2012-05-25 14:23:36
Του Νίκου Βαρλά
Χάθηκε μια τεράστια ευκαιρία να επαναλάβει… καρέ – καρέ ο Ολυμπιακός μια επική ανατροπή αλλά Πόλη (αυτή την φορά μέσα στο ΟΑΚΑ) και να τρελάνει όλο τον κόσμο; Ή μήπως έχουμε στα χέρια μας και στα μάτια μας μια ακόμα απόδειξη πως η ομάδα που έχει δημιουργήσει ο Ντούντα, δεν «πεθαίνει» ποτέ;
Πως ακόμα και μετά το χειρότερο πεντάλεπτο που έχει κάνει μετά τον Γενάρη (από 40-45 πήγαμε στο 63-47 με σερί 23-2) βρήκε την ψυχολογία, τον σφυγμό, την πίστη και κυρίως τον μπασκετικό τρόπο να επιστρέψει δριμύτερος στην διεκδίκηση της νίκης;
Για μένα είναι ένας συνδυασμός γεγονότων και συμπερασμάτων! Ναι, έχασε την ευκαιρία για το απόλυτο ο Ολυμπιακός! Ένα ενδεχόμενο «σκούπισμα» του Παναθηναϊκού, ένα ανεπανάληπτο 3-0 (ακόμα και στην χρυσή πενταετία 93-97 ποτέ δεν κατακτήθηκε πρωτάθλημα με σουίπ) και ένα εκκωφαντικό τελείωμα της πιο «τρελής» σεζόν που έχουμε βιώσει ποτέ!
Προσωπικά, θυμάμαι πολύ καλά όλες τις σεζόν του Ολυμπιακού από το 1990 και μετά. Δεν έρχεται στο μυαλό μου κάτι αντίστοιχο! Χαρές, κατακτήσεις, πίκρες, ακόμα… περισσότερες πίκρες τα πρόσφατα χρόνια, αλλά τέτοιο πράγμα ειλικρινά δεν θυμάμαι!
Αντίθετα, είναι χαραγμένες στη μνήμη μου όλες οι στενοχώριες που έχω ζήσει για αυτή την ομάδα. Όπως θα μείνουν ανεξίτηλα για πάντα αυτά τα ΜΑΓΙΚΑ δευτερόλεπτα και όσα ένιωσα στην Πόλη, στο Σινάν Ερντέμ, στο γήπεδο που γράφτηκε ιστορία και νομίζω δρομολογήθηκε η καθιέρωση μιας μεγάλης ομάδας που έρχεται!
Πρέπει να γίνουν πολλά λάθη για να μην… έρθει και να μην επιβληθεί τα επόμενα χρόνια αυτός ο κορμός του Ολυμπιακού και δεν πιστεύω ότι θα την πατήσουμε έτσι ως σύλλογος.
Επειδή, λοιπόν, δεν ξεχνάω την πίκρα που είχε γίνει συνήθεια, την τρομερή χαρά που μου έδωσε αυτή η ομάδα και το γεγονός ότι στο μπάσκετ κάποτε θα χάσεις (από τον δεύτερο προημιτελικό με την Σιένα είχε να χάσει η ομάδα!!), δεν θα γίνω αχάριστος!
Θα κρατήσω την μια ακόμα ανατροπή που πέτυχε ο Ολυμπιακός σε ένα γήπεδο που συχνά έχανε την γη κάτω από τα πόδια του (και αυτή χωρίς τον Μπίλι μέσα, όπως και στον τελικό με την ΤΣΣΚΑ), θα σκεφτώ τι ακριβώς συνέβη στον δεύτερο τελικό και γρήγορα θα γίνει η μετάβαση του μυαλού στον τρίτο της Κυριακής!
ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ
Για μια ακόμα φορά η ενέργεια του Ολυμπιακού έπαιξε ρόλο και πήγε να κάνει το… θαύμα της! Είναι τυχαίο πως στην 2η περίοδο το επί μέρους σκορ ήταν 18-22 και στην τελευταία 14-20; Προσέξτε! Στις δύο δεύτερες περιόδους των ημιχρόνων και μετά την φθορά του πρώτου και του τρίτου δεκαλέπτου, ο Ολυμπιακός νίκησε με 32-42!
Στην πρώτη και την τρίτη περίοδο χάσαμε συνολικά με 49-37! Ενδιαφέρον στοιχείο και το κατηγοριοποιώ για να συνειδητοποιήσουμε το εξής. Όσο ο Παναθηναϊκός έχει δυνάμεις και καθαρό μυαλό, όσο υπάρχουν τα… πόδια να παίξει άμυνα και να βρει ρυθμό στην επίθεση, υπάρχει τρόπος να στριμώξει τον Ολυμπιακό. Όσο, όμως, η κούραση αρχίζει να επηρεάζει τις κινήσεις και την αποτελεσματικότητα των μονομάχων, ο Παναθηναϊκός (όπως και όλες οι μεγάλες ομάδες της Ευρώπης απέναντι σε αυτό τον Ολυμπιακό) υποχωρεί και η ομάδα του Ίβκοβιτς, συνεχίζει, συνεχίζει και παραλίγο… πάντα κερδίζει!
Οι πράσινοι είχαν καλύτερο βαθμό στο σύστημα αξιολόγησης (88 vs 76), έκαναν δύο παραπάνω λάθη, αλλά 3 περισσότερες ασίστ. Ο Ολυμπιακός έχει βάλει 6 τρίποντα, ο Παναθηναϊκός 4, αλλά οι κόκκινοι έχουν εκτελέσει 9 περισσότερα και αυτό δείχνει πως είχαν επιθετικό πρόβλημα στο ποστ και δεν πήραν από εκεί τους απαιτούμενους πόντους. Αυτό προήλθε και από την μικρότερη παραγωγικότητα των Πρίντεζη – Παπανικολάου (έβαλαν 21 πόντους στο ΟΑΚΑ έναντι 34 στο ΣΕΦ) και από την αδυναμία του Ντόρσεϊ να κάνει μια φάση της προκοπής ως σέντερ, κυρίως με πλάτη.
Εντάξει, ο Χάινς είναι περιπτωσάρα, μην το ψάχνετε! Η μεγάλη έκπληξη είναι τα ριμπάουντ. Ο Παναθηναϊκός κέρδισε τον Ολυμπιακό σε αυτόν τον τομέα (41-33), που εξελίσσεται σε σήμα κατατεθέν στο δεύτερο μισό της σεζόν και είναι η πολύ μεγάλη δύναμή του!
Κάτι που συνέβη κυρίως επειδή ανέβηκε πολύ ο Μπατίστ στο δεύτερο ημίχρονο και πάλευε από την αρχή ως το τέλος λυσσαλέα ο Καϊμακόγλου. Αυτός ήταν ο πιο σημαντικός παίκτης του Παναθηναϊκού στο διάστημα του μεγάλου σερί, μαζί με τον Μπατίστ και τον Διαμαντίδη, που ήταν ο κορυφαίος παίκτης του δεύτερου τελικού.
Μετά από καιρό
Ο Ολυμπιακός θα πάρει το πρωτάθλημα αν «διαβάσει» καλά το πεντάλεπτο της συμφοράς στην τρίτη περίοδο, δει τι έφταιξε και δεν το επαναλάβει! Μετά το 1-1 στην σειρά με την Σιένα, σας έγραψα ότι ο Ολυμπιακός θα προκριθεί με 3-1! Τώρα, βλέπω και πιστεύω πως το πρωτάθλημα θα επιστρέψει στον Πειραιά, ανεξαρτήτως με το αν θα χρειαστούν 4 ή 5 παιχνίδια.
Το μόνο που χρειάζεται είναι να αποφύγει τέτοια «νεκρά διαστήματα», να μην χάσει το μυαλό του και να μην φορτωθεί με υπερβολική πίεση, λόγω της μεγάλης θέλησης να κατακτηθεί και ο ελληνικός τίτλος. Σε αυτά τα 5 λεπτά ο Ολυμπιακός τα έκανε όλα λάθος. Δεν έκανε μπλοκ – άουτ, παρασύρθηκε από τον αντίπαλο και πήγε σε βιαστικές και όχι γρήγορες και σωστά δομημένες επιθέσεις, έχασε την ισορροπία του σε όλους τους τομείς και συνάμα είχε λανθασμένη αντίδραση σε πνευματικό επίπεδο.
Στο ΣΕΦ, με φυσιολογική διαιτησία, με την ενέργεια που καταθέτει ο Ολυμπιακός στο παρκέ και με την ώθηση που μπορεί να του δώσει ένα ΥΠΟΜΟΝΕΤΙΚΟ κοινό, είναι πολύ δύσκολο να ηττηθεί.
Δύο τελευταία πραγματάκια ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ… Για τρία πράγματα δικαιούται να μιλάει ο Ολυμπιακός. Ξαφνικά, οι διαιτητές ψάχνονται για να σφυρίξουν όλες τις επαφές, κάτι που δεν συμφέρει τους κόκκινους, αλλά βολεύει τους πράσινους. Γιατί, πλέον οι κόκκινοι είναι που παίζουν την καλύτερη άμυνα επαφών! Όλα τα προηγούμενα χρόνια ο Παναθηναϊκός ήταν η ομάδα που έπαιζε “αντρική” άμυνα, αλλά οι διαιτητές στους τελικούς έδειχναν ανοχή στο σκληρό παιχνίδι. Τώρα που άλλαξαν οι ομάδες, άλλαξαν και τα κριτήρια;
Δεύτερον, στο post up παιχνίδι που κρίθηκε ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του παιχνιδιού, υπήρχε μεγαλύτερη ευαισθησία στον Παναθηναϊκό, σε σχέση με τον Ολυμπιακό.
Τρίτον, ο Μπατίστ έχει κάνει καθαρό φάουλ στον Πρίντεζη (στο άστοχο του Σάρας στο τελευταίο λεπτό) και είναι βολές με τον Ολυμπιακό στο -1, αφού οι γηπεδούχοι είχαν πέντε ομαδικά. Επίσης, ο Διαμαντίδης πατάει ΞΕΚΑΘΑΡΑ την γραμμή της επαναφοράς, λιγότερο από 10’’ πριν το τέλος, πριν εξελιχθεί η φάση που έκρινε τον αγώνα.
ΤΕΛΟΣ, η διαιτησία σε σχέση με όσα έχω δει στο ΟΑΚΑ όλα αυτά τα χρόνια ήταν πολύ καλύτερη και δεν θα έχω κανένα πρόβλημα αν στο ΣΕΦ συμπεριφερθεί, όπως χειρίστηκε στον δεύτερο τελικό τον γηπεδούχο Παναθηναϊκό.
ΟΣΟ για την απόφαση του Σπανούλη να μην πάρει πικ και να τους διώξει όλους για να πάρει το σουτ, δεν χρειάζεται κανένας σχολιασμός! Αυτός είναι ο Βασίλης. Με την Μπαρτσελόνα το παστέλωσε και πήγαμε στους +5. Μετά έκανε την πάσα στον Ντόρσεϊ και τελείωσε τον ημιτελικό με… +4.
Με την ΤΣΣΚΑ τους μάζεψε όλους, πάσαρε και το πήραμε!! Δέχομαι την επιλογή του, δεν κάνω τον έξυπνο, αφού οι προηγούμενες μας… έστειλαν στα ουράνια και πιστεύω ότι στο τέλος αυτός θα το σηκώσει!
πηγή: eurohoops.net
Χάθηκε μια τεράστια ευκαιρία να επαναλάβει… καρέ – καρέ ο Ολυμπιακός μια επική ανατροπή αλλά Πόλη (αυτή την φορά μέσα στο ΟΑΚΑ) και να τρελάνει όλο τον κόσμο; Ή μήπως έχουμε στα χέρια μας και στα μάτια μας μια ακόμα απόδειξη πως η ομάδα που έχει δημιουργήσει ο Ντούντα, δεν «πεθαίνει» ποτέ;
Πως ακόμα και μετά το χειρότερο πεντάλεπτο που έχει κάνει μετά τον Γενάρη (από 40-45 πήγαμε στο 63-47 με σερί 23-2) βρήκε την ψυχολογία, τον σφυγμό, την πίστη και κυρίως τον μπασκετικό τρόπο να επιστρέψει δριμύτερος στην διεκδίκηση της νίκης;
Για μένα είναι ένας συνδυασμός γεγονότων και συμπερασμάτων! Ναι, έχασε την ευκαιρία για το απόλυτο ο Ολυμπιακός! Ένα ενδεχόμενο «σκούπισμα» του Παναθηναϊκού, ένα ανεπανάληπτο 3-0 (ακόμα και στην χρυσή πενταετία 93-97 ποτέ δεν κατακτήθηκε πρωτάθλημα με σουίπ) και ένα εκκωφαντικό τελείωμα της πιο «τρελής» σεζόν που έχουμε βιώσει ποτέ!
Προσωπικά, θυμάμαι πολύ καλά όλες τις σεζόν του Ολυμπιακού από το 1990 και μετά. Δεν έρχεται στο μυαλό μου κάτι αντίστοιχο! Χαρές, κατακτήσεις, πίκρες, ακόμα… περισσότερες πίκρες τα πρόσφατα χρόνια, αλλά τέτοιο πράγμα ειλικρινά δεν θυμάμαι!
Αντίθετα, είναι χαραγμένες στη μνήμη μου όλες οι στενοχώριες που έχω ζήσει για αυτή την ομάδα. Όπως θα μείνουν ανεξίτηλα για πάντα αυτά τα ΜΑΓΙΚΑ δευτερόλεπτα και όσα ένιωσα στην Πόλη, στο Σινάν Ερντέμ, στο γήπεδο που γράφτηκε ιστορία και νομίζω δρομολογήθηκε η καθιέρωση μιας μεγάλης ομάδας που έρχεται!
Πρέπει να γίνουν πολλά λάθη για να μην… έρθει και να μην επιβληθεί τα επόμενα χρόνια αυτός ο κορμός του Ολυμπιακού και δεν πιστεύω ότι θα την πατήσουμε έτσι ως σύλλογος.
Επειδή, λοιπόν, δεν ξεχνάω την πίκρα που είχε γίνει συνήθεια, την τρομερή χαρά που μου έδωσε αυτή η ομάδα και το γεγονός ότι στο μπάσκετ κάποτε θα χάσεις (από τον δεύτερο προημιτελικό με την Σιένα είχε να χάσει η ομάδα!!), δεν θα γίνω αχάριστος!
Θα κρατήσω την μια ακόμα ανατροπή που πέτυχε ο Ολυμπιακός σε ένα γήπεδο που συχνά έχανε την γη κάτω από τα πόδια του (και αυτή χωρίς τον Μπίλι μέσα, όπως και στον τελικό με την ΤΣΣΚΑ), θα σκεφτώ τι ακριβώς συνέβη στον δεύτερο τελικό και γρήγορα θα γίνει η μετάβαση του μυαλού στον τρίτο της Κυριακής!
ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ
Για μια ακόμα φορά η ενέργεια του Ολυμπιακού έπαιξε ρόλο και πήγε να κάνει το… θαύμα της! Είναι τυχαίο πως στην 2η περίοδο το επί μέρους σκορ ήταν 18-22 και στην τελευταία 14-20; Προσέξτε! Στις δύο δεύτερες περιόδους των ημιχρόνων και μετά την φθορά του πρώτου και του τρίτου δεκαλέπτου, ο Ολυμπιακός νίκησε με 32-42!
Στην πρώτη και την τρίτη περίοδο χάσαμε συνολικά με 49-37! Ενδιαφέρον στοιχείο και το κατηγοριοποιώ για να συνειδητοποιήσουμε το εξής. Όσο ο Παναθηναϊκός έχει δυνάμεις και καθαρό μυαλό, όσο υπάρχουν τα… πόδια να παίξει άμυνα και να βρει ρυθμό στην επίθεση, υπάρχει τρόπος να στριμώξει τον Ολυμπιακό. Όσο, όμως, η κούραση αρχίζει να επηρεάζει τις κινήσεις και την αποτελεσματικότητα των μονομάχων, ο Παναθηναϊκός (όπως και όλες οι μεγάλες ομάδες της Ευρώπης απέναντι σε αυτό τον Ολυμπιακό) υποχωρεί και η ομάδα του Ίβκοβιτς, συνεχίζει, συνεχίζει και παραλίγο… πάντα κερδίζει!
Οι πράσινοι είχαν καλύτερο βαθμό στο σύστημα αξιολόγησης (88 vs 76), έκαναν δύο παραπάνω λάθη, αλλά 3 περισσότερες ασίστ. Ο Ολυμπιακός έχει βάλει 6 τρίποντα, ο Παναθηναϊκός 4, αλλά οι κόκκινοι έχουν εκτελέσει 9 περισσότερα και αυτό δείχνει πως είχαν επιθετικό πρόβλημα στο ποστ και δεν πήραν από εκεί τους απαιτούμενους πόντους. Αυτό προήλθε και από την μικρότερη παραγωγικότητα των Πρίντεζη – Παπανικολάου (έβαλαν 21 πόντους στο ΟΑΚΑ έναντι 34 στο ΣΕΦ) και από την αδυναμία του Ντόρσεϊ να κάνει μια φάση της προκοπής ως σέντερ, κυρίως με πλάτη.
Εντάξει, ο Χάινς είναι περιπτωσάρα, μην το ψάχνετε! Η μεγάλη έκπληξη είναι τα ριμπάουντ. Ο Παναθηναϊκός κέρδισε τον Ολυμπιακό σε αυτόν τον τομέα (41-33), που εξελίσσεται σε σήμα κατατεθέν στο δεύτερο μισό της σεζόν και είναι η πολύ μεγάλη δύναμή του!
Κάτι που συνέβη κυρίως επειδή ανέβηκε πολύ ο Μπατίστ στο δεύτερο ημίχρονο και πάλευε από την αρχή ως το τέλος λυσσαλέα ο Καϊμακόγλου. Αυτός ήταν ο πιο σημαντικός παίκτης του Παναθηναϊκού στο διάστημα του μεγάλου σερί, μαζί με τον Μπατίστ και τον Διαμαντίδη, που ήταν ο κορυφαίος παίκτης του δεύτερου τελικού.
Μετά από καιρό
Ο Ολυμπιακός θα πάρει το πρωτάθλημα αν «διαβάσει» καλά το πεντάλεπτο της συμφοράς στην τρίτη περίοδο, δει τι έφταιξε και δεν το επαναλάβει! Μετά το 1-1 στην σειρά με την Σιένα, σας έγραψα ότι ο Ολυμπιακός θα προκριθεί με 3-1! Τώρα, βλέπω και πιστεύω πως το πρωτάθλημα θα επιστρέψει στον Πειραιά, ανεξαρτήτως με το αν θα χρειαστούν 4 ή 5 παιχνίδια.
Το μόνο που χρειάζεται είναι να αποφύγει τέτοια «νεκρά διαστήματα», να μην χάσει το μυαλό του και να μην φορτωθεί με υπερβολική πίεση, λόγω της μεγάλης θέλησης να κατακτηθεί και ο ελληνικός τίτλος. Σε αυτά τα 5 λεπτά ο Ολυμπιακός τα έκανε όλα λάθος. Δεν έκανε μπλοκ – άουτ, παρασύρθηκε από τον αντίπαλο και πήγε σε βιαστικές και όχι γρήγορες και σωστά δομημένες επιθέσεις, έχασε την ισορροπία του σε όλους τους τομείς και συνάμα είχε λανθασμένη αντίδραση σε πνευματικό επίπεδο.
Στο ΣΕΦ, με φυσιολογική διαιτησία, με την ενέργεια που καταθέτει ο Ολυμπιακός στο παρκέ και με την ώθηση που μπορεί να του δώσει ένα ΥΠΟΜΟΝΕΤΙΚΟ κοινό, είναι πολύ δύσκολο να ηττηθεί.
Δύο τελευταία πραγματάκια ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ… Για τρία πράγματα δικαιούται να μιλάει ο Ολυμπιακός. Ξαφνικά, οι διαιτητές ψάχνονται για να σφυρίξουν όλες τις επαφές, κάτι που δεν συμφέρει τους κόκκινους, αλλά βολεύει τους πράσινους. Γιατί, πλέον οι κόκκινοι είναι που παίζουν την καλύτερη άμυνα επαφών! Όλα τα προηγούμενα χρόνια ο Παναθηναϊκός ήταν η ομάδα που έπαιζε “αντρική” άμυνα, αλλά οι διαιτητές στους τελικούς έδειχναν ανοχή στο σκληρό παιχνίδι. Τώρα που άλλαξαν οι ομάδες, άλλαξαν και τα κριτήρια;
Δεύτερον, στο post up παιχνίδι που κρίθηκε ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του παιχνιδιού, υπήρχε μεγαλύτερη ευαισθησία στον Παναθηναϊκό, σε σχέση με τον Ολυμπιακό.
Τρίτον, ο Μπατίστ έχει κάνει καθαρό φάουλ στον Πρίντεζη (στο άστοχο του Σάρας στο τελευταίο λεπτό) και είναι βολές με τον Ολυμπιακό στο -1, αφού οι γηπεδούχοι είχαν πέντε ομαδικά. Επίσης, ο Διαμαντίδης πατάει ΞΕΚΑΘΑΡΑ την γραμμή της επαναφοράς, λιγότερο από 10’’ πριν το τέλος, πριν εξελιχθεί η φάση που έκρινε τον αγώνα.
ΤΕΛΟΣ, η διαιτησία σε σχέση με όσα έχω δει στο ΟΑΚΑ όλα αυτά τα χρόνια ήταν πολύ καλύτερη και δεν θα έχω κανένα πρόβλημα αν στο ΣΕΦ συμπεριφερθεί, όπως χειρίστηκε στον δεύτερο τελικό τον γηπεδούχο Παναθηναϊκό.
ΟΣΟ για την απόφαση του Σπανούλη να μην πάρει πικ και να τους διώξει όλους για να πάρει το σουτ, δεν χρειάζεται κανένας σχολιασμός! Αυτός είναι ο Βασίλης. Με την Μπαρτσελόνα το παστέλωσε και πήγαμε στους +5. Μετά έκανε την πάσα στον Ντόρσεϊ και τελείωσε τον ημιτελικό με… +4.
Με την ΤΣΣΚΑ τους μάζεψε όλους, πάσαρε και το πήραμε!! Δέχομαι την επιλογή του, δεν κάνω τον έξυπνο, αφού οι προηγούμενες μας… έστειλαν στα ουράνια και πιστεύω ότι στο τέλος αυτός θα το σηκώσει!
πηγή: eurohoops.net
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Νέα, συντριπτικά στοιχεία για το πετρέλαιο της Κρήτης
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
