2017-11-15 19:00:32
Η Αθήνα και οι γύρω περιοχές, μόνο σαν "ανοχύρωτες πόλεις" μπορούν να χαρακτηριστούν. Δεν είναι η πρώτη φορά που με μια ισχυρή καταιγίδα, όλο και κάποιο σημείο της Αττικής θα θρηνήσει ανθρώπους. Σήμερα στη Μάνδρα, τα προηγούμενα χρόνια στη Φιλαδέλφεια, τη Ριζούπολη, τον Κηφισό, τον Πειραια Η λίστα των περιοχών που πνίγονται είναι αμέτρητη. Στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας που χρόνια τώρα κλείνει τα μάτια της, στις όποιες παρανομίες. Που κλείνει τα μάτια όταν μπαζώνονται ρέματα, όταν καίγονται τα δάση το καλοκαίρι και το χειμώνα βρέχει, αλλά δεν υπάρχουν δέντρα να συγκρατήσουν τις λάσπες, που κάθε φορά γίνονται έρευνες για το ποιος φταίει αλλά ποτέ κανείς δεν βρίσκεται, ή η υπόθεση μπαίνει στο αρχείο, σε αυτή τη χώρα είμαστε όλοι υπεύθυνοι και όλοι ανεύθυνοι.
Στις 2 Νοεμβρίου του 1977, τα μολυβένια σύννεφα που είχαν σκεπάσει τον Αττικό ουρανό, προμήνυαν ισχυρότατη καταιγίδα. Η βροχή έπεφτε καταρρακτωδώς επί 5 ώρες. Ξεκίνησε στις 6 το απόγευμα και σύντομα αποσυντόνισε όλον τον κρατικό μηχανισμό. Κεραυνοί κατέστρεψαν τα κέντρα επικοινωνίας της αμέσου δράσεως και το έργο της παροχής βοήθειας έγινε δυσκολότερο.
Οι δρόμοι πλημμύρισαν, τα υπόγεια γέμισαν λασπόνερα μέχρι το ταβάνι, άνθρωποι ξεσπιτώθηκαν. Συνολικά 927 υπόγεια πλημμύρισαν, 100 αυτοκίνητα παρασύρθηκαν, ενώ το ύψος του νερού σε πολλές περιοχές ξεπέρασε τα δύο μέτρα. Στο έλεος της καταιγίδας βρέθηκαν κυρίως το Περιστέρι, οι Τζιτζιφιές, ο Ταύρος και το Μοσχάτο. Δίκτυα χάλασαν, δρόμοι έγιναν λιμνοθάλασσα και η Αθήνα μετρούσε 37 πνιγμένους ανθρώπους, ανάμεσα τους και 9 μικρά παιδιά.
Την κατάσταση αποτυπώνουν τα ρεπορτάζ των εφημερίδων:
Μακεδονία: και η πρωτεύουσα έκλεισε ραντεβού θανάτου με την καιρική της ιστορία. Κάποιος αυστηρός κριτής των πάντων , που θα επιχειρούσε να βάλει την φύση σε «καλούπια», θα μπορούσε να θεωρήσει ότι η Αθήνα θα έπρεπε να το περιμένει. Αφενός, γιατί η περίοδος επαναφοράς υπερκαταιγίδων τέτοιου μεγέθους κυμαίνεται μεταξύ 15 και 20 ετών (και είχαν περάσει 16 χρόνια από την συμφορά της 05-06/11/1961), αφετέρου, γιατί η ιστορική αυτή καταιγίδα έλαβε χώρα στην εποχή της και δη στο διάστημα 20 Οκτωβρίου – 20 Νοεμβρίου που είναι και το πιο «επικίνδυνο».
Η έκταση των καταστροφών ήταν τόσο μεγάλη και οι νεκροί που από την πρώτη ημέρα ήταν επίσημα 24 μετά από μέρες ξεπέρασαν τους τριάντα (36 σύμφωνα με κάποιες πηγές). Ανάμεσα στα θύματα δυστυχώς και πολλά μικρά παιδιά. Ανασύρθηκαν θύματα μέσα από λάσπες μετά από τρεις και τέσσερεις ημέρες, παρότι σε τέτοιες περιπτώσεις ο πραγματικός αριθμός των θυμάτων είναι πάντα μεγαλύτερος από τις επίσημες καταγραφές των αρχών. Καταστροφή, φτώχεια και ανθρώπινος πόνος κάνουν τον καθένα να αναλογίζεται για το ποιος φταίει παρότι η απάντηση είναι η ίδια εδώ και αρκετούς αιώνες. Η νεροποντή ξεθύμανε γύρω στα μεσάνυχτα χωρίς όμως να σταματήσει τελείως έχοντας προσθέσει με τον χειρότερο τρόπο χρυσές σελίδες την καιρική ιστορία της πόλης
Βήμα: Μολονότι η καταιγίδα ήρθε «στην ώρα της», τίποτα στην δεν έμοιαζε να την περιμένει. Η ανοχύρωτη στις πλημμύρες Αθήνα του 1977 παραδόθηκε μονομιάς στην «προγραμματισμένη» μανία της φύσης και σε πέντε ώρες μετετράπη σε κατεστραμμένη πολιτεία με λιμνοθάλασσες, κατεστραμμένες οικίες δρόμους , δίκτυα ύδρευσης & ηλεκτροδότησης, νεκρούς, τραυματίες και αστέγους.
Η ώρα ήταν 19:00, και πριν προλάβουν καν οι κάτοικοι του λεκανοπεδίου να αντιληφθούν την καταστροφή που ερχόταν από τον Σαρωνικό κόλπο , εν μέσω τρομακτικών κεραυνών ξέσπασε απότομα κατακλυσμιαία βροχή στα παραθαλάσσια προάστια η οποία μέσα σε μία ώρα είχε επεκταθεί και στις βορειότερες περιοχές του λεκανοπέδιου. Η κατακλυσμιαία αυτή βροχή όχι μόνο δεν ξεθύμανε με το πέρασμα της ώρας αλλά εγκαταστάθηκε πάνω από το λεκανοπέδιο και με αμείωτη αν όχι αυξανόμενη ένταση συνοδεία ισχυρής ηλεκτρικής δραστηριότητας επέλασε αργά και καταστροφικά πάνω από την πόλη.
Τα πρώτα λεπτά εκτεταμένες περιοχές του λεκανοπεδίου βυθίστηκαν στο σκοτάδι εξαιτίας των διακοπών του ρεύματος (κυρίως στα δυτικά προάστια αρχικά).Το σύστημα φωτεινών σηματοδοτών στο μεγαλύτερο κομμάτι του λεκανοπεδίου παρέλυσε, και σε ώρα αιχμής τα αυτοκίνητα εγκλωβίστηκαν μέσα στην κίνηση ενώ το ύψος των υδάτων στους πλημμυρισμένους δρόμους ολοένα ανέβαινε. Για να συμπληρωθεί το τρομακτικό σκηνικό με το οποίο ξεκίνησε η καιρική αυτή καταστροφή , η πτώση κεραυνών προκάλεσε βραχυκύκλωμα στο δίκτυο σειρήνων της αεροπορίας με αποτέλεσμα αυτές να ηχούν για αρκετή ώρα στην Αθήνα και τον Πειραιά εν μέσω της εξελισσόμενης θεομηνίας.
Μετά την πρώτη ώρα η κατάσταση ξέφυγε από τον έλεγχο, το ρεύμα άρχισε να κόβεται σε ολοένα και περισσότερες περιοχές, το αεροδρόμιου του Ελληνικού έκλεισε, δρομολόγια του ηλεκτρικού σιδηροδρόμου διεκόπησαν, ο Κηφισός ξεχείλισε, σε πολλά νοσοκομεία τα χειρουργεία σταμάτησαν και κατέρρευσε μεγάλο κομμάτι του δικτύου του ΟΤΕ. Άνθρωποι εγκλωβισμένοι στους δρόμους πάνω σε στάσεις λεωφορείων και αγκαλιασμένοι από κολώνες προσπαθούσαν να σωθούν και οι υπόλοιποι που ήταν σε ασφαλή μέρη δεν είχαν την δυνατότητα να επικοινωνήσουν με τους δικούς του να τους που ότι είναι καλά. Στιγμές αλλοφροσύνης διαδραματίστηκαν στις οδούς Πειραιώς , Χαμοστερνας, Πέτρου Ράλλη, Αθηνών, Ιερά Οδό και Ποσειδώνος.
Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι αξιοθαύμαστη η ηρωική μάχη που έδωσαν στους δρόμους τα πληρώματα των ασθενοφόρων και των οχημάτων της πυροσβεστικής και της Αστυνομίας άλλα και απλοί άνθρωποι που αψήφησαν τον κίνδυνο εκείνες τις δύσκολες ώρες και έσωσαν ανθρώπους την τελευταία στιγμή . Ο αριθμός των θυμάτων θα ήταν πολύ μεγαλύτερος σε αντίθετη περίπτωση.
Τα ΝΕΑ: Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι στην οδό Κονδύλη στην Νίκαια, ο Δημήτριος Καμμένος συγκρούστηκε με διερχόμενο λεωφορείο. Από τη σύγκρουση εγκλωβίστηκε μέσα στο αυτοκίνητο του και από τα κατεστραμμένα τα τζάμια του αυτοκίνητου άρχισαν να μπαίνουν νερά και σώθηκε την τελευταία στιγμή από περαστικούς ενώ τα νερά είχαν φτάσει στο λαιμό. Επίσης στην οδό Βαλαωρίτου στον Κορυδαλλό τρεις ανήλικους μαθητές (Στέφανος Λεπενιώτης , Πέπη Λεπενιώτη και Δημήτρης Σπύρου) που είχαν εγκλωβιστεί σε υπόγειο σωθήκαν από διερχόμενους αστυνομικούς που άκουσαν τις φωνές τους όταν τα νερά είχαν φτάσει στο στήθος τους.
topontiki
Με πληροφορίες από το meteoclub
olalathos
Στις 2 Νοεμβρίου του 1977, τα μολυβένια σύννεφα που είχαν σκεπάσει τον Αττικό ουρανό, προμήνυαν ισχυρότατη καταιγίδα. Η βροχή έπεφτε καταρρακτωδώς επί 5 ώρες. Ξεκίνησε στις 6 το απόγευμα και σύντομα αποσυντόνισε όλον τον κρατικό μηχανισμό. Κεραυνοί κατέστρεψαν τα κέντρα επικοινωνίας της αμέσου δράσεως και το έργο της παροχής βοήθειας έγινε δυσκολότερο.
Οι δρόμοι πλημμύρισαν, τα υπόγεια γέμισαν λασπόνερα μέχρι το ταβάνι, άνθρωποι ξεσπιτώθηκαν. Συνολικά 927 υπόγεια πλημμύρισαν, 100 αυτοκίνητα παρασύρθηκαν, ενώ το ύψος του νερού σε πολλές περιοχές ξεπέρασε τα δύο μέτρα. Στο έλεος της καταιγίδας βρέθηκαν κυρίως το Περιστέρι, οι Τζιτζιφιές, ο Ταύρος και το Μοσχάτο. Δίκτυα χάλασαν, δρόμοι έγιναν λιμνοθάλασσα και η Αθήνα μετρούσε 37 πνιγμένους ανθρώπους, ανάμεσα τους και 9 μικρά παιδιά.
Την κατάσταση αποτυπώνουν τα ρεπορτάζ των εφημερίδων:
Μακεδονία: και η πρωτεύουσα έκλεισε ραντεβού θανάτου με την καιρική της ιστορία. Κάποιος αυστηρός κριτής των πάντων , που θα επιχειρούσε να βάλει την φύση σε «καλούπια», θα μπορούσε να θεωρήσει ότι η Αθήνα θα έπρεπε να το περιμένει. Αφενός, γιατί η περίοδος επαναφοράς υπερκαταιγίδων τέτοιου μεγέθους κυμαίνεται μεταξύ 15 και 20 ετών (και είχαν περάσει 16 χρόνια από την συμφορά της 05-06/11/1961), αφετέρου, γιατί η ιστορική αυτή καταιγίδα έλαβε χώρα στην εποχή της και δη στο διάστημα 20 Οκτωβρίου – 20 Νοεμβρίου που είναι και το πιο «επικίνδυνο».
Η έκταση των καταστροφών ήταν τόσο μεγάλη και οι νεκροί που από την πρώτη ημέρα ήταν επίσημα 24 μετά από μέρες ξεπέρασαν τους τριάντα (36 σύμφωνα με κάποιες πηγές). Ανάμεσα στα θύματα δυστυχώς και πολλά μικρά παιδιά. Ανασύρθηκαν θύματα μέσα από λάσπες μετά από τρεις και τέσσερεις ημέρες, παρότι σε τέτοιες περιπτώσεις ο πραγματικός αριθμός των θυμάτων είναι πάντα μεγαλύτερος από τις επίσημες καταγραφές των αρχών. Καταστροφή, φτώχεια και ανθρώπινος πόνος κάνουν τον καθένα να αναλογίζεται για το ποιος φταίει παρότι η απάντηση είναι η ίδια εδώ και αρκετούς αιώνες. Η νεροποντή ξεθύμανε γύρω στα μεσάνυχτα χωρίς όμως να σταματήσει τελείως έχοντας προσθέσει με τον χειρότερο τρόπο χρυσές σελίδες την καιρική ιστορία της πόλης
Βήμα: Μολονότι η καταιγίδα ήρθε «στην ώρα της», τίποτα στην δεν έμοιαζε να την περιμένει. Η ανοχύρωτη στις πλημμύρες Αθήνα του 1977 παραδόθηκε μονομιάς στην «προγραμματισμένη» μανία της φύσης και σε πέντε ώρες μετετράπη σε κατεστραμμένη πολιτεία με λιμνοθάλασσες, κατεστραμμένες οικίες δρόμους , δίκτυα ύδρευσης & ηλεκτροδότησης, νεκρούς, τραυματίες και αστέγους.
Η ώρα ήταν 19:00, και πριν προλάβουν καν οι κάτοικοι του λεκανοπεδίου να αντιληφθούν την καταστροφή που ερχόταν από τον Σαρωνικό κόλπο , εν μέσω τρομακτικών κεραυνών ξέσπασε απότομα κατακλυσμιαία βροχή στα παραθαλάσσια προάστια η οποία μέσα σε μία ώρα είχε επεκταθεί και στις βορειότερες περιοχές του λεκανοπέδιου. Η κατακλυσμιαία αυτή βροχή όχι μόνο δεν ξεθύμανε με το πέρασμα της ώρας αλλά εγκαταστάθηκε πάνω από το λεκανοπέδιο και με αμείωτη αν όχι αυξανόμενη ένταση συνοδεία ισχυρής ηλεκτρικής δραστηριότητας επέλασε αργά και καταστροφικά πάνω από την πόλη.
Τα πρώτα λεπτά εκτεταμένες περιοχές του λεκανοπεδίου βυθίστηκαν στο σκοτάδι εξαιτίας των διακοπών του ρεύματος (κυρίως στα δυτικά προάστια αρχικά).Το σύστημα φωτεινών σηματοδοτών στο μεγαλύτερο κομμάτι του λεκανοπεδίου παρέλυσε, και σε ώρα αιχμής τα αυτοκίνητα εγκλωβίστηκαν μέσα στην κίνηση ενώ το ύψος των υδάτων στους πλημμυρισμένους δρόμους ολοένα ανέβαινε. Για να συμπληρωθεί το τρομακτικό σκηνικό με το οποίο ξεκίνησε η καιρική αυτή καταστροφή , η πτώση κεραυνών προκάλεσε βραχυκύκλωμα στο δίκτυο σειρήνων της αεροπορίας με αποτέλεσμα αυτές να ηχούν για αρκετή ώρα στην Αθήνα και τον Πειραιά εν μέσω της εξελισσόμενης θεομηνίας.
Μετά την πρώτη ώρα η κατάσταση ξέφυγε από τον έλεγχο, το ρεύμα άρχισε να κόβεται σε ολοένα και περισσότερες περιοχές, το αεροδρόμιου του Ελληνικού έκλεισε, δρομολόγια του ηλεκτρικού σιδηροδρόμου διεκόπησαν, ο Κηφισός ξεχείλισε, σε πολλά νοσοκομεία τα χειρουργεία σταμάτησαν και κατέρρευσε μεγάλο κομμάτι του δικτύου του ΟΤΕ. Άνθρωποι εγκλωβισμένοι στους δρόμους πάνω σε στάσεις λεωφορείων και αγκαλιασμένοι από κολώνες προσπαθούσαν να σωθούν και οι υπόλοιποι που ήταν σε ασφαλή μέρη δεν είχαν την δυνατότητα να επικοινωνήσουν με τους δικούς του να τους που ότι είναι καλά. Στιγμές αλλοφροσύνης διαδραματίστηκαν στις οδούς Πειραιώς , Χαμοστερνας, Πέτρου Ράλλη, Αθηνών, Ιερά Οδό και Ποσειδώνος.
Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι αξιοθαύμαστη η ηρωική μάχη που έδωσαν στους δρόμους τα πληρώματα των ασθενοφόρων και των οχημάτων της πυροσβεστικής και της Αστυνομίας άλλα και απλοί άνθρωποι που αψήφησαν τον κίνδυνο εκείνες τις δύσκολες ώρες και έσωσαν ανθρώπους την τελευταία στιγμή . Ο αριθμός των θυμάτων θα ήταν πολύ μεγαλύτερος σε αντίθετη περίπτωση.
Τα ΝΕΑ: Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι στην οδό Κονδύλη στην Νίκαια, ο Δημήτριος Καμμένος συγκρούστηκε με διερχόμενο λεωφορείο. Από τη σύγκρουση εγκλωβίστηκε μέσα στο αυτοκίνητο του και από τα κατεστραμμένα τα τζάμια του αυτοκίνητου άρχισαν να μπαίνουν νερά και σώθηκε την τελευταία στιγμή από περαστικούς ενώ τα νερά είχαν φτάσει στο λαιμό. Επίσης στην οδό Βαλαωρίτου στον Κορυδαλλό τρεις ανήλικους μαθητές (Στέφανος Λεπενιώτης , Πέπη Λεπενιώτη και Δημήτρης Σπύρου) που είχαν εγκλωβιστεί σε υπόγειο σωθήκαν από διερχόμενους αστυνομικούς που άκουσαν τις φωνές τους όταν τα νερά είχαν φτάσει στο στήθος τους.
topontiki
Με πληροφορίες από το meteoclub
olalathos
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πώς θα τονώσετε με φυσικούς τρόπους την ερωτική σας ζωή
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
