Γράφει ο Βασίλης Βιλιάρδος
Όπως έχουμε αναφέρει πολλές φορές, θεωρούσαμε ανέκαθεν και συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι, η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα (ειδικά η μη ελεγχόμενη, με το δημόσιο χρέος σε ευρώ), θα ήταν καταστροφική για την Ελλάδα, η οποία πιθανότατα θα χρεοκοπούσε ακαριαία – επίσης για την Ευρώπη και ενδεχομένως για ολόκληρη τη δημοκρατική Δύση (η οποία έχει εισέλθει σε πορεία παρακμής, με ανερχόμενη την αστυνομοκρατούμενη, βιομηχανική Ασία).
Επομένως, δεν υπάρχει τίποτα «υπέρ» της επιστροφής στη δραχμή – αλλά μόνο «κατά» τα οποία όμως, εάν διαχειριζόμαστε έγκαιρα σωστά, παίρνοντας εμείς την πρωτοβουλία των κινήσεων, θα μπορούσαμε ίσως να αποφύγουμε τα χειρότερα.
Ειδικά όσον αφορά το ευρώ έχουμε επισημάνει ότι, δεν πρόκειται απλά για ένα μέσο συναλλαγών – αλλά για την Ενωμένη Ευρώπη, για τη Δημοκρατία, για την Ειρήνη και για την ευημερία μίας ολόκληρης ηπείρου η οποία, καλώς ή κακώς, έχει συνδέσει το μέλλον της με το κοινό νόμισμα.
Εν τούτοις, η απίστευτα «τρομοκρατική» έκθεση μίας ιδιωτικής τράπεζας, η οποία θεώρησε σκόπιμο να αναφερθεί στην έξοδο της χώρας μας από το ευρώ σε μία προεκλογική περίοδο, συνδέοντας αυθαίρετα την ψήφο μας με τη συμμετοχή ή μη στο ευρώ και ενισχύοντας ένα συγκεκριμένο κόμμα, είναι κάτι που πρέπει να μας προβληματίσει όλους.
Πόσο μάλλον όταν, για την «τεκμηρίωση» των θέσεων της, χρησιμοποιεί πίνακες, στους οποίους αναφέρει ως πηγή (!) τις δικές της αυθαίρετες εκτιμήσεις – κάτι που εμείς τουλάχιστον δεν έχουμε συναντήσει σε καμία άλλη οικονομική ανάλυση, ακόμη και στις πλέον «μη σοβαρές».
Περαιτέρω, όταν μία τέτοια «επιστημονική» έκθεση τοποθετεί την υποτίμηση του ενδεχομένου νέου νομίσματος σε επίπεδα άνω του 50%, διαμορφώνοντας ανάλογα το εξωτερικό χρέος, το ΑΕΠ και το κατά κεφαλήν εισόδημα, ενώ είναι γνωστό ότι, η διαφορά της παραγωγικότητας της Ελλάδας με την ισχυρότερη οικονομία της Ευρωζώνης (από τη οποία θα καθοριζόταν η αντικειμενική ισοτιμία ενός εθνικού νομίσματος), με τη Γερμανία δηλαδή, δεν είναι μεγαλύτερη του 20% σήμερα (μετά τη εσωτερική υποτίμηση), είναι κάτι παραπάνω από «ύποπτη».
Πόσο μάλλον όταν η αρχική ισοτιμία θα μπορούσε να διαμορφωθεί σε οποιαδήποτε επίπεδα, από 20-90% χαμηλότερα, χωρίς κανένα αντικειμενικό κριτήριο, ανάλογα με τον τρόπο που θα αντιδρούσαν οι Πολίτες (bank runs), καθώς επίσης με βάση τις εσωτερικές και διεθνείς πιέσεις - μεταξύ άλλων με τη βοήθεια, για παράδειγμα, των οικονομικών εκθέσεων κάποιων τραπεζών, οι οποίες πιθανότατα θα ήθελαν να εκμεταλλευθούν, για λογαριασμό των εντολέων τους, όσο γίνεται περισσότερο ένα τέτοιο γεγονός.
Σε κάθε περίπτωση, πάντοτε κατά την υποκειμενική μας άποψη, η ιδιωτική τράπεζα, οι μέτοχοι της οποίας μας είναι άγνωστοι (όλοι με μερίδια κάτω του 5%) ισχυρίζεται μεταφορικά ότι, εάν ξαφνικά πετάξεις κάποιον από ένα πλοίο στη φουρτουνιασμένη θάλασσα, χωρίς να τον βοηθήσεις καθόλου, χωρίς να ξέρει να κολυμπήσει, χωρίς να γνωρίζει πως θα επιπλεύσει και χωρίς να κάνει καμία προσπάθεια για να σωθεί, στο τέλος θα πνιγεί.
Η συμπαθέστατη λοιπόν «ελληνική» τράπεζα, αξιόπιστη βέβαια από κάθε πλευρά, λίγο έλειψε να μας πει ότι, ένα τυχόν η Ελλάδα αποκλεισθεί από το Ευρώ (κάτι για το οποίο δεν υπάρχει καμία νόμιμη διαδικασία, ενώ εμείς είμαστε ανέκαθεν υπέρ της παραμονής μας), ο ήλιος θα ανατέλλει από τη Δύση – γεγονός για το οποίο δεν μπορεί να μην αμφιβάλλει κανένας λογικός άνθρωπος.
Παράλληλα φυσικά δεν μας ενημερώνει ότι, το κόστος της «διάσωσης» του τραπεζικού τομέα, με 50 δις € περίπου δανεισμό, είναι πιθανόν να επιβαρύνει τους Έλληνες (όπως τους Ιρλανδούς, τους Ισπανούς κλπ.) – αφενός με την ανάλογη αύξηση του δημοσίου χρέους, αφετέρου με τόκους της τάξης των 2 δις € ετησίως (επιτόκιο 4%), οι οποίοι θα προστίθενται στις δαπάνες του προϋπολογισμού.
Επειδή τώρα εμείς, σε πλήρη αντίθεση με την τράπεζα, πιστεύουμε ότι κανένας δεν θα μας πετάξει στη θάλασσα, ξέρουμε μπάνιο και θα κάνουμε ότι μπορούμε για να διασωθούμε, ενώ δεν πρόκειται να υποκύψουμε στα εκβιαστικά διλήμματα και στην τρομοκρατία κανενός, θεωρούμε ότι τέτοιου είδους τοποθετήσεις θα έχουν σαν αποτέλεσμα ακριβώς το αντίθετο – δηλαδή, την ενίσχυση εκείνων των πολιτικών κομμάτων, τα οποία γνωρίζουν πολύ καλά ότι, ο πλέον ασφαλής δρόμος επιστροφής μίας χώρας στο εθνικό της νόμισμα, μετά από τη λεηλασία του πλούτου της και την εξαθλίωση των πολιτών της, είναι η πιστή τήρηση ενός εγκληματικού μνημονίου, όπως αυτό που επιβλήθηκε στη Ελλάδα.
Βέβαια, εάν οι Έλληνες εκβιασθούν από τη συνεχιζόμενη, απίστευτη τρομοκρατία και αλλάξουν τελικά την υπερήφανη ψήφο τους, επιλέγοντας ίσως αυτούς οι οποίοι οδήγησαν την πατρίδα τους στην καταστροφή, θα είναι άξιοι της μοίρας τους - αφού κάτι τέτοιο θα σήμαινε ότι, συμφωνούν απόλυτα με τη λεηλασία, με την εξαθλίωση, καθώς επίσης με την υποδούλωση της Ελλάδας στους «βιαστές» της.
Εμείς όμως πιστεύουμε ότι, οι Έλληνες δεν θα τρομοκρατηθούν, ενώ εάν «κάνουν ορθολογικά τη δουλειά τους», ότι και να συμβεί, εντός ή εκτός της Ευρωζώνης, με λιγότερες ή με περισσότερες δυσκολίες και αντιξοότητες, η Ελλάδα τελικά θα τα καταφέρει – επειδή έχει όλες τις προϋποθέσεις για κάτι τέτοιο (δημόσιο και ιδιωτικό πλούτο, ομορφιά, ιστορία, πολιτισμό, ικανότητες, μορφωμένο εργατικό δυναμικό, κοινωνική αλληλεγγύη κλπ.), ενώ οι Πολίτες της έχουν πλέον αφυπνισθεί, ξέρουν πως να επιβιώνουν και αρχίζουν να δραστηριοποιούνται προς τη σωστή κατεύθυνση.
Πρώην υπάλληλος του ΔΝΤ ο άνθρωπος που συνέταξε την έκθεση της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος
Για πες μας κύριε Μυλωνά και για τα Vulture Funds που κονόμησαν αγοράζοντας κουρεμένα ομόλογα… δεν ακούσατε κάτι; Πακέτο με το ΔΝΤ είναι και αυτά Από τον Βασίλη Μπόνιο
To γεγονός ότι ο κ. Παύλος Μυλωνάς, ο άνθρωπος που υπογράφει την περίφημη έκθεση της Εθνκής Τράπεζας για την έξοδο από το ευρώ, την οποία παιάνιζε χθες βράδι στο δελτίο του Μega το αισθαντικό τρίο Τρέμη-Δήμτσα-Πρετεντέρη, έχει εργασθεί στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, δεν τον καταστά εκ προοιμίου “ύποπτο”. Θα περιμέναμε όμως από τα οικονομικά επιτελεία των κομμάτων να απαντήσουν επί της ουσίας και με αντίστοιχα οικονομικά στοιχεία στην έκθεση της Εθνικής Τράπεζας.
Ποιο κόμμα όμως να το κάνει και με ποια στελέχη;
Δυστυχώς σ΄αυτό το άρρωστο κομματικό τοπίο πολύ δύσκολα θα υπάρξει σοβαρή επιχειρηματολογία απέναντι στον Γενικό Διευθυντή Στρατηγικής Διακυβέρνησης του Ομίλου της Εθνικής.
ΠΑΥΛΟΣ ΜΥΛΩΝΑΣ
Γενικός Διευθυντής Στρατηγικής & Διακυβέρνησης
Οικονομικός Σύμβουλος του Ομίλου
Γραμματέας Εκτελεστικής Επιτροπής
Ο Παύλος Μυλωνάς τοποθετήθηκε ως Γενικός Διευθυντής στην Εθνική Τράπεζα το 2004. Το πεδίο ευθύνης του διευρύνθηκε το Δεκέμβριο του 2010, οπότε και ορίστηκε Γενικός Διευθυντής Στρατηγικής & Διακυβέρνησης, έχοντας υπό την εποπτεία του τη Διεύθυνση Σχεδιασμού και Οικονομικής Ανάλυσης, την Ομάδα Στρατηγικής, τη Διεύθυνση Γραμματείας Δ.Σ. και Εξυπηρέτησης Μετόχων ΕΤΕ, το Γραφείο Διοίκησης, καθώς και την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη.
Είναι γραμματέας της Εκτελεστικής Επιτροπής της Τράπεζας, επικεφαλής του Τμήματος Σχέσεων με Επενδυτές, προΐσταται της Επενδυτικής Επιτροπής και είναι μέλος της επιτροπής ALCO του Ομίλου. Είναι, επίσης, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Finansbank, καθώς και των επιστημονικών συμβουλίων του ΙΟΒΕ και της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών.
Από τον Απρίλιο 2004 έως το Δεκέμβριο 2010 διετέλεσε Γενικός Διευθυντής Στρατηγικής & Οικονομικής Ανάλυσης στην Εθνική Τράπεζα, στην οποία εντάχθηκε το 2000. Από το 1995 έως το 2000, εργάστηκε ως Οικονομολόγος στο Οικονομικό Τμήμα του ΟΟΣΑ, στη Διεύθυνση Χρήματος και Χρηματοοικονομικών, ενώ από το 1997 έως το 2000 ήταν επικεφαλής του Τμήματος ελληνικών και ισπανικών υποθέσεων. Υπηρέτησε, επίσης, ως αντιπρόσωπος του ΟΟΣΑ στη Γραμματεία του G-10 τη διετία 1999-2000.
Κατά την περίοδο 1987-1995, εργάστηκε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ως υπεύθυνος των υποθέσεων της Πολωνίας στο Ευρωπαϊκό Τμήμα, καθώς επίσης και στο Τμήμα Πολιτικής Ανάπτυξης και Ανασκόπησης. Από το 1985 έως το 1987, ήταν Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Οικονομικών του Πανεπιστημίου της Βοστόνης.
Ο Π. Μυλωνάς είναι κάτοχος πτυχίου στα Εφαρμοσμένα Μαθηματικά-Οικονομικά (Magna cum Laude and Phi Beta Kappa) από το Πανεπιστήμιο Brown, καθώς και μεταπτυχιακού και διδακτορικού στα Οικονομικά από το Πανεπιστήμιο του Princeton.
kostasxan.blogspot.com
