2017-12-28 00:36:17
Αν το «It's a Wonderful Life» του Φρανκ Κάπρα είναι η απόλυτη Χριστουγεννιάτικη ταινία, το «Α Charlie Brown Christmas» είναι το ιδανικό αντίδοτο στη μελαγχολία των γιορτών. Γιατί τα Χριστούγεννα δεν είναι μόνο...merry!
«Τσάρλι Μπράουν είσαι ο μόνος άνθρωπος που ξέρω που μπορεί να πάρει μια υπέροχη εποχή όπως τα Χριστούγεννα και να να τα μετατρέψει σε ένα πρόβλημα. Ισως η Λούσι έχει δίκιο: απ' όλους τους Τσάρλι Μπράουν του πλανήτη, εσύ είσαι ο πιο Τσάρλι Μπράουν».
Ας το παραδεχτούμε. Ο συνδυασμός των Χριστουγέννων με τη νοσταλγία είναι πιο ισχυρός και από αυτόν του Χριστουγεννιάτικου τραπεζιού με τη γαλοπούλα. Και δεν εννοούμε μόνο τους δίσκους με τα χριστουγεννιάτικα του Ντιν Μάρτιν ή του Φρανκ Σινάτρα, ούτε το «Meet me in St. Louis» του Βινσέντε Μινέλι που - δοκιμάστε το! - κάνει πολλαπλάσια christmas decoration απ' όσα φωτάκια κι αν βάλετε στο χριστουγεννιάτικο δέντρο.
Το σωστό νοσταλγικό ρετρό των Χριστουγέννων οφείλει να περιέχει δύο τουλάχιστον πράγματα για να θεωρείται αυθεντικό. Το ένα είναι το «A Charlie Brown Christmas», την ταινία και το άλλο είναι το «A Charlie Brown Christmas», το soundtrack. Δύο vintage χριστουγεννιάτικα «στολίδια» που αρκούν από μόνα τους για να διακοσμήσουν τη...μελαγχολία των γιορτών.
Αυτό, άλλωστε, υπήρξε και το παράδοξο στο πρώτο εορταστικό τηλεοπτικό επεισόδιο των «Peanuts» εν έτει 1965. Το γεγονός, ότι, οι ήρωες του Τσαρλς Σουλτζ δεν θα έβγαιναν στο prime time του CBS για να «γιορτάσουν» τα Χριστούγεννα, αλλά για να χτυπήσουν κατά μέτωπο τη «μελαγχολία» τους. Ή μάλλον όχι όλοι οι ήρωες του Τσαρλς Σουλτς, αλλά μόνο ο Τσάρλι Μπράουν, ο πιο αξιολάτρευτος loser της ιστορίας των κινουμένων σχεδίων που δεν μπορεί να μπει στο πνεύμα των γιορτών, βλέποντας γύρω του την εμπορευματοποίηση των Χριστουγέννων να καταστρέφουν την αθωότητα τους.
To «A Charlie Brown Christmas» ήταν στην πραγματικότητα η πρώτη μεταφορά των «Peanuts» στην τηλεόραση. Είχε προηγηθεί το 1961 μια σειρά διαφημίσεων για την Ford και όταν η Coca Cola ζήτησε από το CBS ένα χριστουγεννιάτικο πρόγραμμα, το κανάλι σκέφτηκε πως είχε έρθει η ευκαιρία για τον Τσαρλς Σουλτζ να δει τους ήρωες του να πρωταγωνιστούν σε ένα ημίωρο ειδικό επεισόδιο.
Κανείς δεν μπορούσε να συνειδητοποιήσει τότε πως το πρόγραμμα που είχε ζητήσει η Coca Cola θα ήταν η πιο απροκάλυπτη επίθεση στην εμπορευματοποίηση των γιορτών που έγινε ποτέ και πως 30 λεπτά άτεχνου παιδικού animation συνοδευόμενου από τζαζ μουσική για ενήλικες θα γινόταν το πιο διαχρονικό χριστουγεννιάτικο πρόγραμμα που από το 1965 μέχρι και σήμερα παίζεται σταθερά κάθε Χριστούγεννα στην αμερικανική τηλεόραση.
Με ελάχιστο προϋπολογισμό και με προβλήματα που άλλα λύθηκαν και άλλα όχι, ο Σουλτζ και οι συνεργάτες του έπρεπε, ωστόσο, να παλέψουν για να πείσουν το κανάλι πως δεν ήθελαν «κονσέρβα γέλιου» να συνοδεύει την ιστορία του Τσάρλι Μπράουν, να επιβάλλουν το διάβασμα της ιστορίας της γέννησης του Χριστού από το Ευαγγέλιο του Λουκά από τον Λάινους και να μείνουν αμετακίνητοι στην απόφαση τους πως το soundtrack του Βινς Γκουαράλντι δεν ήταν - όπως πίστευε το κανάλι - αταίριαστο με ένα πρόγραμμα που απευθυνόταν σε παιδιά. Λίγες μέρες πριν το επεισόδιο βγει στον αέρα κανείς δεν ήταν ευχαριστημένος: ο Σουλτζ και ο σκηνοθέτης του Μπιλ Μελέντεζ δεν άντεχαν να βλέπουν τα τεχνικά προβλήματα που δεν λύθηκαν ποτέ και το CBS δήλωσε πως θα προβάλλει το πρόγραμμα, αλλά ήταν σίγουρο πως αυτή θα ήταν η πρώτη και η τελευταία του προβολή.
To «A Charlie Brown Christmas» έκανε την πρεμιέρα του στις 9 Δεκεμβρίου του 1965 και προς έκπληξη όλων έγινε η μεγαλύτερη επιτυχία των γιορτών, η θεαματικότητα του έφτασε το 50%, οι κριτικοί δήλωσαν ενθουσιασμένοι, στα βραβεία Emmy, το ημίωρο επεισόδιο έφυγε με το βραβείο καλύτερου παιδικού προγράμματος και ο δρόμος για ακόμη περισσότερα τηλεοπτικά «Peanuts» είχε μόλις ανοίξει.
Σάραντα πέντε χρόνια μετά, το «A Charlie Brown Christmas» μοιάζει με αυτό ακριβώς που ψάχνει σε όλη τη διάρκεια του ο Τσάρλι Μπράουν: με το πραγματικό νόημα των γιορτών, ένα ανατρεπτικό διάβασμα της πιο «αθώας» εποχής του χρόνου με σκυλιά (βλ. Σνούπι) που στολίζουν το σπιτάκι τους, αγόρια που προσπαθούν να βρουν την ιδανική κάρτα για να αφιερώσουν στο κορίτσι που αγαπούν, αληθινά χριστουγεννιάτικα δέντρα και μια ερώτηση που καλό είναι να μείνει για πάντα αναπάντητη: «Υπάρχει κάποιος που να ξέρει, τι είναι τελικά τα Χριστούγεννα;»
Αγαπημένε μας Τσάρλι Μπράουν, αν μπορούσες να δεις το «A Charlie Brown Christmas» θα το γνώριζες ήδη από καιρό...
[To «Α Charlie Brown Christmas» κυκλοφόρησε το 2000 σε DVD. Οι διορθώσεις που ήθελε να κάνει ο Σουλτζ και ο Μέντελσον στον ήχο δεν έγιναν ποτέ. Το soundtrack του Βινς Γκουαράλντι παραμένει ένα από τα πιο διάσημα χριστουγεννιάτικα άλμπουμ όλων των εποχών.]
Πηγή Tromaktiko
«Τσάρλι Μπράουν είσαι ο μόνος άνθρωπος που ξέρω που μπορεί να πάρει μια υπέροχη εποχή όπως τα Χριστούγεννα και να να τα μετατρέψει σε ένα πρόβλημα. Ισως η Λούσι έχει δίκιο: απ' όλους τους Τσάρλι Μπράουν του πλανήτη, εσύ είσαι ο πιο Τσάρλι Μπράουν».
Ας το παραδεχτούμε. Ο συνδυασμός των Χριστουγέννων με τη νοσταλγία είναι πιο ισχυρός και από αυτόν του Χριστουγεννιάτικου τραπεζιού με τη γαλοπούλα. Και δεν εννοούμε μόνο τους δίσκους με τα χριστουγεννιάτικα του Ντιν Μάρτιν ή του Φρανκ Σινάτρα, ούτε το «Meet me in St. Louis» του Βινσέντε Μινέλι που - δοκιμάστε το! - κάνει πολλαπλάσια christmas decoration απ' όσα φωτάκια κι αν βάλετε στο χριστουγεννιάτικο δέντρο.
Το σωστό νοσταλγικό ρετρό των Χριστουγέννων οφείλει να περιέχει δύο τουλάχιστον πράγματα για να θεωρείται αυθεντικό. Το ένα είναι το «A Charlie Brown Christmas», την ταινία και το άλλο είναι το «A Charlie Brown Christmas», το soundtrack. Δύο vintage χριστουγεννιάτικα «στολίδια» που αρκούν από μόνα τους για να διακοσμήσουν τη...μελαγχολία των γιορτών.
Αυτό, άλλωστε, υπήρξε και το παράδοξο στο πρώτο εορταστικό τηλεοπτικό επεισόδιο των «Peanuts» εν έτει 1965. Το γεγονός, ότι, οι ήρωες του Τσαρλς Σουλτζ δεν θα έβγαιναν στο prime time του CBS για να «γιορτάσουν» τα Χριστούγεννα, αλλά για να χτυπήσουν κατά μέτωπο τη «μελαγχολία» τους. Ή μάλλον όχι όλοι οι ήρωες του Τσαρλς Σουλτς, αλλά μόνο ο Τσάρλι Μπράουν, ο πιο αξιολάτρευτος loser της ιστορίας των κινουμένων σχεδίων που δεν μπορεί να μπει στο πνεύμα των γιορτών, βλέποντας γύρω του την εμπορευματοποίηση των Χριστουγέννων να καταστρέφουν την αθωότητα τους.
To «A Charlie Brown Christmas» ήταν στην πραγματικότητα η πρώτη μεταφορά των «Peanuts» στην τηλεόραση. Είχε προηγηθεί το 1961 μια σειρά διαφημίσεων για την Ford και όταν η Coca Cola ζήτησε από το CBS ένα χριστουγεννιάτικο πρόγραμμα, το κανάλι σκέφτηκε πως είχε έρθει η ευκαιρία για τον Τσαρλς Σουλτζ να δει τους ήρωες του να πρωταγωνιστούν σε ένα ημίωρο ειδικό επεισόδιο.
Κανείς δεν μπορούσε να συνειδητοποιήσει τότε πως το πρόγραμμα που είχε ζητήσει η Coca Cola θα ήταν η πιο απροκάλυπτη επίθεση στην εμπορευματοποίηση των γιορτών που έγινε ποτέ και πως 30 λεπτά άτεχνου παιδικού animation συνοδευόμενου από τζαζ μουσική για ενήλικες θα γινόταν το πιο διαχρονικό χριστουγεννιάτικο πρόγραμμα που από το 1965 μέχρι και σήμερα παίζεται σταθερά κάθε Χριστούγεννα στην αμερικανική τηλεόραση.
Με ελάχιστο προϋπολογισμό και με προβλήματα που άλλα λύθηκαν και άλλα όχι, ο Σουλτζ και οι συνεργάτες του έπρεπε, ωστόσο, να παλέψουν για να πείσουν το κανάλι πως δεν ήθελαν «κονσέρβα γέλιου» να συνοδεύει την ιστορία του Τσάρλι Μπράουν, να επιβάλλουν το διάβασμα της ιστορίας της γέννησης του Χριστού από το Ευαγγέλιο του Λουκά από τον Λάινους και να μείνουν αμετακίνητοι στην απόφαση τους πως το soundtrack του Βινς Γκουαράλντι δεν ήταν - όπως πίστευε το κανάλι - αταίριαστο με ένα πρόγραμμα που απευθυνόταν σε παιδιά. Λίγες μέρες πριν το επεισόδιο βγει στον αέρα κανείς δεν ήταν ευχαριστημένος: ο Σουλτζ και ο σκηνοθέτης του Μπιλ Μελέντεζ δεν άντεχαν να βλέπουν τα τεχνικά προβλήματα που δεν λύθηκαν ποτέ και το CBS δήλωσε πως θα προβάλλει το πρόγραμμα, αλλά ήταν σίγουρο πως αυτή θα ήταν η πρώτη και η τελευταία του προβολή.
To «A Charlie Brown Christmas» έκανε την πρεμιέρα του στις 9 Δεκεμβρίου του 1965 και προς έκπληξη όλων έγινε η μεγαλύτερη επιτυχία των γιορτών, η θεαματικότητα του έφτασε το 50%, οι κριτικοί δήλωσαν ενθουσιασμένοι, στα βραβεία Emmy, το ημίωρο επεισόδιο έφυγε με το βραβείο καλύτερου παιδικού προγράμματος και ο δρόμος για ακόμη περισσότερα τηλεοπτικά «Peanuts» είχε μόλις ανοίξει.
Σάραντα πέντε χρόνια μετά, το «A Charlie Brown Christmas» μοιάζει με αυτό ακριβώς που ψάχνει σε όλη τη διάρκεια του ο Τσάρλι Μπράουν: με το πραγματικό νόημα των γιορτών, ένα ανατρεπτικό διάβασμα της πιο «αθώας» εποχής του χρόνου με σκυλιά (βλ. Σνούπι) που στολίζουν το σπιτάκι τους, αγόρια που προσπαθούν να βρουν την ιδανική κάρτα για να αφιερώσουν στο κορίτσι που αγαπούν, αληθινά χριστουγεννιάτικα δέντρα και μια ερώτηση που καλό είναι να μείνει για πάντα αναπάντητη: «Υπάρχει κάποιος που να ξέρει, τι είναι τελικά τα Χριστούγεννα;»
Αγαπημένε μας Τσάρλι Μπράουν, αν μπορούσες να δεις το «A Charlie Brown Christmas» θα το γνώριζες ήδη από καιρό...
[To «Α Charlie Brown Christmas» κυκλοφόρησε το 2000 σε DVD. Οι διορθώσεις που ήθελε να κάνει ο Σουλτζ και ο Μέντελσον στον ήχο δεν έγιναν ποτέ. Το soundtrack του Βινς Γκουαράλντι παραμένει ένα από τα πιο διάσημα χριστουγεννιάτικα άλμπουμ όλων των εποχών.]
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Τι συμβαίνει στους αθεράπευτα ρομαντικούς
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
