2018-02-19 13:46:18
Κινδύνους για την υγεία μπορεί να κρύβουν τα πολύ δημοφιλή και στη χώρα μας τατουάζ, που καλύπτουν μικρά ή μεγάλα τμήματα του δέρματος μοντέλων, σεφ, ηθοποιών αλλά και λιγότερο αναγνωρίσιμων προσώπων.
Ερευνητές – από το Langone Medical Center της Νέας Υόρκης – διαπίστωσαν ότι το 6% των Νεοϋορκέζων που έχουν τατουάζ έχουν βιώσει εξανθήματα, έντονο κνησμό ή πρήξιμο στα σημεία του τατουάζ, τα οποία έχουν διαρκέσει από τέσσερις μήνες έως πολλά χρόνια.
Με δεδομένη λοιπόν την αυξανόμενη δημοτικότητά τους όλοι θα πρέπει να είναι ενήμεροι για τους κινδύνους που εγκυμονούν.
Τα ευρήματα της μελέτης προέκυψαν από συνεντεύξεις 300 περίπου ενηλίκων στο Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης τον Ιούνιο του 2013 και τα οποία καθρεφτίζουν εκείνα που προέκυψαν από μελέτες που διεξήχθησαν από ευρωπαϊκές χώρες – οι οποίες μόλις πρόσφατα άρχισαν να παρακολουθούν τις ιατρικές επιπλοκές που σχετίζονται με αυτά
. (Οι συμμετέχοντες στην έρευνα ήταν ηλικίας 18-69 ετών, με την πλειοψηφία να ισχυρίζεται ότι δεν έχουν περισσότερα από πέντε τατουάζ (μία με 53), με το χέρι να είναι το πιο δημοφιλές σημείο (67%))
Η επίκουρη καθηγήτρια δερματολογίας Dr. Marie Leger – κύρια ερευνήτρια της μελέτης – που με την ομάδα της δημοσίευσαν τα ευρήματά τους στο περιοδικό Contact Dermatitis, σχολίασε ότι δεν ανησυχούσε ότι το ποσοστό των χρόνιων επιπλοκών θα ήταν υψηλό, προσθέτοντας ότι ενώ ορισμένες ανεπιθύμητες δερματικές αντιδράσεις μπορεί να αντιμετωπιστούν με αντιφλεγμονώδη στεροειδή φάρμακα, άλλες μπορεί να απαιτούν χειρουργική επέμβαση.
H χειρουργική επέμβαση είναι απαραίτητη μόνο σε ακραίες περιπτώσεις όταν δηλαδή πρέπει να αφαιρεθούν τα τατουάζ, ουλώδης ιστός ή κοκκιώδεις αλλοιώσεις του δέρματος, που μπορεί να αυξήσουν το δέρμα αρκετά χιλιοστά και να προκαλέσουν κνησμό και δυσφορία. «Επειδή το μελάνι που χρησιμοποιείται για τα τατουάζ τοποθετείται κάτω από την επιδερμίδα, η αφαίρεσή του είναι λίγο περίπλοκη. Όμως όταν το τατουάζ προκαλέσει αλλεργική αντίδραση ή λοίμωξη είναι αναπόφευκτη η αφαίρεσή του», επισημαίνει η επίκουρη καθηγήτρια δερματολογίας Dr. Marie Leger.
“Η μελέτη αποκάλυψε ότι οι περιοχές του δέρματος όπου εγχύθηκαν δύο από τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα χρώματα για τατουάζ, το κόκκινο και το μαύρο, παρουσίασαν τις πιο μακροχρόνιες επιπλοκές…”
Σχεδόν το ήμισυ (44%) των χρόνιων αντιδράσεων οφείλονταν στο κόκκινο μελάνι, ακόμη και αν μόνο το ένα τρίτο (36%) είχε τατουάζ με αυτό το χρώμα. Το ένα τρίτο των χρόνιων προβλημάτων σχετίζονταν με το μαύρο μελάνι, ενώ πάνω από το 90% των τατουάζ είχαν γίνει με αυτό.
Η Dr. Leger αναφέρει: «Δεν είναι ακόμα γνωστό αν οι αντιδράσεις που παρατηρούνται οφείλονται σε χημικές ουσίες που περιέχονται στο ίδιο το μελάνι ή σε άλλες χημικές ουσίες, όπως συντηρητικά ή λευκαντικά, που προστίθενται σε αυτά ή στην εξασθένηση των χημικών ουσιών με την πάροδο του χρόνου».
Τονίζει δε ότι οι επιπλοκές που σχετίζονται με τα τατουάζ είναι εν μέρει λόγω της έλλειψης ρυθμιστικής εποπτείας, αλλά και στο γεγονός ότι η χημική σύνθεση των έγχρωμων μελανιών που χρησιμοποιούνται στη διαδικασία είναι ελάχιστα κατανοητή και δεν είναι τυποποιημένη μεταξύ των κατασκευαστών.
Ένα άλλο βασικό εύρημα της μελέτης είναι ότι παρόμοιοι τύποι βραχυπρόθεσμων επιπλοκών, όπως καθυστερημένη επούλωση, πόνος, πρήξιμο και λοίμωξη εντός λίγων εβδομάδων από το «χτύπημα» του τατουάζ, εμφανίζονται στο 10% των ατόμων.
Επιπλέον, τα στοιχεία έδειξαν ότι μόνο το ένα τρίτο των ατόμων που εμφάνισαν αντίδραση αναζήτησε ιατρική συμβουλή ή βοήθεια. Πολλοί, αντ' αυτού, επισκέφτηκαν ξανά τον δημιουργό τους για καθοδήγηση.
Σχολιάζοντας ο κ. Τσιριγωτάκης ανέφερε επίσης ότι δεν είναι λίγες οι φορές που η αφαίρεση ενός τατουάζ γίνεται και γιατί ο κάτοχός του έχει μετανιώσει για την πράξη του ή γιατί δεν είναι αισθητικά όμορφο είτε γιατί δεν ταιριάζει πια στην εμφάνισή του ή τη θέση του.
Σε κάθε περίπτωση όμως η αφαίρεσή του είναι δύσκολη καθώς έχει δημιουργηθεί για να διατηρηθεί εφ’ όρου ζωής. Δυστυχώς η αφαίρεσή του αφήνει συχνά σημάδια ή χρωματικές διαφορές ανεξάρτητα από τη μέθοδο αφαίρεσή του.
anatakti
Ερευνητές – από το Langone Medical Center της Νέας Υόρκης – διαπίστωσαν ότι το 6% των Νεοϋορκέζων που έχουν τατουάζ έχουν βιώσει εξανθήματα, έντονο κνησμό ή πρήξιμο στα σημεία του τατουάζ, τα οποία έχουν διαρκέσει από τέσσερις μήνες έως πολλά χρόνια.
Με δεδομένη λοιπόν την αυξανόμενη δημοτικότητά τους όλοι θα πρέπει να είναι ενήμεροι για τους κινδύνους που εγκυμονούν.
Τα ευρήματα της μελέτης προέκυψαν από συνεντεύξεις 300 περίπου ενηλίκων στο Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης τον Ιούνιο του 2013 και τα οποία καθρεφτίζουν εκείνα που προέκυψαν από μελέτες που διεξήχθησαν από ευρωπαϊκές χώρες – οι οποίες μόλις πρόσφατα άρχισαν να παρακολουθούν τις ιατρικές επιπλοκές που σχετίζονται με αυτά
H χειρουργική επέμβαση είναι απαραίτητη μόνο σε ακραίες περιπτώσεις όταν δηλαδή πρέπει να αφαιρεθούν τα τατουάζ, ουλώδης ιστός ή κοκκιώδεις αλλοιώσεις του δέρματος, που μπορεί να αυξήσουν το δέρμα αρκετά χιλιοστά και να προκαλέσουν κνησμό και δυσφορία. «Επειδή το μελάνι που χρησιμοποιείται για τα τατουάζ τοποθετείται κάτω από την επιδερμίδα, η αφαίρεσή του είναι λίγο περίπλοκη. Όμως όταν το τατουάζ προκαλέσει αλλεργική αντίδραση ή λοίμωξη είναι αναπόφευκτη η αφαίρεσή του», επισημαίνει η επίκουρη καθηγήτρια δερματολογίας Dr. Marie Leger.
“Η μελέτη αποκάλυψε ότι οι περιοχές του δέρματος όπου εγχύθηκαν δύο από τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα χρώματα για τατουάζ, το κόκκινο και το μαύρο, παρουσίασαν τις πιο μακροχρόνιες επιπλοκές…”
Σχεδόν το ήμισυ (44%) των χρόνιων αντιδράσεων οφείλονταν στο κόκκινο μελάνι, ακόμη και αν μόνο το ένα τρίτο (36%) είχε τατουάζ με αυτό το χρώμα. Το ένα τρίτο των χρόνιων προβλημάτων σχετίζονταν με το μαύρο μελάνι, ενώ πάνω από το 90% των τατουάζ είχαν γίνει με αυτό.
Η Dr. Leger αναφέρει: «Δεν είναι ακόμα γνωστό αν οι αντιδράσεις που παρατηρούνται οφείλονται σε χημικές ουσίες που περιέχονται στο ίδιο το μελάνι ή σε άλλες χημικές ουσίες, όπως συντηρητικά ή λευκαντικά, που προστίθενται σε αυτά ή στην εξασθένηση των χημικών ουσιών με την πάροδο του χρόνου».
Τονίζει δε ότι οι επιπλοκές που σχετίζονται με τα τατουάζ είναι εν μέρει λόγω της έλλειψης ρυθμιστικής εποπτείας, αλλά και στο γεγονός ότι η χημική σύνθεση των έγχρωμων μελανιών που χρησιμοποιούνται στη διαδικασία είναι ελάχιστα κατανοητή και δεν είναι τυποποιημένη μεταξύ των κατασκευαστών.
Ένα άλλο βασικό εύρημα της μελέτης είναι ότι παρόμοιοι τύποι βραχυπρόθεσμων επιπλοκών, όπως καθυστερημένη επούλωση, πόνος, πρήξιμο και λοίμωξη εντός λίγων εβδομάδων από το «χτύπημα» του τατουάζ, εμφανίζονται στο 10% των ατόμων.
Επιπλέον, τα στοιχεία έδειξαν ότι μόνο το ένα τρίτο των ατόμων που εμφάνισαν αντίδραση αναζήτησε ιατρική συμβουλή ή βοήθεια. Πολλοί, αντ' αυτού, επισκέφτηκαν ξανά τον δημιουργό τους για καθοδήγηση.
Σχολιάζοντας ο κ. Τσιριγωτάκης ανέφερε επίσης ότι δεν είναι λίγες οι φορές που η αφαίρεση ενός τατουάζ γίνεται και γιατί ο κάτοχός του έχει μετανιώσει για την πράξη του ή γιατί δεν είναι αισθητικά όμορφο είτε γιατί δεν ταιριάζει πια στην εμφάνισή του ή τη θέση του.
Σε κάθε περίπτωση όμως η αφαίρεσή του είναι δύσκολη καθώς έχει δημιουργηθεί για να διατηρηθεί εφ’ όρου ζωής. Δυστυχώς η αφαίρεσή του αφήνει συχνά σημάδια ή χρωματικές διαφορές ανεξάρτητα από τη μέθοδο αφαίρεσή του.
anatakti
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Γεμάτα ανατροπές τα ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΑ...
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΑΡΤΕΜΙΔΑ: αγροτικά προϊόντα χωρίς μεσάζοντες
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
