2018-01-03 18:58:13
Μαρτυρίες κυρίας Ζήνας από Σέρρες
Μαρτυρία πρώτη:
Το 2003 κατέβηκα στην Ελλάδα μαζί με δυο φίλους μου και νυν κουμπάρους μου. Εκείνοι μου μιλούσαν για τον πατέρα Ιωάννη συχνά κι η επιθυμία μου ήταν να τον γνωρίσω από κοντά.
Έτσι λοιπόν ένα απόγευμα πήγαμε με την κουμπάρα μου στην εκκλησία. Όσο πλησιάζαμε τον ναό του Αγίου Ραφαήλ περπατώντας, ακούγαμε κάποιες γλυκιές ψαλμωδίες να βγαίνουν από αυτόν κι εγώ καταχάρηκα, γιατί νόμιζα πως πετύχαμε στον εσπερινό.
Όταν όμως μπήκαμε στον προναό διαπιστώσαμε πως δεν ήταν κανείς εκεί και υπήρχε απόλυτη ησυχία. Σαφώς και λυπήθηκα με αυτό το γεγονός, γιατί πίστεψα ότι δεν θα δω τον πατέρα Ιωάννη. Κάποια στιγμή όμως, είδα στα δεξιά μου κάποιον ιερέα να προσκυνάει την εικόνα κι έκανα νόημα στη Λουκία πως εκεί βρίσκεται ο π. Ιωάννης.
Το περίεργο ήταν όμως πως δεν είδαμε από που μπήκε και φαντάστηκα ότι θα μπήκε από κάποια πίσω πόρτα. Πήραμε την ευχή του κι έπειτα του είπε η κουμπάρα μου για ποιόν λόγο τον ψάχναμε, δηλαδή αν πρέπει τελικά να παντρευτώ ή να μονάσω. Τότε ο πατήρ Ιωάννης μού είπε να κάτσουμε έξω σε ένα τραπεζάκι και να τον περιμένουμε.
Όταν ήρθε, κάθησε διπλα μου και μου μίλησε για γεγονότα που συνέβησαν στη ζωή μου, για τα οποία σε κανέναν δεν είχα μιλήσει, κάτι που μου προκάλεσε ρίγη. Σκέφτηκα πως προφανώς θα του είχε μιλήσει η κουμπάρα μου πρωτύτερα, πράγμα που δε συνέβη τελικά ποτέ. Μετά μου είπε πως ο Θεός με αγαπάει πάρα πολύ και θέλει να είμαι συνέχεια στην αγκαλιά Του. Αυτός ήταν λέει κι ο λόγος που τόσα χρόνια ήμουν μόνη και πως θα βρεθεί κάποια στιγμή ένας άνθρωπος να με κάνει ευτυχισμένη.
Έπειτα με συμβούλεψε να νηστέψω, να μεταλάβω, να κάνω ευχέλαιο και να κάνω τρεις φανουρόπιτες. Μου υπαγόρευσε και μια ευχή, την οποία θα έπρεπε να λέω καθημερινά για 40 ημέρες. Την 41η ημέρα ακριβώς ήρθε ο Αντώνης και με ζήτησε σε γάμο, με τον οποίο είμαστε πλέον παντρεμένοι. Να σημειώσω όμως ότι και ενδιάμεσα στις 40 ημέρες εμφανιζόταν ο Αντώνης στον ύπνο μου, τον είδα 3 φορές (κάθε φορά που έκανα και μιά Φανουρόπιτα τόν έβλεπα στόν ύπνο μου) πριν έρθει να με ζητήσει σε γάμο. Κάποια στιγμή πρίν ακόμα αρραβωνιαστώ πήγα ξανά στον π. Ιωάννη και του εξέφρασα ένα πρόβλημα μου.
Επειδή ήμουν τότε 32 ετών δεν ήξερα αν θα μπορούσα να κάνω παιδιά κι εκείνος μου πρότεινε να κάνω τάμα. Επειδή δεν είχα κάποια συγκεκριμένη γυναίκα Αγία στο μυαλό μου το έταξα στην Παναγία γι` αυτό και το δεύτερο όνομα της κόρης μου είναι Μαρία. Σε περίπτωση που το παιδί θα έβγαινε αγόρι θα του έδινα το όνομα Ιωάννης προς τιμήν του πατρός Ιωάννη.
Μαρτυρία δεύτερη:
Κάποιο βράδυ, αφού ετοιμαζόμασταν να πάμε για ύπνο, εγώ κάθισα στο κρεβάτι και μελετούσα το βίο του π. Ιωάννη, ο οποίος τότε είχε ήδη κοιμηθεί. Ενώ όλοι κοιμόντουσαν κι εγώ διάβαζα, σταμάτησα στο σημείο όπου ο ίδιος είχε υποσχεθεί, πως θα μας επισκεπτόταν ακόμα κι από την άλλη ζωή.
Ξαφνικά άκουσα βήματα από το δωμάτιο των παιδιών κι υπέθεσα πως θα ξύπνησε κάποιο παιδί κι ρώτησα το σύζυγο μου: « Μήπως ξύπνησε κάποιο παιδί;».
Και τότε μου απαντάει με τη φωνή του πατέρα Ιωάννη: «Όχι, ησύχασε δεν ξύπνησε κανείς!». Φανταστείτε πόσο με ξάφνιασε, αλλά και με έκανε να χαρώ πολύ αυτό το γεγονός!
Αυτό που ένιωσα το εξέφρασα και στον πνευματικό μου, ο οποίος μου είπε πως αυτό δεν είναι κάτι το περίεργο και πως εκείνη τη στιγμή ο γέροντας ήθελε απλώς να με ευλογήσει.
Πηγή
paraklisi
Μαρτυρία πρώτη:
Το 2003 κατέβηκα στην Ελλάδα μαζί με δυο φίλους μου και νυν κουμπάρους μου. Εκείνοι μου μιλούσαν για τον πατέρα Ιωάννη συχνά κι η επιθυμία μου ήταν να τον γνωρίσω από κοντά.
Έτσι λοιπόν ένα απόγευμα πήγαμε με την κουμπάρα μου στην εκκλησία. Όσο πλησιάζαμε τον ναό του Αγίου Ραφαήλ περπατώντας, ακούγαμε κάποιες γλυκιές ψαλμωδίες να βγαίνουν από αυτόν κι εγώ καταχάρηκα, γιατί νόμιζα πως πετύχαμε στον εσπερινό.
Όταν όμως μπήκαμε στον προναό διαπιστώσαμε πως δεν ήταν κανείς εκεί και υπήρχε απόλυτη ησυχία. Σαφώς και λυπήθηκα με αυτό το γεγονός, γιατί πίστεψα ότι δεν θα δω τον πατέρα Ιωάννη. Κάποια στιγμή όμως, είδα στα δεξιά μου κάποιον ιερέα να προσκυνάει την εικόνα κι έκανα νόημα στη Λουκία πως εκεί βρίσκεται ο π. Ιωάννης.
Το περίεργο ήταν όμως πως δεν είδαμε από που μπήκε και φαντάστηκα ότι θα μπήκε από κάποια πίσω πόρτα. Πήραμε την ευχή του κι έπειτα του είπε η κουμπάρα μου για ποιόν λόγο τον ψάχναμε, δηλαδή αν πρέπει τελικά να παντρευτώ ή να μονάσω. Τότε ο πατήρ Ιωάννης μού είπε να κάτσουμε έξω σε ένα τραπεζάκι και να τον περιμένουμε.
Όταν ήρθε, κάθησε διπλα μου και μου μίλησε για γεγονότα που συνέβησαν στη ζωή μου, για τα οποία σε κανέναν δεν είχα μιλήσει, κάτι που μου προκάλεσε ρίγη. Σκέφτηκα πως προφανώς θα του είχε μιλήσει η κουμπάρα μου πρωτύτερα, πράγμα που δε συνέβη τελικά ποτέ. Μετά μου είπε πως ο Θεός με αγαπάει πάρα πολύ και θέλει να είμαι συνέχεια στην αγκαλιά Του. Αυτός ήταν λέει κι ο λόγος που τόσα χρόνια ήμουν μόνη και πως θα βρεθεί κάποια στιγμή ένας άνθρωπος να με κάνει ευτυχισμένη.
Έπειτα με συμβούλεψε να νηστέψω, να μεταλάβω, να κάνω ευχέλαιο και να κάνω τρεις φανουρόπιτες. Μου υπαγόρευσε και μια ευχή, την οποία θα έπρεπε να λέω καθημερινά για 40 ημέρες. Την 41η ημέρα ακριβώς ήρθε ο Αντώνης και με ζήτησε σε γάμο, με τον οποίο είμαστε πλέον παντρεμένοι. Να σημειώσω όμως ότι και ενδιάμεσα στις 40 ημέρες εμφανιζόταν ο Αντώνης στον ύπνο μου, τον είδα 3 φορές (κάθε φορά που έκανα και μιά Φανουρόπιτα τόν έβλεπα στόν ύπνο μου) πριν έρθει να με ζητήσει σε γάμο. Κάποια στιγμή πρίν ακόμα αρραβωνιαστώ πήγα ξανά στον π. Ιωάννη και του εξέφρασα ένα πρόβλημα μου.
Επειδή ήμουν τότε 32 ετών δεν ήξερα αν θα μπορούσα να κάνω παιδιά κι εκείνος μου πρότεινε να κάνω τάμα. Επειδή δεν είχα κάποια συγκεκριμένη γυναίκα Αγία στο μυαλό μου το έταξα στην Παναγία γι` αυτό και το δεύτερο όνομα της κόρης μου είναι Μαρία. Σε περίπτωση που το παιδί θα έβγαινε αγόρι θα του έδινα το όνομα Ιωάννης προς τιμήν του πατρός Ιωάννη.
Μαρτυρία δεύτερη:
Κάποιο βράδυ, αφού ετοιμαζόμασταν να πάμε για ύπνο, εγώ κάθισα στο κρεβάτι και μελετούσα το βίο του π. Ιωάννη, ο οποίος τότε είχε ήδη κοιμηθεί. Ενώ όλοι κοιμόντουσαν κι εγώ διάβαζα, σταμάτησα στο σημείο όπου ο ίδιος είχε υποσχεθεί, πως θα μας επισκεπτόταν ακόμα κι από την άλλη ζωή.
Ξαφνικά άκουσα βήματα από το δωμάτιο των παιδιών κι υπέθεσα πως θα ξύπνησε κάποιο παιδί κι ρώτησα το σύζυγο μου: « Μήπως ξύπνησε κάποιο παιδί;».
Και τότε μου απαντάει με τη φωνή του πατέρα Ιωάννη: «Όχι, ησύχασε δεν ξύπνησε κανείς!». Φανταστείτε πόσο με ξάφνιασε, αλλά και με έκανε να χαρώ πολύ αυτό το γεγονός!
Αυτό που ένιωσα το εξέφρασα και στον πνευματικό μου, ο οποίος μου είπε πως αυτό δεν είναι κάτι το περίεργο και πως εκείνη τη στιγμή ο γέροντας ήθελε απλώς να με ευλογήσει.
Πηγή
paraklisi
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Παναγία Πελεκητή: Το μοναστήρι που χτίστηκε στον βράχο
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Θα καταθέσει πρόταση;
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
