιοσύνης σας. Έχουν αντιστραφεί οι υποχρεώσεις, δεν χρειάζεται να αποδείξετε την ενοχή αλλά ο κατηγορούμενος πρέπει να αποδείξει την αθωότητά του. Η μόνη κατάσταση που κοπιάζει ένα δικαστήριο είναι όταν πρόκειται να αποδείξει την αθωότητα σε καταφανείς περιπτώσεις αδικημάτων λευκού κολάρου ή περιπτώσεις παράνομης αστυνομικής συμπεριφοράς. Το γεγονός αυτό το αναδεικνύω καθώς είναι άμεσα συνυφασμένο με την στάση μου στην πρώτη όπως και σε αυτή τη δίκη. Αρνούμαι να πασχίσω με χίλιους δυο τρόπους να αποδείξω το ανυπόστατο των κατηγοριών. Αναπόφευκτα μέσω των μαρτυριών και της έλλειψης στοιχείων, παρά τις εξωφρενικές έρευνες (ακόμη και σε σπίτια γειτόνων), θα αντικρουστεί το κατηγορητήριο, αλλά με μέτρο. Δουλειά δική σας είναι να αποδείξετε ότι ευσταθούν οι κατηγορίες βάσει γεγονότων και όχι μόνο βάσει υποκειμενικών ερμηνειών των ενδείξεων.
Η αιτιολόγηση της πρωτόδικης απόφασης βρίθει ερμηνειών αλλά υπολείπεται στοιχείων. Μάλιστα η ίδια η στάση μου, που σε πολλές περιπτώσεις δεν αντέκρουσα ερμηνείες για κάποια γεγονότα, θεωρήθηκε δείγμα ενοχής. Οι δικαστικοί λειτουργοί έχουν μάθει να ξεφτιλίζουν τον κόσμο και να αναγκάζουν τους περισσότερους κατηγορούμενους να φέρονται σαν βρεγμένες γάτες τσαλαπατώντας την αξιοπρέπειά τους. Εδώ όμως είναι αλλιώς τα πράγματα. Πολύ θα θέλανε οι συνάδελφοί σας και εσείς φαντάζομαι, να βλέπετε φοβισμένους ανθρώπους, πολύ θα θέλατε να ακούσετε δηλώσεις μετάνοιας από τα μέλη επαναστατικών οργανώσεων και δηλώσεις διαχωρισμού της πάλης από όσους αναρχικούς κατηγορούνται ως μέλη. Έχοντας κατηγορηθεί και καταδικαστεί ως μέλος του Ε.Α, επαναλαμβάνω αυτό που είπα και πρωτόδικα, ύστερα από προσπάθεια της εισαγγελέως να εκμαιεύσει μέσω μάρτυρα υπεράσπισής μου δήλωση νομιμοφροσύνης και διαχωρισμού της πάλης, ότι ο αναρχικός αγώνας είναι αγώνας επαναστατικός αδιαίρετος και πολύμορφος. Δηλαδή είναι μάχιμη στάση ζωής για την καταστροφή του κράτους και τη δημιουργία οριζόντιων κοινωνικών σχέσεων. Ο στόχος είναι η απαλλαγή της ζωής από την καταπίεση και την ανισότητα. Στόχος είναι η δημιουργία κοινοτήτων με αρχές τον σεβασμό και την συνύπαρξη ανθρώπων με το ζωικό και φυτικό περιβάλλον. Προϋπόθεση για αυτά είναι η κοινωνική επανάσταση, για την ανατροπή του κανόνα της αύξησης του κέρδους ως κίνητρο ζωής και την αντικατάστασή του με το κίνητρο της αρμονικής συνύπαρξης. Σε αυτή την πάλη όλα τα μέσα αγώνα που συνάδουν με τις αναρχικές αξίες είναι θεμιτά και αυτό είναι η πολυμορφία της πάλης. Δεν θα μπορούσα να αναγνωρίσω κανένα διαχωρισμό μεταξύ ένοπλων και άοπλων μορφών πάλης, υπό την έννοια ότι αυτός ο διαχωρισμός είναι δικός σας και αφορά αν κάτι είναι νόμιμο ή όχι. Αυτό όμως δεν αφορά το δικό μου κώδικα αξιών καθώς όπως έχει ειπωθεί χιλιάδες φορές, ο αγώνας δεν είναι ούτε νόμιμος ούτε παράνομος, αλλά δίκαιος.
Σε αυτά τα ειδικά δικαστήρια η τεκμηρίωση των κατηγοριών και οι ποινές ξεπερνούν κατά πολύ ακόμη και την κοινή λογική αφού ευθυγραμμίζονται με την στρατηγική πάταξης του εσωτερικού εχθρού. Στην περίπτωσή μου καταδικάστηκα προς επιβεβαίωσης και κάλυψης του σαθρού κατηγορητηρίου που συντάχθηκε από τον ειδικό ανακριτή Νικόπουλο που με τη σειρά του κάλυψε την μηδενική ύπαρξη στοιχείων της αστυνομίας, που με τη σειρά της έδωσε ακόμη ένα αντικοινωνικό σόου χαροποιώντας τα αφεντικά της και τα μίντια που χόρτασαν ‘’αντιτρομοκρατικό’’ θέαμα. Η καταδίκη ήταν αποτέλεσμα εκδικητικότητας για την στάση μου στην σύλληψη και τη δίκη, για την αντίσταση στη σύλληψη και την ανάκριση και την απαίτησή το δικαστήριο να αποδείξει τις κατηγορίες εναντίον μου και όχι το αντίθετο. Οι χωρίς στοιχεία καταδίκες είναι πολιτικό μήνυμα από πλευράς της εξουσίας, που όμως αποδέκτης του δεν είμαι και ούτε πρόκειται να γίνω κι ας υφίσταμαι τις συνέπειες.
Έτσι ένα ζευγάρι κλειδιά κοστολογήθηκε σε 8 χρόνια κάθειρξης για ένταξη σε οργάνωση, ένα άδειο σπίτι νοικιασμένο σε όνομα μιας πλαστής ταυτότητας που δεν θα μπορούσα να προσκομίσω αφού δεν είμαι καν εγώ στη φωτογραφία και η οποία άρκεσε για να καταδικαστώ για την κατάρτιση της, κοστολογήθηκε σε 5 χρόνια κάθειρξη και έλαβα και άλλα 4 έτη για αντίσταση και ψευδή ανωμοτί κατάθεση επειδή δεν έλεγα τα στοιχεία μου στους βασανιστές. Τρία χρόνια ήδη μέσα για αυτά. Όσα έκατσε όλα κι όλα ο Μουμπάρακ, υπεύθυνος για τον θάνατο 350 διαδηλωτών. Κι αν η Αίγυπτος πέφτει μακριά για συγκρίσεις, να θυμίσω ότι αν κατείχα μερικά κανάλια και κανένα τάνκερ φορτωμένο με πρέζα ή αν κατέστρεφα με πετρέλαιο όλο το Σαρωνικό δεν θα ήξερα ούτε τι χρώμα έχουν τα κρατητήρια. Και μόνο τα πρόσφατα παραδείγματα που αναδεικνύουν την ταξική φύση των δικαστηρίων είναι πολλά. Από την απόφαση του ΣτΕ που κάνει την Τουρκία ασφαλή προορισμό για την επαναπροώθηση των προσφύγων μέχρι την απόφαση του Άρειου Πάγου ότι οι απλήρωτοι εργαζόμενοι δεν δικαιούνται επίσχεσης εργασίας. Από το σκάνδαλο τηςsiemensκαι την ''ολιγωρία'' των εισαγγελέων Ντογιάκου και Γεράκη που σε περιπτώσεις δικών πολιτικής φύσης εξάντλησαν την αυστηρότητα του νόμου, την αθώωση Χριστοφοράκου για τις μίζες σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και την επικείμενη αθώωση και για τοC4I,μέχρι την αναμενόμενη τελική αθώωση του Γεωργίου, υπεύθυνου της ΕΛΣΤΑΤ και στελέχους του ΔΝΤ, για την δημοσίευση πλαστών στοιχείων ελλείματος το 2009 που έπαιξαν το ρόλο τους στην επιτροπεία της χώρας. Ο κατάλογος μπορεί να συνεχιστεί με δεκάδες περιπτώσειςgoldenboysκαι γραναζιών του συστήματος που τσαλαβουτάν στο βούρκο της εξουσίας πολλές φορές παρανομώντας αλλά σχεδόν κάθε φορά βγαίνοντας καθαροί. Καθαροί στα μάτια της αστικής δικαιοσύνης, όχι σε αυτά του κόσμου και των αντιστεκόμενων.
Στο εφετείο ήρθα για να υπερασπιστώ τις ιδέες μου, τον εαυτό μου και να προσπαθήσω όσο γίνεται να καταρρίψω το κατηγορητήριο αφήνοντας πιθανόν μια καλή παρακαταθήκη για ανάλογες περιπτώσεις. Θα συμμετέχω όσο το δυνατόν λιγότερο στη διαδικασία, πάντα με τους όρους που προανέφερα και δεν θα ζητήσω κανένα ελαφρυντικό από το δικαστήριο. Αυτή η αίθουσα αποτελεί πεδίο αγώνα χωρίς όμως να είναι η μόνη ορθολογική επιλογή, εφ’ όσον το επαναστατικό κίνημα με τα δικά του μέσα καταφέρει να απαντά αποτελεσματικά στις κατασταλτικές μεθοδεύσεις του κράτους και να ακυρώνει τις ομηρίες των αιχμαλώτων του κοινωνικού-ταξικού πολέμου.
Αντώνης Σταμπούλος
_
bloko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
