Όταν οι λέξεις δολοφονούν ξανά...

2017-12-08 20:31:00

Στέφανος Μαντζαρίδης

Ε λοιπόν, όχι! Δεν είναι θάνατος, αγαπητοί ''συνάδελφοι''... Θάνατος είναι όταν πεθαίνεις από κάποια αρρώστια. Ή από βαθιά γεράματα. Σε καμία περίπτωση όμως δεν είναι θάνατος όταν κόβεται το νήμα της ζωής ενός 15χρονου παιδιού από μια σφαίρα στην καρδιά Στην περίπτωση αυτή, αγαπητοί ''συνάδελφοι'' η σωστή λέξη που χρησιμοποιεί ο κάθε νοήμων άνθρωπος είναι η λέξη δολοφονία! Ναι, μην πέφτετε από τα σύννεφα, δολοφονία. Όσο κι αν αυτό ενοχλεί κάποιους γιατί στη συγκεκριμένη περίπτωση το χέρι του δολοφόνου ήταν χέρι αστυνομικού.

Και μάλιστα δολοφονία εν ψυχρώ, με απόλυτη συναίσθηση της πράξης του από τον δολοφόνο και δίχως κανένα απολύτως ελαφρυντικό...

Δολοφονία, αν δεν το μάθατε ακόμα, ήταν και εκείνη του Παύλου του Φύσσα Και μάλιστα ήταν δολοφονία για πολιτικούς λόγους από χέρι φασίστα.

Και σε καμία περίπτωση δεν ήταν φόνος που προέκυψε μετά από καυγά για το ποδόσφαιρο, θυμάστε, έτσι;

Κι εμείς θυμόμαστε δυστυχώς για κάποιους από εσάς, αγαπητοί ''συνάδελφοι''...

Όπως δολοφονίες ήταν και εκείνες του Μιχάλη Καλτεζά του Νίκου Τεμπονέρα του Γρηγόρη Λαμπράκη και τόσων ακόμα που δολοφόνησε το κράτος και το παρακράτος...

Στυγνές δολοφονίες, ούτε θάνατοι ούτε δυστυχήματα.

Κι όποιος προσπαθεί να τις θάψει βαθιά μέσα στα σκοτάδια της παραπληροφόρησης είναι σαν να τους δολοφονεί ξανά...

Πηγή: enfo.gr

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ