2018-02-24 23:41:52
Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων
«Ἡμέρα χαρμόσυνος καί εὐφροσύνης ἀνάπλεως πεφανέρωται σήμερον· φαιδρότης δογμάτων γάρ τῶν ἀληθεστάτων, ἀστράπτει καί λάμπει ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ».
Τούς πένθιμους καί κατανυκτικούς τόνους τῆς πρώτης ἑβδομάδος τῶν νηστειῶν διαδέχονται σήμερα οἱ χαρμόσυνοι καί θριαμβευτικοί τόνοι τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας.
«Ἡμέρα χαρμόσυνος καί εὐφροσύνης ἀνάπλεως» γιά τήν Ἐκκλησία πού δέν πανηγυρίζει μόνο τή νίκη τῆς ὀρθοδόξου πίστεως ἔναντι τῆς κακοδόξου αἱρέσεως καί τήν καταισχύνη ὅλων ἐκείνων ἀμφισβήτησαν τή δυνατότητα ἀπεικονίσεως τῶν ἱερῶν μορφῶν τῶν ἁγίων καί τοῦ Κυρίου καί κατέκριναν τήν τιμητική προσκύνηση τῶν ἱερῶν εἰκόνων ὡς εἰδωλολατρεία, ἀλλά καί τή δικαίωση ὅλων ἐκείνων τῶν εὐσεβῶν πατριαρχῶν, ἀρχιερέων, ἱερέων, μοναχῶν, μοναζουσῶν καί ἁπλῶν πιστῶν πού ὑπέστησαν τόν ἀπηνῆ διωγμό τῶν εἰκονομάχων.
Χαίρει καί ἀγάλλεται ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, γιατί τά αἵματα τῶν νέων αὐτῶν μαρτύρων καί ὁμολογητῶν της πότισαν τό δένδρο της, πού ἀπέδωσε καρπούς ἀγαθούς. Χαίρει καί εὐφραίνεται, γιατί τά αἵματα τῶν μαρτύρων τῆς πίστεώς της κοσμοῦν καί πάλι ὡς πολυτελής πορφύρα τό σῶμα τοῦ Χριστοῦ.
Χαίρει ὅμως, ἀγάλλεται καί πανηγυρίζει ἡ Ἐκκλησία μας καί γιά ἕναν ἐπιπλέον καί πολύ σημαντικό λόγο: γιατί ἡ ἀναστήλωση τῶν εἰκόνων καί ἡ κατά χρέος τιμητική προσκύνησή τους ἀποδεικνύει καί ἐπιβεβαιώνει τό μυστήριο τῆς θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου διά τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Χριστοῦ. Αὐτό τό ἀκατάληπτο καί ἀγγέλοις καί ἀνθρώποις μυστήριο τῆς θείας ἐνανθρωπήσεως γίνεται ὁρατό καί κατανοητό μέ τίς ἱερές εἰκόνες πού ἀπεικονίζουν ὡς ἄνθρωπο τόν δι᾽ ἡμᾶς γενόμενο ἄνθρωπο Ἰησοῦ καί ταυτόχρονα ἀπεικονίζουν τίς χάριτι Θεοῦ θεούμενες μορφές τῆς Παναγίας καί τῶν ἁγίων.
Τιμοῦμε τίς εἰκόνες ὄχι ὡς ὑλική φύση ἀλλά ἀποδίδοντας μέσω αὐτῶν τόν σεβασμό καί τήν τιμή μας στόν Χριστό πού ἔλαβε ὑλική ὑπόσταση γιά νά ἀποκαταστήσει τόν πεπτωκότα ἄνθρωπο στήν προτέρα κατάσταση.
Καί ἐάν τήν προηγούμενη Κυριακή εἴδαμε τόν Ἀδάμ νά θρηνεῖ γιά τήν ἔκπτωση καί τήν ἀπομάκρυνσή του ἀπό τόν παράδεισο, σήμερα τά τέκνα τοῦ Ἀδάμ, ὅλα τά πιστά τέκνα τῆς Ἐκκλησίας, πανηγυρίζουμε γιά τήν ἀποκατάσταση τῆς εἰκόνος τοῦ Θεοῦ στό πρόσωπο τοῦ ἀνθρώπου διά τοῦ νέου Ἀδάμ, τοῦ Χριστοῦ, μέσα ἀπό τόν θρίαμβο τῆς ὀρθοδόξου πίστεως πού ἑορτάζουμε σήμερα μέ τήν ἀναστήλωση τῶν εἰκόνων.
Ὁ θρίαμβος τῆς ἀναστηλώσεως τῶν εἰκόνων, τόν ὁποῖο ἀναμιμνησκόμεθα σήμερα κατά τήν πρώτη Κυριακή τῆς ἁγίας καί μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, κατά τήν Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας, δέν εἶναι ἁπλῶς ἕνα ἱστορικό γεγονός πού συνέβη κάποια συγκεκριμένη χρονική στιγμή, ἀλλά δηλώνει τόν διαρκῆ καί διαχρονικό θρίαμβο τῆς ἀληθοῦς πίστεως τήν ὁποία κηρύττει καί βιώνει ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἀνά τούς αἰῶνες. Δηλώνει τήν ἀμετακίνητη πίστη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας στήν ἀλήθεια πού δίδαξε ὁ ἠγαπημένος μαθητής τοῦ Κυρίου, ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ θεολόγος, ὅτι «αὕτη ἐστίν ἡ νίκη ἡ νικήσασα τόν κόσμον, ἡ πίστις ἡμῶν».
Ὁ θρίαμβος τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας δηλώνει ὅμως καί κάτι ἀκόμη· δηλώνει πώς ὁ θρίαμβος γιά τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ δέν περιλαμβάνει τήν κενόδοξη καί ὑπεροπτική διάθεση τῶν θριαμβευτῶν τοῦ κόσμου πρός ὅσους τήν ἀμφισβητοῦν. Δέν περιλαμβάνει τήν αὐταρέσκεια καί τήν ἔπαρση ἐκείνων τῶν νικητῶν πού συντρίβουν καί ἐξουθενώνουν τούς ἀντιπάλους τους προκειμένου ὁ θρίαμβός τους νά εἶναι πανηγυρικός καί ἀδιαμφισβήτητος. Ἡ Ἐκκλησία καί τά πιστά της μέλη ἀγωνίζονται γιά τή διατήρηση τῆς ἀληθείας τῆς πίστεως καί τήν ἐπικράτησή της, διότι ἔχουν τήν ἐντολή τοῦ Χριστοῦ νά μήν ἀλλοιώσουν «ἰῶτα ἕν ἤ μία κεραία» ἀπό ὅσα τούς παρέδωσε. Ἀγωνίζονται καί θυσιάζονται προκειμένου νά παραδώσουν στίς ἐπερχόμενες γενεές ὅσα παρέδωσαν σ’ αὐτούς οἱ πατέρες τους, χωρίς νά παρεκκλίνουν οὔτε ἐπ’ ἐλάχιστο ἀπό ὅσα «οἱ πατέρες εἶδον, οἱ ἀπόστολοι ἐδίδαξαν, ἡ ἐκκλησία παρέλαβεν, οἱ διδάσκαλοι ἐδογμάτισαν, ἡ οἰκουμένη συμπεφρόνηκεν, ἡ χάρις ἔλαμψεν, ἡ ἀλήθεια ἀποδέδεικται, ἡ σοφία ἐπαρρησιάσατο, ὁ Χριστός ἐβράβευσεν».
Καί αὐτόν τόν ἀγώνα καλούμεθα νά συνεχίσουμε καί ἐμεῖς ὑπέρ τῆς ὀρθοδόξου πίστεως καί Ἐκκλησίας, γιατί αὐτή ἡ ὀρθόδοξη πίστη καί αὐτή ἡ ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας, πού τόσο βάλλεται στίς ἡμέρες μας, εἶναι αὐτή ἡ ὁποία καί «τήν οἰκουμένην ἐστήριξε», εἶναι αὐτή ἡ ὁποία ἐστήριξε τό ἔθνος μας, ἀλλά καί θά μᾶς στηρίζει πάντοτε, ὁδηγώντας μας στή σωτηρία.
Πηγή
paraklisi
«Ἡμέρα χαρμόσυνος καί εὐφροσύνης ἀνάπλεως πεφανέρωται σήμερον· φαιδρότης δογμάτων γάρ τῶν ἀληθεστάτων, ἀστράπτει καί λάμπει ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ».
Τούς πένθιμους καί κατανυκτικούς τόνους τῆς πρώτης ἑβδομάδος τῶν νηστειῶν διαδέχονται σήμερα οἱ χαρμόσυνοι καί θριαμβευτικοί τόνοι τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας.
«Ἡμέρα χαρμόσυνος καί εὐφροσύνης ἀνάπλεως» γιά τήν Ἐκκλησία πού δέν πανηγυρίζει μόνο τή νίκη τῆς ὀρθοδόξου πίστεως ἔναντι τῆς κακοδόξου αἱρέσεως καί τήν καταισχύνη ὅλων ἐκείνων ἀμφισβήτησαν τή δυνατότητα ἀπεικονίσεως τῶν ἱερῶν μορφῶν τῶν ἁγίων καί τοῦ Κυρίου καί κατέκριναν τήν τιμητική προσκύνηση τῶν ἱερῶν εἰκόνων ὡς εἰδωλολατρεία, ἀλλά καί τή δικαίωση ὅλων ἐκείνων τῶν εὐσεβῶν πατριαρχῶν, ἀρχιερέων, ἱερέων, μοναχῶν, μοναζουσῶν καί ἁπλῶν πιστῶν πού ὑπέστησαν τόν ἀπηνῆ διωγμό τῶν εἰκονομάχων.
Χαίρει καί ἀγάλλεται ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, γιατί τά αἵματα τῶν νέων αὐτῶν μαρτύρων καί ὁμολογητῶν της πότισαν τό δένδρο της, πού ἀπέδωσε καρπούς ἀγαθούς. Χαίρει καί εὐφραίνεται, γιατί τά αἵματα τῶν μαρτύρων τῆς πίστεώς της κοσμοῦν καί πάλι ὡς πολυτελής πορφύρα τό σῶμα τοῦ Χριστοῦ.
Χαίρει ὅμως, ἀγάλλεται καί πανηγυρίζει ἡ Ἐκκλησία μας καί γιά ἕναν ἐπιπλέον καί πολύ σημαντικό λόγο: γιατί ἡ ἀναστήλωση τῶν εἰκόνων καί ἡ κατά χρέος τιμητική προσκύνησή τους ἀποδεικνύει καί ἐπιβεβαιώνει τό μυστήριο τῆς θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου διά τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Χριστοῦ. Αὐτό τό ἀκατάληπτο καί ἀγγέλοις καί ἀνθρώποις μυστήριο τῆς θείας ἐνανθρωπήσεως γίνεται ὁρατό καί κατανοητό μέ τίς ἱερές εἰκόνες πού ἀπεικονίζουν ὡς ἄνθρωπο τόν δι᾽ ἡμᾶς γενόμενο ἄνθρωπο Ἰησοῦ καί ταυτόχρονα ἀπεικονίζουν τίς χάριτι Θεοῦ θεούμενες μορφές τῆς Παναγίας καί τῶν ἁγίων.
Τιμοῦμε τίς εἰκόνες ὄχι ὡς ὑλική φύση ἀλλά ἀποδίδοντας μέσω αὐτῶν τόν σεβασμό καί τήν τιμή μας στόν Χριστό πού ἔλαβε ὑλική ὑπόσταση γιά νά ἀποκαταστήσει τόν πεπτωκότα ἄνθρωπο στήν προτέρα κατάσταση.
Καί ἐάν τήν προηγούμενη Κυριακή εἴδαμε τόν Ἀδάμ νά θρηνεῖ γιά τήν ἔκπτωση καί τήν ἀπομάκρυνσή του ἀπό τόν παράδεισο, σήμερα τά τέκνα τοῦ Ἀδάμ, ὅλα τά πιστά τέκνα τῆς Ἐκκλησίας, πανηγυρίζουμε γιά τήν ἀποκατάσταση τῆς εἰκόνος τοῦ Θεοῦ στό πρόσωπο τοῦ ἀνθρώπου διά τοῦ νέου Ἀδάμ, τοῦ Χριστοῦ, μέσα ἀπό τόν θρίαμβο τῆς ὀρθοδόξου πίστεως πού ἑορτάζουμε σήμερα μέ τήν ἀναστήλωση τῶν εἰκόνων.
Ὁ θρίαμβος τῆς ἀναστηλώσεως τῶν εἰκόνων, τόν ὁποῖο ἀναμιμνησκόμεθα σήμερα κατά τήν πρώτη Κυριακή τῆς ἁγίας καί μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, κατά τήν Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας, δέν εἶναι ἁπλῶς ἕνα ἱστορικό γεγονός πού συνέβη κάποια συγκεκριμένη χρονική στιγμή, ἀλλά δηλώνει τόν διαρκῆ καί διαχρονικό θρίαμβο τῆς ἀληθοῦς πίστεως τήν ὁποία κηρύττει καί βιώνει ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἀνά τούς αἰῶνες. Δηλώνει τήν ἀμετακίνητη πίστη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας στήν ἀλήθεια πού δίδαξε ὁ ἠγαπημένος μαθητής τοῦ Κυρίου, ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ θεολόγος, ὅτι «αὕτη ἐστίν ἡ νίκη ἡ νικήσασα τόν κόσμον, ἡ πίστις ἡμῶν».
Ὁ θρίαμβος τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας δηλώνει ὅμως καί κάτι ἀκόμη· δηλώνει πώς ὁ θρίαμβος γιά τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ δέν περιλαμβάνει τήν κενόδοξη καί ὑπεροπτική διάθεση τῶν θριαμβευτῶν τοῦ κόσμου πρός ὅσους τήν ἀμφισβητοῦν. Δέν περιλαμβάνει τήν αὐταρέσκεια καί τήν ἔπαρση ἐκείνων τῶν νικητῶν πού συντρίβουν καί ἐξουθενώνουν τούς ἀντιπάλους τους προκειμένου ὁ θρίαμβός τους νά εἶναι πανηγυρικός καί ἀδιαμφισβήτητος. Ἡ Ἐκκλησία καί τά πιστά της μέλη ἀγωνίζονται γιά τή διατήρηση τῆς ἀληθείας τῆς πίστεως καί τήν ἐπικράτησή της, διότι ἔχουν τήν ἐντολή τοῦ Χριστοῦ νά μήν ἀλλοιώσουν «ἰῶτα ἕν ἤ μία κεραία» ἀπό ὅσα τούς παρέδωσε. Ἀγωνίζονται καί θυσιάζονται προκειμένου νά παραδώσουν στίς ἐπερχόμενες γενεές ὅσα παρέδωσαν σ’ αὐτούς οἱ πατέρες τους, χωρίς νά παρεκκλίνουν οὔτε ἐπ’ ἐλάχιστο ἀπό ὅσα «οἱ πατέρες εἶδον, οἱ ἀπόστολοι ἐδίδαξαν, ἡ ἐκκλησία παρέλαβεν, οἱ διδάσκαλοι ἐδογμάτισαν, ἡ οἰκουμένη συμπεφρόνηκεν, ἡ χάρις ἔλαμψεν, ἡ ἀλήθεια ἀποδέδεικται, ἡ σοφία ἐπαρρησιάσατο, ὁ Χριστός ἐβράβευσεν».
Καί αὐτόν τόν ἀγώνα καλούμεθα νά συνεχίσουμε καί ἐμεῖς ὑπέρ τῆς ὀρθοδόξου πίστεως καί Ἐκκλησίας, γιατί αὐτή ἡ ὀρθόδοξη πίστη καί αὐτή ἡ ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας, πού τόσο βάλλεται στίς ἡμέρες μας, εἶναι αὐτή ἡ ὁποία καί «τήν οἰκουμένην ἐστήριξε», εἶναι αὐτή ἡ ὁποία ἐστήριξε τό ἔθνος μας, ἀλλά καί θά μᾶς στηρίζει πάντοτε, ὁδηγώντας μας στή σωτηρία.
Πηγή
paraklisi
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Παραλία Αχλάδι: Πυροβόλησαν φώκια στο κεφάλι! (ΦΩΤΟ)
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
