2018-01-17 22:13:53
Όταν τυλίχτηκε το αεροπλάνο στις φλόγες ήταν ο μόνος πού εκ Θεού σώθηκε από τα περίπου 100 άτομα πού επέβαινον σ΄αυτό καί κάηκαν όλα.
Η είδηση της διάσωσης του 78χρονου μητροπολίτη προκάλεσε συγκίνηση στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας. Ο Πατριάρχης Θεόδωρος Β’ του τηλεφώνησε ενώ αργότερα ο ίδιος τόνισε πως «ήταν θέλημα Θεού να σωθεί ο μητροπολίτης για να συνεχίσει το τεράστιο ιεραποστολικό έργο του…».
Ο μεγάλος αυτός ιεραπόστολος και ακάματος εργάτης του Ευαγγελίου, ο Πενταπόλεως σεβ. Ιγνάτιος (Μαδενλίδης) αναχώρησε για τον ουρανό στις 9 Νοεμβρίου 2017 τα ξημερώματα, ημέρα της λαμπρής εορτής του Αγίου Νεκταρίου, επισκόπου Πενταπόλεως. Αρκετοί το θεώρησαν ως σημείο του Θεού, το ότι ο Άγιος Νεκτάριος κάλεσε κοντά του τον διάδοχό του π. Ιγνάτιο να εορτάσουν μαζί στον Ουρανό Ο π. ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ…
Ο π. Ιγνάτιος εργάσθηκε στη Λάρισα περί τα τριάντα έξι (36) χρόνια, με λειτουργικά κηρύγματα, απογευματινές ομιλίες, που συνήρπαζαν μικρούς και μεγάλους, με εξομολόγηση χιλιάδων ψυχών, που έβρισκαν ανάπαυση και λύση στα προβλήματά τους, με τα κατηχητικά μαθήματα στα μεγάλα και μικρά πνευματικά του παιδιά που τον αγαπούσαν ιδιαίτερα. Η εν γένει προσφορά του υπήρξε ανεκτίμητη.
Η ακεραιότητα του ήθους του, η ανεπίληπτη συμπεριφορά του, η απόλυτη αφοσίωση στην θεία αποστολή του, τον έκανε άτρωτο από κάθε επιβουλή.
Ζούσε για τον Χριστό και όχι από τον Χριστό. Ζούσε για την εκκλησία και όχι από την Εκκλησία.Με την κοίμηση του π. Θεολόγου ( κανονικού Μητροπολίτη Λαρίσης αλλά παραγκωνισμένου από τόν τότε Αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ ) , ελεύθερος πλέον, αφιερώνεται εξ ολοκλήρου στο μεγάλο έργο της ιεραποστολής, της προσπάθειας να μεταφέρει την μεγάλη αγάπη του στα εκατομμύρια Αφρικανικές διψασμένες ψυχές για να γνωρίσουν τον Χριστό και την Ορθόδοξο Αγία Εκκλησία.
Όταν η ιεραποστολική προσπάθεια άρχισε να γιγαντώνεται και ο ίδιος, λόγω γήρατος και ταλαιπωρίας, να εξασθενεί, η Αδελφότητα «Ο ΣΩΤΗΡ» επιστράτευσε τον π. Ιγνάτιο (Μαδενλίδη), ιεροκήρυκα της Μητρόπολης Λάρισας, να προσφέρει βοήθεια στον ιεραπόστολο και άγιο γέροντα π. Χαρίτωνα Πνευματικάκη.
Να πως περιγράφει ο π. Ιγνάτιος την εκεί του εγκατάσταση: «Πρώτα πήγα εγώ και διαδέχθηκα τον π. Χαρίτωνα (ο οποίος εγήρασε) και στη διεύθυνση και στην όλη δραστηριότητα.
Όταν πήγα το 1981 είχε θεμελιωθεί το 1ο δημοτικό σχολείο αρρένων και το κτήριο είχε φθάσει περίπου στο ύψος του ενός μέτρου. Από κει και πέρα τα πήρα όλα σβάρνα…»
-----------------------
Από το 1981 κάθε χρόνο και για τέσσερις μήνες ο π. Ιγνάτιος βρίσκονταν στην Κανάγκα του Κογκό αλλά και ενδιάμεσα πήγαινε για να βοηθήσει στα όποια προβλήματα προέκυπταν. Η διαδρομή μεταξύ Λάρισας και Κάναγκα ήταν τόσο συχνή που είχε γίνει ρουτίνα, με αποτέλεσμα να χαρακτηρισθεί ο π. Ιγνάτιος “ιπτάμενος” Ιεραπόστολος.
ΤΟ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ π. ΙΓΝΑΤΙΟΥ Μαδενλίδη
Ο π. Χαρίτων Πνευματικάκης πού κοιμήθηκε στην Αφρική έφυγε αναπαυμένος διότι άφησε πίσω άξιο αντικαταστάτη του, τον π. Ιγνάτιο ο οποίος συνέχισε και ανέπτυξε περισσότερο το έργο της ιεραποστολής.
Πήγε στο Άγιον Όρος και ζήτησε έμψυχο πνευματικό υλικό για κατήχηση και επάνδρωση ενοριών. Επιστράτευσε πλήθος ανθρώπων από την Ελλάδα και ιδιαίτερα από τη Λάρισα, και βρέθηκαν μαζί στις “σκαλωσιές” και τα “γιαπιά” που έκτιζαν σε διάφορα μέρη της Αφρικής (Σχολεία, Εκκλησίες, Ιατρεία) με την δική του φροντίδα και επίβλεψη και την αφιλοκερδή προσφορά των πνευματικών του παιδιών. Ο μακαριστός Πατριάρχης Πέτρος Ζ΄ επισκεπτόμενος την Κανάγκα και βλέποντας το τεράστιο έργο που επιτελούνταν, θέλησε να τον ανεβάσει στο αρχιερατικό αξίωμα.
Ο π. Ιγνάτιος συναισθανόμενος τη μεγάλη ευθύνη του αξιώματος, επικαλέσθηκε ταπεινά αδυναμία, και πέτυχε να πείσει τον Πατριάρχη να παραιτηθεί από τα σχέδιά του.
Δεν έγινε όμως το ίδιο όταν εκοιμήθη ο Μητροπολίτης Κεντρώας Αφρικής Τιμόθεος. Τότε ο Πατριάρχης επανήλθε και ήταν ανυποχώρητος, διότι ήθελε – όπως ισχυρίστηκε – ο π. Ιγνάτιος να επεκτείνει το ιεραποστολικό έργο του, ώστε αυτό να αποτελέσει παράδειγμα για όλες τις ιεραποστολές.
Η εκλογή του έγινε από την Ιερά Σύνοδο του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας στις 14 Μαρτίου 2003 σε Μητροπολίτη Κεντρώας Αφρικής και η χειροτονία του στις 16 Μαρτίου από τον ίδιο τον Πατριάρχη Ζ΄ στον πάνσεπτο πατριαρχικό ναό του αγίου Σάββα στην Αλεξάνδρεια. Η μητροπολιτική του περιφέρεια είναι σε έκταση όσο είκοσι Ελλάδες και περιλαμβάνει, εκτός του Κογκό, τα μικρότερα κράτη Ρουάντα, Μπουρουντί και Κογκό-Μπραζαβίλ.
Το αρχιερατικό του αξίωμα δεν επηρέασε το φρόνημά του. Παρέμεινε απλός, πειθαρχημένος, κοινωνικός, καλοπροαίρετος, συνεργάσιμος, διδάσκοντας με το παράδειγμά του ταπείνωση και καταδεκτικότητα. Είχε ως βίωμα τα λόγια του αγίου Παϊσίου. «Πνευματική πρόοδος υπάρχει εκεί που υπάρχει ταπείνωση».
Εργάστηκε ακαταπόνητα στα νέα αρχιερατικά του καθήκοντα, με αποστολικό φρόνημα και νεανικό ζήλο, παρά την προχωρημένη (73 ετών) ηλικία του. Στην επτάχρονη παραμονή του στον αρχιεπισκοπικό θρόνο πραγματοποίησε πάνω από τετρακόσια ενενήντα (490) αεροπορικά ταξίδια – για τα οποία χαριτολογώντας έλεγε: “ταξιδεύοντας με αεροπλάνο (λόγω παλαιότητος) προσεύχομαι σαν μελλοθάνατος”. Με τα άλλα μέσα (αυτοκίνητα, τρένα, πλωτά) τα ταξίδια στην αχανή σε έκταση Μητρόπολή του, ήταν αμέτρητα.
Ίδρυσε νέες κοινότητες Ορθοδόξων σε πολλά μέρη, χειροτόνησε κληρικούς, κατήρτισε κατηχητές, βάπτισε χιλιάδες Αφρικανούς, ίδρυσε φάρμες, έκανε γεωτρήσεις, κατασκεύασε σχολεία, ίδρυσε περί τους τριάντα (30) ναούς, ιατρείο «το Άγιο Πνεύμα», στο οποίο όλο το χρόνο προσέρχονται χιλιάδες ασθενείς και πονεμένοι άνθρωποι αδιακρίτως θρησκεύματος και κοινωνικής τάξης για να βρουν την υγεία τους. Είναι δε συγκινητικές οι στιγμές όταν επανέρχονται οι θεραπευθέντες να ευχαριστήσουν με δάκρυα τον “Άγιο”, τους γιατρούς και τις αδελφές.
Παράλληλα έστησε τέσσερις ραδιοφωνικούς σταθμούς (στην πρωτεύουσα Κινσάσα, στην Κανάγκα, στο Κολουέζι και στο Πουάντ-Ναούρ). Σπουδαίο έργο του είναι ο μεγαλοπρεπής ναός του Αγίου Ανδρέα του Πρωτοκλήτου στην Κανάγκα – η αγία Σοφία της αφρικανικής Ηπείρου.
Το σημαντικότερο έργο και το καμάρι της Ιεραποστολής είναι το πρώτο Ορθόδοξο Πανεπιστήμιο της Αφρικής στην Κινσάσα, ένα κτηριακό συγκρότημα που περιλαμβάνει και: Θεολογική Σχολή, οικοτροφείο των φοιτητών, κοιτώνες διαμονής, επίσημη αίθουσα εκδηλώσεων, σύστημα τηλεδιδασκαλίας κ.ά. Στο κέντρο του συγκροτήματος δεσπόζει ο περικαλλής βυζαντινός ναός του Αγίου Αθανασίου του Αθωνίτου, που κτίσθηκε με χρήματα της Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους.
Ο π. Ιγνάτιος στην συνέντευξή του στο Pontos–News.gr είπε: «Αυτό όλο – το συγκρότημα – μας εκόστησε περίπου 2,5 εκατομμύρια δολάρια… Ούτε που ξέρω πως βρέθηκαν, πως δαπανήθηκαν. Εγώ ήμουν εκεί πέρα ολημερίς, να συναγωνίζομαι τους κτίστες και λοιπούς».
Από τα χέρια του μακαριστού αγίου μητροπολίτου πέρασαν ΠΟΛΛΑ χρήματα, αυτός όμως έμεινε άθικτος, αφιλοχρήματος, ανεπηρέαστος από το αξίωμα και τον “μαμωνά”, ένας απλός φτωχός μοναχός, ταπεινός, ήπιος, διακριτικός, καταδεκτικός, γλυκύς και φιλικός με όλους, ένας ταπεινός δούλος και αφοσιωμένος εργάτης του Ευαγγελίου του Χριστού.
Για τα χαρίσματά του αυτά ο κόσμος τον εμπιστεύθηκε γι’ αυτό και έγινε το μέγιστο σε εύρος αυτό έργο που δεν έχει προηγούμενο. Επιβάλλεται να αναφέρουμε ότι η βοήθεια από Συλλόγους, Αδελφότητες και μεμονωμένους πιστούς ήταν γενναία.
Για την ιστορία, θα αναφερθούμε σε ένα συγκλονιστικό γεγονός, με την ευχή και προτροπή και ίσως υπό άλλες συνθήκες, να εύρει και άλλους μιμητές.
Στις μεγάλες πυρκαγιές που εκδηλώθηκαν στην Ηλεία της Πελοποννήσου ο Λαρισαίος αεροπόρος Κωστής Παλαμιώτης με τον συγκυβερνήτη Στυλιανό Κελετσέκη περνώντας με το πυροσβεστικό αεροπλάνο τους “καναντέρ” και προσπαθώντας με συνεχείς ρίψεις νερού στην περιοχή άνω Ροδίνης Αιγίου να περισώσουν σπίτια και περιουσίες, το αεροπλάνο κατέπεσε παρασέρνοντας και τους δύο στο θάνατο. Ήταν 22 Αυγούστου 1993.
Η οικογένεια του Αθανάσιου Παλαμιώτη παρέδωσε τα χρήματα που έλαβε (100.000 ευρώ) ως αποζημίωση το έτος 2000, καθώς και, για μερικά χρόνια, την σύνταξη των 2.000 ευρώ μηνιαίως, στον π. Ιγνάτιο για την Ιεραποστολή με την παράκληση να κτιστεί σχολείο στην Αφρική για να μαθαίνουν τα αφρικανόπουλα “γράμματα”, σπουδάγματα, του Θεού τα πράγματα “ώστε να δοξάζουν τον Κύριον μας και να μνημονεύουν το όνομα του δωρητή Κωνσταντίνου ως ευεργέτη εις τους αιώνες”.
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ π. ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Ο Μητροπολίτης π. Ιγνάτιος ήταν άνθρωπος ριψοκίνδυνος, τολμηρός και άφοβος. Δεν φοβήθηκε ούτε τις τροπικές ασθένειες, ούτε τις αναγκαίες στερήσεις, ούτε ταλαιπωρίες και κινδύνους από τις συχνές μετακινήσεις του σε συνθήκες τριτοκοσμικές. Το 2005 είχε αυτοκινητιστικό ατύχημα και ήρθε στην Ελλάδα να χειρουργηθεί.
Σε αεροπορικό ταξίδι στο ανατολικό Κογκό στις 15-4-2008, σώθηκε από θαύμα, ενώ έχασαν τη ζωή τους 100 περίπου άτομα, όταν το αεροπλάνο συνετρίβη παίρνοντας φωτιά στην απογείωσή του. Ο ίδιος δήλωσε στην εφημερίδα «ΤΟ ΘΕΜΑ»: «Είναι θαύμα το γεγονός ότι ζω σήμερα ύστερα από αυτό το δυστύχημα. Είχα ξεκινήσει να προσεύχομαι αλλά δεν κατάφερα να ολοκληρώσω την προσευχή και το αεροπλάνο έπεσε… Σύρθηκα και απομακρύνθηκα όσο μπορούσα, όταν κάποια στιγμή γυρίζω και βλέπω το αεροπλάνο να έχει τυλιχθεί στις φλόγες… Επειδή περίμενα να πέσω θύμα αεροπορικού δυστυχήματος πάντα έκανα την προσευχή μου λίγο πριν απογειωθεί το αεροπλάνο. Τώρα αυτό έγινε, αλλά χάρη στον Θεό έζησα… Θα συνεχίσω να πετάω με αεροπλάνο αφού δεν μπορώ να κάνω και διαφορετικά. Οι αποστάσεις που πρέπει να διανύσω είναι πολύ μεγάλες και πρέπει να το κάνω σε σύντομο χρονικό διάστημα. Να σκεφτείτε ότι, μέσα σε πέντε χρόνια, έχω κάνει εκατοντάδες ταξίδια με αεροπλάνο και πάντα έμπαινα στην καμπίνα και έλεγα “σήμερα θα μου συμβεί;”, αλλά πάντα έκανα την προσευχή μου».
Για το συμβάν ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας είχε δηλώσει: «Ήταν θέλημα Θεού να σωθεί ο μητροπολίτης, για να συνεχίσει το τεράστιο ιεραποστολικό του έργο».
Ο αείμνηστος Μητροπολίτης π. Ιγνάτιος – λόγω του προχωρημένου της ηλικίας παραιτήθηκε από Μητροπολίτης της Κεντρώας Αφρικής στις 4 Μαρτίου του 2010 αφήνοντας ένα πλήθος νέων χριστιανών για το οποίο ερωτηθείς πόσους αριθμεί είπε: «Είναι δύσκολο να μετρηθούν επακριβώς οι ορθόδοξοι, όμως με βάση τους βαπτιζόμενους υπολογίζει ότι είναι περί τους 200.000».
Αξίζει να σημειωθεί ότι παρέλαβε 30.000 Ορθοδόξους και σε επτά χρόνια η χάρη του Θεού μέσω του π. Ιγνατίου, τους ανέβασε σε 200.000. Τιμητικώς ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας στις 23 Νοεμβρίου του ιδίου έτους, τον ανύψωσε σε τιτουλάριο Μητροπολίτη Πενταπόλεως, δίδοντάς του για πρώτη φορά τον τίτλο της Επισκοπής του Αγίου Νεκταρίου του θαυματουργού.
Συνέχισε όμως την διακονία του στην Εξωτερική Ιεραποστολική, επισκεπτόμενος συχνά το κέντρο στην Κανάγκα, διδάσκοντας μέχρι τέλους στην Θεολογική Σχολή, και εργαζόμενος με αυταπάρνηση κοντά στους αφρικανούς αδελφούς.
Η τόλμη και η αποφασιστικότητά του είναι απερίγραπτη. Τον Μάρτιο ο π. Ιγνάτιος βρέθηκε στην Ελλάδα όταν ξέσπασαν μεγάλες ταραχές μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων (εμφύλιος πόλεμος) με δεκάδες θύματα. Του υποδείχθη και να μην κατεβεί στο Κογκό για λόγους ασφαλείας, αλλ’ ο ίδιος αρνήθηκε. «Θα κάνω το σταυρό μου και θα πάω. Δεν μπορώ να αφήσω μόνους τους ανθρώπους μας» είπε, και έφυγε αποφασισμένος για όλα.
Αφορμή της εκδημίας του υπήρξε και πάλι η τόλμη του. Παρά τα 87 του χρόνια, επισκέφθηκε το χωριό Μπάλα – περίπου 30 χιλ. από την Κανάγκα – να επιβλέψει και να δώσει τις σωστές κατευθύνσεις για την αποπεράτωση του τελευταίου, όπως έλεγε, ναού του, της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
“Άλλαι αι βουλαί ανθρώπων άλλα ο Θεός κελεύει”. Δίνοντας οδηγίες στους τεχνίτες του έργου έπεσε και υπέστη κάταγμα. Σε δύο ημέρες προσβλήθηκε από ελονοσία, που κατέβαλε τον οργανισμό του. Με πολλές δυσκολίες και μεγάλες ταλαιπωρίες μεταφέρθηκε στην Ελλάδα. Οι γιατροί έκαναν το ανθρωπίνως δυνατόν για να επανακτήσει ο γέροντας επίσκοπος την επικοινωνία με το περιβάλλον και να ανακουφισθεί από την παρουσία των αδελφών κοντά του. Ζήτησε συγγνώμη από όλους και κοινώνησε τα Άχραντα Μυστήρια. Τις τελευταίες ημέρες, πριν φύγει, προαισθανόμενος την έξοδό του, έλεγε «φεύγω για να ξεκουρασθώ» και έδινε την ευχή του σε όσους του διακονούσαν. Στο τέλος επαναλάμβανε: «Έλα, Πνεύμα Άγιο». Αυτές ήταν οι τελευταίες του λέξεις.
Αυτή ήταν, εν ολίγοις, η κατάφορτη από καρπούς ιεραποστολικής διακονίας στην Ελλάδα και Αφρική ζωή του π. Ιγνάτιου Μαδενλίδη, ο οποίος φεύγοντας άφησε περί τις 230.000 βαπτισμένους Ορθόδοξους αφρικανούς Χριστιανούς.
Ο Πατριάρχης στις 23 Νοεμβρίου του ιδίου έτους τον τίμησε με τον ιστορικό τίτλο του «Πενταπόλεως» που πρώτος τον έφερε ο Άγιος Νεκτάριος ο θαυματουργός.
Δεν νομίζουμε ότι ήταν σύμπτωση το ότι και οι δύο τους ήταν επίσκοποι με τον ίδιο τίτλο, κοιμήθηκαν την ίδια ημερομηνία (9 Νοεμβρίου) είχαν ασκητική βιοτή, ήταν ακτήμονες, ήταν κτήτορες, ήταν ταπεινοί, ήταν απλοί στους τρόπους, ήταν συγγραφείς αγιολογικών και οικοδομικών βιβλίων, και αναχώρησαν για την άλλη ζωή πλήρης έργων αγαθών και ελεημοσυνών!
Η εφημερίδα μας κάνει αυτό το αφιέρωμα εις μνημόσυνον αιώνιον με πολλή αγάπη και βαθύ σεβασμό για όσα πρόσφερε στην ορθόδοξη εκκλησία, στην ιεραποστολή αλλά και στην δεύτερη πνευματική του πατρίδα τη Λάρισα.
Εύχου και υπέρ ημών, πάτερ Άγιε Ιγνάτιε, στο επουράνιο θυσιαστήριο…!
Πηγή
paraklisi
Η είδηση της διάσωσης του 78χρονου μητροπολίτη προκάλεσε συγκίνηση στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας. Ο Πατριάρχης Θεόδωρος Β’ του τηλεφώνησε ενώ αργότερα ο ίδιος τόνισε πως «ήταν θέλημα Θεού να σωθεί ο μητροπολίτης για να συνεχίσει το τεράστιο ιεραποστολικό έργο του…».
Ο μεγάλος αυτός ιεραπόστολος και ακάματος εργάτης του Ευαγγελίου, ο Πενταπόλεως σεβ. Ιγνάτιος (Μαδενλίδης) αναχώρησε για τον ουρανό στις 9 Νοεμβρίου 2017 τα ξημερώματα, ημέρα της λαμπρής εορτής του Αγίου Νεκταρίου, επισκόπου Πενταπόλεως. Αρκετοί το θεώρησαν ως σημείο του Θεού, το ότι ο Άγιος Νεκτάριος κάλεσε κοντά του τον διάδοχό του π. Ιγνάτιο να εορτάσουν μαζί στον Ουρανό Ο π. ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ…
Ο π. Ιγνάτιος εργάσθηκε στη Λάρισα περί τα τριάντα έξι (36) χρόνια, με λειτουργικά κηρύγματα, απογευματινές ομιλίες, που συνήρπαζαν μικρούς και μεγάλους, με εξομολόγηση χιλιάδων ψυχών, που έβρισκαν ανάπαυση και λύση στα προβλήματά τους, με τα κατηχητικά μαθήματα στα μεγάλα και μικρά πνευματικά του παιδιά που τον αγαπούσαν ιδιαίτερα. Η εν γένει προσφορά του υπήρξε ανεκτίμητη.
Η ακεραιότητα του ήθους του, η ανεπίληπτη συμπεριφορά του, η απόλυτη αφοσίωση στην θεία αποστολή του, τον έκανε άτρωτο από κάθε επιβουλή.
Ζούσε για τον Χριστό και όχι από τον Χριστό. Ζούσε για την εκκλησία και όχι από την Εκκλησία.Με την κοίμηση του π. Θεολόγου ( κανονικού Μητροπολίτη Λαρίσης αλλά παραγκωνισμένου από τόν τότε Αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ ) , ελεύθερος πλέον, αφιερώνεται εξ ολοκλήρου στο μεγάλο έργο της ιεραποστολής, της προσπάθειας να μεταφέρει την μεγάλη αγάπη του στα εκατομμύρια Αφρικανικές διψασμένες ψυχές για να γνωρίσουν τον Χριστό και την Ορθόδοξο Αγία Εκκλησία.
Όταν η ιεραποστολική προσπάθεια άρχισε να γιγαντώνεται και ο ίδιος, λόγω γήρατος και ταλαιπωρίας, να εξασθενεί, η Αδελφότητα «Ο ΣΩΤΗΡ» επιστράτευσε τον π. Ιγνάτιο (Μαδενλίδη), ιεροκήρυκα της Μητρόπολης Λάρισας, να προσφέρει βοήθεια στον ιεραπόστολο και άγιο γέροντα π. Χαρίτωνα Πνευματικάκη.
Να πως περιγράφει ο π. Ιγνάτιος την εκεί του εγκατάσταση: «Πρώτα πήγα εγώ και διαδέχθηκα τον π. Χαρίτωνα (ο οποίος εγήρασε) και στη διεύθυνση και στην όλη δραστηριότητα.
Όταν πήγα το 1981 είχε θεμελιωθεί το 1ο δημοτικό σχολείο αρρένων και το κτήριο είχε φθάσει περίπου στο ύψος του ενός μέτρου. Από κει και πέρα τα πήρα όλα σβάρνα…»
-----------------------
Από το 1981 κάθε χρόνο και για τέσσερις μήνες ο π. Ιγνάτιος βρίσκονταν στην Κανάγκα του Κογκό αλλά και ενδιάμεσα πήγαινε για να βοηθήσει στα όποια προβλήματα προέκυπταν. Η διαδρομή μεταξύ Λάρισας και Κάναγκα ήταν τόσο συχνή που είχε γίνει ρουτίνα, με αποτέλεσμα να χαρακτηρισθεί ο π. Ιγνάτιος “ιπτάμενος” Ιεραπόστολος.
ΤΟ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ π. ΙΓΝΑΤΙΟΥ Μαδενλίδη
Ο π. Χαρίτων Πνευματικάκης πού κοιμήθηκε στην Αφρική έφυγε αναπαυμένος διότι άφησε πίσω άξιο αντικαταστάτη του, τον π. Ιγνάτιο ο οποίος συνέχισε και ανέπτυξε περισσότερο το έργο της ιεραποστολής.
Πήγε στο Άγιον Όρος και ζήτησε έμψυχο πνευματικό υλικό για κατήχηση και επάνδρωση ενοριών. Επιστράτευσε πλήθος ανθρώπων από την Ελλάδα και ιδιαίτερα από τη Λάρισα, και βρέθηκαν μαζί στις “σκαλωσιές” και τα “γιαπιά” που έκτιζαν σε διάφορα μέρη της Αφρικής (Σχολεία, Εκκλησίες, Ιατρεία) με την δική του φροντίδα και επίβλεψη και την αφιλοκερδή προσφορά των πνευματικών του παιδιών. Ο μακαριστός Πατριάρχης Πέτρος Ζ΄ επισκεπτόμενος την Κανάγκα και βλέποντας το τεράστιο έργο που επιτελούνταν, θέλησε να τον ανεβάσει στο αρχιερατικό αξίωμα.
Ο π. Ιγνάτιος συναισθανόμενος τη μεγάλη ευθύνη του αξιώματος, επικαλέσθηκε ταπεινά αδυναμία, και πέτυχε να πείσει τον Πατριάρχη να παραιτηθεί από τα σχέδιά του.
Δεν έγινε όμως το ίδιο όταν εκοιμήθη ο Μητροπολίτης Κεντρώας Αφρικής Τιμόθεος. Τότε ο Πατριάρχης επανήλθε και ήταν ανυποχώρητος, διότι ήθελε – όπως ισχυρίστηκε – ο π. Ιγνάτιος να επεκτείνει το ιεραποστολικό έργο του, ώστε αυτό να αποτελέσει παράδειγμα για όλες τις ιεραποστολές.
Η εκλογή του έγινε από την Ιερά Σύνοδο του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας στις 14 Μαρτίου 2003 σε Μητροπολίτη Κεντρώας Αφρικής και η χειροτονία του στις 16 Μαρτίου από τον ίδιο τον Πατριάρχη Ζ΄ στον πάνσεπτο πατριαρχικό ναό του αγίου Σάββα στην Αλεξάνδρεια. Η μητροπολιτική του περιφέρεια είναι σε έκταση όσο είκοσι Ελλάδες και περιλαμβάνει, εκτός του Κογκό, τα μικρότερα κράτη Ρουάντα, Μπουρουντί και Κογκό-Μπραζαβίλ.
Το αρχιερατικό του αξίωμα δεν επηρέασε το φρόνημά του. Παρέμεινε απλός, πειθαρχημένος, κοινωνικός, καλοπροαίρετος, συνεργάσιμος, διδάσκοντας με το παράδειγμά του ταπείνωση και καταδεκτικότητα. Είχε ως βίωμα τα λόγια του αγίου Παϊσίου. «Πνευματική πρόοδος υπάρχει εκεί που υπάρχει ταπείνωση».
Εργάστηκε ακαταπόνητα στα νέα αρχιερατικά του καθήκοντα, με αποστολικό φρόνημα και νεανικό ζήλο, παρά την προχωρημένη (73 ετών) ηλικία του. Στην επτάχρονη παραμονή του στον αρχιεπισκοπικό θρόνο πραγματοποίησε πάνω από τετρακόσια ενενήντα (490) αεροπορικά ταξίδια – για τα οποία χαριτολογώντας έλεγε: “ταξιδεύοντας με αεροπλάνο (λόγω παλαιότητος) προσεύχομαι σαν μελλοθάνατος”. Με τα άλλα μέσα (αυτοκίνητα, τρένα, πλωτά) τα ταξίδια στην αχανή σε έκταση Μητρόπολή του, ήταν αμέτρητα.
Ίδρυσε νέες κοινότητες Ορθοδόξων σε πολλά μέρη, χειροτόνησε κληρικούς, κατήρτισε κατηχητές, βάπτισε χιλιάδες Αφρικανούς, ίδρυσε φάρμες, έκανε γεωτρήσεις, κατασκεύασε σχολεία, ίδρυσε περί τους τριάντα (30) ναούς, ιατρείο «το Άγιο Πνεύμα», στο οποίο όλο το χρόνο προσέρχονται χιλιάδες ασθενείς και πονεμένοι άνθρωποι αδιακρίτως θρησκεύματος και κοινωνικής τάξης για να βρουν την υγεία τους. Είναι δε συγκινητικές οι στιγμές όταν επανέρχονται οι θεραπευθέντες να ευχαριστήσουν με δάκρυα τον “Άγιο”, τους γιατρούς και τις αδελφές.
Παράλληλα έστησε τέσσερις ραδιοφωνικούς σταθμούς (στην πρωτεύουσα Κινσάσα, στην Κανάγκα, στο Κολουέζι και στο Πουάντ-Ναούρ). Σπουδαίο έργο του είναι ο μεγαλοπρεπής ναός του Αγίου Ανδρέα του Πρωτοκλήτου στην Κανάγκα – η αγία Σοφία της αφρικανικής Ηπείρου.
Το σημαντικότερο έργο και το καμάρι της Ιεραποστολής είναι το πρώτο Ορθόδοξο Πανεπιστήμιο της Αφρικής στην Κινσάσα, ένα κτηριακό συγκρότημα που περιλαμβάνει και: Θεολογική Σχολή, οικοτροφείο των φοιτητών, κοιτώνες διαμονής, επίσημη αίθουσα εκδηλώσεων, σύστημα τηλεδιδασκαλίας κ.ά. Στο κέντρο του συγκροτήματος δεσπόζει ο περικαλλής βυζαντινός ναός του Αγίου Αθανασίου του Αθωνίτου, που κτίσθηκε με χρήματα της Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους.
Ο π. Ιγνάτιος στην συνέντευξή του στο Pontos–News.gr είπε: «Αυτό όλο – το συγκρότημα – μας εκόστησε περίπου 2,5 εκατομμύρια δολάρια… Ούτε που ξέρω πως βρέθηκαν, πως δαπανήθηκαν. Εγώ ήμουν εκεί πέρα ολημερίς, να συναγωνίζομαι τους κτίστες και λοιπούς».
Από τα χέρια του μακαριστού αγίου μητροπολίτου πέρασαν ΠΟΛΛΑ χρήματα, αυτός όμως έμεινε άθικτος, αφιλοχρήματος, ανεπηρέαστος από το αξίωμα και τον “μαμωνά”, ένας απλός φτωχός μοναχός, ταπεινός, ήπιος, διακριτικός, καταδεκτικός, γλυκύς και φιλικός με όλους, ένας ταπεινός δούλος και αφοσιωμένος εργάτης του Ευαγγελίου του Χριστού.
Για τα χαρίσματά του αυτά ο κόσμος τον εμπιστεύθηκε γι’ αυτό και έγινε το μέγιστο σε εύρος αυτό έργο που δεν έχει προηγούμενο. Επιβάλλεται να αναφέρουμε ότι η βοήθεια από Συλλόγους, Αδελφότητες και μεμονωμένους πιστούς ήταν γενναία.
Για την ιστορία, θα αναφερθούμε σε ένα συγκλονιστικό γεγονός, με την ευχή και προτροπή και ίσως υπό άλλες συνθήκες, να εύρει και άλλους μιμητές.
Στις μεγάλες πυρκαγιές που εκδηλώθηκαν στην Ηλεία της Πελοποννήσου ο Λαρισαίος αεροπόρος Κωστής Παλαμιώτης με τον συγκυβερνήτη Στυλιανό Κελετσέκη περνώντας με το πυροσβεστικό αεροπλάνο τους “καναντέρ” και προσπαθώντας με συνεχείς ρίψεις νερού στην περιοχή άνω Ροδίνης Αιγίου να περισώσουν σπίτια και περιουσίες, το αεροπλάνο κατέπεσε παρασέρνοντας και τους δύο στο θάνατο. Ήταν 22 Αυγούστου 1993.
Η οικογένεια του Αθανάσιου Παλαμιώτη παρέδωσε τα χρήματα που έλαβε (100.000 ευρώ) ως αποζημίωση το έτος 2000, καθώς και, για μερικά χρόνια, την σύνταξη των 2.000 ευρώ μηνιαίως, στον π. Ιγνάτιο για την Ιεραποστολή με την παράκληση να κτιστεί σχολείο στην Αφρική για να μαθαίνουν τα αφρικανόπουλα “γράμματα”, σπουδάγματα, του Θεού τα πράγματα “ώστε να δοξάζουν τον Κύριον μας και να μνημονεύουν το όνομα του δωρητή Κωνσταντίνου ως ευεργέτη εις τους αιώνες”.
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ π. ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Ο Μητροπολίτης π. Ιγνάτιος ήταν άνθρωπος ριψοκίνδυνος, τολμηρός και άφοβος. Δεν φοβήθηκε ούτε τις τροπικές ασθένειες, ούτε τις αναγκαίες στερήσεις, ούτε ταλαιπωρίες και κινδύνους από τις συχνές μετακινήσεις του σε συνθήκες τριτοκοσμικές. Το 2005 είχε αυτοκινητιστικό ατύχημα και ήρθε στην Ελλάδα να χειρουργηθεί.
Σε αεροπορικό ταξίδι στο ανατολικό Κογκό στις 15-4-2008, σώθηκε από θαύμα, ενώ έχασαν τη ζωή τους 100 περίπου άτομα, όταν το αεροπλάνο συνετρίβη παίρνοντας φωτιά στην απογείωσή του. Ο ίδιος δήλωσε στην εφημερίδα «ΤΟ ΘΕΜΑ»: «Είναι θαύμα το γεγονός ότι ζω σήμερα ύστερα από αυτό το δυστύχημα. Είχα ξεκινήσει να προσεύχομαι αλλά δεν κατάφερα να ολοκληρώσω την προσευχή και το αεροπλάνο έπεσε… Σύρθηκα και απομακρύνθηκα όσο μπορούσα, όταν κάποια στιγμή γυρίζω και βλέπω το αεροπλάνο να έχει τυλιχθεί στις φλόγες… Επειδή περίμενα να πέσω θύμα αεροπορικού δυστυχήματος πάντα έκανα την προσευχή μου λίγο πριν απογειωθεί το αεροπλάνο. Τώρα αυτό έγινε, αλλά χάρη στον Θεό έζησα… Θα συνεχίσω να πετάω με αεροπλάνο αφού δεν μπορώ να κάνω και διαφορετικά. Οι αποστάσεις που πρέπει να διανύσω είναι πολύ μεγάλες και πρέπει να το κάνω σε σύντομο χρονικό διάστημα. Να σκεφτείτε ότι, μέσα σε πέντε χρόνια, έχω κάνει εκατοντάδες ταξίδια με αεροπλάνο και πάντα έμπαινα στην καμπίνα και έλεγα “σήμερα θα μου συμβεί;”, αλλά πάντα έκανα την προσευχή μου».
Για το συμβάν ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας είχε δηλώσει: «Ήταν θέλημα Θεού να σωθεί ο μητροπολίτης, για να συνεχίσει το τεράστιο ιεραποστολικό του έργο».
Ο αείμνηστος Μητροπολίτης π. Ιγνάτιος – λόγω του προχωρημένου της ηλικίας παραιτήθηκε από Μητροπολίτης της Κεντρώας Αφρικής στις 4 Μαρτίου του 2010 αφήνοντας ένα πλήθος νέων χριστιανών για το οποίο ερωτηθείς πόσους αριθμεί είπε: «Είναι δύσκολο να μετρηθούν επακριβώς οι ορθόδοξοι, όμως με βάση τους βαπτιζόμενους υπολογίζει ότι είναι περί τους 200.000».
Αξίζει να σημειωθεί ότι παρέλαβε 30.000 Ορθοδόξους και σε επτά χρόνια η χάρη του Θεού μέσω του π. Ιγνατίου, τους ανέβασε σε 200.000. Τιμητικώς ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας στις 23 Νοεμβρίου του ιδίου έτους, τον ανύψωσε σε τιτουλάριο Μητροπολίτη Πενταπόλεως, δίδοντάς του για πρώτη φορά τον τίτλο της Επισκοπής του Αγίου Νεκταρίου του θαυματουργού.
Συνέχισε όμως την διακονία του στην Εξωτερική Ιεραποστολική, επισκεπτόμενος συχνά το κέντρο στην Κανάγκα, διδάσκοντας μέχρι τέλους στην Θεολογική Σχολή, και εργαζόμενος με αυταπάρνηση κοντά στους αφρικανούς αδελφούς.
Η τόλμη και η αποφασιστικότητά του είναι απερίγραπτη. Τον Μάρτιο ο π. Ιγνάτιος βρέθηκε στην Ελλάδα όταν ξέσπασαν μεγάλες ταραχές μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων (εμφύλιος πόλεμος) με δεκάδες θύματα. Του υποδείχθη και να μην κατεβεί στο Κογκό για λόγους ασφαλείας, αλλ’ ο ίδιος αρνήθηκε. «Θα κάνω το σταυρό μου και θα πάω. Δεν μπορώ να αφήσω μόνους τους ανθρώπους μας» είπε, και έφυγε αποφασισμένος για όλα.
Αφορμή της εκδημίας του υπήρξε και πάλι η τόλμη του. Παρά τα 87 του χρόνια, επισκέφθηκε το χωριό Μπάλα – περίπου 30 χιλ. από την Κανάγκα – να επιβλέψει και να δώσει τις σωστές κατευθύνσεις για την αποπεράτωση του τελευταίου, όπως έλεγε, ναού του, της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
“Άλλαι αι βουλαί ανθρώπων άλλα ο Θεός κελεύει”. Δίνοντας οδηγίες στους τεχνίτες του έργου έπεσε και υπέστη κάταγμα. Σε δύο ημέρες προσβλήθηκε από ελονοσία, που κατέβαλε τον οργανισμό του. Με πολλές δυσκολίες και μεγάλες ταλαιπωρίες μεταφέρθηκε στην Ελλάδα. Οι γιατροί έκαναν το ανθρωπίνως δυνατόν για να επανακτήσει ο γέροντας επίσκοπος την επικοινωνία με το περιβάλλον και να ανακουφισθεί από την παρουσία των αδελφών κοντά του. Ζήτησε συγγνώμη από όλους και κοινώνησε τα Άχραντα Μυστήρια. Τις τελευταίες ημέρες, πριν φύγει, προαισθανόμενος την έξοδό του, έλεγε «φεύγω για να ξεκουρασθώ» και έδινε την ευχή του σε όσους του διακονούσαν. Στο τέλος επαναλάμβανε: «Έλα, Πνεύμα Άγιο». Αυτές ήταν οι τελευταίες του λέξεις.
Αυτή ήταν, εν ολίγοις, η κατάφορτη από καρπούς ιεραποστολικής διακονίας στην Ελλάδα και Αφρική ζωή του π. Ιγνάτιου Μαδενλίδη, ο οποίος φεύγοντας άφησε περί τις 230.000 βαπτισμένους Ορθόδοξους αφρικανούς Χριστιανούς.
Ο Πατριάρχης στις 23 Νοεμβρίου του ιδίου έτους τον τίμησε με τον ιστορικό τίτλο του «Πενταπόλεως» που πρώτος τον έφερε ο Άγιος Νεκτάριος ο θαυματουργός.
Δεν νομίζουμε ότι ήταν σύμπτωση το ότι και οι δύο τους ήταν επίσκοποι με τον ίδιο τίτλο, κοιμήθηκαν την ίδια ημερομηνία (9 Νοεμβρίου) είχαν ασκητική βιοτή, ήταν ακτήμονες, ήταν κτήτορες, ήταν ταπεινοί, ήταν απλοί στους τρόπους, ήταν συγγραφείς αγιολογικών και οικοδομικών βιβλίων, και αναχώρησαν για την άλλη ζωή πλήρης έργων αγαθών και ελεημοσυνών!
Η εφημερίδα μας κάνει αυτό το αφιέρωμα εις μνημόσυνον αιώνιον με πολλή αγάπη και βαθύ σεβασμό για όσα πρόσφερε στην ορθόδοξη εκκλησία, στην ιεραποστολή αλλά και στην δεύτερη πνευματική του πατρίδα τη Λάρισα.
Εύχου και υπέρ ημών, πάτερ Άγιε Ιγνάτιε, στο επουράνιο θυσιαστήριο…!
Πηγή
paraklisi
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Εισαγγελική έρευνα μετά τον θάνατο δύο γυναικών σε ιδιωτικά μαιευτήρια
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
