2017-11-19 09:00:30
Η Τζούλια Ρόμπερτς αποδεικνύει ότι τα 50 είναι ένα απλό νούμερο παραμένοντας το ίδιο αγέραστο αστέρι που την ξεχωρίζει από τις πλαστικές πρωταγωνίστριες.
Η Τζούλια Ρόμπερτς έχει καταφέρει κάτι πολύ μοναδικό στο Χολιγουντιανό κόσμο: παρέμεινε το κορίτσι της διπλανής πόρτας. Και το έκανε ακολουθώντας ένα απρόσμενο μονοπάτι: είπε όχι στις πλαστικές, όχι στην εντατική δουλειά, όχι στην ανασφάλεια που θέλει τις σταρ να καίγονται μέσα στο άστρο τους. Εκείνη, κάποια στιγμή αποσύρθηκε για να ευχαριστηθεί την οικογένειά της, επέστρεφε παραδικά (με όχι τρελά επιτυχημένες επιλογές), δεν έπαιρνε το εαυτό της στα σοβαρά, ξαναεξαφανιζόταν στο ράντσο της.
Κι έφτασε 50 χρονών. Με τα ίδια κόκκινα σήμα-κατατεθέν μαλλιά. Με το ίδιο τεράστιο πολλών μεγκαβάτ χαμόγελο. Με την ίδια ηρεμία που σου δίνει η πραγματική ευτυχία. Και με το περιοδικό People να αποφασίζει ότι στην πέμπτη της δεκαετία (και για πέμπτη φορά) είναι η πιο όμορφη γυναίκα στον κόσμο!
Σε συνέντευξή της για το In Style Νοεμβρίου, η Ρόμπερτς μίλησε ανοιχτά για όσα την καθόρισαν. Και θα σας κάνει εντύπωση: τα περισσότερα έχουν να κάνουν με την οικογένεια.
Για τα γενέθλια των 50 της χρόνων: «Κάθε χρόνο γιορτάζω τα γενέθλιά μου. Τα αγαπώ πολύ. Είναι μια γιορτή που καλωσορίζω με ανοιχτή την αγκαλιά κι απέραντη ευγνωμοσύνη. Είναι πλεονέκτημα να μεγαλώνεις. Κι αυτά τα γενέθλια για μένα δεν έχουν τίποτα διαφορετικό. Αλήθεια ρε παιδιά με ρωτάτε; Είμαστε ακόμα σε αυτό το σημείο; Να απευθείνεται μία τέτοια ερώτηση σε μία γυναίκα; Την κάνατε στον Τζορτζ (Κλούνεϊ) ή στον Μπραντ (Πιτ) όταν έκλειναν τα 50;»
Ποιοι είναι το μυστικό για να φαίνεσαι και να αισθάνεσαι νέα; (σε αυτό το σημείο ο γιος της Φιν, της ψιθυρίζει κάτι στο αυτί κι εκείνη σκάει στα γέλια) «Να παντρευτείς τον σωστό άνθρωπο, να γεννήσεις κοκκινομάλλικα παιδιά, να έχεις υπέροχες, δυνατές φίλες. Αυτά είναι τα τρία κλειδιά για την ευτυχία...»
Πώς μετρά το χρόνο που περνά; «Είναι ένα τεράστιο κλισέ, αλλά μέσα από τα παιδιά μου που μεγαλώνουν. Είμαι 15 χρόνια παντρεμένη, η Χέιζελ κι ο Φιν έκλεισαν τα 13, ο Χένρι τα 10. Είμαι πολύ περήφανη για το πόσο μεγάλα, υπέροχα παιδιά είναι πια. Αλλά έβαλα τα κλάματα που δεν μπόρεσα να τα κουβαλήσω στα κρεβάτια τους τις προάλλες που αποκοιμήθηκαν στον καναπέ. Επρεπε να τα ξυπνήσω και να πάνε μόνα τους. Τα μωρά μου μεγάλωσαν...»
Ποιο είναι το επόμενο πρότζεκτ της; «Το "Homecoming", η σειρά για την Amazon. Ναι, η τηλεόραση έχει γίνει αυτή τη στιγμή το μέσο όπου συμβαίνουν τα πιο συναρπαστικά πρότζεκτς. Δε θέλω να βρίσκομαι στην απέναντι όχθη από τους δικούς μου ανθρώπους (είμαι παιδί του κινηματογράφου), αλλά ποιος μπορεί να αρνηθεί την επανάσταση που συμβαίνει τηλεοπτικά; Στην τηλεόραση υπάρχει ενδιαφέρον υλικό, στην τηλεόραση γράφονται σωστοί γυναικείοι ρόλοι, στην τηλεόραση υπάρχει διαφορετικότητα. Θα είναι για μένα ένα μεγάλο στοίχημα. Δεν ξέρω αν έχω το ταλέντο που το μέσο απαιτεί. Κι αν ποτέ δεν ήμουν φαν των τηλεοπτικών σειρών, πώς θα ξέρω να φτιάξω μία;»
ι θυμάται από τα πρώτα χρόνια της καριέρας της; «Οτι δούλευα σε μαγαζί με αθλητικά στη Νέα Υόρκη και ήμουν η πιο γρήγορη στο να δένω κορδόνια. Κι ότι στην ακρόαση για το "Mystic Pizza" με συμβούλεψαν να βάψω τα μαλλιά μου σκούρα καστανά και το έκανα με φθηνή μπογιά από το σούπερ μάρκετ. Ο Ανταμ Στορκ άγγιζε τα μαλλιά μου στην οντισιόν και μαύριζαν τα δάχτυλά του. Πώς κατάφερα και πήρα το ρόλο δεν ξέρω - ήμουν ράκος! Μετά ακολούθησαν τα υπόλοιπα - οι "Ανθισμένες Μανόλιες", το "Flatliners" κλπ...»
Δεν διαβάζει ποτέ tabloids «Οχι δεν χρειάζεται να με δηλητηριάζει κάθε ψεύτικη, περίεργη, κακιασμένη ιστορία για μένα: ότι τρώω μόνο ποπ κορν, παίρνω διαζύγιο, ο άντρας μου δεν με αγαπά εκτός κι αν φοράω μπλε. Ελεος! Οι μόνες φορές που μπορεί να πέσει το μάτι μου σε κάτι είναι στην ουρά του σούπερ μάρκετ - έτσι όπως έχουν τα περιοδικά στα ταμεία και πλησιάζοντας με βλέπω στο εξώφυλλο και γίνομαι έξαλλη. Και συνήθως γυρίζω στον από πίσω μου και λέω "όλα ψέμματα κύριε μου, όλα ψέμματα!"...»
Πώς να αντιμετωπίζεις τη φήμη: μαγειρεύοντας! «Πραγματικά αγαπάω το μαγείρεμα. Είναι η μεγάλη μου αγάπη. Είμαι ευτυχισμένη με αφορμές όπως το Thanksgiving ή τα Χριστούγεννα που πρέπει να κλειστώ στην κουζίνα για μέρες. Νομίζω ότι είναι κάτι που μου άφησε κληρονομιά η μαμά μου. Εμπαινα μαζί της στην κουζίνα και την παρακολουθούσα μαγεμένη...»
Πώς αντιμετωπίζει το πένθος; «Η μητέρα μου πέθανε από καρκίνο του πνεύμονα το 2015. Πριν λίγο καιρό είχε πεθάνει ο αγαπημένος μου φίλος και σκηνοθέτης Μάικ Νίκολς. Αμέσως μετά, ο Γκάρι Μάρσαλ. Τρία χτυπήματα που με έκαναν να νιώσω ότι το σπουδαιότερο που μπορείς να κάνεις σε αυτή τη ζωή είναι να επενδύσεις με αγάπη στις ανθρώπινες σχέσεις. Τίποτα άλλο δεν έχει σημασία. Οταν πέθανε η μητέρα μου ήμασταν όλοι γύρω της - γελούσαμε μαζί, μέχρι την τελευταία στιγμή. Κι αυτό ήταν μία μοναδική εμπειρία. Τα παιδιά μου επίσης με βοήθησαν πολύ να το αντιμετωπίσω όλο αυτό. Το βάρος έπεσε στο πώς να κάνω τη δοκιμασία μέρος του κύκλου της ζωής για αυτά τα ίδια. Ηταν στην ίδια ηλικία με μένα όταν έχασα τον πατέρα μου και τότε οι μεγάλοι δεν έδιναν σημασία στα παιδιά. Εγώ ήθελα να κάνω ακριβώς το αντίθετο. Με βοήθησε κι ο Ντάνι σε αυτό. Ηθελα η απώλεια της γιαγιάς τους να ολοκληρώσει τη σημασία της στη ζωή τους, όχι να είναι ένα απότομο τέλος...»
Πώς είναι η ζωή στα 50 λοιπόν; «Δεν υπάρχει τρόπος να την περιγράψω χωρίς να ακουστώ μελοδραματική ή γελοία, γιατί όλα όσα ζω σήμερα είναι τόσο θαυμάσια που κάθε φράση μου τελειώνει με θαυμαστικό. Απόδειξη για μένα: οι 3 άνθρωποι που μεγαλώνουμε και μοιάζουν με αντικατοπτρισμό της αγάπης που έχουμε ο ένας για τον άλλον. Αυτό τελικά μένει στο τέλος κάθε μέρας...»
Πηγή
ΤΡΕΛΟ ΓΑΙΔΟΥΡΙ
https://trelogaidouri.blogspot.gr/
Η Τζούλια Ρόμπερτς έχει καταφέρει κάτι πολύ μοναδικό στο Χολιγουντιανό κόσμο: παρέμεινε το κορίτσι της διπλανής πόρτας. Και το έκανε ακολουθώντας ένα απρόσμενο μονοπάτι: είπε όχι στις πλαστικές, όχι στην εντατική δουλειά, όχι στην ανασφάλεια που θέλει τις σταρ να καίγονται μέσα στο άστρο τους. Εκείνη, κάποια στιγμή αποσύρθηκε για να ευχαριστηθεί την οικογένειά της, επέστρεφε παραδικά (με όχι τρελά επιτυχημένες επιλογές), δεν έπαιρνε το εαυτό της στα σοβαρά, ξαναεξαφανιζόταν στο ράντσο της.
Κι έφτασε 50 χρονών. Με τα ίδια κόκκινα σήμα-κατατεθέν μαλλιά. Με το ίδιο τεράστιο πολλών μεγκαβάτ χαμόγελο. Με την ίδια ηρεμία που σου δίνει η πραγματική ευτυχία. Και με το περιοδικό People να αποφασίζει ότι στην πέμπτη της δεκαετία (και για πέμπτη φορά) είναι η πιο όμορφη γυναίκα στον κόσμο!
Σε συνέντευξή της για το In Style Νοεμβρίου, η Ρόμπερτς μίλησε ανοιχτά για όσα την καθόρισαν. Και θα σας κάνει εντύπωση: τα περισσότερα έχουν να κάνουν με την οικογένεια.
Για τα γενέθλια των 50 της χρόνων: «Κάθε χρόνο γιορτάζω τα γενέθλιά μου. Τα αγαπώ πολύ. Είναι μια γιορτή που καλωσορίζω με ανοιχτή την αγκαλιά κι απέραντη ευγνωμοσύνη. Είναι πλεονέκτημα να μεγαλώνεις. Κι αυτά τα γενέθλια για μένα δεν έχουν τίποτα διαφορετικό. Αλήθεια ρε παιδιά με ρωτάτε; Είμαστε ακόμα σε αυτό το σημείο; Να απευθείνεται μία τέτοια ερώτηση σε μία γυναίκα; Την κάνατε στον Τζορτζ (Κλούνεϊ) ή στον Μπραντ (Πιτ) όταν έκλειναν τα 50;»
Ποιοι είναι το μυστικό για να φαίνεσαι και να αισθάνεσαι νέα; (σε αυτό το σημείο ο γιος της Φιν, της ψιθυρίζει κάτι στο αυτί κι εκείνη σκάει στα γέλια) «Να παντρευτείς τον σωστό άνθρωπο, να γεννήσεις κοκκινομάλλικα παιδιά, να έχεις υπέροχες, δυνατές φίλες. Αυτά είναι τα τρία κλειδιά για την ευτυχία...»
Πώς μετρά το χρόνο που περνά; «Είναι ένα τεράστιο κλισέ, αλλά μέσα από τα παιδιά μου που μεγαλώνουν. Είμαι 15 χρόνια παντρεμένη, η Χέιζελ κι ο Φιν έκλεισαν τα 13, ο Χένρι τα 10. Είμαι πολύ περήφανη για το πόσο μεγάλα, υπέροχα παιδιά είναι πια. Αλλά έβαλα τα κλάματα που δεν μπόρεσα να τα κουβαλήσω στα κρεβάτια τους τις προάλλες που αποκοιμήθηκαν στον καναπέ. Επρεπε να τα ξυπνήσω και να πάνε μόνα τους. Τα μωρά μου μεγάλωσαν...»
Ποιο είναι το επόμενο πρότζεκτ της; «Το "Homecoming", η σειρά για την Amazon. Ναι, η τηλεόραση έχει γίνει αυτή τη στιγμή το μέσο όπου συμβαίνουν τα πιο συναρπαστικά πρότζεκτς. Δε θέλω να βρίσκομαι στην απέναντι όχθη από τους δικούς μου ανθρώπους (είμαι παιδί του κινηματογράφου), αλλά ποιος μπορεί να αρνηθεί την επανάσταση που συμβαίνει τηλεοπτικά; Στην τηλεόραση υπάρχει ενδιαφέρον υλικό, στην τηλεόραση γράφονται σωστοί γυναικείοι ρόλοι, στην τηλεόραση υπάρχει διαφορετικότητα. Θα είναι για μένα ένα μεγάλο στοίχημα. Δεν ξέρω αν έχω το ταλέντο που το μέσο απαιτεί. Κι αν ποτέ δεν ήμουν φαν των τηλεοπτικών σειρών, πώς θα ξέρω να φτιάξω μία;»
ι θυμάται από τα πρώτα χρόνια της καριέρας της; «Οτι δούλευα σε μαγαζί με αθλητικά στη Νέα Υόρκη και ήμουν η πιο γρήγορη στο να δένω κορδόνια. Κι ότι στην ακρόαση για το "Mystic Pizza" με συμβούλεψαν να βάψω τα μαλλιά μου σκούρα καστανά και το έκανα με φθηνή μπογιά από το σούπερ μάρκετ. Ο Ανταμ Στορκ άγγιζε τα μαλλιά μου στην οντισιόν και μαύριζαν τα δάχτυλά του. Πώς κατάφερα και πήρα το ρόλο δεν ξέρω - ήμουν ράκος! Μετά ακολούθησαν τα υπόλοιπα - οι "Ανθισμένες Μανόλιες", το "Flatliners" κλπ...»
Δεν διαβάζει ποτέ tabloids «Οχι δεν χρειάζεται να με δηλητηριάζει κάθε ψεύτικη, περίεργη, κακιασμένη ιστορία για μένα: ότι τρώω μόνο ποπ κορν, παίρνω διαζύγιο, ο άντρας μου δεν με αγαπά εκτός κι αν φοράω μπλε. Ελεος! Οι μόνες φορές που μπορεί να πέσει το μάτι μου σε κάτι είναι στην ουρά του σούπερ μάρκετ - έτσι όπως έχουν τα περιοδικά στα ταμεία και πλησιάζοντας με βλέπω στο εξώφυλλο και γίνομαι έξαλλη. Και συνήθως γυρίζω στον από πίσω μου και λέω "όλα ψέμματα κύριε μου, όλα ψέμματα!"...»
Πώς να αντιμετωπίζεις τη φήμη: μαγειρεύοντας! «Πραγματικά αγαπάω το μαγείρεμα. Είναι η μεγάλη μου αγάπη. Είμαι ευτυχισμένη με αφορμές όπως το Thanksgiving ή τα Χριστούγεννα που πρέπει να κλειστώ στην κουζίνα για μέρες. Νομίζω ότι είναι κάτι που μου άφησε κληρονομιά η μαμά μου. Εμπαινα μαζί της στην κουζίνα και την παρακολουθούσα μαγεμένη...»
Πώς αντιμετωπίζει το πένθος; «Η μητέρα μου πέθανε από καρκίνο του πνεύμονα το 2015. Πριν λίγο καιρό είχε πεθάνει ο αγαπημένος μου φίλος και σκηνοθέτης Μάικ Νίκολς. Αμέσως μετά, ο Γκάρι Μάρσαλ. Τρία χτυπήματα που με έκαναν να νιώσω ότι το σπουδαιότερο που μπορείς να κάνεις σε αυτή τη ζωή είναι να επενδύσεις με αγάπη στις ανθρώπινες σχέσεις. Τίποτα άλλο δεν έχει σημασία. Οταν πέθανε η μητέρα μου ήμασταν όλοι γύρω της - γελούσαμε μαζί, μέχρι την τελευταία στιγμή. Κι αυτό ήταν μία μοναδική εμπειρία. Τα παιδιά μου επίσης με βοήθησαν πολύ να το αντιμετωπίσω όλο αυτό. Το βάρος έπεσε στο πώς να κάνω τη δοκιμασία μέρος του κύκλου της ζωής για αυτά τα ίδια. Ηταν στην ίδια ηλικία με μένα όταν έχασα τον πατέρα μου και τότε οι μεγάλοι δεν έδιναν σημασία στα παιδιά. Εγώ ήθελα να κάνω ακριβώς το αντίθετο. Με βοήθησε κι ο Ντάνι σε αυτό. Ηθελα η απώλεια της γιαγιάς τους να ολοκληρώσει τη σημασία της στη ζωή τους, όχι να είναι ένα απότομο τέλος...»
Πώς είναι η ζωή στα 50 λοιπόν; «Δεν υπάρχει τρόπος να την περιγράψω χωρίς να ακουστώ μελοδραματική ή γελοία, γιατί όλα όσα ζω σήμερα είναι τόσο θαυμάσια που κάθε φράση μου τελειώνει με θαυμαστικό. Απόδειξη για μένα: οι 3 άνθρωποι που μεγαλώνουμε και μοιάζουν με αντικατοπτρισμό της αγάπης που έχουμε ο ένας για τον άλλον. Αυτό τελικά μένει στο τέλος κάθε μέρας...»
Πηγή
ΤΡΕΛΟ ΓΑΙΔΟΥΡΙ
https://trelogaidouri.blogspot.gr/
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Τέλη κυκλοφορίας 2018: Δείτε τι θα ισχύσει
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
