2018-01-18 13:00:55
Του Αλέκου Αναγνωστάκη
Το 16σέλιδο εβδομαδιαίο δελτίο του για την ελληνική οικονομία για την τρέχουσα εβδομάδα είναι σαφές (εδώ το πλήρες κείμενο).
Μιλάμε για το σύνδεσμο ο οποίος αυτοπροσδιορίζεται ως «ο ανεξάρτητος και υπεύθυνος εκπρόσωπος της ιδιωτικής οικονομίας (συνολικά)» που διαδραματίζει «ηγετικό ρόλο στον μετασχηματισμό της Ελλάδας».
Ο ΣΕΒ, ο «κοινωνικός εταίρος που διαμορφώνει θέσεις, αναλύσεις και προτάσεις πολιτικής για την οικονομία, τη βιομηχανία, την καινοτομία, την απασχόληση, την παιδεία και τις εργασιακές δεξιότητες, τον κοινωνικό διάλογο, τη βιώσιμη ανάπτυξη, την εταιρική υπευθυνότητα» παίρνει δημόσια θέση για το πολυνομοσχέδιο των 400(!) άρθρων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Οι εκτιμήσεις του δεν επιδέχονται διαφορετική ερμηνεία.
«Το πολυνομοσχέδιο περιέχει, κυρίως, παρεμβάσεις που αφορούν σε μεταρρυθμίσεις διαρθρωτικού χαρακτήρα που, κατά κανόνα, είναι προς τη σωστή κατεύθυνση» ξεκαθαρίζει εισαγωγικά στο εβδομαδιάτικο δελτίο της 11ης Ιανουαρίου 2017.
Οι παρεμβάσεις του κυβερνητικού πολυνομοσχεδίου, διευκρινίζει, «αποτελούν μακροχρόνια αιτήματα της επιχειρηματικής κοινότητας και εκσυγχρονίζουν το πλαίσιο λειτουργίας της οικονομίας, των αγορών, της κοινωνικής πολιτικής, της διοικητικής μηχανής, κ.ο.κ.»
Το κυβερνητικό πολυδιάταγμα ικανοποιεί «μακροχρόνια αιτήματα της επιχειρηματικής κοινότητας».
Γι’ αυτό και υπογραμμίζει με νόημα πως «αποτελούν τη θετική όψη των κατά τα λοιπά “δαιμονοποιημένων” μνημονίων που εξαρχής είχαν ως στόχο τον εκσυγχρονισμό κράτους και αγορών». Χαρακτηρίζει μάλιστα τις εργατικές διαμαρτυρίες ως οιμωγές: «Σημειώνεται ότι οι οιμωγές των θιγόμενων επαγγελματικών ομάδων από το πολυνομοσχέδιο επειδή καταργούνται προνόμια, αποδεικνύουν(!) και την αναγκαιότητα(!) των εισαγόμενων ρυθμίσεων».
Ο νικητής κυνικός, ωμός δεν ικανοποιείται απλά.
Εκδικείται το κίνημα που οδηγήθηκε σε πρόσκαιρη οπισθοχώρηση.
Γι’ αυτό και τονίζει όχι απλά τη θετική όψη του σημερινού μνημονίου που υπέγραψε αυτή η κυβέρνηση, αλλά όλων αναδρομικά των μνημονίων (των «δαιμονοποιημένων») συνέχεια, κορύφωση και επιβράβευση των οποίων αποτελεί και το τρέχον μνημόνιο της κυβέρνησης Τσίπρα, Τσακαλώτου, Δραγασάκη, Καμένου και λοιπών.
Ο ΣΕΒ στο δελτίο μετά τη γενική εκτίμηση και αφού επαναλαμβάνει προς εμπέδωση και προς πάσα κατεύθυνση πως «σε κάθε περίπτωση, υπάρχουν σημαντικές παρεμβάσεις οικονομικής πολιτικής και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που αξίζουν στήριξης», προβαίνει σε αναλυτικές κατά ομάδες εκτιμήσεις.
Στη συνέχεια διαχωρίζονται οι τέλειες, κατά τον ΣΕΒ, ρυθμίσεις: «ιδιαίτερα οι ρυθμίσεις για την εξορυκτική βιομηχανία, τα επιχειρηματικά πάρκα, τους πλειστηριασμούς, την αγορά ενέργειας, την εφοδιαστική αλυσίδα, την κτηματογράφηση, τις απαλλοτριώσεις , τη μεταφορά 14 ΔΕΚΟ στο Υπερταμείο και, τέλος, οι ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση της υπογεννητικότητας».
Ύστερα παίρνει τις διάφορες ρυθμίσεις που, όπως υπογραμμίζεται στο δελτίο, γενικά «είναι προς τη σωστή κατεύθυνση» και διεκδικεί κατά την πάγια μεταπολεμική του τέχνη – από τον Παπάγο, τον Κωνσταντίνο Καραμανλή τον «εθνάρχη», τη χούντα ως το Γιωργάκη Παπανδρέου και τον Αλέξη Τσίπρα τους μικρούς- και άλλα στη φορολογία, το συνδικαλιστικό νόμο κ.λπ.
Ζητά ήπια, αναδεικνύει έγκαιρα και σταθερά.
Ο ΣΕΒ ξέρει πως έτσι επενδύει στο άμεσο μέλλον καθώς ο ένας κυβερνητικός πρόθυμος διαδέχεται τον άλλο με τη διαφορά τους στον τρόπο που ικανοποιούν τις επιθυμίες του κάθε φορά. Στο κάτω – κάτω εκεί, στη διαφορετικότητα και στα νάζια των κάθε φορά κυβερνήσεων, έγκειται και η γλύκα των ικανοποιήσεων του ΣΕΒ.
Χαρακτηριστικό είναι πως στο 16σελιδο δελτίο του ΣΕΒ δεν αναφέρεται ούτε λέξη για το γεγονός πως η ίδια η διαδικασία του νομοσχεδίου αποτελεί πραξικοπηματική ενέργεια της κυβέρνησης.
Αυτή καθ’ αυτή η κοινοβουλευτική διαδικασία ψήφισης του πολυνομοσχεδίου – μαμούθ αποτελεί συνέχεια και κορύφωση των κοινοβουλευτικών πραξικοπημάτων και πρακτικών αυτό εξευτελισμού των βουλευτών που έλαβαν χώρα από τις κυβερνήσεις Σαμαρά, Βενιζέλου, Παπαδήμου και του ξεχασμένου εκπρόσωπου της «υπεύθυνης Αριστεράς» Φώτη Κουβέλη.
Ας λογαριάσουμε: 1.384 σελίδες είναι η ειδική έκθεση, 330 σελίδες είναι η αιτιολογική έκθεση, 1.391 σελίδες είναι οι «εκθέσεις συνεπειών του νόμου», 1.331 σελίδες είναι η έκθεση του γενικού λογιστηρίου του κράτους, 331 σελίδες είναι ο πίνακας τροποποιούμενων διατάξεων, 702 σελίδες είναι το σχέδιο νόμου, σύνολο 5.469 σελίδες.
Πεντέμισι χιλιάδες σελίδες πρέπει οι βουλευτές να μελετήσουν σε λίγες μέρες για να έχουν πλήρη και εμπεριστατωμένη εικόνα των υπό «συζήτηση» ζητημάτων. (Γύρω στις τρεις χιλιάδες σελίδες είναι κατά μέσο όρο τα εφτά εξαμηνιαία μαθήματα στο Πανεπιστήμιο, για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης).
Πρόκειται για τον τέλειο εξευτελισμό του κοινοβουλίου τους ή ορθότερα για την έμπρακτη, πραγματική εικόνα μιας διαρκώς συρρικνούμενης δημοκρατίας καθώς το κεφάλαιο – σχέση επεμβαίνει διαρκώς και πιο άμεσα και με πιο τυπική (αλλά καθόλου αμελητέα) τη διαμεσολάβηση των πολιτικών κομμάτων στην προώθηση των βασικών συμφερόντων του.
Πρόκειται όμως και για τον τέλειο εξευτελισμό του ΣΥΡΙΖΑ. Ενός κόμματος που επιχείρησε να εκφράσει την πάλη ενάντια στη λιτότητα και τα μνημόνια και κατάντησε να γίνει το τυφλό, εκτελεστικό όργανο της μεγάλης εργοδοσίας.
Επίσης, για τον ακόμη πιο τέλειο εξευτελισμό 153 βουλευτών που για να μη χάσουν τον μισθό τους ψηφίζουν με χέρια και με πόδια ό,τι τους δώσει ο ΣΕΒ Πηγή: kommon.gr
Το 16σέλιδο εβδομαδιαίο δελτίο του για την ελληνική οικονομία για την τρέχουσα εβδομάδα είναι σαφές (εδώ το πλήρες κείμενο).
Μιλάμε για το σύνδεσμο ο οποίος αυτοπροσδιορίζεται ως «ο ανεξάρτητος και υπεύθυνος εκπρόσωπος της ιδιωτικής οικονομίας (συνολικά)» που διαδραματίζει «ηγετικό ρόλο στον μετασχηματισμό της Ελλάδας».
Ο ΣΕΒ, ο «κοινωνικός εταίρος που διαμορφώνει θέσεις, αναλύσεις και προτάσεις πολιτικής για την οικονομία, τη βιομηχανία, την καινοτομία, την απασχόληση, την παιδεία και τις εργασιακές δεξιότητες, τον κοινωνικό διάλογο, τη βιώσιμη ανάπτυξη, την εταιρική υπευθυνότητα» παίρνει δημόσια θέση για το πολυνομοσχέδιο των 400(!) άρθρων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Οι εκτιμήσεις του δεν επιδέχονται διαφορετική ερμηνεία.
«Το πολυνομοσχέδιο περιέχει, κυρίως, παρεμβάσεις που αφορούν σε μεταρρυθμίσεις διαρθρωτικού χαρακτήρα που, κατά κανόνα, είναι προς τη σωστή κατεύθυνση» ξεκαθαρίζει εισαγωγικά στο εβδομαδιάτικο δελτίο της 11ης Ιανουαρίου 2017.
Οι παρεμβάσεις του κυβερνητικού πολυνομοσχεδίου, διευκρινίζει, «αποτελούν μακροχρόνια αιτήματα της επιχειρηματικής κοινότητας και εκσυγχρονίζουν το πλαίσιο λειτουργίας της οικονομίας, των αγορών, της κοινωνικής πολιτικής, της διοικητικής μηχανής, κ.ο.κ.»
Το κυβερνητικό πολυδιάταγμα ικανοποιεί «μακροχρόνια αιτήματα της επιχειρηματικής κοινότητας».
Γι’ αυτό και υπογραμμίζει με νόημα πως «αποτελούν τη θετική όψη των κατά τα λοιπά “δαιμονοποιημένων” μνημονίων που εξαρχής είχαν ως στόχο τον εκσυγχρονισμό κράτους και αγορών». Χαρακτηρίζει μάλιστα τις εργατικές διαμαρτυρίες ως οιμωγές: «Σημειώνεται ότι οι οιμωγές των θιγόμενων επαγγελματικών ομάδων από το πολυνομοσχέδιο επειδή καταργούνται προνόμια, αποδεικνύουν(!) και την αναγκαιότητα(!) των εισαγόμενων ρυθμίσεων».
Ο νικητής κυνικός, ωμός δεν ικανοποιείται απλά.
Εκδικείται το κίνημα που οδηγήθηκε σε πρόσκαιρη οπισθοχώρηση.
Γι’ αυτό και τονίζει όχι απλά τη θετική όψη του σημερινού μνημονίου που υπέγραψε αυτή η κυβέρνηση, αλλά όλων αναδρομικά των μνημονίων (των «δαιμονοποιημένων») συνέχεια, κορύφωση και επιβράβευση των οποίων αποτελεί και το τρέχον μνημόνιο της κυβέρνησης Τσίπρα, Τσακαλώτου, Δραγασάκη, Καμένου και λοιπών.
Ο ΣΕΒ στο δελτίο μετά τη γενική εκτίμηση και αφού επαναλαμβάνει προς εμπέδωση και προς πάσα κατεύθυνση πως «σε κάθε περίπτωση, υπάρχουν σημαντικές παρεμβάσεις οικονομικής πολιτικής και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που αξίζουν στήριξης», προβαίνει σε αναλυτικές κατά ομάδες εκτιμήσεις.
Στη συνέχεια διαχωρίζονται οι τέλειες, κατά τον ΣΕΒ, ρυθμίσεις: «ιδιαίτερα οι ρυθμίσεις για την εξορυκτική βιομηχανία, τα επιχειρηματικά πάρκα, τους πλειστηριασμούς, την αγορά ενέργειας, την εφοδιαστική αλυσίδα, την κτηματογράφηση, τις απαλλοτριώσεις , τη μεταφορά 14 ΔΕΚΟ στο Υπερταμείο και, τέλος, οι ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση της υπογεννητικότητας».
Ύστερα παίρνει τις διάφορες ρυθμίσεις που, όπως υπογραμμίζεται στο δελτίο, γενικά «είναι προς τη σωστή κατεύθυνση» και διεκδικεί κατά την πάγια μεταπολεμική του τέχνη – από τον Παπάγο, τον Κωνσταντίνο Καραμανλή τον «εθνάρχη», τη χούντα ως το Γιωργάκη Παπανδρέου και τον Αλέξη Τσίπρα τους μικρούς- και άλλα στη φορολογία, το συνδικαλιστικό νόμο κ.λπ.
Ζητά ήπια, αναδεικνύει έγκαιρα και σταθερά.
Ο ΣΕΒ ξέρει πως έτσι επενδύει στο άμεσο μέλλον καθώς ο ένας κυβερνητικός πρόθυμος διαδέχεται τον άλλο με τη διαφορά τους στον τρόπο που ικανοποιούν τις επιθυμίες του κάθε φορά. Στο κάτω – κάτω εκεί, στη διαφορετικότητα και στα νάζια των κάθε φορά κυβερνήσεων, έγκειται και η γλύκα των ικανοποιήσεων του ΣΕΒ.
Χαρακτηριστικό είναι πως στο 16σελιδο δελτίο του ΣΕΒ δεν αναφέρεται ούτε λέξη για το γεγονός πως η ίδια η διαδικασία του νομοσχεδίου αποτελεί πραξικοπηματική ενέργεια της κυβέρνησης.
Αυτή καθ’ αυτή η κοινοβουλευτική διαδικασία ψήφισης του πολυνομοσχεδίου – μαμούθ αποτελεί συνέχεια και κορύφωση των κοινοβουλευτικών πραξικοπημάτων και πρακτικών αυτό εξευτελισμού των βουλευτών που έλαβαν χώρα από τις κυβερνήσεις Σαμαρά, Βενιζέλου, Παπαδήμου και του ξεχασμένου εκπρόσωπου της «υπεύθυνης Αριστεράς» Φώτη Κουβέλη.
Ας λογαριάσουμε: 1.384 σελίδες είναι η ειδική έκθεση, 330 σελίδες είναι η αιτιολογική έκθεση, 1.391 σελίδες είναι οι «εκθέσεις συνεπειών του νόμου», 1.331 σελίδες είναι η έκθεση του γενικού λογιστηρίου του κράτους, 331 σελίδες είναι ο πίνακας τροποποιούμενων διατάξεων, 702 σελίδες είναι το σχέδιο νόμου, σύνολο 5.469 σελίδες.
Πεντέμισι χιλιάδες σελίδες πρέπει οι βουλευτές να μελετήσουν σε λίγες μέρες για να έχουν πλήρη και εμπεριστατωμένη εικόνα των υπό «συζήτηση» ζητημάτων. (Γύρω στις τρεις χιλιάδες σελίδες είναι κατά μέσο όρο τα εφτά εξαμηνιαία μαθήματα στο Πανεπιστήμιο, για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης).
Πρόκειται για τον τέλειο εξευτελισμό του κοινοβουλίου τους ή ορθότερα για την έμπρακτη, πραγματική εικόνα μιας διαρκώς συρρικνούμενης δημοκρατίας καθώς το κεφάλαιο – σχέση επεμβαίνει διαρκώς και πιο άμεσα και με πιο τυπική (αλλά καθόλου αμελητέα) τη διαμεσολάβηση των πολιτικών κομμάτων στην προώθηση των βασικών συμφερόντων του.
Πρόκειται όμως και για τον τέλειο εξευτελισμό του ΣΥΡΙΖΑ. Ενός κόμματος που επιχείρησε να εκφράσει την πάλη ενάντια στη λιτότητα και τα μνημόνια και κατάντησε να γίνει το τυφλό, εκτελεστικό όργανο της μεγάλης εργοδοσίας.
Επίσης, για τον ακόμη πιο τέλειο εξευτελισμό 153 βουλευτών που για να μη χάσουν τον μισθό τους ψηφίζουν με χέρια και με πόδια ό,τι τους δώσει ο ΣΕΒ Πηγή: kommon.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ελεν Πομπέο: Θα συνεχίσει να... χειρουργεί με $20 εκατ.
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
