2018-02-22 07:54:13
Την Τετάρτη 21 Φεβρουαρίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων τέλεσε την πρώτη Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία και κήρυξε τον θείο λόγο στο Καθολικό της Ιεράς Μονής Παναγίας Δοβρά στην Βέροια.
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου στην Θεία Λειτουργία:
«Καί εὐλόγησεν ὁ Θεός τήν ἡμέραν τήν ἑβδόμην, καί ἡγίασεν αὐτήν».
Τήν περασμένη Κυριακή ἡ Ἐκκλησία μας μᾶς ὑπενθύμισε τήν ἔξωση τῶν πρωτοπλάστων ἀπό τόν παράδεισο τῆς Ἐδέμ. Καί ἀπό προχθές, μέ τήν εἴσοδό μας στήν Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή, μᾶς ὑπενθυμίζει μέ τά ἱερά ἀναγνώσματα τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πού ἔπλασε ἄνθρωπο γιά νά ἀπολαμβάνει τήν κτίση πού δημιούργησε γιά χάρη του καί ἔφθασε μέχρι τοῦ σημείου νά στείλει στόν κόσμο τόν Υἱό του γιά νά ἀνακαλέσει καί νά ἀποκαταστήσει τόν πεπτωκότα ἄνθρωπο.
Μία πράξη, μία παρακοή, μία ἐμμονή στήν πτώση, ἕνας ἐγωισμός πού ἔκανε τόν Ἀδάμ καί τήν Εὔα νά μή ζητήσουν τή συγχώρηση καί τό ἔλεος τοῦ Πλάστου τους, ἦταν ἡ αἰτία γιά νά διακοπεῖ μέ ὀδυνηρό τρόπο ἡ ἑβδόμη ἡμέρα πού ἔχει ξεκινήσει μέ τό τέλος τῆς δημιουργίας τοῦ κόσμου, ἡ ἡμέρα τήν ὁποία εἶχε ἁγιάσει ὁ ἴδιος ὁ Θεός.
«Καί εὐλόγησεν ὁ Θεός τήν ἡμέραν τήν ἑβδόμην, καί ἡγίασεν αὐτήν».
Ὅμως ὁ Θεός δέν ἐγκατέλειψε τό πλάσμα του, καί ἀφοῦ μᾶς ἔδειξε διά τοῦ Υἱοῦ του «ὁδόν σωτηρίας», μᾶς ἔδειξε τρόπους ἁγιασμοῦ, μᾶς καλεῖ νά ζήσουμε τήν ἡμέρα τῆς ἐπιγείου ζωῆς μας, νά ζήσουμε ὅσο ἔχουμε τό φῶς, ἁγιάζοντας καί ἐμεῖς τήν κάθε ἡμέρα μας, ὥστε νά μπορέσουμε μέ τή χάρη καί τό ἔλεός του νά ἐπιστρέψουμε στόν παράδεισο τῆς τρυφῆς τόν ὁποῖο στερήθηκαν οἱ πρωτόπλαστοι μέ τήν παρακοή καί τήν πτώση καί νά κερδίσουμε τήν οὐράνια βασιλεία του.
Πῶς ἁγιάζουμε ὅμως τήν ἡμέρα μας;
Ἡ ἡμέρα μας ἁγιάζεται, ἀδελφοί μου, μέ τόν προσωπικό μας ἁγιασμό, ὁ ὁποῖος εἶναι ἀπολύτως ἀπαραίτητος καί ἀναγκαῖος στή ζωή μας, ὅπως μᾶς συστήνει καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος λέγοντας: «διώκετε τόν ἁγιασμόν ὑμῶν, οὗ χωρίς οὐδείς ὄψεται τόν Κύριον». Νά ἐπιδιώκετε, δηλαδή, τόν ἁγιασμό μας, χωρίς τόν ὁποῖο κανείς δέν θά δεῖ τόν Χριστό.
Ὁ προσωπικός ἁγιασμός δέν εἶναι ἀσφαλῶς κάτι πού ἐπιτυγχάνεται σέ μία ἡμέρα. Εἶναι ἕνας συνεχής ἀγώνας, πού ἀπαιτεῖ πολύ προσπάθεια, πού προϋποθέτει τήν ἀξιοποίηση τῶν μέσων πού θέτει στή διάθεσή μας ἡ Ἐκκλησία, ἀλλά καί χρειάζεται τή χάρη τοῦ Θεοῦ.
Ὅμως ἡ διάρκεια τοῦ ἀγῶνος πού ἀπαιτεῖται γιά τόν ἁγιασμό μας δέν θά πρέπει νά ἀνακόπτει τή θέλησή μας νά ἁγιάζουμε κατά τό δυνατόν τήν κάθε ἡμέρα τῆς ζωῆς μας. Καί μποροῦμε νά τήν ἁγιάσουμε μέ πολλούς τρόπους, ἀρκεῖ νά ἔχουμε τή θέληση καί τή διάθεση νά τό κάνουμε καί νά μήν ἀδιαφοροῦμε γι᾽ αὐτό.
Ἁγιάζουμε, ἀδελφοί μου, τήν ἡμέρα μας ἔχοντας διαρκῶς τή σκέψη μας προσηλωμένη στόν Θεό, σέ Αὐτόν ὁ ὁποῖος ἁγιάζει τά πάντα καί βεβαίως τόν ἄνθρωπο.
Τήν ἁγιάζουμε μέ τήν προσευχή μας πρός τόν Θεό, μέ τή μελέτη τοῦ λόγου του, μέ τήν ἀναφορά μας σέ Αὐτόν.
Ὅσο ἔχουμε τόν νοῦ μας στραμμένο στόν Θεό, ὅσο ἔχουμε τήν αἴσθηση τῆς παρουσίας του στή ζωή μας, ὅσο γνωρίζουμε τί θέλει καί τί ζητᾶ ἀπό ἐμᾶς, ἁγιάζουμε τή σκέψη μας, ἁγιάζουμε τόν νοῦ μας, ἁγιάζουμε τήν καρδιά μας.
Καί ὅταν ἁγιάζουμε τόν νοῦ μας μέ τή σκέψη τοῦ Θεοῦ καί μέ τήν προσευχή, τότε ἡ χάρη του φωτίζει τόν νοῦ μας καί μᾶς ἐνισχύει νά ἐφαρμόζουμε τίς ἐντολές του καί νά ἐργαζόμεθα «τά ἔργα τοῦ φωτός».
Ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ φωτίζει καί τήν ψυχή μας, ὥστε νά μποροῦμε νά διακρίνουμε τίς ἀδυναμίες μας, τίς πτώσεις μας, τά ἐλαττώματά μας καί νά ζητοῦμε τή συγχώρηση καί τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ, καθαρίζοντας τόν ἑαυτό μας μέ τή μετάνοια καί μέ τήν ἐξομολόγηση.
Ἡ ἐφαρμογή τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, τά ἔργα τῆς ἀρετῆς καί τῆς ἀγάπης, ἡ ἄσκηση, ἡ νηστεία, ἡ ἐκζήτηση τοῦ ἐλέους τοῦ Θεοῦ, ἁγιάζουν ἐπίσης τήν ἡμέρα μας.
Καί ἀκόμη ἡ συμμετοχή μας στά ἱερά μυστήρια καί τίς ἱερές ἀκολουθίες τῆς Ἐκκλησίας μας, ἰδιαιτέρως κατά τήν περίοδο αὐτή πού εἶναι τόσο πολλές καί τόσο κατανυκτικές, μᾶς βοηθᾶ νά ἁγιάζουμε καί τήν ψυχή καί τό σῶμα μας, μετέχοντας στόν ἁγιασμό καί τή χάρη πού προσφέρει δι᾽ αὐτῶν ὁ Θεός σέ ὅσους συμμετέχουν μέ εἰλικρινῆ διάθεση.
Ἄς προσπαθήσουμε, λοιπόν, ἀδελφοί μου, ἰδιαιτέρως κατά τήν περίοδο αὐτή, νά ἁγιάζουμε τήν ἡμέρα μας, ἁγιάζοντας τόν ἑαυτό μας καί τήν ψυχή μας μέ ὅλους αὐτούς τούς τρόπους καί μέ τή διαρκῆ προσπάθειά μας, ὥστε νά ἀξιωθοῦμε νά ζοῦμε τήν παρουσία τοῦ Θεοῦ ἀπό αὐτή τή ζωή, γιά νά μπορέσουμε νά τή ζήσουμε καί στή βασιλεία τῶν οὐρανῶν αἰωνίως.
Πηγή Tromaktiko
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου στην Θεία Λειτουργία:
«Καί εὐλόγησεν ὁ Θεός τήν ἡμέραν τήν ἑβδόμην, καί ἡγίασεν αὐτήν».
Τήν περασμένη Κυριακή ἡ Ἐκκλησία μας μᾶς ὑπενθύμισε τήν ἔξωση τῶν πρωτοπλάστων ἀπό τόν παράδεισο τῆς Ἐδέμ. Καί ἀπό προχθές, μέ τήν εἴσοδό μας στήν Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή, μᾶς ὑπενθυμίζει μέ τά ἱερά ἀναγνώσματα τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πού ἔπλασε ἄνθρωπο γιά νά ἀπολαμβάνει τήν κτίση πού δημιούργησε γιά χάρη του καί ἔφθασε μέχρι τοῦ σημείου νά στείλει στόν κόσμο τόν Υἱό του γιά νά ἀνακαλέσει καί νά ἀποκαταστήσει τόν πεπτωκότα ἄνθρωπο.
Μία πράξη, μία παρακοή, μία ἐμμονή στήν πτώση, ἕνας ἐγωισμός πού ἔκανε τόν Ἀδάμ καί τήν Εὔα νά μή ζητήσουν τή συγχώρηση καί τό ἔλεος τοῦ Πλάστου τους, ἦταν ἡ αἰτία γιά νά διακοπεῖ μέ ὀδυνηρό τρόπο ἡ ἑβδόμη ἡμέρα πού ἔχει ξεκινήσει μέ τό τέλος τῆς δημιουργίας τοῦ κόσμου, ἡ ἡμέρα τήν ὁποία εἶχε ἁγιάσει ὁ ἴδιος ὁ Θεός.
«Καί εὐλόγησεν ὁ Θεός τήν ἡμέραν τήν ἑβδόμην, καί ἡγίασεν αὐτήν».
Ὅμως ὁ Θεός δέν ἐγκατέλειψε τό πλάσμα του, καί ἀφοῦ μᾶς ἔδειξε διά τοῦ Υἱοῦ του «ὁδόν σωτηρίας», μᾶς ἔδειξε τρόπους ἁγιασμοῦ, μᾶς καλεῖ νά ζήσουμε τήν ἡμέρα τῆς ἐπιγείου ζωῆς μας, νά ζήσουμε ὅσο ἔχουμε τό φῶς, ἁγιάζοντας καί ἐμεῖς τήν κάθε ἡμέρα μας, ὥστε νά μπορέσουμε μέ τή χάρη καί τό ἔλεός του νά ἐπιστρέψουμε στόν παράδεισο τῆς τρυφῆς τόν ὁποῖο στερήθηκαν οἱ πρωτόπλαστοι μέ τήν παρακοή καί τήν πτώση καί νά κερδίσουμε τήν οὐράνια βασιλεία του.
Πῶς ἁγιάζουμε ὅμως τήν ἡμέρα μας;
Ἡ ἡμέρα μας ἁγιάζεται, ἀδελφοί μου, μέ τόν προσωπικό μας ἁγιασμό, ὁ ὁποῖος εἶναι ἀπολύτως ἀπαραίτητος καί ἀναγκαῖος στή ζωή μας, ὅπως μᾶς συστήνει καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος λέγοντας: «διώκετε τόν ἁγιασμόν ὑμῶν, οὗ χωρίς οὐδείς ὄψεται τόν Κύριον». Νά ἐπιδιώκετε, δηλαδή, τόν ἁγιασμό μας, χωρίς τόν ὁποῖο κανείς δέν θά δεῖ τόν Χριστό.
Ὁ προσωπικός ἁγιασμός δέν εἶναι ἀσφαλῶς κάτι πού ἐπιτυγχάνεται σέ μία ἡμέρα. Εἶναι ἕνας συνεχής ἀγώνας, πού ἀπαιτεῖ πολύ προσπάθεια, πού προϋποθέτει τήν ἀξιοποίηση τῶν μέσων πού θέτει στή διάθεσή μας ἡ Ἐκκλησία, ἀλλά καί χρειάζεται τή χάρη τοῦ Θεοῦ.
Ὅμως ἡ διάρκεια τοῦ ἀγῶνος πού ἀπαιτεῖται γιά τόν ἁγιασμό μας δέν θά πρέπει νά ἀνακόπτει τή θέλησή μας νά ἁγιάζουμε κατά τό δυνατόν τήν κάθε ἡμέρα τῆς ζωῆς μας. Καί μποροῦμε νά τήν ἁγιάσουμε μέ πολλούς τρόπους, ἀρκεῖ νά ἔχουμε τή θέληση καί τή διάθεση νά τό κάνουμε καί νά μήν ἀδιαφοροῦμε γι᾽ αὐτό.
Ἁγιάζουμε, ἀδελφοί μου, τήν ἡμέρα μας ἔχοντας διαρκῶς τή σκέψη μας προσηλωμένη στόν Θεό, σέ Αὐτόν ὁ ὁποῖος ἁγιάζει τά πάντα καί βεβαίως τόν ἄνθρωπο.
Τήν ἁγιάζουμε μέ τήν προσευχή μας πρός τόν Θεό, μέ τή μελέτη τοῦ λόγου του, μέ τήν ἀναφορά μας σέ Αὐτόν.
Ὅσο ἔχουμε τόν νοῦ μας στραμμένο στόν Θεό, ὅσο ἔχουμε τήν αἴσθηση τῆς παρουσίας του στή ζωή μας, ὅσο γνωρίζουμε τί θέλει καί τί ζητᾶ ἀπό ἐμᾶς, ἁγιάζουμε τή σκέψη μας, ἁγιάζουμε τόν νοῦ μας, ἁγιάζουμε τήν καρδιά μας.
Καί ὅταν ἁγιάζουμε τόν νοῦ μας μέ τή σκέψη τοῦ Θεοῦ καί μέ τήν προσευχή, τότε ἡ χάρη του φωτίζει τόν νοῦ μας καί μᾶς ἐνισχύει νά ἐφαρμόζουμε τίς ἐντολές του καί νά ἐργαζόμεθα «τά ἔργα τοῦ φωτός».
Ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ φωτίζει καί τήν ψυχή μας, ὥστε νά μποροῦμε νά διακρίνουμε τίς ἀδυναμίες μας, τίς πτώσεις μας, τά ἐλαττώματά μας καί νά ζητοῦμε τή συγχώρηση καί τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ, καθαρίζοντας τόν ἑαυτό μας μέ τή μετάνοια καί μέ τήν ἐξομολόγηση.
Ἡ ἐφαρμογή τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, τά ἔργα τῆς ἀρετῆς καί τῆς ἀγάπης, ἡ ἄσκηση, ἡ νηστεία, ἡ ἐκζήτηση τοῦ ἐλέους τοῦ Θεοῦ, ἁγιάζουν ἐπίσης τήν ἡμέρα μας.
Καί ἀκόμη ἡ συμμετοχή μας στά ἱερά μυστήρια καί τίς ἱερές ἀκολουθίες τῆς Ἐκκλησίας μας, ἰδιαιτέρως κατά τήν περίοδο αὐτή πού εἶναι τόσο πολλές καί τόσο κατανυκτικές, μᾶς βοηθᾶ νά ἁγιάζουμε καί τήν ψυχή καί τό σῶμα μας, μετέχοντας στόν ἁγιασμό καί τή χάρη πού προσφέρει δι᾽ αὐτῶν ὁ Θεός σέ ὅσους συμμετέχουν μέ εἰλικρινῆ διάθεση.
Ἄς προσπαθήσουμε, λοιπόν, ἀδελφοί μου, ἰδιαιτέρως κατά τήν περίοδο αὐτή, νά ἁγιάζουμε τήν ἡμέρα μας, ἁγιάζοντας τόν ἑαυτό μας καί τήν ψυχή μας μέ ὅλους αὐτούς τούς τρόπους καί μέ τή διαρκῆ προσπάθειά μας, ὥστε νά ἀξιωθοῦμε νά ζοῦμε τήν παρουσία τοῦ Θεοῦ ἀπό αὐτή τή ζωή, γιά νά μπορέσουμε νά τή ζήσουμε καί στή βασιλεία τῶν οὐρανῶν αἰωνίως.
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Δίκτυο Wi-Fi στον ποταμό Έβρο αναπτύσσει το Δ’ Σώμα Στρατού
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Μπορούμε να σταματήσουμε το χρόνο;
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
