Τα πιο τρυφερά αποτυπώματα - Ανήλικοι ληστές κατ΄εξακολούθηση - Ανυπαρξία δομών και κοινωνικής ευθύνης

2018-01-16 11:29:42

Κάποτε ο μέγιστος τραγουδοποιός μας, ο Διονύσης Σαββόπουλος, ψιθύριζε σε τόνους μελαγχολικούς και πλάγιους, "δεν ξέρω τί να παίξω στα παιδιά...". Πόσο αληθινός στίχος, ειδικά όταν

πρόκειται για αναπολόγητες αλήθειες.

Και είναι αναπολόγητες γιατί όταν πρόκειται για τρυφερές περιπτώσεις που παρεκκλίνουν συστηματικά και η μοναδική κοινωνική παρουσία είναι αστυνομική, τότε και η κοινωνική ευθύνη αλλοιώνεται, αποχρωματίζεται και χάνει νόημα και ευθύνη.

Τα πιο τρυφερά αποτυπώματα. Με αυτή την φράση, αστυνομικός περιγράφει στο bloko.gr συνοπτικά το όλον της ανάλγητης κοινωνικής παθογένειας. Και ποια είναι η είδηση; Ξαναπιάστηκε, 4η φορά μέσα σ' ένα χρόνο 14χρονος που πριν από 3 χρόνια πρωτοσήμανθηκε για ληστείες σε ανήλικους. Η ειδοποιός διαφορά; Μέσα σε τρία χρόνια μετρά πλέον αναρίθμητες συλλήψεις και τώρα, συγκρότησε συμμορία.

Ο μικρός Ανδρέας, το παιδί που οι αστυνομικοί του έδιναν κρουασάν στο κρατητήριο, περιγράφεται τώρα πολύ μεγαλύτερος από την ηλικία σε ότι αφορά στον συμπεριφορισμό και στο ολοκληρωμένο εγκληματικό προφίλ, με περγαμηνές τέτοιες, ώστε ν' αφήσει εποχή στο στερέωμα της παρανομίας

. Ποιος όμως είναι ο Ανδρέας; Παιδί δίχως πατέρα και με μια μητέρα που καταζητείται. Μεγαλώνει με τη γιαγιά, η οποία αδυνατεί ν' ασκήσει τον οποιονδήποτε έλεγχο.

Ο Ανδρέας, πιάστηκε αυτή τη φορά και κατηγορείται μαζί με τα άλλα "παλιόπαιδα" για 12 ληστείες σε ανήλικους με την απειλή μαχαιριών. Προσέγγιζαν τα άγουρα θύματα και τους έλεγαν, "έκλεψες τον αδελφό μου; Κάτσε να σε ψάξουμε". Και στη συνέχεια ακολουθούσε η διαρπαγή κινητών, μικροποσών κοκ.

Προσέξτε όμως. Ο Ανδρέας άρχισε να βαδίσει πάνω στην αιχμηρή κόψη της παραβατικότητας από τα 11 του χρόνια. Ποιος όμως ενδιαφέρθηκε, πλην των αστυνομικών που το μόνο που μπορούσαν να κάνουν ήταν να δίνουν στο παιδί κρουασάν; Να δουν το οικογενειακό και το κοινωνικό περιβάλλον ώστε να περιβάλλουν οι δημόσιες υπηρεσίες πρόνοιας (sic) με φροντίδα και στοργή ένα παιδί αφρόντιστο κι εκτεθειμένο; Φευ! Ουδείς το έπραξε. Κονιορτοποιήθηκε στο βωμό της αδιαφορίας η κοινωνική μέριμνα, ο αλτρουισμός και η αλληλεγγύη σε ένα μικρό μέλος αυτής της κοινωνίας που έβλεπε δίπλα τους άλλους συνομήλικους του και η σύγκριση ήταν δραματικά αρνητική σε βάρος του.

Η ευθύνη για το αυριανό πρόσωπο του Ανδρέα, βαρύνει όλους μας και αναπότρεπτα, κάποια σιγμή θα το δούμε στον καθρέφτη μας. Και το εξίσου τραγικό είναι πως θα έχει όλα τα δίκαια με το μέρος του.
_
bloko

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ