2012-05-27 16:05:33
Τα πακέτα διάσωσης που χορηγούνται στην Ελλάδα και εξασφαλίζονται μέσω των Μνημονίων, δεν σώζουν τους Έλληνες, αλλά τους Γερμανούς φορολογούμενους και τις γερμανικές τράπεζες. Αυτό υποστηρίζουν στο Bloomberg View οι συντάκτες του γνωστού οικονομικού πρακτορείου, έπειτα από ενδελεχή μελέτη των κινήσεων κεφαλαίων στην Ευρώπη και τους ισολογισμών των κεντρικών τραπεζών.
Όπως εξηγούν, όταν η ΕΕ και η ΕΚΤ έσπευσαν να διασώσουν τις χώρες σε κρίση, έδωσαν στις γερμανικές τράπεζες τη δυνατότητα να πάρουν πίσω τα λεφτά τους.
Στην ελληνική περίπτωση, οι γερμανικές τράπεζες ήταν το μέσο διευκόλυνσης της χώρας, καθώς διέθεσαν τεράστια ποσά και έτσι απέκτησαν, τα χρόνια πριν από την κρίση, τεράστια έκθεση στις χώρες της περιφέρειας της ζώνης του ενιαίου ευρωπαϊκού νομίσματος.
Ουσιαστικά, ωστόσο, διέσωσαν τις γερμανικές τράπεζες και τους φορολογούμενους, οι οποίοι, αν δεν αποπληρώνονταν τα δάνεια, θα έπρεπε να στηρίξουν αυτές τις τράπεζες.
Σε αντίθεση με μεγάλο μέρος της βοήθειας προς την Ελλάδα, η στήριξη στις γερμανικές τράπεζες προσφέρθηκε αυτόματα, ως μια λειτουργία της δομής της νομισματικής ένωσης.
Σύμφωνα με στοιχεία της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών (ΤΔΔ), μέχρι το Δεκέμβριο του 2009 η έκθεση των τραπεζών στην Ελλάδα, στην Ιρλανδία, στην Ιταλία, στην Πορτογαλία και στην Ισπανία έφτανε στα 704 δισ. δολάρια. Ποσό κατά πολύ μεγαλύτερο από το συνολικό άθροισμα των κεφαλαίων τους.
Στην πραγματικότητα, δάνεισαν πολύ περισσότερα από όσα μπορούσαν να αντέξουν.
Όταν λοιπόν οι γερμανικές τράπεζες απέσυραν χρήματα από την Ελλάδα, οι άλλες κεντρικές τράπεζες της ευρωζώνης αντιστάθμισαν συλλογικά τις συγκεκριμένες εκροές, με δάνεια προς την Τράπεζα της Ελλάδος.
Τα δάνεια αυτά εγγράφηκαν στον ισολογισμό της Bundesbank, της κεντρικής τράπεζας της Γερμανίας, ως απαιτήσεις στην υπόλοιπη ευρωζώνη. Ο μηχανισμός αυτός, σχεδιασμένος για να κρατά σε ισορροπία τους ισολογισμούς της ευρωζώνης, έκανε πιο εύκολη την απόσυρση των γερμανικών ιδρυμάτων από τις θέσεις τους.
Σε αντίθεση με τις απαιτήσεις των ιδιωτικών τραπεζών, οι απαιτήσεις της Bundesbank ήταν εν μέρει μόνο ευθύνη της Γερμανίας. Αν η Ελλάδα αποκήρυσσε το χρέος της, οι απώλειες θα κατανέμονταν μεταξύ όλων των κρατών - μελών της ευρωζώνης, ανάλογα με τη συμμετοχή τους στην ΕΚΤ. Το μερίδιο της Γερμανίας θα ήταν στο 28%, σημειώνουν οι συντάκτες του Bloomberg.
Στην ουσία, τα τελευταία δύο χρόνια, μεγάλο μέρος του ρίσκου που βρισκόταν στους ισολογισμούς γερμανικών τραπεζών μεταφέρθηκε στους φορολογούμενους όλης της ευρωζώνης.
Είναι δύσκολο να υπολογιστεί ακριβώς πόσο επωφελήθηκε η Γερμανία από την ευρωπαϊκή διάσωση.
TreloKouneli
Όπως εξηγούν, όταν η ΕΕ και η ΕΚΤ έσπευσαν να διασώσουν τις χώρες σε κρίση, έδωσαν στις γερμανικές τράπεζες τη δυνατότητα να πάρουν πίσω τα λεφτά τους.
Στην ελληνική περίπτωση, οι γερμανικές τράπεζες ήταν το μέσο διευκόλυνσης της χώρας, καθώς διέθεσαν τεράστια ποσά και έτσι απέκτησαν, τα χρόνια πριν από την κρίση, τεράστια έκθεση στις χώρες της περιφέρειας της ζώνης του ενιαίου ευρωπαϊκού νομίσματος.
Ουσιαστικά, ωστόσο, διέσωσαν τις γερμανικές τράπεζες και τους φορολογούμενους, οι οποίοι, αν δεν αποπληρώνονταν τα δάνεια, θα έπρεπε να στηρίξουν αυτές τις τράπεζες.
Σε αντίθεση με μεγάλο μέρος της βοήθειας προς την Ελλάδα, η στήριξη στις γερμανικές τράπεζες προσφέρθηκε αυτόματα, ως μια λειτουργία της δομής της νομισματικής ένωσης.
Σύμφωνα με στοιχεία της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών (ΤΔΔ), μέχρι το Δεκέμβριο του 2009 η έκθεση των τραπεζών στην Ελλάδα, στην Ιρλανδία, στην Ιταλία, στην Πορτογαλία και στην Ισπανία έφτανε στα 704 δισ. δολάρια. Ποσό κατά πολύ μεγαλύτερο από το συνολικό άθροισμα των κεφαλαίων τους.
Στην πραγματικότητα, δάνεισαν πολύ περισσότερα από όσα μπορούσαν να αντέξουν.
Όταν λοιπόν οι γερμανικές τράπεζες απέσυραν χρήματα από την Ελλάδα, οι άλλες κεντρικές τράπεζες της ευρωζώνης αντιστάθμισαν συλλογικά τις συγκεκριμένες εκροές, με δάνεια προς την Τράπεζα της Ελλάδος.
Τα δάνεια αυτά εγγράφηκαν στον ισολογισμό της Bundesbank, της κεντρικής τράπεζας της Γερμανίας, ως απαιτήσεις στην υπόλοιπη ευρωζώνη. Ο μηχανισμός αυτός, σχεδιασμένος για να κρατά σε ισορροπία τους ισολογισμούς της ευρωζώνης, έκανε πιο εύκολη την απόσυρση των γερμανικών ιδρυμάτων από τις θέσεις τους.
Σε αντίθεση με τις απαιτήσεις των ιδιωτικών τραπεζών, οι απαιτήσεις της Bundesbank ήταν εν μέρει μόνο ευθύνη της Γερμανίας. Αν η Ελλάδα αποκήρυσσε το χρέος της, οι απώλειες θα κατανέμονταν μεταξύ όλων των κρατών - μελών της ευρωζώνης, ανάλογα με τη συμμετοχή τους στην ΕΚΤ. Το μερίδιο της Γερμανίας θα ήταν στο 28%, σημειώνουν οι συντάκτες του Bloomberg.
Στην ουσία, τα τελευταία δύο χρόνια, μεγάλο μέρος του ρίσκου που βρισκόταν στους ισολογισμούς γερμανικών τραπεζών μεταφέρθηκε στους φορολογούμενους όλης της ευρωζώνης.
Είναι δύσκολο να υπολογιστεί ακριβώς πόσο επωφελήθηκε η Γερμανία από την ευρωπαϊκή διάσωση.
TreloKouneli
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Μνημόνιο, να τι υπεγραψαν, μέρος 1ο
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Αναγνώστης παραδέχεται ότι είμαστε άξιοι της μοίρας μας
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
