2018-02-26 16:07:14
Ξέρετε, την ημέρα της μητέρα όπου οι άνθρωποι ανεβάζουν φωτογραφίες με τις μαμάδες τους και γράφουν υπέροχα, συγκινητικά λόγια;Είναι η μέρα που είμαι ευγνώμων που η δικιά μου δε χρησιμοποιεί τα social media ώστε να μην δει οτι εγώ δεν γράφω ποτέ τίποτα για εκείνη.
Όχι δεν με κακοποίησε ποτέ, ούτε με εγκατέλειψε. Στην πραγματικότητα δούλεψε πολύ σκληρά στη ζωή της για να μας μεγαλώσει, να μας πηγαινοφέρνει σε όλες τις δραστηριότητες και στο σχολείο. Ήταν παρούσα στα πάντα και συναισθηματικά διαθέσιμη για όλους μας. Μου επέτρεψε να μετακομίσω ξανά μαζί της μετά το κολέγιο και μια μεγάλη αποτυχία μου και φροντίζει να μας επισκέπτεται συχνά.
Αλλά η μητέρα μου είναι απίστευτα νάρκισσος. Και απίστευτα χειριστική.
Δεν κάνει ποτέ λάθος, και έτσι δεν έχει απολογηθεί ποτέ σε εμένα. Αντιθέτως κατηγορεί εμένα για τα πάντα. Έριξε τον καφέ της πάνω μου; Εγώ φταίω που καθόμουν κοντά της. Εγκατέλειψε τον πατέρα μου για έναν άλλο άντρα; Ήταν λάθος του πατέρα μου και αυτό γιατί δεν μπορούσε να της προσφέρει όσα χρειαζόταν.
Συνεχώς κρίνει και κουτσομπολεύει τους υπόλοιπους, ακόμα και άγνωστους! Και φυσικά τα παιδιά της… Είναι το αγαπημένο της θέμα και φυσικά ελπίζει οτι θα πάρουν το σωστό μονοπάτι… όπως και η ίδια!
«Wow είσαι γυναίκα καριέρας! Διευθύντρια σε μεγάλη εταιρία ε; Τι καλά! Αλλά εγώ πάντα προτιμούσα να μένω σπίτι με τα παιδιά μου. Δεν φοβάσαι μήπως τους λείπεις;»
«Πω πω δεν θα μπορούσα ποτέ να μένω σε τόσο μεγάλο σπίτι. Μου αρέσει ο λιτός τρόπος ζωής»
«Δεν θα άντεχα τον εαυτό μου εάν είχα ο σώμα σου!»
Όταν τα αδέλφια μου και εγώ δεν συμφωνήσαμε ολόψυχα με κάποιες από τις επιλογές της, μας τιμώρησε για την «ασέβεια» μας και μας έκοψε από τη ζωή της για πολλούς μήνες κάθε φορά, αρνούμενη τα τηλεφωνήματα και τα μηνύματα μας. Ξέρετε πώς είναι να μάθετε ότι είστε έγκυος, αλλά να μην μπορείτε να μοιραστείτε τα νέα με τη μητέρα σας; Η αδελφή μου ξέρει.
Και μετά από πολλά χρόνια αγωνίας πάνω από κάθε επώδυνη λέξη και πράξη , συνειδητοποίησα τελικά ότι κατά βάθος είναι απλά ανασφαλής.
Επικρίνει συνεχώς τους άλλους, επειδή είναι ο μόνος τρόπος που ξέρει για να ανεβάσει τη δική της αυτοεκτίμηση. Συμμετέχει στον ανταγωνισμό επειδή δεν έχει καταλάβει την αλήθεια ότι η επιτυχία των άλλων δεν μειώνει τη δική της. Αρνείται σκληρά να δείχνει οποιαδήποτε ένδειξη αδυναμίας επειδή πρέπει να δείχνει πάντα το καλύτερό της πρόσωπο.
Και με πονάει πολύ, γιατί θα ήθελα πάρα πολύ να βιώσω τον βαθύ και ιερό δεσμό που μοιράζονται άλλες γυναίκες με τις μητέρες τους. Ήθελα πολύ να απευθυνθώ στη μητέρα μου αντί του διαδικτύου για συμβουλές σχετικά με το γάμο, τη μητρότητα και τη ζωή. Ήθελα απεγνωσμένα να μοιραστώ με μια μητέρα μου το γεγονός όταν αγωνίζομαι με σοβαρή κατάθλιψη και χαμηλή αυτοεκτίμηση. Αντ ‘αυτού, ένιωσα το ένστικτο επιβίωσης που μου έλεγε να το κρύψω και να προστατέψω τις αδυναμίες μου από τη μητέρα μου, για να μην χρησιμοποιηθούν ως όπλο εναντίον μου.
Μετά από 40 χρόνια της ίδιας εμπειρίας και αμέτρητες αποτυχημένες προσπάθειες να συνδεθώ μαζί της, έχω τελικά χάσει κάθε ελπίδα γι ‘αυτό το αόριστο δεσμό. Αλλά είμαι αποφασισμένη – αποφασισμένη! – ότι η δική μου κόρη θα γνωρίσει καλά αυτόν τον δεσμό.
Γι ‘αυτό ζητώ συγνώμη σε αυτήν τακτικά. Δεν προσποιούμαι ότι είμαι τέλεια ή ότι ξέρω τα πάντα.
Γιορτάζουμε τα επιτεύγματα ο ένας του άλλου και εκθέτουμε ελεύθερα τις δικές μας αδυναμίες επειδή είμαστε συμπαίκτες, όχι ανταγωνιστές. Και πανηγυρίζουμε ο ένας για τον άλλο σε κάθε επιτυχία μας.
Ποτέ δεν θα την αποκόψω την επικοινωνία μας , επειδή γνωρίζω τι μαχαιριά στο στήθος είναι και πόσο άγχος δημιουργεί στο στομάχι.
Προσεύχομαι πάντα να αισθάνεται άνετα να έρχεται σε μένα με την καρδιά της ανοιχτή, με εμπιστοσύνη οτι θα της παρέχω διαβεβαίωση αντί να την κρίνω. Και ελπίζω ότι μια μέρα θα μπορέσει να πει ωραία πράγματα για μένα χωρίς να πιεστεί ή να νιώσει οτι λέει ψέματα. Θέλω να νιώσει οτι θέλει να μου πει ωραία πράγματα για μένα.
Θα ήθελα να πω ωραία πράγματα για τη μητέρα μου. Δεν μπορώ να αλλάξω το παρελθόν. Ή το παρόν. Ή τη μητέρα μου. Αλλά σίγουρα θα αλλάξω το μέλλον και το πώς θα είναι η σχέση μου με την κόρη μου σε αυτό.
Πηγή Tromaktiko
Όχι δεν με κακοποίησε ποτέ, ούτε με εγκατέλειψε. Στην πραγματικότητα δούλεψε πολύ σκληρά στη ζωή της για να μας μεγαλώσει, να μας πηγαινοφέρνει σε όλες τις δραστηριότητες και στο σχολείο. Ήταν παρούσα στα πάντα και συναισθηματικά διαθέσιμη για όλους μας. Μου επέτρεψε να μετακομίσω ξανά μαζί της μετά το κολέγιο και μια μεγάλη αποτυχία μου και φροντίζει να μας επισκέπτεται συχνά.
Αλλά η μητέρα μου είναι απίστευτα νάρκισσος. Και απίστευτα χειριστική.
Δεν κάνει ποτέ λάθος, και έτσι δεν έχει απολογηθεί ποτέ σε εμένα. Αντιθέτως κατηγορεί εμένα για τα πάντα. Έριξε τον καφέ της πάνω μου; Εγώ φταίω που καθόμουν κοντά της. Εγκατέλειψε τον πατέρα μου για έναν άλλο άντρα; Ήταν λάθος του πατέρα μου και αυτό γιατί δεν μπορούσε να της προσφέρει όσα χρειαζόταν.
Συνεχώς κρίνει και κουτσομπολεύει τους υπόλοιπους, ακόμα και άγνωστους! Και φυσικά τα παιδιά της… Είναι το αγαπημένο της θέμα και φυσικά ελπίζει οτι θα πάρουν το σωστό μονοπάτι… όπως και η ίδια!
«Wow είσαι γυναίκα καριέρας! Διευθύντρια σε μεγάλη εταιρία ε; Τι καλά! Αλλά εγώ πάντα προτιμούσα να μένω σπίτι με τα παιδιά μου. Δεν φοβάσαι μήπως τους λείπεις;»
«Πω πω δεν θα μπορούσα ποτέ να μένω σε τόσο μεγάλο σπίτι. Μου αρέσει ο λιτός τρόπος ζωής»
«Δεν θα άντεχα τον εαυτό μου εάν είχα ο σώμα σου!»
Όταν τα αδέλφια μου και εγώ δεν συμφωνήσαμε ολόψυχα με κάποιες από τις επιλογές της, μας τιμώρησε για την «ασέβεια» μας και μας έκοψε από τη ζωή της για πολλούς μήνες κάθε φορά, αρνούμενη τα τηλεφωνήματα και τα μηνύματα μας. Ξέρετε πώς είναι να μάθετε ότι είστε έγκυος, αλλά να μην μπορείτε να μοιραστείτε τα νέα με τη μητέρα σας; Η αδελφή μου ξέρει.
Και μετά από πολλά χρόνια αγωνίας πάνω από κάθε επώδυνη λέξη και πράξη , συνειδητοποίησα τελικά ότι κατά βάθος είναι απλά ανασφαλής.
Επικρίνει συνεχώς τους άλλους, επειδή είναι ο μόνος τρόπος που ξέρει για να ανεβάσει τη δική της αυτοεκτίμηση. Συμμετέχει στον ανταγωνισμό επειδή δεν έχει καταλάβει την αλήθεια ότι η επιτυχία των άλλων δεν μειώνει τη δική της. Αρνείται σκληρά να δείχνει οποιαδήποτε ένδειξη αδυναμίας επειδή πρέπει να δείχνει πάντα το καλύτερό της πρόσωπο.
Και με πονάει πολύ, γιατί θα ήθελα πάρα πολύ να βιώσω τον βαθύ και ιερό δεσμό που μοιράζονται άλλες γυναίκες με τις μητέρες τους. Ήθελα πολύ να απευθυνθώ στη μητέρα μου αντί του διαδικτύου για συμβουλές σχετικά με το γάμο, τη μητρότητα και τη ζωή. Ήθελα απεγνωσμένα να μοιραστώ με μια μητέρα μου το γεγονός όταν αγωνίζομαι με σοβαρή κατάθλιψη και χαμηλή αυτοεκτίμηση. Αντ ‘αυτού, ένιωσα το ένστικτο επιβίωσης που μου έλεγε να το κρύψω και να προστατέψω τις αδυναμίες μου από τη μητέρα μου, για να μην χρησιμοποιηθούν ως όπλο εναντίον μου.
Μετά από 40 χρόνια της ίδιας εμπειρίας και αμέτρητες αποτυχημένες προσπάθειες να συνδεθώ μαζί της, έχω τελικά χάσει κάθε ελπίδα γι ‘αυτό το αόριστο δεσμό. Αλλά είμαι αποφασισμένη – αποφασισμένη! – ότι η δική μου κόρη θα γνωρίσει καλά αυτόν τον δεσμό.
Γι ‘αυτό ζητώ συγνώμη σε αυτήν τακτικά. Δεν προσποιούμαι ότι είμαι τέλεια ή ότι ξέρω τα πάντα.
Γιορτάζουμε τα επιτεύγματα ο ένας του άλλου και εκθέτουμε ελεύθερα τις δικές μας αδυναμίες επειδή είμαστε συμπαίκτες, όχι ανταγωνιστές. Και πανηγυρίζουμε ο ένας για τον άλλο σε κάθε επιτυχία μας.
Ποτέ δεν θα την αποκόψω την επικοινωνία μας , επειδή γνωρίζω τι μαχαιριά στο στήθος είναι και πόσο άγχος δημιουργεί στο στομάχι.
Προσεύχομαι πάντα να αισθάνεται άνετα να έρχεται σε μένα με την καρδιά της ανοιχτή, με εμπιστοσύνη οτι θα της παρέχω διαβεβαίωση αντί να την κρίνω. Και ελπίζω ότι μια μέρα θα μπορέσει να πει ωραία πράγματα για μένα χωρίς να πιεστεί ή να νιώσει οτι λέει ψέματα. Θέλω να νιώσει οτι θέλει να μου πει ωραία πράγματα για μένα.
Θα ήθελα να πω ωραία πράγματα για τη μητέρα μου. Δεν μπορώ να αλλάξω το παρελθόν. Ή το παρόν. Ή τη μητέρα μου. Αλλά σίγουρα θα αλλάξω το μέλλον και το πώς θα είναι η σχέση μου με την κόρη μου σε αυτό.
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
