2017-12-08 14:09:39
«Ένας άνθρωπος που ξυπνά από κώμα μετά από καιρό νιώθει σαν να έχει απολαύσει έναν πολύ καλό ύπνο;». Την ερώτηση αυτή έθεσε ένας χρήστης στη διαδικτυακή πλατφόρμα ερωταπαντήσεων Quora και σίγουρα κάποια στιγμή έχετε αναρωτηθεί κι εσείς το ίδιο.
Η Έριν Μπέικερ από το Μπουένα Παρκ της Καλιφόρνια, επιζήσασα από κώμα, απαντά.
«Βρισκόμουν σε τεχνητό κώμα για δύο εβδομάδες όταν ήμουν 17 ετών. Θυμάμαι ότι με μετέφεραν στα Επείγοντα, μου έκαναν αξονική και στη συνέχεια με έβαλαν σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Βέβαια το τι θυμάμαι και το τι πραγματικά συνέβη είναι δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα.
Τι θυμάμαι: Ξύπνησα σε ένα νοσοκομείο δίπλα στη θάλασσα. Ήθελα να πάω τουαλέτα, όμως δεν μπορούσα να μιλήσω στη γιατρό. Εκείνη μου έδωσε ένα στιλό και ένα χαρτί και μου ζήτησε να γράψω τι θέλω. Μετά άκουσα κάτι σαν συναγερμό και με μετέφεραν σε ένα ασθενοφόρο. Ενώ βρισκόμουν μέσα στο ασθενοφόρο, είδα τη μητέρα μου να περπατά στην προβλήτα που οδηγεί στο δωμάτιό μου. Τότε είδα ένα τεράστιο παλιρροιακό κύμα, ούρλιαξα, έκλαψα και μετά λιποθύμησα.
Όταν ξύπνησα βρισκόμουν σε ένα άλλο νοσοκομείο, έβλεπα ειδήσεις και μιλούσαν για ένα παλιρροιακό κύμα που χτύπησε ένα νοσοκομείο. Ακόμη αναζητούσαν επιζήσαντες. Το όνομα της μητέρας μου βρισκόταν στη λίστα με τους αγνοούμενους. Έκλαψα. Διάφοροι συγγενείς έσπευσαν στο δωμάτιό μου. Λίγα λεπτά μετά μπήκε μέσα η μητέρα μου σα να μην είχε συμβεί τίποτα. Έκλαψα υστερικά. Μετά λιποθύμησα. Για ακόμα μία φορά, ξύπνησα σε ένα άλλο νοσοκομείο, με τη μητέρα μου να κάθεται στο πλάι μου και να διαβάζει ένα βιβλίο.
Τι πραγματικά συνέβη: Αφού με έβαλαν στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, οι γιατροί προκάλεσαν τεχνητό κώμα και παράλυση, επειδή ήμουν πολύ άρρωστη και το σώμα μου αντιστεκόταν σε ό,τι προσπαθούσαν να κάνουν για να με σώσουν. Παρέμεινα στο ίδιο νοσοκομείο, στο ίδιο ακριβώς δωμάτιο, όσο καιρό βρισκόμουν σε αυτήν την κατάσταση. Δεν συνέβη τίποτα συνταρακτικό, απλώς μπαινόβγαιναν στο δωμάτιό μου συγγενείς για να με δουν και ίσως να με αποχαιρετήσουν (για κάποιες μέρες η κατάστασή μου ήταν ιδιαίτερα κρίσιμη).
Επομένως, όχι, το κώμα δεν μοιάζει σε τίποτα με τον καλό ύπνο. Οι σκέψεις και τα όνειρα που περνούν από το μυαλό σου όταν βρίσκεσαι σε κώμα είναι τόσο ρεαλιστικά που θα ορκιζόσουν ότι είναι πραγματικές αναμνήσεις.
Το να ξυπνάς από κώμα είναι τρομακτικό, σου προκαλεί σύγχυση και δεν θυμίζει καθόλου τον ύπνο».
Πηγή: onmed.gr
_
Η Έριν Μπέικερ από το Μπουένα Παρκ της Καλιφόρνια, επιζήσασα από κώμα, απαντά.
«Βρισκόμουν σε τεχνητό κώμα για δύο εβδομάδες όταν ήμουν 17 ετών. Θυμάμαι ότι με μετέφεραν στα Επείγοντα, μου έκαναν αξονική και στη συνέχεια με έβαλαν σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Βέβαια το τι θυμάμαι και το τι πραγματικά συνέβη είναι δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα.
Τι θυμάμαι: Ξύπνησα σε ένα νοσοκομείο δίπλα στη θάλασσα. Ήθελα να πάω τουαλέτα, όμως δεν μπορούσα να μιλήσω στη γιατρό. Εκείνη μου έδωσε ένα στιλό και ένα χαρτί και μου ζήτησε να γράψω τι θέλω. Μετά άκουσα κάτι σαν συναγερμό και με μετέφεραν σε ένα ασθενοφόρο. Ενώ βρισκόμουν μέσα στο ασθενοφόρο, είδα τη μητέρα μου να περπατά στην προβλήτα που οδηγεί στο δωμάτιό μου. Τότε είδα ένα τεράστιο παλιρροιακό κύμα, ούρλιαξα, έκλαψα και μετά λιποθύμησα.
Όταν ξύπνησα βρισκόμουν σε ένα άλλο νοσοκομείο, έβλεπα ειδήσεις και μιλούσαν για ένα παλιρροιακό κύμα που χτύπησε ένα νοσοκομείο. Ακόμη αναζητούσαν επιζήσαντες. Το όνομα της μητέρας μου βρισκόταν στη λίστα με τους αγνοούμενους. Έκλαψα. Διάφοροι συγγενείς έσπευσαν στο δωμάτιό μου. Λίγα λεπτά μετά μπήκε μέσα η μητέρα μου σα να μην είχε συμβεί τίποτα. Έκλαψα υστερικά. Μετά λιποθύμησα. Για ακόμα μία φορά, ξύπνησα σε ένα άλλο νοσοκομείο, με τη μητέρα μου να κάθεται στο πλάι μου και να διαβάζει ένα βιβλίο.
Τι πραγματικά συνέβη: Αφού με έβαλαν στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, οι γιατροί προκάλεσαν τεχνητό κώμα και παράλυση, επειδή ήμουν πολύ άρρωστη και το σώμα μου αντιστεκόταν σε ό,τι προσπαθούσαν να κάνουν για να με σώσουν. Παρέμεινα στο ίδιο νοσοκομείο, στο ίδιο ακριβώς δωμάτιο, όσο καιρό βρισκόμουν σε αυτήν την κατάσταση. Δεν συνέβη τίποτα συνταρακτικό, απλώς μπαινόβγαιναν στο δωμάτιό μου συγγενείς για να με δουν και ίσως να με αποχαιρετήσουν (για κάποιες μέρες η κατάστασή μου ήταν ιδιαίτερα κρίσιμη).
Επομένως, όχι, το κώμα δεν μοιάζει σε τίποτα με τον καλό ύπνο. Οι σκέψεις και τα όνειρα που περνούν από το μυαλό σου όταν βρίσκεσαι σε κώμα είναι τόσο ρεαλιστικά που θα ορκιζόσουν ότι είναι πραγματικές αναμνήσεις.
Το να ξυπνάς από κώμα είναι τρομακτικό, σου προκαλεί σύγχυση και δεν θυμίζει καθόλου τον ύπνο».
Πηγή: onmed.gr
_
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
