2018-03-02 22:21:38
Διεθνής έκκληση για τη διάσωση και αναστήλωση του Δίολκου, του πλακόστρωτου δρόμου που επέτρεπε στα πλοία να μεταφέρονται ανάμεσα στον Κορινθιακό και τον Σαρωνικό
Θεωρείται ότι ήταν γύρω στο 600 π.Χ., όταν ο Περίανδρος, τύραννος της Κορίνθου, κατασκεύασε τον Δίολκο.
Ο πλακόστρωτος δρόμος επέτρεπε στα πλοία να μεταφέρονται ανάμεσα στον Κορινθιακό και τον Σαρωνικό, και στους Κορίνθιους να αποκτούν χρήμα και ισχύ από τη διίσθμιση. Όμως η σύγχρονη ιστορία του Δίολκου είναι απίστευτη..
Το αρχικό του τμήμα στην Ποσειδωνία, ήταν ένας πανέμορφος χερσαίος διάδρομος όταν ήρθε ξανά στο φως με τις ανασκαφές του αρχαιολόγου Νίκου Βερδελή, στα τέλη της δεκαετίας του ’50. Σήμερα, έχει μετατραπεί σε ένα ενάλιο ερείπιο.
Η σύγχρονη ιστορία του Δίολκου ξεπερνά κάθε φαντασία. Επί δεκαετίες, δεν έγινε ούτε μια απόπειρα να διαφυλαχθεί το μνημείο από τη βίαιη καταπόνηση που αντιπροσωπεύει σχεδόν κάθε διέλευση πλοίου ή ταχύπλοου από τη Διώρυγα Η διάβρωση έχει πια περάσει σαν λαίλαπα πάνω από ένα μεγάλο τμήμα του μνημείου
. Οι κυματισμοί και τα απόνερα των πλοίων εξακολουθούν να ταλαιπωρούν βάναυσα το ήδη βυθισμένο και να διαβρώνουν το «υγιές» τμήμα του μνημείου, πλάι σε κάποιες περιορισμένες και προσωρινές επεμβάσεις που εδέησε να κάνει το Υπουργείο Πολιτισμού, κι αυτό για να καλύψει τις δεκαετίες καταστροφής που το ίδιο είχε επιτρέψει εκχωρώντας το ρόλο του «προστάτη» στην εταιρία της Διώρυγας
Μια διεθνής έκκληση για τη διάσωση και αναστήλωση του Δίολκου έχει ήδη βρει υποστηρικτές από 121 διαφορετικές χώρες του κόσμου
Μπορείτε να υπογράψετε στο http://www.thepetitionsite.com/takeaction/870477005
Ένα μεγάλο «γιατί;»
Ποιος θα πίστευε ότι ένα τέτοιο μνημείο παγκόσμιας απήχησης, που άντεξε πάνω από δυόμισι χιλιάδες χρόνια για να φθάσει ως εμάς, δε θα είχε διαφυλαχθεί σαν κόρη οφθαλμού, αλλά θα είχε ρημάξει σε τέτοιο απίστευτο βαθμό. Κι όμως, αυτό συνέβη.
Αν και έγγραφα τριάντα χρόνων (από την αρχή της ανασκαφής, το 1956, έως περίπου το 1986) έχουν εξαφανιστεί από τα αρχεία της «αρμόδιας» Εφορείας Αρχαιοτήτων, φαίνεται ότι το Υπουργείο Πολιτισμού δεν έθεσε ποτέ την εταιρία της Διώρυγας προ των ευθυνών της για την κατακρήμνιση του μνημείου.
Όχι μόνο, αλλά το 1985, με το μνημείο ήδη σε κακά χάλια από τη διάβρωση, κλιμάκιο του Υπουργείου Πολιτισμού έσπευσε στη Διώρυγα, απαλλάσσοντας μυστηριωδώς την ήδη από πενταετίας κρατική εταιρία από όρο που της επέβαλλε να κάνει μελέτη συντήρησης του μνημείου.
Οι Υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού, δηλαδή ακριβώς οι φορείς που ήταν υπεύθυνοι για τη φροντίδα του μνημείου, στάθηκαν εξίσου καθοριστικές με τους «ενεργητικούς» καταστροφείς του.
Αντί να ασχολούνται με το να αναχαιτίζουν τη διάβρωση, ασχολούνταν περισσότερο με το να αναχαιτίζουν το ενδιαφέρον των ευαίσθητων πολιτών για το μνημείο.
Αντί να δίνουν μάχες για τη σωτηρία του Δίολκου, έδιναν μάχες για να σώσουν τα προσχήματα, παρέχοντας απίθανης φαιδρότητας πληροφορίες σε ευαίσθητους πολίτες, δημοσιογράφους, μέλη του Κοινοβουλίου, Δικαστικές Αρχές – πρόσφατα ακόμη και προς τον Πρωθυπουργό!!!
Το 1992, ο φύλακας αρχαιοτήτων Γιάννης Βενετσάνος ειδοποιεί την αρμόδια Εφορεία ότι η διάβρωση πλησιάζει το μέχρι τότε ανέπαφο κομμάτι του μνημείου στα δεξιά του δρόμου προς τη βυθιζόμενη γέφυρα. Καμία αντίδραση!
Το 1999, ο συνταξιούχος δάσκαλος Γιάννης Μπαλαφούτας μαζεύει δεκάδες υπογραφές σε ένα υπόμνημα για τη διάσωση του Δίολκου. Οι αρμόδιοι δε δίνουν σημασία. Εξίσου τραγελαφική ήταν και η αντίδραση προς την ερώτηση που, την ίδια εποχή, καταθέτουν στη Βουλή οι κκ. Αναστάσης Παπαληγούρας και Σταύρος Δήμας.
Η κα Ελισάβετ Παπαζώη πληροφορεί τους δύο βουλευτές ότι η αρμόδια εφορεία έχει ζητήσει ρευματολογική μελέτη από την Εταιρία της Διώρυγας ώστε να προταθούν μέτρα για το μνημείο.
Η απάντηση θα ήταν έτσι κι αλλιώς προσχηματική αλλά, όταν ρωτήθηκαν, τόσο ο Πρόεδρος και ο Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρίας της Διώρυγας έδωσαν την πληροφορία ότι καμιά μελέτη δεν τους είχε ζητηθεί!
Όλα αυτά τα χρόνια, η διάβρωση συνεχιζόταν ανεμπόδιστη. Η νέα Εφορεία Αρχαιοτήτων στην αρμοδιότητα της οποίας πέρασε το 2003 ο Δίολκος μιλούσε για μελλοντική μελέτη αναστήλωσης, όμως δεν είχε ούτε την πιο στοιχειώδη τεκμηρίωση σχετικά με το μνημείο (πριν τρέξει να προσκομίσει παλιές δημοσιεύσεις και εικόνες η υπογράφουσα, το φθινόπωρο του 2005).
Οι σωστικές ενέργειες εξακολουθούσαν να αποκηρύσσονται επίμονα! Από ανεπαρκής ως σκοτεινή η στάση της τοπικής αυτοδιοίκησης και διάφορων «επιφανών» της περιοχής, που δεν κατάφεραν ούτε καν να πληροφορήσουν την ντόπια κοινωνία για το τραγικό πρόβλημα του μνημείου…
Σήμερα, κινητοποιημένη από το ενδιαφέρον του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, η Δικαιοσύνη καλείται να εξετάσει διάφορα ερωτήματα που συνδέονται με τον Δίολκο.
Ανεξάρτητα από την πορεία αυτών των διαδικασιών, το μήνυμα που στέλνουν εκατοντάδες αρχαιολόγοι, επιστήμονες και ευαισθητοποιημένοι πολίτες είναι ότι ο Δίολκος ανήκει στην κληρονομιά όλης της ανθρωπότητας, κι ότι κανείς δεν έχει το δικαίωμα να της τον στερήσει.
Ελπίζω η πολύ πρόσφατη ανάμιξη της ΔΑΑΜ να θέσει τέρμα στις δεκαετίες εγκατάλειψης του Δίολκου. Με δεδομένο πάντως το απίθανα βεβαρυμένο παρελθόν σε ό,τι αφορά τη διάσωσή του, η είδηση ότι κάποιος φορέας «ενδιαφέρεται» δεν αρκεί. Η έκκληση συνεχίζεται…
Πηγή Tromaktiko
Θεωρείται ότι ήταν γύρω στο 600 π.Χ., όταν ο Περίανδρος, τύραννος της Κορίνθου, κατασκεύασε τον Δίολκο.
Ο πλακόστρωτος δρόμος επέτρεπε στα πλοία να μεταφέρονται ανάμεσα στον Κορινθιακό και τον Σαρωνικό, και στους Κορίνθιους να αποκτούν χρήμα και ισχύ από τη διίσθμιση. Όμως η σύγχρονη ιστορία του Δίολκου είναι απίστευτη..
Το αρχικό του τμήμα στην Ποσειδωνία, ήταν ένας πανέμορφος χερσαίος διάδρομος όταν ήρθε ξανά στο φως με τις ανασκαφές του αρχαιολόγου Νίκου Βερδελή, στα τέλη της δεκαετίας του ’50. Σήμερα, έχει μετατραπεί σε ένα ενάλιο ερείπιο.
Η σύγχρονη ιστορία του Δίολκου ξεπερνά κάθε φαντασία. Επί δεκαετίες, δεν έγινε ούτε μια απόπειρα να διαφυλαχθεί το μνημείο από τη βίαιη καταπόνηση που αντιπροσωπεύει σχεδόν κάθε διέλευση πλοίου ή ταχύπλοου από τη Διώρυγα Η διάβρωση έχει πια περάσει σαν λαίλαπα πάνω από ένα μεγάλο τμήμα του μνημείου
Μια διεθνής έκκληση για τη διάσωση και αναστήλωση του Δίολκου έχει ήδη βρει υποστηρικτές από 121 διαφορετικές χώρες του κόσμου
Μπορείτε να υπογράψετε στο http://www.thepetitionsite.com/takeaction/870477005
Ένα μεγάλο «γιατί;»
Ποιος θα πίστευε ότι ένα τέτοιο μνημείο παγκόσμιας απήχησης, που άντεξε πάνω από δυόμισι χιλιάδες χρόνια για να φθάσει ως εμάς, δε θα είχε διαφυλαχθεί σαν κόρη οφθαλμού, αλλά θα είχε ρημάξει σε τέτοιο απίστευτο βαθμό. Κι όμως, αυτό συνέβη.
Αν και έγγραφα τριάντα χρόνων (από την αρχή της ανασκαφής, το 1956, έως περίπου το 1986) έχουν εξαφανιστεί από τα αρχεία της «αρμόδιας» Εφορείας Αρχαιοτήτων, φαίνεται ότι το Υπουργείο Πολιτισμού δεν έθεσε ποτέ την εταιρία της Διώρυγας προ των ευθυνών της για την κατακρήμνιση του μνημείου.
Όχι μόνο, αλλά το 1985, με το μνημείο ήδη σε κακά χάλια από τη διάβρωση, κλιμάκιο του Υπουργείου Πολιτισμού έσπευσε στη Διώρυγα, απαλλάσσοντας μυστηριωδώς την ήδη από πενταετίας κρατική εταιρία από όρο που της επέβαλλε να κάνει μελέτη συντήρησης του μνημείου.
Οι Υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού, δηλαδή ακριβώς οι φορείς που ήταν υπεύθυνοι για τη φροντίδα του μνημείου, στάθηκαν εξίσου καθοριστικές με τους «ενεργητικούς» καταστροφείς του.
Αντί να ασχολούνται με το να αναχαιτίζουν τη διάβρωση, ασχολούνταν περισσότερο με το να αναχαιτίζουν το ενδιαφέρον των ευαίσθητων πολιτών για το μνημείο.
Αντί να δίνουν μάχες για τη σωτηρία του Δίολκου, έδιναν μάχες για να σώσουν τα προσχήματα, παρέχοντας απίθανης φαιδρότητας πληροφορίες σε ευαίσθητους πολίτες, δημοσιογράφους, μέλη του Κοινοβουλίου, Δικαστικές Αρχές – πρόσφατα ακόμη και προς τον Πρωθυπουργό!!!
Το 1992, ο φύλακας αρχαιοτήτων Γιάννης Βενετσάνος ειδοποιεί την αρμόδια Εφορεία ότι η διάβρωση πλησιάζει το μέχρι τότε ανέπαφο κομμάτι του μνημείου στα δεξιά του δρόμου προς τη βυθιζόμενη γέφυρα. Καμία αντίδραση!
Το 1999, ο συνταξιούχος δάσκαλος Γιάννης Μπαλαφούτας μαζεύει δεκάδες υπογραφές σε ένα υπόμνημα για τη διάσωση του Δίολκου. Οι αρμόδιοι δε δίνουν σημασία. Εξίσου τραγελαφική ήταν και η αντίδραση προς την ερώτηση που, την ίδια εποχή, καταθέτουν στη Βουλή οι κκ. Αναστάσης Παπαληγούρας και Σταύρος Δήμας.
Η κα Ελισάβετ Παπαζώη πληροφορεί τους δύο βουλευτές ότι η αρμόδια εφορεία έχει ζητήσει ρευματολογική μελέτη από την Εταιρία της Διώρυγας ώστε να προταθούν μέτρα για το μνημείο.
Η απάντηση θα ήταν έτσι κι αλλιώς προσχηματική αλλά, όταν ρωτήθηκαν, τόσο ο Πρόεδρος και ο Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρίας της Διώρυγας έδωσαν την πληροφορία ότι καμιά μελέτη δεν τους είχε ζητηθεί!
Όλα αυτά τα χρόνια, η διάβρωση συνεχιζόταν ανεμπόδιστη. Η νέα Εφορεία Αρχαιοτήτων στην αρμοδιότητα της οποίας πέρασε το 2003 ο Δίολκος μιλούσε για μελλοντική μελέτη αναστήλωσης, όμως δεν είχε ούτε την πιο στοιχειώδη τεκμηρίωση σχετικά με το μνημείο (πριν τρέξει να προσκομίσει παλιές δημοσιεύσεις και εικόνες η υπογράφουσα, το φθινόπωρο του 2005).
Οι σωστικές ενέργειες εξακολουθούσαν να αποκηρύσσονται επίμονα! Από ανεπαρκής ως σκοτεινή η στάση της τοπικής αυτοδιοίκησης και διάφορων «επιφανών» της περιοχής, που δεν κατάφεραν ούτε καν να πληροφορήσουν την ντόπια κοινωνία για το τραγικό πρόβλημα του μνημείου…
Σήμερα, κινητοποιημένη από το ενδιαφέρον του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, η Δικαιοσύνη καλείται να εξετάσει διάφορα ερωτήματα που συνδέονται με τον Δίολκο.
Ανεξάρτητα από την πορεία αυτών των διαδικασιών, το μήνυμα που στέλνουν εκατοντάδες αρχαιολόγοι, επιστήμονες και ευαισθητοποιημένοι πολίτες είναι ότι ο Δίολκος ανήκει στην κληρονομιά όλης της ανθρωπότητας, κι ότι κανείς δεν έχει το δικαίωμα να της τον στερήσει.
Ελπίζω η πολύ πρόσφατη ανάμιξη της ΔΑΑΜ να θέσει τέρμα στις δεκαετίες εγκατάλειψης του Δίολκου. Με δεδομένο πάντως το απίθανα βεβαρυμένο παρελθόν σε ό,τι αφορά τη διάσωσή του, η είδηση ότι κάποιος φορέας «ενδιαφέρεται» δεν αρκεί. Η έκκληση συνεχίζεται…
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ρεκόρ στα 50μ. ελεύθερο πέτυχε 99χρονος Αυστραλός
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
