ΝΕΑ VIDEO NEA PHOTO NEA

 | 

Ως εκεί φθάσαμε..! - στρατιωτικός γράφει για τον ένστολο συνδικαλισμό

Συνδικαλισμός στις Ενοπλες Δυνάμεις... Κάποτε ακουγόταν σαν (επικίνδυνο) ανέκδοτο, σήμερα αποτελεί μια πραγματικότητα. Ο δρόμος δύσκολος και μακρύς, όπως κάθε επιλογή που προτάσσει

την ατομική και συλλογική αξιοπρέπεια, απέναντι σε ένα σύστημα που υποθάλπει την τυφλή υποταγή και χειραγώγηση.

Το «ταξίδι» μακρύ. Ξεκίνησε το 2005 με την «Ενωση Αξιωματικών Ενόπλων Δυνάμεων». Ακολούθησαν σωρεία νομικών τεχνασμάτων, απορριπτικές αποφάσεις αλλά και επίμονες επανακαταθέσεις. Σκοπός της αντίδρασης, η οριστική ανακοπή της πορείας προς την θεσμοθέτηση του εγχειρήματος. Τακτικοί ελιγμοί για υπέρβαση των δικονομικών προσκομμάτων. Μετονομασία σε «Σύνδεσμο Συνεργασίας Μελών Ενόπλων Δυνάμεων» (ΣΥΣΜΕΔ). Οργάνωση της πρώτης ένστολης πορείας στο Σύνταγμα. Λυσσαλέα προσπάθεια του Α/ΓΕΕΘΑ, μετέπειτα υφυπουργού της ΝΔ ναυάρχου Χηνοφώτη για ανακοπή της προσπάθειας, ποινές στον πρόεδρο του ΣΥΣΜΕΔ Ανέστη Τσουκαράκη απ' τον στρατηγό Κωσταράκο, μετέπειτα και μέχρι σήμερα στρατιωτικό επίτροπο της ΕΕ.

Το 2012, έρχεται η οριστική απόφαση του Αρείου Πάγου, με την αναγνώριση στους στρατιωτικούς του δικαιώματος στο συνεταιρίζεσθαι. Το 2013, η χρονιά της δημιουργίας του δευτεροβάθμιου οργάνου με την επωνυμία «Πανελλήνια Ομοσπονδία Στρατιωτικών Ενώσεων» (ΠΟΕΣ). Ηταν πλέον πραγματικότητα η ύπαρξη ενός πλαισίου (ανεκτού μεν, αλλά και με προοπτική σημαντικών βελτιώσεων) συλλογικής έκφρασης των στρατιωτικών. Συνάμα, ενεργή παραμένει η άρνηση (ισχυρή όπως στη συνέχεια φάνηκε) ενός γενικού πολιτικού συστήματος εξουσίας, με κύριο εκφραστή τη Νέα Δημοκρατία, στην αποδοχή, ότι ένας κατ' εξοχήν προνομιακός γι' αυτήν χώρος άγρας εκλογικής πελατείας σταδιακά χάνεται.

Η σκόπιμα κι απ' το απώτερο παρελθόν μεθοδευμένη απουσία ενός αξιοκρατικού μηχανισμού ρύθμισης θεμάτων του προσωπικού στις ΕΔ, οδηγούσε τα στελέχη, επαίτες στα πολιτικά γραφεία των κομμάτων εξουσίας. Οι καλλιεργούμενες πελατειακές σχέσεις, είχαν σαν αποτέλεσμα την απόλυτη εξαχρείωση και την ολική χειραγώγηση μεγάλου μέρους των στρατιωτικών.

Είναι εμφανές ότι το υπάρχον κυρίαρχο πολιτικό σύστημα εξουσίας, εξαιτίας της εδραίωσης της συλλογικής εκπροσώπησης των στελεχών, είχε αρχίσει να μετρά «απώλειες». Ηταν πλέον θέμα χρόνου και τακτικής, η αρχική κινδυνολογική άρνηση αναγνώρισης του συνδικαλισμού στις ΕΔ, τα νομικά προσκόμματα, να αντικατασταθούν με κάτι άλλο πιο αποτελεσματικό. Η λύση που επιλέχθηκε, ήταν δοκιμασμένη και ήταν η μέθοδος της διάσπασης.

Η ξαφνική εμφάνιση μιας νέας «ομοσπονδίας», ονομαζόμενης «Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Στρατιωτικών» (ΠΟΜΕΝΣ). Απροκάλυπτο στήριγμά της, το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, που αρχικά πολέμησε λυσσαλέα και ως κυβέρνηση τον συνδικαλισμό των στρατιωτικών, αλλά και η ναζιστική εγκληματική Χρυσή Αυγή, με την οποία έχουν επανειλημμένες επαφές μέλη του προεδρείου της ΠΟΜΕΝΣ, με ανταλλαγές ευχαριστήριων επιστολών και άλλα.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το γεγονός της έγγραφης αναφοράς - «παράκλησης» προς τον υπουργό Αμυνας του προέδρου της ΠΟΜΕΝΣ, με αίτημα τον πειθαρχικό έλεγχο του συνταγματάρχη Ανέστη Τσουκαράκη.

Μέσα απ' αυτές τις πρακτικές, ελλοχεύει ο κίνδυνος, οι στρατιωτικοί απογοητευμένοι, να πέσουν στην παγίδα της αποστασιοποίησης απ' τον οργανωμένο αγώνα για τη συλλογική τους έκφραση. Αυτή είναι η κατάληξη που στοχευμένα τους οδηγεί η μεθόδευση των δικαστικών αγωγών της διασπαστικής ΠΟΜΕΝΣ προς την ΠΟΕΣ. Θεωρούμε κατανοητή την απογοήτευση και δικαιολογημένη την οργή τους. Είμαστε σίγουροι όμως ότι τα στελέχη των Ε.Δ, διαθέτουν την ωριμότητα να αντιληφθούν τους ύπουλους κομματικούς τακτικισμούς. Αυτούς που ωθούν τους στρατιωτικούς στο αναχρονιστικό πισωγύρισμα, στην αναξιοπρέπεια των πελατειακών σχέσεων. Καμιά σχέση δεν έχουν όλα αυτά με τον αγώνα, τις κατακτήσεις, τη θέληση για τη βελτίωση των συνθηκών της ζωής τους και της ζωής των οικογενειών τους.

Ενας στρατιωτικός

rizospastis.gr
_