2017-12-28 21:04:56
ΕΟΡΤΙΟΝ ΜΗΝΥΜΑ ΕΠΙ ΤῌΕΝΑΡΞΕΙ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 2018
Πρός
τό Χριστεπώνυμον πλήρωμα
τῆς καθ΄ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Ἀδελφοί μου καί τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
Ἕνας χρόνος, ἀκόμα, πέρασε καί προστέθηκε στά προηγούμενα χρόνια τῆς ζωῆς μας. Ἕνας χρόνος ἀκόμα καί ἡ ζωή προχωρᾶ μπροστά ἀφήνοντας πίσω τά σημάδια της. Σημάδια τά ὁποῖα μᾶς δείχνουν, πώς ὁ χρόνος δέν μᾶς ἀφήνει ἀλώβητους, αλλά μᾶς παραδίδει στήν φθορά, ὅπως κάθε ὑλικό πρᾶγμα.
Ὁ χρόνος καί ἡ φθορά εἶναι δύο συνθῆκες ἀλληλένδετες, πού συνυπάρχουν ἡ μία στήν ἄλλη μέσα στήν φύση, ἀπό τό μικρότερο ἔντομο, ὡς τό τελειότερο δημιούργημα τοῦ Θεοῦ, τόν ἄνθρωπο ἀπό αὐτά τά δύο κανένας δέν μπορεῖ νά ξεφύγει.
Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι αἰσθάνονται δέος μπροστά σέ αὐτό τό τόσο καθοριστικό δεδομένο γιά τήν ζωή τους. Γιά τόν λόγο αὐτό προσπαθοῦν νά τό διασκεδάσουν διοργανώνοντας γιορτές καί ξεφαντώματα. Ἰσως θεωροῦν, ὅτι ξεχνῶντάς το, θά καταφέρουν καί νά τό ἀποφύγουν. Ὅσο ὅμως καί νά τό διασκεδάσῃ ὁ ἄνθρωπος, τό πέρασμα καί τά σημάδια τοῦ χρόνου δέν μπορεῖ νά τά ξεπεράσῃ. Εἶναι ἀναπόφευκτο.
Ὅλα αὐτά, βέβαια, συνθέτουν τήν εἰκόνα, πού ἔχουμε ἐμεῖς οἱ θνητοί ἄνθρωποι γιά τόν χρόνο, τή ζωή καί τήν φθορά. Ἔτσι ὅμως ἔχουν τά πράγματα, ἤ εἶναι κάπως διαφορετικά; Ἆρά γε, μπορεῖ κάποιος νά τά βάλῃ, μέ αὐτό πού φαίνεται ἀναπόφευκτο; Ὑπάρχει κάποιος, πού μπορεῖ νά ἒλευθερώσῃ τόν ἄνθρωπο ἀπό τήν φθορά, πού τοῦ προξενεῖ τό πέρασμα τοῦ χρόνου; Μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νά κυριαρχήσῃ στόν χρόνο καί στήν φθορά ἤ εἶναι καταδικασμένος, νά ὑποστῇ τίς συνέπειες τῆς ὑλικότητός του;
Ἕνας νεώτερος Πατήρ τῆς Ἐκκλησίας μας ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς μᾶς διδάσκει καί μᾶς ἀποκαλύπτει τήν αἰτία τῶν δυσκολιῶν μας λέγοντας: «Ἡ πικρία τοῦ χρόνου προέρχεται ἀπό τόν θάνατο καί τήν ἁμαρτία». Πῶς λοιπόν, σώζεται ἕνας ἄνθρωπος ἀπό αὐτά; Ὁ Ἅγιος συνεχίζει: «Ὅταν ἀπό τόν χρόνο ἀφαιρεθεῖ ἡ ἁμαρτία καί ὁ θάνατος, τότε ὁ χρόνος γίνεται ἕνα θαυμάσιο προοίμιο, γιά τήν αἰωνιότητα, μιά ἔξοχος εἰσαγωγή εἰς τήν θεανθρωπότητα, σύμφωνα μέ τόν παναληθινό λόγο τοῦ Αἰωνίου, τοῦ Θεανθρώπου «ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, ἔχει ζωήν αἰώνιον».
Ὁ ἄνθρωπος λοιπόν ἔχει περισσότερες δυνατότητες ἀπό αὐτές, πού νομίζουμε, ὅτι ἔχει. Μπορεῖ νά νικήσῃ τόν πανδαμάτορα χρόνο καί τήν φθορά. Μέ ἕναν μόνο τρόπο, μέ αὐτόν πού μᾶς εἰσάγει στήν αἰωνιότητα, μἐ τόν Θεάνθρωπο Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό.
Εὐλογημένη ἡ νέα χρονιά, παρά τοῦ Γεννηθέντος Σωτῆρος Χριστοῦ.
Μέ ἑόρτιες πατρικές εὐχές,
Ὁ Ἐπίσκοπός Σας
†Ὁ Γλυφάδας, Ἑλληνικοῦ, Βούλας, Βουλιαγμένης καί Βάρης,
ΠΑΥΛΟΣ ὁ Α'
thriskeftika
Πρός
τό Χριστεπώνυμον πλήρωμα
τῆς καθ΄ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Ἀδελφοί μου καί τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
Ἕνας χρόνος, ἀκόμα, πέρασε καί προστέθηκε στά προηγούμενα χρόνια τῆς ζωῆς μας. Ἕνας χρόνος ἀκόμα καί ἡ ζωή προχωρᾶ μπροστά ἀφήνοντας πίσω τά σημάδια της. Σημάδια τά ὁποῖα μᾶς δείχνουν, πώς ὁ χρόνος δέν μᾶς ἀφήνει ἀλώβητους, αλλά μᾶς παραδίδει στήν φθορά, ὅπως κάθε ὑλικό πρᾶγμα.
Ὁ χρόνος καί ἡ φθορά εἶναι δύο συνθῆκες ἀλληλένδετες, πού συνυπάρχουν ἡ μία στήν ἄλλη μέσα στήν φύση, ἀπό τό μικρότερο ἔντομο, ὡς τό τελειότερο δημιούργημα τοῦ Θεοῦ, τόν ἄνθρωπο ἀπό αὐτά τά δύο κανένας δέν μπορεῖ νά ξεφύγει.
Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι αἰσθάνονται δέος μπροστά σέ αὐτό τό τόσο καθοριστικό δεδομένο γιά τήν ζωή τους. Γιά τόν λόγο αὐτό προσπαθοῦν νά τό διασκεδάσουν διοργανώνοντας γιορτές καί ξεφαντώματα. Ἰσως θεωροῦν, ὅτι ξεχνῶντάς το, θά καταφέρουν καί νά τό ἀποφύγουν. Ὅσο ὅμως καί νά τό διασκεδάσῃ ὁ ἄνθρωπος, τό πέρασμα καί τά σημάδια τοῦ χρόνου δέν μπορεῖ νά τά ξεπεράσῃ. Εἶναι ἀναπόφευκτο.
Ὅλα αὐτά, βέβαια, συνθέτουν τήν εἰκόνα, πού ἔχουμε ἐμεῖς οἱ θνητοί ἄνθρωποι γιά τόν χρόνο, τή ζωή καί τήν φθορά. Ἔτσι ὅμως ἔχουν τά πράγματα, ἤ εἶναι κάπως διαφορετικά; Ἆρά γε, μπορεῖ κάποιος νά τά βάλῃ, μέ αὐτό πού φαίνεται ἀναπόφευκτο; Ὑπάρχει κάποιος, πού μπορεῖ νά ἒλευθερώσῃ τόν ἄνθρωπο ἀπό τήν φθορά, πού τοῦ προξενεῖ τό πέρασμα τοῦ χρόνου; Μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νά κυριαρχήσῃ στόν χρόνο καί στήν φθορά ἤ εἶναι καταδικασμένος, νά ὑποστῇ τίς συνέπειες τῆς ὑλικότητός του;
Ἕνας νεώτερος Πατήρ τῆς Ἐκκλησίας μας ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς μᾶς διδάσκει καί μᾶς ἀποκαλύπτει τήν αἰτία τῶν δυσκολιῶν μας λέγοντας: «Ἡ πικρία τοῦ χρόνου προέρχεται ἀπό τόν θάνατο καί τήν ἁμαρτία». Πῶς λοιπόν, σώζεται ἕνας ἄνθρωπος ἀπό αὐτά; Ὁ Ἅγιος συνεχίζει: «Ὅταν ἀπό τόν χρόνο ἀφαιρεθεῖ ἡ ἁμαρτία καί ὁ θάνατος, τότε ὁ χρόνος γίνεται ἕνα θαυμάσιο προοίμιο, γιά τήν αἰωνιότητα, μιά ἔξοχος εἰσαγωγή εἰς τήν θεανθρωπότητα, σύμφωνα μέ τόν παναληθινό λόγο τοῦ Αἰωνίου, τοῦ Θεανθρώπου «ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, ἔχει ζωήν αἰώνιον».
Ὁ ἄνθρωπος λοιπόν ἔχει περισσότερες δυνατότητες ἀπό αὐτές, πού νομίζουμε, ὅτι ἔχει. Μπορεῖ νά νικήσῃ τόν πανδαμάτορα χρόνο καί τήν φθορά. Μέ ἕναν μόνο τρόπο, μέ αὐτόν πού μᾶς εἰσάγει στήν αἰωνιότητα, μἐ τόν Θεάνθρωπο Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό.
Εὐλογημένη ἡ νέα χρονιά, παρά τοῦ Γεννηθέντος Σωτῆρος Χριστοῦ.
Μέ ἑόρτιες πατρικές εὐχές,
Ὁ Ἐπίσκοπός Σας
†Ὁ Γλυφάδας, Ἑλληνικοῦ, Βούλας, Βουλιαγμένης καί Βάρης,
ΠΑΥΛΟΣ ὁ Α'
thriskeftika
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«Αποκατάσταση έως το 2020 των αδικιών στους Στρατιωτικούς»
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
