2012-05-29 12:36:13
Γράφει ο Μενέλαος Τασιόπουλος
Οι εκλογές που έρχονται, σε αντίθεση με εκείνες της 6ης Μαΐου, δείχνουν και πάλι ντέρμπι. Στην περίπτωση που στις εκλογές επικρατήσει η Ν.Δ., μπορούμε να περιμένουμε έναν κυβερνητικό σχηματισμό που, εκτός από την ευρωπαϊκή Κεντροδεξιά, θα έχει τη συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ και την ανοχή της Δημοκρατικής Αριστεράς του Κουβέλη, αλλά και του κόμματος του Μάνου με τη Δημιουργία Ξανά. Στον αντίποδα, αν επικρατήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, θα έχουμε ένα σχήμα που θα συμπληρώσει η Δημοκρατική Αριστερά και θα έχει την ανοχή του ΠΑΣΟΚ. Αν το δούμε σε μια συνολική οπτική, κάποιος τρίτος θα μπορούσε να διερωτηθεί γιατί καταλήξαμε στις επαναληπτικές εκλογές. Η απάντηση βρίσκεται στην ανησυχία που διακατέχει τις κατεστημένες δυνάμεις διακυβέρνησης της χώρας, από μια δυναμική στο Κοινοβούλιο και περισσότερο στους δρόμους, υπό την καθοδήγηση όχι μόνο του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και του ΚΚΕ.
Η Ν.Δ. στην προεκλογική περίοδο θα στηριχθεί στον φόβο για τυχόν έξοδο από το ευρώ και στην ανασφάλεια που δημιουργεί ο άγνωστος και ανατρεπτικός κυβερνητισμός του ΣΥΡΙΖΑ. Από την άλλη πλευρά, ο ΣΥΡΙΖΑ θα στηριχθεί στην άρνηση όλων αυτών των δεδομένων του κατεστημένου, της διαπλοκής και της αναποτελεσματικότητας, που χαρακτηρίζουν τον παλαιοκομματισμό και τη Ν.Δ. Δεν μπορεί όμως να αρνηθεί, δεν το επιθυμεί και δεν το επιχειρεί, την παραμονή της Ελλάδας στην ΟΝΕ.
Οι εξελίξεις όμως θα είναι πιο σύνθετες για την Ελλάδα, σε όποιο σχήμα διακυβέρνησης και αν καταλήξουμε μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου. Όλα θα ξεκινήσουν από την επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου. Τα όρια υποχωρήσεων από την πλευρά των Βρυξελλών και του Βερολίνου-Παρισιού είναι περίπου προκαθορισμένα. Θα υπάρξουν μια επιμήκυνση στο χρονοδιάγραμμα, κάποιοι περιορισμοί στην ένταση της περικοπής μισθών και συντάξεων, οριακή μείωση στους φόρους και χρηματοδότηση για έργα υποδομών (δρόμοι, λιμάνια, σκουπίδια, δίκτυα) που τελικά δεν θα επηρεάσουν αποφασιστικά την κατάρρευση του επιπέδου ζωής των Ελλήνων.
Παράλληλα, και αμέσως στο επόμενο χρονικό διάστημα, η ύφεση θα προκαλέσει και νέα μέτρα, και όλα στο τέλος του 2012 θα έχουν καταργήσει σε ένα ακόμη "Βατερλώ". Τα σενάρια για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ θα συναγωνίζονται εκείνα της διάλυσης της ευρωζώνης, αφού οι συγκρούσεις Βορρά - Νότου, που πολλοί στην Ελλάδα αναμένουν να αποκλιμακωθούν και να αποφασιστεί η συλλογική ανάληψη των χρεών κρατών-μελών συνολικά από την ευρωζώνη, μέσω, για παράδειγμα, ευρωομολόγων χρεών, θα οξυνθούν.
Το αίτημα της πολιτικής πλειοψηφίας στο επόμενο ελληνικό Κοινοβούλιο από τον κυβερνώντα συνασπισμό που θα προκύψει, όποιος και αν είναι αυτός, έχει βάση και όχι βάθος. Δηλαδή, όποιο κι αν είναι το σχήμα στην διαδρομή των μνημονίων, σε λίγους μήνες το ίδιο το πλήθος των σε απόγνωση Ελλήνων θα εξεγείρεται με κάθε ευκαιρία. Δεν θα χρειάζεται καν καθοδήγηση.
Αν πάλι η Ελλάδα αρνηθεί τα μνημόνια, θα πρέπει να εγκαταλείψει σε λίγους μήνες και το ευρώ. Πάλι το πλήθος στους δρόμους.
Άρα σε πολλά επίπεδα συζητούμε πολιτικά, χωρίς προοπτική. Είναι παραπάνω από εμφανές ότι η Ελλάδα χρειάζεται άλλο πολιτικό σύστημα, άλλη κρατική δομή, διαφορετικούς κανόνες επιχειρηματικότητας και ανταγωνιστικότητας, άλλο συλλογικό όραμα, άσχετα από τον ετεροκαθορισμό της Ευρώπης, άλλο πολίτευμα και λειτουργία της δημοκρατίας.
Ο φόβος, η άρνηση και η διαπραγμάτευση που θα καθορίσουν την ψήφο της 17ης Ιουνίου, αλλά και την επόμενη μέρα, εμπίπτουν στην προσωρινότητα της συγκυρίας και του τέλους εποχής και δεν προδιαγράφουν μια οριστική λύση.
Πηγή: Κυριακάτικη Δημοκρατία, 27/05/2012
kostasxan.blogspot.com
Οι εκλογές που έρχονται, σε αντίθεση με εκείνες της 6ης Μαΐου, δείχνουν και πάλι ντέρμπι. Στην περίπτωση που στις εκλογές επικρατήσει η Ν.Δ., μπορούμε να περιμένουμε έναν κυβερνητικό σχηματισμό που, εκτός από την ευρωπαϊκή Κεντροδεξιά, θα έχει τη συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ και την ανοχή της Δημοκρατικής Αριστεράς του Κουβέλη, αλλά και του κόμματος του Μάνου με τη Δημιουργία Ξανά. Στον αντίποδα, αν επικρατήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, θα έχουμε ένα σχήμα που θα συμπληρώσει η Δημοκρατική Αριστερά και θα έχει την ανοχή του ΠΑΣΟΚ. Αν το δούμε σε μια συνολική οπτική, κάποιος τρίτος θα μπορούσε να διερωτηθεί γιατί καταλήξαμε στις επαναληπτικές εκλογές. Η απάντηση βρίσκεται στην ανησυχία που διακατέχει τις κατεστημένες δυνάμεις διακυβέρνησης της χώρας, από μια δυναμική στο Κοινοβούλιο και περισσότερο στους δρόμους, υπό την καθοδήγηση όχι μόνο του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και του ΚΚΕ.
Η Ν.Δ. στην προεκλογική περίοδο θα στηριχθεί στον φόβο για τυχόν έξοδο από το ευρώ και στην ανασφάλεια που δημιουργεί ο άγνωστος και ανατρεπτικός κυβερνητισμός του ΣΥΡΙΖΑ. Από την άλλη πλευρά, ο ΣΥΡΙΖΑ θα στηριχθεί στην άρνηση όλων αυτών των δεδομένων του κατεστημένου, της διαπλοκής και της αναποτελεσματικότητας, που χαρακτηρίζουν τον παλαιοκομματισμό και τη Ν.Δ. Δεν μπορεί όμως να αρνηθεί, δεν το επιθυμεί και δεν το επιχειρεί, την παραμονή της Ελλάδας στην ΟΝΕ.
Οι εξελίξεις όμως θα είναι πιο σύνθετες για την Ελλάδα, σε όποιο σχήμα διακυβέρνησης και αν καταλήξουμε μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου. Όλα θα ξεκινήσουν από την επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου. Τα όρια υποχωρήσεων από την πλευρά των Βρυξελλών και του Βερολίνου-Παρισιού είναι περίπου προκαθορισμένα. Θα υπάρξουν μια επιμήκυνση στο χρονοδιάγραμμα, κάποιοι περιορισμοί στην ένταση της περικοπής μισθών και συντάξεων, οριακή μείωση στους φόρους και χρηματοδότηση για έργα υποδομών (δρόμοι, λιμάνια, σκουπίδια, δίκτυα) που τελικά δεν θα επηρεάσουν αποφασιστικά την κατάρρευση του επιπέδου ζωής των Ελλήνων.
Παράλληλα, και αμέσως στο επόμενο χρονικό διάστημα, η ύφεση θα προκαλέσει και νέα μέτρα, και όλα στο τέλος του 2012 θα έχουν καταργήσει σε ένα ακόμη "Βατερλώ". Τα σενάρια για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ θα συναγωνίζονται εκείνα της διάλυσης της ευρωζώνης, αφού οι συγκρούσεις Βορρά - Νότου, που πολλοί στην Ελλάδα αναμένουν να αποκλιμακωθούν και να αποφασιστεί η συλλογική ανάληψη των χρεών κρατών-μελών συνολικά από την ευρωζώνη, μέσω, για παράδειγμα, ευρωομολόγων χρεών, θα οξυνθούν.
Το αίτημα της πολιτικής πλειοψηφίας στο επόμενο ελληνικό Κοινοβούλιο από τον κυβερνώντα συνασπισμό που θα προκύψει, όποιος και αν είναι αυτός, έχει βάση και όχι βάθος. Δηλαδή, όποιο κι αν είναι το σχήμα στην διαδρομή των μνημονίων, σε λίγους μήνες το ίδιο το πλήθος των σε απόγνωση Ελλήνων θα εξεγείρεται με κάθε ευκαιρία. Δεν θα χρειάζεται καν καθοδήγηση.
Αν πάλι η Ελλάδα αρνηθεί τα μνημόνια, θα πρέπει να εγκαταλείψει σε λίγους μήνες και το ευρώ. Πάλι το πλήθος στους δρόμους.
Άρα σε πολλά επίπεδα συζητούμε πολιτικά, χωρίς προοπτική. Είναι παραπάνω από εμφανές ότι η Ελλάδα χρειάζεται άλλο πολιτικό σύστημα, άλλη κρατική δομή, διαφορετικούς κανόνες επιχειρηματικότητας και ανταγωνιστικότητας, άλλο συλλογικό όραμα, άσχετα από τον ετεροκαθορισμό της Ευρώπης, άλλο πολίτευμα και λειτουργία της δημοκρατίας.
Ο φόβος, η άρνηση και η διαπραγμάτευση που θα καθορίσουν την ψήφο της 17ης Ιουνίου, αλλά και την επόμενη μέρα, εμπίπτουν στην προσωρινότητα της συγκυρίας και του τέλους εποχής και δεν προδιαγράφουν μια οριστική λύση.
Πηγή: Κυριακάτικη Δημοκρατία, 27/05/2012
kostasxan.blogspot.com
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ροζ σκάνδαλο με υποψήφια βουλευτή στη Λάρισα!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
