2017-12-16 09:17:30
Αναδημοσιεύουμε από το Indymedia: Μετά από 35 ημέρες απεργίας πείνας και ενώ κρατούμαστε με εισαγγελική εντολή στο νοσοκομείο των φυλακών, η υπηρεσία των φυλακών Κορυδαλλού μας
ανακοίνωσε πως ο Νίκος Μαζιώτης θα μεταφερθεί στη δικαστική φυλακή.
Στην 1η μας συνάντηση με τον αρχιφύλακα Λαμπράκη ο οποίος μας μετέφερε την απόφαση του συμβουλίου στο οποίο προεδρεύει ο διευθυντής Γιαννακόπουλος, ρωτήσαμε σε ποια πτέρυγα θα μεταφερθεί κα μας δήλωσε στην επίσης ειδική πτέρυγα ΣΤ΄. Αυτό σήμαινε συνέχιση του καθεστώτος εξαίρεσης για τον Μαζιώτη. Φυσικά και ο Μαζιώτης αρνήθηκε, και αποχωρήσαμε από τη συνάντηση. Ο Λαμπράκης επανήλθε και μας δήλωσε ότι θα μεταφερθεί στην Ε΄πτέρυγα. Ζητήσαμε την γραπτή απόφαση του συμβουλίου των φυλακών και αποχωρήσαμε πάλι.
Στην 3η επάνοδο του Λαμπράκη στο νοσοκομείο, μας έφερε την γραπτή απόφαση, η οποία επιβεβαίωνε ότι ο Μαζιώτης θα μεταφερθεί στην Ε΄πτέρυγα.
Πλήν όμως είχε μια σειρά θέσεων οι οποίες αιτιολογούσαν το σκεπτικό της απόφασης όπως ότι ο Μαζιώτης διεκδίκησε με απεργία πείνας την μεταφορά του από την θέση Β΄του υπογείου, ότι κατέστρεψε την Β΄θέση όπου βρισκόταν, ότι έχει ‘’διενέξεις’’ με άλλους κρατούμενους, το οποίο είναι αναφορά σε όσα έλεγε ο διευθυντής όλο το διάστημα της απεργίας πείνας για να επιμείνει στην άρνηση της άρσης της απομόνωσης του Μαζιώτη, για την οποία ήδη έχουμε μιλήσει.
Με βάση τα παραπάνω αναφέρεται στην απόφαση ότι θα ληφθούν ιδιαίτερα μέτρα ασφαλείας στη θέση που θα μεταφερθεί, καθώς και ότι θα μείνει μόνος του σε κελί. Ο Λαμπράκης στην ερώτηση που του θέσαμε αν αυτά σημαίνουν κάποιου νέου είδους απομόνωση στην Ε΄πτέρυγα αυτή την φορά, μας απάντησε αρνητικά.
Εμείς είχαμε ήδη προαποφασίσει πως στην περίπτωση που μας δηλώσει τη μεταφορά του Μαζιώτη στην ανοιχτή φυλακή, δεν θα σταματούσαμε την απεργία πείνας προκειμένου να εξασφαλίσουμε ότι δεν θα βρεθεί σε κάποιο νέο καθεστώς εξαίρεσης.
Επειδή ο Μαζιώτης ήδη βρέθηκε σε επικίνδυνο στάδιο λόγω του προχωρημένου της απεργίας πείνας καθώς τελευταία δεν περπατούσε και μετακινούνταν με καροτσάκι και επειδή ούτως ή άλλως δεν θα μας έδιναν εξιτήριο από το νοσοκομείο αν δεν σταματούσαμε την απεργία, αποφασίσαμε πως η Πόλα Ρούπα θα συνεχίσει την απεργία πείνας, θα συνεχίσει να αρνείται τις εξετάσεις όπως κάναμε και οι δύο μέχρι τώρα. Και ο Μαζιώτης θα διακόψει την απεργία πείνας για 2 μέρες προκειμένου να πάρει εξιτήριο και να μεταφερθεί στην Ε΄πτέρυγα και να δει ο ίδιος σε ποιο καθεστώς θα βρεθεί. Εάν υπάρξουν περιορισμοί και απομονώσεις στην Ε΄πτέρυγα θα ξαναρχίσει αμέσως την απεργία πείνας, ενώ η Ρούπα δεν θα έχει σταματήσει.
Αυτή η απεργία πείνας πέρασε δια πυρός και σιδήρου, πολεμήθηκε και υπονομεύτηκε ενώ εφαρμόστηκαν πάνω μας σειρά παράνομων και φασιστικών πρακτικών (ακούσια νοσηλεία με εντολή εισαγγελέα, βία για την μεταφορά μας σε νοσοκομείο, κ.λ.π).
Το ειδικό καθεστώς λόγω της πολιτικής βαρύτητας της υπόθεσής μας και της στάσης μας ως αιχμάλωτοι πολέμου φάνηκε και σε αυτή την απεργία, καθώς για ζητήματα που ‘‘άλλοι’’ θα επέλυαν με μια απλή ‘‘επαφή’’ με την υπηρεσία, εμείς έπρεπε να φθάσουμε στα φυσικά όριά μας για να τα κατακτήσουμε. Έπρεπε να κάνουμε μια απεργία πολυήμερη με πολύ σκληρές ‘‘διαπραγματεύσεις’’ που στην ουσία ήταν συνεχείς αρνήσεις κάθε κρούσης της υπηρεσίας, να αρνηθούμε νοσοκομεία και εξετάσεις και να τους φέρουμε τελικά σε ένα νομικό κενό όπου δεν ήξεραν πώς να μας αντιμετωπίσουν.
Ενώ αρχικά τίποτα απ’ όσα ζητούσαμε δεν θα γινόταν δεκτά, όπως μας διαμήνυσαν όλοι στην υπηρεσία, έκαναν δεκτά όλα όσα αφορούσαν τη φυλακή. Δεν ήταν αυτή η αρχική πρόθεσή τους. Επειδή όμως δεν τελειώσαμε ακόμα, αναμένουμε πως τα προβλήματα στη φυλακή για εμάς, δεν τελειώνουν εδώ. Σπάζοντας το καθεστώς απομόνωσης του Μαζιώτη και επειδή όπως ήδη έχουμε πει αυτό το καθεστώς εξαίρεσης συνιστούσε την πρακτική εφαρμογή του άρθρου 11 πάνω του, ακυρώνεται στην πράξη αυτή η εφαρμογή.
Ξεκινήσαμε αυτή την απεργία πείνας έχοντας ως πρώτο αίτημά μας την απόσυρση του άρθρου 11 για την επαναφορά των φυλακών τύπου Γ΄.
Γνωρίζαμε ότι θα ήταν πολύ δύσκολος αυτός ο αγώνας για όλα τα αιτήματά μας. Και αυτό γιατί γνωρίζαμε εκ των προτέρων ότι θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα στον χώρο και στη φυλακή που έχουν διαμορφωθεί τους τελευταίους μήνες, και τα οποία προβλήματα θα ενίσχυαν και θα ατσάλωναν την αρνητική στάση τόσο της υπηρεσίας όσο και της κυβέρνησης. Οπότε, είχαμε να παλέψουμε ταυτόχρονα 2 μέτωπα. Και ο πόλεμος αυτός ήταν σαφώς πιο ωμός και πιο ξεδιάντροπος από ό,τι και εμείς οι ίδιοι περιμέναμε. Αυτά τα έχει λάβει υπ’ όψιν της η κυβέρνηση η οποία έχει ήδη αποδείξει πόσο μένος τρέφει εναντίον μας από το παρελθόν.
Η διεκδίκηση της απόσυρσης του άρθρου 11 με την απεργία πείνας απαιτούσε πολύ μεγαλύτερη υποστήριξη από αυτή που είχαμε. Η απεργία πείνας αυτή θα μπορούσε να έχει γίνει η αιχμή ενός αγώνα ενάντια στο νέο σωφρονιστικό κώδικα, πλην όμως ορισμένοι προτίμησαν να την πολεμήσουν και να μείνουμε έκθετοι στον εχθρό με τίμημα την υγεία και την ζωή μας.
Οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες που έδρασαν και δρουν αλληλέγγυοι με εμάς έσπασαν αυτό το πολεμικό κλίμα με τις δράσεις και τον λόγο τους, ιδιαίτερα οι σύντροφοι από την επαρχία.
Όμως αναφορικά με αυτή την πολεμική σε συνδυασμό με το καθεστωτικό πολεμικό πολιτικό κλίμα που στηρίζει ανοιχτά πλέον τις φυλακές τύπου Γ΄, την πρωτοφανή σιωπή γύρω από την απεργία πείνας που έχει γίνει ως τώρα από τα ΜΜΕ - και αυτό λόγω του ότι οι απεργοί πείνας είμαστε εμείς-, μπορούμε να πούμε πως έχουμε ήδη καταφέρει πολλά. Ενώ αρχικά ο Κοντονής δήλωνε για το νέο σωφρονιστικό κώδικα ότι θα ψηφιστεί τέλη Νοέμβρη (γεγονός που ήταν ορόσημο για μας να αρχίσουμε την απεργία) δήλωσε πως παγώνει και πως θα μεταφερθεί σε άγνωστο χρόνο εντός του 2018. Εμείς έχουμε δηλώσει πως δεν είναι οπισθοχώρηση αυτή η απόφαση, και πως ο κώδκας θα ψηφιστεί.
Στις 14/12, σε επιτροπή της βουλής ο Κοντονής μίλησε γενικώς και αορίστως για την πολιτική στο σωφρονιστικό που θα ακολουθήσει ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς να κάνει αναφορά στο σωφρονιστικό κώδικα.
Πληροφορηθήκαμε όμως ότι αυτός θα ψηφιστεί τον Ιανουάριο του 2018. Η δική μας ‘‘φιλοδοξία’’ με την απεργία πείνας και εφόσον είχαμε και την κατάλληλη στήριξη, ήταν να εξαναγκάσουμε το υπουργείο να τον φέρει προς ψήφιση άμεσα. Έχοντας όμως φθάσει ήδη στα όριά μας διεκδικώντας ένα αίτημα που θα έπρεπε να έχει επιλυθεί νωρίτερα – αυτό της άρσης της απομόνωσης του Μαζιώτη – και για το οποίο μέχρι τελευταία στιγμή δήλωναν αρνητικοί στην υπηρεσία – με την κάλυψη του υπουργείου που γνώριζε εξ΄αρχής τα πάντα – βρισκόμαστε στο σημείο να φθάσουμε στις 35 ημέρες απεργίας πείνας για να επιλυθεί αυτό. Εξ’ άλλου έχουμε ήδη πει πως για την μη επίλυση ζητημάτων που έχουμε θέσει μεγάλο μερίδιο ευθύνης θα έχουν αυτοί που μας πολεμούν.
Μετά από 35 ημέρες απεργίας πείνας έχουμε ήδη κερδίσει τα 3 από τα 4 αιτήματά μας. Όμως η μάχη δεν έχει τελειώσει ακόμα. Η απεργία δεν έχει τελειώσει ακόμα, η Ρούπα συνεχίζει την απεργία πείνας και ο Μαζιώτης διακόπτει μόνο για 2 ημέρες μέχρι να αποδειχθεί ότι δεν θα είναι σε καθεστώς απομόνωσης στην Ε΄πτέρυγα. Το άρθρο 11 θα το ξαναβρούμε μπροστά μας και δεν θα μείνουμε αδρανείς.
ΠΟΛΑ ΡΟΥΠΑ – ΝΙΚΟΣ ΜΑΖΙΩΤΗΣ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ
_
bloko
ανακοίνωσε πως ο Νίκος Μαζιώτης θα μεταφερθεί στη δικαστική φυλακή.
Στην 1η μας συνάντηση με τον αρχιφύλακα Λαμπράκη ο οποίος μας μετέφερε την απόφαση του συμβουλίου στο οποίο προεδρεύει ο διευθυντής Γιαννακόπουλος, ρωτήσαμε σε ποια πτέρυγα θα μεταφερθεί κα μας δήλωσε στην επίσης ειδική πτέρυγα ΣΤ΄. Αυτό σήμαινε συνέχιση του καθεστώτος εξαίρεσης για τον Μαζιώτη. Φυσικά και ο Μαζιώτης αρνήθηκε, και αποχωρήσαμε από τη συνάντηση. Ο Λαμπράκης επανήλθε και μας δήλωσε ότι θα μεταφερθεί στην Ε΄πτέρυγα. Ζητήσαμε την γραπτή απόφαση του συμβουλίου των φυλακών και αποχωρήσαμε πάλι.
Στην 3η επάνοδο του Λαμπράκη στο νοσοκομείο, μας έφερε την γραπτή απόφαση, η οποία επιβεβαίωνε ότι ο Μαζιώτης θα μεταφερθεί στην Ε΄πτέρυγα.
Πλήν όμως είχε μια σειρά θέσεων οι οποίες αιτιολογούσαν το σκεπτικό της απόφασης όπως ότι ο Μαζιώτης διεκδίκησε με απεργία πείνας την μεταφορά του από την θέση Β΄του υπογείου, ότι κατέστρεψε την Β΄θέση όπου βρισκόταν, ότι έχει ‘’διενέξεις’’ με άλλους κρατούμενους, το οποίο είναι αναφορά σε όσα έλεγε ο διευθυντής όλο το διάστημα της απεργίας πείνας για να επιμείνει στην άρνηση της άρσης της απομόνωσης του Μαζιώτη, για την οποία ήδη έχουμε μιλήσει.
Με βάση τα παραπάνω αναφέρεται στην απόφαση ότι θα ληφθούν ιδιαίτερα μέτρα ασφαλείας στη θέση που θα μεταφερθεί, καθώς και ότι θα μείνει μόνος του σε κελί. Ο Λαμπράκης στην ερώτηση που του θέσαμε αν αυτά σημαίνουν κάποιου νέου είδους απομόνωση στην Ε΄πτέρυγα αυτή την φορά, μας απάντησε αρνητικά.
Εμείς είχαμε ήδη προαποφασίσει πως στην περίπτωση που μας δηλώσει τη μεταφορά του Μαζιώτη στην ανοιχτή φυλακή, δεν θα σταματούσαμε την απεργία πείνας προκειμένου να εξασφαλίσουμε ότι δεν θα βρεθεί σε κάποιο νέο καθεστώς εξαίρεσης.
Επειδή ο Μαζιώτης ήδη βρέθηκε σε επικίνδυνο στάδιο λόγω του προχωρημένου της απεργίας πείνας καθώς τελευταία δεν περπατούσε και μετακινούνταν με καροτσάκι και επειδή ούτως ή άλλως δεν θα μας έδιναν εξιτήριο από το νοσοκομείο αν δεν σταματούσαμε την απεργία, αποφασίσαμε πως η Πόλα Ρούπα θα συνεχίσει την απεργία πείνας, θα συνεχίσει να αρνείται τις εξετάσεις όπως κάναμε και οι δύο μέχρι τώρα. Και ο Μαζιώτης θα διακόψει την απεργία πείνας για 2 μέρες προκειμένου να πάρει εξιτήριο και να μεταφερθεί στην Ε΄πτέρυγα και να δει ο ίδιος σε ποιο καθεστώς θα βρεθεί. Εάν υπάρξουν περιορισμοί και απομονώσεις στην Ε΄πτέρυγα θα ξαναρχίσει αμέσως την απεργία πείνας, ενώ η Ρούπα δεν θα έχει σταματήσει.
Αυτή η απεργία πείνας πέρασε δια πυρός και σιδήρου, πολεμήθηκε και υπονομεύτηκε ενώ εφαρμόστηκαν πάνω μας σειρά παράνομων και φασιστικών πρακτικών (ακούσια νοσηλεία με εντολή εισαγγελέα, βία για την μεταφορά μας σε νοσοκομείο, κ.λ.π).
Το ειδικό καθεστώς λόγω της πολιτικής βαρύτητας της υπόθεσής μας και της στάσης μας ως αιχμάλωτοι πολέμου φάνηκε και σε αυτή την απεργία, καθώς για ζητήματα που ‘‘άλλοι’’ θα επέλυαν με μια απλή ‘‘επαφή’’ με την υπηρεσία, εμείς έπρεπε να φθάσουμε στα φυσικά όριά μας για να τα κατακτήσουμε. Έπρεπε να κάνουμε μια απεργία πολυήμερη με πολύ σκληρές ‘‘διαπραγματεύσεις’’ που στην ουσία ήταν συνεχείς αρνήσεις κάθε κρούσης της υπηρεσίας, να αρνηθούμε νοσοκομεία και εξετάσεις και να τους φέρουμε τελικά σε ένα νομικό κενό όπου δεν ήξεραν πώς να μας αντιμετωπίσουν.
Ενώ αρχικά τίποτα απ’ όσα ζητούσαμε δεν θα γινόταν δεκτά, όπως μας διαμήνυσαν όλοι στην υπηρεσία, έκαναν δεκτά όλα όσα αφορούσαν τη φυλακή. Δεν ήταν αυτή η αρχική πρόθεσή τους. Επειδή όμως δεν τελειώσαμε ακόμα, αναμένουμε πως τα προβλήματα στη φυλακή για εμάς, δεν τελειώνουν εδώ. Σπάζοντας το καθεστώς απομόνωσης του Μαζιώτη και επειδή όπως ήδη έχουμε πει αυτό το καθεστώς εξαίρεσης συνιστούσε την πρακτική εφαρμογή του άρθρου 11 πάνω του, ακυρώνεται στην πράξη αυτή η εφαρμογή.
Ξεκινήσαμε αυτή την απεργία πείνας έχοντας ως πρώτο αίτημά μας την απόσυρση του άρθρου 11 για την επαναφορά των φυλακών τύπου Γ΄.
Γνωρίζαμε ότι θα ήταν πολύ δύσκολος αυτός ο αγώνας για όλα τα αιτήματά μας. Και αυτό γιατί γνωρίζαμε εκ των προτέρων ότι θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα στον χώρο και στη φυλακή που έχουν διαμορφωθεί τους τελευταίους μήνες, και τα οποία προβλήματα θα ενίσχυαν και θα ατσάλωναν την αρνητική στάση τόσο της υπηρεσίας όσο και της κυβέρνησης. Οπότε, είχαμε να παλέψουμε ταυτόχρονα 2 μέτωπα. Και ο πόλεμος αυτός ήταν σαφώς πιο ωμός και πιο ξεδιάντροπος από ό,τι και εμείς οι ίδιοι περιμέναμε. Αυτά τα έχει λάβει υπ’ όψιν της η κυβέρνηση η οποία έχει ήδη αποδείξει πόσο μένος τρέφει εναντίον μας από το παρελθόν.
Η διεκδίκηση της απόσυρσης του άρθρου 11 με την απεργία πείνας απαιτούσε πολύ μεγαλύτερη υποστήριξη από αυτή που είχαμε. Η απεργία πείνας αυτή θα μπορούσε να έχει γίνει η αιχμή ενός αγώνα ενάντια στο νέο σωφρονιστικό κώδικα, πλην όμως ορισμένοι προτίμησαν να την πολεμήσουν και να μείνουμε έκθετοι στον εχθρό με τίμημα την υγεία και την ζωή μας.
Οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες που έδρασαν και δρουν αλληλέγγυοι με εμάς έσπασαν αυτό το πολεμικό κλίμα με τις δράσεις και τον λόγο τους, ιδιαίτερα οι σύντροφοι από την επαρχία.
Όμως αναφορικά με αυτή την πολεμική σε συνδυασμό με το καθεστωτικό πολεμικό πολιτικό κλίμα που στηρίζει ανοιχτά πλέον τις φυλακές τύπου Γ΄, την πρωτοφανή σιωπή γύρω από την απεργία πείνας που έχει γίνει ως τώρα από τα ΜΜΕ - και αυτό λόγω του ότι οι απεργοί πείνας είμαστε εμείς-, μπορούμε να πούμε πως έχουμε ήδη καταφέρει πολλά. Ενώ αρχικά ο Κοντονής δήλωνε για το νέο σωφρονιστικό κώδικα ότι θα ψηφιστεί τέλη Νοέμβρη (γεγονός που ήταν ορόσημο για μας να αρχίσουμε την απεργία) δήλωσε πως παγώνει και πως θα μεταφερθεί σε άγνωστο χρόνο εντός του 2018. Εμείς έχουμε δηλώσει πως δεν είναι οπισθοχώρηση αυτή η απόφαση, και πως ο κώδκας θα ψηφιστεί.
Στις 14/12, σε επιτροπή της βουλής ο Κοντονής μίλησε γενικώς και αορίστως για την πολιτική στο σωφρονιστικό που θα ακολουθήσει ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς να κάνει αναφορά στο σωφρονιστικό κώδικα.
Πληροφορηθήκαμε όμως ότι αυτός θα ψηφιστεί τον Ιανουάριο του 2018. Η δική μας ‘‘φιλοδοξία’’ με την απεργία πείνας και εφόσον είχαμε και την κατάλληλη στήριξη, ήταν να εξαναγκάσουμε το υπουργείο να τον φέρει προς ψήφιση άμεσα. Έχοντας όμως φθάσει ήδη στα όριά μας διεκδικώντας ένα αίτημα που θα έπρεπε να έχει επιλυθεί νωρίτερα – αυτό της άρσης της απομόνωσης του Μαζιώτη – και για το οποίο μέχρι τελευταία στιγμή δήλωναν αρνητικοί στην υπηρεσία – με την κάλυψη του υπουργείου που γνώριζε εξ΄αρχής τα πάντα – βρισκόμαστε στο σημείο να φθάσουμε στις 35 ημέρες απεργίας πείνας για να επιλυθεί αυτό. Εξ’ άλλου έχουμε ήδη πει πως για την μη επίλυση ζητημάτων που έχουμε θέσει μεγάλο μερίδιο ευθύνης θα έχουν αυτοί που μας πολεμούν.
Μετά από 35 ημέρες απεργίας πείνας έχουμε ήδη κερδίσει τα 3 από τα 4 αιτήματά μας. Όμως η μάχη δεν έχει τελειώσει ακόμα. Η απεργία δεν έχει τελειώσει ακόμα, η Ρούπα συνεχίζει την απεργία πείνας και ο Μαζιώτης διακόπτει μόνο για 2 ημέρες μέχρι να αποδειχθεί ότι δεν θα είναι σε καθεστώς απομόνωσης στην Ε΄πτέρυγα. Το άρθρο 11 θα το ξαναβρούμε μπροστά μας και δεν θα μείνουμε αδρανείς.
ΠΟΛΑ ΡΟΥΠΑ – ΝΙΚΟΣ ΜΑΖΙΩΤΗΣ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ
_
bloko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Amazon: Καταβάλλει 100 εκατ. φόρους στο ιταλικό δημόσιο
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
