2012-05-25 14:00:11
Ξαφνικά οι διαιτητές άλλαξαν τακτική και νοοτροπία. Δεν αφήνουν το physical-game, "σφυρίζοντας" κάθε επαφή, κάτι το οποίο δεν ευνοεί τον Ολυμπιακό, καθώς η μεγάλη δύναμη του είναι η άμυνα.
Το ότι ο Δημήτρης Διαμαντίδης πάτησε καθαρά την γραμμή στα τελευταία 10 δευτερόλεπτα του αγώνα, αλλά και πως ο Κώστας Καϊμακόγλου στην εξέλιξη της φάσης έκανε μπρος-πίσω, είναι κάτι το οποίο δεν χρειάζεται να σχολιάσουμε περαιτέρω, καθώς οι παραβάσεις τους φαίνονται πεντακάθαρα στο βίντεο. Όπως και το επιθετικό φάουλ που έκανε ο Μπατίστ στον Πρίντεζη στο τελευταίο λεπτό, με το ματς να είναι στον έναν πόντο διαφορά, όπως και άλλα λάθη-σφάλματα των ρέφερι.
Αυτό, όμως, που μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση στον δεύτερο τελικό των playoffs στο ΟΑΚΑ, ήταν η πονηρή τακτική των διαιτητών και η αλλαγή νοοτροπίας και συμπεριφοράς τους στο παιχνίδι. Το νέο.. κόλπο των ρέφερι.
Τα προηγούμενα χρόνια, οι "γκρι" λειτουργούσαν στο παρκέ με την φιλοσοφία να αφήνουν στις αναμετρήσεις να παίζεται physical-game.
Επέτρεπαν τις "αντρικές άμυνες", άφηναν τα δυνατά μαρκαρίσματα, και δεν έλεγαν όχι στο "ξύλο" και στις επαφές στις μονομαχίες μεταξύ των παικτών.
Κάτι το οποίο ευνοούσε πρακτικά τον Παναθηναϊκό, ο οποίος αρεσκόταν τότε σε αυτό το στυλ παιχνιδιού, σε αντίθεση με τον Ολυμπιακό, ο οποίος ήταν πιο soft στην άμυνα, δίνοντας μεγαλύτερη βαρύτητα στην επίθεση.
Τώρα, όμως, ειδικά φέτος που σήμα κατατεθέν της ομάδας του Ντούσαν Ίβκοβιτς είναι η δυνατή, παθιασμένη και γεμάτη από ενέργεια άμυνα, η οποία "πνίγει" τον αντίπαλο με την πίεση της, με τους ερυθρόλευκους να παίζουν με πολλές επαφές και να ρίχνουν το λεγόμενο μπασκετικό "ξύλο", οι ρέφερι, ξαφνικά, άλλαξαν νοοτροπία και φιλοσοφία όσον αφορά την διαιτητική τακτική τους. Οι Τανατζής, Πηλοϊδης και Γκόντας σφύριζαν το παραμικρό σε κάθε φάση, φθείροντας τον Ολυμπιακό με φάουλ.
Δεν άφηναν να παίζεται physical-game, το οποίο θα σήμαινε περισσότερος χρόνος καθαρού αγώνα, ώστε και ο Ολυμπιακός να έβρισκε ρυθμό στο παιχνίδι του, κάτι το οποίο, βέβαια, δεν συνέφερε την γερασμένη ομάδα του Παναθηναϊκού. Με την σφυρίχτρα, λοιπόν, σε κάθε φάση στο στόμα, σταματώντας το ματς συνέχεια, δεν άφηναν τον Ολυμπιακό να βγάλει άμυνες, να πιέσει τον αντίπαλο όπως πρέπει ώστε στη συνέχεια να τρέξει στο γήπεδο και να βγάλει αιφνιδιασμούς. Οι "γκρι", λοιπόν, επέλεξαν να διακόπτουν (σε εκνευριστικό βαθμό) συνεχώς την αναμέτρηση με τα σφυρίγματα τους, από το ξεκίνημα του αγώνα, επιλέγοντας την αναμέτρηση να κυλήσει σε χαμηλό τέμπο, σε σετ παιχνίδι, κάτι το οποίο ευνοούσε το "τριφύλλι".
Τώρα, λοιπόν, που ο Παναθηναϊκός και να θέλει να παίξει δυνατή άμυνα δεν... μπορεί, με τους ερυθρόλευκους να είναι πασιφανές πως βρίσκονται σε καλύτερη αγωνιστική και φυσική κατάσταση, οι διαιτητές πάνε με τα "νερά" των πρασίνων. Τώρα που ο Ολυμπιακός παίζει σαφέστατα καλύτερη άμυνα επαφών, τόσο κοντά στο καλάθι, όσο και στην περιφέρεια, χαρακτηριστικό αυτής της ομάδας το οποίο την οδήγησε στην κορυφή της Ευρώπης, οι "γκρι", ξαφνικά, αποφάσισαν να μην δείξουν ανοχή, πλέον, στο σκληρό παιχνίδι και να μην δίνουν πλεονέκτημα στις "ανδρικές άμυνες", όπως έκαναν τα προηγούμενα χρόνια.
Αντιθέτως, στο παραμικρό άγγιγμα σφύριζαν αμέσως τα μαρκαρίσματα (ειδικά εκείνα υπέρ του Παναθηναϊκού), με αποτέλεσμα να φορτώσουν γρήγορα με αρκετά φάουλ τους Πειραιώτες, αναγκάζοντας τον Ίβκοβιτς να περάσει από νωρίς στον πάγκο ορισμένους παίκτες του, οι οποίοι αποτελούν τα "βαριά" του χαρτιά στην άμυνα. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο πως οι Μάντζαρης, Χάινς και Ντόρσεϊ φορτώθηκαν με αυτά από νωρίς, με αποτέλεσμα στη συνέχεια οι παίκτες του να γίνουν πιο soft στην άμυνα, ώστε να μην χρεωθούν με περισσότερα Για παράδειγμα, βγήκε εκτός ο Μάντζαρης και ο Διαμαντίδης στη συνέχεια βρήκε χώρους ώστε να δράσει.
Ας μας πουν, λοιπόν, οι Έλληνες διαιτητές, ποια, τελικά, είναι η φιλοσοφία, η νοοτροπία, το κριτήριο και οι οδηγίες που έχουν για την διαιτητική τους συμπεριφορά στα παιχνίδια. Μήπως να λειτουργούν όπως συμφέρει τον Παναθηναϊκό; Διότι η τακτική τους μπορεί να χαρακτηριστεί, τουλάχιστον, πονηρή.
Επίσης, οι "γκρι" σε όλη την διάρκεια της αναμέτρησης έδειξαν μία πρωτοφανή ευαισθησία στο post-up παιχνίδι των πρασίνων, ειδικά στο τρίτο δεκάλεπτο, δίνοντας τους μπόλικα φάουλ και βολές υπέρ τους, σε αντίθεση με τον Ολυμπιακό, ο οποίος κοντά στη ρακέτα σημείωνε δεν σημείωνε καλάθια, δεχόταν "ξύλο", αλλά οι διαιτητές άφησαν το ματς σε εξέλιξη. Είναι χαρακτηριστικές οι φάσεις με τα δύο συνεχόμενα σουτ του Πρίντεζη, πάνω στον οποίο έγιναν αντικανονικά μαρκαρίσματα, αλλά οι ρέφερι δεν έδωσαν τίποτα. Γιατί αυτή η διαφορά αντιμετώπισης. Θα έχει ενδιαφέρουν να δούμε, πάντως, την συμπεριφορά των διαιτητών και στα επόμενα παιχνίδια.
πηγή: redplanet.gr
Το ότι ο Δημήτρης Διαμαντίδης πάτησε καθαρά την γραμμή στα τελευταία 10 δευτερόλεπτα του αγώνα, αλλά και πως ο Κώστας Καϊμακόγλου στην εξέλιξη της φάσης έκανε μπρος-πίσω, είναι κάτι το οποίο δεν χρειάζεται να σχολιάσουμε περαιτέρω, καθώς οι παραβάσεις τους φαίνονται πεντακάθαρα στο βίντεο. Όπως και το επιθετικό φάουλ που έκανε ο Μπατίστ στον Πρίντεζη στο τελευταίο λεπτό, με το ματς να είναι στον έναν πόντο διαφορά, όπως και άλλα λάθη-σφάλματα των ρέφερι.
Αυτό, όμως, που μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση στον δεύτερο τελικό των playoffs στο ΟΑΚΑ, ήταν η πονηρή τακτική των διαιτητών και η αλλαγή νοοτροπίας και συμπεριφοράς τους στο παιχνίδι. Το νέο.. κόλπο των ρέφερι.
Τα προηγούμενα χρόνια, οι "γκρι" λειτουργούσαν στο παρκέ με την φιλοσοφία να αφήνουν στις αναμετρήσεις να παίζεται physical-game.
Επέτρεπαν τις "αντρικές άμυνες", άφηναν τα δυνατά μαρκαρίσματα, και δεν έλεγαν όχι στο "ξύλο" και στις επαφές στις μονομαχίες μεταξύ των παικτών.
Κάτι το οποίο ευνοούσε πρακτικά τον Παναθηναϊκό, ο οποίος αρεσκόταν τότε σε αυτό το στυλ παιχνιδιού, σε αντίθεση με τον Ολυμπιακό, ο οποίος ήταν πιο soft στην άμυνα, δίνοντας μεγαλύτερη βαρύτητα στην επίθεση.
Τώρα, όμως, ειδικά φέτος που σήμα κατατεθέν της ομάδας του Ντούσαν Ίβκοβιτς είναι η δυνατή, παθιασμένη και γεμάτη από ενέργεια άμυνα, η οποία "πνίγει" τον αντίπαλο με την πίεση της, με τους ερυθρόλευκους να παίζουν με πολλές επαφές και να ρίχνουν το λεγόμενο μπασκετικό "ξύλο", οι ρέφερι, ξαφνικά, άλλαξαν νοοτροπία και φιλοσοφία όσον αφορά την διαιτητική τακτική τους. Οι Τανατζής, Πηλοϊδης και Γκόντας σφύριζαν το παραμικρό σε κάθε φάση, φθείροντας τον Ολυμπιακό με φάουλ.
Δεν άφηναν να παίζεται physical-game, το οποίο θα σήμαινε περισσότερος χρόνος καθαρού αγώνα, ώστε και ο Ολυμπιακός να έβρισκε ρυθμό στο παιχνίδι του, κάτι το οποίο, βέβαια, δεν συνέφερε την γερασμένη ομάδα του Παναθηναϊκού. Με την σφυρίχτρα, λοιπόν, σε κάθε φάση στο στόμα, σταματώντας το ματς συνέχεια, δεν άφηναν τον Ολυμπιακό να βγάλει άμυνες, να πιέσει τον αντίπαλο όπως πρέπει ώστε στη συνέχεια να τρέξει στο γήπεδο και να βγάλει αιφνιδιασμούς. Οι "γκρι", λοιπόν, επέλεξαν να διακόπτουν (σε εκνευριστικό βαθμό) συνεχώς την αναμέτρηση με τα σφυρίγματα τους, από το ξεκίνημα του αγώνα, επιλέγοντας την αναμέτρηση να κυλήσει σε χαμηλό τέμπο, σε σετ παιχνίδι, κάτι το οποίο ευνοούσε το "τριφύλλι".
Τώρα, λοιπόν, που ο Παναθηναϊκός και να θέλει να παίξει δυνατή άμυνα δεν... μπορεί, με τους ερυθρόλευκους να είναι πασιφανές πως βρίσκονται σε καλύτερη αγωνιστική και φυσική κατάσταση, οι διαιτητές πάνε με τα "νερά" των πρασίνων. Τώρα που ο Ολυμπιακός παίζει σαφέστατα καλύτερη άμυνα επαφών, τόσο κοντά στο καλάθι, όσο και στην περιφέρεια, χαρακτηριστικό αυτής της ομάδας το οποίο την οδήγησε στην κορυφή της Ευρώπης, οι "γκρι", ξαφνικά, αποφάσισαν να μην δείξουν ανοχή, πλέον, στο σκληρό παιχνίδι και να μην δίνουν πλεονέκτημα στις "ανδρικές άμυνες", όπως έκαναν τα προηγούμενα χρόνια.
Αντιθέτως, στο παραμικρό άγγιγμα σφύριζαν αμέσως τα μαρκαρίσματα (ειδικά εκείνα υπέρ του Παναθηναϊκού), με αποτέλεσμα να φορτώσουν γρήγορα με αρκετά φάουλ τους Πειραιώτες, αναγκάζοντας τον Ίβκοβιτς να περάσει από νωρίς στον πάγκο ορισμένους παίκτες του, οι οποίοι αποτελούν τα "βαριά" του χαρτιά στην άμυνα. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο πως οι Μάντζαρης, Χάινς και Ντόρσεϊ φορτώθηκαν με αυτά από νωρίς, με αποτέλεσμα στη συνέχεια οι παίκτες του να γίνουν πιο soft στην άμυνα, ώστε να μην χρεωθούν με περισσότερα Για παράδειγμα, βγήκε εκτός ο Μάντζαρης και ο Διαμαντίδης στη συνέχεια βρήκε χώρους ώστε να δράσει.
Ας μας πουν, λοιπόν, οι Έλληνες διαιτητές, ποια, τελικά, είναι η φιλοσοφία, η νοοτροπία, το κριτήριο και οι οδηγίες που έχουν για την διαιτητική τους συμπεριφορά στα παιχνίδια. Μήπως να λειτουργούν όπως συμφέρει τον Παναθηναϊκό; Διότι η τακτική τους μπορεί να χαρακτηριστεί, τουλάχιστον, πονηρή.
Επίσης, οι "γκρι" σε όλη την διάρκεια της αναμέτρησης έδειξαν μία πρωτοφανή ευαισθησία στο post-up παιχνίδι των πρασίνων, ειδικά στο τρίτο δεκάλεπτο, δίνοντας τους μπόλικα φάουλ και βολές υπέρ τους, σε αντίθεση με τον Ολυμπιακό, ο οποίος κοντά στη ρακέτα σημείωνε δεν σημείωνε καλάθια, δεχόταν "ξύλο", αλλά οι διαιτητές άφησαν το ματς σε εξέλιξη. Είναι χαρακτηριστικές οι φάσεις με τα δύο συνεχόμενα σουτ του Πρίντεζη, πάνω στον οποίο έγιναν αντικανονικά μαρκαρίσματα, αλλά οι ρέφερι δεν έδωσαν τίποτα. Γιατί αυτή η διαφορά αντιμετώπισης. Θα έχει ενδιαφέρουν να δούμε, πάντως, την συμπεριφορά των διαιτητών και στα επόμενα παιχνίδια.
πηγή: redplanet.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«Θα συνεχίσει στη Γάνδη ο Σόλιντ»
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
