2018-02-20 07:34:12
Τα τελευταία 25 χρόνια έχουμε δει μερικούς από τους μεγαλύτερους παίκτες όλων των εποχών στο ίδιο παρκέ. Από την εποχή του Michael Jordan, του Kevin Garnett και του Shaquille O’Neal μέχρι αυτή του Kobe και του LeBron και μετέπειτα σε εκείνη των Kevin Durant, Stephen Curry και του Γιάννη.
Ανάμεσα σε αυτούς που έγραψαν και εξακολουθούν να γράφουν την ιστορία του μπάσκετ ωστόσο, βρέθηκαν ταυτόχρονα και κάποιοι λαθρεπιβάτες της πορτοκαλί μπάλας, που έκαναν κάθε φανατικό φίλο του σπορ και ειδικότερα του ΝΒΑ να αναρωτηθεί πώς στο διάβολο βρέθηκαν εκεί. Τους χωρίσαμε σε περιφέρειες και στους παρουσιάζουμε.
Τα σαπάκια της Ανατολής
Ο Theo Ratliff των Philadelphia 76ers είχε μ.ο. 12.4 πόντους, 8.3 ριμπάουντ και 3,7 τάπες ανά παιχνίδι τη σεζόν 2000- 2001, κάτι που φαίνεται πως ήταν αρκετό για να του δώσει μια θέση στο All Star Game της ίδιας χρονιάς.
Ωστόσο δεν αγωνίστηκε λόγω τραυματισμού. Σχεδόν ίδιος παίκτης με τον Ratliff (άντε λίγο καλύτερος), ήταν και ο Tyrone Hill των Cleveland Cavaliers που έπαιξε σε αυτό του 1995, αλλά δεν ήταν ο μόνος που βρέθηκε κατά τύχη εκεί, με τον μέτριο guard των 76ers, Dana Barros να είναι συμπαίκτης του.
To 2004 σε All Star Game βρέθηκε και ο εντυπωσιακά άτεχνος Jamaal Magloire των New Orleans Hornets, εξαιτίας της έλλειψης σπουδαίων ψηλών στην ανατολική περιφέρεια, ακριβώς όπως είχε συμβεί και με τον Brad Miller των Indiana Pacers μια χρονιά νωρίτερα.
Ανάμεσα στους Shawn Kemp, Dikembe Mutombo, Rik Smits, Antoine Walker που ήταν η front line της Ανατολής το 1998, χώθηκε και ο Jayson Williams των New Jersey Nets, χωρίς να είναι κάτι ιδιαίτερο μπασκετικά και λίγο πριν μπει φυλακή για ανθρωποκτονία. Κλείνουμε με την ομάδα της Ανατολής, με το βύσμα του LeBron, Mo Williams, το 2009.
O τότε guard των Cavaliers έκανε όντως μια συμπαθητική χρονιά, ωστόσο πολύ αμφιβάλλουμε αν θα είχε συμμετοχή αν δεν ήταν συμπαίκτης και πολύ καλός φίλος με τον Βασιλιά.
(Not so) Wild Wild West
H Δύση κυριαρχεί τα τελευταία χρόνια έναντι της Ανατολής, αλλά στη σούμα έχει συνολικά 29 νίκες σε All Star Game έναντι 37 της αντίπερα όχθης. Κάτι μάλλον φυσιολογικό αν αναλογιστεί κανείς κάποιους από αυτούς που έχουν αγωνιστεί κατά καιρούς σε αυτήν.
Ονόματα όπως αυτά του Chris Gatling (Dallas Mavericks), που έπαιξε το 1997 και μετά έμεινε έξω όλη τη χρονιά λόγω... μόλυνσης στο αυτί ή του -επίσης Maverick- Josh Howard 10 χρόνια αργότερα δεν περίμενε κάποιος πως θα τα έβλεπε ποτέ στη μεγάλη γιορτή του μπάσκετ.
Στην ίδια λίστα και το όνομα του Wally Szczerbiak, που επιλέχθηκε από τους προπονητές στο All Star Game του 2002. Παρότι η σεζόν του μέχρι τότε κρινόταν ικανοποιητική, δεν ήταν τίποτα παραπάνω από ένας συμπαθητικός παίκτης των Minnesota Timberwolves.
Kι αν πιστεύεις πως τα πράγματα δεν θα μπορούσαν να γίνουν χειρότερα, θυμήσου ότι στο παιχνίδι του 2007 βρέθηκε και ο -Τούρκος Γιάννης Μπουρούσης, με ότι συνεπάγεται αυτό- Mehmet Okur των Utah Jazz, εξαργυρώνοντας την καλή χρονιά που είχε κάνει (με 18,2 πόντους και 7,4 ριμπάουντ) αλλά κυρίως μπαίνοντας από το παράθυρο, ως αντικαταστάτης του τραυματία Steve Nash. Για το τέλος, αφήσαμε τον Yao Ming. Ναι, τον Yao Ming. Του 2011.
Ψηφίστηκε από τους οπαδούς, παρότι ήταν τραυματίας και είχε αγωνιστεί μόλις σε 5 παιχνίδια όλη τη σεζόν -μια απόδειξη πως οι περισσότεροι εξ' αυτών είναι εντελώς ηλίθιοι- για να πάρει τελικά τη θέση του ο Kevin Love, που ήδη έγραφε νούμερα για Hall of Fame (26 π., 13,3 ρ.). Κερασάκι στην τούρτα , πως ο Love δεν είχε ψηφιστεί καν από τους προπονητές.
Πηγή Tromaktiko
Ανάμεσα σε αυτούς που έγραψαν και εξακολουθούν να γράφουν την ιστορία του μπάσκετ ωστόσο, βρέθηκαν ταυτόχρονα και κάποιοι λαθρεπιβάτες της πορτοκαλί μπάλας, που έκαναν κάθε φανατικό φίλο του σπορ και ειδικότερα του ΝΒΑ να αναρωτηθεί πώς στο διάβολο βρέθηκαν εκεί. Τους χωρίσαμε σε περιφέρειες και στους παρουσιάζουμε.
Τα σαπάκια της Ανατολής
Ο Theo Ratliff των Philadelphia 76ers είχε μ.ο. 12.4 πόντους, 8.3 ριμπάουντ και 3,7 τάπες ανά παιχνίδι τη σεζόν 2000- 2001, κάτι που φαίνεται πως ήταν αρκετό για να του δώσει μια θέση στο All Star Game της ίδιας χρονιάς.
Ωστόσο δεν αγωνίστηκε λόγω τραυματισμού. Σχεδόν ίδιος παίκτης με τον Ratliff (άντε λίγο καλύτερος), ήταν και ο Tyrone Hill των Cleveland Cavaliers που έπαιξε σε αυτό του 1995, αλλά δεν ήταν ο μόνος που βρέθηκε κατά τύχη εκεί, με τον μέτριο guard των 76ers, Dana Barros να είναι συμπαίκτης του.
To 2004 σε All Star Game βρέθηκε και ο εντυπωσιακά άτεχνος Jamaal Magloire των New Orleans Hornets, εξαιτίας της έλλειψης σπουδαίων ψηλών στην ανατολική περιφέρεια, ακριβώς όπως είχε συμβεί και με τον Brad Miller των Indiana Pacers μια χρονιά νωρίτερα.
Ανάμεσα στους Shawn Kemp, Dikembe Mutombo, Rik Smits, Antoine Walker που ήταν η front line της Ανατολής το 1998, χώθηκε και ο Jayson Williams των New Jersey Nets, χωρίς να είναι κάτι ιδιαίτερο μπασκετικά και λίγο πριν μπει φυλακή για ανθρωποκτονία. Κλείνουμε με την ομάδα της Ανατολής, με το βύσμα του LeBron, Mo Williams, το 2009.
O τότε guard των Cavaliers έκανε όντως μια συμπαθητική χρονιά, ωστόσο πολύ αμφιβάλλουμε αν θα είχε συμμετοχή αν δεν ήταν συμπαίκτης και πολύ καλός φίλος με τον Βασιλιά.
(Not so) Wild Wild West
H Δύση κυριαρχεί τα τελευταία χρόνια έναντι της Ανατολής, αλλά στη σούμα έχει συνολικά 29 νίκες σε All Star Game έναντι 37 της αντίπερα όχθης. Κάτι μάλλον φυσιολογικό αν αναλογιστεί κανείς κάποιους από αυτούς που έχουν αγωνιστεί κατά καιρούς σε αυτήν.
Ονόματα όπως αυτά του Chris Gatling (Dallas Mavericks), που έπαιξε το 1997 και μετά έμεινε έξω όλη τη χρονιά λόγω... μόλυνσης στο αυτί ή του -επίσης Maverick- Josh Howard 10 χρόνια αργότερα δεν περίμενε κάποιος πως θα τα έβλεπε ποτέ στη μεγάλη γιορτή του μπάσκετ.
Στην ίδια λίστα και το όνομα του Wally Szczerbiak, που επιλέχθηκε από τους προπονητές στο All Star Game του 2002. Παρότι η σεζόν του μέχρι τότε κρινόταν ικανοποιητική, δεν ήταν τίποτα παραπάνω από ένας συμπαθητικός παίκτης των Minnesota Timberwolves.
Kι αν πιστεύεις πως τα πράγματα δεν θα μπορούσαν να γίνουν χειρότερα, θυμήσου ότι στο παιχνίδι του 2007 βρέθηκε και ο -Τούρκος Γιάννης Μπουρούσης, με ότι συνεπάγεται αυτό- Mehmet Okur των Utah Jazz, εξαργυρώνοντας την καλή χρονιά που είχε κάνει (με 18,2 πόντους και 7,4 ριμπάουντ) αλλά κυρίως μπαίνοντας από το παράθυρο, ως αντικαταστάτης του τραυματία Steve Nash. Για το τέλος, αφήσαμε τον Yao Ming. Ναι, τον Yao Ming. Του 2011.
Ψηφίστηκε από τους οπαδούς, παρότι ήταν τραυματίας και είχε αγωνιστεί μόλις σε 5 παιχνίδια όλη τη σεζόν -μια απόδειξη πως οι περισσότεροι εξ' αυτών είναι εντελώς ηλίθιοι- για να πάρει τελικά τη θέση του ο Kevin Love, που ήδη έγραφε νούμερα για Hall of Fame (26 π., 13,3 ρ.). Κερασάκι στην τούρτα , πως ο Love δεν είχε ψηφιστεί καν από τους προπονητές.
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Οκτώ λόγοι που δεν μπορείτε να αποκτήσετε επίπεδη κοιλιά
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Λάρισα - Παναθηναϊκός 0-1
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
