2017-12-03 15:20:03
Παγώνουν το αίμα οι αποκαλύψεις θαμμένου χειρογράφου Θεσσαλονικιού κρατουμένου για την κτηνωδία των Ες-Ες στους φούρνους του Αουσβιτς
Από την
Πετρίνα Καλαμβοκίδη
Ανατριχιαστικές λεπτομέρειες από τη ζωή και τον θάνατο στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Αουσβιτς αποκαλύπτονται μέσα από τα θαμμένα χειρόγραφα Ελληνοεβραίου κρατουμένου, τα οποία κατάφερε να αποκωδικοποιήσει Ρώσος ειδικός με τη βοήθεια προηγμένων τεχνολογικών μεθόδων.
Στα σημειώματά του ο Θεσσαλονικιός Μαρσέλ Νατζάρι περιέγραφε πώς χιλιάδες Εβραίοι εξοντώνονταν καθημερινά στους θαλάμους αερίων και εν συνεχεία μεταφέρονταν στοιβαγμένοι σαν σαρδέλες στα κρεματόρια, από όπου «έβγαιναν» ζυγίζοντας μόλις 640 γραμμάρια στάχτης. Ο ίδιος ήταν ένας από τα 2.200 μέλη των λεγόμενων Sonderkommando, των Εβραίων σκλάβων των Ες-Ες που ήταν αναγκασμένοι να συνοδεύουν τους συμπατριώτες τους στους θαλάμους αερίων και να καίνε τα πτώματά τους.
Στα χειρόγραφά του περιγράφει την επιθυμία του για εκδίκηση, για τους θανάτους της οικογένειάς του. «Συχνά σκέφτομαι να μπω μέσα με τους άλλους, να βάλω ένα τέλος σε αυτό. Πάντα όμως με εμπόδισε η επιθυμία μου για εκδίκηση. Ηθελα και θέλω να ζήσω για να εκδικηθώ για τον θάνατο του μπαμπά, της μαμάς και της μικρής μου αδελφής» έγραφε. Εχοντας ζήσει από κοντά τους ναζί, ήξερε ότι ήταν θέμα χρόνου τα Ες-Ες να εξοντώσουν και τον ίδιο. Γι' αυτό τον Νοέμβριο του 1944 ο Νατζάρι έχωσε το 13σέλιδο χειρόγραφό του σε ένα θερμός, το σφράγισε και το έθαψε δίπλα στο 3ο κρεματόριο.
Θάλαμος αερίων
«Το κρεματόριο είναι ένα μεγάλο κτίριο με φαρδιά καμινάδα και 15 φούρνους. Κάτω από έναν κήπο υπάρχουν δύο πελώρια κελάρια. Στο ένα είναι όπου ξεντύνονται οι άνθρωποι και το άλλο είναι ο θάλαμος αερίου. Οι άνθρωποι μπαίνουν γυμνοί σε αυτό και, μόλις μπουν και οι 3.000, εξοντώνονται με αέριο. Υστερα από 6-7 λεπτά μαρτυρίου, πεθαίνουν» έγραφε, αποκαλύπτοντας επίσης ότι οι Γερμανοί είχαν εγκαταστήσει σωλήνες για να κάνουν τους θαλάμους αερίων να μοιάζουν με ντους. «Τα δοχεία αερίου παραδίδονταν από όχημα του γερμανικού Ερυθρού Σταυρού. Εριχναν το αέριο μέσα από τα ανοίγματα και μισή ώρα μετά άρχιζε η δική μας δουλειά. Σέρναμε τα πτώματα των αθώων γυναικών και παιδιών στα καρότσια που τα πήγαιναν στους φούρνους» ανέφερε, σημειώνοντας ότι η στάχτη κάθε ενήλικου θύματος ζύγιζε περίπου 640 γραμμάρια.
Αν και από τα χειρόγραφά του εμφανιζόταν σίγουρος ότι θα πέθαινε, παραδόξως κατάφερε να ζήσει. Μετά τον πόλεμο παντρεύτηκε, απέκτησε δύο παιδιά και έζησε στη Νέα Υόρκη εργαζόμενος ως ράφτης. Πέθανε το 1971 σε ηλικία 53 ετών, μόλις εννιά χρόνια προτού ανακαλυφθεί το κρυμμένο μήνυμά του. Η υγρασία είχε καταστρέψει το 90% του χειρογράφου του, ωστόσο ο Ρώσος ιστορικός Παβέλ Πολιάν κατάφερε να το διασώσει. Τη μετάφραση από τα ελληνικά στα αγγλικά έκανε ο Ελληνοβρετανός καθηγητής Ιωάννης Καρράς.
Πηγή
Tromaktiko
Από την
Πετρίνα Καλαμβοκίδη
Ανατριχιαστικές λεπτομέρειες από τη ζωή και τον θάνατο στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Αουσβιτς αποκαλύπτονται μέσα από τα θαμμένα χειρόγραφα Ελληνοεβραίου κρατουμένου, τα οποία κατάφερε να αποκωδικοποιήσει Ρώσος ειδικός με τη βοήθεια προηγμένων τεχνολογικών μεθόδων.
Στα σημειώματά του ο Θεσσαλονικιός Μαρσέλ Νατζάρι περιέγραφε πώς χιλιάδες Εβραίοι εξοντώνονταν καθημερινά στους θαλάμους αερίων και εν συνεχεία μεταφέρονταν στοιβαγμένοι σαν σαρδέλες στα κρεματόρια, από όπου «έβγαιναν» ζυγίζοντας μόλις 640 γραμμάρια στάχτης. Ο ίδιος ήταν ένας από τα 2.200 μέλη των λεγόμενων Sonderkommando, των Εβραίων σκλάβων των Ες-Ες που ήταν αναγκασμένοι να συνοδεύουν τους συμπατριώτες τους στους θαλάμους αερίων και να καίνε τα πτώματά τους.
Στα χειρόγραφά του περιγράφει την επιθυμία του για εκδίκηση, για τους θανάτους της οικογένειάς του. «Συχνά σκέφτομαι να μπω μέσα με τους άλλους, να βάλω ένα τέλος σε αυτό. Πάντα όμως με εμπόδισε η επιθυμία μου για εκδίκηση. Ηθελα και θέλω να ζήσω για να εκδικηθώ για τον θάνατο του μπαμπά, της μαμάς και της μικρής μου αδελφής» έγραφε. Εχοντας ζήσει από κοντά τους ναζί, ήξερε ότι ήταν θέμα χρόνου τα Ες-Ες να εξοντώσουν και τον ίδιο. Γι' αυτό τον Νοέμβριο του 1944 ο Νατζάρι έχωσε το 13σέλιδο χειρόγραφό του σε ένα θερμός, το σφράγισε και το έθαψε δίπλα στο 3ο κρεματόριο.
Θάλαμος αερίων
«Το κρεματόριο είναι ένα μεγάλο κτίριο με φαρδιά καμινάδα και 15 φούρνους. Κάτω από έναν κήπο υπάρχουν δύο πελώρια κελάρια. Στο ένα είναι όπου ξεντύνονται οι άνθρωποι και το άλλο είναι ο θάλαμος αερίου. Οι άνθρωποι μπαίνουν γυμνοί σε αυτό και, μόλις μπουν και οι 3.000, εξοντώνονται με αέριο. Υστερα από 6-7 λεπτά μαρτυρίου, πεθαίνουν» έγραφε, αποκαλύπτοντας επίσης ότι οι Γερμανοί είχαν εγκαταστήσει σωλήνες για να κάνουν τους θαλάμους αερίων να μοιάζουν με ντους. «Τα δοχεία αερίου παραδίδονταν από όχημα του γερμανικού Ερυθρού Σταυρού. Εριχναν το αέριο μέσα από τα ανοίγματα και μισή ώρα μετά άρχιζε η δική μας δουλειά. Σέρναμε τα πτώματα των αθώων γυναικών και παιδιών στα καρότσια που τα πήγαιναν στους φούρνους» ανέφερε, σημειώνοντας ότι η στάχτη κάθε ενήλικου θύματος ζύγιζε περίπου 640 γραμμάρια.
Αν και από τα χειρόγραφά του εμφανιζόταν σίγουρος ότι θα πέθαινε, παραδόξως κατάφερε να ζήσει. Μετά τον πόλεμο παντρεύτηκε, απέκτησε δύο παιδιά και έζησε στη Νέα Υόρκη εργαζόμενος ως ράφτης. Πέθανε το 1971 σε ηλικία 53 ετών, μόλις εννιά χρόνια προτού ανακαλυφθεί το κρυμμένο μήνυμά του. Η υγρασία είχε καταστρέψει το 90% του χειρογράφου του, ωστόσο ο Ρώσος ιστορικός Παβέλ Πολιάν κατάφερε να το διασώσει. Τη μετάφραση από τα ελληνικά στα αγγλικά έκανε ο Ελληνοβρετανός καθηγητής Ιωάννης Καρράς.
Πηγή
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
