2018-02-07 23:34:23
Στην 71η Ολυμπιάδα στην Ολυμπία, το 496 π.Χ. το όνομα ενός αθλητή χαράσσεται με μαύρα γράμματα στην ιστορία της διοργάνωσης. Πρόκειται για τον πυγμάχο Κλεομήδη, ο οποίος είχε καταγωγή από την Αστυπάλαια και ήταν ένας μεγαλόσωμος και σπουδαίος αθλητής. Οι αναμετρήσεις στις οποίες συμμετείχε πολλές όπως και οι διακρίσεις του.
Ο κόσμος τον στήριζε και τον αγαπούσε μέχρι την στιγμή που έγινε ο δολοφόνος του αντιπάλου του. Στην συγκεκριμένη Ολυμπιάδα ο Κλεομήδης είχε αντίπαλο τον Ίκκο από την Επίδαυρο. Ο αγώνας έδειχνε αμφίρροπος, καθώς και ο Ίκκο ήταν ένας από τους καλύτερους αθλητές της εποχής. Στο μυαλό του Κλεομήδη όμως δεν χωρούσε η λέξη ήττα.
Το δολοφονικό χτύπημα στον αντίπαλο του
Ο αγώνας ξεκίνησε με τον Κλεομήδη να συνειδητοποιεί ότι ο αντίπαλος του έχει τις ίδιες πιθανότητες με εκείνον να κερδίσει. Η σκέψη και μόνο τον έκανε έξω φρενών με αποτέλεσμα να μην καταφέρει να τιθασεύσει την οργή του και να γίνει ανεξέλεγκτος. Η κακιά στιγμή δεν άργησε να έρθει. Ο Κλεομήδης εκτός εαυτού δίνει ένα αντικανονικό χτύπημα στον αντίπαλο του και τον σκοτώνει. Με τον τρόπο αυτό κερδίζει τον αγώνα, παραβιάζοντας όμως τους ιερούς κανόνες και τα ολυμπιακά ιδεώδη.
Στη συνέχεια οι ελλανοδίκες του αφαίρεσαν τη νίκη και το δάφνινο στεφάνι που τόσο ποθούσε δεν κατάφερε να το φορέσει ποτέ. Του επιβλήθηκε μάλιστα και πρόστιμο, το οποίο αντιστοιχούσε σε 40 τάλαντα, ποσό που για την εποχή ήταν υπερβολικό ακόμη και για κάποιον που ήταν εύπορος. Έτσι ο Κλεομήδης από κορυφαίος αθλητής γίνεται δακτυλοδεικτούμενος, με τον κόσμο να αρχίζει να τον απαξιώνει και να τον περιφρονεί.
Η εισβολή στο σχολείο και ο θάνατος 60 παιδιών
Η ψυχολογική κατάσταση του γίγαντα Κλεομήδη πήγαινε από το κακό στο χειρότερο, με αποτέλεσμα για μια ακόμη φορά να μην μπορέσει να ελέγξει τον θυμό του. Έτσι μια μέρα εισέβαλε σε ένα σχολείο την ώρα που γινόταν μάθημα. Το μόνο που ήθελε, όπως ισχυρίστηκε, ήταν να δείξει στα παιδιά πόσο δυνατός είναι. Έπιασε λοιπόν την κεντρική ξύλινη κολόνα και άρχισε να την κουνά δυνατά.
Η συγκεκριμένη κολόνα όμως στήριζε την στέγη, η οποία κατέρρευσε και εξήντα παιδάκια βρήκαν τραγικό θάνατο. Οι γονείς άρχισαν να τον κυνηγούν για να πάρουν εκδίκηση για το θάνατο των παιδιών τους.
Εκείνος για να αποφύγει τον λιθοβολισμό, βρίσκει άσυλο στο ναό της Αθηνάς και κρύβεται σε ένα κασόνι που βρισκόταν στο ιερό. Έπειτα από λίγες ημέρες οι κάτοικοι της Αστυπάλαιας μπήκαν στο ναό και έσπασαν το κασόνι, με έκπληξη όμως διαπίστωσαν ότι εκείνος δεν ήταν μέσα.
Τον έσωσε το μαντείο των Δελφών
Για να κατασταλάξουν σε μια λύση και να λυτρωθούν και οι ίδιοι, καθώς θρηνούσαν δεκάδες παιδιά εξαιτίας του Κλεομήδη, έστειλαν αντιπροσωπεία στο μαντείο των Δελφών να μάθουν τι απέγινε ο φονιάς. Από το μαντείο πήραν την εξής απάντηση: «Ύστατος ηρώων Κλεομήδης Αστυπαλαιεύς, όν θυσίαις τιμάθ΄ατε μηκέτι θνηντόν εόντα». ...Ο τελευταίος των ηρώων ο Κλεομήδης από την Αστυπάλαια, πρέπει να τιμάται με θυσίες και να μη θεωρείται πια θνητός! Οι Αστυπαλιώτες ακολούθησαν την οδηγία του μαντείου, που μάλλον τους λύτρωσε από την καταδίωξη και τη θλίψη για τα παιδιά τους, ενώ ηρέμησε και ο Κλεομήδης, ο οποίος με την αφέλεια του κάθε φορά που προσπαθούσε για το καλύτερο δημιουργούσε μια καινούρια τραγωδία O Παυσανίας γράφει ότι μετά απ αυτή την απάντηση ο Κλεομήδης τιμάται σαν ήρωας....
Ο Κλεομήδης από την Αστυπάλαια ήταν αρχαίος Έλληνας αθλητής που στους Ολυμπιακούς Αγώνες της 72ης Ολυμπιάδας, που έγιναν το 496 π.Χ., αγωνίσθηκε στην πυγμαχία, όπου σκότωσε τον Ίκκο, ήρωα της Επιδαύρου. Αλλά οι ελλανοδίκες δεν τον ανακήρυξαν νικητή επειδή στον αγώνα δεν είχε ακολουθήσει τους κανονισμούς.
Τότε ο Κλεομήδης τρελάθηκε και, σύμφωνα με την παράδοση, επιστρέφοντας στην πατρίδα του έριξε τον κίονα ενός σχολείου και σκότωσε 60 παιδιά. Οι κάτοικοι της Αστυπάλαιας τον κατεδίωξαν, οπότε ο Κλεομήδης κατέφυγε στον ναό της Αθηνάς.
Οι διώκτες του στάθηκαν έξω από τον ναό για κάποιο χρονικό διάστημα αναποφάσιστοι, μη γνωρίζοντας αν θα έπρεπε να μπουν μέσα και να τον συλλάβουν ή όχι. Τελικώς αποφάσισαν και μπήκαν, αλλά δεν μπόρεσαν να τον βρουν πουθενά μέσα στον ναό. Τότε ρώτησαν το μαντείο και εκείνο τους απάντησε ότι ο Κλεομήδης ήταν ο «τελευταίος των ηρώων» και ότι έπρεπε να του αποδώσουν ιδιαίτερη λατρεία
Πηγή
Tromaktiko
Ο κόσμος τον στήριζε και τον αγαπούσε μέχρι την στιγμή που έγινε ο δολοφόνος του αντιπάλου του. Στην συγκεκριμένη Ολυμπιάδα ο Κλεομήδης είχε αντίπαλο τον Ίκκο από την Επίδαυρο. Ο αγώνας έδειχνε αμφίρροπος, καθώς και ο Ίκκο ήταν ένας από τους καλύτερους αθλητές της εποχής. Στο μυαλό του Κλεομήδη όμως δεν χωρούσε η λέξη ήττα.
Το δολοφονικό χτύπημα στον αντίπαλο του
Ο αγώνας ξεκίνησε με τον Κλεομήδη να συνειδητοποιεί ότι ο αντίπαλος του έχει τις ίδιες πιθανότητες με εκείνον να κερδίσει. Η σκέψη και μόνο τον έκανε έξω φρενών με αποτέλεσμα να μην καταφέρει να τιθασεύσει την οργή του και να γίνει ανεξέλεγκτος. Η κακιά στιγμή δεν άργησε να έρθει. Ο Κλεομήδης εκτός εαυτού δίνει ένα αντικανονικό χτύπημα στον αντίπαλο του και τον σκοτώνει. Με τον τρόπο αυτό κερδίζει τον αγώνα, παραβιάζοντας όμως τους ιερούς κανόνες και τα ολυμπιακά ιδεώδη.
Στη συνέχεια οι ελλανοδίκες του αφαίρεσαν τη νίκη και το δάφνινο στεφάνι που τόσο ποθούσε δεν κατάφερε να το φορέσει ποτέ. Του επιβλήθηκε μάλιστα και πρόστιμο, το οποίο αντιστοιχούσε σε 40 τάλαντα, ποσό που για την εποχή ήταν υπερβολικό ακόμη και για κάποιον που ήταν εύπορος. Έτσι ο Κλεομήδης από κορυφαίος αθλητής γίνεται δακτυλοδεικτούμενος, με τον κόσμο να αρχίζει να τον απαξιώνει και να τον περιφρονεί.
Η εισβολή στο σχολείο και ο θάνατος 60 παιδιών
Η ψυχολογική κατάσταση του γίγαντα Κλεομήδη πήγαινε από το κακό στο χειρότερο, με αποτέλεσμα για μια ακόμη φορά να μην μπορέσει να ελέγξει τον θυμό του. Έτσι μια μέρα εισέβαλε σε ένα σχολείο την ώρα που γινόταν μάθημα. Το μόνο που ήθελε, όπως ισχυρίστηκε, ήταν να δείξει στα παιδιά πόσο δυνατός είναι. Έπιασε λοιπόν την κεντρική ξύλινη κολόνα και άρχισε να την κουνά δυνατά.
Η συγκεκριμένη κολόνα όμως στήριζε την στέγη, η οποία κατέρρευσε και εξήντα παιδάκια βρήκαν τραγικό θάνατο. Οι γονείς άρχισαν να τον κυνηγούν για να πάρουν εκδίκηση για το θάνατο των παιδιών τους.
Εκείνος για να αποφύγει τον λιθοβολισμό, βρίσκει άσυλο στο ναό της Αθηνάς και κρύβεται σε ένα κασόνι που βρισκόταν στο ιερό. Έπειτα από λίγες ημέρες οι κάτοικοι της Αστυπάλαιας μπήκαν στο ναό και έσπασαν το κασόνι, με έκπληξη όμως διαπίστωσαν ότι εκείνος δεν ήταν μέσα.
Τον έσωσε το μαντείο των Δελφών
Για να κατασταλάξουν σε μια λύση και να λυτρωθούν και οι ίδιοι, καθώς θρηνούσαν δεκάδες παιδιά εξαιτίας του Κλεομήδη, έστειλαν αντιπροσωπεία στο μαντείο των Δελφών να μάθουν τι απέγινε ο φονιάς. Από το μαντείο πήραν την εξής απάντηση: «Ύστατος ηρώων Κλεομήδης Αστυπαλαιεύς, όν θυσίαις τιμάθ΄ατε μηκέτι θνηντόν εόντα». ...Ο τελευταίος των ηρώων ο Κλεομήδης από την Αστυπάλαια, πρέπει να τιμάται με θυσίες και να μη θεωρείται πια θνητός! Οι Αστυπαλιώτες ακολούθησαν την οδηγία του μαντείου, που μάλλον τους λύτρωσε από την καταδίωξη και τη θλίψη για τα παιδιά τους, ενώ ηρέμησε και ο Κλεομήδης, ο οποίος με την αφέλεια του κάθε φορά που προσπαθούσε για το καλύτερο δημιουργούσε μια καινούρια τραγωδία O Παυσανίας γράφει ότι μετά απ αυτή την απάντηση ο Κλεομήδης τιμάται σαν ήρωας....
Ο Κλεομήδης από την Αστυπάλαια ήταν αρχαίος Έλληνας αθλητής που στους Ολυμπιακούς Αγώνες της 72ης Ολυμπιάδας, που έγιναν το 496 π.Χ., αγωνίσθηκε στην πυγμαχία, όπου σκότωσε τον Ίκκο, ήρωα της Επιδαύρου. Αλλά οι ελλανοδίκες δεν τον ανακήρυξαν νικητή επειδή στον αγώνα δεν είχε ακολουθήσει τους κανονισμούς.
Τότε ο Κλεομήδης τρελάθηκε και, σύμφωνα με την παράδοση, επιστρέφοντας στην πατρίδα του έριξε τον κίονα ενός σχολείου και σκότωσε 60 παιδιά. Οι κάτοικοι της Αστυπάλαιας τον κατεδίωξαν, οπότε ο Κλεομήδης κατέφυγε στον ναό της Αθηνάς.
Οι διώκτες του στάθηκαν έξω από τον ναό για κάποιο χρονικό διάστημα αναποφάσιστοι, μη γνωρίζοντας αν θα έπρεπε να μπουν μέσα και να τον συλλάβουν ή όχι. Τελικώς αποφάσισαν και μπήκαν, αλλά δεν μπόρεσαν να τον βρουν πουθενά μέσα στον ναό. Τότε ρώτησαν το μαντείο και εκείνο τους απάντησε ότι ο Κλεομήδης ήταν ο «τελευταίος των ηρώων» και ότι έπρεπε να του αποδώσουν ιδιαίτερη λατρεία
Πηγή
Tromaktiko
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
