2017-11-20 18:58:25
Ο Γερμανός Καραβαγγέλης (1866-1935), υπήρξε εξέχουσα μορφή του Μακεδονικού Αγώνα, σαν Μητροπολίτης Καστοριάς. Σε ηλικία 28 ετών, και ενώ δίδασκε, ως Καθηγητής της Εκκλησιαστικής Ιστορίας και άλλων μαθημάτων, στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, επισκέπτεται το Άγιο Όρος και επιχειρεί μια πρώτη προσέγγιση με την μοναστική ζωή του.
Το ότι ο Τόπος δεν ήταν συμβατός με τον ανυπότακτο χαρακτήρα του, το αποτυπώνει, έμμετρα, ο ίδιος στο βιβλίο επισκεπτών των Ιωασαφαίων στα Καυσοκαλύβια:
Σ’ αυτήν την Σκήτην του Χριστού που κελαϊδούν τ’ αηδόνια
και παίζουν την κιθάρα των μούσαις και χελιδόνια,
ήλθε και ένας δάσκαλος παπάς κ’ αρχιμανδρίτης
θέλων να γίνη μοναχός και Καυσοκαλυβίτης.
Θαρρούσε πως σ’τον Άθωνα εδώ μεσ’ σ’τα μπαγήρια
κοιμώνται τρώγουν, και περνούν χορούς και πανηγύρια.
Τον κόσμον πλέον βαρυνθείς, ηθέλησε να εύρη
ανάπαυσιν κ’ αναψυχήν και τι άλλο ποιος ξεύρει.
Μια μέρα μόνον κάθισε, την άλλη φεύγει πλέων
την θάλασσαν, με τον σκοπόν να μην ξανάλθη πλέον.
Σ’ αυτήν την Σκήτην, έμαθε, πως δεν χωρεί αργία,
αλλά νηστεία, προσευχή, χαρά και εργασία.
Με δάκρυα στους οφθαλμούς και με χαράν στο στήθος
το ευλαβές εθαύμασε και μουσοτρόφον ήθος,
και την αρχαίαν εύκλειαν του Άθω ανεμνήσθη
κ’εις παρηγόρους έκτοτε ελπίδας εβυθίσθη.
Είθε να δίδη ο Θεός σ’τους αδελφούς υγιείαν
για να κατέχουν άσβεστον της Τέχνης την εστίαν
διηνεκή και άφθονον την θείαν ευλογίαν.
Αρχιμ. Γερμανός Καραβαγγέλης
5 Οκτωβρίου 1894
Εν τη Σκήτη του αγίου Γεωργίου, τη επιλεγομένη των Ιωασαφαίων
Το ανωτέρω κείμενο του Γερμανού Καραβαγγέλη ανέφερε ο κ. Πάππας Βασίλειος στην ομιλία του: Αφανείς Αγιορείτες στον Μακεδονικό Αγώνα agioritikesmnimes
Το ότι ο Τόπος δεν ήταν συμβατός με τον ανυπότακτο χαρακτήρα του, το αποτυπώνει, έμμετρα, ο ίδιος στο βιβλίο επισκεπτών των Ιωασαφαίων στα Καυσοκαλύβια:
Σ’ αυτήν την Σκήτην του Χριστού που κελαϊδούν τ’ αηδόνια
και παίζουν την κιθάρα των μούσαις και χελιδόνια,
ήλθε και ένας δάσκαλος παπάς κ’ αρχιμανδρίτης
θέλων να γίνη μοναχός και Καυσοκαλυβίτης.
Θαρρούσε πως σ’τον Άθωνα εδώ μεσ’ σ’τα μπαγήρια
κοιμώνται τρώγουν, και περνούν χορούς και πανηγύρια.
Τον κόσμον πλέον βαρυνθείς, ηθέλησε να εύρη
ανάπαυσιν κ’ αναψυχήν και τι άλλο ποιος ξεύρει.
Μια μέρα μόνον κάθισε, την άλλη φεύγει πλέων
την θάλασσαν, με τον σκοπόν να μην ξανάλθη πλέον.
Σ’ αυτήν την Σκήτην, έμαθε, πως δεν χωρεί αργία,
αλλά νηστεία, προσευχή, χαρά και εργασία.
Με δάκρυα στους οφθαλμούς και με χαράν στο στήθος
το ευλαβές εθαύμασε και μουσοτρόφον ήθος,
και την αρχαίαν εύκλειαν του Άθω ανεμνήσθη
κ’εις παρηγόρους έκτοτε ελπίδας εβυθίσθη.
Είθε να δίδη ο Θεός σ’τους αδελφούς υγιείαν
για να κατέχουν άσβεστον της Τέχνης την εστίαν
διηνεκή και άφθονον την θείαν ευλογίαν.
Αρχιμ. Γερμανός Καραβαγγέλης
5 Οκτωβρίου 1894
Εν τη Σκήτη του αγίου Γεωργίου, τη επιλεγομένη των Ιωασαφαίων
Το ανωτέρω κείμενο του Γερμανού Καραβαγγέλη ανέφερε ο κ. Πάππας Βασίλειος στην ομιλία του: Αφανείς Αγιορείτες στον Μακεδονικό Αγώνα agioritikesmnimes
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Αμφιλοχία: Του έκλεψαν το τρακτέρ από την αποθήκη
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ο Λιβάγια μιλάει πάντα...τελευταίος
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
